Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εδω ψηφιζουμε τους αγαπημενους μας Disney(D1-D2) δημιουργους και τους αγαπημενους μας manga δημιουργους (M1-M2). Απο τους παραπανω ομιλους θα περασουν οι 2 πρωτοι απο καθε ομιλο δηλ απο τα Disney 2Χ2=4. Το ιδιο και για τους M1-M2. Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Alternative και Underground U1-U2

Στο θέμα αυτό καταχωρούνται όλες οι Κυπριακές εκδόσεις κόμικς και κάποιες εκδόσεις άλλων παραπλήσιων περιοδικών. Όπως αναμενόταν, οι κυπριακές εκδόσεις που παρατίθενται πιο κάτω δεν είναι πολλές, αλλά με λίγη υπομονή πιστεύω ότι θα βρεθούν κι άλλες. Στις "κυπριακές εκδόσεις" περιλαμβάνονται σειρές ή αυτοτελή τεύχη κόμικς, τα οποία επιμελήθηκαν ή/και τυπώθηκαν στην Κύπρο - φυσικά όμως, δεν εννοείται ότι ο δημιουργός είναι απαραίτητα Κύπριος. Όποιος επισημαίνει κάποια κυπριακή έκδοση που δεν παρουσιάζεται πιο κάτω, παρακαλώ όπως την καταχωρήσει ώστε να ενημερώνω την αρχική καταχώρηση και να συμπληρώνεται ο κατάλογος. ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Σειρές Κόμικς: Η Κυπριακή Έκδοση της σειράς Ντίσνεϋ "Ο Μίκυ και τα Αθλήματα" Η Κυπριακή Έκδοση της σειράς Ντίσνεϋ "Ο Γκούφυ Αθλητής" Plastic Comics Nasia In Space Αυτοτελή Τεύχη Κόμικς: Καπνομανία... Η Σωστή Ενημέρωση είναι Ζωή Το Τούνελ (The Tunnel) Παραπλήσιες Εκδόσεις: Μπανάνες και άλλα Φρούτα Ο Μάστρε Χάμπος... Ξανακτυπά! Ιστορίες του Μάστρε Χάμπου και Άλλες Γελοιογραφίες ( Ο Μικρός Κύπριος ) ---> δεν είναι κυπριακή έκδοση |----------------------------------------------------------------------| Σημείωση: θα προσθέτω στη λίστα πιο πάνω, τις εκδόσεις που έχουν ήδη παρουσιαστεί στο GC.

Φόνοι, διαμελισμοί, μακάβρια μνήματα, βασανιστήρια κρύβονται πίσω από τα παραμύθια της Ντίσνεϋ. Οι αληθινές ιστορίες είναι ακατάλληλες για μικρά παιδιά... Όπως όλοι γνωρίζουμε κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του καταλήγει με το «ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα»! Έλα που στις πραγματικές ιστορίες από τις οποίες εμπνεύστηκαν οι πιο διάσημοι παραμυθάδες τα παραμύθια τους δεν είχαν καθόλου όμορφο τέλος και στις περισσότερες των περιπτώσεων το… παραμύθι τελείωνε με πόνο, θάνατο και θλίψη; Διαβάστε εννιά παραμύθια που έγιναν και ταινία της Ντίσνεϊ, και το αρχικό τους στόρι δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να διαβαστεί σε μικρά παιδιά. 1. O Πινόκιο, οι φόνοι και οι ζωντανοί νεκροί... Ο Πινόκιο καταδικάζεται σε θάνατο επειδή είναι πολύ άτακτος. Το σκάει από τον Τσεπέτο και όσο ο ξυλουργός τον κυνηγά, συλλαμβάνεται από αστυνομικό και μπαίνει φυλακή για κακοποίηση μαριονέτας. Στη συνέχεια, ο Πινόκιο επιστρέφει στο σπίτι για να συναντήσει ένα γρύλο ηλικίας 100 ετών που τον προειδοποιεί πως αν συνεχίσει να είναι άτακτος θα μεταμορφωθεί σε γαϊδούρι. Τότε ο Πινόκιο παίρνει ένα μαχαίρι και τον σκοτώνει. Τελικά, ο Πινόκιο, με τις κακές του πράξεις, γίνεται όντως γαϊδούρι και περνά φριχτές στιγμές σε τσίρκο. Ένας μουσικός προσπαθεί να τον σκοτώσει για να του πάρει το δέρμα και να το κάνει τύμπανο, τον ρίχνει στον ωκεανό με μια πέτρα δεμένη στο λαιμό, όπου ένα ψάρι κατατρώει τις σάρκες του και αφήνει μόνο τον ξύλινο σκελετό του. Η συνέχεια είναι όπως και στο γνωστό παραμύθι που γνωρίζαμε, δηλαδή ο Πινόκιο καταλήγει στο στομάχι του κήτους, συναντά εκεί τον Τσεπέτο και μετά ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. 2. Ο διαμελισμός του πατέρα του Αλαντίν... Στην τρίτη σειρά ταινιών της Ντίσνεϊ παρουσιάζεται ο Κασίμ, ο πατέρας του Αλαντίν που είναι και αδερφός του Αλί Μπαμπά. Όταν Αλί Μπαμπά ανακαλύπτει το μαγικό σύνθημα για τη σπηλιά των 40 κλεφτών, το αποκαλύπτει στον Κασίμ που με απληστία τρέχει να ξαφρίσει τη σπηλιά, ξεχνά το σύνθημα κατά την έξοδο και οι κλέφτες τον βρίσκουν και τον σκοτώνουν διαμελίζοντας το σώμα του. Ο Αλί Μπαμπά βρίσκει το διαμελισμένο σώμα του αδερφού του και ζητά από μια δούλα να τον βοηθήσει ώστε να φανεί πως πέθανε από φυσικά αίτια. 3. Η Σταχτοπούτα δολοφόνος ... Άλλη μια ιστορία των αδερφών Γκριμ, η οποία όμως στην ορίτζιναλ εκδοχή είχε πολύ περισσότερη ίντριγκα και αίμα. Η πρώτη μητριά δολοφονείται μετά από παραπλανητικές συμβουλές της Διοικητή του βασιλείου, από την ίδια τη Σταχτοπούτα που της φυτεύει ένα ξύλινο μπαούλο στο λαιμό. Η Διοικητής εμφανίζεται στη συνέχεια, παντρεύεται τον πατέρα της Σταχτοπούτας και με τις επτά κόρες της, κακομεταχειρίζονται τη Σταχτοπούτα βάζοντάς την να τους κάνει όλες τις δουλειές. Η συνέχεια είναι όπως τη γνωρίζουμε… αλλά προηγουμένως η ηρωίδα έχει έναν τρομερό φόνο «κρίμα» στο λαιμό της (ή μάλλον στο λαιμό της άμοιρης πρώτης μητριάς). 4. Ο μακάβριος τάφος της Ωραίας Κοιμωμένης... Φαίνεται πως η όμορφη βασιλοπούλα που αποκοιμήθηκε, αφού τρυπήθηκε από τη βελόνα, όπως έλεγε η κατάρα, δεν ήταν ξαπλωμένη σε ένα πανέμορφο κρεβάτι, αλλά περικυκλωμένη από μια φονική περικοκλάδα με τεράστια αγκάθια. Δεκάδες βασιλόπουλα προσπαθούν να πλησιάσουν την κοιμωμένη στα 100 χρόνια του ύπνου της και βρίσκουν τραγικό θάνατο από τα σουβλερά αγκάθια. Ώσπου να βρεθεί το κατάλληλο παλικάρι που θα περάσει όλες τις δυσκολίες, η όμορφη νεαρή βρίσκεται εν μέσω πτωμάτων. 5. Η μικρή γοργόνα ήταν αερικό... Στην αρχική ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε και ο ίδιος ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, η γοργόνα ήταν πνεύμα του νερού που παντρεύεται έναν ιππότη και παίρνει ανθρώπινη ψυχή. Στο τέλος, η γοργόνα-πνεύμα αυτοκτονεί για να σώσει το σύζυγό της, παρά το γεγονός πως εκείνος την απατά με την ετεροθαλή αδερφή της. Όμως όταν πεθαίνει, επιστρέφει στην αρχική της υπόσταση ως πνεύμα. Όταν λοιπόν ο σύζυγός της παντρεύεται την αδερφή της, ο νόμος των πνευμάτων την υποχρεώνει να τον σκοτώσει και να ζήσουν μαζί στον κόσμο των πεθαμένων για πάντα. 6. Τα βασανιστήρια της Χιονάτης... Τότε ο αδερφός της βρήκε το κλειδί άνοιξε τα φέρετρα και ανακάλυψε πως η κόρη της αδερφής του ζούσε και μεγάλωνε μέσα στο φέρετρο. Ήταν ήδη μια κανονική γυναίκα. Η γυναίκα όμως του θείου της Χιονάτης ζηλεύει, πιστεύει πως ο άντρας της κρατούσε τη νεαρή κοπέλα κλειδωμένη για να κάνει σεξ μαζί της και έτσι τραβά το σώμα της έξω και σπάει τα μάγια. Η Χιονάτη ξυπνάει για να την κάνει δούλα της η βασίλισσα, που την δέρνει καθημερινά. Όταν η νεαρή κοπέλα προσπαθήσει να αυτοκτονήσει, ο θείος της θα καταλάβει τις δολοπλοκίες της γυναίκας του, θα τη διώξει από το παλάτι και θα την παντρέψει με έναν πλούσιο άντρα. 7. Ο Ηρακλής... Φυσικά ο μύθος του Ηρακλή λίγο έχει να κάνει με το παραμυθάκι της Ντίσνεϊ. Ο μυθικός ημίθεος θα φορέσει το χιτώνιο που είχε ποτίσει η Δηιάνειρα με το αίμα του νεκρού κένταυρου Νέσσου, πράγμα που θα του προκαλέσει αφόρητους πόνους, με αποτέλεσμα να αυτοπυρποληθεί και να καεί ζωντανός. Βέβαια, ο πατέρας του Δίας δεν τον άφησε να κατέβει στον Άδη, τον αποθέωσε και τον έκανε θεό της δύναμης και της ρώμης. 8. Όλοι είναι νεκροί στην Παναγία των Παρισίων... Ο γοητευτικός Φοίβος δεν είναι παρά ένας παθιασμένος μοιχός που επιθυμεί να κάνει σεξ με την Εσμεράλδα, χωρίς να έχει βλέψεις για κάτι παραπάνω αφού είναι παντρεμένος. Τελικά, ο κακός Φρόλο θα καταδώσει την Εσμεράλδα για το φόνο του Φοίβου που ο ίδιος διέπραξε και εκείνη θα καταλήξει νεκρή στα μπουντρούμια (παρά το γεγονός πως την έσωσε δις ο Κουασιμόδος). Ο Κουασιμόδος θα την αναζητήσει και όταν τη βρει νεκρή θα μείνει εκεί αγκαλιασμένος μαζί της και θα πεθάνει. 9. Ποκαχόντας... Η Ποκαχόντας δεν είχε, όπως και εκατομμύρια Ινδιάνων, την ευτυχή κατάληξη της ταινίας κινουμένων σχεδίων. Αρχικά ο Σμιθ δεν κρατήθηκε ποτέ όμηρος από τους γηγενείς Ινδιάνους στη φυλή των οποίων ανήκε και η Ινδιάνα Ποκαχόντας. Ο ίδιος δήλωνε αρχικά πως του φέρθηκαν πολύ ευγενικά. Φυσικά τα αγγλικά στρατεύματα δεν ενδιαφέρονταν για την ευγένεια… Έτσι όταν η Ποκαχόντας έγινε 17 ετών απήχθη από τους Εγγλέζους και υπέστη κακοποίηση και βιασμούς κατεξακολούθηση για χρόνια. Σε μια από τις εγκυμοσύνες της, τη βάφτισαν με το ζόρι Χριστιανή και την πάντρεψαν με έναν καλλιεργητή καπνού που την πήρε μαζί του στην Αγγλία. Εκεί την έντυσαν με ευρωπαϊκά ρούχα και κορσέδες και την παρουσίαζαν ως το «παράδειγμα του εκπολιτισμού της Βιρτζίνια». Μετά από δύο χρόνια στην Αγγλία ο άντρας της Ποκαχόντας αποφάσισε να επιστρέψει παίρνοντας και εκείνη μαζί του. Όλως τυχαίως η άτυχη Ινδιάνα πέθανε από τρομακτικούς σπασμούς πριν καν το πλοίο απομακρυνθεί από τον ποταμό Τάμεση. Λέγεται πως τα χρόνια της παραμονής της εκεί, η Ινδιάνα είχε συλλάβει το σχέδιο εξόντωσης της φυλής της από τους Άγγλους και τη δηλητηρίασαν προκειμένου να μην προφτάσει να το αναφέρει στους δικούς της.... Το διάβασα εδώ. Στο τέλος του άρθρου γράφει ότι είναι αναδημοσίευση από άλλη ιστοσελίδα, αλλά εκεί δεν κατάφερα να το βρω.

