germanicus

από τις σειρές φετίχ μου και ο Valt το ξέρει (και βρήκε και τα 3 που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το θηρίο!!!) Στα πολωνικά Ekspedycja. Σκιτσάκι Polch, σενάριο Mostowicz και Gorny, άπαντες Πολωνοί. Ceux venus de l'espace γαλλιστί, Die Goetter aus dem All γερμανιστί, The Gods from outer space αγγλιστί. Τα γερμανικά εξώφυλλα των υπολοίπων 5 τευχών:

το τρίτο θα το πάρει όποιος κάτσει και φτιάξει το κατάλογο με το τι, πότε και από ποιον έχει κυκλοφορήσει από Αντιρίξ και Συμφωνίξ. εκτός συναγωνισμού όποιος φτιάξει τη λίστα με όλες τις κυκλοφορίες του εβδομαδιαίου Μίκυ Μάους με τίτλους και δημιουργούς. φυσικά ένα τέτοιο άτομο καλά θα κάνουμε να το καλοπιάσουμε αφού κατά πάσα πιθανότητα θα μπορεί να πολλαπλασιάζει ψάρια, να αλλάζει το νερό σε κρασί (το ανάποδο είναι αρκετά εύκολο... ξέρω κανα δυο καπηλιά όπου αυτό συμβαίνει σε ημερήσια βάση) και φυσικά όλα αυτά ενώ περπατάει σε νερό (απ΄όσο θυμάμαι αυτό είναι από τα λίγα που δεν έκανε ο Kurt Russell στον Πράσινο Βάλτο (Tombstone)). Δεν είμαι σίγουρος ότι βιάζομαι να το πετύχω face to face...

χε χε. το φαντάστηκα... αυτό θα το βρεις. αυτό όμως? θύμισε μου όταν βρεθούμε να στο πασάρω για τα δέοντα. αξίζει τον κόπο.

Κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη (προχτές το πήρα πρέφα) από τη Μαμουθ Κόμιξ εκτός σειράς το προαναφερθέν κόμικ των Pierre Christin και Alain Mounier. Ατυχώς κάναν μια, ας πούμε, σύγκριση, στο οπισθόφυλλο με το αριστούργημα των Christin - Bilal Παρτίδα Κυνηγιού. Ίσως σε 20 χρόνια να κοιτάζουμε πίσω και όντως το συγκεκριμένο να αποδειχτεί ότι προφήτεψε/ανέλυσε 5 πράγματα εξ'ίσου πετυχημένα. Προσωπικά το αμφιβάλλω. Κατά τα άλλα κλασσικό καθαρό σχέδιο και μια αξιοπρεπής ιστοριούλα. ΥΓ Να θυμίσω ότι ο Pierre Christin (γεννηθείς το 1938) μεταξύ άλλων έχει στο παλμαρέ του τα σενάρια στα κορυφαία Παρτίδα Κυνηγιού (La Partie De Chasse) και Οι Φάλαγγες της Μαύρης Τάξεως (Les Phalanges de l'Ordre Noir). Το πρώτο μπορείτε ίσως ακόμα να το βρείτε στα ελληνικά. Κυκλοφόρησε από τη Βαβέλ το 1988. Και τα 2 είναι συνεργασίες με τον Enki Bilal. Εαν δεν, υπάρχει (και στον τράκερ) στα αγγλικά (όπως άλλη μια συνεργασία τους, το La ville qui n'existait pas). Τέλος υπάρχει και η σειρά Βαλεριάν αν και εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα αφού η Μαμούθ ανεξήγητα έχει εκδόσει τους τόμους 9+10...

