Search the Community

7 μήνες μετά την Αγγλική, κυκλοφόρησε και η ελληνική έκδοση Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω από την υπέροχη παρουσίαση που έκανε ο @germanicus ΕΔΩ (θα ήταν ιεροσυλία) Επαγγελματική έκδοση για αυτοέκδοση. Κυκλοφορεί με 2 εξώφυλλα (ματ ή ιλουστρασιόν) Προτεινόμενη τιμή τα 17 € αν και στη ΛΕΦΙΚ μπορείτε να το βρείτε σε πολύ καλύτερη τιμή Tip: Απ' ότι μου είπαν οι δημιουργοί, σύντομα θα δούμε νέα δουλειά με παρόμοιο θέμα Stay tuned

Μία αυτοέκδοση του Χρήστου Ζαμπάρα, η οποία περιέχει δύο μέρη της ασπρόμαυρης ιστορίας "The forever games", καθώς και κάποια έγχρωμα σχέδια που μπορείτε να δείτε και στο zabaras.deviantart.com. Στην ιστορία βλέπουμε έναν πολεμιστή του μέλλοντος να παίρνει μέρος σε ένα αέναο παιχνίδι ζωής και θανάτου. Επειδή δεν αναφέρεται πουθενά ημερομηνία έκδοσης, την έβαλα προσεγγιστικά σύμφωνα με το deviantart.

"Ηλίθιες ιστορίες με άστεγους, ιερόδουλες, καλλιτέχνες του δρόμου, καλές χριστιανές γριούλες, παράνομους μικροπωλητές, περαστικούς και άλλες φιγούρες του πεζοδρομίου… Του Apoken (Απόστολος Κεντρόπουλος)"* Στην αυτοεκδοση αυτη περιελαμβανονται αρκετες παλιες και νεες χιουμοριστικες ιστορίες του δημιουργου με διαφορετικο στυλ σχεδιου και θεματολογια.. Οι τεσσερις πρώτες ιστοριες αυτου του κόμικ δημοσιευθηκαν για πρωτη φορα στο FREE Press "ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ" τον 01.του 2017.. Ευχαριστούμε τον καλο φιλο @nikos99 για την παραχωρηση του υλικου *Ο Απόστολος Κεντρόπουλος aka Apo Ken γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει και εργάζεται στην Καρδίτσα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας της Θεσσαλονίκης, έχει παρακολουθήσει μαθήματα σε εργαστήρι σχεδίου και ζωγραφικής για δύο χρόνια και σεμινάρια για προγράμματα επεξεργασίας εικόνας. Από μικρή ηλικία έχει πάθος με τα κόμικς, το σκίτσο και τη ζωγραφική. Το 2006 κέρδισε τον Α' Έπαινο Νέων Ταλέντων στον 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Κόμικς του 《9》, της 《Ελευθεροτυπίας》και του 《ΑΚΤΟ》, είναι μέλος του Εικαστικού Ομίλου Καρδίτσας από το 2011, και το 2015 κέρδισε στον διαγωνισμό 《Doodle Your Journey》των 《Doodlers Anonymous》 και 《Tom Bihn》ανάμεσα σε συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις κόμικς και ζωγραφικής σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Καρδίτσα και Λάρισα. Πηγη: https://www.facebook.com/permalink.php?id=2042616379392225&story_fbid=2512372942416564

Μικρά κομιξάκια, στο μέγεθος των κλασσικών Tijuana Bibles, όπου διάφοροι δημιουργοί αποτίουν φόρο τιμής στις θρυλικές εκείνες εκδόσεις φτιάχνοντας 8 σελιδούλες (σελίδα και καρέ) με ερωτικές περιπέτειες γνωστών ηρώων των κόμικς. Ουσιαστικά είναι μια σελίδα των 4 καρέ μπρος πίσω, κομμένη στο χέρι, το εξώφυλλο (σε λίγο πιο χοντρό χαρτί?) και πιασμένο το όλο με 3 συρραπτικά (πάντα στο χέρι (χειροποίητο προϊόν )) Αναγνωρίζονται από το οπισθόφυλλό τους (σε όλα το ίδιο) Ο γνωστός μεγαλοεκδότης του Κάμπου (aka Melandros) το είπε και το έκανε. Είναι κάφρικα, είναι ιερόσυλα, ενίοτε είναι αηδιαστικά, ενίοτε είναι αριστουργηματικά, πάντοτε είναι αντικείμενα του πόθου. Οι δημιουργοί την καταβρήκαν, ορισμένοι εκστασιαστήκαν, μέχρι στιγμής εξ'όσων γνωρίζω κανείς και καμία δεν αρνήθηκε να συμμετάσχει. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα..... Και μα τον Αλλάχ, έτσι και μπορούσα να σκιτσάρω, το έχω ήδη το σενάριο στο μυαλό μου Είναι χαλαρά ότι πιο καλτ έχω δει. Όλα τους έχουν τουλάχιστον αξιοπρεπές σκίτσο (σε μερικά είναι εξαιρετικότατο). Πραγματικά μερακλίδικες δουλειές. Και συν τοις άλλοις, εκτυπώθηκαν τόσα από το κάθε κομμάτι, ώστε να έχουμε όλοι από ένα. Όχι από ένα από το κάθε ένα, αλλά από ένα από όλη τη διαολεμένη σειρά. Όποιος τυχόν δεν θέλει το δικό του, να ξέρει ότι το θέλω εγώ. Καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά γιατί να μην το θέλετε, γιατί να μην το αξιολογείτε όσο εγώ. Να ξέρετε όμως ότι το συγκεκριμένο υπάρχουμε άνθρωποι που το θέλουμε. Πολύ. Πάρα πολύ. Μέχρι το Κόμικντομ 2012 είχαν εκτυπωθεί 5. Απ'ότι καταλαβαίνω είναι έτοιμο άλλο ένα. Ο Μελ μου είπε τα ονόματα ορισμένων που δούλεψαν. Επειδή όμως άλλα δεν τα θυμάμαι, σε άλλα μου είπε "μην το πεις, δεν το επιθυμεί ο δημιουργός" και συνολικά η μνήμη μου στο θέμα είναι σαν το έμενταλ, αφήνω σε άλλους να συμπληρώσουν το παζλ. Από εκεί και πέρα. Κάτι με εκβιασμούς (στυγνούς και ανελέητους) κάτι με έτσι, κάτι με αλλιώς, κατόρθωσα στη ζούλα να πάρω μάτι και από τα 5 (ένας από τους λόγους που ζει ακόμα ο Μελ (ο άλλος είναι ότι μου έστειλε σκαν από τα εξώφυλλα που δεν μου έδωσε)). Οπόταν. Με χρονολογική σειρά (σύμφωνα με το πως μας τα παρουσίασε στα φανζινονέα) Bolek & Lolek In Berlin Εξαιρετικότατο. Αλλοδαπού καλλιτέχνη εξ'όσων γνωρίζω. Το καλύτερο από όλη τη σειρά. Οι Superheroes έχουν κ****ς Καφρίλα (... λες και τα άλλα δεν είναι ) Ναι. Έχει και Σπάηδερμαν μέσα. Και αυτό έχει τη σημασία του. (ουσιαστικά είναι κα***ς και όχι κω***ς ) Ο Λούκυ Λουκ στην πορνοπεριπέτεια "Όμηρος των Ντάλτον" Oh Lord.......... Είναι αηδιαστικό.... Είναι αηδιαστικότατο.... Και είναι η πρώτη φορά που θα πω σε κόμικ ότι ήταν αηδιαστικό και μου άρεσε... Πέος και πολιτεία ΥΜΝΟΣ! ΕΠΟΣ! Είναι ***αυτό*** ακριβώς που θα περιμένατε. Έχει ***αυτές*** ακριβώς τις ατάκες και τις σκηνές που περιμένετε. Και μολαταύτα είναι εξαιρετικό Καθηγητής XXX Ναι ρε γκέη μου. Ναι. Προσέξτε το σηματάκι των Χ-μεν περικαλώ.... Τι να πω για δαύτο?......... Απλώς θα πω το κλασικό ανέκδοτο για το "ποια είναι η δυσκολότερη επέμβαση?" "να βγάλεις το * από το μυαλό του άντρα/της γυναίκας" (αναλόγως με το σε ποιόν/α μιλάς ) ======== Είναι όλα τους έπη! *Αυτή* τη στιγμή είμαι σίγουρα επηρρεασμένος από το novelty/νεωτερισμό της όλης φάσης. Ευελπιστώ ότι και ότι άλλο δω (άμα κατορθώσω να το δω, και ας είναι για μια σκέτη δίλεπτη ανάγνωση (ειδαλλώς ένα κοριτσάκι θα μείνει ορφανό και εγώ θα παίζω πρέφα με τον Παλιοκώστα)) θα είναι αρκετά διαφορετικό και αρκετά πρωτότυπο ώστε να παραμείνω ενθουσιασμένος για πολλές ακόμα Πηνειάδες. Επαναλαμβάνω. Εάν τυχόν έχετε Πηνειάδα και δεν την θέλετε, δώστε τη μου. Την θέλω. Οποιαδήποτε. Θα σας είμαι ευγνώμων. υγ παρακαλώ, επειδή είναι δομημένο το ποστ με ανάλυση/σχόλιο για το κάθε "τευχάκι", να μη φύγουν τα εξώφυλλα από την παρουσίαση Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον melandros, τον dimious και τον Indian.

