Laz33

apetoussis κανένα πρόβλημα δεν εχω με το γούστο σου, μην το παίρνεις προσωπικά. Και ειδικά τωρα που έκανες τη διευκρίνιση για τις Τηγανίτες και την Κληρονομιά κατάλαβα τι εννοούσες. Κι εμενα πχ απο μικρο δεν μου αρεζε το Τσίρκο για κάποιο λόγο, ενω θεωρείται πολυ καλη ιστορία και όντως ειναι. Κατι αντίστοιχο μου συμβαίνει και με τον Λευκό Ιππότη. Για κάποιο λόγο δεν τη συμπαθώ πολυ σαν ιστορία. Αλλά σε καμια περίπτωση δεν θα τη βάλω στις χειρότερες μου. Όσον αφορά τις πιο αδύναμες ιστορίες με Ντάλτον του Goscinny, πιστευω ειναι τα Ίχνη των Ντάλτον και οι Ντάλτον στους Ινδιανους. Χωρις βεβαια να ειναι κακές. Ακομα κι αυτες ειναι καλύτερες απο κατι Ντάλτον σε Γαμο, Αμνησία των Ντάλτον, Ντάλτον στην Κρεμάλα κ.τ.λ.

Συμφωνώ με Kurdy και GreekComicFan. Αν ειναι δυνατόν να βάζει κάποιος τις Τηγανίτες, οπως και τους Ντάλτον στα Χιόνια, στα χειρότερα του. Και να θεωρεί τους Ντάλτον σε Γάμο καλύτερο. apetoussis μηπως εχεις μπερδέψει τις ιστορίες; Όσον αφορά καποιες ενστάσεις που εχεις για τα χειρότερα μου θα σου πω. -Το Νταίηζυ Τάουν δεν ειναι κακή ιστορία, απλα εχει γραφτεί το σενάριο για ταινία. Και η ταινία εχει πολλά οπτικά εφέ που δεν μπορουν να αναπαρασταθουν επιτυχώς σε έντυπη μορφή. Πχ εκεί που αρχίζουν τους κύκλους με τις άμαξες, τους Ινδιανους και το Ιππικό δεν θα καταλάβαινες τι γινόταν αν δεν είχες δει την ταινία. Επισης υπαρχει λίγη δράση. Υπαρχουν ενα σωρό καρέ χωρις διαλόγους και η ιστορία περνάει πολυ γρήγορα. Για να μην αναφέρω και καποιες σκηνές που ειναι αντιγραφή απο άλλες ιστορίες. Πχ εκεί που πίνει ο Τζόε και μεθούν τα υπόλοιπα αδέλφια ειναι αντιγραφή απ´ τα Ξαδέλφια των Ντάλτον. Επαναλαμβάνω πάντως οτι δεν φταίει ο Goscinny γι αυτό. Ο άνθρωπος έγραψε ενα σενάριο για ταινία. Όμως το πέρασμα σε κόμικ εχει τις δυσκολίες του που δυστυχώς δεν αποφεύχθηκαν. Εγω πίστευω οτι αν ζούσε οταν έγινε η μεταφορά σε κόμικ, δεν θα έδινε τη συγκατάθεση του σ'αυτό ή μπορει να έκανε καποιες διορθώσεις. -Για τη Μνηστή του Λουκυ Λουκ τι να πω. Ειναι μια κακή αντιγραφή απ´ το Καραβάνι. Σαν να διαβάζω μια παρωδία του Καραβανιου. -Οι Ντάλτον σε Γαμο δεν ειναι κακή ιστορία, αλλά πολυ απλή και κουραστική. Δεν γίνονται πολλά πραγματα, η δράση ειναι αργή και σε αρκετα σημεία επαναλαμβανόμενη. Εχουμε δει πολλά καλύτερα άλμπουμ με Ντάλτον. -Και τελος το Κυνήγι Φαντασμάτων δεν μ'αρεσει γιατι εχει την Καλάμιτυ Τζεην που δεν μ'αρεσει σαν χαρακτήρας. Ακομα και στο πρωτότυπο του Goscinny, που ειναι κλάσεις καλύτερο εννοείται, δεν τρελάθηκα. Το χιούμορ βασίζεται στις καφρίλες και τις βρισιές που λέει η ηρωίδα. Προτιμώ ενα πιο έξυπνο χιούμορ απ´ αυτό

