Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες γελοιογράφους μιλάει στην Athens Voice για τα σχέδια, το χιούμορ και τη ζωή του. «Άθλια σενάρια», δηλαδή γελοιογραφίες που δημοσιεύθηκαν στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο από το 1972 έως και το 2015, και κυκλοφορούν σε 234 καλοτυπωμένες σελίδες από τον εκδοτικό οίκο Petites Maisons, επαναφέροντας στο προσκήνιο την καλλιτεχνική διαδρομή του Γιώργου Ακοκαλίδη που σημάδεψε την ελληνική γελοιογραφία για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. Επενδύσεις, χρηματαγορές, επιχειρήσεις, ανοίγματα, τοποθετήσεις, καταθέσεις. Πολιτικοί, παπάδες, συνδικαλιστές, Έλληνες. Βαθυστόχαστες παρατηρήσεις άλλες φορές με οξύτητα και άλλες με ευαισθησία. Με το πενάκι και το χιούμορ του ο Γιώργος Ακοκαλίδης κατάφερε να αποτυπώσει τις αντιφάσεις, τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις μιας ολόκληρης εποχής. Η αισθητική του άμεσα αναγνωρίσιμη: νευρώδεις και ανήσυχες γραμμές, δυνατές εικόνες, αφηγηματική ροή που καθιστά κάθε γελοιογραφία ένα μικρό έργο τέχνης. Η ικανότητα του Γιώργου Ακοκαλίδη να εντοπίζει τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και να τις μετατρέπει σε σύμβολα ευρύτερης σημασίας είναι αξιοθαύμαστη και είναι ίσως και μέρος της συμβολής του στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή. Γνωστός και ως «ΑΚΟΚ», ο Γιώργος Ακοκαλίδης ζει κι εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου γεννήθηκε το 1946. Με τα λόγια του Κώστα Μητρόπουλου που υπογράφει τον πρόλογο της έκδοσης «Άθλια σενάρια»: «Να τα πούμε απ’ την αρχή να τελειώνουμε. Στην Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια δεν έχει υπάρξει άλλος σκιτσογράφος με τόσο δυνατή, τόσο σαρκαστική, τόσο γελοιογραφική γραμμή σαν αυτή του Ακοκαλίδη. Οπτικά, μιλάμε για θέαμα!». Πώς βλέπει όμως ο ίδιος ο δημιουργός τα σχέδια, την καλλιτεχνική του πορεία και τη γελοιογραφία; Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο «Άθλια σενάρια» και τι στοχεύατε να επικοινωνήσετε μέσω αυτού; Τι σηματοδοτεί για εσάς ο τίτλος; Είχα πολλά χρόνια να βγάλω άλμπουμ με σκίτσα και σκέφτηκα να κάνω μια επιλογή που να περιλαμβάνει γελοιογραφίες που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα έντυπα από το 1972 ως το 2005 περίπου, κυρίως βέβαια στις εφημερίδες «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» που είχα μόνιμη συνεργασία. «Άθλια σενάρια» χαρακτηρίζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης. Και οι γελοιογραφίες που σατιρίζουν πάντα τα «καμώματα» των κυβερνήσεων είναι κι αυτές κατά κάποιο τρόπο «άθλια σενάρια». Πόσο σημαντικός είναι ο αυτοσαρκασμός για έναν δημιουργό, για έναν άνθρωπο; Κατά τη γνώμη μου ο αυτοσαρκασμός σε συνδυασμό με το χιούμορ είναι μια «καλή συνταγή» που βοηθάει να αποφεύγουμε τους φανατισμούς, να κρίνουμε πιο δίκαια, να ξεπερνάμε ευκολότερα τις δυσκολίες και γενικά να ζούμε καλύτερα. Πώς βλέπετε την εξέλιξη της γελοιογραφίας και των κόμικς στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση; Και πριν τη μεταπολίτευση αλλά και μετά, οι επιδόσεις των ελλήνων γελοιογράφων ήταν σπουδαίες, όπως και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Αλλά και οι δημιουργοί κόμικς έχουν να επιδείξουν ενδιαφέρουσες δουλειές, που πολλαπλασιάστηκαν βέβαια μετά τη μεταπολίτευση εντυπωσιακά. Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε όταν συνδυάζετε χιούμορ με κοινωνικό σχολιασμό στα έργα σας; Η καθημερινότητα και η ζωή γενικά είναι γεμάτη από κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές, υπαρξιακές και τόσες άλλες προκλήσεις. Αν σκιτσάρεις και έχεις γελοιογραφική ματιά και ασκηθείς αρκετά, δεν είναι δύσκολο να σχολιάσεις όσα συμβαίνουν γύρω σου. Το καλό σκίτσο βέβαια και η άσκηση δεν αρκούν από μόνα τους. Η γελοιογραφική πρόθεση και η αίσθηση χιούμορ κάνουν τον εύστοχο γελοιογράφο. Και αυτά νομίζω είναι χάρισμα και ταλέντο που δύσκολα το αποκτάς αν δεν το έχεις μέσα σου. Τι μάθατε που δεν γνωρίζατε εικονογραφώντας για παιδικά βιβλία; Και τι φτιάχνοντας κοστούμια και σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις; Αυτό που έμαθα είναι ότι θέλουν πολύ χρόνο και πολλή δουλειά. Παιδικά βιβλία έχω κάνει αρκετά, κοστούμια και σκηνικά 3-4 φορές μόνο. Έγραψα και μια επιθεώρηση. Το θέατρο έχει ενδιαφέρον και να το υπηρετείς και να το παρακολουθείς. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ξεκινήσατε να συνεργάζεστε με τον Τάσο Αποστολίδη στη διασκευή σε κόμικς των κωμωδιών του Αριστοφάνη και δεκαετίες αργότερα ξανά στο graphic novel «Ομήρου Οδύσσεια». Ποιο πιστεύετε ότι ήταν το μυστικό της επιτυχίας πίσω από τη διάδοση αυτών των κόμικς που έδωσαν μια φρέσκια ματιά και ανάγνωση στα αρχαία κείμενα; Το μυστικό της επιτυχίας είναι πάνω απ’ όλα το όνομα «Αριστοφάνης», που παραμένει δημοφιλές κι ας πέρασαν 25 αιώνες. Και επανέρχεται διαρκώς στην επικαιρότητα, ειδικά τα καλοκαίρια που ανεβαίνουν τα έργα του στα θέατρα. Η μεταφορά των κωμωδιών σε κόμικς δεν θέλει να υποκαταστήσει τις θεατρικές παραστάσεις, αλλά να φέρει τον αναγνώστη και κυρίως τα παιδιά σε μια πρώτη επαφή με τα έργα του ποιητή με τρόπο απλό και χιουμοριστικό ώστε να μεταφέρει τα μηνύματά του. Φαίνεται ότι τα καταφέραμε αρκετά καλά και γι’ αυτό μας τίμησε το αναγνωστικό κοινό. Πώς γνωριστήκατε με τον συνάδελφό σας Τάσο Αποστολίδη; Θα ετοιμάσετε κάτι από κοινού στη συνέχεια; Με τον Αποστολίδη γνωριστήκαμε με αφορμή τον Αριστοφάνη. Εκείνος είχε την ιδέα και έψαχνε σκιτσογράφο να την υλοποιήσει. Τα «βρήκαμε» αμέσως και συνεργαστήκαμε άψογα μέχρι τέλους. Ο Τάσος συνεχίζει απτόητος να γράφει κι άλλα έργα. Εγώ κουράστηκα και δήλωσα «συνταξιούχος». Πόσο απαιτητικός είναι για έναν γραφίστα, για έναν οπτικό σχεδιαστή ο χώρος της διαφήμισης; Η γελοιογραφία με διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό, σε συνδυασμό με τις γραφικές τέχνες, να έχω καλά αποτελέσματα στον χώρο της διαφήμισης. Αν είχατε την ευκαιρία να δώσετε μία συμβουλή σε έναν νέο γελοιογράφο, ποια θα ήταν αυτή; Να φροντίσει να έχει μια… δεύτερη δουλειά για βιοπορισμό, ειδικά όταν ζει εκτός Αθηνών! Το ίδιο έκανα και εγώ στη Θεσσαλονίκη που δούλευα παράλληλα και σαν γραφίστας, με σπουδές βέβαια στην Αθήνα (1966-69 Σχολή Δοξιάδη). Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή έργο που σας ενέπνευσε καθοριστικά στην πορεία σας; Πρότυπό μου ήταν ο μεγάλος Κώστας Μητρόπουλος που τον παρακολουθούσα από τη δεκαετία του 1960. Δεν γνωριστήκαμε ποτέ από κοντά και η πρώτη φορά που μιλήσαμε ήταν όταν του τηλεφώνησα να τον παρακαλέσω να μου γράψει τον πρόλογο για τα «Άθλια σενάρια» κάτι που δέχτηκε ευχαρίστως και τον ευγνωμονώ γι’ αυτό. Πάντα όμως έβλεπα με ενδιαφέρον και τους άλλους σπουδαίους γελοιογράφους: ΜΠΟΣΤ, ΚΥΡ, Ιωάννου, Στάθη, Καλαιτζή και άλλους στις αθηναϊκές εφημερίδες και στα περιοδικά. Ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην καριέρα σας ως συγγραφέας και δημιουργός κόμικς; Εκτός από τα κόμικς του Αριστοφάνη, εικονογράφησα και ομότιτλη σειρά 11 βιβλίων σε κείμενα του φιλόλογου Γιάννη Κοτσιφού στη δεκαετία του 1990. Αργότερα έκανα τις εικόνες και τα σκίτσα στο δίτομο έργο του Κρίτωνα Σαλπιγκτή «Ο Πουρός ΗΡΩΣ» (ένα είδος παρωδίας της γνωστής παλιάς σειράς «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ» και στη δεκαετία του 2000 το graphic novel «Ομήρου Οδύσσεια» σε κείμενα του Τάσου Αποστολίδη, με σκίτσα όχι γελοιογραφικά αλλά ρεαλιστικά, βιβλίο που έχει εξαντληθεί και πρόκειται να επανεκδοθεί σύντομα. Θεωρώ ότι είναι η πιο «πιστή» στον Όμηρο, Οδύσσεια, που κυκλοφόρησε ως τώρα σε graphic novel. Τι ρόλο παίζει η χιουμοριστική γελοιογραφία στη σύγχρονη κοινωνία κατά τη γνώμη σας; Άλλαξαν οι εποχές. Η κάθετη μείωση της κυκλοφορίας των εφημερίδων, η κυριαρχία του ίντερνετ και των άλλων μέσων επικοινωνίας και σχολιασμού, νομίζω ότι έφεραν τη γελοιογραφία σε δεύτερη μοίρα, εδώ και χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι κάποτε ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον αναγνώστη όταν έπιανε στα χέρια του ένα έντυπο. Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο αμφιλεγόμενο θέμα που έχετε εξετάσει μέσα από τη γελοιογραφία; Με όλα τα θέματα έχω ασχοληθεί. Δεν μπορώ να θυμηθώ και να ξεχωρίσω κάτι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο. Απειλεί η πολιτική ορθότητα την ελευθερία έκφρασης κατά τη γνώμη σας; Πως έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το χιούμορ τα τελευταία χρόνια; Οι έξυπνοι και έμπειροι γελοιογράφοι δεν έχουν πρόβλημα με τη λεγόμενη «πολιτική ορθότητα». Έχουν μάθει να βρίσκουν τρόπους να εκφράζονται αναλόγως με τις περιστάσεις. Ακόμα και στη περίοδο της Χούντας, ξεπερνούσαν έξυπνα τον έλεγχο της λογοκρισίας και περνούσαν το μήνυμά τους στους αναγνώστες. Ο ΚΥΡ και ο Μητρόπουλος άφησαν εποχή σ’ αυτό! Θεωρείτε πως θα είχε άλλη εξέλιξη η δουλειά σας αν μένατε και εργαζόσασταν στη Αθήνα; Ούτε συζήτηση. Η διαφορά στο θέμα αυτό είναι τεράστια, όπως και στην περίπτωση των ηθοποιών. Οι ευκαιρίες συνεργασίας με έντυπα, η