Μια παρέα ιπποτών έχει κάνει στέκι μια μπυραρία σε ένα αδιευκρίνιστο μέρος. Με αφορμή την προσθήκη ενός νέου ιππότη στην παρέα τους ο οποίος δεν τα πάει και τόσο καλά, ξεκινάνε τις εξιστορήσεις των δικών τους περιπετειών, ως μέρος της μύησης στον κόσμο τους. Οι περιπέτειες που εξιστορούνται είναι προοδευτικά όλο και πιο ασυνήθιστες και αρκετά εκτός της συμβατικής σκέψης και αντίληψης για το τι σημαίνει το να είσαι ιππότης. Ένα αρκετά ενδιαφέρον κόμικ από την Κατερίνα Μεραμβελιωτάκη η οποία κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο. Και παρόλο που έχει αρκετά από τα θεματάκια που έχουν συνήθως οι αρχάριοι, το αποτέλεσμα παραμένει αρκετά ελκυστικό, με μια δόση μυστηρίου (που τροφοδοτείται και από το ότι οι ιππότες είναι πάντα σε πλήρη περιβολή και δεν βλέπουμε τα πρόσωπα τους) καθώς και με μια συνολική feelgood διάθεση. Το σχέδιο της δημιουργού είναι αρκετά ρευστό, συνεισφέροντας στην συνολική αίσθηση. Η πρώτη σελίδα του τεύχους.