γίγαντα ftsgr αναλογίζομαι τώρα ένα Disney μέσα από τα μάτια της Marvel στο οποίο η Νταίζυ γεννά το εξώγαμο αυγό του Ντόναλτ, οι Λιούι και Ντιούι βρίσκουν τον Χιούι νεκρό από overdose (ο οποίος φυσικά αγόρασε τη μοιραία δόση πουλώντας τα τελευταία μετάλια από τους μικρούς εξερευνητές), ο Μίκυ εξομολογείται στη Μίνι ότι είναι ένας βασανισμένος gay, ο Τσιπ κι ο Ντέηλ το διαλάνε γιατί ο δεύτερος είναι ένα ρεμάλι του κερατά που μπεκρουλιάζει και έχει κάνει την τρύπα στο δέντρο να μην πω τι, ο Γκούφυ αντιμετωπίζει υπαρξιακά προβλήματα (να φυστικωθεί κανείς ή να μη φυστικωθεί? και γιατί να μη χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για κονόμα), ο Κύρος τρελλαίνεται και το παίζει τρελλός επιστήμων και σε ένα φοβερό crossover το Μαύρο Φάντασμα ενώνει δυνάμεις με τον Galactus, αλλά τα σχέδια τους αποτρέπονται από τις ενωμένες δυνάμεις του Silver Surfer και του Σούπερ Φέθρυ. α ναι. και φυσικά σκιτσάκι από Jack Kirby, να μη ξεχνιόμαστε...

τσιμπήστε το εξώφυλλο από το τευχάκι με την εμφάνιση του Σκρουτζ ως τα-τα τα-τα Tuba Mascherata (μασκαρεμένη τούμπα? ) Ο μπαρμπά Πατίνιας είναι το όνομα του Σκρουτζ στα Πορτογαλικά... Tio Patinhas και Patinhas MacPatinhas

"Μία εβδομάδα αργότερα, στο ειδικό τεύχος του περιοδικού Hara-Kiri γραφόταν ότι "ο Reizer είναι καλύτερα, πήγε στο νεκροταφείο με τα πόδια"." απίστευτη ατάκα! thanx @both for the info!

@diafanos gracias! το κάνω έτσι λοιπόν.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ Εκδοτική: MAMOYΘΚΟΜΙΞ 1. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 1. Οχυρό Ναβάχο 2. ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 1. Τζόναθαν Κάρτλαντ 3. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 2. Κεραυνοί στη Δύση 4. ΜΑΚ ΚΟΥ 1. Ο Θρυλικός Αλέξις Μακ Κόυ 5. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 3. Ο μοναχικός αετός 6. ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 2. Τελευταίο κονβόι για Όρεγκον 7. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 4. Ο χαμένος καβαλάρης 8. ΜΑΚ ΚΟΥ 2. Το όνομα του είναι Μακ Κόυ 9. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 5. Το μονοπάτι των Ναβάχος 10. ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 3. Το φάντασμα του Γουάκ-Χι 11. ΜΑΚ ΚΟΥ 3. Παγίδες για τον Μακ Κόυ 12. ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 4. Ο θησαυρός της γυναίκας - αράχνης 13. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 6. Ο άντρας με το ασημένιο αστέρι 14. ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 5. Το ποτάμι του ανέμου 15. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 7. Το σιδερένιο άλογο 16. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 8. Ο άνδρας με την ατσαλένια γροθιά 17. ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 9. Το μονοπάτι των Σιου Κυκλοφορίες στην Γαλλία. Δεν κυκλοφορούν Ελλάδα ακόμη: ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ 10. General tete jaune 10/1971 11. La mine de l'allemand perdu 1/1972 12. Le spectre aux balles d'or 7/1972 13. Chihuahua Pearl 1/1973 14. L'homme qui valait 500 000$ 7/1973 15. Ballade pour un cercueil 1/1974 16. Le hors la loi 10/1974 17. Angel Face 7/1975 18. Nez casse 1/1980 19. La longue marche 10/1980 20. La tribu fantôme 3/1982 21. La derniere carte 11/1983 22. Le bout de la piste 9/1986 23. Arizona love 10/1990 24. Mister Blueberry 11/1995 25. Ombres sur Tombstone 11/1997 26. Geronimo l'Apache 10/1999 27. OK Corral 9/2003 28. Dust 3/2005 ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΚΑΡΤΛΑΝΤ 6. Les doigts du chaos 1/1982 7. Silver Canyon 11/1983 8. Les survivants de l'ombre 3/1987 9. L'enfant lumiere 3/1989 10. Les repères du diable 1/1995 ΜΑΚ ΚΟΥ 4. Le triomphe de Mac Coy 11/1976 5. Wanted Mac Coy 3/1977 6. La mort blanche 11/1977 7. Trafiquants de scalps 10/1978 8. Little Big Horn 1/1980 9. Le canyon du diable 4/1981 10. Fiesta a Durango 1/1982 11. Camerone 4/1983 12. L'outlaw 10/1984 13. Les collines de la peur 2/1987 14. Le desert des fous 6/1988 15. Mescaleros station 6/1989 16. Le fantome espagnol 6/1990 17. Terreur apache 6/1991 18. La malle aux Sortileges 9/1993 19. La lettre de Hualco 1/1995 20. Lointaine patrouille 11/1996 21. Sur la piste de miss Kate 2/1999 Παρουσιάσεις για τις σειρές : ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΥ / TZONAΘAN ΚΑΡΤΛΑΝΤ / ΜΑΚ ΚΟΫ