πληροφόρηση, η εξέλιξη στην καριέρα σου, οι αμοιβές ήταν και είναι απείρως περισσότερες. Αναρωτιέμαι ακόμα γιατί δεν αποφάσισα να κάνω το «μεγάλο βήμα», αν και μου δόθηκαν ευκαιρίες. Είναι αλήθεια πως παραλίγο να χάνατε τις σελίδες του πρώτου κόμικ στη σειρά του Αριστοφάνη όταν διασχίσατε τη πόλη ξεχνώντας τες στην οροφή του αυτοκινήτου; Είναι αλήθεια. Ο φάκελος με τις 50 σελίδες της Λυσιστράτης, έγχρωμες, τελειωμένες, έτοιμες για εκτύπωση, «πήραν τον αέρα τους» ταξιδεύοντας πάνω στην οροφή του αυτοκινήτου μου μέχρι το τυπογραφείο που ήταν 6-7 χιλιόμετρα μακριά. Αν είχαν σκορπίσει στον δρόμο, το πιθανότερο θα ήταν να μην έβρισκα κουράγιο να τις ξανασχεδιάσω και να ματαιωθεί ολόκληρη η σειρά των κωμωδιών. Πολλά από τα βιβλία σας έχουν κυκλοφορήσει και σε χώρες του εξωτερικού. Αυτό σημαίνει πως είστε πλούσιος; Τα ξενόγλωσσα βιβλία που κυκλοφόρησαν έξω δεν είναι πολλά. Πωλούνται περισσότερο στα Μουσεία που συνεργαζόμαστε στην Ελλάδα και αγοράζονται κυρίως από τουρίστες. Το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων είναι μικρό. Αν ζούσαμε και τα εκδίδαμε στην Αμερική των 300 εκατομμυρίων θα είχαμε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής μας! Αν και πολύ αμφιβάλλω αν οι Αμερικανοί είναι σε θέση να εκτιμήσουν έργα χωρίς «Σούπερμαν», «Μπάτμαν», «Σπάιντερμαν» κ.λ.π. Και το σχετικό link...

Δεκάξι χρόνια μετά την κυκλοφορία στα ελληνικά του πρώτου τεύχους του κόμικ «Ομήρου Οδύσσεια» σε διασκευή–κείμενα του Τάσου Αποστολίδη και εικόνες του Γιώργου Ακοκαλίδη και δεκατρία χρόνια μετά την αγγλική της μετάφραση, τον Απρίλιο του 2021 κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονικό βιβλίο στα κινέζικα. Τη βαθιά του ικανοποίηση που «ο Όμηρος περνάει στην Ασία, μια αχανή χώρα με τεράστιο πολιτισμό και τεράστιο πληθυσμό» μέσα από την «Οδύσσειά» του εκφράζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τάσος Αποστολίδης, ο οποίος χαρακτηρίζει τον εαυτό του «ένα όχημα» που φέρνει τον αρχαίο Όμηρο στη σημερινή Κίνα. Το δυνητικά τεράστιο αναγνωστικό κοινό της χώρας – που αριθμεί κάτι λιγότερο από 1,5 δισεκ. κατοίκους – μπορεί να φέρει σημαντικό οικονομικό κέρδος στους δημιουργούς, παρά την εξαιρετικά χαμηλή τιμή στην οποία πωλείται η «Οδύσσεια» εκεί, 8,79 γουάν (κάτι παραπάνω από 1 ευρώ). Ωστόσο ο κ. Αποστολίδης κάνει λόγο για μεγάλη ηθική αμοιβή. «Με τα βιβλία δεν έχω κανένα παράπονο. Ο Αριστοφάνης έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, πουλάει και σήμερα, ακόμη και στα πωλητήρια των μουσείων». Η συμφωνία με τους κινέζους για την «Οδύσσεια» αφορά μόνο το ηλεκτρονικό βιβλίο και εφόσον πάνε καλά οι πωλήσεις υπάρχει περίπτωση να βγει και σε έντυπο. Η... εξαγωγή του κόμικ «Ομήρου Οδύσσεια» ξεκίνησε το 2018 όταν ζήτησαν τα έξι τεύχη και το επίτομο η αμερικάνικη και η αγγλική amazon. Το Σεπτέμβριο του 2020 τους δημιουργούς πλησίασε η κινεζική amazon, έγιναν τα συμβόλαια, τον Απρίλιο του 2021 βγήκε διαδικτυακά το πρώτο τεύχος και θα κυκλοφορήσουν τα άλλα πέντε. Οι δημιουργοί