alagt17

Τώρα το πρόσεξα. Για συνέχισε....με ενδιαφέρει (ή έστω άνοιξέ το αλλού, μην είμαστε off topic)

To τεύχος 26 (τελευταίο εξώφυλλο) στο περίπτ....εε....στο Komics-Live! δηλαδή. Καναδυό τυχεροί από Ούζα μεριά μπορούν να το αποκτήσουν. Εγώ μαζεύω χρήματα για τους δύο συγκεντρωτικούς τόμους (δείτε στο λινκ με τον ιστοτόπο του κόμικ)

Να σημειώσω εδώ οτι τα περί ρατσιστικού περιεχομένου στον Tolkien τα πρωτοάκουσα Οκτώβρη-Νοέμβρη του 1983 - πρωτοετής όντας- στη Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης. Όσο να'ναι δεν πρέπει να υπήρχαν πάνω από είκοσι άτομα τότε που να τον ήξεραν στην Ελλάδα. Υπάρχει ολόκληρη συζήτηση γι'αυτό ακόμα και σήμερα. Δύσκολα πάντως καταλήγει κανείς σε συμπέρασμα και σε κάθε περίπτωση βλέπει (ή δεν βλέπει) κανείς ό,τι έχει στο μάτι του.

O αγώνας για την διάσωση της μπλε πάπιας τώρα δικαιώνεται! Αφού πρώτα καταφέραμε να μην πυροβολεί ανεξέλεγτα τις πάπιες ο γκλόμπαλ, τώρα ήρθε η ώρα για τη μοντερατοποίηση της πάπιας. Ελπίζουμε βέβαια εδώ στο ΚΕΓ να μην ξεχάσει την πρότερη κατάστασή του και να αγωνιστεί για την μεγάλη πισίνα που λέγαμε και για τα δικαιώματα των παπιών γενικότερα, όπως είχαμε βέβαια συζητήσει.... Θα τα ξαναπούμε στα γραφεία στην επόμενη αντιγκλομπαλική συνεδρίαση. Οι Sneaker και DJO να έρθουν με καθαρά παπούτσια.

Τι να κάνουμε φίλε bonadrug; Είμαι παιδί του διαφωτισμού. Όλες αυτές οι ιστορίες με μάγους και ξωτικά ποτέ δε με τράβηξαν, ούτε μικρό ούτε μεγάλο. Ο Ιούλιος Βερν ήταν το πρότυπό μου και αποδέχομαι τη μεταφυσική αυστηρά και μόνο σε θρησκευτικό επίπεδο. Σύγκριση με Ντίκενς ή Δουμά....χμ...poor man's Dickens θα έλεγα, αλλά στη εποχή όλα επιτρέπονται (μεταστρουκτουραλιστική προσέγγιση ) Ξενέρωτος ήρωας πάντως ό,τι κιαν μου πείτε. Ο νεαρός Τζίμ στο "Νησί των Θησαυρών" του Στήβενσον με ελκύει πολύ περισσότερο. Αλλά όπως έγραφε σε μια παλιά Βαβέλ: "Γούστα" είπε ο πίθηκος και έφαγε το σαπούνι...

Διαφωνώ κάθετα. Ως μεγάλο τόσο τα βιβλία όσο και οι ταινίες με άφησαν παγερά αδιάφορο. Υπάρχουν πολύ καλύτερα πράγματα να δει κανείς και να διαβάσει. Επιπλέον πολλές ταινίες Disney είναι κλάσεις ανώτερες και χρησιμότερες για την διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού (Μπαμπούλας , Toy Story, Lilo & Stitch να αναφέρω μερικά) Ούτε από την άλλη θεωρώ ότι ταιριάζουν γενικά στην κουλτούρα μας - για να μην μιλήσω για τον Tolkien που τα βιβλία του θεωρούνταν ως κρυπτορατσιστικά. (Το ξέρω, πάω γυρεύοντας αλλά ο Harry Potter μου τη δίνει αφάνταστα - ευτυχώς το ίδιο συμβαίνει και στα παιδιά μου)

Ναι. Έτσι ακριβώς. Ούτε τελεία παραπάνω ή λιγότερο.