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ Εκδοτική: MAMOYΘΚΟΜΙΞ 1. ΘΟΡΓΚΑΛ 1. Η προδομένη μάγισσα 2. ΧΑΝΣ 1. Το τελευταίο νησί 3. ΘΟΡΓΚΑΛ 2. Το νησί των παγωμένων θαλασσών 4. ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 1. Ο στρατηγός Σατάν 5. ΘΟΡΓΚΑΛ 3. Οι τρεις γέροντες του Αραν 6. ΧΑΝΣ 2. Αιχμάλωτος της αιωνιότητας 7. ΘΟΡΓΚΑΛ 4. Η μαύρη γαλέρα 8. ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 2. Κεραυνοί στο Κορονάντο 9. ΘΟΡΓΚΑΛ 5. Πέρα από τις σκιές 10. ΧΑΝΣ 3. Οι μεταλλαγμένοι της Ξανάγια 11. ΘΟΡΓΚΑΛ 6. Η πτώση του Μπρεκ Ζαρίθ 12. ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 3. Τα σύνορα της κόλασης 13. ΑΛΦΑ 1. Η ανταλλαγή 14. ΜΠΡΟΥΣ ΧΟΚΕΡ 1. Πλώρη για Γιβραλτάρ 15. ΘΟΡΓΚΑΛ 7. Το παιδί των άστρων 16. ΧΑΝΣ 4. Οι μονομάχοι 17. ΘΟΡΓΚΑΛ 8. Αλινόη 18. ΑΛΦΑ 2. Συμμορία Μπογκντάνοφ 19. ΘΟΡΓΚΑΛ 9. Οι Τοξότες 20. ΜΠΡΟΥΣ ΧΟΚΕΡ 2. Το όργιο των καταραμένων 21. ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 4. Μια περιπέτια στο Μανχάταν 22. ΘΟΡΓΚΑΛ 10. Η χώρα Κα 23. ΧΑΝΣ 5. Ο νόμος της Αρντέλια 24. ΘΟΡΓΚΑΛ 11. Τα μάτια του Τάνατλοκ 25. ΑΛΦΑ 3. Η ανταμοιβή 26. ΜΠΡΟΥΣ ΧΟΚΕΡ 3. Απόσπασμα θανάτου 27. ΘΟΡΓΚΑΛ 12. Η πόλη του χαμένου θεού 28. ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 5. Η όαση στις φλόγες 29. ΑΛΦΑ 4. Η λίστα 30. ΘΟΡΓΚΑΛ 13. Μεταξύ γης και φωτός 31. ΧΑΝΣ 6. Ο πλανήτης της μαγείας 32. ΘΟΡΓΚΑΛ 14. Ααρίσια 33. ΘΟΡΓΚΑΛ 15. Ο άρχοντας των ορέων 34. ΘΟΡΓΚΑΛ 16. Η Λύκαινα Αφιερώματα ανά σειρά για το σύνολο των παραπάνω θα βρείτε στα links που ακολουθούν: ΘΟΡΓΚΑΛ / ΑΛΦΑ / ΧΑΝΣ / ΜΠΕΡΝΑΡ ΠΡΙΝΣ / ΜΠΡΟΥΣ ΧΟΚΕΡ Κυκλοφορίες στην Γαλλία. Δεν κυκλοφορεί Ελλάδα ακόμη: ΘΟΡΓΚΑΛ 17. La gardienne des cles 6/1991 18. L'epee soleil 4/1992 19. La forteresse invisible 11/1993 20. La marque des bannis 1/1995 21. La couronne d'Ogotai 11/1995 22. Geants 11/1996 23. La cage 11/1997 24. Arachnea 4/1999 25. Le Mal bleu 11/1999 26. Le Royaume sous le Sable 11/2001 27. Le barbare 11/2002 28. Kriss de Valnor 10/2004 29. Le sacrifice 11/2006 ΧΑΝΣ 7. Les enfants de l'infini 4/1994 8. Le visage du monstre 2/1996 9. La princesse d'Ultis 12/1997 10. Le peril arc-en-ciel 10/1998 11. Le secret du temps 11/1999 12. Le pays des Abysses 12/2000 ΜΠΕΡΝΑΡ PRINCE 6. La loi de l'ouragan 8/1973 7. La fournaise des damnes 2/1974 8. La flamme verte du conquistador 10/1974 9. Guerilla pour un fantome 8/1975 10. Le souffle de Moloch 8/1976 11. La forteresse des brumes 3/1977 12. Objectif Cormoran 2/1978 13. Le port des fous 8/1978 14. Le piege aux 100.000 dards 8/1980 15. Orage sur le Cormoran 10/1989 16. La dynamitera 1/1992 17. Le poison vert 2/1999 ΑΛΦΑ 5. Sanctions 10/2000 6. L'emissaire 4/2002 7. Snow White, 30 secondes ! 10/2003 8. Jeux de puissants 11/2004 9. Scala 9/2006 10. Mensonges 5/2007 11. Fucking Patriot 8/2009 ΜΠΡΟΥΣ ΧΟΚΕΡ 4. Le puzzle 9/1987 5. Tout ou rien 9/1988 6. Les bourreaux de la nuit 1/1991 7. Le royaume des enfers 4/1996