δεν έχουν καν δει ακόμη πως είναι το περιεχόμενο της κινέζικης έκδοσης, εντυπωσιάστηκαν όμως από την ταχύτητα της μετάφρασης. «Πέντε μήνες είναι απίστευτα γρήγορος χρόνος. Αυτό μάλλον είναι καλός οιωνός», σημειώνει ο Τάσος Αποστολίδης, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι μάλλον έγινε τόσο γρήγορα γιατί οι Κινέζοι λατρεύουν τη μυθολογία. «Επειδή και αυτοί έχουν αρχαία μυθολογία και ιστορία εκτιμούν πολύ την αντίστοιχη», σημειώνει και προσθέτει ότι στην Κίνα είναι ήδη καταταγμένο στα βιβλία με τις καλύτερες πωλήσεις. Κινέζοι εκδότες είχαν ενδιαφερθεί πριν από περίπου 15 χρόνια να πάρουν τα κόμικς των Αποστολίδη–Ακοκαλίδη με τα έργα του Αριστοφάνη – έχουν μεταφραστεί σε αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και τούρκικα – αλλά εκείνη η συνεργασία δεν προχώρησε, οπότε οι δημιουργοί είχαν θεωρήσει ότι δε θα υπάρξει εκ νέου ενδιαφέρον. Έτσι βρέθηκαν προ εκπλήξεως όταν ήρθε η πρόταση συνεργασίας, από άλλη κινέζικη αυτή τη φορά εκδοτική εταιρεία. Πρόκειται πιθανότατα για την πρώτη έκδοση της Οδύσσειας σε κόμικ στην Κίνα, σε αντίθεση με την Αμερική που πριν από τη μετάφραση του Τάσου Αποστολίδη υπήρχαν ήδη πάνω από δέκα «Οδύσσειες». «Δεν ξέρω γιατί οι Κινέζοι προτίμησαν τη δική μας κι όχι μια αμερικάνικη. Προφανώς γιατί εκτίμησαν ότι οι Έλληνες δημιουργοί θα ξέρουν καλύτερα την Οδύσσεια», σημειώνει. «Ο Όμηρος δε με κούρασε ποτέ» Η... οδύσσεια του Τάσου Αποστολίδη για τη δημιουργία του κόμικ «Ομήρου Οδύσσεια» διήρκεσε έξι χρόνια και τέσσερα χρόνια του Γιώργου Ακοκαλίδη για την εικονογράφηση. «Σελίδες που ο αναγνώστης διαβάζει σε κάποιες ώρες, κανείς δεν ξέρει ότι χρειάζονται πολλά χρόνια και πολύς κόπος για να γίνουν» εξηγεί, αλλά προσθέτει ότι ο Όμηρος δεν τον κούρασε ποτέ. «Ο Όμηρος έχει μια καταπληκτική ικανότητα να διηγείται με εικόνες. Διαβάζοντάς τον, βλέπεις εικόνες. Νομίζω ότι έγραψε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια για να γίνουν εύκολα σενάρια, κόμικς. Ήταν πολύ γλυκός με τον χρήστη...», δηλώνει ο Τάσος Αποστολίδης. Σχεδόν διπλάσια χρόνια χρειάστηκαν για την ολοκλήρωση των έργων του Αριστοφάνη. Αλλά υπάρχει ανταμοιβή και όχι μόνον οικονομική. Θυμάται με συγκίνηση, αλλά και βαθιά ικανοποίηση ένα καλοκαίρι στο Ναύπλιο, όπου παίζονταν οι «Νεφέλες», έναν πιτσιρικά να ζητάει από τη μαμά του να δουν την παράσταση επειδή είχε διαβάσει το κόμικ και του άρεσε. «Τα κόμικ έστειλαν τον πιτσιρικά να δει το έργο στην πρωτότυπη μορφή του. Για μένα αυτό ήταν επιβράβευση των κόπων μου». Ο Αριστοφάνης τον «βοήθησε» όπως εξηγεί να περάσει πολλά μηνύματα στα παιδιά. «Σαν δάσκαλος θεωρώ καθήκον μου να περάσω στα παιδιά ό,τι πιστεύω ότι θα τους είναι χρήσιμο για τη ζωή τους. Ο Αριστοφάνης βοήθησε να περάσω πολλά μηνύματα που έχουν σχέση με τον πόλεμο, την ειρήνη, τις ανθρώπινες συμπεριφορές, τον έρωτα, τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, τις σχέσεις ανθρώπων-πολιτείας. Με βοήθησε πολύ ο μύθος και αυτό νομίζω έκανε καλό στα παιδιά». Και το σχετικό link...

