Tsaklas

Σημερινή λεία από Comicdom (και Iron Man από το περίπτερο)

Κάπου νομίζω το χω ξαναπεί, σε αντίστοιχο θέμα. Αλλά ας το αναφέρω κι εδώ να υπάρχει. Δεν είμαι πολύ σίγουρος για το timeline, αν ξεκίνησα με Αστερίξ ή με Disney, κλίνω προς τον Αστερίξ γιατί θυμάμαι στο νηπιαγωγείο να έχω φέρει μια φορά το άλμπουμ της ταινίας "Ο Αστερίξ και οι Βίκινγκς" που βγήκε τότε και σίγουρα είχα διαβάσει και άλλες ιστορίες του ήρωα. Πιθανόν να είχα στην κατοχή μου μεγάλο μέρος των άλμπουμ Αστερίξ που είχαν κυκλοφορήσει ως τότε. Κάθε φορά που πηγαίναμε στο Mall στο Μαρούσι με τους γονείς επισκεπτόμασταν οπωσδήποτε το βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου, που είχε ένα μεγάλο σταντ με BD. Αυτό που μου έχει μείνει χαρακτηριστικά όμως είναι το πρώτο Μίκυ Μάους που πήρα, που ήταν το τεύχος #2119 τον Φεβρουάριο του 2007, με δώρο τα 2 σουπλά. Φαίνεται η μεγάλη συσκευασία μου τράβηξε την προσοχή. Γενικώς τα δωράκια ήταν καλή τεχνική μάρκετινγκ, τα μόνα τεύχη που έπαιρνα τακτικά σε πρώτη φάση, ήταν όσα είχαν δωράκια που με ενδιέφεραν. Σίγουρα δηλαδή το επόμενο που πήρα ήταν το #2127 με τα αυτοκολλητα, το #2129 με το ψηφιακό ραδιόφωνο, το #2133 με τον κατασκοπικό συναγερμό (μεγάλη μούφα που χάλασε την 2η μέρα ) και τελικά από το #2137 με την ιστορία "Ο Αόρατος Μάγος" ξεκίνησα να το αγοράζω τακτικά μέχρι και το 2013 που έκλεισε η Νέα Ακτίνα. Σιγά σιγά ακολούθησαν και τα υπόλοιπα περιοδικά και για ένα διάστημα αγόραζα όλα τα περιοδικά Ντίσνευ του Τερζόπουλου, ακόμα και λίγα τεύχη Μίννι που θεωρούταν "κοριτσίστικο". Σίγουρα από τα πρώτα μου ήταν και κάτι τεύχη του περιοδικού "Μπομπ Σφουγγαράκης" που δεν τα βρήκα και στη βάση και δυστυχώς δεν νομίζω να τα έχω πια για να τα σκανάρω κιόλας.

Χάζευα την λίστα, εδώ έπρεπε να λέει 1973 όχι 2002.

Συμφωνώ απολύτως, και νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που δεν ξετρελάθηκε με την ταινία.

Πήγα σήμερα και το είδα, κυρίως για την παρέα και από περιέργεια για το πόσο χάλια μπορεί να 'ναι πια, μετά τις τόσες αρνητικές κριτικές που επιβεβαίωσαν την ήδη (δικαιολογημένα) αρνητική προδιάθεση που υπήρχε γύρω από την ταινία. Λίγο πολύ αυτά που περίμεναμε όλοι ισχύουν. Οκ, δεν ήταν ό,τι χειρότερο έχω δει, αλλά εγκληματικά αδιάφορο. Έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται πότε θα τελειώσει, σε μια ταινία 100 λεπτών. Είχε 1-2 καλές σκηνές αλλά ως εκεί, τίποτα το αξιοσημείωτο, τίποτα το καινούργιο, τίποτα που να δικαιολογεί μια τέτοια μετριότητα το 2022 που το υπερηρωικό είδος έχει κάνει παπάδες. Οι δε post credit scenes απλά γελοίες και μπλέκουν ακόμα περισσότερο το ήδη ασυνάρτητο Sonyverse. Είμαι σίγουρος βέβαια ότι η ταινία θα σκίσει εισπρακτικά και θα συνεχίσουμε κάθε λίγο και λιγάκι να βλέπουμε τέτοιες ανούσιες ταινίες πάνω σε Spidey Villains. (Γενάρη περιμένουμε Kraven θυμίζω).

