Μίλα μου, Μανάρα [ Αστραπέλλου Μαριλένα, BHMagazino τ. 542, 06/03/2011 ]

[Dr Paingiver]

[ramirez]

Και ένα σχετικό άρθρο στην Κυρ. Ελευθεροτυπία της 13/03/2011 από τον Χρήστο Ξανθάκη.

 

 

 

 

 

Σε περίπτωση που δεν διαβάζεται καθαρά το άρθρο, ακολουθεί το κείμενο από την εφημερίδα.

 

 

"Είτε μας αρέσει είτε όχι, το πολιτικό μάρκετινγκ είναι μια ιστορία εξαιρετικά εξελιγμένη. Απ' τις αφίσες ώς το Facebook κι απ' τα φέιγ βολάν ώς το Twitter απλώνεται ένα γιγαντιαίο πεδίο επικοινωνίας, όπου περισσεύουν τα τρικ και οι επινοήσεις και όπου επιστρατεύονται οι τέχνες όλες προς διάδοσιν του μηνύματος. Ακόμη και η ένατη, με πρωτοπόρους φυσικά τους φανατικούς φίλους της Ιταλούς.

 

Θέλετε παράδειγμα; Το κόμικς με τίτλο «Un fascio di bombe» και υπότιτλο «In un raconto a fumetti la strategia della tensione». «Μια δέσμη με βόμβες» δηλαδή και «Η στρατηγική της έντασης, σε μια αφήγηση με κόμικς». Πριν από μερικές εβδομάδες κυκλοφόρησε κανονικά ως βιβλίο από τις εκδόσεις «Q press», είχε όμως πρωτοδεί το φως της ημέρας το 1975, παραμονές εκλογών. Τότε τυπώθηκε ως μπροσούρα σε 600.000 αντίτυπα από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της γείτονος και διανεμήθηκε στις λεγόμενες «λευκές περιφέρειες». Στο Φρίουλι εν ολίγοις, στο Βένετο, στο Λάτιο, στη Λομβαρδία και στο Νότο, όπου κυριαρχούσε εκείνη την εποχή η Χριστιανοδημοκρατία. Ειρωνεία της τύχης; Μερικούς μήνες αργότερα ο Μπετίνο Κράξι θα εκλεγόταν γραμματέας των Σοσιαλιστών, εγκαινιάζοντας μια συντηρητική στροφή που θα τον οδηγούσε σε συνεργασία με την κεντροδεξιά και στην πρωθυπουργία.

 

Ακολούθησαν βεβαίως η ξεφτίλα του σκανδάλου «Tangentopoli», η φυγή στην Τυνησία (επίκαιρον...) και η ποινή φυλάκισης που δεν εξέτισε ποτέ, αλλά αυτή είναι μιαν άλλη ιστορία.

 

Εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ είναι το «Un fascio di bombe». Το κόμικς για την περίοδο της δεξιάς τρομοκρατίας στην Ιταλία, που εγκαινιάστηκε με τη «σφαγή του Μιλάνου» στις 12 Δεκεμβρίου του 1969. Τότε εξερράγη βόμβα στην Αγροτική Τράπεζα της πόλης, με αποτέλεσμα να χάσουν τις ζωές τους 17 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 82.

 

Το χτύπημα αποδόθηκε αρχικά στον αναρχικό χώρο, με τις δυνάμεις της τάξεως να προχωρούν αμέσως σε προσαγωγές. Ενας από τους ανακρινόμενους, ο Τζουζέπε Πινέλι, έπεσε ξαφνικά από τον τέταρτο όροφο της μιλανέζικης αστυνομικής διεύθυνσης. «Αυτοκτονία», υποστήριξαν οι αρχές, «δολοφονία» αντιγύρισαν οι σύντροφοί του. Τελικά, συνελήφθη ως εγκέφαλος της βομβιστικής επίθεσης ο επίσης αναρχικός Πιέτρο Βαλπρέντα και οδηγήθηκε στη φυλακή. Συν τω χρόνω, πάντως, οι κατηγορίες κατέπεσαν και αποδείχθηκε ότι οι φασίστες ήταν υπεύθυνοι για τη σφαγή.

 

Επιστρέφοντας στο «Un Fascio di bombe», αξίζει να συγκρατήσει κανείς δύο λεπτομέρειες: Πρώτον, ότι σχεδιάστηκε από τον μετέπειτα ήρωα της ερωτικής κομικσογραφίας Μίλο Μανάρα (το κείμενο υπογράφουν οι Αλφρέντο Καστέλι και Μάριο Γκόμπολι) και δεύτερον, ότι δήλωνε περήφανα πως «κάθε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα είναι απολύτως εκούσια»."

Επεξεργασία Μαρτίου 14, 2011 από ramirez