Η πιο πρόσφατη μεταφρασμένη στην αγγλική έκδοση των κωμωδιών του Αριστοφάνη από τους Αποστολίδη/Ακοκαλίδη. Δεν έχω καταλάβει τι διαφορά υπάρχει από την αμέσως προηγούμενη έκδοση που έγινε 1-2 χρόνια νωρίτερα από τις εκδόσεις Κώμος. Για ποιο λόγο δηλαδή άλλαξε η εκδοτική. Για την αρχική ελληνική έκδοση, πατήστε εδώ.

"Ο Αριστοφάνης μέσα από τα Κόμικς" Επετειακή εκδήλωση για τα 35 χρόνια συνεχούς κυκλοφορίας των βιβλίων. Διοργάνωση: Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και Σύλλογος Αποφοίτων Α.Π.Θ. Κυριακή 17 Μαρτίου 2019, στις 19:00 στο Φουαγιέ του Αρχαιολογικού Μουσείου Βασικοί ομιλητές: Πέτρος Μαρτινίδης, ομότιμος καθηγητής Α.Π.Θ., Τάσος Αποστολίδης, Γιώργος Ακοκαλίδης, οι δημιουργοί των κόμικς. Συντονιστής: Κώστας Μπλιάτκας, δημοσιογράφος. Την "Παιδική χορωδία της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής" διευθύνει ο Κανάρης Κεραμάρης, στο πιάνο ο Δημήτρης Τσακυρίδης. Το "Arts & Quality of Life" θα πλαισιώσει την εκδήλωση με ομάδες χορού από την Σχολή: "Ελένη Γουγουτσά", Χορογράφος: Ζαχαρούλα Ζεχίρη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1988, οι Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις (ΑΣΕ) κυκλοφόρησαν μια αγγλική έκδοση της επιτυχημένης και κλασικής πλέον σειράς Οι Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε Κόμικς, υπό τον τίτλο Aristophanes' Comedies in Cartoons. Το όνομα του μεταφραστή αναγράφεται ως Tassos Pougouras, οπότε δεν ξέρω αν είναι Πούγουρας, Πούγκουρας ή κάτι άλλο και ζητώ ταπεινά συγγνώμη. Το lettering είναι της Βάνας Λαγοπούλου. Τι και πότε βγήκε, είναι μπέρδεμα. Στην ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΒ) αναγράφονται μόνο οι Όρνιθες (Birds - 1988) και οι Αχαρνείς (Acharnians - χωρίς ημερομηνία). Στα χέρια μου κρατάω τη Λυσιστράτη (Lysistrata), όπου δεν αναγράφεται ημερομηνία έκδοσης, αλλά σε ένα ξένο σάιτ αναφέρει το 2001. Σύμφωνα πάντα με το ΕΚΒ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ΑΣΕ έβγαλε επίσης κάποια από τα άλμπουμ σε γαλλικά και γερμανικά, ενώ στην αγγλική έχουν κυκλοφορήσει και ορισμένα από την εκδοτική Μέδουσα/Σέλας. Η έκδοση είναι ίδια με την πρωτότυπη ως προς το μέγεθος, τα χρώματα και ποιότητα χαρτιού. Εδώ, παρότι δεν έχω εύκαιρη κάποια αντίστοιχη ελληνική βερσιόν, κάνουν την εμφάνιση επεξηγηματικά πλαίσια, ώστε να διευκολύνουν την ανάγνωση από κάποιον ξένο. Δεν το έχω διαβάσει, αλλά με μια πρόχειρη ματιά θα έλεγα ότι έχει γίνει καλή δουλειά στην απόδοση, χωρίς ο μεταφραστής να μείνει στεγνά στο πρωτότυπο.