Πρόσεξα ότι πρόσφατα υπήρξε μια συζήτηση στην Κουβεντούλα για τα Ντίσνεϋ που Κυκλοφορούν, σχετικά με το κατά πόσο η βαθμολογία και η κατάταξη των ιστοριών στο inducks ανταποκρίνεται στην πραγματική τους αξία. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο απασχόλησε και μένα από τον πρώτο καιρό που είχα ανακαλύψει το inducks (νομίζω γύρω στο 2008 ή 2007), τότε που οι ψήφοι για την κάθε ιστορία ήταν ελάχιστοι. Κατά τη διάρκεια των 7-8 ετών που μεσολάβησαν, οι ψήφοι για τις πιο γνωστές και συνεπώς πιο αξιόλογες ιστορίες πλήθαιναν και η κατάταξη καθίστατο πιο αξιόπιστη. Όμως, η αριθμητική βαθμολογία των ιστοριών δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτική. Για παράδειγμα: ο χαμηλότερος βαθμός που δίνεται σήμερα είναι 5,3/10, επομένως, θεωρητικά, αυτή θα έπρεπε να είναι και η χειρότερη ιστορία βάσει της γνώμης των αναγνωστών. Αλλά, ο βαθμός της είναι πάνω από τη βάση! (πράγμα που δεν συμβαίνει στο imdb, το οποίο αναφέρθηκε στην προαναφερθείσα συζήτηση, και στο οποίο βασίστηκε η μεθοδολογία με την οποία το inducks βαθμολογεί τις ιστορίες). Επομένως, να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχουν καθόλου ιστορίες Ντίσνεϋ που δεν αξίζουν ?? Χμμ, δεν το νομίζω... Παρόλα αυτά, κάποιες σπουδαίες -κατά τη γνώμη μου- ιστορίες της ιταλικής σχολής δεν λαμβάνουν την αναγνώριση που θεωρώ ότι τους αξίζει (μιλώντας πάντα λαμβάνοντας υπόψη μόνο την κατάταξη των ιστοριών στο inducks και αγνοώντας την επιμέρους αριθμητική βαθμολογία που θεωρώ ότι δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμη). Να αναφέρω ότι, πιο κάτω ασχολούμαι μόνο με ιστορίες ιταλικών δημιουργών, αφού κατά τη γνώμη μου το θέμα περί συζήτησης σχετικά με τις κλασσικές αμερικανικές ιστορίες είναι πλέον κορεσμένο (κάποιος που θα διαβάσει τα πιο κάτω μπορεί να πει ότι είμαι λίγο προκατειλημμένος υπέρ των αστυνομικών ιστοριών με τον Μίκυ, αλλά αυτό δεν ισχύει!). Τώρα, πάμε για τα ουσιαστικά σχόλια του άρθρου... να μιλήσουμε για παλιούς και για πρόσφατους σπουδαίους δημιουργούς: Sergio Asteriti Θεωρώ τον Sergio Asteriti ως τον πλέον αδικημένο Ιταλό σχεδιαστή. Ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, σχεδιάζει ιστορίες, κυρίως με τον Μίκυ, από το 1963 μέχρι και σήμερα!!! (σε ηλικία 85 ετών!!!). Πάντα μου άρεσε το σχέδιο του και μπορούσα να το αναγνωρίζω από τον καιρό που ήμουν στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, τότε που δεν γνώριζα το όνομα κανενός δημιουργού (και, που έτσι κι αλλιώς, ούτε υπήρχε τρόπος να τους μάθω). Αν και είναι από τους λίγους που σχεδιάζουν τη φιγούρα του Μίκυ πιο μικρή σε σχέση με τον διαθέσιμο χώρο εντός ενός καρέ, θεωρώ το σχέδιο του ως κλασσικό έστω και αν κάποιος μπορεί να βρει μεγάλες αντιθέσεις αν το συγκρίνει με άλλους κλασσικούς σχεδιαστές π.χ. Massimo De Vita. Άλλο έντονο στοιχείο που προσδιορίζει το σχέδιο του Asteriti, είναι οι χαρακτηριστικοί ανθρωπόμορφοι χαρακτήρες που περιλαμβάνει στις ιστορίες του. Απλά, υπέροχες προσθήκες σε ήδη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ιστορίες! Ο Asteriti ασχολήθηκε εν μέρει και με τη συγγραφή σεναρίων. Από το 1986 μέχρι και το 1994 έγραψε τα σενάρια για 6 ιστορίες, αλλά καμία από αυτές δεν έχει εκδοθεί στην Ελλάδα ώστε να μπορούμε να τις σχολιάσουμε. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους ιταλούς δημιουργούς της εποχής του Asteriti, το inducks κατατάσσει μόνο δύο ιστορίες του στις πρώτες 1000 καλύτερες (εκ των οποίων η πρώτη είναι μια τεράστια ιστορία 217 σελίδων που δεν έχει εκδοθεί σε καμία άλλη χώρα εκτός από την Ιταλία), ενώ αρκετές δεκάδες από τις ιστορίες του κατατάσσονται μεταξύ των 1000ων και 5000ων καλύτερων. Παρόλα αυτά, εξακολουθώ να θεωρώ ότι αρκετές από αυτές θα μπορούσαν να βρίσκονται πολύ πιο ψηλά στην κατάταξη, αφού στις περισσότερες το σενάριο (πάντα προϊόν σπουδαίων σεναριογράφων της εποχής) είναι αντάξιο πολλών γνωστών κλασσικών ιστοριών και το σχέδιο του Asteriti δένει πολύ ωραία με την πλοκή εμπλουτίζοντας την όλη υπόθεση της ιστορίας. Ανάμεσα στις πολλές αξιέπαινες ιστορίες του Asteriti, ξεχωρίζω τις ακόλουθες τρεις, τις οποίες θεωρώ ως τις καλύτερες του αστυνομικές ιστορίες με τον Μίκυ: Μινιμίκ Γ.Κ.Ζ. (1970) Η Νύχτα της Μεγάλης Κλοπής! (1972) Η Συμμορία του Τούνελ! (1979) Δυστυχώς, οι τρεις αυτές ιστορίες δεν έχουν διακριθεί ιδιαίτερα (μιλώντας πάντα βάσει της κατάταξης τους στο inducks) όπως και πιστεύω ότι θα τους άξιζε. Το σενάριο στις πρώτες δύο φέρει την υπογραφή του μεγάλου Guido Martina, ενώ η τρίτη γράφτηκε από τον σχετικά πιο πρόσφατο, αλλά εξίσου σπουδαίο δημιουργό, Giorgio Pezzin. Τρία εξαιρετικά διαμάντια για όσους απολαμβάνουν τις ιστορίες μυστηρίου / αστυνομικές περιπέτειες με τον Μίκυ! Giuseppe Dalla Santa Ακόμα ένας αξιόλογος ιταλός σχεδιαστής με λιγοστές ιστορίες εντός των πρώτων 1000ων της κατάταξης του inducks, είναι ο Giuseppe Dalla Santa (μόνο 5 ιστορίες του περιλαμβάνονται στις πρώτες 1000, και η μοναδική που διαδραματίζεται στο σύμπαν του Μίκυ είναι σε συνεργασία με τον Κάστυ και άλλους). Αυτό που μου επίστησε την προσοχή στο σχέδιο του ώστε να το ξεχωρίσω από τους άλλους Ιταλούς συναδέλφους του, είναι ο χαρακτηριστικός σχεδιασμός του προσώπου του Μίκυ και των εκφράσεων του. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο αυτό το στοιχείο επηρέασε το σχέδιο του Κάστυ, ιδιαίτερα όσον αφορά τον σχεδιασμό των ματιών του Μίκυ. Επίσης, αυτή η ιστορία μου θυμίζει αρκετά το σχέδιο του Dalla Santa. Η πρώτη φορά που ασχολήθηκα συγκεκριμένα με ιστορία του Dalla Santa πρέπει να ήταν εντός της τελευταίας πενταετίας (όταν και, αναγκαστικά, συμπλήρωσε την καριέρα του). Θεωρώ ότι στάθηκε και λίγο άτυχος, διότι άρχισε λίγο αργά την καριέρα του στον χώρο του ιταλικού ντισνεϋκού κόμικς (το 1989 σε ηλικία 39 ετών) και δεν είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Guido Martina, ο οποίος είχε το χάρισμα να αναδεικνύει τους αξιέπαινους σχεδιαστές. Κάποιες από τις ιστορίες του Dalla Santa που ξεχώρισα (από διάφορους σεναριογράφους), οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν πολύ καλύτερη κατάταξη στο inducks, είναι οι ακόλουθες (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλες εξίσου καλές): Η Εκδίκηση του Λούθερ Μπλοτ (2000) Το Μονόγραμμα του Βλαδίμηρου Ζ (2007) Καταδίωξη στην Χιονισμένη Ακτή (2008) Μυστήριο στον Γαληνίτη (2002) Το Χάος των Εποχών (2004) Υπόθεση Εξωγήινου Πλαστικού (1999) Άλλοι Πρόσφατοι Ιταλοί Σχεδιαστές Για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν περαιτέρω και με άλλες ιστορίες που θα μπορούσαν να διακριθούν (κατά τη γνώμη μου εννοείται) αλλά προς το παρόν αδικούνται από την κατάταξη του inducks, παραθέτω και τις πιο κάτω (όλες από Ιταλούς δημιουργούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να συγκριθούν ακόμα και με τους πρωτοκλασάτους κλασσικούς): Στιγμές Τρόμου (2008) Η Χαμένη Σταρ του Σινεμά (2008) Ληστές Υπεράνω Πάσης Υποψίας (2009) Κύμα Βανδαλισμών (2003) Η Μπλόφα του Φρέντυ Μπλοφ (2012) Καλά διαβάσματα!!!

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Ο ΜΙΚΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ Η σειρά Ο Μίκυ και τα Αθλήματα, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τον Νοέμβριο του 2003 μέχρι τον Ιανουάριο του 2004 ως ένθετο της ελληνικής εφημερίδας Η ΑΞΙΑ, επανεκδόθηκε στην Κύπρο και διανεμήθηκε ως ένθετο της κυπριακής εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ. Η αρίθμηση των 10 τευχών της κυπριακής έκδοσης είναι η ίδια με αυτήν της ελληνικής. Από τις πληροφορίες που δίνονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους, φαίνεται ότι η επανέκδοση της σειράς αυτής τυπώθηκε στην Κύπρο, πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο για έκδοση Ντίσνεϋ (και για έκδοση σειράς κόμικς γενικά) αφού οι μόνες σειρές κόμικς που γνωρίζω ότι τυπώθηκαν στην Κύπρο είναι αυτή εδώ και η κυπριακή επανέκδοση της σχετικής σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους εμφανίζεται και η αρίθμηση (κατ’ ακρίβειαν μόνο εκεί αναγράφεται ο αριθμός τεύχους, ούτε καν στο εξώφυλλο), αλλά δυστυχώς δεν αναγράφεται ημερομηνία στα κυπριακά τεύχη. Όμως, αναγράφεται το εξής: ©Disney 2004 «Ελληνικά Γράμματα». Το ίδιο συμβαίνει και στην κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Κάπου εδώ έχω συγχυστεί με τους εκδότες, διότι στο inducks παρουσιάζεται ως εκδότης των ελληνικών εκδόσεων για τις δύο αυτές σειρές ο Αντώνης Πίκουλας και όχι τα Ελληνικά Γράμματα. Δεν γνωρίζω εάν οι δύο αυτοί εκδότες σχετίζονται μεταξύ τους. Κάποιες από τις άλλες πληροφορίες που αναφέρονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους της κυπριακής έκδοσης περιλαμβάνουν τα εξής: Ιδιοκτησία: Εκδοτική Εταιρεία ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΛΤΔ (η οποία απ’ ότι αντιλαμβάνομαι είναι και ο Ιδιοκτήτης της διανεμήτριας εφημερίδας) Σε συνεργασία με την The Walt Disney Company Greece Παραγωγή: Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Α.Ε. Εκτύπωση: PRINTCO LTD (κυπριακή εταιρεία, η οποία στεγάζεται στη Λευκωσία) Η κυπριακή επανέκδοση είχε κάποιες μικροδιαφορές σε σύγκριση με την ελληνική έκδοση. Οι διαφορές αυτές περιλαμβάνουν τις πληροφορίες σχετικά με τον εκδότη κλπ, καθώς και τα λογότυπα της εφημερίδας και του χορηγού που παρουσιάζονται στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες του κάθε τεύχους. Δεν μπόρεσα να ελέγξω εάν υπάρχουν άλλες διαφορές ως προς το ντισνεϋκό ή το αθλητικογραφικό περιεχόμενο των περιοδικών, διότι δεν έχω την ελληνική έκδοση (όλες οι πληροφορίες που χρησιμοποίησα εδώ για την ελληνική έκδοση έχουν αντληθεί από την άλλη Παρουσίαση και από το inducks). Όμως, βάσει των καταχωρήσεων στο GreekComics και στο inducks, το ουσιαστικό περιεχόμενο των δύο εκδόσεων φαίνεται να είναι το ίδιο. Ωστόσο, πριν να προχωρήσω, πρέπει να αναφέρω ότι στην πρώτη καταχώρηση της ελληνικής έκδοσης, ο αγαπητός Τρύφωνας (@tryfev) μας πληροφορεί ότι η ιστορία του τεύχους #8 έχει τίτλο ‘Χωρίς Όρια’ (το ίδιο έχει καταχωρήσει και στο inducks), ενώ η εν λόγω ιστορία στο αντίστοιχο κυπριακό τεύχος που έχω στα χέρια μου φέρει τον τίτλο ‘Χωρίς Σύνορα’. Προς Τρύφωνα: Αν μπορείς, σε παρακαλώ, επιβεβαίωσε εάν ο τίτλος της ιστορίας στο ελληνικό τεύχος #8 είναι πράγματι ‘Χωρίς Όρια’ και ότι δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος. Σχετικά με τους χορηγούς των δύο εκδόσεων, μπορούν να ειπωθούν τα ακόλουθα: Στο κάτω μέρος κάθε εξωφύλλου της ελληνικής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας Η ΑΞΙΑ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΤΕ». Στα αντίστοιχα εξώφυλλα της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Colfresh» στο πρώτο τεύχος, και η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Goldies» στα υπόλοιπα τεύχη. Ο χορηγός Colfresh του πρώτου τεύχους της σειράς αυτής ήταν ο ίδιος που χορήγησε και την κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Γκούφυ Αθλητής. Εδώ να υποθέσουμε ότι κάπου δεν τα βρήκαν με τον πρώτο τους χορηγό που υποστήριξε τη διανομή 11 τευχών με την εν λόγω εφημερίδα και προχώρησαν σε νέο χορηγό?? Όμως, παρόλο που η Colfresh παύει να αποκαλείται χορηγός, διατηρεί μια ολοσέλιδη διαφήμιση σε κάθε τεύχος μέχρι το τέλος της σειράς. Παρ' όλα αυτά, να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι το κύριο συμπέρασμα που εξάγεται από τη σύγκριση των εξωφύλλων των δύο εκδόσεων είναι το ότι, η υποστήριξη των Colfresh και Goldies δεν ήταν τόσο ευγενική όσο εκείνη του ΟΤΕ!!! Στο κάτω μέρος κάθε δεξιάς εσωτερικής σελίδας του περιοδικού παρουσιάζεται το λογότυπο του χορηγού, ενώ στο κάτω μέρος κάθε αριστερής σελίδας παρουσιάζεται το λογότυπο της διανεμήτριας εφημερίδας. Επίσης, οι διαφημίσεις των δύο εκδόσεων διαφέρουν. Παρατηρώντας προσεκτικά τις σαρώσεις των εξωφύλλων της ελληνικής έκδοσης στην Παρουσίαση, διακρίνω στο πίσω τους μέρος διαφορετικές διαφημίσεις από αυτές στα αντίστοιχα τεύχη της κυπριακής έκδοσης. Παραδείγματα των εσωτερικών σελίδων για τα πρώτα δύο τεύχη της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω: Τεύχος 1 Τεύχος 2 Και τέλος, ο σχετικός σύνδεσμος στο inducks!