Πάντως στο περίπτερο μου έκανε εντύπωση ότι βρήκα μόνο 1 τομο από εκεί που έβρισκα 3-4-5 τουλάχιστον. Ίσως γι αυτό. Παίζει να είχαν πάρα πολλά ελαττωματικά.

Κι εμένα συμβαίνει το ίδιο με τη σελίδα του τεύχους #11

Έχει βγει και συνέχεια "Ασύρματα στα Λιβάδια", με τον Λούκυ Λουκ να ψάχνει να συνδεθεί σε WiFi

Δεν είναι αυτά τα πρώτα τεύχη Κάπτεν Αμερικα. Σαν ήρωας υπάρχει από το 1941 όταν ακόμα η Marvel λεγόταν Timely Comics. Εκεί ήταν και το 1ο τεύχος που ρίχνει μπουνιά στον Χιτλερ.

Εγώ ήμουν αυτός με τις ράχες!

Ο μπάτμαν από πάντα είναι ψυχοπαθής. Χρειάζεται να είσαι και λίγο για να βγαίνεις τα βράδια ντυμένος νυχτερίδα προσπαθώντας να απαλύνεις τον θάνατο των γονιών σου αποδίδοντας δικαιοσύνη, δε νομίζεις; όσο για το φτωχός, δεν καταλαβαίνω γιατί το λες. Ήταν ο ίδιος πλούσιος Μπάτμαν που ξέρουμε πάντα με την έπαυλη κλπ. Όσον αφορά το αλεξίπτωτο, είναι ένας Μπάτμαν μόλις στο 2ο έτος ενεργείας του. Ήταν ταιριαστό για τώρα, αν σε κάθε ταινία τρώει τούμπες προφανώς δε θα ναι.

Προφανώς δεν ήξεραν πως να μεταφράσουν το λογοπαίγνιο statue squaw - στάτους κβο και σου λέει ας βάλουμε εμείς μια ελληνική έκφραση να ταιριάζει λίγο με το εξώφυλλο

Μην ξεχνάτε επίσης ότι τόσο η Μάγια όσο και η Χάιντι επαναπροβλήθηκαν μετά την ΕΡΤ, μέσω του καναλιού Alter στις αρχές του 2000, με νεότερη μεταγλώττιση, οπότε έγιναν έτσι γνωστές σε μια πολύ νεότερη γενιά. (Μιλάω για τις ίδιες κλασικές σειρές που έδειχνε η ΕΡΤ το '80, μόνο οι φωνές άλλαξαν). Η Μάγια μάλιστα έπαιξε για ένα διάστημα με τρίτη, δυσεύρετη μεταγλώττιση, τέλη 90s και στο Star. Παρομοίως ο Μικρός Πρίγκιπας που αναφέρθηκε, πριν γίνει νεότερη 3D σειρά, είχε βγει σε DVD και επαναπροβληθεί τουλάχιστον άλλες 3 φορές. Γενικώς τα συγκεκριμένα έτυχαν πολλών επαναλήψεων και γι'αυτό είναι γνωστά. Τώρα για τον Καμπαμαρού και την Κάντυ Κάντυ, δεν ξέρω κατά πόσο είναι γνωστοί στην γενιά μου, σίγουρα έχουν περάσει όμως στην ελληνική ποπ κουλτούρα και κάπου θα τους έχουν ακούσει έστω ως αναφορά. Να έχουν κάτσει να τους δουν, δεν ξέρω, ίσως πολύ συγκεκριμένοι που ασχολούνται γενικώς και δε σνομπάρουν τα κινούμενα σχέδια.