Δεν ήταν μια συνηθισμένη, φυσιολογική χρονιά αυτή που φεύγει. Μια από τις πολλές συνέπειες της κυριαρχίας του ιού επί των ζωών μας ήταν και η ελάττωση της παραγωγής κόμικς. Λίγο πριν από το νέο έτος ξαναθυμόμαστε τα σημαντικότερα έργα του 2020 με την ευχή του χρόνου τέτοιες μέρες τα πράγματα να είναι καλύτερα. «Οι Όμηροι του Γκαίρλιτς» του Θανάση Πέτρου (εκδόσεις Ίκαρος) Ήρωες ή προδότες; Οι Όμηροι του Γκαίρλιτς στο περιθώριο (ή στην καρδιά;) του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου γίνονται οι ανώνυμοι πρωταγωνιστές σε μια ιστορία διχασμού και πολέμου. Ξεχασμένοι από όλους, έρμαια των παλινωδιών και της αναποφασιστικότητας της ελληνικής κυβέρνησης, οι Έλληνες φαντάροι ένιωσαν στο πετσί τους την έννοια της εγκατάλειψης. Ο Θανάσης Πέτρου παρουσιάζει έπειτα από εξαντλητική έρευνα και τεκμηρίωση τις ζωές αυτών των ανθρώπων σε μια από τις ελάχιστα γνωστές πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, στην οποία αντικατοπτρίζονται μοναδικά οι πολιτικές συνθήκες της εποχής. «Ληστές» των Γιάννη Ράγκου και Γιώργου Γούση (εκδόσεις Polaris) Στην Ήπειρο των πρώτων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, με κεντρικά πρόσωπα τους ληστές που λυμαίνονταν την ύπαιθρο αλλά και τις πόλεις, τοποθετείται η μυθοπλασία των Γιάννη Ράγκου (σενάριο) και Γιώργου Γούση (σχέδια). Μια ιστορία που μπορεί να έχει φανταστικούς πρωταγωνιστές, αλλά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και είναι εμπνευσμένη από τη ζωή των αδελφών Ρέντζου. Νουάρ ατμόσφαιρα, ηθογραφία, ακρίβεια σε όλα τα πραγματολογικά στοιχεία και τα ιστορικά δεδομένα χαρακτηρίζουν αυτή την ιδιότυπη βιογραφία, από την οποία αναδύονται όλες οι κλασικές παθογένειες του νεοελληνικού κράτους και η διαχρονικά αμετάβλητη διαφθορά της εξουσίας. «Berlin» των Κυριάκου Αθανασιάδη και Νικόλα Κούρτη (εκδόσεις Jemma Press) Ένας λιγόλογος και φλεγματικός ιδιωτικός ντετέκτιβ που ασχολείται με μικροϋποθέσεις δέχεται μια δελεαστική πρόταση που μπορεί να αλλάξει (ή να τερματίσει) τη ζωή του. Αναλαμβάνει τη δουλειά αδιαφορώντας για τους κινδύνους. Αλλά αυτοί θα είναι τελικά απρόβλεπτοι και πολύ περισσότεροι σε μια θηριώδη, επιβλητική και απάνθρωπη μητρόπολη που λέγεται Μπερλίν. Σε μια πνιγηρή και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και με πολλά στοιχεία εξπρεσιονιστικού και παραφυσικού τρόμου, η αυτοτελής νουάρ ιστορία των Αθανασιάδη και Κούρτη αποτελεί την αρχή μιας σειράς που αναμένεται να έχει πολλές ακόμη συνέχειες. «Στο δάσος» των Σπύρου Γιαννακόπουλου και Στέλλας Στεργίου (εκδόσεις Πατάκη) Ένα μοντέρνο παραμύθι που πλάθεται με σκοπό να ανατρέψει κάθε στερεότυπο και κάθε σύμβαση του είδους φιλοτεχνούν ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Σπύρος Γιαννακόπουλος και η γνωστή από την υπέροχη εκδοχή του «Μικρού Πρίγκιπα» Στέλλα Στεργίου. Η συνταγή τα έχει όλα: μάγισσες, γίγαντες, τέρατα, νάνους, μαγεμένες βατραχίνες, πρίγκιπες και σκουπόξυλα. Αλλά τίποτα δεν πηγαίνει όπως συνηθίζεται σε παρόμοιες ιστορίες. Οι ανατροπές κρύβονται σε κάθε γωνιά αυτού του γοητευτικού δάσους που διαβάζεται εξίσου απολαυστικά από μικρούς και μεγάλους. «1800» του Θανάση Καραμπάλιου (εκδόσεις Jemma Press) Στο τέταρτο μέρος της βραβευμένης σειράς «1800», με τίτλο «Χάκι» (= εκδίκηση στα αρβανίτικα) ο Θανάσης Καραμπάλιος παρακολουθεί και καταγράφει τα επόμενα βήματα της οικογένειας των Καραμάνων λίγο πριν από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Κλέφτες και αρματολοί, Έλληνες και Τούρκοι, στρατιώτες και χωρικοί, πλούσιοι και φτωχοί στην ακόμα ρευστή, σαν καζάνι που κοχλάζει, ελληνική ύπαιθρο, παρουσιάζονται με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια σε μια μυθοπλασία που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μπλέκοντας πραγματικά πρόσωπα και fiction χαρακτήρες και προχωρώντας βήμα βήμα προς τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν σε λίγα χρόνια. «Η γυναίκα με τα τραπουλόχαρτα» της Αλέξιας Οθωναίου (εκδόσεις Jemma Press) Μια σειρά από εγκλήματα με θύματα επιτυχημένους άνδρες στοιχειώνουν τη σκέψη και τη ζωή ενός ντετέκτιβ που πασχίζει να λύσει το μυστήριο στη βροχερή και αφιλόξενη Αθήνα μιας νουάρ και σκοτεινής ιστορίας. Σε κάθε κατακρεουργημένο πτώμα κρύβεται και ένα διαφορετικό τραπουλόχαρτο που οδηγεί στην επόμενη κίνηση σε μια παράδοξη και εφιαλτική παρτίδα πόκερ. Κι όλα αυτά στη βαριά σκιά ενός μεγάλου και μοιραίου έρωτα που αποτελεί μέρος της ίδιας παρτίδας, από την οποία κανείς από τους παίκτες δεν μπορεί να βγει. «Ο Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου» των Αγγελικής Δαρλάση και Δημήτρη Μαστώρου (εκδόσεις Μεταίχμιο) Ένα κλασικό βιβλίο της Άλκης Ζέη, μιας από τις σπουδαιότερες εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, προσαρμόζουν σε κόμικς η συγγραφέας Αγγελική Δαρλάση και ο Δημήτρης Μαστώρος. Η ιστορία ξεκινά μια μέρα πριν οι Ιταλοί κηρύξουν τον πόλεμο στην Ελλάδα το 1940 και εξελίσσεται μέχρι τη λήξη του πολέμου μέσα από τα μάτια και τη ζωή του μικρού Πέτρου που βλέπει τον εαυτό του να «ενηλικιώνεται» απότομα υπό καθεστώς κατοχής. Κι ας είναι μόνο εννιά χρονών όταν ακούει τις πρώτες σειρήνες. Η πείνα, οι διωγμοί, ο φόβος, ο θάνατος αλλά και η φιλία, η Αντίσταση, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά εναλλάσσονται σε ένα υπέροχο βιβλίο που γεννά σπάνια συναισθήματα στον αναγνώστη. «Μετεωρίτες» των Τάκη Θεοδοσίου και John Antono (εκδόσεις Λόγος Slovo Α-Ω) Διευθυντής του Ελληνικού Μουσείου Μετεωριτών ο Τάκης Θεοδοσίου και πολιτικός γελοιογράφος και δημιουργός κόμικς με επιστημονικές ανησυχίες ο Γιάννης Αντωνόπουλος, συνεργάζονται σε ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα βιβλίο εκλαΐκευσης της επιστημονικής γνώσης. «Ταξίδι στη Γνώση» είναι ο υπότιτλός του και πράγματι προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία στον αναγνώστη του να μάθει τι ακριβώς είναι οι μετεωρίτες, από πού έρχονται, ποιες οι διαφορές τους, τι μας διηγούνται για την ιστορία του ηλιακού συστήματος, πόσο κινδυνεύουμε από αυτούς, πώς θα εκμεταλλευτούμε την ύπαρξή τους. «Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς» των Γιώργου Σκαμπαρδώνη και Δημήτρη Κερασίδη (εκδόσεις Μικρός Ήρως) Τέσσερις ρεμπέτες που μετέπειτα έγραψαν ιστορία, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Γιώργος Μπάτης, ο Ανέστος Δελιάς και ο Στράτος Παγιουμτζής αποτέλεσαν την Τετράδα την Ξακουστή του Πειραιώς, μια ρεμπέτικη κομπανία που σχηματίστηκε το 1934. Η ιστορία τους βασίζεται στο βιβλίο «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» του συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνη, ενώ τα σχέδια φιλοτεχνεί ο Δημήτρης Κερασίδης και το εξώφυλλο ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ιστορία μιας παρέας που άφησε εποχή και μέσω αυτής η ιστορία του ρεμπέτικου ως κοινωνικού και καλλιτεχνικού φαινομένου αλλά και η κατάσταση της Ελλάδας την προπολεμική περίοδο. «All Hell Broke Loose» των Αντώνη Β. και Λέανδρου (εκδόσεις Skewed Press) Η Κόλαση στις εικόνες του Λέανδρου και τα κείμενα του Αντώνη Β. είναι οι σύγχρονες βρόμικες, εχθρικές και σκοτεινές μητροπόλεις και οι κολασμένοι πολίτες καίγονται στα καζάνια της. Αλλά δεν έχουν συνθηκολογήσει. Και κάποια μέρα ξεχύνονται στους δρόμους για να πάρουν εκδίκηση. Πάνω στις φωτογραφίες του Αντώνη Β. από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, το Χονγκ Κονγκ και το Λος Αντζελες που θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί από κάθε μεγαλούπολη της Δύσης, ο Λέανδρος στήνει τα δικά του σχέδια και παρουσιάζει ένα «πριν» απελπισίας και ένα φωτεινό «μετά» από το ξέσπασμα της βίας και της επανάκτησης της αξιοπρέπειας έστω κι αν το μέλλον θα είναι πάντα αβέβαιο και υπό διαμόρφωση. «Scary Tales» του Πάνου Ζάχαρη (εκδόσεις Jemma Press) Ο Κακός Λύκος, τα Τρία Γουρουνάκια, ο Κοντορεβιθούλης, η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Πίτερ Παν, ο Πινόκιο, ο Λαγός κι η Χελώνα συμπρωταγωνιστούν στα «τρομακτικά παραμύθια» του Πάνου Ζάχαρη που δημοσιεύονται κάθε εβδομάδα στις σελίδες της Εφ. Συν. Ο τρόμος ωστόσο δεν προκύπτει από το περιεχόμενο των πρωτότυπων παραμυθιών αλλά από τις απολαυστικές παρωδίες του δημιουργού τους, από τους ευφυέστατους αναχρονισμούς του, από τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα στην οποία παραπέμπουν. Όλα τα στριπάκια του Ζάχαρη αποτελούν μοναδικά χιουμοριστικά σχόλια πάνω στην εξοργιστική γύμνια των βασιλιάδων αλλά και την κομφορμιστική σιωπή των υπηκόων τους. «Καραντινιέροι» του Κλήμη Κεραμιτσόπουλου (αυτοέκδοση) Ως «μια αφ’ υψηλού και εκ του ασφαλούς θεώρηση καταστάσεων εγκλεισμού» χαρακτηρίζει σαρκαστικά και αυτοσαρκαστικά ο ίδιος ο δημιουργός το έργο του. Και καταγράφει τη διόλου αρμονική συμβίωση δύο συγκατοίκων στα χρόνια της καραντίνας και του κορονοϊού. «Τι μέρα είπαμε ότι είναι;» είναι η λιτή και λακωνική φράση που παίζει τον ρόλο του προλόγου για να ξεκινήσει ένα χιουμοριστικό «πιτζάμα πάρτι», με μόνους πρωταγωνιστές δύο φίλους σε κατάσταση απομόνωσης και σε διαρκή ανταγωνισμό για το ποιος θα ξεστομίσει την πιο απαισιόδοξη και φαρμακερή ατάκα. Αν όλα αυτά κάτι θυμίζουν στους περισσότερους από εμάς, δεν είναι τυχαίο. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι τα ζούμε ακόμα και απ’ ότι φαίνεται θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμα. Και το σχετικό link...

