Ισοβίτης

Έλεος πια! Σταμάτα να απαντάς σε θέματα οχτώ και δέκα ετών.

Σ' ευχαριστώ Αλέξανδρε. Το τέλος βγήκε δραματικό γιατί ο ήρωας σε όλη την ιστορία προσπαθεί να ξυπνήσει για να ξεφύγει απ' το σκοτάδι και όταν ξυπνάει διαπιστώνει ότι δεν έχει ξημερώσει ακόμη και απ' το σοκ παθαίνει ανακοπή και πεθαίνει. Όταν πεθαίνει ξαναγυρίζει στο δάσος κατά κάποιο τρόπο δηλαδή επιστρέφει στην αρχή. Αν το τέλος δεν ήταν τραγικό θα άλλαζε όλη η ιστορία. Για τα καρέ δεν ξέρω, αν ήταν λιγότερα ίσως έβγαινε πολύ μικρή η ιστορία.

Καλησπέρα, δημοσιεύω ένα σενάριό μου. Το πιο βαθύ σκοτάδι Καρέ 1: Νύχτα. Ένα μεγάλο, πυκνό δάσος. Καρέ 2: Ένας άντρας τρέχει μέσα στο δάσος. Καρέ 3: Φαίνεται μόνο το πρόσωπο του ήρωα όπου είναι εμφανείς η αγωνία και ο πανικός. Καρέ 4: Ο άντρας χτυπάει πάνω σε ένα δέντρο. Καρέ 5: Ο άντρας συνεχίζει τον δρόμο του αλλάζοντας κατεύθυνση. Καρέ 6: Ο άντρας σταματάει και αλλάζει πάλι κατεύθυνση. Καρέ 7: Ο άντρας ακούει έναν θόρυβο από ένα δέντρο και στρέφει το βλέμμα του τρομαγμένος προς τα 'κει. Καρέ 8: Ο άντρας συνεχίζει να τρέχει στο δάσος. Λέζάντα: Βρίσκομαι σε ένα μεγάλο δάσος. Δεν ξέρω πώς βρέθηκα εδώ. Είναι σκοτεινά. Είμαι μόνος. Φοβάμαι. Καρέ 9: Ο άντρας σταματάει λαχανιασμένος να πάρει μια ανάσα. Καρέ 10: Από πίσω του ακούγεται ένας τρομακτικός θόρυβος και συνεχίζει να τρέχει πανικόβλητος. Καρέ 11: Ο άντρας συνεχίζει να τρέχει στο δάσος κοιτάζοντας ανήσυχα δεξιά αριστερά. Καρέ 12: Ο άντρας βλέπει στο βάθος κάτι που του τραβάει την προσοχή. Καρέ 13: Ο άντρας τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα και αυτό που έβλεπε στο βάθος στο προηγούμενο καρέ φαίνεται καθαρά: Είναι τα φώτα μιας πόλης. Καρέ 14: Ο άντρας τρέχει προς τα φώτα σαν να τον κυνηγούν. Καρέ 15: Ο άντρας παραπατάει και παραλίγο να πέσει. Καρέ 16: Ο άντρας συνεχίζει να τρέχει και η απόσταση απ' τα φώτα της πόλης έχει μειωθεί. Καρέ 17: Ο άντρας έχει σταματήσει. Είναι σκυμμένος, έχει τα χέρια στα γόνατα και ανασαίνει λαχανιασμένος. Καρέ 18: Νύχτα. Μια μεγάλη πόλη με φώτα και φωτεινές επιγραφές. Καρέ 19: Ο άντρας περπατάει σε έναν μεγάλο δρόμο της πόλης. Καρέ 20: Ο άντρας έχει σταματήσει μπροστά από ένα μεγάλο κτίριο και το περιεργάζεται. Λεζάντα: Βρίσκομαι σε μια μεγάλη άγνωστη πόλη. Καρέ 21: Διάφορα εμπορικά καταστήματα και μια τράπεζα κατά μήκος