@Άβυσσος για Star Blazers ρίξε μια ματιά εδώ

ώπα. ούτε το Comet Empire δεν έχει υπότιτλους?!?! στο Quest for Iscandar είχα ψιλοχαλαστεί, περίμενα ότι θα ήταν Γιαπωνέζικα με αγγλικούς υπότιτλους και εντέλει ήταν αγγλικά χωρίς υπότιτλους. Είχα θεωρήσει όμως ότι εντάξει, 2001, πρώτη δουλειά, θα βελτιωνόντουσαν μετά. που τσεκάρω στο opensubtitles.org και στο forom.com δε βρίσκω υπότιτλους πάντως.... κρίμας. καίτοι τα μιλάω μια χαρά, προτιμώ να έχω και υπότιτλους στα αγγλικά γιατί ενίοτε χάνω λόγω προφοράς ή άγνωστης λέξης/έκφρασης.

Οι μύστες θα ξέρουν σε τι αναφέρομαι και θα μπήκαν εξ'επι τούτου. Λεπόν. Αναφερόμαστε φυσικά στο θρυλικό διαστημόπλοιο Αργώ του Leiji Matsumoto (γνωστού και από το Captain Harlock) στο Space Battleship Yamato, όπως το μάθαμε στα πάτρια στις αρχές της δεκαετίας του 80. Ξεκίνησε το 1973 ως ιδέα για μια τηλεοπτική σειρά sci-fi με το όνομα Asteroid Ship Icarus. Το 1974 βγήκε η πρώτη σεζόν 26 επισοδείων και αφορούσε το ταξίδι του διαστημόπλοιου στον πλανήτη Ισκαντάρ όπου η βασίλισα Στάρσα (αυτό το όνομα είχε στα ελληνικά? δε θυμάμαι) θα τους έδινε το αντίδοτο για να αναστρέψουνε τη ραδιενεργή καταστροφή που είχαν προκαλέσει στη γη οι Gamilons. Στη δεύτερη σεζόν το 1978 η Comet Empire από το γαλαξία της Ανδρομέδας θα επιτεθεί στη γη. Στην τρίτη σεζόν (που δεν μεταδόθηκε στην Ελλάδα) το 1980 στα Bolar Wars ο ήλιος θα χτυπηθεί από μια βόμβα και οι κάτοικοι της γης θα πρέπει να βρουν ή τον τρόπο να αποτρέψουν μια supernova έκρηξη ή πως να μετοικίσουν. Και οι 3 σεζόν υπάρχουν σε DVD, προσέξτε (α) το θέμα υπότιτλοι (έχω την πρώτη μεταγλωτισμένη στα αγγλικά αλλά δεν έχει υπότιτλους) (β) το θέμα μεταγλωτισμός (για τους πιουρίστες που μπορεί να θέλουν το αυθεντικό ιαπωνέζικο) και (γ) οι σειρές είχαν πετσοκοπεί το 80 στην Αμερική όσον αφορούσε το σεξ (ψιλοανύπαρκτο ούτως ή άλλως, μη περιμένετε hentai), τη