Ο ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗΣ

[Μενίγ Πουαγώ]

  

 

Από το οπισθόφυλλο...

Μεσαίωνας. Η Ιερά Εξέταση είναι στον κολοφώνα της και οι ιεροεξεταστές έχουν εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στον λαό. Ένας τέτοιος είναι και ο Ιεροεξεταστής του Αρκά. Σκληρός και άτεγκτος, απηνής διώκτης κάθε αίρεσης, βλασφημίας και μαγγανείας. Έμπιστος βοηθός του ο Μπερδούγος, με καθήκοντα υπηρέτη, γραμματέα, αλλά και δημίου. Και τότε έρχεται η καταστροφή: ο Ιεροεξεταστής ερωτεύεται τη νεαρή μάγισσα που ανακρίνει. Ο ανηλεής διώκτης της αμαρτίας πέφτει στο έλεος μιας κολασμένης αμαρτωλής και αντί να τη στείλει στην πυρά της τιμωρίας, πέφτει ο ίδιος στην πυρά του ερωτικού πάθους.
Τα υπόλοιπα είναι γέλιο. Το μαύρο χιούμορ του Αρκά καταφέρνει να φωτίσει με ιλαρότητα μια σκοτεινή εποχή της ανθρωπότητας και ο ζόφος της Ιεράς Εξέτασης δίνει υλικό για πανέξυπνους, ξεκαρδιστικούς διαλόγους.

Καινούρια σειρά από τον γνωστό-άγνωστο Αρκά. Αυτή την φορά καταπιάνεται με τον Μεσαίωνα και την Ιερά Εξέταση που ήταν στο απόγειο της δόξας της. Ο "αφανής" Μπερδούγος ικανοποιεί όλες τις εντολές και τις προσταγές του ανωτέρου του. Μοναδικός του πόθος η αγορά ενός αλόγου διότι έχει ξεποδαριαστεί ο ταλαίπωρος. Το αφεντικό του βέβαια έχει άλλα προβλήματα αφού ο Θεός δοκιμάζει την πίστη του προσπαθώντας να τον παρασύρει στην ακολασία. Διότι μία νεαρή μάγισσα δε λέει να την κάψει με τίποτα. Για ευνόητους λόγους. Θα υποκύψει εν τέλει στην σαρκική απόλαυση;

Η σειρά μου έγινε γνωστή μέσω του αδελφικού φίλου Χρήστου @ Manitou . Ομολογώ πως όταν διάβασα τα στριπάκια που είχε ανεβάσει στην επίσημη σελίδα του δε με είχαν ξετρελάνει. Αλλά μετά την ανάγνωση του άλμπουμ αναθεώρησα. Πανέξυπνο αλλά και μακάβριο humor που θα αφήσει ικανοποιημένους τους οπαδούς του αλλά και όσους θέλουν να ξενοιάσουν και να ξεχαστούν. Από άποψη σχεδίου έχουμε το γνωστό σχέδιο του Αρκά που το ξέρουμε εδώ και δεκαετίες. Σαν έκδοση είναι πολύ καλή. Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο με "αυτάκια." Το χαρτί είναι καλή ποιότητας και γυαλιστερό με έντονα χρώματα αλλά σε σκοτεινούς κυρίως τόνους.

Αφιέρωμα στον Αρκά.
Εργογραφία του.
        

[Manitou]

Άντε να δούμε πότε θα το πάρω και εγώ!!! Ωραία παρουσίαση καλέ μου φίλε!

[Ζάνταφ]

Υπέροχο φαίνεται. Ανυπομονώ να το διαβάσω!

[nikolas12]

Δεν ακολουθώ πλέον οτιδήποτε κάνει ο Αρκάς, είτε σε επίπεδο σχολίου, είτε σε επίπεδο κόμικ σειρών αφού το τελευταίο κόμικ που πραγματικά λάτρεψα όσο τα παλιότερα ήταν το Λέτε Ψέματα στα Τεστ και από εκεί και μετά το χάος. Ωστόσο τις προάλλες ήμουν στο βιβλιοπωλείο του Πατάκη στην Ακαδημίας και αυτό το τομάκι υπήρχε παντού. Μου θύμισε λίγο τη Ζωή Μετά στο εξώφυλλο και ειδικά τα στριπάκια στην Κόλαση τα οποία λατρεύω οπότε είπα να το ξεφυλλίσω και να διαβάσω μερικά και κάποια εξ αυτών με έκαναν να νομίζω ότι μάλλον ήταν μια παλιά σειρά του Αρκά που βγήκε τώρα, καθώς το χιούμορ είναι σίγουρα πιο έξυπνο σε σχέση με πρόσφατες δουλειές του και όντως μου θύμισε σε αρκετές στιγμές τη Ζωή Μετά από άποψη σχεδίου. Ίσως ψάξω λίγο περισσότερα στριπς στη σελίδα για να δω αν όντως ήταν τόσο καλό όσο το βρήκα ή αν απλά έτυχε να πέσω εγώ σε μερικά καλά

[Manitou]

8 ώρες πριν, nikolas12 είπε:

Δεν ακολουθώ πλέον οτιδήποτε κάνει ο Αρκάς, είτε σε επίπεδο σχολίου, είτε σε επίπεδο κόμικ σειρών αφού το τελευταίο κόμικ που πραγματικά λάτρεψα όσο τα παλιότερα ήταν το Λέτε Ψέματα στα Τεστ και από εκεί και μετά το χάος. Ωστόσο τις προάλλες ήμουν στο βιβλιοπωλείο του Πατάκη στην Ακαδημίας και αυτό το τομάκι υπήρχε παντού. Μου θύμισε λίγο τη Ζωή Μετά στο εξώφυλλο και ειδικά τα στριπάκια στην Κόλαση τα οποία λατρεύω οπότε είπα να το ξεφυλλίσω και να διαβάσω μερικά και κάποια εξ αυτών με έκαναν να νομίζω ότι μάλλον ήταν μια παλιά σειρά του Αρκά που βγήκε τώρα, καθώς το χιούμορ είναι σίγουρα πιο έξυπνο σε σχέση με πρόσφατες δουλειές του και όντως μου θύμισε σε αρκετές στιγμές τη Ζωή Μετά από άποψη σχεδίου. Ίσως ψάξω λίγο περισσότερα στριπς στη σελίδα για να δω αν όντως ήταν τόσο καλό όσο το βρήκα ή αν απλά έτυχε να πέσω εγώ σε μερικά καλά

Γενικά ναι θυμίζει λίγο το η ζωή μετά. Είναι αρκετά μαύρο, αρκετά σαρκαστικό, και ευτυχως όχι πολιτικό. Έχει ωραίο σχέδιο και σε αρκετά στριπακια γελάς αρκετα. Για μένα ο Αρκάς πήρε την κάτω βόλτα με τα πολιτικά που έκανε επί ΣΥΡΙΖΑ. Δεν του ταίριαζαν δεν ήταν στο στυλ του και τα περισσότερα ήταν κακά. Και εγώ που έχω τα άπαντα μερικά από εκείνα (όπως το ανεκδιηγητο με τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού) επίτηδες δεν τα πήρα. Αντίθετα ο Θανασάκης που έγινε σούπα είναι του γούστου μου, και παρόλο που έχει αρκετά κακά αστεία μέσα (ιδίως αυτή την κουταμαρα με τα ψευδισματα) μου αρέσει πολύ.

[nikolas12]

15 ώρες πριν, Manitou είπε:

Γενικά ναι θυμίζει λίγο το η ζωή μετά. Είναι αρκετά μαύρο, αρκετά σαρκαστικό, και ευτυχως όχι πολιτικό. Έχει ωραίο σχέδιο και σε αρκετά στριπακια γελάς αρκετα. Για μένα ο Αρκάς πήρε την κάτω βόλτα με τα πολιτικά που έκανε επί ΣΥΡΙΖΑ. Δεν του ταίριαζαν δεν ήταν στο στυλ του και τα περισσότερα ήταν κακά. Και εγώ που έχω τα άπαντα μερικά από εκείνα (όπως το ανεκδιηγητο με τα παιδικά χρόνια ενός πρωθυπουργού) επίτηδες δεν τα πήρα. Αντίθετα ο Θανασάκης που έγινε σούπα είναι του γούστου μου, και παρόλο που έχει αρκετά κακά αστεία μέσα (ιδίως αυτή την κουταμαρα με τα ψευδισματα) μου αρέσει πολύ.

 

Το πολιτικό κομμάτι το αφήνω στην άκρη, έχω δώσει εδώ μέσα στους χρήστες που θέλω τα credits σε όσα συμφωνώ. Η γνώμη μου όσον αφορά το έργο του από τα Επικίνδυνα Νερά και μετά είναι ότι καθαρά από άποψη χιούμορ, ο Αρκάς έφυγε από τα πανέξυπνα αστεία του που οριακά σε κάνουν να απορείς πως τα έχτισε και τα σκέφτηκε και πέρασε σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο με μέτρια λογοπαίγνια ή βιτριολικά αστεία τα οποία όμως δεν ήταν εύστοχα. Το κάθε αστείο κρίνεται από την ευστοχία του και προσωπικά δε βάζω φραγμό στο αν θα γελάσω με ένα αστείο για κάποιον που ανήκει σε άλλη φυλή, άλλο φύλο, άλλο ύψος ή έχει παραπανίσια κιλά αρκεί να το θεωρώ σωστά δομημένο, πετυχημένο και όχι επιφανειακό. Είναι λεπτή αυτή η γραμμή και εκείνη την εποχή (σε συνδυασμό με το πολιτικό σκέλος) τα έριξαν όλα στην πολιτική ορθότητα για να δικαιολογήσουν τη γενικότερη μετριότητα.

 

Οι περισσότερες σειρές δεν είχαν πλέον τη σπιρτάδα, ακόμα και οι μήνες που είχαν μερικά καλά αστεία, κατέληγαν κουραστικοί. Για μένα στη Σίσυ και το Θανασάκη όλη αυτή η ρηχότητα του χιούμορ κορυφώθηκε με το να κάνουμε αστεία για το πθευδιθμα και την κακή Θίθυ που πραγματικά σταμάτησα να ασχολούμαι. Όπως προείπα, δεν έχω διαβάσει όλο τον Ιεροεξεταστή, αλλά βρήκα λίγο από το χιούμορ και τις μακάβριες θεματικές της Ζωής Μετά, οπότε ίσως το παρακολουθήσω περισσότερο μελλοντικά.