ενός μεγάλου δρόμου. Τα καταστήματα και η τράπεζα είναι ανοιχτά και ο κόσμος κυκλοφορεί σαν να είναι μέρα. Καρέ 22: Σε έναν δρόμο το φανάρι ανάβει κόκκινο και τα αυτοκίνητα ξεκινούν. Καρέ 23: Στην πόρτα ενός μπαρ υπάρχει μια πινακίδα που γράφει: “Απαγορεύεται η πώληση αλκοόλ σε άτομα άνω των 18 ετών”. Καρέ 24: Σε ένα πεζοδρόμιο ένα παιδί μιλάει αυστηρά στους γονείς του και εκείνοι το ακούν με σκυμμένο το κεφάλι, σαν να έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι. Καρέ 25: Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων περπατάει στο πεζοδρόμιο. Έχουν νεανικά κουρέματα, τατουάζ και piercing. Ένας νεαρός με συντηρητικό ντύσιμο που έρχεται απ' την αντίθετη κατεύθυνση κουνάει το κεφάλι του με αποδοκιμασία. Καρέ 26: Ο άντρας κοιτάζει με έκπληξη τη βιτρίνα ενός φαρμακείου όπου υπάρχουν μπουκάλια με ποτά και πακέτα τσιγάρων. Λεζάντα: Όλα εδώ είναι παράξενα. Καρέ 27: Ο άντρας περπατάει σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Καρέ 28: Ο άντρας κάθεται σε ένα παγκάκι σε ένα πάρκο. Καρέ 29: Ο άντρας βρίσκεται σε ένα θέατρο και παρακολουθεί μια θεατρική παράσταση. Οι θεατές βρίσκονται στη σκηνή και οι ηθοποιοί στις θέσεις του κοινού. Καρέ 30: Ο άντρας βρίσκεται σε ένα τραμ μπροστά από ένα μεγάλο παράθυρο στη γαλαρία και παρατηρεί την πόλη. Καρέ 31: Ο άντρας βρίσκεται στο λιμάνι της πόλης. Όλα τα πλοία έχουν παράξενες σημαίες που δεν ανήκουν σε καμία χώρα. Καρέ 32: Ο άντρας περπατάει σε ένα έρημο στενό της πόλης. Λεζάντα: Έχουν περάσει τόσες ώρες και δεν έχει ξημερώσει. Και είναι όλα τόσο παράξενα. Καρέ 33: Ο άντρας βρίσκεται σε έναν κήπο μπροστά σε μια τριανταφυλλιά και απλώνει το χέρι για να κόψει ένα τριαντάφυλλο. Καρέ 34: Η τριανταφυλλιά έχει μεταμορφωθεί σε άγαλμα. Λεζάντα: Ονειρεύομαι. Έτσι εξηγούνται όλα. Καρέ 35: Ο άντρας στέκεται σε έναν δρόμο. Από δίπλα του περνούν άλλοι άνθρωποι αλλά δεν τους δίνει σημασία. Λεζάντα: Πρέπει να ξυπνήσω. Καρέ 36: Φαίνεται μόνο το πρόσωπο του άντρα. Λεζάντα: Θα κλείσω τα μάτια... Καρέ 37: Φαίνεται το πρόσωπο του άντρα με κλειστά μάτια. Λεζάντα: ...θα μετρήσω μέχρι το τρία και όταν τα ανοίξω θα βρίσκομαι στο κρεβάτι μου. Καρέ 38: Ο άντρας βρίσκεται στον ίδιο δρόμο με ανοιχτά τα μάτια. Καρέ 39: Ο άντρας περπατάει στον δρόμο. Λεζάντα: Πρέπει να συγκεντρώσω το μυαλό μου... Καρέ 40: Ο άντρας ανεβαίνει μια σκάλα που δεν οδηγεί πουθενά. Λεζάντα: ...