Έπεσε στα χέρια μου και αισθάνθηκα την υποχρέωση και την τιμή να σας παρουσιάσω την ποιητική συλλογή της ποιήτριας Μαρίνας Φλοίσβου-Αλίμου από τις εκδόσεις ''φίλων του εικοστού αιώνα'', με τίτλο ''τα Λιανοτράγουδα Των Ζωντανών Νεκρών''. Ένα σύντομο βιογραφικό. Η Μαρίνα Φλοίσβου-Αλίμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Το 1981 η ποιητική της συλλογή ''Εξ Αλιβόρνου'' απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας. Τα Λιανοτράγουδα είναι η έβδομη ποιηττική της συλλογή και η πρώτη παγκοσμίως στη διάλεκτο των ζόμπι. Παραθέτω ένα ποιήμα ΓΛΟΥΡΚ Γκλουρρρκ* Γκλρ-γγκλς λνιιρμ Ξλιιι Γλιιιιιηιιιιιίιιι'ι' Νλια, γλουρκ, νι βαααααάααα... ... Κι άλλο ένα ΜΟΥΡΜΜΜΜΜ Μούρμμμμ Μούρμμμμ Μπερκ Μπ-μπ-μπ μπέρκ ΓΚΛΟΥΡΚ-κχκχ-ΝΙΙΙΙΙ Μουουουουρμμμ Μούρμ-Μουμουρμουρμμ Μμμ Νιαμ μούρμ! Σας ευχαριστώ. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους: tik, The_Sandman & germanicus.

Βρισκόμαστε σε μια μελλοντική, αυταρχική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη Motherboard (τέως Θεσσαλονίκη ). Ο DJSMO'48 (προφέρεται "Τζίσμο") είναι ένα ξεπερασμένο μοντέλο ανθρωποειδούς ρομπότ, το οποίο το βρίσκει και το επισκευάζει μια χάκερ. Παραδόξως, ο Τζίσμο αρχίζει και αναπτύσσει πολύ οικεία συναισθήματα απέναντι στη διασώστριά του, τα οποία βρίσκουν ανταπόκριση. Φυσικά, όλα αυτά είναι εντελώς παράνομα στην κοινωνία, όπου ζουν οι ήρωες και αναπόφευκτα αναγκάζονται να βγουν στην παρανομία και να βρουν καταφύγιο σε μια ομάδα αντιεξουσιαστών, ελπίζοντας να βρουν εκεί τη γαλήνη. Αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο σεναριακός καμβάς του νέου κόμικ του Νίκου Μηλιώρη. Τετριμμένη ιδέα, που ναι μεν δεν προσφέρει κάτι πραγματικά καινούριο, αλλά από την άλλη το διάβασα με ενδιαφέρον, αφού η ανάπτυξη των χαρακτήρων μου φάνηκε ενδιαφέρουσα και σίγουρα υπάρχουν και αξιόλογες επιμέρους ιδέες. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με το σχέδιο, αλλά όσοι παρακολουθούν το δημιουργό, δεν νομίζω ότι θα απογοητευθούν. Επίσης, πρέπει να προσθέσω ότι η ιστορία βρίθει παραπομπών στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα (ίσως λίγο περισσότερο προφανείς από όσο θα έπρεπε), ενώ υπάρχουν και πολλές αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Ιδιαιτέρως προσεγμένη έκδοση για φανζίν. Αφιέρωμα στο Νίκο Μηλιώρη

Τι σημαίνει το να πας φοιτητής σε μια άλλη πόλη και να συγκατοικήσεις με κάποιον ομοιοπαθή που δεν ξέρεις; Αυτή την απορία προσπαθούν να μας λύσουν οι Παύλος και Περικλής μέσα από το webcomic τους. Στην αρχή μέσω φβ και πλέον μέσω του wordpress με ένα μικρό πέρασμα από την AthensVoice. Εδώ μάζεψαν σε μια χορταστική έκδοση 60 γυαλιστερών σελίδων σε μεγάλο φορμά τις σελίδες του webcomic μέχρι το #45 από 16/4/2016 συν ένα 3σέλιδο επίλογο. Οι 4 πρώτες σελίδες αλιευμένες από το blog τους

Βιογραφικό κόμικ για την ζωή του καλλιτέχνη που τον παραδέχονται όλοι, ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων, σε σενάριο του συνονόματου εγγονού του και του Σωκράτη Μιχαηλίδη & σχέδιο του Νικόλα Στεφαδούρου. Αντί όμως να ακολουθήσει την κλασική οδό, επιλέγει να στηριχτεί στις αλησμόνητες ατάκες που έχει πετάξει ο Ζαμπέτας στην διάρκεια της ζωής του. Και είναι πολλές! Ουσιαστικά το στήσιμο βοηθάει στο παρουσίαση σε μορφή μονοσέλιδων στριπς, και για αυτό αρχικά το υλικό της έκδοσης είχε παρουσιαστεί στις σελίδες του Socomic. Η έκδοση περιλαμβάνει δύο εισαγωγές, μια από τον Σταμάτη Κραουνάκη και το εγγονό του Ζαμπέτα, καθώς και έναν επίλογο από τον Σωκράτη Μιχαηλίδη. Επίσης, υπάρχει και αρκετό φωτογραφικό υλικό, διάσπαρτο μέσα στην έκδοση. Σαν έκδοση είναι αρκετά καλή και με ράχη. Αλλά πάλι, είτε είναι από εκδότη, είτε αυτοέκδοση, οι κυκλοφορίες που έχουν ως χορηγό την Ιον, έχουν μια στάνταρ ποιότητα. Η έκδοση υπάρχει και στην βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ. Ευχαριστούμε για το εναλλακτικό εξώφυλλο τον albertus magnus.

Να ένα θέμα που δεν έχει καλυφθεί ιδιαίτερα στα κόμικς, το teen drama με δαίμονες. Ή αυτό δείχνει με μια πρώτη ματιά, που μάλλον το αδικεί ως σειρά. Γιατί για σειρά πρόκειται, παρόλο που δεν έχει πουθενά αρίθμηση και μόνο η ένδειξη συνεχίζεται στο δίνει να το καταλάβεις. Στο τεύχος αυτό λοιπόν βλέπουμε Το πως ακριβώς συμβαίνουν όλα αυτά, έχει ενδιαφέρον αλλά κάποιες φορές δεν βγάζει νόημα, ίσως ακριβώς επειδή συνεχίζεται, και μάλλον έχει αναπτυχθεί ως πλήρες έργο παρά ως κάτι που θα πρέπει να στέκεται και σε μικρές τζούρες. Το σχέδιο από τους δύο σχεδιαστές δεν το βρήκα κάτι το ιδιαίτερο ως τεχνοτροπία, αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως από καδράρισμα και σκηνοθεσία τα πάνε πολύ καλά. Αρκετά ωραίο και πιασάρικο βρίσκω το εξώφυλλο του Δημήτρη Πανταζή ενώ η έκδοση έχει αρκετό χοντρό χαρτί και άψογη εκτύπωση. Εν αναμονή της συνέχειας λοιπόν. Σελίδα δείγμα.