βία και το αλκοόλ (αν είχε και ναρκωτικά, θα τα κόβαν κι αυτά ). Υπήρξαν και 5 ταινίες. Το Space Cruiser Yamato που αποτελεί ένα cut+paste της πρώτης σεζόν σε 90 λεπτά, το Arrivederci Yamato το οποίο "αποσυμπιέσαν" για να φτιάξουν τη 2η σεζόν, το Yamato: The New Voyage και το Be Forever Yamato (αυτές οι 2 βγήκαν πριν την 3η σεζόν) και τέλος το Final Yamato. Περισσότερα όμως για τα κινούμενα σχέδια ΕΔΩ Πρωτοβγήκε σε κόμικ από την Comico το 1987 σε 2 runs, μια 4 τευχών και μια 5. Στη δεκαετία του 90 η Argo Press (κλάδος της Voyager Entertainment) έκανε μια προσπάθεια να βγάλει καινούργια τεύχη, αλλά διακόπηκε λόγω των χαμηλών πωλήσεων μετά από 12 τεύχη (το πρώτο έχει την αρίθμηση 0 και το τελευταίο το 11) Φυσικά πριν από δαύτα οι Ιάπωνες είχαν φροντίσει να βγάλουν τα απαραίτητα Manga. To Cosmoship Yamato του 75 (εδώ έχουμε τα εξώφυλλα από τη 2η έκδοση του 78) το Farewell Space Battleship Yamato του 78 και το Space Battle Ship Great Yamato του 2001 και για όποιον έφτασε μέχρι εδώ και συνεχίζει να διαβάζει online comic . Από το τέλος της σελίδας, προς τα πάνω. (Ιάπωνες....) για περισότερο ινφο Βικιπέδια επίσημο site, για να ακούσετε και τη μουσικούλα Γαλλικά μεν, πολύ καλά δομημένο δε [mal type=manga id=33333]

καθαρά για διευκόλυνση. το Η Ομάδα G - H Μάχη των Πλανητών στα αγγλικά θα το βρείτε είτε ως "Battle Of The Planets" είτε σε ένα revamp που έγινε ως "G-Force" (παρεπιπτόντως και τα 2 βασίζονται στο γιαπωνέζικο Gatchaman, πετσοκομμένο φυσικά από άποψη σεξ, βίας και ροκ-εν-ρολ (το τελευταίο μπορείτε να το αφαιρέσετε, απλώς κόλλαγε)). το διαστημόπλοιο Αργώ τώρα (το οποίο ήταν σαφώς καλύτερο) θα το πετύχετε ως Star Blazers (για την πρώτη σεζόν) πετσοκομμένη (surprise surprise) εκδοχή του Space Battleship Yamato και Comet Empire (για τη δεύτερη σεζόν). αγνοώ αν υπήρξε ποτέ και μεταφορά σε κόμικ του δεύτερου...