να πείσω τον εαυτό μου ότι όλα είναι ψεύτικα... Καρέ 41: Βλέπουμε τον άντρα και από πίσω του την πόλη. Λεζάντα: ...ένα άσχημο όνειρο. Καρέ 42: Ο άντρας κάθεται κάτω κουλουριασμένος σε μια γωνιά του δρόμου. Λεζάντα: Είναι μάταιο. Καρέ 43: Ο άντρας βρίσκεται σε μια παραλία και κοιτάζει τα φώτα απέναντι. Λεζάντα: Αυτό που μπορεί να ξυπνήσει έναν άνθρωπο από βαθύ ύπνο είναι ο πόνος. Καρέ 44: Ο άντρας περπατάει έχοντας πίσω του την παραλία. Λεζάντα: Πρέπει να πονέσω... Καρέ 45: Ο άντρας στέκεται σε ένα πεζοδρόμιο και κοιτάζει τα αυτοκίνητα που περνούν. Λεζάντα: ...και θα ξυπνήσω λουσμένος στο φως του πιο λαμπρού ήλιου. Καρέ 46: Ο άντρας χτυπάει το γόνατό του με ένα ξύλο. Καρέ 47: Ο άντρας καρφώνει ένα μαχαίρι στο στήθος του. Καρέ 48: Ο άντρας στέκεται στην κορυφή ενός ψηλού κτιρίου. Καρέ 49: Ο άντρας βρίσκεται στο κενό. Καρέ 50: Ο άντρας βρίσκεται ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο. Καρέ 51: Ο άντρας στέκεται όρθιος στο πεζοδρόμιο σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Καρέ 52: Ο άντρας στέκεται στις ράγες του τρένου. Καρέ 53: Ένα τρένο κατευθύνεται προς το μέρος του. Καρέ 54: Ο άντρας προχωράει έχοντας πίσω του τις ράγες. Φαίνεται απελπισμένος. Λεζάντα: Είναι μάταιο. Δεν αντέχω άλλο το σκοτάδι. Καρέ 55: Ο άντρας προχωράει με τα χέρια στις τσέπες. Λεζάντα: Κανένας πόνος δεν είναι αρκετός για να σε ξυπνήσει όταν κοιμάσαι τόσο βαθιά. Καρέ 56: Ο άντρας στέκεται σε ένα φανάρι στον δρόμο. Καρέ 57: Ένα παιδί βρίσκεται στον δρόμο και ένα αυτοκίνητο κατευθύνεται προς το μέρος του. Λεζάντα: Όταν δεν αρκεί ο πόνος, αυτό που μπορεί να σε ξυπνήσει... Καρέ 58: Ο άντρας κρατάει στην αγκαλιά του το παιδί. Λεζάντα: ...είναι η έγνοια για τον άλλο άνθρωπο. Καρέ 59: Ο άντρας βρίσκεται στο κρεβάτι του με το μισό του σώμα ανασηκωμένο. Έχει μόλις ξυπνήσει. Είναι ιδρωμένος. Γύρω του επικρατεί σκοτάδι. Καρέ 60: Ο άντρας έχει τα χέρια του στο μέρος της καρδιάς. Καρέ 61: Ο άντρας βρίσκεται πάλι στο δάσος του πρώτου καρέ. Κοιτάζει γύρω του πανικόβλητος. Καρέ 62: Ένας μεγάλος φωτεινός ήλιος. Λεζάντα: Το πιο βαθύ σκοτάδι επικρατεί λίγο πριν ξημερώσει... Καρέ 63: Ο άντρας κοίτεται νεκρός στο κρεβάτι του. Λεζάντα: ...αλλά για κάποιους δεν ξημερώνει ποτέ. ΤΕΛΟΣ