Ανθολογία κόμικς με εναλλασσόμενους καλλιτέχνες. Περιέχει τις δουλειές των Nanco, This Scum is an Artist, Gemo, Αλεξία Λουγιάκη, PaperMan ΠΜ κ.α. Μπορείτε να δείτε μερικές σελίδες δείγμα στο μπλογκ τους. Ευχαριστούμε τον @nikos99 για την παραχώρηση των τευχών.

Το πρώτο φανζινάκι με ιστορίες Disney είναι γεγονός! Η ομάδα της ΚΟΜΙΞ Wiki παρευρέθηκε στο Φεστιβάλ Πενάκι & Σκαπάνη 3 και είμαστε πολύ χαρούμενοι που έγινε η πρώτη κυκλοφορία εκεί Και στο παρακαλώ! Αρχικά να σας δείξουμε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο από τον JimR Πριν πάμε όμως στις ιστορίες κλπ ας πιάσουμε πρώτα κάποιες ερωτήσεις μαζί με τις απαντήσεις τους Πως άρχισε το εγχείρημα; Η ιδέα μας μπήκε στο μυαλό όταν λέγαμε ότι πρέπει να γίνει κάτι για τα 5 χρόνια της ΚΟΜΙΞ Wiki! Η σελίδα έκλεισε 5 χρόνια τον Ιανουάριο οπότε σκεφτήκαμε να κάναμε κάτι που θα το θυμόμασταν για καιρό. Στην αρχή λέγαμε για κάποια εκδήλωση αλλά μετά από συζήτηση και με τον φίλτατο Φαντομ καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το καλύτερο θα ήταν κάτι το πιο χειροπιαστό, Και έτσι οργανωθήκαμε όλοι σαν ομάδα και αποφασίσαμε να φτιάξουμε φανζίν. Νομίζω δύσκολα θα βρει κάποιος φανζίν με ιστορίες Ντισνεϋ στη χώρα μας. Και όπως λέω στην αρχή πρέπει να είναι το μοναδικό. Ποιο Τυπογραφείο; Πέρασε καιρός για να βρούμε τυπογραφείο με καλή προσφορά αλλά τελικά βρήκαμε! Το typografos (που ήταν και σε εκδόσεις φανζιν στο ComicDom) έκανε άψογα τη δουλειά του όσον αφορά και το τεύχος και τις αφίσες. Πραγματικά το τεύχος σαν έκδοση ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Στην Εκδήλωση Πενάκι & Σκαπάνη; Θέλαμε να βγάλουμε κάπου το φανζιν το Καλοκαίρι και αυτή η εκδήλωση μας ήρθε κουτί Αρχικά ήταν να κυκλοφορήσει το δεύτερο τεύχος αλλά τελικά μπήκε το πρώτο. Το δεύτερο έχει κάποιο καιρό ακόμα. Και θα ενημερωθείτε σύντομα για το πως πάει. Ομάδα του Φανζίν ΚΟΜΙΞ PhantomDuck Qui-Gon Jinn JimR Sans the Skeleton/Angel.tze Darrell Τι ανέλαβε ο καθένας; Τα άρθρα και την επιμέλεια του περιοδικού τα αναλάβαμε εγώ και ο Φαντομ (βέβαια ο Γιώργος έγραψε τα περισσότερα και εάν τον άφηνα θα είχαμε άλλες 10 σελίδες άρθρα αλλά δεν θα χώραγαν να βάλουμε ιστορίες ). Τα υπόλοιπα παιδιά ανέλαβαν ιστορίες που ήταν σε δικό τους σχέδιο και σενάριο. Κεντρική ήταν Το Καπέλο Φωλιά του JimR! Μια δεκασέλιδη ιστορία με ξεκαρδιστικά καρέ με τον Ντόναλντ και τον μισητό κατά εκείνο τυχερό ξάδερφο του Γκαστόνε Ενώ ο Qui-Gon Jinn δημιούργησε μια όμορφη Post Credits σκηνή που συνδέει το Καπέλο Φωλιά με μια γνωστή ιστορία που ίσως έχετε διαβάσει στο Ηλεκτρονικό περιοδικό μας. Ποια άραγε; Η δεύτερη πιο μεγάλη ιστορία μας ήταν Η Τηλεοπτική Αποτυχία του Darrell με τον Θείο Σκρουτζ να γκρινιάζει γιατί το κανάλι του Ρόμπαξ να είναι καλύτερο και να προσπαθεί να κάνει το κανάλι του καλύτερο αλλά... Οι υπόλοιπες ιστορίες μονοσέλιδες αλλά με αρκετό χιούμορ. Τελικά αρέσει στο Θείο Σκρουτζ ο Πατσάς και η Νταίζυ βγάζει DuckSelfie; Ηδού η απορία Όσον αφορά το design έλεγα στην αρχή να μοιάζει με του ηλεκτρονικού περιοδικού αλλά τελικά έφτιαξα κάτι παρόμοιο αλλά πολύ καλύτερο. Ευχαριστώ και το Γιώργο διότι με τις διευκρινίσεις και ιδέες του όχι μόνο διόρθωσα πράγματα αλλά έγινα καλύτερος και βγήκε και όμορφο το τελικό αποτέλεσμα. Σχέδιο από τον Μοττούρα Μέσα στο τευχάκι θα βρείτε και αποκλειστικό σχέδιο του εκπληκτικού Πάολο Μοττούρα. Του προτείναμε εάν μπορεί να μας ζωγραφίσει κάτι για το φανζίν και τελικά μας έστειλε σκαναρισμένο ένα εκπληκτικό σχέδιο με τον Σκρουτζ. Είναι full page και θα σας αρέσει πολύ. Μαζί και εντυπώσεις από το The Comic Con όσον αφορά τον Μοττούρα. Συνέντευξη με το Μαρκο Τζερβαζιο Μίλησα μέσω φβ στο Τζερβαζιο και με χαρά δέχτηκε τις ερωτήσεις μας. Του είπα κιολας να γράψει τις απαντήσεις στα Ιταλικά. Και εδώ μας βοήθησε πολύ ο JohnnyMz που έκανε τη μετάφραση και το ευχαριστώ πολύ και ελπίζουμε και σε άλλες τέτοιες μεταφράσεις στο μέλλον. Προσωπικά ευχαριστώ πολύ όλα τα παιδιά! Εάν και ήταν δύσκολο στην αρχή τελικά η δουλειά μας απέδωσε και το φανζιν της ΚΟΜΙΞ Wiki έγινε πραγματικότητα Με το καλό σιγά σιγά για το δεύτερο τευχάκι Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους τον Indian.

Ένα τετρασέλιδο φανζίν σε μέγεθος Α4 του Αλέξανδρου Θωμά, πιο γνωστού στην κοινότητα μας ως deadneibours. Το θέμα του φυσικά, περιστρέφεται γύρω από τις αγαπημένες ασχολίες του Αλέξανδρου, τις ταινίες και τα κόμικς τρόμου. Δεν έχω τίποτε ιδιαίτερο να γράψω για αυτό - εκτός ίσως πως αποτίει και φόρο τιμής στον Κρίστοφερ Λι - μιας και είναι μόλις μια τζούρα από αυτά που θα μπορούσε να μας δώσει ο deadneighbours. Αν θέλετε μεγαλύτερη δόση από B-Movie, μπορείτε να δείτε και την ανθολογία RHB που περιλαμβάνει μια μεγαλύτερη και διαφορετική ιστορία του Αλέξανδρου.

