Αγόραζα ανεληπώς όλα τα περιοδικά του νέου ΜΠΛΕΚ, του Μίστερ Νο και του Ζάγκορ ακόμα και όταν κυκλοφορούσαν και τα τρία μαζί. Ήμουν πολύ χαρούμενος που κυκλοφορούσαν τίτλοι του οίκου Μπονέλι στην Ελλάδα. Όμως έχω σταματήσει να τα αγοράζω εδώ και δύο μήνες. Αναζητώντας εσωτερικά τους λόγους που με οδήγησαν στην παύση των αγορών κόμικς του Ανεμοδουρα πιστεύω ότι κυρίως ήταν οι ιστορίες που πια δεν μου πρόσφεραν την ικανοποίηση που ένιωθα στα αρχικά τεύχη που αγόραζα. Παλιές ιστορίες Ζαγκορ , ξαναδημοσιευμένες ιστορίες Μπλεκ, κακοσχεδιασμένος Μίστερ Νο, κουραστικό παιδί πάνθηρας, μικρές ασυνάρτητες ιστορίες Μάρτιν Μίστερυ, βιογραφία Μάικλ Τζάκσον... κάπου με κούρασαν. Αφού έχασε ο Ανεμοδουρας έναν πιστό αναγνώστη επί τέσσερα χρόνια σαν και μένα, κάπου θα πρέπει να προβληματιστεί. Παρόλα αυτά κοιτάζω στο site του ελεύθερου τύπου μήπως βγει και φέτος κάποια αυτόνομη έκδοση, που αυτό κάτι σημαίνει. Το μικρόβιο κυλάει μέσα μου και ίσως περιμένει ένα κίνητρο για να ξεσπάσει.