Αν κρίνω απ' την ημερομηνία της πρώτης δημοσίευσης δηλαδή 1 Απριλίου 2014 μάλλον ήταν κάποιο πρωταπριλιάτικο ψέμα.

Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να έρθω γιατί είμαι κάπου αλλού καλεσμένος. Καλά να περάσετε.

Ο.κ. σ' ευχαριστώ. Θα τα πούμε τότε.

Επειδή δεν ήμουν στην τελευταία συνάντηση, η επόμενη συνάντηση πότε είναι; Στο νήμα για μη μέλη που θέλουν να προσφέρουν δεν έχω γράψει γιατί αν και δεν είμαι ακόμα μέλος σκοπεύω να γίνω σύντομα.

Καλησπέρα, όπως έχω πει θα γίνω μέλος και είμαι πρόθυμος να ενταχθώ σε κάποια ομάδα εργασίας και γενικότερα να βοηθήσω όπως μπορώ αλλά δυστυχώς το επόμενο Σάββατο δεν θα μπορέσω να είμαι στη συνάντηση γιατί έχω κάποια υποχρέωση.

Πάνω σ' αυτό που είπε ο Θρηνωδός για την προώθηση σε έντυπα θα μπορούσαν δημιουργοί που είναι μέλη του φόρουμ, ίσως και της λέσχης, να κάνουν κάποια αναφορά στη λέσχη στα έντυπα με τα οποία συνεργάζονται π.χ. κάτω από ένα σκίτσο να υπάρχει μια αναφορά δυο γραμμών στη λέσχη ή σε κάποια επικείμενη εκδήλωση. Επίσης με κάποιο τρόπο, ίσως με κάποια αφίσα σε βιβλιοπωλεία με κόμικς, θα μπορούσαν η λέσχη και το φόρουμ να γίνουν γνωστά σε περισσότερους δημιουργούς. Το καλοκαίρι γνώρισα έναν κομίστα στην παρουσίαση ενός graphic novel που έχει εκδώσει και όταν του είπα για το φόρουμ δεν το ήξερε. Εν τω μεταξύ λίγο καιρό μετά είδα συνέντευξή του στο φόρουμ. Τα μέλη απ' την επαρχία θα μπορούσαν σε κάποια βιβλιοπωλεία ή στέκια για κόμικς της πόλης τους να μιλήσουν για το φόρουμ. Τέλος αυτό που θα ήθελα να πω σε κάποιους φίλους που λένε ότι τα χρήματα για την εγγραφή δεν είναι πολλά, είναι παιδιά σήμερα είτε εργαζόμενος είναι κάποιος είτε άνεργος είναι πολύ δύσκολο να δώσει 50 ή 80 ευρώ μαζεμένα. Για έναν εργαζόμενο με μισθό 400 ευρώ τα 50 είναι το ένα όγδοο του μισθού του. Δεν προτείνω να μειωθεί η συνδρομή ή το κόστος εγγραφής αλλά να γίνεται με δόσεις. Και εγώ προσωπικά αλλά και άλλοι που έχω μιλήσει μαζί τους δεν έχουμε γίνει μέλη γιατί δυσκολευόμαστε να δώσουμε τα 50 ευρώ μαζεμένα.

Μια πρόταση που έχω να κάνω σε σχέση με τις εκδηλώσεις, για να μην πέφτει το βάρος της διοργάνωσης σε τέσσερα πέντε άτομα, είναι π.χ. μια βδομάδα πριν ο Valtasar ή οποιοδήποτε άλλο μέλος να δημοσιεύει στο forum μια ανακοίνωση που να λέει: "Την τάδε μέρα έχουμε την τάδε εκδήλωση. Χρειαζόμαστε άτομα να βοηθήσουν".

Κατά τη γνώμη μου επειδή στην εποχή που ζούμε δύσκολα δίνει κάποιος 50 ευρώ και αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά για φίλους της λέσχης που θα ήθελαν να γίνουν μέλη θα μπορούσατε να τους διευκολύνετε με τον εξής τρόπο: Με την εγγραφή να πληρώνουν το ποσό που απαιτείται για την εγγραφή και τη συνδρομή για τον τρέχοντα μήνα δηλαδή σύνολο 25 ευρώ και τα υπόλοιπα 25 να τα πληρώνουν τον επόμενο μήνα.

Πόσα πρέπει να πληρώσει κάποιος για να γίνει μέλος; Δεν λέω κάθε μήνα αλλά μόνο για την εγγραφή. Αν είναι 20 - 25 ευρώ θα γίνω κι εγώ μέλος. Αν δεν μπορέσω να έρθω στη συνέλευση (το πιθανότερο είναι να μπορέσω) θα περάσω άλλη μέρα για την εγγραφή.

Αν μπορέσω θα έρθω. Μακάρι να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα.

Πολύ ωραία όλα τα στριπ. Ο σκύλος τώρα μιλάει κανονικά; Γιατί είδα μια αλλαγή στα συννεφάκια.