Εδώ θα διαφωνήσω και κατηγορηματικά θα πω ότι το αποκορύφωμα του πάτου ήταν ο Θρύλος της Δύσης Kυριολεκτικά εμένα να έβαζες θα σκεφτόμουν καλύτερη ιστορία να γράψω. Για να μην σχολιάσω και το άθλιο σχέδιο του Morris, που απ΄το Mπελ Σταρ χονδρικά και μετά ήταν φτωχό και πρόχειρο. Λες και έκανε αγγαρεία. Και δεν κατακρίνω τόσο τον Nordmann που έγραψε την ιστορία. Προφανώς μέχρι εκεί έφταναν οι δυνατότητές του(μην ξεχνάμε και την άλλη μπούρδα του, τον Προφήτη), αλλά τον ίδιο τον Morris που δέχθηκε να σκιτσάρει μια τέτοια ιστορία. Η Ωραία Προβένς, όχι φυσικά ότι ήταν ωραίο άλμπουμ, αλλά ούτε χάλια το έλεγες. Ήταν απλά κακό. Και βασικά πολύ μπερδεμένο. Δεν είχε συνοχή η ιστορία. Έπρεπε να το διαβάσω 2 φορές αργά και προσεκτικά για να το καταλάβω. Σαν υπόθεση πάντως είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, δεν ήταν για πέταμα όπως τα 2 άλμπουμ του Nordmann. Θα μ΄ενδιέφερε πάντως ν΄ακούσω τα χειρότερά σου τεύχη. Έχουμε πει τ΄αγαπημένα μας, ας πούμε και τα χειρότερά μας. Για μένα τα χειρότερα είναι: - Όλα όσα έχουν πολλές μικρές ιστορίες, εκτός ίσως απ΄το Επικίνδυνο Πέρασμα που απλά την παλεύει - Τα 4 πρώτα του Morris(Κίτρινος Πυρετός, Ροντέο, Αριζόνα, Επιστροφή του Τζόε Σκανδάλη) - Ο Θρύλος της Δύσης - Ο Προφήτης - Μαρσέλ Ντάλτον - Ο Ζωγράφος - Η Ωραία Προβένς - Νταίηζυ Τάουν - Η Μνηστή του Λούκυ Λουκ - Οι Ντάλτον σε Γάμο - Κυνήγι Φαντασμάτων Eννοείται και τα Λούκυ Κιντ που κακώς αποτελούν μέρος της σειράς.

Τα άλμπουμ που αναφέρεις είναι όντως πολύ καλά και κυρίως πολύ σημαντικά. Στους Παράνομους έχουμε την 1η εμφάνιση των αδελφών Ντάλτον(έστω των κακών ξαδέλφων) και στα Ξαδέλφια των Ντάλτον έχουμε την 1η εμφάνιση των γνωστών μας Ντάλτον. Αλλά κακά τα ψέματα, και αντικειμενικά να το πάρεις έχουμε δει καλύτερες και πιο αστείες ιστορίες με Ντάλτον απ΄αυτές. Αν έκανα όμως ένα top25 θα έβαζα αυτά τα δύο, όπως και το Σιδερένιο Άλογο που επίσης το θεωρώ πολύ σημαντικό άλμπουμ. Όχι μόνο επειδή ήταν το 1ο του Goscinny αλλά επειδή παρουσίασε μια υπόθεση που επηρέασε πολλές μετέπειτα ιστορίες. Είχαμε την κατασκευή ενός έργου και τον Λούκυ Λουκ να συνοδεύει και να επιβλέπει. Το Σύρμα που Τραγουδάει για παράδειγμα είναι πολύ επηρεασμένο απ΄το Σιδερένιο Άλογο. Απλά αντί για σιδηρόδρομο έχουμε τηλέγραφο. Η Νιτρογλυκερίνη επίσης έχει σαφείς επιρροές. Το Πόνυ Εξπρές τα ίδια κ.ο.κ. Πάντως ο Morris δεν μπορεί να έχει παράπονο. Έχω βάλει 2 άλμπουμ του, όχι απλά στο top20 αλλά στο top10. Ελιξήριο και Φιλ Ντέφερ είναι 2 πάρα πολύ καλές και πρωτότυπες ιστορίες. Ειδικά το Ελιξήριο στο θέμα πρωτοτυπίας. Δεν υπάρχει άλλη ιστορία που να της μοιάζει και πραγματικά απορώ που πήρε τόσο λίγες ψήφους στη δημοσκόπηση.