Ludwig Von Drake... τι λες ρε φίλε... τι μου θύμισες τώρα. Κολλημένος από τη δεκαετία του 90 με τις ιστορίες του Barks και του Rosa, είχα ξεχάσει μερικές φάτσες... Ψάχνωντας λχ βρήκα την άλλη τη φοβερή φιγούρα τον Moby Duck... anyhow. Επί του θέματος. Αυτά τα strips είναι από εφημερίδα. Απ'ότι διακρίνω στην εικόνα λέει King Features Syndicate. Στην ΟΥΖΑ φτιάχνει ένας καλλιτέχνης ένα στριπ (λχ τα Peanuts), τα δίνει σε μια εταιρεία και αυτή φροντίζει τη διανομή τους στις τοπικές εφημερίδες. Πρέπει να θυμάται κανείς ότι η ΟΥΖΑ είναι 50 πολιτείες, η κάθε μια με τη μεγαλούπολη της, με την τοπική εφημερίδα της κλπ. Αυτός που ζει στο Τσιβικάγο θα διαβάσει την Chicago Tribune, αυτός που ζει στον Αη Λιά, την St Louis Post Dispatch κ.ο.κ. Washington Post, NY Times κλπ, μπορεί να είναι οι πιό γνωστές σε εμάς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τις διαβάζουν και τόσο εκτός NY ή Washington DC. τα στριπς αυτά βγαίνουν τις καθημερινές στη μορφή που μας παραθέτεις (μια σειρά από 3-4 πάνελς) και τις κυριακές ορισμένα από αυτά θα έχουν περισσότερες σειρές των 3-4 πάνελ. Η πρώτη εμφάνιση του Donald σε μορφή κόμικ ήταν στο στριπ Silly Symphonies το Σεπτέμβρη του 1934. Σε αυτό το στριπ είναι που θα δουλευτεί από τον Al Taliaferro (νομίζω ότι υπάρχει δουλειά του στο Κόμιξ) και που θα πρωτοεμφανιστούν τα ανήψια του. Παραθέτω ένα παράδειγμα από στριπ του Donald από το 1960 αυτή την εικόνα την κονόμησα εδώ. Για το χ/ψ λόγο δε με αφήνει να κάνω attach ολόκληρη σελίδα με στριπάκια. Όποιος θέλει, είναι αλφαβητικά, κατεβαίνει στα Donald και βρίσκει αυτό (ολόκληρο) και καμπόσα ακόμα, όλα του Carl Barks.

:partytime2: μωρέ ας έβγαζε η Ελευθεροτυπία ή κανένα Nitro/Kitro/Mitro τευχάκια με Crepax και σου λέω αν θα τον ήξερε ο κόσμος ή όχι. Βέβαια έχεις δίκιο στο "βαρύ" διότι κομματάκι δύσκολο οι ψευτοδιανοούμενοι. ψευτοκουλτουριάρηδες να πασάραν στο λαό πραγματικά καλό υλικό (για όποιον αμφιβάλλει ας μου δείξει την τελευταία μετάφραση του Eternauta του Osterman ή του Maus του Spiegelman ή του Θείου Understanding Comics του Scott McCloud)... τζάμπα τσόντα στο λαό και γαλλοβελγικό κόμικ για να κολακεύσουμε τον αντιαμερικανισμό μας... anyhow. τσατίστηκα πάλι Για τον τράκερ, δεν θέλω να ανεβάσω ξενόγλωσσο υλικό. Αν κάποιος μου ζητήσει κάτι, οκ, να εξυπηρετήσω. Προτιμώ ας το πούμε "βουβό" (ή κόμικ χωρίς λέξεις ή σκέτη εικόνα) ή scanlations στα ελληνικά. Θα ήθελα να κρατήσω αυτό το ελληνοκεντρικό πρίσμα. Θα μπορούσα να ανεβάσω ένα τα άπαντα του Manara, αλλά προς τι ο κόπος. Προτιμώ ένα μικρούλι με δουλειά που μπορεί να εκτιμηθεί χωρίς λόγια. Από την άλλη τώρα που τα γράφω διαπιστώνω ότι το Understanding Comics δεν έχει μεταφραστεί και το θεωρώ πολύ κομβικό στην κατανόηση του κόμικ. Είναι και στα αγγλικά που λογικά μιλάν οι περισσότεροι... :partytime2:

Χάιντι?!?!? με έστειλες! Όντως ο Miyazaki είναι κορυφή. Πολύ καλό αφιέρωμα. Thanx και για το υλικό στον tracker Για όσους έχουν πιτσιρίκια, χ*στε τις σύγχρονες αηδίες του Holywood και βάλτε τους να δουν τη Mononoke (το αγαπημένο μου απ'όσα δικά του έχω δει). Και σχέδιο και ιστορία με πλοκή... Απορία. Πρώτα διαβάζει κανείς το κόμικ ή πρώτα βλέπει τη ταινία? (για Nausica μιλάμε)