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ Ο ΓΚΟΥΦΥ ΑΘΛΗΤΗΣ Η σειρά Ο Γκούφυ Αθλητής, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα κατά τα έτη 2003-2004 (ημερομηνίες από inducks) ως ένθετο της ελληνικής εφημερίδας Η ΑΞΙΑ, επανεκδόθηκε στην Κύπρο και διανεμήθηκε ως ένθετο της κυπριακής εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ. Η αρίθμηση των 10 τευχών της κυπριακής έκδοσης είναι η ίδια με αυτήν της ελληνικής. Από τις πληροφορίες που δίνονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους, φαίνεται ότι η επανέκδοση της σειράς αυτής τυπώθηκε στην Κύπρο, πράγμα ιδιαίτερα σπάνιο για έκδοση Ντίσνεϋ (και για έκδοση σειράς κόμικς γενικά) αφού οι μόνες σειρές κόμικς που γνωρίζω ότι τυπώθηκαν στην Κύπρο είναι αυτή εδώ και η κυπριακή επανέκδοση της σχετικής σειράς Ο Μίκυ και τα Αθλήματα. Τα 9 εκ των 10 εξωφύλλων της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω (δυστυχώς μου λείπει το τεύχος #1): Στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους εμφανίζεται και η αρίθμηση (κατ’ ακρίβειαν μόνο εκεί αναγράφεται ο αριθμός τεύχους, ούτε καν στο εξώφυλλο), αλλά δυστυχώς δεν αναγράφεται ημερομηνία στα κυπριακά τεύχη. Όμως, αναγράφεται το εξής: ©Disney 2004 «Ελληνικά Γράμματα». Το ίδιο συμβαίνει και στην κυπριακή έκδοση της σειράς Ο Μίκυ και τα Αθλήματα. Κάπου εδώ έχω συγχυστεί με τους εκδότες, διότι, ενώ ο @PhantomDuck αναφέρει στην πρώτη καταχώρηση της άλλης έκδοσης ότι η ελληνική έκδοση παρουσιάζει ως ‘Υπεύθυνη εκτύπωσης’ τα Ελληνικά Γράμματα, στο inducks παρουσιάζεται ως εκδότης των ελληνικών εκδόσεων για τις δύο αυτές σειρές ο Αντώνης Πίκουλας. Δεν γνωρίζω εάν οι δύο αυτοί εκδότες σχετίζονται μεταξύ τους. Κάποιες από τις άλλες πληροφορίες που αναφέρονται στην πρώτη σελίδα του κάθε τεύχους της κυπριακής έκδοσης περιλαμβάνουν τα εξής: Ιδιοκτησία: Εκδοτική Εταιρεία ΤΗΛΕΓΡΑΦΟΣ ΛΤΔ (η οποία απ’ ότι αντιλαμβάνομαι είναι και ο Ιδιοκτήτης της διανεμήτριας κυπριακής εφημερίδας) Σε συνεργασία με την The Walt Disney Company Greece Παραγωγή: Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα Α.Ε. Εκτύπωση: PRINTCO LTD (η οποία είναι κυπριακή εταιρεία που στεγάζεται στη Λευκωσία) Όπως συμβαίνει και στην ελληνική έκδοση (το αναφέρει ο @PhantomDuck στην πρώτη καταχώρηση της άλλης Παρουσίασης), κάτω από τις πληροφορίες αυτές αναφέρονται οι δημιουργοί των ιστοριών Ντίσνεϋ που περιέχει το κάθε τεύχος. Η κυπριακή επανέκδοση είχε κάποιες μικροδιαφορές σε σύγκριση με την ελληνική έκδοση. Οι διαφορές αυτές περιλαμβάνουν τις πληροφορίες σχετικά με τον εκδότη κλπ, καθώς και τα λογότυπα της εφημερίδας και του χορηγού που παρουσιάζονται στο εξώφυλλο και στις εσωτερικές σελίδες του κάθε τεύχους. Επίσης, συγκρίνοντας τις δύο σελίδες από το τεύχος #10 που παραθέτει ο PhantomDuck, βλέπω ότι κάποια από τα κείμενα στα μπαλονάκια των διαλόγων έχουν ξαναγραφτεί για την κυπριακή έκδοση της σειράς. Επομένως, σίγουρα υπήρχε περαιτέρω επεξεργασία πριν την κυπριακή επανέκδοση. Για παράδειγμα: Ελληνική έκδοση: Κυπριακή έκδοση: Δεν μπόρεσα να ελέγξω εάν υπάρχουν άλλες διαφορές ως προς το ντισνεϋκό ή το αθλητικογραφικό περιεχόμενο των περιοδικών, διότι δεν έχω την ελληνική έκδοση (όλες οι πληροφορίες που χρησιμοποίησα εδώ για την ελληνική έκδοση έχουν αντληθεί από τις πιο πάνω καταχωρήσεις και από το inducks). Όμως, βάσει των καταχωρήσεων στο GreekComics και στο inducks, το ουσιαστικό περιεχόμενο των δύο εκδόσεων φαίνεται να είναι το ίδιο. Σχετικά με τους χορηγούς των δύο εκδόσεων, μπορούν να ειπωθούν τα ακόλουθα: Στο κάτω μέρος κάθε εξωφύλλου της ελληνικής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας Η ΑΞΙΑ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΤΕ». Στα αντίστοιχα εξώφυλλα της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζεται το λογότυπο της εφημερίδας ΧΑΡΑΥΓΗ και αναγράφεται η φράση «ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΙΑ Colfresh». Απ’ ότι φαίνεται, η υποστήριξη των Colfresh δεν ήταν τόσο ευγενική όσο εκείνη του ΟΤΕ! Στο κάτω μέρος κάθε σελίδας του περιοδικού παρουσιάζεται το λογότυπο της διανεμήτριας εφημερίδας. Επίσης, υποψιάζομαι ότι οι διαφημίσεις των δύο εκδόσεων διαφέρουν, αφού η κυπριακή έκδοση περιέχει σε κάθε τεύχος μία ή δύο ολοσέλιδες διαφημίσεις του κυπριακού χορηγού. Παραδείγματα των εσωτερικών σελίδων για το τεύχος #2 της κυπριακής έκδοσης παρουσιάζονται πιο κάτω: Και τέλος, ο σχετικός σύνδεσμος στο inducks!

Η μυστική υπηρεσία που ίδρυσε ο Σκρουτζ Μακ Ντακ για την υπεράσπιση των συμφερόντων του είναι γνωστή στους αναγνώστες του Μίκυ Μάους (κυρίως της τελευταίας δεκαετίας ή δεκαπενταετίας) ως Π.Α.Π.Ι. ή Πράκτορες Ασφαλείας Πολλαπλών Ικανοτήτων (πιο κάτω θα δούμε ότι κατά καιρούς ήταν γνωστή και με άλλα ονόματα). Η υπηρεσία αυτή αποτελείται από τους Ντόναλντ και Φέθρυ στους ρόλους των μυστικών πρακτόρων ΠΑ.ΤΣΑ. 7 (ΠΑραλίγο ΤΣΑκάλι 7) και Γ.ΚΑ.Φ.Α. 12 (Γνωστός ΚΑτά Φαντασίαν Ατρόμητος 12), αντίστοιχα: Ο αρχηγός της Οργάνωσης είναι φυσικά ο Σκρουτζ Μακ Ντακ! (σημείωση του συγγραφέα: φαίνεται ότι ο Σκρουτζ αδυνατεί να συγκρατεί σε όλες τις ιστορίες τους αριθμούς που έδωσε στους μυστικούς του πράκτορες, αφού μερικές φορές τους αναφέρει ως ΠΑ.ΤΣΑ. 12 και Γ.ΚΑ.Φ.Α. 7. Λάθος του μεταφραστή ??). Το άλλο μόνιμο μέλος της Οργάνωσης είναι ο Κύρος Γρανάζης, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του αρχιμηχανικού/τεχνικού της μυστικής υπηρεσίας. Εκτός από υπεύθυνος για την παροχή του απαραίτητου εξελιγμένου κατασκοπικού εξοπλισμού, ο Κύρος εμφανίζεται σποραδικά και ως μυστικός πράκτορας (βλ. πιο κάτω). Περιστασιακά, εμπλέκονται και άλλα άτομα της οικογένειας Ντακ, τα οποία αναλαμβάνουν καθήκοντα ως μυστικοί πράκτορες, χωρίς όμως να αποτελούν μόνιμες προσθήκες στην Οργάνωση. Σε τουλάχιστον μία περίπτωση (που γνωρίζω από τις ελληνικές εκδόσεις) εμφανίστηκε και ένας καινούριος ανώνυμος χαρακτήρας ως πράκτορας Π.Α.Π.Ι. (βλ. πιο κάτω). Στις περισσότερες ιστορίες, οι Πράκτορες αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα άτομα που εναντιώνονται στα συμφέροντα του Σκρουτζ (συνήθως τρελάρες επιστήμονες ή παράνομους εκατομμυριούχους, ή εκατομμυριούχους επιστήμονες που τρελάθηκαν κ.ο.κ.). Στους κύριους αντίπαλους της Π.Α.Π.Ι. περιλαμβάνονται και οι μυστικές οργανώσεις ΓΕΡΑΚΙ και Μ.Υ.Ρ. (ή ΟΡ.Κ.Α. ή Ο.Ρ.Κ.Α.). Η πρώτη διαπρέπει στη βιομηχανική κατασκοπία ενώ η δεύτερη είναι η μυστική οργάνωση του Τζων Ρόμπαξ (για περαιτέρω πληροφορίες βλ. πιο κάτω). Οι Πρώτες Ιστορίες Όπως μαθαίνουμε από το inducks, η πρώτη εμφάνιση της μυστικής υπηρεσίας υπεράσπισης των συμφερόντων του Σκρουτζ Μακ Ντακ έγινε στην ιστορία Paperino missione Bob Fingher το 1966, η οποία δεν έχει εκδοθεί ακόμα στην Ελλάδα. Υπάρχει όμως ελληνική έκδοση της ιστορίας αυτής σε μορφή βιβλίου (κείμενα με εικονογραφήσεις, όχι κόμικς). Η μυστική αυτή Οργάνωση του Σκρουτζ παρουσιάστηκε ξανά σε ακόμα δύο ιστορίες, το 1968 και το 1976, στις οποίες αντίπαλος του Σκρουτζ ήταν ο κακοποιός επιστήμονας Δόκτωρ Ζαντάφ (μόνο η ιστορία του 1968 έχει εκδοθεί στην Ελλάδα). Από τις τρεις πρώτες αυτές ιστορίες απουσιάζει ο Φέθρυ, και το ρόλο του μυστικού πράκτορα αναλάμβανε προς το παρόν ο Ντόναλντ και ακόμα ένας γνωστός μας χαρακτήρας – βλ. πιο κάτω: Το σενάριο και των τριών ιστοριών υπογράφει ο Carlo Chendi, ο οποίο έγραψε σπουδαίες ιστορίες όπως Το Νησί του Θησαυρού, ενώ οι σχεδιαστές εναλλάσσονται. Μετά από απουσία πέραν των 12 ετών, η μυστική υπηρεσία του Σκρουτζ κάνει την επανεμφάνιση της το 1988, και ακολούθως κυκλοφορεί μία ιστορία της σε κάθε μια από τις επόμενες τρεις διετίες μέχρι και το 1994. Όλες οι ιστορίες προέρχονται από διαφορετικούς σεναριογράφους και σχεδιαστές και καμία από τις τέσσερις δεν παρουσιάστηκε ακόμα σε ελληνική έκδοση. Βάσει του inducks, κάπου εδώ έκανε την εμφάνιση του και ο Φέθρυ ως μυστικός πράκτορας της Π.Α.Π.Ι., είτε στην πρώτη είτε στην τρίτη ιστορία (στις άλλες δύο δεν εμφανίζεται – πάντα βάσει του inducks). Μετά από τις πρώτες τρεις-συν-τέσσερις προαναφερθείσες ιστορίες, ο Φέθρυ εδραιώνεται ως μυστικός πράκτορας Π.Α.Π.Ι. και οι περισσότερες από τις ιστορίες που ακολουθούν εκδίδονται και στην Ελλάδα. Πριν να προχωρήσουμε με την παρουσίαση των χαρακτήρων, να σημειωθεί ότι η μυστική οργάνωση ΓΕΡΑΚΙ που κατατρέχει τον Σκρουτζ πιθανόν να έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε κάποια από τις τέσσερις πιο πάνω ιστορίες μεταξύ 1988-1994, αφού δεν μπόρεσα να βρω την αρχική της προέλευση σε κάποια από τις ιστορίες που εκδόθηκαν στην Ελλάδα. Η παλαιότερη ιστορία της Π.Α.Π.Ι. σε ελληνική έκδοση με αναφορά στην οργάνωση ΓΕΡΑΚΙ είναι Το Ξύπνημα του Σιωπηλού του 2000, αλλά από τα λεγόμενα του Σκρουτζ στην ιστορία αυτή φαίνεται ότι το ΓΕΡΑΚΙ είχε ήδη εμφανιστεί σε προηγούμενη ιστορία. Προς το παρόν, αυτό δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Μπορεί όμως, το ΓΕΡΑΚΙ να σχετίζεται με άλλες παλαιότερες ιστορίες, όχι της Π.Α.Π.Ι. (βλ. πιο κάτω). Χρονικό της Βασικής Ονοματολογίας Η οργάνωση Π.Α.Π.Ι. άλλαξε τουλάχιστον τρεις φορές όνομα στις ελληνικές εκδόσεις. Στο Μεγάλο Μίκυ 263 (Ιούλιος 1989) αναφέρεται ως Ι.