Μια πολύ καλαίσθητη αυτοέκδοση από το Μάνο Λαγουβάρδο, ένα πολύ ικανό σχεδιαστή που προσωπικά θεωρώ ότι αφομοίωσε πρώτος στην Ελλάδα και ίσως καλύτερα από όλους την τεχνοτροπία των μάνγκα. Εδώ έχουμε και το επιπλέον στοιχείο του ανθρωπομορφισμού, αλά Blacksad, αφού όλοι οι χαρακτήρες έχουν τη μορφή ζώων. Νομίζω ότι ο τίτλος και το εξώφυλλο τα λένε σχεδόν όλα Συνοπτικά πάντως, παλαιστής βλέπει το συναθλητή του να δολοφονείται εντός του ρινγκ, αποσύρεται γεμάτος πίκρα, μια κορασίδα όμως προσπαθεί να τον επαναφέρει στο ρινγκ, εκείνος αρνείται, αλλάζει γνώμη και κάπου εδώ τελειώνει και μας αφήνει να περιμένουμε το επόμενο τεύχος, όποτε εμφανιστεί αυτό... Εντάξει, από σενάριο δεν πρωτοτυπεί... Πολύ ωραίο σκίτσο με πετυχημένα καδραρίσματα, προφανώς ο Λαγουβάρδος πειραματίζεται και ο ίδιος με κάτι μάλλον καινούριο για αυτόν. Επιπλέον, τα εντυπωσιακά χρώματα ενισχύουν το κόμικ. Ωραία έκδοση, καλό χαρτί, αξίζει να της ρίξετε μια ματιά με την πρώτη ευκαιρία. Αν είστε και φίλος των μάνγκα και της πάλης (ή και των δύο), θα είναι η καλύτερή σας Παραθέτω και το κεντρικό δισέλιδο για να πάρετε μια γεύση Το είδα στο Athenscon και υποθέτω ότι κυκλοφόρησε εκεί για πρώτη φορά. Αν θυμάμαι καλά, η τιμή ήταν 5 ευρώ. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον albertus magnus.

Σελιδοποίηση: Βάλια Καπάδαη Τιμή: 3,5 € Ο Θεός απέκτησε επιτέλους το δικό του κόμικ! Οι 20 σελίδες του τεύχους αυτού περιέχουν 6 χιουμοριστικότατες ιστορίες, που δεν ενδείκνυνται για θρησκόληπτους. Κυκλοφόρησε στο Comicdom Con Athens 2015. Αν ο τίτλος "Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν" αφορά μόνο το τεύχος αυτό, ελπίζω να σημαίνει ότι θα υπάρξει συνέχεια.

Στο 2ο AthensCon (3 και 4 Δεκεμβρίου) κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1ο τεύχος της Άγριας Δύσης που περιέχει καινούρια ιστορία της Θρυλικής Τετράδας από τον Κωνσταντίνο Ρωμοσιό σε σχέδια Κώστα Φραγκιαδάκη. Τα περιεχόμενα του 1ου τεύχους είναι τα εξής: -Μπανγκ-Μπανγκ! Ένας κάου-μπόυ για κλάματα, ή αν θέλετε για γέλια! Το αγαπημένο κόμικς από την Άγρια Δύση. -Σημείωμα του εκδότη Ο Χρήστος Νάστος εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, με αφορμή την καινούρια περιπέτεια της "Θρυλικής Τετράδας"... -"Άσσος Μπαστούνι" Μια δυνατή περιπέτεια της "Θρυλικής Τετράδας", γραμμένη από τον γνωστό συγγραφέα Κωνσταντίνο Ρωμοσιό και με εικονογράφηση του Κώστα Φραγκιαδάκη. Δράση, αγωνία και χιούμορ σε έναν αριστοτεχνικό συνδυασμό! -Κωνσταντίνος Ρωμοσιός Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα. Παρατίθεται το σύνολο της εργογραφίας του. -Κωνσταντίνος Φραγκιαδάκης Σύντομο βιογραφικό του σχεδιαστή και εικονογράφου που δημιουργεί τον δικό του… Μύθο! -Σχέδια του Πίππη Σταμάτη για την ιστορία μας Εναλλακτική εικονογράφηση της περιπέτειάς μας. -Εκδίκηση στο Λίμπερτυ Λέικ Ένα όμορφο γουέστερν διήγημα από τον μαιτρ του είδους, Γιώργο Μαρμαρίδη. -Ο Μύθος του Μικρού Κάου-μπόυ Ένα κείμενο του Χρήστου Νάστου για τα περιοδικά που αγαπά… -Τσιπιρίπο Ένα μικρό αφιέρωμα στον μικρό Κομάντσι της Θρυλικής Τετράδας, από τον Παναγιώτη Πλαφουτζή. -Το περιοδικό Ταμ Ταμ και η σύντομη ιστορία του Ένα πληροφοριακό κείμενο του γνωστού συγγραφέα-ερευνητή Γιώργου Βλάχου. -Ταμ Ταμ, τεύχος 1 Ολόκληρη η ιστορία του πρώτου τεύχους του περιοδικού. -Πολύχρωμος πίνακας στο οπισθόφυλλο Η "Θρυλική Τετράδα" και ο... Άγιος Βασίλης, διά χειρός Κώστα Φραγκιαδάκη. Συντελεστές έκδοσης: Υπεύθυνος έκδοσης: Χρήστος Νάστος Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Ρωμοσιός Εικονογράφηση κύριας ιστορίας και εξωφύλλου: Κωνσταντίνος Φραγκιαδάκης Υπεύθυνος τυπογραφείου: Τάσος Καϊτατζής Επιμέλεια εντύπου, διορθώσεις κειμένων, μακέτα εξωφύλλου: Παναγιώτης Πλαφουτζής Για όποιoν ενδιαφέρεται να αποκτήσει τα τεύχη μπορεί να το βρει στα εξής μαγαζιά και ιδιώτες: - Comicon Shop, - Comic strip, - Solaris (Αθήνα) - Thaddeus Tripp Διεύθυνση: Σμύρνης 55, Αιγάλεω - Triantafyllos Venetis-Μαγικός Κόσμος, Θεσσαλονίκη - Kostas Giannakopoulos (mycomics.gr), Πάτρα ή να επικοινωνήσει με τον Christos Nastos στο facebook.

Στην καρδιά της ζούγκλας, υπάρχει ένα εστιατόριο. Τα μισά ζώα είναι οι πελάτες του και τα άλλα μισά τα... εδέσματα. Το αλμπουμάκι αυτό καλύπτει τα τραγελαφικά γεγονότα που προκύπτουν από την λειτουργία του εστιατορίου και το ποιόν των ίδιων των παραγγελιών. Πρόκειται για την νέα αυτοέκδοση του Μελισσαρόπουλου που βγήκε σε 150 αριθμημένα κομμάτια στο Comicdom Con Athens 2019. Πρόκειται για ένα αστείο άλμπουμ, αν και αρκετά ασφαλές θα έλεγα στις επιλογές του και αναμενόμενο στις ατάκες του. Δεν θα σας απογοητεύσει αλλά ούτε και θα σας ξετρελάνει. Θα το βρείτε και στην βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ, προσφορά του δημιουργού.