Thanx Valt! O Crepax είναι τρομακτικά ψηλά στην εκτίμηση μου. Αυτή η "καθαρότητα" και η λιτότητα στις γραμμές του (σαν τον Calvin Klein ένα πράμα ) με στέλνει. Βλέπω πόσο λίγοι τον ξέρουν και βλέπω μετά πόσος κόσμος ξέρει τον Serpieri λόγω Druuna και ειδικά τον Νταλάρα τον Manara που πάει παντού και κάνει τα πάντα και ψιλοξεφεύγω μερικές φορές... Ζορίστηκα λίγο να σταματήσω το αφιέρωμα. Αν μπορούσα θα σας γέμιζα με εικόνες του (ειδικά από Βαλεντίνες). Και λίγες έβαλα τώρα που το ξανασκέφτομαι Κανονικά θα έπρεπε να βάλω κανά δυό τόμους να πάρετε γεύση

Νυχτερίδας Ντακ.... όντως τραγικό... Ο Φέθρυ καίτοι δημιουργήθηκε στην Αμερική, έχει δουλευτεί κυρίως στην Ιταλία και στη Βραζιλία (απ'όπου και ο Νυχτερίδας aka The Red Bat aka Paper Bat aka Morcego Vermelho). Ο Νυχτερίδας μας ήρθε από τη Βραζιλία. το άλλο νούμερο τώρα (Μάρβελ Γκερλ??? δεν αποκλείεται, κάτι μου λέει) είναι και αυτό απόκυημα των Ιταλών από το 70, αν και εδώ επενέβει η θεία νέμεσις. Επειδή στις ιστορίες με αυτή (που αυτομάτως είχαν και τον Φάντομ Ντακ), ο Ντόναλτ ξαναγινόταν ο χαμένος, τα πιτσιρίκια διαμαρτυρήθηκαν οπότε την κόψαν. Δυστυχώς υπάρχουν συνολικά 5 ιστορίες στα Ιταλικά και ακόμα χειρότερα εξακολουθούν να τη χρησιμοποιούν στη Βραζιλία. Άμα θέλετε να τη ψάξετε καμπόσο στο δίκτυο, try Paperinika. Paperinik και Paperinika... Οι γείτονες μας είναι νούμερα... (πλην του Φάντομ Ντακ φυσικά φυσικά) Στα πορτογαλικά τα ονόματα έχουν μεγαλύτερη πλάκα. Superpato και Superpata που ζούνε στην Patopolis (ένα icon με παλινδρομική κίνηση της πυγμής δε γίνεται να αποκτήσουμε? ) για ακόμα περισσότερο γέλιο, σύμφωνα με τη πορτογαλική wikipedia πέραν αυτών των 3 και του Σουπερ Γκούφυ, και ο ανηψιός του Γκούφυ (go figure his name in Greek...) έχει ηρωική υπόσταση (αυτό κάτι μου λέει. ίσως να είχα την ατυχία να διαβάσω κάποιο, αλλά προφανώς το διέγραψα από τη μνήμη μου ) Super Gilberto/Super Gilly γα*ω τα φύστικια μου το γλέντι συνεχίζεται με τον σουπερ Χοσέ Καριόκα (Βραζιλιάνικα κόλπα αυτά) Morcego Vermelho.... θα προσποιηθώ ότι αυτή η φιγούρα είναι από άλλο σύμπαν και δεν θα ασχοληθώ με τους υπερ-εχθρούς της. Πάμε στο επόμενο σούργελο. Δε θυμάμαι πως λένε την "Νταίζυ" του Φέθρυ στα ελληνικά, πάρτε την όμως ως υπερ-ηρωίδα. Μωβ Πεταλούδα Borboleta Purtura... και όπως πάω να κλείσω το ποστ μου ζω τη φρίκη των αιώνων... τσιμπήστε χωρίς σχόλια. τα κονόμησα εδώ Cartola Mascarada Mickey Vespa από τα αβυσαλέα βάθη της βραζιλιάνικης ψυχής καληνύχτα σας