Ο.Κ. ή Ιδιωτική Οργάνωση Κατασκοπείας, ενώ στο Μίκυ Μάους 1721 (Ιούλιος 1999) ως Π.Ι.Α. ή Πρακτορείο Ιδιαίτερων Αποστολών. Εδώ ο μεταφραστής προσπάθησε να φανεί πιστός στην ιταλική ονομασία της οργάνωσης, η οποία είναι P.I.A. (Paperon Intelligence Agency). Από το Μίκυ Μάους 1741 (Νοέμβριος 1999) και μετά, η οργάνωση παίρνει τον γνωστό της τίτλο Π.Α.Π.Ι., με τη μοναδική εξαίρεση να εμφανίζεται στο Ντόναλντ 57 (Αύγουστος 2002), όπου η οργάνωση αναφέρεται ως Σ.Υ.Π. ή Σκρούτζεια Υπηρεσία Πληροφοριών. Ο Ντόναλντ, εκτός από το πιο συνηθισμένο του ελληνικό πρακτορικό όνομα ΠΑ.ΤΣΑ. 7, αναφέρθηκε και με τα ακόλουθα δύο: στο Ντόναλντ 57 (Αύγουστος 2002) ονομάζεται Πράκτωρ 0,007, ενώ στη παλαιότερη έκδοση στο Μεγάλο Μίκυ 263 (Ιούλιος 1989) αναφέρεται ως ΚΑ-ΚΟΥ 7. Δυστυχώς όμως, ο στοιχειοθέτης του τεύχους αυτού ξέχασε να παραθέσει την επεξήγηση του ακρωνύμιου αυτού, αν και στο κείμενο είχε προστεθεί ο σχετικός αστερίσκος για παραπομπή σε επεξήγηση: Με την κωδική ονομασία ΚΑ-ΚΟΥ 7, ο Έλληνας μεταφραστής φαίνεται ότι προσπάθησε να αναφερθεί στο ιταλικό όνομα Qu-Qu 7 (Quasi Qualificato n.7) που έχει ο Ντόναλντ ως Ιταλός μυστικός πράκτορας. Κατά λέξη, αυτό θα μεταφραζόταν στα ελληνικά ως "Σχεδόν Προσοντούχος". Η αντίστοιχη ιταλική ονομασία του Φέθρυ είναι Me-Se 12 (Mezzo Servizio n.12), της οποίας η πιστή ελληνική μετάφραση θα ήταν "Μισή Υπηρεσία" ή "Μέτρια Υπηρεσία". Εάν κάποιος κατέχει τη γνώση της ιταλικής, μπορεί να μας ενημερώσει εάν οι ελληνικές αυτές μεταφράσεις είναι και οι πιο κατάλληλες. Ο Φέθρυ που εμφανίστηκε στο ρόλο του μυστικού πράκτορα μετά τον Ντόναλντ, διατήρησε το ίδιο όνομα στις ελληνικές εκδόσεις, εκτός από την εμφάνιση του στο Ντόναλντ 57 (Αύγουστος 2002), όπου ονομάζεται Πράκτωρ 0+0=0. Δευτερεύοντες Πράκτορες της Π.Α.Π.Ι. Η Νταίζυ εμφανίζεται ως μυστικός πράκτορας από τις πρώτες ιστορίες της μυστικής οργάνωσης. Στην ελληνική εκδοχή της ιστορίας Η Μάχη των Μυστικών Πρακτόρων! στο Μεγάλο Μίκυ 263 (Ιούλιος 1989) παρουσιάζεται με το κωδικό όνομα ΣΟΥ-ΚΟ ή Σούπερ Κορίτσι, ενώ στην εν λόγω ιστορία απέκρυπτε την μυστική της ταυτότητα εμφανιζόμενη ως Μις Μόλλυ: Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, το 2006, επανεμφανίστηκε σε ελληνική έκδοση ως πράκτορας Π.Α.Π.Ι. με το κωδικό όνομα ΕΞΤΡΑ 3 στην ιστορία Αποστολή «Πρώτες Ύλες»: Στις ιταλικές πρωτότυπες ιστορίες, η Νταίζυ είχε πάρει τρία διαφορετικά κωδικά ονόματα. Θα δούμε όμως ότι επανεμφανίζεται πολύ αργότερα ως μυστικός πράκτορας για μια νέα οργάνωση του Σκρουτζ. Ο Γκαστόνε εμφανίζεται ως εξ αποστάσεως τυχερός μυστικός πράκτορας με το κωδικό όνομα Λ.Ο.Υ.Φ.Α. 1 ή Λιμοκόντορος Ολημερίς Υποαπασχολούμενος Φιγουρατζής Αδειούχος 1 στην ιστορία Το Δολλάριο της Απάτης: Αργότερα, συμμετέχει στην Επικίνδυνη Αποστολή 13 στο πλευρό του Ντόναλντ (ως Λ.Ο.Υ.Φ.Α.-1). Στις ιταλικές ιστορίες (οι περισσότερες αδημοσίευτες στην Ελλάδα) παίρνει κι αυτός διάφορα διαφορετικά ονόματα. Ο Κύρος Γρανάζης, εκτός από καθήκοντα αρχιμηχανικού της Π.Α.Π.Ι., αναλαμβάνει κατά καιρούς και καθήκοντα μυστικού πράκτορα: Η κωδική του ονομασία στην ιστορία Οι Νέοι Προπονητές είναι Υπηρεσιακός Μαστροχαλαστής, ενώ στην ιστορία Εκεί που Τολμούν τα Παπιά οι πράκτορες της οργάνωσης ΓΕΡΑΚΙ τον αποκαλούν Χ.Υ.Μ.Α. 5 (Χαρισματικός Υπέρτατος Μέγας Αρχιμηχανικός 5). Τον ίδιο ρόλο αναλαμβάνει και στην ιστορία Τραπεζίτες με Προσόντα, όπου ονομάζεται ΤΖΑ.ΔΙΑ.1 (ΤΖΑμπα ΔΙΑνοια). Σε πιο πρόσφατες ελληνικές εκδόσεις, ξαναεμφανίστηκε ως Χ.Υ.Μ.Α.-5 (ή μήπως τώρα έγινε ΧΥΜΑ πλην πέντε??) στις ιστορίες Παράτολμη Αποστολή, Ο Οβάλ Δίσκος, Ο Αστρικός Κεραυνός και Αποστολή στους Πάγους. Επίσης, εμφανίζεται και στη νεότερη μυστική οργάνωση του Σκρουτζ (βλ. πιο κάτω), όπου του δίνεται η κωδική ονομασία Μ.Υ.Γ.Α.-5 ή Μέγας Ύπατος Γενικός Αρχιμηχανικός 5. Οι Χιούη, Λιούη και Ντιούη αναλαμβάνουν κι αυτοί καθήκοντα μυστικού πράκτορα σε ορισμένες ιστορίες και τους δίνεται η κωδική ονομασία Πράκτορες Τρία Επί Τρία 1, 2 και 3 (ή απλώς Πράκτορες 3x3). Στην ιταλική Wikipedia αναφέρεται ότι, με την πρόσληψη των Χιούη, Λιούη και Ντιούη ως μυστικούς πράκτορες, ο Κύρος πρότεινε τη δημιουργία της υπηρεσίας νεαρών πρακτόρων P.Y.A. (Paperon Young Agency), αντίστοιχη της P.I.A. (Paperon Intelligence Agency), δηλαδή της Π.Α.Π.Ι στα ιταλικά. Δεν αναφέρεται όμως κάτι σχετικό σε ελληνική έκδοση. Ο Γλόμπος δε θα μπορούσε να λείπει από το καστ των μυστικών πρακτόρων της Π.Α.Π.Ι., αφού πάντα βρίσκεται στο πλευρό του Κύρου. Στην ιστορία Εκεί που Τολμούν τα Παπιά του απονέμεται ο τίτλος του πράκτορα ΣΠΙΘΑ-19 (ΣΠΙνθηροβόλος ΘΑυματοποιός 19). Το αντίστοιχο ιταλικό όνομα είναι Ai-Lu 19 (Aiutante Luminoso n.19), δηλαδή Φωτεινός Βοηθός 19. Ακόμα και ο ίδιος ο Σκρουτζ Μακ Ντακ αναλαμβάνει χρέη μυστικού πράκτορα αλλά η εν λόγω ιστορία δεν έχει εκδοθεί στην Ελλάδα στην ιστορία Παράτολμη Αποστολή. Στην ελληνική μετάφραση της ιστορίας, ο Σκρουτζ αυτοβαπτίζεται ως Πράκτορας Ε.Ν.Α.-00, δηλαδή Επιτελάρχης Νευραλγικών Αποστολών Σκρουτζ Μακ Ντακ! Βάσει του ιταλικού Wikipedia, η ιταλική κωδική ονομασία του Σκρουτζ είναι Tu-Ba 00 (Tuttofare Basettato 00). Ένας νέος χαρακτήρας παρουσιάζεται στην ιστορία Αποστολή Μέδουσα ως μια ανώνυμη μυστική πράκτορας της Π.Α.Π.Ι., η οποία κυκλοφορεί μεταμφιεσμένη: Για τον εν λόγω χαρακτήρα δεν δίνονται περαιτέρω πληροφορίες, εκτός του ότι τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για το άτομο του Φέθρυ (αν είναι ποτέ δυνατόν). Κατά τη γνώμη μου, η προσθήκη του χαρακτήρα αυτού ήταν η καλύτερη πινελιά στη σύνθεση των ιστοριών της Π.Α.Π.Ι. Τέλος, στην ιστορία Επιχείρηση Χρυσή Κουτάλα, εμφανίζεται και ένας ειδικός πράκτορας-ρομπότ, ο ΣΟΥ.Σ.Ε.Φ. ή ΣΟΥπερ Σβέλτος Ειδήμονας Φαγητών, ο οποίος είναι ένα ρομπότ υψηλής μαγειρικής (!) και βοηθάει τους πράκτορες της Π.Α.Π.Ι. εξ αποστάσεως. Αντίπαλες Οργανώσεις Ο βασικός αντίπαλος των Πρακτόρων της Π.Α.Π.Ι. είναι η οργάνωση βιομηχανικής κατασκοπίας ΓΕΡΑΚΙ που αναφέρθηκε πιο πάνω. Για κάποιο λόγο που δεν κατανόησα πλήρως, η οργάνωση αυτή επιδιώκει την καταστροφή της οικονομικής/βιομηχανικής αυτοκρατορίας του Σκρουτζ και πάντα εμφανίζεται εκεί που δεν την σπέρνουν. Ο αριθμός των πρακτόρων που την αποτελούν δεν είναι γνωστός, αφού κάνουν την εμφάνιση τους ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε ιστορίας: Η ιταλική ονομασία της οργάνωσης αυτής είναι Blonk, ενώ στις ελληνικές εκδόσεις δεν αναφέρεται εάν η λέξη ΓΕΡΑΚΙ είναι ακρωνύμιο ή όχι. Η οργάνωση ΓΕΡΑΚΙ πιθανόν να σχετίζεται με την οργάνωση Χρυσοφτέρουγος από τις ιστορίες του Τζαίημς Ντάκ 01 - μπορεί και όχι. Η άλλη αντίπαλη οργάνωση της Π.Α.Π.Ι. είναι η μυστική οργάνωση του Τζων Ρόμπαξ, η οποία στις ελληνικές εκδόσεις παίρνει τις ονομασίες Μ.Υ.Ρ. (Μυστική Υπηρεσία Ρόμπαξ) ή ΟΡ.Κ.Α. (ΟΡγανισμός Κατασκοπίας & Ανταγωνισμού) ή Ο.Ρ.Κ.Α. (Οργανισμός Ρομπάξιος Κατασκοπίας & Ανταγωνισμού) ή Ο.Ρ.Κ.Α. (Οργάνωση Ρομπάξιας Κατασκοπίας & Ανταγωνισμού). Η υπηρεσία αυτή έκανε την εμφάνιση της το 2001 στην ιστορία Paperino € Paperoga e le complicazioni del cambio, η οποία δεν έχει δημοσιευθεί ακόμα στην Ελλάδα. Η πρώτη εμφάνιση της Μ.Υ.Ρ./ΟΡ.Κ.Α./Ο.Ρ.Κ.Α. στην Ελλάδα έγινε στην ιστορία Η Ψεύτικη Φόρμουλα, η δεύτερη στην ιστορία Οι Νέοι Προπονητές, όπου και επονομάστηκε ΟΡ.Κ.Α., η τρίτη στην ιστορία Το Γούρι του Γουρλή στην οποία προστέθηκε και η λέξη 'Ρομπάξιος' στον τίτλο, ενώ στις δύο πιο πρόσφατες της εμφανίσεις στα ΜΜ β' 99 & 92 (η μία είναι απλώς αναφορά και όχι εμφάνιση), η γραμματική του τίτλου είναι λίγο πιο σωστή, όπου τώρα η 'κατασκοπία' είναι Ρομπάξια (πριν, Ρομπάξιος ήταν ο 'οργανισμός' και το ουσιαστικό προηγείτο του επιθέτου). Εμφανίστηκε επίσης και ως Οργανισμός Ρομπάξιας Κατασκοπείας & Ανταγωνισμού. Σε προσφατες εκδόσεις του Νέου Μικυ Μάους (εν έτει 2018), η Καθημερινή χρησιμοποίησε και την κλασσική αλλά και την εναλλακτική ορθογραφία, δηλ. 'κατασκοπεία'. Στην μυστική οργάνωση του Ρόμπαξ περιλαμβάνεται φυσικά ο Χάσκυ, ενώ παρουσιάζεται και ένας πράκτορας με την κωδική ονομασία ΑΣΒΟΣ. Η ιταλική ονομασία της οργάνωσης αυτής είναι R.I.G. (Rockerduck Intelligence Group). Στην ιστορία Ο Ηλεκτρονικός Διαρρήκτης, μια εγκληματική οργάνωση ονόματι Ζ.Ο.Ν.Κ. απειλεί τον Σκρουτζ, αλλά δεν διευκρινίζεται εάν η οργάνωση αυτή είναι το ΓΕΡΑΚΙ ή όχι. Επίσης δεν δίνονται πληροφορίες για τη σημασία του ακρωνύμιου. Στην ιστορία Θρυλικό 313 - Κρίση Ταυτότητας, παρουσιάζεται η οργάνωση Ε.ΚΑΤ.Ο.Μ.Β.Η. ή Ευυπόληπτη ΚΑΤασκοπευτική Οργάνωση Μεγάλων Βιομηχανικών Ηγετών. Εκτός από το ότι είναι εχθρός του Σκρουτζ και από το γεγονός ότι διώκουν μανιωδώς τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ, δεν δίνεται άλλη πληροφορία για την οργάνωση αυτή. Λοιποί Αντίπαλοι Στις ιστορίες της Π.Α.Π.Ι. παρουσιάζονται πολυάριθμοι αντίπαλοι του Σκρουτζ, οι οποίοι εποφθαλμιούν τα πρωτεία στους διάφορους τομείς της βιομηχανίας ή και την ίδια την περιουσία του. Πιο κάτω παρατίθεται μια λίστα με όλες τις ιστορίες που εκδόθηκαν στην Ελλάδα, όπου δίνεται το όνομα του κάθε αντίπαλου του Σκρουτζ (σε παρένθεση φαίνεται το σχετικό τεύχος): Η Μάχη των Μυστικών Πρακτόρων! (Μεγ. MIKΥ 36, 134, 263): Ζαντάφ Η Μυστική Φόρμουλα "Σούπερ Κάπα" (NT 133): Φον Γριφ, Ιδιοφυής Επιστήμονας Ένας Έντιμος Προδότης (MM 2209, Μεγ. Σήριαλ 26): Παντάξιος (λόγω παρεξήγησης) Ο Ηλεκτρονικός Διαρρήκτης (NT 59): Ζ.