Το 2004 η κ. Καλκάνη Ελένη έκανε στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου τη διατριβή της με θέμα "Αρχαία κωμωδία και παιδικό βιβλίο: οι διασκευές του Αριστοφάνη". Οι 531 σελίδες της διατριβής είναι διαθέσιμες online στο Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών και για την ακρίβεια εδώ. (απ'ότι καταλαβαίνω απαγορεύεται η αναπαραγωγή των διατριβών. πλην όμως θεωρώ αμαρτία το να υπάρχει τέτοια δουλειά διαθέσιμη στο κοινό και να μην μνημονεύεται κάπως στο φόρουμ) Ανάμεσα στις διάφορες διασκευές του Αριστοφάνη για παιδιά, η διατριβή ασχολείται και με (α) τη μεταφορά του Πλούτου στα Κλασσικά Εικονογραφημένα (σελ 113-143) και (β) με τις Κωμωδίες του Αριστοφάνη σε Κόμικς των Τάσου Αποστολίδη και Γιώργου Ακοκαλίδη (σελ 277-357). Δεν γνωρίζω κατά πόσο μια προσεκτικότερη ανάγνωσή της (πέραν του ξεφυλίσματος των περιεχομένων που έκανα ) δείξει ότι υπάρχουν κι άλλα διαμάντια μέσα που να μας αφορούν

Νομίζω ότι το συγκεκριμένο νέο αξίζει μιας αναφοράς. Συγγνώμη αν το έχει ποστάρει άλλος πιο πριν, μια πρόχειρη έρευνα στο φόρουμ δεν μου έφερε αποτελέσματα. Η πολύ επιτυχημένη σειρά των εκδόσεων Μεταίχμιο «Οι κωμωδίες του Αριστοφάνη σε κόμικς» σε κείμενα του Τάσου Αποστολίδη και εικόνες του Γιώργου Ακοκαλίδη κυκλοφορεί τώρα και στην Τουρκία, από τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο istos, με μεταφραστή τον Berivan Bazencir. Ο εκδοτικός οίκος istos ιδρύθηκε το 2011 με πρωτοβουλία των μελών της Ρωμαίικης κοινότητας της Κωνσταντινούπολης και θέτει ως βασικό του στόχο την προώθηση έργων σχετικών με την πολίτικη ιστορία, τον πολιτισμό και τον σύγχρονο αστικό βίο. Όπως αναφέρεται στο επίσημο site του, «αναβιώνοντας μια πλούσια, εγχώρια, εκδοτική παράδοση, ύστερα από διακοπή μισού περίπου αιώνα, ο «ιστός» φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το υπάρχον «πνεύμα νοσταλγίας» για τους Ρωμιούς με μια ουσιαστική και σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή». Στα τουρκικά έχουν ήδη κυκλοφορήσει οι κωμωδίες Λυσιστράτη και Ειρήνη, ενώ την άνοιξη του 2015 αναμένονται και οι Ιππείς. Η σειρά «Οι κωμωδίες του Αριστοφάνη σε κόμικς» εκδίδεται συνεχώς εδώ και τριάντα χρόνια και αποτελεί την πρώτη σε κυκλοφορία σειρά κόμικς στην Ελλάδα, έχοντας κερδίσει το αναγνωστικό κοινό χάρη στο καθημερινό λεξιλόγιο, το χιούμορ και τα έξυπνα σκίτσα της. Αποτελείται συνολικά από έντεκα κωμωδίες (Αχαρνείς, Ιππείς, Νεφέλες, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες , Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσες, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσες, Πλούτος) που επανακυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ το 2006 και το 2007, με καινούργια επεξεργασία εικόνων από τον Γιώργο Ακοκαλίδη και κειμένων από τον Τάσο Αποστολίδη. Τα συγκεκριμένα κόμικς σχολιάζουν, παρεμβαίνουν, αντιπαραθέτουν, ώστε ο αναγνώστης πέρα από την υπόθεση της κωμωδίας να σχηματίζει μια γενικότερη και πιο ολοκληρωμένη εικόνα του περιβάλλοντος χώρου της Αθήνας του Περικλή, αγγίζοντας την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της εποχής, όπως και τα προβλήματα των ανθρώπων της. Η σειρά έχει μεταφραστεί στην αγγλική, γαλλική και γερμανική γλώσσα, έχει αποσπάσει διεθνή τιμητική διάκριση, αποτέλεσε θέμα διδακτορικών διατριβών, ενώ αποσπάσματα ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία. Το διάβασα εδώ, αν και κυκλοφορεί και σε πολλά άλλα σάιτ.