Mετά από πολύ σκέψη(και διάβασμα ) γράφω το top20 μου με σειρά προτίμησης. 1. Σύρματα στα Λιβάδια 2. Μπίλυ ο Τρομερός 3. Μαμά Ντάλτον 4. Μαύροι Λόφοι 5. Ο Δικαστής 6. Οι Αντίπαλοι 7. Φιλ Ντέφερ ο Θεριστής 8. Τηγανίτες για τους Ντάλτον 9. Το Καραβάνι 10. Η Κούρσα του Μισισιπή 11. Η Πόλη Φάντασμα 12. Η Άμαξα 13. Το Ελιξήριο 14. Η Θεραπεία των Ντάλτον 15. Οι Ντάλτον στα Χιόνια 16. Το Τρυφερό Πόδι 17. Το Κοράκι 18. Η Εξαγορά των Ντάλτον 19. Στη Σκιά των Ντέρικς 20. Νταίηλυ Σταρ Δεν ξέχασα την Καλάμιτυ Τζέην. Παρότι είναι απ΄τα δημοφιλέστερα δεν είναι απ΄τα αγαπημένα μου. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν μ΄αρέσει, απλά λιγότερο απ΄τ΄άλλα

Ξέχασα να πω ότι όλα όσα έχω είναι της ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ στην κανονική έκδοση με το μαλακό/σαγρέ εξώφυλλο, ενώ μόνο την Άμαξα έχω στην πολυτελή σκληρόδετη έκδοση. Από εφημερίδα δεν έχω κάτι. Τα ΛΛ προτιμώ να τα έχω "αυθεντικά". Όχι ότι δεν είναι αυθεντικά της εφημερίδας αλλά καταλαβαίνετε πιστεύω πως το εννοώ. Και κάτι να προσθέσω. Πιστεύω η σκληρόδετη έκδοση στα ΛΛ δεν έχει να προσφέρει κάτι πολύ περισσότερο απ΄την απλή. Σίγουρα όχι τόσο ώστε να δικαιολογεί την υπερδιπλάσια τιμή της. Στα Αστερίξ πιστεύω έχει πιο πολύ νόημα. Εκεί η διαφορά απλής/πολυτελούς είναι μεγαλύτερη. Τουλάχιστον αυτή είναι η εντύπωσή μου