Ο.Ν.Κ. Το Απρόβλεπτο Χτύπημα (MM 1721, MM 2298): Μουργόλυκοι (λόγω παρεξήγησης) Ο Χαμαιλέοντας του Χιονιού (NT 110): Χαμαιλέοντας, Περιβόητος Κλέφτης Άγνωστης Ταυτότητας Μυστική Αποστολή (MM 1741): Τρίο Μάτζικ, Μάγοι Οι Απίθανοι Αναρριχητές (NT 59): Λέλο Λιβέλο, Δημοσιογράφος Η Στόφα του Πρωταθλητή (MM 2064): Μουστάκιας, Βιομηχανικός Κατάσκοπος Το Ξύπνημα του Σιωπηλού (MM 1999, Μεγ. Σήριαλ 26): ΓΕΡΑΚΙ Τραπεζίτες με Προσόντα (NT 57): Βλας Φλας, παπαράτσι δεν γνωρίζω περισσότερες πληροφορίες διότι αυτή είναι η μόνη ιστορία της Π.Α.Π.Ι. που λείπει από τη συλλογή μου (σημείωση: η ιστορία αυτή, εσφαλμένα, δεν περιλαμβάνεται στην υποσειρά Π.Α.Π.Ι στο inducks) --> έχει διορθωθεί & δεν μου λείπει πλέον. Η Φόρμουλα που Εξαφάνιζε το Μελάνι (MM 2330): ΓΕΡΑΚΙ Ο Καταλύτης Ρ-19 (MM 1880): ΓΕΡΑΚΙ Το Απόρθητο Φρούριο (MM 1910, Μεγ. Σήριαλ 26): ΓΕΡΑΚΙ Eπιχείρηση Χρυσοδάχτυλος (MM 1923): Βαν Βολτ, Εφευρέτης Το Δολλάριο της Απάτης (MM 2033, Μεγ. Σήριαλ 26): Σόλας Κονσόλας, Εκατομμυριούχος Φυτικά Ενδύματα (MM 2130): ΓΕΡΑΚΙ & Βίκτωρ Βιρτουόζος, Επιστήμονας (σημείωση: η ιστορία αυτή, εσφαλμένα, δεν περιλαμβάνεται στην υποσειρά Π.Α.Π.Ι στο inducks) --> έχει διορθωθεί. Το Κυνήγι του Κατασκόπου (MM 2024): ΓΕΡΑΚΙ Αποστολή «Φοίνιξ» / Αποστολή "Φοίνιξ" (MM 2102, Μεγ. Σήριαλ 26): ΓΕΡΑΚΙ Αποστολή Υψηλής Τάσεως (NT 154): Σπινθήριος Ντε Βολτ, Εκατομμυριούχος Αποστολή Μέδουσα (MM 2143): Γαλάτιος Μικροσκόπιος (aka Ρας Χαλαστροπαράς ή Μίκρο Σκόπιο), Εκατομμυριούχος Εφευρέτης Η Υποβρύχια Βάση (MM 2140, Μεγ. Σήριαλ 26): Γαλάτιος Μικροσκόπιος Ο Οβάλ Δίσκος (MM β' 334): Τζο και Τζεφ Μαντάρας, Μανιώδεις Συλλέκτες Αποστολή Ιπτάμενο Χιόνι (MM 2056): Έρικ Μονόκλ, Εκατομμυριούχος Ο Μαγνήτης του Χρυσού (MM 2331): Φον Καταστρόφ, Καθηγητής Ιδιοφυΐα Στενή Παρακολούθηση (MM 2018): ΓΕΡΑΚΙ Η Ψεύτικη Φόρμουλα (MM 2047, Μεγ. Σήριαλ 26): Μ.Υ.Ρ. (ή Ο.Ρ.Κ.Α.) Παράτολμη Αποστολή (MM β' 317): Σαμάνθα Ντάκερσον ή αλλιώς Νυφίτσα, Διαβόητη Κλέφτρα Κοσμημάτων Αποστολή "Φύκια" (MM 2092, Μεγ. Σήριαλ 26): Κάλβιν Αλμυρονέρης, Εκατομμυριούχος Το Ράλλυ της Αγωνίας (MM 2387): ΓΕΡΑΚΙ Ο Σαμποτέρ των Χριστουγεννιάτικων Δέντρων (NT 146): Τρύφων Καλικάντζαρος, Ιδιοφυής Καθηγητής Το Σούπερ Μείγμα (MM 2190): ΓΕΡΑΚΙ Επιχείρηση "Καλάθι" (MM 2386): Μπιλ Μπουρμπουλήθρας, Εκατομμυριούχος Ο Πόλεμος των Παγωτών (MM 2305): Παγώνα Παρφέ, Εκατομμυριούχος & Δόκτωρ Ροβέρτος Ρίσκο, Καθηγητής Αποστολή "Μουντιάλ" (MM 2291): Βίκτωρ Αντιμπαλαδόρ, Μοχθηρός Επιστήμονας Η Απειλή του Μίστερ Κύβου (MM β' 211): Μίστερ Κύβος, Εγκληματίας Ο Βασιλιάς Κόνγκο (MM 2329): Έρικ Λα Πλαζ, Εκατομμυριούχος & Δόκτωρ Πατατράκ Αποστολή «Πρώτες Ύλες» (MM 2273): Κοτολέτας Κοτοπουλάκης, Εφευρέτης Η Λάμπα του Μέλλοντος (MM β' 254): ΓΕΡΑΚΙ Θρυλικό 313 - Κρίση Ταυτότητας (ΜΜ 2278): Ε.ΚΑΤ.Ο.Μ.Β.Η. (σημείωση: η ιστορία αυτή δεν περιλαμβάνεται στην υποσειρά Π.Α.Π.Ι στο inducks, ίσως διότι ο Ντόναλντ εκτελεί παράλληλα και χρέη Φάντομ Ντακ!) Ο Ψηφιακός Εχθρός (MM 2389): ΓΕΡΑΚΙ & Μίστερ Μπιτ Σαμποτάζ στο Πλατώ (MM 2282): Τρύφων Κραγιόν, Μακιγιέρ Το Βενετσιάνικο Κύπελλο (MM 2303): ΓΕΡΑΚΙ Υπόθεση Νερομπλούμ (MM β' 154): Κανένας (κατ'ακρίβειαν, αποκαλύφθηκε ότι ο υποτιθέμενος εχθρός ήταν η τσιγκουνιά του Σκρουτζ!) Αποστολή: Μαρέγκα (MM 2332): Ρεγγίνα Μαρέγκα, Εκατομμυριούχος Το Μουσικό Καύσιμο (MM β' 284): ΓΕΡΑΚΙ Ένας Φαραώ Ποιητής (MM 2306): ΓΕΡΑΚΙ & Τζέρρυ Σκαφέας, Αιγυπτιολόγος Η Τελευταία Αποστολή (MM β' 154): Καθηγητής Κρανκ, Ειδικός στην Εφαρμοσμένη Ρομποτική Νύχτα χωρίς φεγγάρι (MM β' 20): Μουργόλυκοι & Μόριτζ, Μπάτλερ Οι Νέοι Προπονητές (MM 2388): ΟΡ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Τα Υπέροχα Σέττερ (MM β' 225): ΟΡ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Το Συνθετικό Μέλι (MM β' 222): ΓΕΡΑΚΙ & Μαξ Έξπερ Επικίνδυνη Αποστολή 13 (MM β' 344): Ρικ Κογιότ, Διεθνούς Φήμης Εκβιαστής Αποστολή στους Πάγους (MM β' 399): Άρθουρ Άρκτικ, Διακεκριμένος Επιστήμονας Εκεί που Τολμούν τα Παπιά (MM β' 50): ΓΕΡΑΚΙ Το Γούρι του Γουρλή (MM 2453): Ο.Ρ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Αποστολή Διακοπές (MM β' 161): Κανένας Αντίπαλος! Συντελεστής Συμπίεσης (MM β' 221): ΓΕΡΑΚΙ & Ο.Ρ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Επιχείρηση Χρυσή κουτάλα (MM β' 99): Σεφ Μαξ Γκουρμέ, Σεφ Υψηλής Μαγειρικής Επιχείρηση Μαύρο Δάκρυ (MM β' 92): Ο.Ρ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Ο Αστρικός Κεραυνός (MM β' 345): Φιλικοί Εξωγήινοι (λόγω παρεξήγησης) Απόρρητες Ζυμώσεις (MM β' 180): Ο.Ρ.Κ.Α. (ή Μ.Υ.Ρ.) Το Σιτάρι Ουράνιο Τόξο (MM β' 363): Τζακ, Προδότης Πράκτορας της Π.Α.Π.Ι. Γαστρονομική Αποστολή (MM β' 408): Τομ Μοτσαρέλας, δισέγγονος του γκάνγκστερ Σαμ Μοτσαρέλα Ο Κόκκινος Παπιονίτης (MM β' 384): ΓΕΡΑΚΙ Το Ενεργειακό Ποτό (MM β' 390): ΓΕΡΑΚΙ Παρόμοιες Οργανώσεις με την Π.Α.Π.Ι. Μια άλλη οργάνωση αντίστοιχη της Π.Α.Π.Ι. είναι η Π.ΑΠΙ.Α. (Πράκτορες ΑΠΙθανων Αποστολών), η οποία προφέρεται ‘πάπια’ και όχι ‘παπιά’. Στην οργάνωση αυτή ανήκουν η Νταίζυ (κωδικό όνομα Λ.Ι.Ρ.Α.-100: Λαίδυ Ιδιαιτέρως Ριψοκίνδυνων Αποστολών 100), η Δεσποινίς Ευταξία (κωδικό όνομα Γ.ΑΤ.Α.-2: Γενική ΑΤρόμητη Αρχισυντονίστρια 2) και η Τσικίτα (κωδικό όνομα Φ.Α.ΚΑ.-3: Φιλενάδα Ακαταμάχητης ΚΑτραπακιάς 3). Επίσης, συμμετέχει και ο Κύρος με την κωδική ονομασία Μ.Υ.Γ.Α.-5 ή Μέγας Ύπατος Γενικός Αρχιμηχανικός 5. Η οργάνωση Π.ΑΠΙ.Α. ιδρύθηκε από τον Σκρουτζ στην ιστορία Επιχείρηση Τσαγιέρα, ως αντικατάσταση της Π.Α.Π.Ι. για μια αποστολή κατά την οποία ο Ντόναλντ και ο Φέθρυ πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τον Λόρδο Ερλ Γκρεϋ και την οργάνωση του Τ.Ε.Ι.Ο. (Ταξιαρχία Επίλεκτων & Ισχυρών Οπαδών). Η Π.ΑΠΙ.Α. έσωσε την κατάσταση και ελευθέρωσε τους πράκτορες της Π.Α.Π.Ι., και, φαίνεται ότι, στο μέλλον ο Σκρουτζ αναθέτει αποστολές και στις δύο οργανώσεις. Οι τρεις ιστορίες που υπάρχουν για την οργάνωση αυτή είναι όλες του 2010. Η μόνη διαφορά που έχει η Π.ΑΠΙ.Α. και οι ιστορίες της από την Π.Α.Π.Ι. και τις ιστορίες της, είναι ότι στην πρώτη αναλαμβάνουν τις αποστολές οι τρεις αυτοί γυναικείοι χαρακτήρες αντί ο Ντόναλντ και ο Φέθρυ. Όλα τα άλλα, τα ίδια. Για σκοπούς πληρότητας, να αναφέρουμε ότι στη δεύτερη ιστορία της Π.ΑΠΙ.Α., ο αντίπαλος του Σκρουτζ είναι ο Αστέριος Άστροντογκ, Μάγος των ειδικών εφέ. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, υπάρχει επίσης και η υπηρεσία νεαρών πρακτόρων P.Y.A. (Paperon Young Agency) στην οποία περιλαμβάνονται ο Χιούη, ο Λιούη και ο Ντιούη. Μονοσέλιδες Ιστορίες Εκτός από τις κανονικές πολυσέλιδες ιστορίες της Π.Α.Π.Ι. που σχολιάζονται πιο πάνω, κυκλοφόρησαν και αρκετές μονοσέλιδες. Στο inducks, οι ιστορίες αυτές χωρίζονται σε δύο υποσειρές. Η υποσειρά Στα Άδυτα της Π.Α.Π.Ι. κυκλοφόρησε κατά την περίοδο 2000-2001, ενώ η υποσειρά Che spie alla PIA ή αλλιώς "Τα Τζιμάνια" είναι πιο πρόσφατη και κυκλοφόρησε το 2012. Οι μονοσέλιδες ιστορίες (τουλάχιστον αυτές που εκδόθηκαν στην Ελλάδα) δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά κάποιες περιλαμβάνουν αξιόλογα αστεία, π.χ. αυτή εδώ. Εκτός από μία αδιάφορη περίπτωση, δεν εμφανίζονται κάποιοι αντίπαλοι της Π.Α.Π.Ι. στις ιστορίες αυτές. Η προσωπική μου άποψη για τις ιστορίες της Π.Α.Π.Ι. Παρόλο που ασχολήθηκα αρκετά με τις ιστορίες αυτές (ώστε να γράψω και την εν λόγω παρουσίαση), δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει ιδιαίτερα η σειρά αυτή. Έβαλα σε σειρά όλες τις ιστορίες που υπάρχουν σε ελληνική έκδοση και τις διάβασα με χρονολογική σειρά πρώτης έκδοσης. Δεν έχω διαβάσει την πρώτη ιστορία, η οποία δεν εκδόθηκε στην Ελλάδα, ώστε να είμαι σε θέση να κρίνω κατά πόσο χρειαζόταν η δημιουργία μιας μυστικής οργάνωσης από τον Σκρουτζ για την υπεράσπιση της περιουσίας του και της βιομηχανικής του αυτοκρατορίας. Φαντάζομαι ότι, εφόσον η ιστορία αυτή ήταν παρωδία της ταινίας Goldfinger, κάπου χρειαζόταν η παρουσία μιας μυστικής οργάνωσης και μερικών μυστικών πρακτόρων. Η δεύτερη ιστορία ήταν αρκετά καλή, αν και, εάν ο Ντόναλντ ενεργούσε αυτόνομα χωρίς την ύπαρξη της Οργάνωσης δεν θα υπήρχε καμία διαφορά στο αποτέλεσμα (σχετικό είναι και το ότι σε ακόλουθες ιστορίες με τον Ζαντάφ δεν υπάρχει καμία Οργάνωση). Προσωπικά πιστεύω ότι, η παρατεταμένη χρήση της ιδέας αυτής (δηλ. η ύπαρξη της Π.Α.Π.Ι.) και η δημιουργία μιας αρκετά μεγάλης σειράς ιστοριών δεν κατέληξε σε κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο. Επίσης, το βρίσκω και λίγο ανορθόδοξο, αφού, έτσι κι αλλιώς, ο Σκρουτζ πάντα επιστρατεύει τον Ντόναλντ για τις διάφορες αποστολές και χρησιμοποιεί εξελιγμένο εξοπλισμό made-in Κύρος Γρανάζης. Από τις 43 59 66 πολυσέλιδες ιστορίες της Π.Α.Π.Ι. που διάβασα, ξεχώρισα μόνο 3-4 ως σχετικά καλές ιταλικές ιστορίες. Αν εξαιρέσουμε την ιστορία με τον Ζαντάφ (η οποία είναι αρκετά πιο παλιά από τις άλλες), η καλύτερη ιστορία θα έλεγα ότι είναι αυτή, και ακολουθεί αυτή, και, χμμ, ίσως και αυτή. Όλες τις υπόλοιπες θα τις κατέτασσα από μέτριες μέχρι λίγο καλές, επιεικώς. Κάποιος άλλος αναγνώστης μπορεί και να βρει όλες τις ιστορίες μέτριες, ή και χειρότερες. Το κακό με τις περισσότερες ιστορίες της Π.