Εκδήλωση με αφορμή τη νέα επίτομη έκδοση της ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ – GRAPHIC NOVEL του Τάσου Αποστολίδη και του Γιώργου Ακοκαλίδη Μια συνάντηση των παιδιών με τη συναρπαστική μεταφορά σε graphic novel του έπους του Ομήρου, από τους δημιουργούς της πολυβραβευμένης κλασικής και πρώτης σε κυκλοφορία σειράς κόμικς για τις κωμωδίες του Αριστοφάνη (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο). Οι δημιουργοί της σειράς συζητούν με μαθητές και μαθήτριες για τον Οδυσσέα, τοποθετούν σε χάρτη την περιπετειώδη διαδρομή της επιστροφής του στην Ιθάκη, σκιαγραφούν τους χαρακτήρες του Οδυσσέα, της Πηνελόπης και του Τηλέμαχου, αναγνωρίζουν σκηνές της Οδύσσειας σε προβολή DVD, επινοούν μια υποτιθέμενη χαμένη ραψωδία και την αφηγούνται. Τέλος, μαθαίνουν τι απέγιναν οι ήρωες όπως και άλλες εξελίξεις. Η εκδήλωση απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8-12 ετών. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής (έναρξη δηλώσεων: 5 Ιανουαρίου). Είσοδος ελεύθερη. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΙΡΑ Τα ομηρικά έπη έχουν εμπνεύσει κατά καιρούς διάφορους δημιουργούς κι έτυχαν έτσι πολλών αποδόσεων, διασκευών, αναπλάσεων, σε διάφορες μορφές τέχνης. Η Οδύσσεια κινείται ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο της εποχής του Ομήρου και τον φανταστικό κόσμο της εποχής του Τρωικού πολέμου. Η εικονογραφήγηση (graphic novel) είναι η κατεξοχήν τέχνη που έχει τη δυνατότητα να απεικονίσει τους δύο αυτούς κόσμους παράλληλα, ικανοποιώντας ψυχαγωγικούς και εκπαιδευτικούς στόχους. Οι ραψωδίες αποδίδονται πιστά. Ο λόγος είναι απλός, καθημερινός, κρατάει ωστόσο έναν αφηγηματικό ρυθμό σε ανάμνηση του μέτρου του πρωτοτύπου. Μικρά κείμενα, στο τέλος του βιβλίου, δίνουν χρήσιμες ειδικές πληροφορίες για τον Όμηρο, τον Οδυσσέα, αλλά και γενικά για την εποχή της Οδύσσειας. Κυκλοφορεί επίσης στα αγγλικά. **** Σάββατο 17 Ιανουαρίου, στις 12.30 το μεσημέρι ΟΛΥΜΠΟΥ 81, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ T: 2310 26 00 85 Ε: info@oxygono-metaixmio.gr fecebook event

Δεν ξέρω από ποια εφημερίδα είναι το άρθρο, όμως τουλάχιστον έχω σημειώσει ακριβής ημερομηνία.