Καταλαβαίνεις βέβαια ότι συνεχίζεις να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα και να μιλάς για μια πλήρη μετάφραση, την οποία προσωπικά δεν πρότεινα και ήδη είπα ότι δεν την υποστηριζω στα περισσότερα ονόματα. Πού κολλάει το Namor -> Υποβρυχιάκιας, The Rock -> Βράχος και όλα αυτά που φέρνεις σαν ξεχειλωμένο παράδειγμα; Μιλάμε για το απλούστατατο, η ξένη λέξη είναι Doctor, στα ελληνικά δε θα το πούμε Ντόκτορ, αλλά η φυσική προφορά που βγαίνει σε έναν που μιλά στα ελληνικά είναι Δόκτωρ. Δεν είπα ούτε να τον λέμε Δόκτωρ Χαμό, ούτε τον Άιρον Μαν Σιδεράνθρωπο, ούτε καν τους F4 ως Τέσσερις Φανταστικούς (που το τελευταίο εμένα μ'αρέσει, αλλά το σέβομαι να μην το θέλει κάποιος, το καταλαβαίνω). Σου έδωσε και ο @ thor77 άπειρα παραδείγματα που επέλεξες να αγνοήσεις και να πεις μια δικαιολογία αντί να λήξει η κουβέντα στο "εμένα μ αρέσει να τον λένε Ντόκτορ, γούστο μου καπέλο μου" που είναι απολύτως σεβαστό χωρίς να προσπαθείς να μας πείσεις όμως ότι είναι και το απόλυτα σωστό. Όπως και να 'χει. Εννοείται η ουσία είναι ότι η έλλειψη συνοχής στις μεταφράσεις ονομάτων της radnet, ξεπερνάει κάθε λογική και είναι μια τραγική κατάσταση, όπως είπαν και άλλα παιδιά πριν. Ας επιλέξουν έναν τρόπο γραφής κι ας μείνουν εκεί αντί να υποτιμούν την ποιότητα του προϊόντος τους.

Προσωπικά δεν είμαι φανατικός οπαδός των μεταφρασμένων ονομάτων, ακριβώς επειδή πολλές φορές η απόδοση είναι αδύνατη με σωστό τρόπο, καλώς ή κακώς. Αλλά μην φτάνουμε και στο άλλο άκρο. Δε μίλησα καν για πλήρη μετάφραση, το Ντοκτορ -> Δόκτωρ είναι μια ελάχιστη ελληνοποίηση του ονόματος. Όπως αργότερα και ο Colossus θα ήταν σωστό να γίνει Κολοσσός και όχι ΚΟΛΟΣΣΟΥΣ. Είναι μια πολύ απλή κίνηση που ούτε αφαιρεί κάτι από το αγγλικό ούτε ξενίζει. Απλά το φέρνει στα ελληνικά δεδομένα ως όφειλε με τον ελάχιστο δυνατόν τρόπο.

Γιατί υπάρχει αντιστοιχη λέξη στα ελληνικά πιο ευηχη που απλά μεταφράζει τη λέξη σχεδόν αυτούσια. Δόκτωρ Ντουμ. Δηλαδή αν ένας ξένος ήρωας λεγόταν Socrates εσύ θα ήθελες να τον γράψουν ως "σοκρατες" αντί για Σωκράτη πχ; για να λέμε ότι είναι πιστό στο αγγλικό;