Είχα δει κάπου στο ίντερνετ ένα αντιφασιστικό σκίτσο με το πουλάκι απ' τις Χαμηλές πτήσεις να κλωτσάει έναν αγκυλωτό σταυρό. Είναι όντως του Αρκά; Το έχει κανείς να το ανεβάσει;

Καλησπέρα και συγγνώμη που το θέμα δεν έχει άμεση σχέση με τα κόμικς. Σκοπεύω σχετικά σύντομα να εκδώσω μια ποιητική συλλογή και ψάχνω σχεδιαστή / σχεδιάστρια για να κάνει ένα σχέδιο για το εξώφυλλο. Με ενδιαφέρει ένα απλό σχέδιο με μολύβι σε ακουαρέλλα. Καλό (αλλά όχι απαραίτητο) είναι οι ενδιαφερόμενοι να είναι απ' την Αθήνα για να μπορούμε να τα πούμε από κοντά. Εννοείται ότι όποιος/α το αναλάβει θα πληρωθεί, αλλά το budget είναι σχετικά περιορισμένο. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μου στείλετε π.μ. Ευχαριστώ.

Καλησπέρα. Ανεβάζω τη συνέχεια και το τέλος του σεναρίου μου. Ο τίτλος ίσως αλλάξει. Όποιος ενδιαφέρεται να το σχεδιάσει μπορεί να μου στείλει μήνυμα ή να απαντήσει εδώ. Καρέ 26: Ηλιόλουστη μέρα σε μια γειτονιά της Αθήνας. Λεζάντα: Σήμερα μετά από πολύ καιρό είχε λιακάδα. Καρέ 27: Ο άντρας στέκεται μπροστά στη βιβλιοθήκη του σπιτιού του. Λεζάντα: Σκαλίζοντας τη βιβλιοθήκη... Καρέ 28: Ο άντρας κάθεται στον καναπέ και πάνω στα γόνατά του έχει ένα άλμπουμ με φωτογραφίες. Λεζάντα: ...βρήκα ένα άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες. Καρέ 29: Καλοκαίρι. Μια παρέα από αγόρια και κορίτσια κάθεται σε μια παραλία. Λεζάντα: Καλοκαιρινές διακοπές, εκδρομές, πάρτυ, παρέες. Ήταν σαν όλα αυτά να αφορούν στη ζωή κάποιου άλλου. Καρέ 30: Ο άντρας στέκεται μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου. Λεζάνα: Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και προσπάθησα να αναγνωρίσω κάτι απ' αυτόν τον εικοσάχρονο που έβλεπα στις φωτογραφίες. Καρέ 31: Ο άντρας στέκεται στην ταράτσα της πολυκατοικίας και κοιτάει την Αθήνα από ψηλά. Λεζάντα: Ανέβηκα στην ταράτσα και παρατηρούσα για πολλή ώρα την πόλη από ψηλά. Καρέ 32: Πολλοί άνθρωποι, που δεν ξεχωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους, στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλο σε πυκνές γραμμές. Λεζάντα: Εκατομμύρια άνθρωποι. Καρέ 33: Ο άντρας στέκεται όρθιος στο λεωφορείο και κρατιέται από μια χειρολαβή. Δίπλα του στέκονται και άλλοι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, όρθιοι. Λεζάντα: Στριμώχνονται δίπλα σου στο λεωφορείο. Καρέ 34: Ο άντρας περπατάει στον δρόμο. Διάφοροι διαβάτες περνάνε με αντίθετη κατεύθυνση. Λεζάντα: Τα βλέμματά σας διασταυρώνονται στον δρόμο. Καρέ 35: Ο άντρας βρίσκεται μαζί με άλλους ανθρώπους σε ένα ασανσέρ. Λεζάντα: Στέκονται δίπλα σου στο ασανσέρ. Καρέ 36: Ο άντρας περιμένει σε μια ουρά μιας δημόσιας υπηρεσίας. Λεζάντα: Στέκονται μπροστά σου στην ουρά του ταχυδρομείου ή της εφορίας. Καρέ 37: Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, που δεν ξεχωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους, φαίνονται από ψηλά. Λεζάντα: Τόσοι πολλοί. Καρέ 38: Δυο άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα, στέκονται όρθιοι δίπλα δίπλα, αλλά με κάποια απόσταση μεταξύ τους. Κοιτάζουν ο καθένας μπροστά του χωρίς να επηρεάζεται απ' την παρουσία του άλλου. Πίσω του σε κάποια απόσταση στέκεται ένας τρίτος άνθρωπος. Λεζάντα: Κι όμως τόσο μόνοι. Καρέ 39: Ένας άνθρωπος στέκεται μόνος του σε έναν έρημο δρόμο. Λεζάντα: Ο καθένας κλεισμένος στον εαυτό του. Καρέ 40: Τέσσερις άνθρωποι δυο άντρες και δυο γυναίκες, στέκονται σχηματίζοντας έναν κύκλο. Φαίνεται ότι μιλάνε αλλά δεν καταλαβαίνουμε τι λένε. Λεζάντα: Οι ιστορίες τους μοιάζουν. Καρέ 41: Δυο άντρες ένας ηλικιωμένος και ένας νέος κάθονται σε ένα καφενείο και συζητούν. Λεζάντα: Τις έχουμε ακούσει