Λοιπόν θα παραθέσω κι εγώ την άποψη μου για ορισμένα καταστήματα της Αθήνας τα οποία είχα την τύχη/ατυχία να επισκεφθώ χθες.
Με βάση λοιπόν την αρίθμηση του Valtasar ξεκινάω:
1-2) Μιά χαρά μαγαζιά χωρίς την αναμενόμενη ποικιλία. Για να βρεις κάτι πρέπει να κάνεις φύλλο και φτερό όλο το κατάστημα καθώς όλα τα έχει μπερδεμένα και γενικά επικρατεί πλήρη αταξία.
3) Ένα παλαιοπωλείο που γίνεται της Πόπης μέσα. Τα περισσότερα περιοδικά είναι σε χείριστη κατάσταση και αντί αν σε πληρώσει να τα αγοράσεις που είναι χεσ%$&να και μέσα στα σκ@τα λέει πως κάνει και καλύτερες τιμές. Κλασσικά υπάρχει άγνοια για το τι έχει ενω παράλληλα τα μόνα που έχει προσεγμένα είναι το περιοδικό κόμιξ.
4) Ο κύριος που το έχει ήταν ευγενέστατος και πολύ εξυπηρετικός. Παρόλο που δεν γνωρίζει τίποτα από κομιξ, σε αφήνει να ψάξεις μόνος σου αλλά δυστυχώς δεν έχει και τρελή ποικιλία. Αξίζει πάντως τον κόπο να περάσετε καθώς είναι όπως προείπα ευγενέστατος και μάλιστα μου πρόσφερε και ένα ποτηρι νερό.
5) Μικρό μαγαζάκι αλλά προσεγμένο, τακτοποιημένο (και σε περίπτωση που πάτε τώρα το καλοκαίρι πληροφορώ πως έχει κλιματιστικό!!!). Γνωρίζει καλά από ΚΟΜΙΞ, και μπορεί ακριβώς να σου δείξει που να ψάξεις εφόσον τον ρωτήσεις.
6) Επίσης πολύ καλό κατάστημα, με ευγενέστατο υπάλληλο και πολύ εξυπηρετικό. Το συνιστώ.
Υ.Γ. Θα ήθελα να σας πω τωρα για ένα κατάστημα που βρίσκεται στο δρόμο μεταξύ των καταστημάτων 1 και 2, στην Αστιγγο. Έχει μεγαλη ποικιλια αλλά το έχει ένας τελείως γλοιώδης τύπος ο οποίος μόνο που δεν με έβρισε που έψαχνα τα ΚΟΜΙΞ και μου έκανε και παρατήρηση γιατί , όπως είπε, αν πάθει μία γρατσουνιά ένα περιοδικο, θα τα πουλήσει 10 Ευρω φθηνότερα. Φαντάζεστε δηλαδή πόσο πουλάει ένα τευχος... Συνεχή επίβλεψη πάνω από το κεφάλι σου για να βλέπουν τι κάνεις, κάτι που θεωρώ τρομερά σπαστικό και γενικά καθόλου σεβασμός στον πελάτη. Φεύγοντας, ένας φίλος μου είχε εκνευριστεί τόσο με τους τύπους που τους είπε την γνωστή προστακτική και να τοποθετήσουν τα περιοδικά... εχμ καταλάβατε!