germanicus δεν γνωρίζω τους σχεδιαστές που ανέφερες αλλά ουτε εγω θεωρώ τον Morris σπουδαίο σκιτσογράφο. Ειδικά τα πρώτα δέκα περίπου χρονια το σκίτσο του ηταν τραγικό, εντελώς παιδικό και πρόχειρο. Αργότερα ωρίμασε γυρω στα 60's και έγινε αξιοπρεπές μεχρι τα 80's. Στα τελευταία του όμως χάλασε παλι και έγινε πολυ φτωχό, χωρις λεπτομέρειες. Καμια σχέση πχ με τον Uderzo που ζωγράφιζε, δεν σκίτσαρε απλά. Εκείνο το σχέδιο χαιρόσουν να το βλέπεις. Τον Morris τον παραδέχομαι για την ιδέα που ειχε της δημιουργίας του Λουκυ Λουκ και του όλου concept. Οχι για την ικανότητα του στο σχέδιο. Τωρα γιατι δεν ασχολήθηκε με το σενάριο μετα το θάνατο του Goscinny το εχω κι εγώ απορία. Πιστευω θα εκανε καλη δουλειά ή έστω καλύτερη απ´ αυτη που έγινε με τους μετέπειτα σεναριογράφους. Ισως δεν ήθελε να την πατήσει σαν τον Uderzo που νόμιζε οτι μπορει να αναπληρώσει άνετα το κενό του Goscinny. Έβγαλε 2-3 αξιοπρεπέστατα άλμπουμ και μετα άρχισε να ρίχνει το επίπεδο, μεχρι τον "Ουρανό που έπεσε στο κεφάλι" και το επίπεδο έπιασε πάτο. Αυτο που καταλογίζω στον Morris ειναι που δέχθηκε να σκιτσάρει και να δώσει το οκ να κυκλοφορήσουν στην αγορά ιστορίες άθλιες οπως ο Προφήτης, ο Θρύλος της Δύσης, ο Ζωγραφος, Μαρσέλ Ντάλτον κτλ.

Ο Ληστής με το Ενα Χέρι δεν ειναι κακή ιστορία αλλά μοιάζει με άλλες. Ειναι της κατηγορίας escort mission. Εχουμε δηλαδή τον ΛΛ να συνοδεύει μια αποστολή κάνοντας περιοδεία στη Δύση. Τετοιο στυλ υπαρχουν καλύτερες για κάποιον να διαβασει(Μεγάλος Δουκας, Καραβάνι κτλ) Λείπει η πρωτοτυπία, οπως και στις περισσότερες ιστορίες της μετα-Goscinny εποχής. Ο Van Banda ειχε περισσοτερο χιούμορ απ´ τον de Groot, οπως και οι Fauche-Leturgie. Λεοναρντο δεν εχω διαβάσει, δεν εχω άποψη. φλοκ πως και κυρίως γιατι επεξεργάζεσαι τα σχόλια μου;

Χιούμορ ναι, συμφωνώ οτι δεν ειχε πολυ ο Morris. Αλλά ειχε πολλές ιδέες και επηρέασε όλους τους μετέπειτα σεναριογράφους. Ειναι τουλάχιστον άδικο να θεωρούμε τον Goscinny δημιουργό των Ντάλτον. Απλα πάτησε στην ιδέα του Morris και έδωσε κωμικό χαρακτήρα στα αδέρφια. Σκέψου όμως απ´ την άλλη. Ποιοι εκτος του Goscinny είχαν αξιόλογο χιούμορ; Ο Nordmann ή ο Gerra; Ή μηπως ο de Groot; Και μιλάω για αυθεντικό χιούμορ και οχι ξεπατικωμα ατάκες του Goscinny.