Μήπως τελικά Θεός και Διάβολος δεν είναι προαιώνιοι εχθροί, αλλά φιλαράκια που (παρά τα πειράγματα) αράζουν μαζί, πίνοντας το ποτάκι τους και κάνοντας ένα τσιγαράκι; Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο Εωσφόρος δεν είναι παρά ένας κακοπληρωμένος υπάλληλος του Παντοδύναμου. Που δικαιούται αύξηση, γιατί Τον έχει βοηθήσει αρκετά. Αυτή, εν ολίγοις, είναι η θεματολογία του παρόντος κόμικ του Κλήμη. Πρόκειται, δηλαδή, για μια αυτοέκδοση η οποία ρίχνει μια χιουμοριστική και καυστική ματιά στο θέμα της χριστιανικής θρησκείας. Εκτός από στριπ, περιέχονται και ορισμένες ολοσέλιδες γελοιογραφίες. Ωραία έκδοση σε μεγάλο μέγεθος, που αναδεικνύει το εξαιρετικό σχέδιο του Κλήμη. Προσωπικά τον θεωρώ μια από τις πλέον αξιόλογες περιπτώσεις νέων δημιουργών και θεωρώ ότι έχει τα φόντα να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από έναν «φανζινά». Έξυπνο χιούμορ, πιθανώς ενοχλητικό για κάποιους, αλλά σίγουρα έξυπνο. Επίσης, στα θετικά βρήκα το στήσιμο των καρέ. Προφανώς, εφόσον μιλάμε για στριπάκια, δεν μπορεί να υπάρξει πρωτοτυπία, δεν ακολουθείται όμως ένα συγκεκριμένο μοτίβο (π.χ. τρία ισομεγέθη καρέ), αλλά αλλάζει ανάλογα με τις «ανάγκες». Και μια εσωτερική σελίδα. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη του κόμικ, αλλά δεν ήθελα να «σποϊλάρω» τις καλύτερες... Σημείωση: στο Comicdom Con '19, κυκλοφόρησε η β' έκδοση, την οποία και έχω. Η α' βγήκε, σύμφωνα με τον δημιουργό, τον Οκτώβριο του 2018.

Συλλογή με μαγειρικά στριπάκια του Σταύρου Κιουτσιούκη, λίγο καλύτερα από Καζάν Ντιπί, που όπως είναι φυσικό σου ανοίγουν την όρεξη!!! Σχεδιάστηκαν με την υποστήριξη του ταβερνείου βραδυφαγείου "Το Κουρμπέτι" και δημοσιεύονταν σε εβδομαδιαία βάση στα social media. Pro tip: Μην κάνεις το λάθος και το διαβάσεις νηστικός...

Ονομαστική τιμή: 4 ευρω αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: "Το τσίρκο μόλις ήρθε στο χωριό σας. Μόνο για λίγες παραστάσεις, θα απολαύσετε ένα κονσέρτο μιζέριας της ανθρώπινης φύσης. Γιατί αυτό το τσίρκο δεν έχει αστραφτερούς ακροβάτες, πύρινα στεφάνια και χαριτωμένα, γαλάζια, παρδαλά λιοντάρια. Έχει μόνο γκροτέσκ εικόνες που καθρεφτίζουν τη δική σας, αρρωστημένη προσωπική αλληγορία. Αυτό το τσίρκο είναι θαμμένο βαθιά στο σκοτεινότερο κομμάτι της ψυχής σας και τώρα επιτέλους, μπορείτε να το απολαύσετε ζωντανό και τρισδιάστατο. Καλή σας θέαση" Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης Τι να πω για το Freakshow; Πολύ καλή αυτοέκδοση, που ξεχωρίζει! Από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση το εξώφυλλο και το γεγονός ότι πρόκειται για συνεργασία Mel & Malk, με έκανε να το θέλω στην κατοχή μου. Πρόκειται για ένα πολύ ατμοσφαιρικό κόμικ, σκοτεινό, με σχέδιο και στόρυ που δένουν πολύ καλά μεταξύ τους Η ιστορία, αν και μικρή, σίγουρα έχει κάτι να πει. Θυμίζει παλιές καλές ιστορίες τρόμου Όσοι εκτιμήσατε τη σειρά Carnivale, θα εκτιμήσετε σίγουρα και το freakshow! Η θεματολογία του κόμικ αποδίδεται εξαιρετικά στο σχέδιο απο τον Malk, νομίζω ότι το horror είναι το πεδίο που του ταιριάζει καλύτερα για να ξεδιπλώσει τις σχεδιαστικές του ικανίοτητες Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη κι η γραφιστική επιμέλεια είναι της Βάλιας Καπάδαη. Γενικά μου άρεσε πολύ και θα θελα να δώ κι άλλες αντίστοιχες εκδόσεις από τους δημιουργους! προσθέτω και δυο φωτο από το περιεχόμενο (που έχει βάλει ήδη ο Μελ για να έχετε πιο πληρη εικόνα )

Ένα χιουμοριστικό φανζινάκι που κυκλοφόρησε στο Comicdom 2013. Περιέχει μια 6σέλιδη ιστοριούλα με τίτλο Σκιτσούχτρα, καμπόσες γελοιογραφίες/χιουμοριστικά σκιτσάκια και μια 10σέλιδη ιστοριούλα ονόματι Moments of Chaos που ουσιαστικά μοιάζει σαν το πρώτο κεφάλαιο από μια ευρύτερη χιουμοριστική (?) Fantasy/D&D ιστορία (σε αυτή κολλάει και το σχόλιο περί συνέχειας στο οπισθόφυλλο). Συ-μπα-θη-τι-κό-τα-το!!! Σε μερικές ατάκες/γελοιογραφίες χαμογέλασα και σε κανά δυό πραγματικά το απήλαυσα Δεν μπορώ να προσδιορίσω το τι ακριβώς, αλλά κάτι δε μου κάθεται καλά στο σκίτσο στο Moment of Chaos. Νομίζω ότι έχει να κάνει ή με τις στάσεις των προσώπων ή με τις εκφράσεις των προσώπων. Στη σκιτσούχρα δεν είχα τέτοιο πρόβλημα πάντως. Συνολικά έχει ωραίο σκιτσάκι και έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν 2-3-4 διαφορετικά στυλ. Δειγματικά μια από τις γελοιογραφίες που μου έκατσαν απίστευτα καλά και μου θύμισε Far Side και μια σελίδα από το MoC (δεν ξέρω άμα το σκίτσο φαίνεται κάτω από τα μπαλονάκια ως άποψη ή κατά λάθος αν είναι από άποψη, δεν δούλεψε ) Εάν τυχόν θέλετε κι άλλα δείγματα γραφής: deviantart + tumblr Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Djo, comicsking & franksa.

Στον τρίτο όροφο μένει η γιαγιά Λούση. Μην κάνετε το λάθος, όμως, να την περάσετε για μια καλοπροαίρετη γριούλα. Η γιαγιά Λούση είναι ο ίδιος ο Εωσφόρος. Το λέει και τ' όνομά της εξάλλου... Το φανζίν αυτό των Τάσου Καραγιαννίδη (σενάριο) και Χρήστου Πίττα (σχέδιο) έκανε την εμφάνισή του στο Comicdom Con '19. Απλή αλλά «πρωτότυπη» έκδοση, καθώς οι συνδετήρες έχουν μπει στο πάνω μέρος, οι σελίδες δηλαδή γυρίζουν στον κάθετο άξονα. Στο εσωτερικό, διαβάζουμε αρκετά αστεία στριπάκια, με σχέδιο πιο προσεγμένο απ' όσο φαίνεται αρχικά. Για του λόγου το αληθές, η πρώτη σελίδα: Γενικά μια ωραία αυτοέκδοση που προτείνω σε όσους παρακολουθούν τη σκηνή των αυτοεκδόσεων.