Το είδα σήμερα. Οι προσδοκίες ήταν υψηλότατες, τόσο λόγω των τρέιλερ που με είχαν ψήσει πολύ, όσο και λόγω των θετικότατων reviews που κυκλοφορούσαν τις τελευταίες μέρες, που το παρουσίαζαν σαν αριστούργημα. Οκ, αριστούργημα δεν ήταν, ούτε η καλύτερη ταινία Μπάτμαν, αλλά ήταν κάτι πολύ καλό και πρωτότυπο σε γενκά πλαίσια. Πραγματικά πρόκειται για μια 3ωρη νεο-νουάρ ταινία, στα πρότυπα των Se7en και Zodiac του David Fincher. Αυτό ίσως κάποιους τους ξενίσει, άλλοι μπορεί να περιμένουν περισσότερη δράση (η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι πολύ περισσότερη από όσα βλεπουμε στα τρέιλερ), γενικώς είναι μια ταινία που θα διχάσει. Παρόλα αυτά, αν ξέρεις τι πας να δεις, θεωρώ σε κρατάει καρφωμένο εκεί για τουλάχιστον 2μιση ώρες, το οποίο για ταινία τέτοιας διάρκειας, είναι σίγουρα επίτευγμα. Φοβερή ένταση, ενδιαφέρουσα υπόθεση, ωραίοι χαρακτήρες, διατηρούν το ενδιαφέρον αμείωτο, μέχρι την τρίτη πράξη που θεωρώ σαν να ξεφούσκωσε λίγο όλο αυτό, ήθελα λίγο καλύτερο κλείσιμο, χωρίς να ήταν άσχημο, απλά σε συνδυασμό με το πόσο την περίμενα και το πόση ένταση είχε πριν, έκλεισε αρκετά χλιαρά. Ακόμη, είναι πράγματι μια πολύ κομιξική μεταφορά του Μπάτμαν. Σκοτεινή, ατμοσφαιρική, μουντή, ντετεκτιβική περιπέτεια αλά Long Halloween, θυμίζει και λίγο στιγμές Scott Snyder πχ The Black Mirror θα έλεγα. Η ψυχοσύνθεση του Μπάτμαν για πρώτη φορά αναλύτεται τόσο πολύ, με μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση-ενδοσκόπηση που σου δίνει επακριβώς την όλη του ιδιοσυγκρασία. Η σχέση του με την Κατγούμαν άψογη, ακριβώς όπως την ξέρουμε στα κόμικ, φοβερή χημεία Πάτινσον-Κράβιτζ αλλά και η όλη αντίθεση στις μεταξύ τους ιδεολογίες/ηθικούς φραγμούς, είναι εκεί. Και η ίδια η Κράβιτζ πολύ ταιριαστή, με την σωματικότητα στην υποκριτική που πρέπει. Ο Πιγκουίνος του Φάρελ η μεγάλη έκπληξη της ταινίας, δεν το περίμενα αλλά ήταν απολαυστικότατος. Ο Γκόρντον του Τζέφρι Ράιτ επίσης πολύ δυνατός. Ο Άλφρεντ του Άντι Σέρκις, λίγο έπαιξε, δεν κατάφερα να σχηματίσω γνώμη, αλλά ήταν οκ θεωρώ. Ο μεγάλος αντίπαλος, ο Γρίφος του Πωλ Ντέινο, κάνει μια υπερπροσπάθεια θα έλεγα, που άλλοτε δίνει εξαιρετικές στιγμές, και άλλοτε καταφεύγει λίγο στη υπερβολή, αλλά ήταν μια ενδιαφέρουσα σοβαροφανής προσέγγιση. Τέλος, ο Πάτινσον, ένας θλιμμένος Μπάτμαν που ταιριάζει γάντι στην όλη προσέγγιση, τα δίνει ολα και μόνο με τις εκφράσεις του προσώπου του. Γενικώς, ένα ωραίο στήσιμο του Γκόθαμ, χωρίς να αναλώνεται σε ανούσια origin story, σε βάζει σιγά-σιγά σε ένα σύμπαν που είναι ζωντανό, προϋπάρχει και με το πόσο καλοφτιαγμένο είναι, πιστεύω έχει τα φόντα για μια εξαιρετική τριλογία. Η ταινία αυτή ουσιαστικά θέτει τις βάσεις για όλο αυτό και γι'αυτό τη εκτίμησα παρόλο που δεν έκλεισε όσο δυνατά θα ήθελα την βασική υπόθεση. Το στήσιμο της νέας αυτής μεταφοράς του Bat-κόσμου στην μεγάλη οθόνη, το πέτυχε και πιστευω τα καλύτερα είναι μπροστα μας! Να αναφερθώ και σε μερικές απόψεις που διάβασα. Δε θα αναλωθώ σε μερικούς προκατειλημμένους που σνομπάρουν Πάτινσον επειδή πριν 10 χρόνια έπαιξε στο - ομολογουμένως άθλιο - Twilight. Έχει εξελιχθεί πολύ και αν κάποιος δεν μπορεί να ξεκολλήσει από αυτή την εικόνα, μάλλον δεν τον έχει δει σε εξαιρετικές ερμηνείες τύπου Good Time, Ο Φάρος κ.α. Ας μην τη δουν ποτέ οι συγκεκριμένοι, που είναι μια μικρή αλλά ηχηρή μερίδα θεατών απ' όσο βλέπω στα σόσιαλ. Θα τοποθετηθώ πάνω σε κάτι reviews τύπου "δεν ήταν διασκεδαστικό", "βαρεθήκα" κλπ κλπ. Περί ορέξεως προφανώς αλλά γιατί ένα 3ωρο νουάρ που τυχαίνει να έχει τον Μπάτμαν στο επίκεντρο, να υποχρεούται να 'ναι διασκεδαστικό; Έχει άλλο σκοπό. Να ξετυλίξει μια ιστορία μυστηρίου αναπτύσσοντας ενδιαφέροντες χαρακτήρες γύρω της. Οι ίδιοι όταν δουν Marvel που βασικό στόχο έχει τη διασκέδαση θα σου πουν, εντάξει, παιδιάστικα πράγματα, τίποτα το αξιόλογο κλπ. Δεν ξέρουν τι θέλουν μάλλον.