Αυτή τη στιγμή που γράφω έχω ακριβώς 50 Κάποια(27 για την ακρίβεια) τα είχα απ΄όταν ήμουν έφηβος(πριν καμιά 15αριά χρόνια περίπου). Τώρα είμαι σε φάση που αρχίζω σιγά σιγά να τα μαζεύω οπότε σε λίγο καιρό θ΄αλλάξει το νούμερο. Πριν 1 μήνα ας πούμε μπορεί να είχα 45, πριν 2 μήνες 40, σε 1 μήνα να έχω 52-53 κ.ο.κ. Το πιο παλιό μου είναι τα Ξαδέρφια των Ντάλτον που το έχω σε 1η έκδοση απ΄τη Μαμούθ(Μάϊος 1989) Εννοείται ότι τα έχω διαβάσει όλα φυσικά. Δεν είμαι πάντως σίγουρος αν θέλω να ολοκληρώσω τη σειρά. Κολλάω λίγο σε κάποια εκτρώματα τύπου Ο Μακ στους Ινδιάνους, Ένας Σεϊχης στο Φαρ-Ουέστ, Ο Θρύλος της Δύσης κτλ που δεν ξέρω αν αξίζει να δώσω έστω κι ένα ευρώ να τ΄αγοράσω. We'll see... Κακό σεναριογράφο? Ε όχι δα. Παράνομοι, Ελιξήριο, Φιλ Ντέφερ.... Δεν πιστεύω να υπάρχουν πολλά άλμπουμ εκτός Goscinny που να συγκρίνονται μ΄αυτές τις ιστορίες. Ίσα ίσα που στο σχέδιο(ειδικά τα πρώτα χρόνια) είχε ένα θέμα ο Morris και όχι στο σενάριο. Με το σχόλιό μου απαντάω και στον germanicus που ρώτησε ποιες ιστορίες πριν τον Goscinny έχουμε να προτείνουμε. Οι 3 που είπα(Παράνομοι, Ελιξήριο, Φιλ Ντέφερ) είναι εξαιρετικές και σίγουρα καλύτερες απ΄τις περισσότερες στη μετα-Goscinny εποχή. Μην ξεχνάμε και την αυθεντικότητα του πράματος. Πριν τους Παράνομους του Morris(Hors-la-loi) δεν υπήρχαν Ντάλτον. Ο Morris τους δημιούργησε. Όπως και τον ίδιο τον Λούκυ Λουκ φυσικά και το όλο concept. Όλες οι ιστορίες έπειτα πάτησαν στην ιδέα του Morris.

Θησαυρός των Ντάλτον Ελαφροχέρης Νταίηλυ Σταρ Νιτρογλυκερίνη Πόνυ Εξπρές Γέφυρα του Μισισιπή Κλοντάικ Εναντίον Πίνκερτον είναι τα μοναδικά που αξίζουν μετά Goscinny, δηλαδή 8 στα 27 (ποσοστό 29%) Τα υπόλοιπα πρέπει να είναι κάποιος φανατικός με τη σειρά για να τα διαβάσει και να βρει μια κάποια ευχαρίστηση. Αλλιώς καλύτερα να μη μπει στον κόπο.

Όχι, Goscinny είναι το σενάριο. Μην σε μπερδεύει που σε κάποια τεύχη γράφει σκίτσο και σχέδιο Morris. Λάθος της ΜΑΜΟΥΘ είναι.

Ωραίος Αν και Nταίηζυ Τάουν και Μπαλάντα των Ντάλτον είναι μεταφορά απ΄τις ταινίες των οποίων το σενάριο έγραψε ο Goscinny. Γι΄αυτό και λογαριάζονται ως άλμπουμ του Goscinny και ας βγήκαν μετά θάνατον.

thor77 λογικό να μην ειναι κάποιος σε φάση να σχολιάσει εκείνη την ωρα, είτε επειδη δεν εχει χρόνο είτε επειδη δεν θυμάται ολες τις ιστορίες και θέλει να τις ξαναδιαβάσει να τις θυμηθεί. Αλλά δεν ειναι κακό να σχολιάσει μερες ή και μήνες μετά. Ίσα ίσα καλο θα κανει γιατι θα ξεθάψει το θεμα να το δουν και κάποιοι που ενδεχομένως δεν το είδαν. Ποτέ δεν ειναι αργά να σχολιάσει κάποιος. Στο τελευταίο που λες οτι η σειρά δεν διανύει την καλύτερη της περίοδο εχεις δίκαιο, αλλά αν ειδες γράφω ξεχωριστά σε σχόλιο ποια θεωρώ τα καλύτερα άλμπουμ της μετα-Goscinny εποχής. Οπότε δίνω πάσα να θιχτεί κι αυτη η περίοδος. Σκέφτηκα μάλιστα σε καποια φάση να ανοίξω θεμα για το ποια ΛΛ μετα το θάνατο του Goscinny ειναι τα καλύτερα σας, αλλά λέω άκλαφτο θα παει. Εδω δεν μου γράφουν ποια άλμπουμ του Goscinny τους αρέσουν και θα μου γράψουν για τα εκτός Goscinny;

