gkosk

Αυτά είναι μερικά απο γνωστά κόμικς που βγήκαν κατά καιρούς με Χριστουγεννιάτικο εορταστικό εξώφυλλο. Ορισμένα απο αυτά δεν τα άγγιξε ακριβώς το πνεύμα των Χριστουγέννων!!! :cheers3: :cheers3: :cheers3:

Εξαιρετικό πορτραίτο!! Να προσθέσω τις περιπέτειες του "φαντάσματος που περπατά" στα Ευρωπαικά και όχι μόνον περιοδικά. Η Αμερικάνικη έκδοση του πέρασε απο αρκετούς οίκους όπως θα διαπιστώσετε! Στη Βόρεια Ευρώπη είχε μεγάλο "σουξέ", ενώ στην Γερμανία πριν λίγο κυκλοφόρησε το τεύχος αριθμός 1.000!!!!! :rainbow: :cheers3:

Πολύ κακός για να είναι αληθινός!!!! Τα δύο αυτά εξώφυλλα είναι απο την Γαλλική έκδοση. :beer:

Στην δεκαετία του 1930, ξεκίνησαν τα πρώτα περιοδικά αποκλειστικά για κορίτσια, στην Βρετανία. Τα περισσότερα ήρθαν και στην χώρα μας από διάφορους εκδότες. Μανίνα, Κατερίνα, Μαριλένα, Πάττυ, και πολλά ακόμη που αναφέρονται άλλωστε σε κατατοπιστικότατα post στις δεκαετίες 1970 και 1980. Η IPC είχε βάλει και εδώ το «χεράκι» της. Χρειάστηκε να πληγωθεί ο εγωισμός της βέβαια, κάτι στο οποίο συνείσφερε τα μέγιστα η ανταγωνιστική της DC Thomson. Το περιοδικό που «ξύπνησε» τον εγωισμό των Pat Mills και John Wagner, ήταν το Spellbound. Τα Bunty, Misty και Jinty, σημαίνουν την «αντεπίθεση». Η «μάχη» των δύο εκδοτικών οίκων για την κυριαρχία στο είδος, συνεχίζεται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Στο διάστημα αυτό, βγαίνει η Tammy από την IPC, για να «απαντήσει» η DC Thomson με τα Mandy και Judy. Τα Debbie και June θα ακολουθήσουν από την IPC, ενώ τα Patty και Wendy, θα αποτελέσουν τον επίλογο αυτής της «κόντρας». Όλα αυτά τα περιοδικά εξακολουθούν να κυκλοφορούν μέχρι τις μέρες μας στην Αγγλία! Τέλος, στην Γαλλία, από όπου έφθασαν και εδώ οι ιστορίες των περιοδικών, πάντα με αλλαγμένο τίτλο(!), η Mon Journal «έπαιζε» χωρίς αντίπαλο με τα Pamela και Belinda. :cheers3:

Το 1940 η Αγγλία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της Γερμανικής εισβολής στην Ευρώπη. Οι δυνάμεις του «άξονα» θεωρούν σημαντικό την κάμψη των Βρετανικών στρατευμάτων και σημείο «κλειδί» για την κυριαρχία. Μέσα σε όλα αυτά, οι Αγγλικές εκδοτικές εταιρείες «ρίχνουν» στη μάχη της ανύψωσης του ηθικού των πολιτών, μια σειρά από εικονογραφημένες πολεμικές περιπέτειες. Τα περιοδικά εκείνης της περιόδου παίζουν τον δικό τους ρόλο. Όταν οι συμμαχικές δυνάμεις βάζουν τον επίλογο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο 4 χρόνια αργότερα, τα έντυπα αυτά θα εξελιχθούν. Το κοινό ζητάει την διαρκή ήττα, μέσα από τις σελίδες τους και οι εκδότες δεν θα χαλάσουν κανενός «χατίρι»! Η πρωτοπόρος IPC Magazines Limited, συγκεντρώνει την «αφρόκρεμα» των Ευρωπαίων και όχι μόνον σχεδιαστών, δημιουργώντας μια νέα «γενιά» περιοδικών που θα καταξιωθεί σε πολλές χώρες. Μέχρι και ο μεγάλος Hugo Pratt, δημιουργός μεταξύ άλλων κόμικς αριστουργημάτων και του διάσημου πια Corto Malteze, θα εργαστεί στις εκδόσεις της IPC! Τα περιοδικά Battle Picture Library, Lion Picture Library, War Picture Library, War at sea Picture Library, Air Force Picture Library και Mac Cregor`s Crew, αποτελούν τις «χάρτινες» δυνάμεις που κερδίζουν κάθε μάχη, μαζί με φανατικούς αναγνώστες! Θα ακολουθήσουν πολλές εταιρείες, όπως η CMC με το Combat Picture Library, καμία όμως δεν θα κερδίσει την περίφημη Fleetway, όπως ονομάστηκε η IPC. Στην χώρα μας τα δικαιώματα ορισμένων περιοδικών της IPC, απέκτησε ο εκδότης Δραγούνης. Κάποιες από εκείνες τις ιστορίες δημοσιεύτηκαν στα Κράνος, Τάνκς, Πόλεμος και Έφοδος, στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Από τις ανταγωνίστριες εταιρείες, ήρθαν στην χώρα μας και τα Μάχη, Δράσις και Αστραπή. :gold: :cheers3: :cheers3:

Σωστά! Είναι ένα απο τα έντυπα εκείνης της περιόδου που γνώρισαν αρκετά μεγάλη επιτυχία, κυρίως για την πικοιλία των ιστοριών που δημοσίευαν. Η απάντηση μου ήταν άμεση γιατί ετοιμαζόμουν σήμερα να postαρω την παρουσίαση!!!!! :cheers3: :cheers3: :cheers3:

Ακόμη ένα κομμάτι του παζλ, των Ελληνικών εκδόσεων του χθες, μπήκε στη θέση του!

Εύγε!! :cheers3:

Η εξέλιξη του περιοδικού στην Ιταλία ήταν μεγάλη ολα αυτά τα χρόνια. Εξακολουθεί να κυκλοφορεί και έχει πολλούς φίλους. Παραθέτω ορισμένες φώτο για παράδειγμα, απο παλιές και νέες εκδόσεις. :cheers3:

Α, και μην ακούσω οτι δεν λατρεύει τα Χριστούγεννα, έτσι; :heart:

Χαίρε φίλε stratus!! Έκανες την πιο σοφή επιλογή μπαίνοντας εδώ! Έχει γνώση, διάθεση, ηθικό ακμαίο, πολύ κόμικς και άπειρες μπύρες! Χικ.....

Εύγε!!!! Φοβερό κόμικς και πολύ καλά δουλεμένος ο χαρακτήρας! Και αυτό είναι ένα απο τα εξώφυλλα της πρώτης περιόδου! Πω πω πω.....μιλάμε οτι η γνώση ξεχειλίζει εδώ!!!! :cheers3:

Είσαι σε καλά χέρια εδώ!!! Welcome και απο εμένα! Κρασάκι..... :cheers3: :cheers3: ή μπύρα? :beer: :beer:

Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να περιγράψω έναν απο τους αγαπημένους μου χαρακτήρες κόμικς! :beer: :beer:

Ο Σκρούτζ Μακ Ντάκ, δημιουργήθηκε από τη πένα του Carl Barks το 1947. Η πρώτη του εμφάνιση, έγινε στην ιστορία «Χριστούγεννα στο βουνό της αρκούδας». Πέντε χρόνια μετά απέκτησε το δικό του περιοδικό, το Ungle Srcooge. Αυτά «έγραψαν» σαν ιστορία. Η εξέλιξη του χαρακτήρα και η αναγνώριση του από το αναγνωστικό κοινό, ήταν μεγάλη. Ο διάσημος δημιουργός του, φρόντισε από την αρχή να τον παρουσιάσει σαν το παπί που θα «προσγείωνε» τα υπόλοιπα στην πραγματικότητα. Με την λέξη πλούτος να κυριαρχεί στο λεξιλόγιο του, μαζί με την διαρκή εκμετάλλευση του ανιψιού του Ντόναλντ, κέρδισε δυσαρέσκεια από τους μικρούς αναγνώστες. Σαν χαρακτήρας όμως, είναι ο καταλύτης, η αρχή και το τέλος κάθε ιστορίας, η προσωποποίηση του πείσματος και της θέλησης και το απαραίτητο στοιχείο της ύπαρξης των υπολοίπων στη Λινμούπολη! Πληρώνει το «μάρμαρο» αδιαμαρτύρητα, δέχεται την «ρετσινιά» του κακού, με μόνο λάθος του αφ` ενός ότι δεν μπορεί να αντιδράσει και αφ` ετέρου την παροιμιώδη τσιγκουνιά του! Δεν θα χαριστεί στον δύστυχο Ντόναλντ αν του χρωστάει, αλλά θα του κάνει τα έξοδα προκειμένου να τον συνοδέψει σε κάθε νέα περιπέτεια του, μαζί με τα ανίψια. Κρατάει τις ισορροπίες με τίμημα την αντιπάθεια. Έχει για αντιπάλους, τους Μουργόλυκους, την Ματζίκα Ντε Σπέλ που επιβουλεύεται την τυχερή του δεκάρα, και τον εκατομμυριούχο Τζών Ρόμπαξ. Η Τζένη θέλει να τον παντρευτεί και κάνει ότι μπορεί προκειμένου να τα καταφέρει, όμως ο Σκρούτζ έχει αφοσιωθεί σε αυτό που λαχτάρησε τόσο πολύ να αποκτήσει. Την διατήρηση του πλούτου του! Με την κυκλοφορία του βιβλίου “The life and the times of Scrooge Mc Duck”, θα γνωρίσουμε πτυχές άγνωστες σε εμάς της προσωπικότητας του πιο πλούσιου παπιού. Πάνω από όλα, θα κατανοήσουμε την χρησιμότητα της ύπαρξης φράσεων που χαρακτηρίζουν την πολιτιστική μας ταυτότητα, όπως το…..»τα αγαθά κόποις κτώνται….!!» Το «βαρόμετρο» και η απόλυτη φιγούρα μιας ολόκληρης κουλτούρας, δεν θα μπορούσε να είναι κανείς άλλος από τον Σκρούτζ Μακ Ντάκ! Μπορεί να έχει εχθρούς, έχει όμως και πολλούς φίλους. Όλους εμάς που κάθε φορά γυρίζοντας μια σελίδα, περιμένουμε με ανυπομονησία να δούμε τις αντιδράσεις του, εκείνο το σπυνθίρισμα στο βλέμμα του, τις εκρήξεις θυμού του, την εκδήλωση της υπέρτατης χαράς του!! Θείε σε ευχαριστούμε που βρίσκεσαι ακούραστα, τόσα χρόνια μαζί μας!!!! Και ένα τέστ, για να δούμε πόσο Σκρούτζ είμαστε!!! http://www.uncle-scrooge.com/