Α.Π.Ι. και της Π.ΑΠΙ.Α. (συμπεριλαμβανομένου ακόμα και αυτών που σχεδίασε ο Cavazzano, οι οποίες μπορώ να πω ότι με απογοήτευσαν ιδιαίτερα) είναι ότι ακολουθούν πάντα το ίδιο μετριότατο μοτίβο: ο Σκρουτζ καλεί τον Ντόναλντ και τον Φέθρυ (η την Νταίζυ κλπ) να μεταβούν άμεσα σε κάποιο μυστικό αρχηγείο της Π.Α.Π.Ι., αυτοί κάνουν πρώτα μερικές γκάφες και μετά πέφτουν ταλαίπωροι μέσα σε μια μυστική καταπακτή για να το βρουν. Έπειτα, ο Σκρουτζ τους φορτώνει μια αποστολή, ο Κύρος τους δίνει εξωπραγματικό εξοπλισμό και αρχίζουν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο ΠΑΤΣΑ 7 και ΓΚΑΦΑ 12. Στην πορεία κάπου μας υπενθυμίζουν ότι ο Σκρουτζ δεν τους πληρώνει για τις υπηρεσίες τους. Ακολούθως, οι δυο τους προχωρούν προς το μέρος όπου θα εκτελέσουν την αποστολή, και κάτι γίνεται (συνήθως εντελώς εκτός τόπου και χρόνου) και τους συλλαμβάνουν αμέσως. Σε λίγο, γίνεται κάτι άλλο (εκτός τόπου και χρόνου εννοείται) και ξεφεύγουν. Στο τέλος, είτε φέρνουν σε πέρας την αποστολή και κλείνει η ιστορία, είτε αποδεικνύεται ότι η όλη αποστολή ήταν αχρείαστη. Εκτός μοτίβου είναι η ιστορία Παράτολμη Αποστολή, η οποία είναι λίγο καλύτερη από το συνηθισμένο. Η ιστορία Θρυλικό 313 - Κρίση Ταυτότητας ξεφεύγει εντελώς από το πιο πάνω μοτίβο (ευτυχώς) και η χρήση της Π.Α.Π.Ι. στη διαμόρφωση της πλοκής είναι ιδιαίτερα έξυπνη, κάτι που δεν το περίμενα. Ίσως η καλύτερη ιστορία της Π.Α.Π.Ι. (αν και η όλη παρουσία της οργάνωσης στην ιστορία δεν βρίσκεται στο προσκήνιο). Παρόλα αυτά, ο αναγνώστης κάτι μπορεί να κερδίσει διαβάζοντας τις ιστορίες της Π.Α.Π.Ι., όπως άλλωστε ισχύει και για (σχεδόν) όλες τις ιστορίες του Ντίσνεϋ. Έστω και εάν οι περισσότερες ιστορίες δεν μου άρεσαν, διασκέδασα ιδιαίτερα τη συλλογή πληροφοριών για τη δημιουργία της παρουσίασης αυτής κατά τις τελευταίες εβδομάδες! ...πηγές: Η Συλλογή των κόμικς μου, inducks, ιταλική Wikipedia

Αναρωτηθήκατε ποτέ, πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά εικονογράφηση του Μίκυ σε σελίδα ελληνικού περιοδικού? Εγώ βρήκα αυτό. Εσείς έχετε συναντήσει τον Μίκυ σε παλαιότερη έκδοση??? ============================================================= -- edit -- Το παρόν Θέμα ξεκίνησε με την πιο πάνω ερώτηση πριν από περίπου 4 χρόνια. Μετά τις απαντήσεις που πήραμε στις καταχωρήσεις που ακολουθούν, η (μέχρι στιγμής) παλαιότερη εμφάνιση του Μίκυ σε ελληνικό περιοδικό βρέθηκε να χρονολογείται από το 1931. Αντιγράφουμε πιο κάτω τις λεπτομέρειες (από αυτήν ΕΔΩ την καταχώρηση): ============================================================= Ο Μίκυ Μαόυς, μετά τη δημιουργία του από τον Walt Disney, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο test screening της ταινίας βωβού κινηματογράφου Plane Crazy στις 15 Μαΐου 1928. Όσοι την παρακολούθησαν τότε, δεν έδειξαν κανέναν ενθουσιασμό και, αφού δεν βρέθηκε διανομέας για την ταινία, ο Walt την έβαλε στην πάντα και έφτιαξε μια δεύτερη, το The Gallopin' Gaucho που έκανε την ανεπίσημη της πρεμιέρα στις 7 Αυγούστου 1928. Όμως, ούτε αυτή η ταινία βρήκε διανομέα και έτσι ο Μίκυ έμεινε και πάλι μακριά από το ευρύ κοινό. Στην τρίτη του προσπάθεια, ο Walt βρήκε την αποδοχή που αναζητούσε και η ταινία Steamboat Willie παρουσίασε τον Μίκυ επίσημα στο παγκόσμιο κοινό, στις 18 Νοεμβρίου 1928. Η πρώτη εμφάνιση του Μίκυ σε κόμικ στριπ έγινε στις 13 Ιανουαρίου 1930, σε σενάριο Walt Disney και σχέδιο Ub Iwerks: ====================================================== Στα πάτρια εδάφη: Με βάση τα όσα έχουν καταγραφεί στις καταχωρήσεις πιο πάνω, η μέχρι στιγμής πρώτη εμφάνιση του Μίκυ στην Ελλάδα είναι αυτή στο περιοδικό Ἑβδομάς, στο τεύχος 212 που κυκλοφόρησε στις 24 Οκτωβρίου 1931 (και ίσως πρόκειται για αυτήν εδώ την έκδοση). Οι σχετικές εικόνες του Μίκυ φαίνονται πιο κάτω, όπως τις παρουσίασε στο GC ο @rotagiatipino εδώ: Συγκριτικά με τις πρώτες εμφανίσεις του Μίκυ στο ευρύ κοινό, στην Ελλάδα έφτασε μόλις 3 χρόνια και περίπου 5 μήνες μετά την πρώτη-πρώτη του εμφάνιση, 3 χρόνια και κάτι μέρες μετά την επίσημη του πρώτη εμφάνιση με διανομέα και όλα τα σχετικά, και 1 χρόνο και 9 μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση σε κόμικς. Όχι κι άσχημα αν λάβουμε υπόψη τις τηλεπικοινωνίες της εποχής ------------------------------------------------------------------------------------------- Ευχαριστούμε τον @rotagiatipino για τις πληροφορίες και τον @PhantomDuck που τις έφερε εις γνώσιν του παρόντος Θέματος.

Μια σειρά 2 βιβλίων με τίτλο "Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ" εκδόθηκε από τα Ελληνικά Γράμματα το 2006. Τα εξώφυλλα παρουσιάζουν την ίδια εικόνα και στα δύο τεύχη, όπου εμφανίζονται ο Μίκυ και ο Ντόναλντ να παίζουν ποδόσφαιρο. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο εξωφύλλων είναι ο χρωματισμός του τίτλου και η αρίθμηση '1ο και 2ο βιβλίο'. Το ίδιο ισχύει και για τα οπισθόφυλλα: Τα βιβλία αναφέρουν ότι είναι μετάφραση του τίτλου "Il manuale del calcio di Pele". Μετά από μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο βρήκα τις ακόλουθες πληροφορίες (που μπορεί να φανούν χρήσιμες σε κάποιους γνώστες της Ιταλικής): Il manuale del calcio di Pelé Maggioni, Federico The Walt Disney Company Italia, 2000 Tecniche e movimenti fondamentali, allenamento e relativi esercizi, basi tattiche, regole della partita, abbigliamento consono e altre informazioni utili per praticare il calcio Επομένως, αρκετά πιθανόν η αρχική έκδοση των βιβλίων αυτών να είναι Ιταλικής προέλευσης από το 2000. Ένας δεύτερος έλεγχος στο διαδίκτυο κατέδειξε ότι τα δύο αυτά βιβλία επανεκδόθηκαν στην Ελλάδα σε ένα ενιαίο βιβλίο από την ίδια Εκδοτική το 2009 (για την έκδοση του 2009, βλ. εδώ). Τα βιβλία αυτά αναφέρονται στους κανόνες, τεχνικές, κλπ, κλπ του ποδοσφαίρου και τα κείμενα συνοδεύονται από εικονογραφήσεις με ήρωες της Ντίσνεϋ, πάντα με θέμα το ποδόσφαιρο. Αρκετές από τις εικόνες, οι οποίες είναι καλοσχεδιασμένες και ενίοτε αρκετά διασκεδαστικές, είναι και σχετικές με τα παραπλήσια κείμενα. Παραδείγματα από τις σελίδες των δύο βιβλίων φαίνονται πιο κάτω: Κάθε μερικές σελίδες παρουσιάζονται και κάποιες ποδοσφαιρικές 'συμβουλές' του γνωστού σε όλους μας Edson Arantes do Nascimento (ή Πελέ) μαζί με φωτογραφίες από την καριέρα του μεγάλου ποδοσφαιριστή: Γενικά, τα βιβλία είναι γραμμένα στο ύφος των Βιβλίων των Μικρών Εξερευνητών / Junior Woodchucks Guidebook Series (εκ των οποίων τα νεότερα έχουν κυκλοφορήσει από την ίδια Εκδοτική). Το περιεχόμενο των βιβλίων αυτών φαίνεται από ελαφρώς ενδιαφέρον μέχρι λίγο ανιαρό για κάποιον όχι και τόσο καλό γνώστη του αθλήματος (όπως εμένα), ο οποίος γενικά το διαβάζει (αν το διαβάσει μέχρι το τέλος) κάπως αδιάφορα. Φαντάζομαι ότι κάποιος 8χρονος που του αρέσει το ποδόσφαιρο θα το βρει αρκετά πιο διασκεδαστικό. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΕΙΡΑΣ Σειρά: "Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ" (2 τεύχη) Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα Κατηγορία: Βιβλία / Αυτοτελείς εκδόσεις Τεύχος #1: Τίτλος: Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ, 1o Βιβλίο Ημερομηνία: 2006 Σελίδες: 64 ISBN 960-442-418-1 Barcode: 9789604424184 Τεύχος #2: Τίτλος: Όλα για το Ποδόσφαιρο από τον Πελέ, 2o Βιβλίο Ημερομηνία: 2006 Σελίδες: 64 ISBN 960-442-419-X Barcode: 9789604424191 Μια πλήρης περιγραφή των περιεχομένων παρουσιάζεται σε ιστοσελίδα του βιβλιοnet (αντιγράφεται αυτούσια πιο κάτω): Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο της μπάλας, με τις συμβουλές του Πελέ, του ανθρώπου που το 1999 οι αθλητικογράφοι χαρακτήρισαν "ποδοσφαιριστή του αιώνα", και πρωταγωνιστές τους αγαπημένους ήρωες της Disney, προσφέρει στους λιλιπούτειους λάτρεις του ποδοσφαίρου η έκδοση "Όλα για το ποδόσφαιρο από τον Πελέ". Η ντρίμπλα, το κοντρόλ, το τάκλινγκ, το κλέψιμο της μπάλας, η προσποίηση, όλα τα μυστικά της τεχνικής αλλά και η καλή αθλητική συμπεριφορά, τα συστήματα, το ομαδικό πνεύμα, οι κανόνες του παιχνιδιού και η καλή φυσική κατάσταση είναι μερικά μόνο από τα κεφάλαια που συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο. "Κανείς δεν γεννιέται ποδοσφαιριστής, πόσο μάλλον μεγάλος ποδοσφαιριστής. Επειδή η επιτυχία δεν είναι θέμα τύχης, υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να μάθει κάποιος για να τα καταφέρει. (...) Με αυτό το βιβλίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας όλα εκείνα που είχα την τύχη να μάθω στα γήπεδα όλου του κόσμου», αναφέρει μεταξύ άλλων στον πρόλογό του ο Βραζιλιάνος Edson Arrantes do Nascimento, ο γνωστός σε όλους Πελέ. Στα κεφάλαια υπάρχει πλήρης περιγραφή της κάθε τεχνικής και των ξεχωριστών κανόνων του ποδοσφαίρου, η οποία συμπληρώνεται από εικόνες - παραδείγματα, επιμέρους πληροφορίες για την ιστορία του αθλήματος και φυσικά τη συμβουλή του Πελέ. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει παράρτημα με γλωσσάριο ποδοσφαιρικών όρων.