Έχει πολύ ψωμί το DCeased, με τουλάχιστον 2 συνέχειες, μια ακόμα ιστορία που νομίζω εκτυλίσσεται παράλληλα με τις άλλες, και περιμένουμε και το DCeased 3 όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα. Να δούμε, θα βγάλουν και τις συνέχειες; Κλασικά τα έχω ήδη στα αγγλικά και αναστενάζω που ήμουν ανυπόμονος και δεν τα πηρα ελληνικά απο Οξύ Και ο King Thor θαυμάσιο νέο αν και λιμπίζομαι τα όμνι Thor by Jason Aaron που θα βγουν σύντομα...

Πάντως οι δημιουργοί της ταινίας έχουν πει ότι εμπνεύστηκε από τα εξής 3 κόμικ: The Long Halloween (που αναφέρεται κι εδώ, και απορώ που ακόμα να το εκδόσει στα ελληνικά κάποιος) Batman: Year One Batman: Ego and Other Tales καθώς και από διάφορες ταινίες των 70s τύπου Chinatown, All the President's Men, The French Connection κ.α... O Πάτινσον αναφέρει συχνά επίσης ότι ξεχώρισε το Batman: Shaman σαν απεικόνιση του χαρακτήρα.

Προσωπικά το Τεντεν το βρήκα από χθες τελικά σε περίπτερο.

Όχι και δεν δείχνει κάτι καινούργιο...Απλά είναι καλά κρυμμένα... Προσοχή για spoilers όσοι θέλουν να ναι πλήρως ανεπηρέαστοι

Τρομερός! Μόνο μια διόρθωση/προσθήκη, το Thor : The Godbutcher είχε κυκλοφορήσει από Anubis, το 2013. https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/29394-thor-god-of-thunder/

Στο κέντρο τύπου Press Gallery μέσα στον σταθμό Δουκισσης Πλακεντιας δεν βρήκα κάποιο από τα 2 πάντως και γενικά είναι αρκετά ενημερωμένο (είναι από τα ελάχιστα της περιοχής που φέρνουν Εκδόσεις Μικρός Ηρως ας πούμε, ενώ φέρνουν από Πέμπτη τόσο τα Μίκυ Μαους συνήθως όσο και τους τόμους Hachette / Radnet).

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το doomsday clock επίτηδες αφέθηκε σε ένα αβέβαιο μέλλον "1 χρόνο μετά τις τρέχουσες ιστορίες", που λόγω των πολλών καθυστερήσεων κατά την έκδοσή του, δεν πολυτηρηθηκε και οι γύρω τίτλοι προχώρησαν. Το death metal είναι καθαρά μετά το dark knights metal. Αν διαβάζαμε όλα τα tie ins κλπ τοτε ισως είχε σημασία, καθώς εκδόθηκε μετά το D Clock. Αλλά γι αυτό που θα δούμε εδώ θεωρώ μηδενική επιρροή έχει το doomsday clock