πολλές φορές. Καρέ 42: Μια νέα γυναίκα, μια ηλικιωμένη, ένας μεσόκοπος άντρας και ένας νέος στέκονται δίπλα δίπλα. Λεζάντα: Μόνο οι πρωταγωνιστές αλλάζουν. Καρέ 43: Άποψη κάποιας γειτονιάς σε μια αθηναϊκή συνοικία. Βλέπουμε ένα σχολείο, μια παιδική χαρά, διάφορα καταστήματα. Λεζάντα: Το απόγευμα πέρασα απ' τη γειτονιά που μεγάλωσα για μια δουλειά. Καρέ 44: Ο άντρας στέκεται μπροστά σε ένα περίπτερο. Δίπλα του ένας άντρας και μια γυναίκα στην ηλικία του συζητούν. Λεζάντα: Σταμάτησα σε ένα περίπτερο να πάρω τσιγάρα και τότε άκουσα να μιλάνε για τον Κώστα. Καρέ 45: Δυο παιδιά κάνουν ποδήλατο σε μια ήσυχη γειτονιά. Λεζάντα: Τον φίλο των παιδικών μου χρόνων. Καρέ 46: Δυο παιδιά γύρω στα δεκατρία στέκονται στο προαύλιο του σχολείου τους και συζητούν. Λεζάντα: Τον σύντροφο των ονείρων της άγουρης εφηβείας... Καρέ 47: Το καρέ είναι χωρισμένο στα δύο. Στο μισό βλέπουμε ένα παιδί γύρω στα δεκαοχτώ, με άλλα παιδιά στην ηλικία του γύρω του, να διαβάζει με αγωνία ένα χαρτί με αποτελέσματα που είναι κολλημένο σε έναν τοίχο. Στο άλλο μισό ένα παιδί στην ίδια ηλικία δουλεύει σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Λεζάντα: ...που όπως συμβαίνει συνήθως με τους παιδικούς φίλους χωρίσαν σύντομα οι δρόμοι μας. Καρέ 48: Ένας άντρας και μια γυναίκα γύρω στα εξήντα κάθονται σε έναν καναπέ και κλαίνε. Η γυναίκα κρατάει στο χέρι μια κορνίζα με τη φωτογραφία ενός νέου γύρω στα τριάντα. Λεζάντα: Τον βρήκαν, λέει, οι γονείς του κρεμασμένο στην αποθήκη του σπιτιού τους. Καρέ 49: Μαύρο φόντο. Το πρόσωπο ενός άντρα γύρω στα τριάντα με την απόγνωση στο βλέμμα του. Λεζάντα: Σ'αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι συνήθως ρωτάνε “Γιατί;”. Καμιά φορά ρωτάνε “Πώς;”. Άλλες φορές πάλι κάνουν ένα σωρό ανούσιες ερωτήσεις. Εγώ αναρωτήθηκα πόσο πόνο και πόση μοναξιά πρέπει να νιώσει ένας άνθρωπος... Καρέ 50: Μια ηλιόλουστη μέρα. Λουλούδια ανθισμένα και πουλιά που πετάνε χαρούμενα. Σε ένα γιορτινό τραπέζι σε κάποιο κήπο κάθονται άνθρωποι διαφόρων ηλικιών. Λεζάντα: ...για να αφήσει πίσω του τη ζωή και όσους τον αγαπάνε. Καρέ 51: Ένα ολόλευκο καρέ. Λεζάντα: Είπα, δεν μπορεί οι άνθρωποι να φεύγουν έτσι, σαν να μην υπήρξαν ποτέ, χωρίς να αφήσουν κάτι πίσω τους. Καρέ 52: Ο άντρας κάθεται σε ένα παγκάκι σε ένα πάρκο. Έχει τεταμένη την προσοχή του, σαν κάτι να περιμένει. Λεζάντα: Πήγα στην αλάνα που παίζαμε μικροί, που τώρα έχει γίνει πάρκο, τέντωσα τα αυτιά μου και περίμενα να ακούσω το γέλιο του. Ξέρω ότι ακούγεται παράλογο αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα το ακούσω. Καρέ 53: Ο άντρας περπατάει στον δρόμο. Λεζάντα: Μετά από πολλές ώρες ξεκίνησα για το σπίτι. Καρέ 54: Ένας άντρας στην ηλικία του τον πλησιάζει. Λεζάντα: Στον δρόμο συνάντησα έναν παλιό συμφοιτητή μου. Ούτε που θυμόμουν το όνομά του. Έχω βαρεθεί τις ερωτήσεις, την αμήχανη σιωπή, τις τυπικές κουβέντες χωρίς αντίκρισμα. Έκανα πως δεν τον είδα. Καρέ 55: Ο συμφοιτητής χαιρετάει τον άντρα σηκώνοντας το χέρι του. Λεζάντα: Με αναγνώρισε και με χαιρέτησε. Προσπάθησα να βρω μια δικαιολογία για να φύγω γρήγορα. Καρέ 56: Το πρόσωπο του συμφοιτητή με έντονη τη θλίψη και την κούραση στα μάτια του. Λεζάντα: Όταν πρόσεξα στα μάτια του κάτι γνώριμο. Ήταν η ίδια πίκρα που βλέπω στα δικά μου μάτια κάθε πρωί που κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Καρέ 57: Ο συμφοιτητής γράφει κάτι σε ένα χαρτί. Λεζάντα: Μου έδωσε το τηλέφωνό του και μου είπε να κανονίσουμε να βρεθούμε. Καρέ 58: Βλέπουμε τον άντρα από πίσω να περπατάει στον δρόμο. Λεζάντα: Τον καληνύχτισα, έβαλα το χαρτάκι με το τηλέφωνό του στην τσέπη και συνέχισα τον δρόμο μου. ΤΕΛΟΣ