Εδώ νομίζω ότι ήταν οι βαρελόφρονες και ο σπαγγοραμμένος. Θρυλικό περιοδικό, έχω διαβάσει δεκάδες τεύχη του.

Quem dii diligunt, adulescens moritur. Η μ%$#;ία και οι μ#$άκ*ς μόνο είναι αθάνατοι Νίκο.

Δεν υπάρχει περίοδος της ελληνικής ιστορίας πιο παρεξηγημένη. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι ήταν μια εποχή κάτι ανάμεσα στο δυτικό μεσαίωνα (καμμία σχέση) και σε μία ορθόδοξου τύπου Ταλιμπανία (ψευδέστατο). Στο σχολείο, στα 12 συνολικά χρόνια φοίτησης, η μεσαιωνική ελληνική ιστορία (ή βυζαντινή, δεν έχει σημασία, μην ακούτε μπούρδες) διδάσκεται περιληπτικότατα -ειδικά σε γυμνάσιο και λύκειο...για το δημοτικό υποθέτω απλώς) Η ελληνική βιβλιογραφία ελλιπέστατη. Οι προσεγγίσεις από την ελληνική αριστερά είναι από απαράδεκτες έως ηλίθιες και από τη δεξιά κούιφες εθνικοπατριωτικές έως ανοιχτά φασιστικές. Ο σφετερισμός της ιστορίας της εποχής από κάτι παλαιοημερολογίτικης νοοτροπίας ιεράρχες (πχ Βυζάντιο vs Διαφωτισμό...λες και δεν υπήρξαν δύο ουμανισμοί μέσα στο Βυζάντιο) κάνει τον κόσμο να νομίζει οτι είναι μια εποχή όπου ο άγιος Πειραιώς ή Θεσσαλονίκης θα ήταν το παράδειγμα προς μίμηση. Ακόμα και σε - υποτιθέται - μορφωμένους κυριαρχούν τέτοιες αντιλήψεις. Άσε πάλι τους νεοπαγανιστές (με τον υφέρποντα ή φανερό νεοφασισμό τους).....το τι μπούρδες εκτοξεύουν δεν περιγράφεται...και το δίκτυο είναι γεμάτο από αυτούς. Έχω ασχοληθεί αρκετά με την εποχή και βαρέθηκα να εξηγώ σε μπουμπούνες (συναδέλφους κυρίως...τα παιδιά μπαίνουν γρήγορα στο νόημα) το τι είναι ελληνικός μεσαίωνας. Πόσοι άραγε ξέρουν οτι η γλώσσα που μιλάμε έχει την καταγωγή της στη μεσαιωνική ελληνική και είναι εξέλιξή της; Πόσοι γνωρίζουν οτι τα αρχαία κείμενα που γνωρίζουμε διασώθηκαν εξαιτίας του πρώτου βυζαντινού ουμανισμού (μέσα 9ου - μέσα 10ου αιώνα). Αλλά έχει δίκιο ο germanicus. Αν τελειώνοντας το πανεπιστήμιο θεραπεύεσαι από την πίστη στην αυθεντία του καθηγητή, εργαζόμενος στην εκπαίδευση απελπίζεσαι από την ασχετοσύνη των διδασκόντων.... Υ.Γ Τι να σου κάνουν έπειτα οι καρεκλοκένταυροι της ΕΡΤ....μήπως τους κόβει περισσότερο;

Όχι ρε παιδιά...το έκοψαν οι μ@&^%$ς της ΕΡΤ. Αυτό ήταν από τα καλύτερα που είδα. Δηλαδή δε φτάνει που δε συνεχίστηκε το κόμικ, δεν έγινε και σειρά.

Λες; ....εδώ που τα λέμε και στο γαλατικό χωριό κάτι είπαν οι γυναίκες για τον Αστερίξ και τον Οβελίξ...και αν το είπαν οι γυναίκες σκέψου τι θα που οι ψυχολόγοι (στους οποίους παρεμπιπτόντως η ασχετοσύνη είναι - στην Ελλάδα τουλάχιστον τεράστια και οι μπαρούφες πέφτουν σύννεφο)