Κοίτα να δείς τι γίνεται!!! Το 1963 όταν κυκλοφορούσε για πρώτη φορά, κανείς σχεδόν δεν πίστευε οτι θα έφτανε ως εδώ!!! Το εξώφυλλο που ακολουθεί θα θυμίσει πολλά στους πιο "μεγάλους"!! :rainbow: Εν αναμονή λοιπόν!!

Χρήστο Welcome!!! :cheers3: Πρόσεχε πέφτει πολύ μπύρα εδώ!! :cheers2:

Ιδού και η Γαλλική έκδοση! Για την ιστορία το σενάριο ήταν του Marcel Remacle και τα σκίτσα του Jean Tabary, δημιουργού του Ιζνογκούντ!! :cheers3:

Απίστευτο και όμως αληθινό! Ο «χαμένος κρίκος» κύριοι! Εν έτη 1970, η Γαλλική Mon Journal, ανακαλύπτει το «σκονισμένο διαμάντι» του Ιταλού Tiberio Colantuoni. Αυτό και αν είναι έκπληξη! Πρόκειται για την Nonna Abelarda, γνωστή σε εμάς από τις σελίδες τόσο του Σολντίνο, όσο και του Γιαγιάκα. Στην Γαλλία είχε ήδη κάνει σχετική επιτυχία με δύο περιοδικά. Το 1970 όμως, έδειχνε να «ξεθωριάζει» το άστρο της. Τότε ήταν που σκέφτηκε ο πιο πάνω οίκος να της δώσει μια ακόμη ευκαιρία! Το σπάνιο Minou Cat, το βρήκα εντελώς τυχαία, αγνοώντας την ύπαρξη του! Αυτός ελπίζω να είναι ο Γαλλικός «επίλογος» της έκδοσης! :cheers3:

Ε, ναι!!! :best:

Τέλειο! Στο υψηλό επίπεδο που μας έχει συνηθίσει ο κ. Μαλανδράκης!

Πολύ καλό άρθρο.

Παιδιά καλημέρα. Οι εκδόσεις Δραγούνη που εξέδιδαν αυτά τα περιοδικά, είχαν τα δικαιώματα της Βρετανικής IPC, γνωστώτερης και σαν Fleetway. Δεν υπήρχαν στάνταρ ήρωες, ενώ το σχήμα ήταν πάντα μικρό. Έχω τα πρώτα 10 τεύχη και με την πρώτη ευκαιρία θα τα postαρω. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο "Χάρτινοι Ήρωες" που ολοκληρώθηκε( επιτέλους!!) και θα είναι στα βιβλιοπωλεία τον Φλεβάρη, με πολλές εκπλήξεις. Υπάρχει κεφάλαιο ειδικά για τις εκδόσεις της Πηδάλιο Πρές. Το βιβλίο θα βγεί μάλλον απο τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.

Καλημέρα και καλό μήνα. Γεμέτο κόμικς! Τι εννοείς ακριβώς? Αν υπάρχουν τα τεύχη εκείνα, ή αν έχουν στην διεύθυνση του περιοδικού τα βαρχία με τα ονόματα των μελών του Μίκυ Club? Στην πρώτη περίπτωση η απάντηση είναι ναι! Στην δεύτερη όχι!

Εξαιρετικό αφιέρωμα! Τα συγχαρητήρια μου. Ο Ρώτας ήταν απο τους αγνούς καλιτέχνες που εργάστηκαν προσφέροντας έργο σπουδαίο.