Εδω μπήκαν Νιτρογλυκερίνη και Πονυ Εξπρές στο top10, οι 6 ψήφοι της Μπαλάντας σε πείραξαν; Που εντάξει, αξιοπρεπέστατα ειναι. Αλλά οχι και καλύτερα απ´ τα περισσότερα του Goscinny. Συμφωνώ πάντως οτι ειναι πιο δύσκολο να είσαι ψαγμένος στα ΛΛ, μιας και ειναι τα διπλάσια και βάλε απ´ τα Αστερίξ.

Βασικά δεν ειχα τοσο αυτο το θεμα στο μυαλό μου, όσο το δικό μου που άνοιξα τον Ιούνιο, το οποίο μάλιστα θεώρησα αρκετα "πιασάρικο". Αυτο για τα αγαπημένα ΛΛ http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=35364&hl= Δεν ειχε την απήχηση που περίμενα. Ουτε ένας δεν μου έγραψε το top10 του, αντ αυτού με παρέπεμπαν σε παλιό αντίστοιχο θεμα που έγινε πριν 5-6 χρονια και πολλοί, μαζί κι εγω, δεν είμασταν μέλη του φόρουμ. Όσον αφορά το avatar θα ανεβάσω αυριο μια φωτογραφία αφου θεωρείς οτι βοηθάει να σε μάθει ο άλλος

Το ειδα Kurdy αλλά επειδη ειναι εκτός σειράς δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον να σχολιάσω κατι. Εγω παλι παρατήρησα οτι για το καινουριο(εντός σειράς) ΛΛ άνοιξε ενα θεμα, σχολιάσαμε 2-3 άτομα τις 2 πρώτες μερες και μετα τίποτα. Πέθανε το thread. Ουτε ενα σχόλιο. Εντάξει, δεν ανοίγουμε συνήθως κάποιο θέμα για να σχολιαστεί ντε και καλά από πολλούς. Τα γούστα διαφέρουν πολύ. Είναι σαν να ανοίξω θέμα για το 2000AD, που έχω την αίσθηση ότι είμαι ο μόνος ο οποίος ακόμα το αγοράζει στην Ελλάδα!!!! germanicus υπαρχουν θέματα συζήτησης με ενδιαφέρον και που δεν έχουν συζητηθεί. Για παράδειγμα ενα που μου έρχεται ειναι ποιες ιστορίες ΛΛ μοιάζουν μεταξύ τους. Αλλά και να ανοίξω τετοιο θεμα ειναι σίγουρο οτι θα εχει τη γνωστή μοίρα. Θα σχολιαστεί απο ελάχιστους την 1η μέρα και μετά τίποτα. Γι αυτο και δεν μπαίνω στον κόπο

Όσον αφορά τη δημοσκόπηση δεν είναι τόσο αν θ΄αλλάξει το αποτέλεσμα αλλά το ότι θα γίνει συζήτηση και τζερτζελές. Γενικά έχω παρατηρήσει ότι αν ανέβει θέμα με ΛΛ ασχολούνται κάποιοι ελάχιστοι τις 2-3 πρώτες μέρες και μετά δεν ασχολείται κανείς. Μετά απορούμε(εγώ βασικά) γιατί κάνουν στη ΜΑΜΟΥΘ 2+ χρόνια να κυκλοφορήσουν τα ΛΛ στην Ελλάδα. Κρίμα. Ήταν η αγαπημένη μου σειρά σαν παιδί αλλά βλέπω δεν ενδιαφέρει και πολλούς πλέον.

