ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ [ (1984) ]

[GeoTrou 53,221]

 

Ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης γεννήθηκε το 1984 στη Λευκάδα. Η επαφή του με την 9η τέχνη καλλιεργήθηκε από μικρή ηλικία, διαβάζοντας και αγαπώντας κλασικά κόμικς όπως τα Disney και ο Λούκυ Λουκ.

 

Τελειώνοντας το σχολείο, ο Σκλαβενίτης παρακολούθησε μαθήματα στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων και μετά στην AKTO.

 

 

Η πορεία του στη γελοιογραφία και την εικονογράφηση ξεκίνησε το 2009 και έκτοτε σχέδιά του έχουν εμφανιστεί σε πολλά και διάφορα έντυπα, όπως ο Ταχυδρόμος και το The Books’ Journal. Η μακροβιότερη συνεργασία του, από το 2010 για την ακρίβεια, είναι αυτή για την εφημερίδα Τα Νέα, της οποίας πλέον αποτελεί τον βασικό γελοιογράφο.

 

 

 

Η πρώτη απόπειρα του Σκλαβενίτη στα κόμικς αυτά καθαυτά  ήρθε το 2013 με το άλμπουμ Σαν Όνειρο. Αυτή την ονειρική ατμόσφαιρα με τις ακουαρέλες συναντάμε και στο επόμενο προσωπικό κόμικ του, Εικόνες στα Σύννεφα (2016).

 

  

 

Στο ενδιάμεσο, ο Σκλαβενίτης είχε ξεκινήσει, σε σενάριο του Δημήτρη Σαββαΐδη, τη χιουμοριστική σειρά στριπ Σπάρτακος. Σε παρόμοιο ύφος, ήταν και η πιο πρόσφατη δημιουργία του, ο Ανώνυμος ο Αθηναίος, που από τα τέλη του 2016 εμφανίζεται στο socomic.

 

 

 

Οι επιρροές του Σκλαβενίτη αντικατοπτρίζουν και τη διαφορετικότητα των στυλ που έχει χρησιμοποιήσει ανάλογα την περίσταση. Εντοπίζονται κατά κύριο λόγο σε ονόματα των ευρωπαϊκών κόμικς και της ελληνικής γελοιογραφίας, όπως οι André Franquin, Hugo Pratt, Milo Manara, Sergio Toppi και Γιάννης Ιωάννου.

 

Στο φόρουμ είναι γραμμένος ως Aoua και, αν είστε αρκετά τυχεροί, μπορείτε να τον πετύχετε στη Λέσχη Φίλων Κόμικς, να ξεφυλλίζει ξέρετε τι.  

 

[germanicus 179,532]

Κυκλοφόρησε ένα λεύκωμα με θέμα την παλιά πόλη της Λευκάδας. Η επίσημη πρώτη του θα γίνει στο Κηποθέατρο στις 17/7.

 

 

Το εξώφυλλό του με προδιαθέτει θετικότατα. Είναι το κλασικό "αρχιτεκτονικό" λιτό (κι ας έχει ένα κάρο λεπτομέρειες) σχέδιο του Σκλαβενίτη που τόσο μου αρέσει  Και γενικώς σε δρόμους και σε κτήρια το "έχει" απίστευτα  κατά τα δικά μου γούστα έστω