Γειά χαρά σε όλους! Αν και διαβάζω από παλιά κόμικς (συλλέγω 12 χρόνια αμερικάνικα) είπα να ξεκινήσω να μαζεύω και τα κόμιξ που για πρώτη φορά δίαβασα πριν 2-3 μήνες από τη βιβλιοθήκη Ρόσα και ενθουσιάστηκα. Διαβάζοντας από δω και απο κεί κατάλαβα ότι στις ιστορίες δεν υπάρχει το λεγόμενο continuity- συνοχή που τυπικά υπάρχει στα υπερηρωικά κομικς (αν εξαιρέσουμε βιους κ πολιτείες κλπ) και εδώ έρχεται και η πρώτη απορία μου: Επειδή μου αρέσει να διαβάζω τα κόμικς με τη συνοχή που έχουν έστω και χρονολογικά, με το περιοδικό κόμιξ, τα βρήκα λίγο σκούρα τα πράγματα γιατί από το inducks συνειδητοποίησα πως έμπαινε ότι άρεσε στους εκδότες και όχι με κάποια λογική συνέχεια. Έτσι λοιπόν ρωτάω: Υπάρχει κάποια λίστα που να ταξινομεί τις ιστορίες των τευχών ανά χρονολογία ή με οποιαδήποτε ταξινόμηση; Η΄να το πάρω απόφαση και να διαβάζω ότι βρίσκω μπροστά μου χωρίς να με ενοχλεί το ζιζάνιο; Επόμενη ερώτηση, μέχρι το 303 έχει κυκλοφορήσει κάθε ιστορία που έχει κάνει ο Μπάρκς και ο Ρόσα? Για τον Ρόσα το υποψιάζομαι μιας και η βιβλιοθήκη του δεν είναι τόσο μεγάλη όσο του Μπάρκς που κάπου είδα πως είναι 40+ τόμοι και όχι 16 που εκδόθηκαν. Αν πράγματι δεν έχουν εκδοθεί όλες υπάρχει αρχείο ή αναφορά ποιές είναι οι έξτρα ( οι εκτός δηλαδή της βιβλιοθήκης που είναι δημοσιευμένες στο κόμιξ) ; Μια γενικότερη ερώτηση: Πως οι ιστορίες ντίσνευ λειτουργούν; Εννοώ πως όλες οι εκδοτικές ανά τον κόσμο βρίσκονται υπό τη σκέπη της Ντίσνευ και ο κάθε εκδότης με τα δικαιώματα έχει τους δημιουργούς που βγάζουν ό,τι θέλουν; Ρωτάω γιατι υπάρχουν τόσοι καλλιτέχνες και τόσα περιοδικά και κανένα continuity που η όλη λογική με μπερδεύει. Τα μόνο που γνωρίζω είναι πως υπήρξε/υπάρχει( ; ) η μεγάλη ιταλική σχολή και η αμερικάνικη αλλά γενικά είχαν σύνδεση μεταξύ τους; (εννοώ επιχειρηματικά, δημιουργικά κλπ) Τώρα πως λειτουργούν οι καινούριες ιστορίες που εκδίδονται; και γενικώς απορίες με το πως λειτουργεί η όλη κατάσταση... Ελπίζω να μην κούρασα, πρώτο μου πόστ χαιρετώ άπαντες, καλά ευρήματα σε όλους και ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποια απάντηση! Γιώργος

- Ωραίο άρθρο φαίνεται τούτο 'δω. Τι ακριβώς είναι; Είναι ένα άρθρο το οποίο θα θέλαμε να περιλαμβανόταν στο βιβλίο "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι", όμως δεν ήταν εφικτό λόγω χώρου, διαμόρφωσης των κειμένων και πνευματικών δικαιωμάτων. Επομένως μπήκε στο INTERNET ώστε να μπορεί να το δει ελεύθερα όποιος ενδιαφέρεται! Οι παρακάτω πληροφορίες δεν περιλαμβάνουν πηγές, είτε επειδή είναι οφθαλμοφανείς, είτε επειδή προέρχονται από κατ' ιδίαν συζήτηση με τον ίδιο. - Άρα ό,τι θα διαβάσω εδώ, δεν περιλαμβάνεται στο βιβλίο; Φυσικά και περιλαμβάνεται! Όλες οι πληροφορίες που θα διαβάσεις υπάρχουν στο βιβλίο και με το παραπάνω. Αυτό που δεν μπορούσαμε να βάλουμε μέσα στο βιβλίο είναι οι συγκριτικές εικόνες όοοοολων των Disney ιστοριών. Τα υπόλοιπα περιλαμβάνονται κανονικά στο βιβλίο, απλά τα γράφουμε κι εδώ ώστε να προϊδεάσουμε κάποιον που δεν ξέρει τι είναι ο Περτουίλαμπι. - Περτ... Περτόλλια... Περτουιλαμπόλ... Πώς στο διάτανο το είπες το ρημάδι το όνομα; Pertwillaby. Προφέρεται Περτουίλαμπι. - Πιο δύσκολο όνομα δεν μπορούσε να επιλέξει; Ε, μάλλον όχι. Αλλά σίγουρα έβαλε τα δυνατά του - Πώς του ήρθε η ιδέα για ένα τέτοιο δυσανάγνωστο όνομα; Εδώ ανοίγει μία τεράστια συζήτηση, για την οποία θα πρέπει να κάνουμε μία χρονολογική ανασκόπηση, ώστε να καταλάβουμε το σκεπτικό του Don Rosa. Το 1836, ο Charles Dickens δημιούργησε το πρώτο του μυθιστόρημα "The Posthumous Papers of the Pickwick Club" ή αλλιώς "The Pickwick Papers". Το 1952, την περίοδο δηλαδή της μεγάλης επιρροής του Rosa, τα Pickwick Papers διασκευάστηκαν σε ταινία, γνωστοποιώντας ακόμα περισσότερο τον τίτλο. Το 1967, βλέπουμε ακόμα έναν τίτλο στο ίδιο στυλ, αυτή τη φορά από τον μεγάλο Wally Wood, με το όνομα "The Pipsqueak Papers". Τα Pipsqueak Papers δημοσιεύτηκαν στο φανζίν "Witzend", ένα περιοδικό που δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Γουντ και περιείχε underground ιστορίες κυρίως από επαγγελματίες δημιουργούς, όπου η ψαλίδα της λογοκρισίας δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Δεν ξέρουμε αν ο Γουντ μιμήθηκε εσκεμμένα τον τίτλο του Ντίκενς, όμως εικάζουμε πως η απάντηση είναι καταφατική, αφού δεν υπήρχε άλλος προηγούμενος τίτλος με το ίδιο στυλ. To 1971, o Don Rosa δημιούργησε τα "Pertwillaby Papers", έχοντας στο μυαλό του και τους δύο προηγούμενους τίτλους. Ο τίτλος του είδους του άρεσε επειδή προσδίδει ένα ιδιαίτερο κωμικό και ψευτο-σοφιστικέ ύφος. - Ωραία, έστω ότι ήθελε να βάλει "The P... Papers". Γιατί επέλεξε το Περτουίλαμπι; Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Είχε βρει τον γενικό τίτλο και ήταν σίγουρο πως το όνομα του πρωταγωνιστή θα έπρεπε να ξεκινάει από "Π". Εκτός αυτού, ήθελε το όνομα να ακούγεται αστείο. Ο ήχος "τουίλαμπι" του φαινόταν αρκετά αστείος και θα ήθελε να περιέχεται στο όνομα. Ε, δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές για ένα όνομα που θα πρέπει να ξεκινάει από "Π" και να περιέχει το "τουίλαμπι". Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ο Περτουίλαμπι. - Έχω ακούσει πως εκείνη την εποχή υπήρχαν στην επικαιρότητα τα Pentagon Papers. Θα μπορούσε ο τίτλος να ήταν μία αναφορά στην πολιτική επικαιρότητα; Ίσως κάποιοι να τα συνέδεαν εκείνη την εποχή, όμως ο Rosa αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν ο φόρος τιμής προς τους δύο αναφερθέντες μεγάλους δημιουργούς. - Στα ελληνικά γιατί αποδόθηκε "Οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι"; Δεν θα ήταν καλύτερα Τα Χαρτιά του Περτουίλαμπι; Οι Φάκελοι του Περτουίλαμπι; Η Εφημερίδα του Περτουίλαμπι; Η Φυλλάδα του Περτουίλαμπι; Τα Χρονικά του Περτουίλαμπι; Όλα αυτά είναι τίτλοι που πέρασαν από το μυαλό μας, όμως εν τέλει απορρίφθηκαν. Ας μην ξεχνάμε πως ο κάθε τίτλος δημιουργήθηκε σε διαφορετική εποχή και εκδόθηκε σε διαφορετικό μέσο, επομένως η μετάφραση θα εξαρτηθεί από όλες αυτές τις παραμέτρους. Το "papers" στην περίπτωση του Dickens θα μπορούσε να αναφέρεται στο βιβλίο, στην περίπτωση του Wood στις σελίδες του φανζίν, ενώ στον Rosa μπορεί να αναφέρεται στην εφημερίδα όπου δημοσιευόταν. Προτιμήσαμε να μεταφράσουμε τον τίτλο σύμφωνα με το μοναδικό χειροπιαστό στοιχείο που είχαμε στα χέρια μας και που ήταν κοινό σε όλους τους προηγούμενους τίτλους. Αναφερόμαστε φυσικά στο διπλό "Π". Επομένως τα Petwillaby Papers έγιναν οι Περιπέτειες του Περτουίλαμπι, ώστε να κρατήσουμε όσο το δυνατόν πιο πιστό ύφος στην αρχική ιδέα του δημιουργού. - Καλά όλα αυτά, όμως ο τίτλος του άρθρου λέει για Don Rosa και Disney. Τι σχέση έχει ο Περτουίλαμπι με την Disney; Πολύ στενή σχέση και πολύ απόμακρη ταυτόχρονα. Ο Rosa ανέκαθεν ήταν θαυμαστής των κλασικών Αμερικανών δημιουργών, με αποκορύφωμα τον Carl Barks. Οι περιπέτειες που έφτιαχνε με πρωταγωνιστή τον Περτουίλαμπι, ήταν πάντα στο μυαλό του ως παπιοπεριπέτειες. Έχε κατά νου πως μιλάμε για την δεκαετία του '70, δέκα με δεκαπέντε χρόνια πριν καν φανταστεί πως κάποια στιγμή θα έφτιαχνε περιπέτειες με τους αγαπημένους του χαρακτήρες της Disney, όπως τον Ντόναλντ, τον Σκρουτζ και τα ανιψάκια. Ως θαυμαστής κόμικς, έφτιαχνε ιστορίες που θα ήθελε να διαβάσει. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε πολλές ιδέες από αυτές τις ιστορίες σε μετέπειτα Disney δημιουργίες του. Ιδέες από τις "Περιπέτειες του Περτουίλαμπι" που χρησιμοποίησε ο Don Rosa στις μετέπειτα Disney ιστορίες του Υπάρχουν συνολικά 5 ιστορίες με τον Περτουίλαμπι, τις οποίες ο Don Rosa αναφέρει ως "Χρονικά". Πάμε να δούμε αναλυτικά ποιες ιδέες χρησιμοποιήθηκαν και πού. Παρεμπιπτόντως, είναι περιττό να αναφέρουμε πως όποιος έχει σκοπό να διαβάσει το βιβλίο, ίσως να ήταν καλύτερα να μην διαβάσει το υπόλοιπο άρθρο, επειδή περιέχει spoilers. Αν δεν θέλετε να δείτε σημεία της πλοκής των ιστοριών, περιμένετε μέχρι να διαβάσετε το βιβλίο. Χρονικό 1: Άτιτλη ιστορία Είμαστε στο 1971, 4 χρόνια μετά την απομάκρυνση του Carl Barks από την ενεργό δράση και 16 χρόνια πριν ξεκινήσει ο Don Rosa να σχεδιάζει ιστορίες για την Disney. Στη συγκεκριμένη ιστορία, βλέπουμε για πρώτη φορά την ιδέα της αντιτριβής. Η πρώτη αναφορά έγινε με έναν λίθο αντιτριβής, ο οποίος στη συνέχεια εξελίχθηκε στις γνωστές ακτίνες αντιτριβής και αντιαδράνειας που είδαμε στην ιστορία "Το ρευστό" --> --> --> Επίσης, το θησαυροφυλάκιο εγγράφων της σχολής του Περτουίλαμπι, είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένο από το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ. Παρατηρήστε πως ο Rosa στην ιστορία "Το ρευστό" διατήρησε την αναφορά στα χρηματοκιβώτια μάρκας "OSO", αποδίδοντας έτσι ακόμα έναν φόρο τιμής προς τον Carl Barks, μιας και αυτή ήταν η μάρκα που χρησιμοποιούσε και ο Παπιάνθρωπος στις ιστορίες του. Χρονικό 2: Χαμένοι (κάπου αλλού) Στις Άνδεις Πρωτότυπος τίτλος: Lost In (an alternate section of) The Andes Ας μεταφερθούμε 2 χρόνια αργότερα, στο 1973. Ο εκδότης που ήθελε πολιτικά στριπ στην εφημερίδα του κολεγίου πλέον άλλαξε, επομένως ο Don μπορεί να φτιάξει την ιστορία που ο ίδιος ήθελε εξ αρχής. Μία μεγάλη περιπέτεια στο στυλ του Carl Barks. Ο τίτλος είναι ξεκάθαρη αναφορά προς την ιστορία του Παπιάνθρωπου "Χαμένοι στις Άνδεις", η γνωστή ιστορία με την οποία ξεκίνησε το ντεμπούτο του το περιοδικό Κόμιξ. --> Στη συνέχεια, μπορούμε να διακρίνουμε δεκάδες αναφορές προς την μετέπειτα ιστορία του Don Rosa "Ο γιος του Ήλιου". --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Αξίζει να αναφέρουμε πως η σκηνή της σπασμένης γέφυρας, ξαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ο τελευταίος άρχοντας του Ελντοράντο", ενώ ο ιθαγενής που είχε φύγει για τον πολιτισμό και επέστρεψε ως απατεώνας στην φυλή του, συναντάται στην ιστορία "Και οι επτά -μείον τέσσερις- καμπαλέρος ήταν υπέροχοι". --> --> --> --> Χρονικό 3: Υπό Το Μηδέν Πρωτότυπος τίτλος: Sub Zero Ας μεταφερθούμε 3 χρόνια αργότερα, στο 1976. Πλέον ο Rosa σταμάτησε να φτιάχνει στριπ για την εφημερίδα του κολεγίου του επειδή αποφοίτησε, όμως δεν εγκατέλειψε τον Περτουίλαμπι, ο οποίος άλλαξε "σπίτι". Από τις σελίδες της εφημερίδας, πλέον δημοσιεύεται σε φανζίν με μορφή κανονικού κόμικ. Η πρώτη ομοιότητα που παρατηρούμε, αναφέρεται στην ιστορία "Επεισόδιο στον Πύργο $ Μακ Ντακ" --> Από εκεί και πέρα, στις περισσότερες ομοιότητες κυριαρχεί η ιστορία "Τελευταίο έλκηθρο για το Ντώσον". Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε μία παρένθεση και να αναφέρουμε πως ο Don Rosa, εμπνεύστηκε για αυτήν του την δημιουργία από την ιστορία των Carl Falberg και Tony Strobl, ονόματι "Το μυστικό του παγόβουνου". Εκεί είδε για πρώτη φορά την ιδέα ενός αντικειμένου που βρίσκεται σε ένα κρυμμένο παγόβουνο, η οποία και του άρεσε αρκετά ώστε να την χρησιμοποιήσει στις δύο μετέπειτα ιστορίες του. Στην περίπτωση του Περτουίλαμπι βέβαια, δεν υπήρχαν τόσες ομοιότητες όσο στην μετέπειτα Disney ιστορία του. --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Τέλος, μπορούμε να παρατηρήσουμε μία έμμεση αναφορά προς το έργο του Carl Barks. Στο παρακάτω καρέ, βλέπουμε πως η σημαία που βρίσκεται πιο κοντά στο ακριβές κέντρο του Βόρειου Πόλου, είναι η σημαία των Μικρών Εξερευνητών. Όλες οι σημαίες των υπόλοιπων εξερευνητών είναι τίγκα στα σκουπίδια, ενώ οι Μικρού Εξερευνητές ως ευσυνείδητα άτομα, όχι μόνο άφησαν τον χώρο τους τακτοποιημένο, αλλά τοποθέτησαν και ένα μικρό πλαστικό λουλούδι ως ένδειξη καλής θέλησης. Χρονικό 4: Δίνη Πρωτότυπος τίτλος: Vortex Το ημερολόγιο γράφει 1977. Βρισκόμαστε προ των πυλών για ακόμα μία δημιουργία του Don Rosa. Αυτή τη φορά θα επιστρέψει σε μία αγαπημένη του ιδέα, το ταξίδι στο κέντρο της Γης. Επηρεασμένος από το έργο του Ιούλιου Βερν, ο Rosa θα δοκιμάσει να φτιάξει μία αντίστοιχη περιπέτεια για δεύτερη φορά. «Για δεύτερη φορά;» θα αναρωτηθεί κάποιος. «Και πότε ήταν η πρώτη;» Το ταξίδι στο κέντρο της Γης, είναι μία ιδέα όπου ο Rosa επιστρέφει κάθε 18 χρόνια. Το 1959, όταν ήταν 8 χρονών, δημιούργησε μία ιστορία (ανέκδοτη προφανώς) αποκλειστικά για δική του χρήση, επηρεασμένος από το την τηλεοπτική απόδοση του συγγράμματος του Βερν. Το 1977 δημιούργησε την "Δίνη", την ιστορία του Περτουίλαμπι, ενώ το 1995 δημοσίευσε την ιστορία "Ο παγκόσμιος διαλύτης". Σε συνέντευξή του στο Κόμιξ #147, είχε δηλώσει χαριτολογώντας, πως αν η ιστορία συνεχίζει να επαναλαμβάνεται, θα διαβάζαμε την επόμενη εκδοχή της ιδέας το 2013. Δυστυχώς, μέχρι τότε ο Don είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> Χρονικό 5: Η Εποχή Των Ιπποτών Πρωτότυπος τίτλος: Knighttime Είμαστε στο 1979, την χρονολογία που ο Rosa ξεκίνησε να δημοσιεύει την τελευταία του ιστορία με τον Περτουίλαμπι. Η βασική της ιδέα επαναχρησιμοποιήθηκε στην ιστορία "Ντόναλντ για πάντα". Επιπροσθέτως, σε αυτήν την ιστορία βλέπουμε και την πρώτη εμφάνιση του μαύρου ιππότη διά χειρός Don Rosa. Από τότε είχε στο μυαλό του την ανίκητη πανοπλία την οποία και είδαμε στην Disney εκδοχή της, στην ιστορία "Ο Μαύρος Ιππότης". --> --> --> --> --> --> --> --> --> --> -->