Η καλύτερη φετινή έκδοση Disney στην Ελλάδα δεν μας ήρθε από την Καθημερινή Η καλύτερη φετινή έκδοση μας ήρθε σχεδόν από το πουθενά. Ένα ashcan από 4 ερασιτέχνες που φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως όχημα για κάτι παραπάνω για τον έναν εξ'αυτών Για να μην τα ξαναλέω εγώ, αντιγράφω κάτι που έγραψε πριν από 2 χρόνια ο PK "Το 1950 ο Carl Barks έφτιαξε την ιστορία Η μαγική κλεψύδρα. Ήταν μία από τις πρώτες μεγάλες περιπέτειες του θείου Σκρουτζ, όσο ακόμα εξερευνούσε την προσωπικότητα του χαρακτήρα του. Πλέον θεωρείται ως κλασική, ήταν καθοριστική για τον χαρακτήρα του Σκρουτζ και συνέβαλε στην μορφή της Λιμνούπολης, όμως κοιτώντας την ύστερα από τόσες δεκαετίες, πλέον υπάρχουν κάποια αντικειμενικά αδύναμα στοιχεία, τόσο από θέμα continuity όσο και από άποψη πλοκής. Ο Don Rosa όταν έφτιαχνε τον Βίο & Πολιτεία, προτίμησε να την αγνοήσει τελείως, επειδή στην συγκεκριμένη ιστορία, ο Σκρουτζ γίνεται πλούσιος όχι λόγω της σκληρής δουλειάς, αλλά επειδή έτυχε να έχει στην κατοχή του μία μαγική τυχερή κλεψύδρα. Αυτό το στοιχείο, όπως και κάποιες σεναριακές «τρύπες / αδυναμίες» είναι οι σημαντικότεροι ίσως λόγοι που δεν έχουμε δει κάποια συνέχεια της ιστορίας. Fast forward στον Ιούλιο του 2016, όταν οι @Αλβέρτος Αϊνστάιν, @ΚΟΜΙΞ, @Billy Uchiha, @Darrell, @Angel.tze, @Δημήτρης 1, @Monkey D. Luffy και ο υποφαινόμενος ξεκίνησαν να ρίχνουν ιδέες για μία fan made ιστορία που θα ήθελαν να δουν μέχρι το τέλος του 2017, με αφορμή τα 70 χρόνια του Σκρουτζ. Έπεσαν πολλές ιδέες, από διαφορετικά άτομα, η βασική μορφή άλλαξε πολλές φορές, όμως εν τέλει, ξεκίνησε να παίρνει μία οριστική μορφή. Ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του, όμως ο @Αλβέρτος Αϊνστάιν ανέλαβε τελικά την μερίδα του λέοντος και ξεκίνησε να φτιάχνει την ιστορία. Το σχέδιο και η πλειοψηφία του τελικού σεναρίου είναι δικό του έργο. Fast forward στο σήμερα, λίγες ημέρες πριν τελειώσει το 2017. Το αποτέλεσμα της πιλοτικής αυτής ιστορίας είναι πλέον ξεκάθαρο και η σχέση της με την ιστορία του Barks άμεση. Απ' ό,τι φαίνεται δεν προλαβαίνει να τυπωθεί για τα 70α γενέθλια του Σκρουτζ, όμως είναι σε πολύ καλό δρόμο, θα βγει για τα 71α γενέθλια, σιγά το πράμα :D. Εδώ πέρα λοιπόν θα σας παρουσιάζουμε λίγο λίγο, αποσπάσματα από την ιστορία με το σταγονόμετρο για να σας τραβάμε την προσοχή :P. Για αρχή μερικά προσχέδια σχετικά με το τι έπεται." Προσωπικά είχα λυθεί στα γέλια όταν διάβασα κάποιες από τις σελίδες ενώ φτιάχνονταν παλιότερα. Τους πήρε λίγο παραπάνω για να ολοκληρωθεί καθότι υπήρχε μια τεχνική δυσκολία ως προς τον χρωματισμό. Το θέμα λύθηκε εν καιρώ, οι σελίδες χρωματίστηκαν στο ένα από τα 2 Reichskriegshäfen και εντέλει εκτυπώθηκε σε μικρό αριθμό αντιτύπων στα αγγλικά προκειμένου να προωθηθεί στα κατάλληλα χέρια. Well, είχα στη διάθεσή μου κάποια επιχειρήματα τα οποία δούλεψαν και έτσι ένα κομματάκι έφτασε στα χεράκια μου Ήξερα ότι ήταν μια πάρα πολύ καλή ιστοριούλα. Εξεπλάγην διότι βγήκε κάτι ακόμα καλύτερο απ'ότι φανταζόμουν. Ο χρωματισμός ήταν πολύ καλός, αλλά εκεί που έπαθα την πλάκα μου ήταν με την γραμματοσειρά. Έγινε μια εξαιρετική επιλογή και το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου μα καθόλου ερασιτεχνικό. Η περιπέτεια του Μπαρκς συνεχίζεται και με κάποιο τρόπο καταλήγει στην Αττική Δεν περιγράφω το πως. Απλά παραθέτω μια σελιδούλα η οποία έχει δημιουργηθεί με photo references Διότι δεν είναι τόσο αλλού για αλλού η φάση Σεναριακά, από τη στιγμή που δεν είναι επίσημη Disney, δόθηκε η δυνατότητα στον Αράπη να παρακάμψει κάποια πραγματάκια που είναι ταμπού για τη Disney τα τελευταία 60-70 χρόνια (δεν ήταν όμως ταμπού τις δεκαετίες του 20 και 30... ) Σχεδιαστικά το χέρι είναι αρκετά σφιγμένο και κάποιες φορές μου θυμίζει Ιταλούς της δεκαετίας του 50. Αυτό βέβαια ξεπερνιέται. Εάν κάτσει και κάνει καμιά δεκαχιλιαριά doodles Ως σύνολο στέκεται με χαρακτηριστική άνεση ως back-up story σε ένα εβδομαδιαίο Μίκυ Μάους. (και άμα το χέρι ήταν χαλαρό και "έρεε", θα έμπαινε με άνεση ως κύρια ιστορία σε οιοδήποτε Κόμιξ) Ως έξτρα σκέψη να πω το ότι η Ιταλία είναι δίπλα. Disney βγαίνουν ακόμα με τους τόνους στην Ελλάδα. Όταν έρχεται κάποιο από τα δυνατά ονόματα σε convention, γίνεται της Πόπης. Αρέσει, δεν αρέσει, ο χαμός που γίνεται όταν έρχεται ο Ρόσα, δεν θα γίνει ποτέ με τον Jim Lee. Ο κόσμος που πήγε στην Ziche, δεν πήγε στον Peter David. Το γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δημιουργών σνομπάρει τα Disney και δεν έχουμε φανζινάκια ή αφισσούλες με δαύτους, μου είναι τελείως ακατανόητο. Άμα σας δοθεί ποτέ η ευκαιρία, μην το σκεφτείτε 2η φορά. Χτυπήστε το χωρίς τον παραμικρό δισταγμό Ξεχωρίζει

Αυτοέκδοση φαντασίας του 2015 σε κείμενα και σχέδιο του Νίκου Παπαμιχαήλ, που κυκλοφορεί τη δουλειά του με τον ευρύτερο τίτλο Aetherian Tales (Facebook). Η ιστορία μας ταξιδεύει στο εργαστήριο του Leonardo da Vinci, κατά τη διάρκεια μιας νεκροψίας σε ένα σώμα με περίεργα χαρακτηριστικά, που φημολογείται ότι είναι άγγελος. Ευχαριστούμε τον saveapenguin για το οπισθόφυλλο.