pankargo

Ο Ντον Ροσα πουλούσε φθηνά μόνο print, για όλα τα βαλάντια. Αν ήθελες σκίτσo πουλούσε έτοιμα ασπρόμαυρα head sketches, τόσο προχειρα που δεν θα κανε πάνω από 5 λεπτά για να τα φτιάξει, 200 ευρώ το ένα

https://fan.kevineastmanstudios.com/schedule/

@AndreasD Ως τωρα ανακοινωθηκαν 2 καλεσμενοι και συ λες οτι εχεις ξαναδει τουλαχιστον 4.Ξερεις κατι παραπανω?

@germanicus Οφείλω να ομολογήσω ότι η ανάλυση σου με εντυπωσίασε . Ίσως είναι καθαρά θέμα επισκεψιμοτητας και μπάτζετ. Ίσως έγινε κιόλας γιατί όταν ο Miller πήγε στην κομικον της Lucca το 2016 και ζητούσε 100 ευρώ την υπογραφή, η διοργάνωση έφαγε πολύ κράξιμο και φέτος είπαν να το αποφύγουν. Η δημοσίευση μου δεν απευθύνεται στην κομικον της Θεσσαλονίκης. Την επισκέπτομαι και την στηρίζω από την πρώτη χρονιά, όπως και της Αθήνας. Έχουν κάνει πολλά μέσα σε τρία χρόνια και θα πρέπει να τους ευχαριστούμε. Απευθύνεται στα σχόλια που διαβάζω τύπου : "Πρέπει να δίνετε λεφτά για υπογραφή, αλλά εγώ δεν θα δώσω" "Πρέπει να στηρίζουμε τις κομικον, αλλά εγώ δεν θα πάω" Πως ακριβώς στηρίζεις ένα "σύστημα" με αυτόν τον τρόπο? Η αντιφατικότητα του Έλληνα με ξεπερνάει. Αγοράζει iPhone και δεν θέλει να πληρώνει 0,04 λεπτά για σακούλα. Πριν τρία χρόνια διάφοροι γελούσαν που έγινε κομικον στη Θεσσαλονίκη με εισιτήριο, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες και τώρα οι ίδιοι σου λένε είναι οκ 50 ευρώ για υπογραφή, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες απ 'όλους. Όποιος γράφει ότι έτσι είναι το σύστημα παντού, προφανώς δεν έχει πάει εξωτερικό. Ο Miller και ο Stan Lee απόκτησαν celebrity status λόγω των ταινιών και δικαίωμα τους να το εξαργυρωσουν όπως θέλουν. Η λίστα που διάβασα σε παραπάνω δημοσίευση σου περιλάμβανε κυρίως Αμερικανούς δημιουργούς σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Επίσης ποιος Ευρωπαίος δημιουργός χρεώνει για υπογραφή και φωτογραφία? Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα υπόλοιπα είναι αερολογίες.

Ευχαριστώ για την υποστήριξη. Επειδή κι εγώ πάντα μιλάω με στοιχεία ορίστε και η συνομιλία μου με την διοργάνωση

Καλημέρα Προς ενημέρωση σχετικά με το πως δουλεύει το σύστημα στο εξωτερικό, την άλλη Κυριακή 29 Απριλίου, στην comicon της Νάπολης, ο Frank Miller σε εκδήλωση θα δώσει στα πρώτα 150 άτομα, 2 υπογραφές δωρεάν.Αφήνω τα σχόλια σε σας https://www.comicon.it/tutti-gli-appuntamenti-di-frank-miller-a-comicon-2018/ Καληνύχτα

Έτσι από απορία πόσο χρεώνει ο Brubaker και ο Bendis την υπογραφή του?

Επειδή γράφονται εδώ μέσα πολλά για το τι είναι τίμιο και λογικό , θα ήθελα να πω και την δική μου άποψη. Πραγματικά είναι σπουδαίο τι ανακαλύπτει κάνεις μετά από λίγο ψάξιμο στο ίντερνετ. Ο Bob Kane, δημιουργός του Batman, δεν πρόλαβε ούτε να κερδίσει από το δημιούργημα του ,ούτε να βάλει τόσες υπογραφές Όμως η υπογραφή του βρίσκεται ακόμη και στα 100 δολάρια και όχι σε απίστευτες τιμές. Ο Jack Kirby, όταν αντιλήφθηκε αισχροκέρδια στις υπογραφές του, απλά τις σταμάτησε. Οι τιμές μεταπώλησης υπογραφών είναι στάνταρ, άρα όσο και να τις πολλαπλασιάσεις, δεν έχει νόημα. Όταν μάλιστα ένας δημιουργός πεθαινοντας έχει αφήσει πίσω του χιλιάδες υπογραφές, η τιμή πέφτει. Οι πώληση φωτογραφιών, αυτογραφων ξεκίνησε από celebrities, σε περιόδους προ ίντερνετ, οι οποίοι δεν είχαν άλλο τρόπο να πουλήσουν κάτι χειροπιαστό,όπως ένα σκίτσο, στους θαυμαστές στους. Όσοι καλούνται σε εκδηλώσεις, πάνε βάση εμπορικής συμφωνίας (κάλυψη εξόδων, αμοιβές, συμφωνία για δωρεάν σκίτσα, υπογραφές, φώτο ή επί πληρωμή). Ούτε κάνουν χάρη στους θαυμαστές τους, ούτε παρατάνε την δουλειά τους. Υπάρχουν θρυλικοί δημιουργοί που δεν πληρώνονται για την υπογραφή τους. Οπότε όποιος έρχεται σε μια εκδήλωση για να πουλήσει την υπογραφή του, έρχεται ως celebrity και όχι ως δημιουργός. Αν φοβάται την εκμετάλλευση, ας μην υπογράφει ή ας την πουλάει μέσω ίντερνετ ο ίδιος όσο θέλει.Είναι όμως εύκολα λεφτά, ειδικά κιόλας αν αποφεύγει να σκιτσάρει.

Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής. Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό. Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα. Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο. Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του. Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του. Η τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του. Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού. - Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών. - Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν. - Μιλάς με γρίφους, γέροντα...

Ευχαριστώ και πάλι για την αποδοχή!Σε καμία περίπτωση δεν είναι χτύπημα.Απλά στη χώρα μας μετράμε μόλις τρία χρόνια σε τέτοιου τύπου εκδηλώσεις.Καλό είναι ότι ανακαλύπτουμε να το μοιραζόμαστε,για να προετοιμαζόμαστε καλύτερα την επόμενη φορά.

Καλησπέρα σας.Μπορούσατε να τον ρωτήσετε,όπως έκανα εγώ. Think outside the box!