mits63

Χαρηκα που βρηκα καποιον απο την Κρητη. Μηπωσ γινεται καμμια συναντηση κρητικων να τα πουμε να ξεθυμανουμε;

Ημουν και γω εκει! Τι μου θυμισατε τωρα. Α στο καλο, μελαγχολησα. Παντως γυρω απο αυτα τα περιοδικα και τα club εγιναν εκεινη την εποχη διαφορα ευτραπελα που πραγματικα αξιζει να καταγραφουν καποια στιγμη. Αν το διαβασει αυτο καποιος απο την παλια παρεα ας επικοινωνησει. Αν μου πειτε οτι το σκουληκι , ενα ειναι το σκουληκι, πεθανε ή εστω χρεωκοπησε και ζει σε χαρτοκουτα κερναω πολλες ρακες.

Εχει δημοσιευτει παλιοτερα στη ΒΑΒΕΛ, την δεκαετια του '80. Προκειται για διαμάντι τόσο ωσ προς το σεναριο και το σκιτσο οσο και γιατι ειναι αντιπροσωπευτικο δειγμα του τι μπορει να κανει κανεις με τα κομικς. με την ευκαιρεία μια προταση: μηπως πρεπει να βρεθει μια εκφραση για τα κομικς που μπορουμε να δειχνουμε σε ασχετους για να τους προσυλητισουμε; Το συγκεκριμενο ανηκει σαφως σε αυτη την κατηγορια.

Ως καινούργιος σε χαιρετώ και λεγω Βασίλη. Με συγκίνησε η φράση σου "μοναχική πορεία". Το ξέρω πολύ καλά το συναίσθημα να σε κοιτάνε μα περίεργο τρόπο όταν κοτζαμ άντρας διαβάζεις ακόμα μικυ μαους. Χ.. τους. Οποιος χάνει την ικανότητα να ταξιδεύει στους δρόμους της φαντασίας έχει πεθάνει και δεν το ξέρει.

Μιλάμε για την απόλυτη σειρά επιστημονικής φαντασίας. Πόρωση. Στο παρον τοπίο τησ τηλεόρασης που απευθύνεται σε άτομα με την ικανότητα συγκέντρωσης νεογεννητου, κάπου 1 λεπτό, μια σειρά οπου γεγονότα της πρώτης περιοδου εξηγούνταν στην τρίτη ή στην τέταρτη ηταν καταδικασμένη. Για όσους ψάχνουν για καλή επιστημονική φαντασία στην τηλεόραση πολύ δύσκολά θα ξεπεραστεί.

Ειναι μια πονεμενη ιστορια αλλα αν δεν βρεθουν απο αλλου οταν ανεβω Αθηνα ευχαριστως να στα σκανάρω. Χαιρετισμους σε όλους τους σαραντα-κατι.

Εγώ ειμαι στην τελευταία κατηγορία. Βέβαια μαζεύω συστηματικά 27 χρονια, τουλάχιστον αυτά που κανεις δεν μπορούσε πια να τα πετάξει. Συμφωνώ απόλυτά με τον Lord Makro. Ψάχνοντας στα παλία κιβώτια ειναι ίσως το κοντινότερο πράγμα σε ένα χρονοταξίδι. Πάντως προσωπικά πρέπει να πώ ότι δεν τα έχω δει ποτέ μαζεμένα όλα και ζω για την ημέρα που θα έχω ένα σπίτι να τα χωραει. Μεχρι τότε ειθε οι θεοί και δαιμονες να τα φυλάνε απο εντομα, φωτια, πλημυρα καιο καθε κακο!

Πολύ ενδιαφέρον. δεν αποκλείεται καθόλου να είναι ελληνικό. Αν και εκείνη την εποχή ελληνικά κόμικς ειναί μόνο τα κλασσικά εικονογραφημένα υπήρχαν εξαιρετικοί σκιτσογράφοι που θα μπορούσαν να μιμηθούν το αμερικανικο ύφος. Για μένα προκύπτει και το ερώτημα αν η τεχνική των κόμικς στισ συγκεκριμενες διαφημίσεις χρησιμοποιήται ως ενδειξη καινοτομίας ή λόγω της σχετικής έστω εξοικείωσης του κοινού με αυτή. Πάντωσ αν έχεις και άλλα δείξε τα! Αποτελούν ιτορικά τεκμήρια!

Γεια σε όλους και όλες. Με λένε Δημήτρη. Γεννήθηκα το 1963. Το 1969 είχα πάει με την μητέρα μου στον οδοντίατρο. Και εκεί πάνω στο τραπεζάκι της αίθουσας αναμονής ήταν το τεύχος 82 των "Διαπλανητικών". Δεν θυμάμαι τα ονόματα των δασκάλων ή τωγν καθηγητών μου στο σχολείο, εχώ ακόμα ξεχάσει και πολλούς συμμαθητές αλλά εκείνη την πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου ένα κόμικς δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Από τότε διαβάζω λίγο πολύ μανιωδώς και συλλέγω φυσικά. Ειδικά με ενδιαφέρουν Ελληνικές εκδόσεις, πολύ δε περισσότερο ελλήνων δημιουργών. Αυτή την εποχή ολκληρώνω το μεταπτυχιακό μου στην Κοινωνιολογία του Πανεπιστημιού Κρήτης με θέμα τησ διπλοματικής "Αντανακλάσεις της ελληνικής κοινωνίας στα ελληνικά κόμικς της δεκαετίας του '90". Αφού την παραδώσω θα ειναί βεβαίως στη διάθεση όποιου ενδιαφέρεται και πραγματικά ανυπομονώ να ακούσω κριτικές. Μια πρόταση αν και δεν ξέρω ως "νέος" αν υπάρχει τέτοια προσπάθεια: θα μπορούσαμε συλλογικά να εργαστούμε πανω στη δημιουργία μια πλήρους βιβλιογραφίας των ελληνικών εκδόσεων κόμικς. Εκτός του ενδιαφέροντός που θα είχε κατι τέτοιο για τους συλλέκτες θα βοηθούσε και να παιδιά που ενδιαφέρονται να μελετήσουν τα κόμικς σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Χαιρομαι πολύ που ειμαι εδώ και ελπίζω να μάθω σύντομα τι σημαινούν όλα αυτά τα κουμπάκια!