Σου εύχομαι να κυκλοφορήσει γρήγορα και να είναι καλοτάξιδο. Απ' όσα έχεις αναφέρει μέχρι τώρα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον.

Ο ευτραφής Γάλλος γάτος του οποίου τις ιστορίες διαβάζαμε στο 9 Και το site του δημιουργού www.geluck.com

Το τραγικό είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι κάνουν παιδιά. Και να ήταν 20 χρονών να πεις δικαιολογείται κάπως, αλλά 37;

Ήταν μια πολύ ωραία βραδιά και για μένα η αφορμή να επισκεφθώ για πρώτη φορά τον χώρο της ΛΕΦΙΚ και να γνωρίσω πολλούς φίλους και φίλες. Φίλε Τρύφωνα μη στεναχωριέσαι, φρόντισε να αναρρώσεις και θα βρεθούμε σίγουρα κάποια άλλη στιγμή.

Ευχαριστώ πολύ. Θα τα πούμε από κοντά αύριο.

Η διεύθυνση της ΛΕΦΙΚ ποια είναι; Θυμάμαι ότι είναι στο Μοναστηράκι αλλά δεν θυμάμαι τη διεύθυνση.

Κρίμα, αιωνία η μνήμη τους και τα συλλυπητήριά μου στους οικείους τους.

Θυμίζει λίγο Asterix. Θα είναι κωμικό ή υπερηρωικό; Είναι ενδιαφέρον και και καλογραμμένο, μόνο που πιστεύω πως πάσχει λίγο από έλλειψη πρωτοτυπίας.