Α, όλα κι όλα. Υπάρχουν και όρια στην ανοχή μου. Μαγκ-ιές και σούπερ ντούπερ ήρωες απαγορεύονται στο σπίτι μου. Παπιά και άλλα ζωντανά ναι. Μέχρι και Μπομπ Σφουγγαράκη (με βαριά καρδιά). Γουρλομάτηδες όμως και ήρωες με κολάν όχι. Άντε μην επιβάλω ως επίσημη γλώσσα τη γαλλική - που θα το έκανα αν ήξερα πάνω από δέκα λέξεις... Ελπίζω και εγώ να συναντηθούμε κάποτε (το χρωστάω και στον Valt)

Θα συμφωνήσω με τον bonadrug σε γενικές γραμμές. Εγώ θα πήγαινα πιο πέρα και ως εκπαιδευτικός θα συνιστούσα κάποια κόμικ ανάλογα με την ηλικία (πχ αποφασίσαμε με την μικρή οτι μας ενδιαφέρει η Μικρή Λουλού) Ωστόσο όμως θα επιμείνω οτι κάποια πράγματα λειτουργούν αθροιστικά. Μπορεί ως κομικόφιλοι να ειρωνευόμαστε τέτοιες χοντροκομμένες αντιαμερικανιές αλλά δε νομίζω οτι όλα είναι τελείως αθώα. Οι ήρωες μπορεί να είναι συνήθως καρικατούρες χαρακτήρων - και άρα κωμικοί (ο τεμπέλης, ο τυχερός, ο τσιγγούνης, ο αδέξιος κλπ) αλλά με τα συστήματα αξιών τι γίνεται; Ναι, ήμουν φανατικός παπιόφιλος αλλά πάντα απορούσα γιατί οι ήρωες δεν είχαν μια φυσιολογική οικογένεια...ούτε κάν οι δευτερεύοντες ήρωες. Δεν θα είχα αντίρρηση να διαβάζουν τα παιδιά μου παπιοϊστορίες αλλά θα με προβλημάτιζε το γεγονός οτι ο Σκρουτζ τα καταφέρνει πάντα...έστω και λίγο. Δεν θα επιμείνω άλλο. Υπενθυμίζω μόνο πόσο άγρια κυνηγήθηκαν τα μη ηρωϊκά ή τα μη Disney-style κόμικ στο Αμέρικα. Όπως και γιατί νιώθει κανείς να ανασαίνει πιο ελεύθερα στα BD απ'ότι στα υπερηρωϊκά. Αλλά το τελευταίο είναι ίσως απλώς μια προσωπική εντύπωση.... Υ.Γ @ AndreasD: Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις απόψεις σου για το Κεφάλαιο και το Ριζοσπάστη, μια και έθιξες το θέμα. Α, και για τους βίους αγίων επίσης...τυχαίνει να έχω ασχοληθεί και ξέρω πέντε πράγματα.

...και αυτό βέβαια είναι πολύ μεγάλος τίτλος τιμής, ανεξάρτητα με τα όσα γράφουν

Βρε σεις θα με σκάσετε. Ποός είπε οτι κατηγορώ τους μεταλλάδες; Αντίθετα και άκουγα και ακούω ακόμα μέταλλο αν και τα γούστα μου πάντα είναι πιο κλασσικά (κλασσικό ροκ, '70s-80s, atr/progressive rock). Έγραψα για το πως βλέπω τους παλιούς μεταλλάδες, όπως τους γνώρισα (ήξερα κάμποσους, κάποιοι ήταν παραπάνω από γνωστοί) Ο κόσμος που γνώριζα (αλλά και εγώ) θεωρούσε b-class τους Maiden και Saxon - υπήρχαν και οι 15αχρονοι οπαδοί τους βέβαια . Αυτοί όλοι ήταν της γραμμής Hard Rock - Metal με άξονα τους Purple - Zeppelin - Rainbow - Sabbath - Uriah Heep - Status Quo αλλά και Judas Priest, Motorhead ,Van Allen Def Leppard έως Metallica (όριο ανοχής, σκουπίδια κατ'εμένα) Επιπλέον, άλλο ακούω άλλο ζω. Μιλώ όχι γι αυτούς που το ακούν όπως εγώ κι εσείς αλλάγι αυτούς που το έκαναν τρόπο ζωής. Αντε τέλος...μέρα που είναι αντί για προκήρυξη γράφω για τους μεταλλάδες....