Δεν ανήκουν στα "επίσημα" Λούκυ Λουκ και τα 2 Λούκυ Κιντ που βγήκαν (Μπόμπιρας+Οκλαχόμα) Ανήκουν νομίζω. Στο επίσημο site του LL τα έχει http://www.lucky-luke.com/fr/albums.html Κακώς βέβαια αλλά τα έχει.

Εντάξει, μιλάω για τα άλμπουμ με μία ιστορία. Η Επιστροφή είχε πολλές μικρές. Εκ των πραγμάτων τέτοια άλμπουμ δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα. Προσωπικά η Επιστροφή, όπως και η Χρυσή Βίβλος, δεν μ΄άρεσαν και καλύτερα να ήταν εκτός σειράς. Τώρα, στη δημοσκόπηση των ΛΛ μη νομίζεις. Απλά ξέθαψα τον Μάιο το ποστ και ψήφισαν αυτοί οι 10. Κι απ, ότι βλέπω έχει κολλήσει στις 54 ψήφους. Γι΄αυτό λέω καλύτερα απ΄τα 10 που ξεχώρισαν να γίνει μια νέα δημοσκόπηση μ΄αυτά ώστε να βγει το top10 και να κλείσει η ψηφοφορία. Όπως έγινε με τα Αστερίξ. Παρεμπιπτόντως στην επίσημη σειρά ΛΛ δεν έχουμε ένα κάρο. 78 ΛΛ έχει η σειρά. Όλα όσα έχει βγάλει η ΜΑΜΟΥΘ, εκτός απ΄τον Μακ στους Ινδιάνους, τον Σεϊχη στο Φαρ-Ουέστ και το Παντρεύεται ο Λούκυ(Γερμανικά νομίζω είναι αυτά) συν τους Θείους Ντάλτον που δεν έχει βγει ακόμα στην Ελλάδα. Η Γη της Επαγγελίας που θα βγει το Νοέμβρη θα είναι το 79ο της επίσημης σειράς.

Σαν ποσοστό εννοείται ότι τα Αστερίξ έχουν περισσότερα top. Τα 24 στα 36(δηλαδή 2 στα 3) είναι Goscinny, άρα top. Βάλε και 2-3 πολύ καλά του Uderzo(Τάφρο, Οδύσσεια, άντε και Χαλαλίμα) κι έχουμε όπως λες 70+% top άλμπουμς. Στα ΛΛ τα 36 απ΄τα 38 του Goscinny(βγάζω Νταίηζυ Τάουν και Μπαλάντα των Ντάλτον που δεν θεωρώ ότι έγινε καλή μεταφορά απ΄τις ταινίες), 2-3 του Morris και άλλα 2-3 στη μετά-Goscinny εποχή είναι top. Δηλαδή περίπου 40 στα 80, ποσοστό 50%. Έχουν βγει πολλά μάπα ΛΛ κι έριξαν την ποιότητα της σειράς. Ειδικά τα τελευταία που σχεδίαζε ο Morris ήταν τραγικά. Στα Αστερίξ ευτυχώς πήρε χαμπάρι ο Uderzo ότι δεν την παλεύει άλλο να γράφει και είχαμε ελάχιστα μάπα άλμπουμ(ουσιαστικά τη Λατραβιάτα και τον Ουρανό, συν την Επιστροφή των Γαλατών και τη Χρυσή Βίβλο που κανονικά έπρεπε να είναι στα εκτός σειράς)