Εδώ και μερικούς μήνες η FANTAGRAPHICS BOOKS ξεκίνησε την έκδοση της Floyd Gottfredson Library, που θα περιλάβει το σύνολο του έργου του μεγάλου αμερικανού δημιουργού. ΄Ηδη κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος, με τίτλο "Race to Death Valley", που περιλαμβάνει την ομώνυμη πρώτη ιστορία του και αρκετές άλλες. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε το παρακάτω link του Inducks http://coa.inducks.org/issue.php?c=us%2FFGL+++1 Ξεφυλλίζω με συγκίνηση τον θαυμάσιο αυτόν σκληρόδετο τόμο των 300 περίπου σελίδων, με την άρτια εκτύπωση, το πλήθος των πληροφοριών και στοιχείων που περιέχουν τα διάφορα άρθρα τα οποία υπογράφονται από έγκριτους ειδικούς και τις υπέροχες ιστορίες του Οld Floyd. Στις 24 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει ο δεύτερος σκληρόδετος τόμος με τίτλο "Trapped on Treasure Island", που θα αποτελείται από 300 σελίδες επίσης και για τον οποίο έκανα ήδη προπαραγγελία και τον περιμένω με ανυπομονησία. ΄Επειτα από κάποιο ψάξιμο βρήκα ότι τις πιο ευνοϊκές τιμές για τους τόμους της σειράς αυτής τις προσφέρει το http://www.bookdepository.com/ Ο κλάδος αυτός της bookdepository εδρεύει στα νησιά Guernsey στην Μάγχη, που ανήκουν μεν στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά έχουν κάποιο ειδικό καθεστώς (προφανώς και φορολογικό) με αποτέλεσμα να διαθέτει τους τόμους της σειράς αυτής κατά 13-16% φθηνότερα από το http://www.bookdepository.co.uk/ Δυστυχώς, εγώ το πήρα είδηση κατόπιν εορτής, αφού δηλαδή είχα κάνει την προπαραγγελία, αλλά θα το έχω υπόψη για τους επόμενους τόμους. Καλό είναι λοιπόν αν κάποιος φίλος θελήσει να παραγγείλει αυτούς τους τόμους να βεβαιωθεί ότι τους αγοράζει στην ευνοϊκότερη τιμή, ελέγχοντας τα δύο αυτά sites και ενδεχομένως και κάποια άλλα που εγώ δεν έχω υπόψη μου. Σημειωτέον ότι η ίδια η Fantagraphics διαθέτει και τους δύο αυτούς τόμους μέσα σε ειδική θήκη σε εξαιρετικά ευνοϊκή τιμή. Δυστυχώς όμως, η εταιρία, όπως αναφέρεται στο παρακάτω λινκ, δεν έχει δικαίωμα να στέλνει τα βιβλία της εκτός Η.Π.Α. και Καναδά. http://www.fantagraphics.com/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage&product_id=2058&category_id=674&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=62 Αφιερωμα στο GC για τον Floyd Gottfredson ΕΔΩ

Τίτλος: Animal Quackers Εκδοτική: Gemstone Publishing - 1996 Δημιουργός : Carl Barks Σελίδες: 156 + 4 εξώφυλλα Χρώμα : ΕΓΧ Σχήμα: 23,5 x 29 Πολυτελής δερματόδετη έκδοση, η οποία περιέχει σχεδόν όλες τις ελαιογραφίες του Carl Barks που δεν έχουν σχέση με χαρακτήρες Disney. Ακόμα περιλαμβάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα βιογραφία του Barks καθώς και της τρίτης γυναίκας του, επίσης σχεδιάστρια, Garé. Οι ήρωες αυτών των ελαιογραφιών είναι κυρίως παπιόμορφοι χαρακτήρες που βασίζονται σε ιστορικά ή μυθικά πρόσωπα. Το Animal Quackers βγήκε σε 1.000 αριθμημένα αντίτυπα και κάθε ένα περιείχε ένα επίσης αριθμημένο και υπογεγραμμένο από τον Barks αντίγραφο της ελαιογραφίας "Gold Rush Gold Diggers". ΕΔΩ μπορείτε να δείτε όλες τις ελαιογραφίες που περιέχονται στο Animal Quackers. :beer: Σχετικα αναγνωσματα : WALT DISNEY'S COMICS & STORIES FLOYD GOTTFERSON LIBRARY

ΤΙΤΛΟΣ: Walt Disney Treasures - Disney Comics (75 Years of Innovation) ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 2006 ΕΚΔΟΤΗΣ: Gemstone Publishing ΜΕΓΕΘΟΣ: 17 Χ 26 εκ. ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: USA ΣΕΛΙΔΕΣ: 160 ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ: Floyd Gottfredson, Carl Barks, Don Rosa, Romano Scarpa, Daan Jippes κ.α. Τιμή: 12,99$ ISBN: 978-1888472370 Ο πολύ καλός αυτός τόμος βγήκε από την Gemstone το 2006 για τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την πρώτη δημοσίευση κόμικ της Disney (που ήταν στις 13/01/1930 ένα στριπ του Μίκυ Μάους ). Περιλαμβάνει ένα πολύ καλό και κατατοπιστικό εισαγωγικό σημείωμα, το οποίο μέσα σε 2 σελίδες αναφέρει συνοπτικά την ιστορία των disney κόμικς, καθώς και χαρακτηριστικές ιστορίες με σχεδόν όλους τους κόμικ χαρακτήρες Disney που δημοσιεύθηκαν διεθνώς μεταξύ 1930 και 2004. Έχει τις ακόλουθες ιστορίες: Mickey Mouse - Mickey Mouse Music (Floyd Gottfredson - 1930) Mickey Mouse - Foray to Mount Fishflake (Ted Osborne & Floyd Gottfredson - 1935) Goofy - Scoutmaster Mickey (Wilfred Haughton - 1938) Donald Duck - Donald's Nephews (Ted Osborne & Al Taliaferro - 1937) The Gremlins – I Came, I Sawed (Walt Kelly – 1943) Bucky Bug – Balloonatic Bugs (Carl Buettner – 1945) Jose Carioca – Heddy Amour (Hubie Karp & Paul Murry – 1944) Brer Rabbit – The Money Mint (Bill Walsh & Paul Murry – 1946) Donald Duck – Race To The South Seas (Carl Barks – 1949) Li’l Bad Wolf – Chicken Dance (Gil Turner – 1952) Grandma Duck – Rocking Chair Plow (Frank McSavage – 1953) Pluto – Chipmunk Monkeyshines (Don Christensen & Paul Murry – 1957) Goofy and Ellsworth – A.K.A. Cormorant Number Twelve (Romano Scarpa - 1965) Fethry Duck – The Retriever (Dick Kinney & Al Hubbard – 1964) Super Goof – The Brain From N.E.P.H.E.W. (Vic Lockman & Tony Strobl - 1967) Donald Duck – Sauce For The Duck (Eirik Ildahl & Freddy Milton – 1980) Jose Carioca – End Of The Line (Renato Canini & Roberto O. Fukue – 1980) The Beagle Boys and Magica De Spell – A Witch In Crime (Marck Meul, Jim Kenner & Daniel Branca – 1984) Arizona Dipp – The Wet Bet (Bruno Sarda & Andrea Ferraris – 2000) DuckTales – Flights Of Fancy (Gary Leach & William Van Horn – 1989) Uncle Scrooge – His Fortune On The Rocks (Don Rosa – 1988) Donald Duck – The Leaning Tower Of Meatloaf (Janet Gilbert & Vicar – 1994) Uncle Scrooge – Much Ado About Telepathy (Evert Geradts & Mau Heymans – 1991) Mickey Mouse – With Friends Like These… (Byron Erickson & Cesar Ferioli – 2003) ------------------------------------------------------------------------------------------- ΤΙΤΛΟΣ: Walt Disney Treasures - Uncle Scrooge (A little something special) ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 02/2008 ΕΚΔΟΤΗΣ: Gemstone Publishing ΜΕΓΕΘΟΣ: 17 Χ 26 εκ. ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: USA ΣΕΛΙΔΕΣ: 160 ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ: Carl Barks, Don Rosa, Romano Scarpa, Marco Rota κ.α. Τιμή: 16,99 $ ISBN: 978-1-888472-88-2 Το Φεβρουάριο του 2008 η Gemstone εξέδωσε το δεύτερο τόμο της σειράς Walt Disney Treasures, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Uncle Scrooge και στα 60 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση (1947). Περιέχει τις ακόλουθες ιστορίες : The Seven Cities of Cibola - Carl Barks (1954) Getting That Healthy, Wealthy Feeling - Carl Fallberg, Tony Strobl (1964) Witness Persecution - Romano Scarpa (1966) The Money Ocean - Marco Rota (1974) Pipe Dreams - Brian Claxton, Vicar (1980) Windfall on Mt. G'zoontight - John Lusting, William Van Horn (1989) A Little Something Special - Don Rosa (1997) Whatever Happened To Scrooge McDuck? - Lars Jensen, Maximino Tortajada Aguilar (2006) :beer:

Το Walt Disney's Comics & Stories ειναι μακραν το πιο επιτυχημενο μηνιαιο κομικ ολων των εποχων. Αυτο ισχυει για δυο λογους. Εχει επιβιωσει και εκδιδεται ως σημερα, και στο απογειο του στις αρχες της δεκαετιας του 1950 εκατομμυρια αμερικανοι πιτσιρικαδες ετρεχαν καθε μηνα να το αγορασουν απο το μπακαλικο της γειτονιας τους. Ξεκινησε τη πορεια του το 1940 απο την Dell Publishing. Η Dell ειχε ξεκινησει ενα χρονο νωριτερα να εκδιδει το Four Color. Επειδη ειδαν οτι τα τευχη του Four Color με ιστοριες του Disney πουλουσαν πολυ παραπανω απο τα υπολοιπα, αποφασισαν να εκδωσουν ενα κομικ με αποκλειστικα ιστοριες του Disney. Ετσι το 1940 γεννηθηκε το Walt Disney's Comics & Stories. Στα πρωτα τευχη του περιοδικου, το υλικο προερχονταν απο τα κομικ-στριπς των κυριακατικων εφημεριδων. Ετσι τα πρωτα τευχη αποτελουνταν κυριως απο στριπακια του Al Taliaferro και του Floyd Gottfredson. Αργοτερα προστεθηκε και ο Walt Kelly. Το κομικ εγινε αμεσως επιτυχια και εγινε η ναυαρχιδα της Dell. Δυο χρονια αργοτερα διαπιστωθηκε η αναγκη να υπαρχει μια κεντρικη χιουμοριστικη ιστορια στην αρχη του καθε τευχους. Ετσι εγινε προταση στον Carl Barks να γραψει δοκιμαστικα μια δεκασελιδη χιουμοριστικη ιστορια με τα παπια. Μεχρι τοτε ο Barks απλα εγραφε σποραδικα μεγαλες περιπετειες για τα τευχη του Four Color με ηρωες τα παπια. Η ιστορια που εκδωθηκε στο τευχος #31 αρεσε και ο Barks εκτος απο τις μεγαλες περιπετειες του Four Color αρχισε να γραφει μονιμα πια την αρχικη ιστορια του WDCS. Αυτο συνεχιστηκε με ελαχιστες εξαιρεσεις μεχρι το 1966 οπου ο Barks αποσυρθηκε. Ετσι στο απογειο του περιοδικου απο το 1943 μεχρι το 1951 εβρισκες στα τευχη του WDCS ιστοριες των Barks, Taliaferro, Gottfredson. Αυτη η συγκεντρωση γιγαντων του Disney βοηθησε στο να γινει το WDCS το πιο αγαπημενο περιοδικο κομικ των αμερικανων πιτσιρικαδων εκεινης της εποχης. Μαλιστα το WDCS ηταν απο τα ελαχιστα κομικς που δεν επηρεαστηκαν καθολου απο το σαλο για την λογοκρισια στα κομικς που επιβληθηκε απο τα μεσα της δεκαετιας του 50. Ηταν ενα κομικ που ειχε ανεκαθεν την υποστηριξη των γονιων και των δασκαλων. Οπως ηταν φυσικο οταν αποσυρθηκε ο Barks το περιοδικο παρουσιασε σημαντικη καμψη. Ηταν ομως μεγαλο ονομα και παροτι αλλαξε αρκετες εκδοτικες εταιριες, δεν πεθανε ποτε. Η ιστορια του ειναι ως εξης: -Dell Comics (1940-1962) #1-264 -Gold Key Comics (1962-84) #265-510 (#474-510 under the "Whitman" name) -Gladstone Publishing (1986-1990) #511-547 -Disney Comics (1990-1993) #548-585 -Gladstone Publishing (1993-1998) #586-633 -Gemstone Publishing (June, 2003-Present) #634- Ειναι αρκετα ευκολο να βρεις τευχη του περιοδικου σημερα και σε καλες τιμες. Ειδικα τα τευχη απο την περιοδο 1958-1966 ειναι μια θαυμασια και αρκετα οικονομικη ευκαιρια να αποκτησετε ιστοριες του Carl Barks στην πρωτη τους εκδοση. Φυσικα τα τευχη απο το 1955 και πριν ειναι πολυ πιο δυσευρετα και ακριβα. Παραθετω μερικα απο τα πρωτα εξωφυλλα. Feel free to do the same και φυσικα να ποσταρετε τα τευχη απο την δικη σας συλλογη! :beer: :cheers3: Αφιερωμα στο GC για τον Carl Barks ΕΔΩ Αφιερωμα στο GC για τον Floyd Gottfredson ΕΔΩ