Τι θες να πεις δηλαδή; εγώ συμφωνώ απόλυτα με αυτά - εκτός από το Λούκυ Λουκ. Που βρίσκεις το λάθος;

Υπήρχαν πολλές κατηγορίες μεταλλάδων. Υπήρχαν οι μικροαστοί/φιγουρατζήδες/14αχρονοι-15αχρονοι που το έπαιζαν αγριάδα. Όλοι τους γίναν καθώς πρέπει πολίτες και πρώτο τραπέζι στην Πέγκυ Ζήνα - οι πιο βαριές περιπτώσεις φτάσαν κατά Τερλέγκα μεριά. Υπήρχαν οι Steppenwolf style είτε σε στυλ "κουλτούρα το δρόμου" - πιο ψαγμένοι, είτε σε στύλ Hell Angels. Τους περισσότερους τους θέρισε η πρέζα (το ναρκωτικό των φτωχών) και η κίρρωση. Όσοι επιβίωσαν και διατηρούν ακόμα την ταυτότητά τους είναι πια cult φυσιογνωμίες, αξιοθέατο της πόλης. Και τέλος κάποιοι που πέρασαν ξώφαλτσα ή περιστασιακά από το μέταλλο (εγώ) μένουν να θυμούνται τα ζόμπι και τους νεκρούς. Οι Maiden ήταν πάντα πολύ στημένοι για τα γούστα μου. Σε τέτοιο στυλάκι προτιμούσα τους Saxon (μάπα επίσης εκτός από 2-3 κομμάτια)

Επαγγελματική γνώμη: από φοιτητή και μετά γραμμένο 100%

Strawberries cherries and an angel's kiss in spring Καλωσήρθες!

Λοιπόν το διάβασα και όντως είναι πολύ καλό από άποψη πρωτοτυπίας. Αυτό που με ξένισε όμως είναι οι παράλληλες ιστορίες που είτε ξεκινά είτε διαγράφει σχηματικά στο κείμενο δεν έχουν συνέχεια. Λ.χ τι σχέση έχει η υπόθεση στην αρχή με αυτά που ακολουθούν; Είναι προγενέστερα της κύριας ιστορίας γεγονότα ή μεταγενέστερα; Ώρες ώρες πάλι το σκίτσο είναι τόσο σκοτεινό που δυσκολεύομαι να καταλάβω τι γίνεται - μόνιμο πρόβλημα του Καλαϊτζή βέβαια. Και τέλος τέτοιοι οι ήρωες είναι κρίμα να εξαντλούνται σε one-shot ιστορία...μια συνέχεια στο χαρέμι του πασά της Βιθυνίας θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Overall αξίζει τα λεφτά του με το παραπάνω αν και θα ζητούσα κάτι λίιιιγο παραπάνω. Ευχαριστίες: germanicus για τις συστάσεις Valtasar για εξεύρεση - αποστολή

Ρόδιος υπήρξε επίσης και ο μεγαλύτερος πυγμάχος της αρχαιότητας, ο Διαγόρας Πάντοτε πίστευα οτι εδώ αναφέρεται 'εμμεσα σ'αυτόν , αν και δεν φαίνεται στο κείμενο

Ψήνομαι! Ψήθηκα! Έχω ψηθεί! Είμαι ψημένος (από μέρες) Τώρα γιατί μου καρφώθηκε οτι μοιάζει σεναριακά με το "Εξόριστος στην κεντρική λεωφόρο" Μέρες με καταδιώκει αυτή η ιδέα.....ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΜΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ; (αυτοί οι τσιγγάνοι ρε παιδί μου ποτέ στην ώρα τους....σχεδόν δυο χρόνια μετά ήλθαν...λες να είναι αυτοί που διώχνει ο Καρλος Μπρούνος )

:surender: :HaHa: :HaHa: Έλεος! Δεν παίζεσαι..

Ο Μικρός πρίγκηπας...χμ...ο ορισμός της υπερεκτιμημένης ιστορίας. Κάποια καλά σημεία αλλά εγώ θα συνιστούσα για την ίδια ηλικία (12-13) το Ζορμπά του Καζαντζάκη (αντί για πρίγκηπες και αλεπούδες). Τώρα για 10-11 χρονών αναγνώστη...ίσως στέκει...οριακά πάλι.