Αυτό που λες, ότι δεν μπορεί να ξέρει ένας να αναγνωρίσει ποιο Λούκυ Λουκ είναι καινούριο και ποιο παλιό, μπορεί να συμβεί και στα Αστερίξ. Μιλάμε τώρα για ένα κοινό που γνωρίζει κάποια βασικά πράματα γι΄αυτές τις σειρές. Πάντως παρότι fan των Λούκυ Λουκ συμφωνώ ότι τα Αστερίξ είναι πιο δημοφιλής και ενδεχομένως ποιοτικά καλύτερη σειρά. Και είναι όντως κρίμα κι εδώ μέσα να μην ασχολούνται πολλοί με τα ΛΛ. Για παράδειγμα μια δημοσκόπηση που είχε γίνει για τα καλύτερα ΛΛ ακόμα να ολοκληρωθεί και δεν ασχολείται πλέον κανένας. Ούτε οι ίδιοι οι διαχειριστές που την άνοιξαν. Γούστα είναι αυτά. Για μένα δεν είναι καλύτερος. Πόσο μάλλον 100 φορές. Απ΄το να διαβάσω τη Διχόνοια ή την Κατοικία των Θεών(εξαιρετικά και τα 2) προτιμώ να διαβάσω έναν Μπίλυ Τρομερό ή τα Σύρματα στα Λιβάδια(τα αγαπημένα μου ΛΛ)

Δεν έχω κάτι με τη ΜΑΜΟΥΘ και ειδικά πιαλότερα αναγνωρίζω ότι έκανε εξαιρετική δουλειά και τη σέβομαι γι΄αυτό. Αλλά τα τελευταία 6-7 περίπου χρόνια έχει παραμελήσει πολύ τη σειρά Λούκυ Λουκ. Αφενός τα καθυστερεί πολύ, αφετέρου έχει ρίξει την ποιότητα εκτύπωσης. Στα Αστερίξ πχ δεν κάνει έτσι. Σε μισό χρόνο το πολύ τα εκδίδει και η ποιότητα, στον Πάπυρο του Καίσαρα που βγήκε πρόσφατα, ήταν αξιοπρεπέστατη.

Επικοινώνησα με τη ΜΑΜΟΥΘ, μέσω του comicstrip που συνεργάζεται μαζί τους, και μου είπαν ότι δεν αναμένεται να βγει Λούκυ Λουκ τους επόμενους 2 μήνες. Ό,τι νεότερο θα το μάθουμε απ΄τη σελίδα τους στο facebook. Κάτι ήξερα λοιπόν και δεν τους εμπιστευόμουν αυτούς στη ΜΑΜΟΥΘ. Μακάρι να τα πάρει άλλη εταιρεία τα δικαιώματα της σειράς, μπας και τα βλέπουμε στη χώρα μας λίγο μετά την κυκλοφορία τους στο εξωτερικό και όχι 2-3 χρόνια μετά... Και μακάρι να τα πάρει, όχι απλά για να τα βλέπουμε πιο έγκαιρα, αλλά και σε καλύτερη ποιότητα. Γιατί το τελευταίο Λούκυ Λουκ(Μοναχικός Καβαλάρης) νόμιζα πως μόνο το δικό μου είχε θέμα, αλλά που ξεφύλλισα σ΄ένα βιβλιοπωλείο και άλλα, παρατήρησα πως η ποιότητα εκτύπωσης ήταν κακή και τα χρώματα πολύ άτονα. Λες και κάνουν οικονομία στο μελάνι ένα πράμα.

Αν ηταν να έβγαινε Σεπτέμβριο θα το διαφήμιζαν ήδη. Μην το περιμένεις Σεπτέμβριο. Άσε που εμενα που τους ρώτησα το Μάιο μου είχαν πει θα έβγαινε Φθινόπωρο γενικά, δεν μου είπαν συγκεκριμένο μήνα. Και γενικά μην τους πολυ εμπιστεύεσαι σε τετοια. Και Φθινόπωρο που είπαν δεν το δένω κόμπο οτι θα συμβεί κιόλας. Αν βγει μεσα στο '16 παλι καλα να λέμε. Πολυ τα κουνάνε. Σε λιγο καιρό βγαινει στο εξωτερικό το καινούριο Λουκυ Λουκ κι αυτοί ακομα να βγάλουν το προπέρσινο.