μου έχει φύγει ελαφρώς η μασέλα... wow fucking wow! να κάνω μια πρόταση. σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις (Marvel+DC), να υπάρχουν και μερικές προτάσεις για story-arcs ή δημιουργούς. βασικά, ότι γουστάρει αυτός που τα φτιάχνει και όχι ότι θεωρείται κουλ. Με τον Thor λχ αναρωτιόμουν πριν κανά δίμηνο τι να κατεβάσω και ένας κολλητός μου είχε προτείνει κάποια όπως τις ιστορίες του Beta Ray Bill και γενικά ότι είχε κάνει ο Simonson. Αντίστοιχα εγώ θα έλεγα για Daredevil ασυζητητί όλο το run του Frank Miller με έμφαση στα θεϊκά 178-182 και 227-233 κ.ο.κ. Από την άλλη το Kingdom Come θεωρείται πολύ καλό, το βρίσκω πολύ μέτριο και δυστυχώς το JLA:Year One που θεωρείται πολύ καλό, πήγα και το πήρα και ακόμα κλαίω τα λεφτά μου αφού το βρίσκω απλώς κακό. Ένα μπούσουλα δηλαδή του τι αξίζει :-) Once again, x-cellent job!

να διαφωνήσω έως ένα βαθμό: (α) τα Marvels βγήκαν σχετικά πρόσφατα (με τα δικά μου μέτρα και σταθμά) και θεωρούνται πλέον ως classic και must. μέσα είναι η ιστοριούλα τους δοσμένη με εξαιρετικό τρόπο (β) συνέχεια η Marvel βγάζει επανεκδόσεις παλιών ιστοριών ή κάθεται και τις ξαναλέει. πέραν κάποιου "essential spiderman", σίγουρα θα υπάρχει και ultimate εκδοχή και manga εκδοχή και tanga εκδοχή (γ) προσωπικά το θεώρησα μ**ακία που βάλαν Mary Jane και όχι Gwen. ήταν εξαιρετική ιστοριούλα και αφού η άλλη είναι ακόμα πεθαμένη, εξαιρετικά σπάνιο είδος :-) ο κόσμος θα το εκτιμούσε και θα κερδίζαν πολλά σε βάθος χρόνου (δ) όλοι οσοι αποκτούν μια πόρωση με ένα κόμικ, ψάχνονται και μαθαίνουν την όλη ιστορία, οπότε δεν θα εκπλησσόντουσαν (ίσως να κρίνω εξ'ιδίων τα αλλότρια, αλλά δεν το πολυπιστεύω) (ε) αυτές οι αλλαγές από το original είναι που οδηγούν σε Earth-1, Earth-2, Earth-my-ass, διαγραφή ολόκληρων story-arcs έτσι απλά λέγοντας "τα ονειρεύτηκε", και γενικότερα σε αυτό το κομφούζιο που οδηγεί σε crisis of infinate earths (είμαι λίγο γέρος, όντως) και σε όλες αυτές τις χαζομάρες. κάτι σαν τον James Bond (που λόγω Casino Royal είναι επίκαιρος) που οι fans αναρωτιούνται τι είναι canonical: οι ταινίες? τα βιβλία του Flemming? τα βιβλία των άλλων? τα videogames? κλπ. Ένας λόγος παραπάνω για να εκτιμεί κανείς ταινίες όπως ο Άφθαρτος, κόμικ όπως το 1963 και το Astro City, σειρές όπως το Heroes. Σε όλα μπορείς (αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο) να αντιληφθείς τις επιρροές και τον φόρο τιμής, αλλά δε σιχτιριάζεσαι με τις αλλαγές από το πρωτότυπο. Και αλλαγές κάνουν παντού. Είτε μιλάμε για μεταφορές από βιβλία, είτε για διασκευές ταινιών, είτε για κι εγώ δεν ξέρω τι. Και δε μου έρχεται στο μυαλό η τροποποίηση που εντέλει άξιζε τον κόπο. (που αν μου έρθει, θα το διαγράψω ως την εξαίρεση του κανόνα :-) ) All in all πάντως, ποτέ μου δε γούσταρα ιδιέταιρα τον Spidey, οπότε οι ταινίες ούτε με ελκύσαν ιδιέταιρα, ούτε με απωθήσαν. 3/5 αμφότερες. εδιτ Επίσης, Νίκο να σου θυμίσω ότι έχω καπαρώσει τις Φάλαγγες της Μαύρης Τάξης!

Αναρωτιέμαι ρε διάολε, πόσοι από εμάς μάθαν να διαβάζουν μέσα από τα κόμικ. κι εγώ από μικρός με ένα πάκο κόμικ (μίκυ μάους, πολεμικά (δράση, πόλεμος κλπ), αστερίξ, κλασσικά εικονογραφημένα κλπ) στο τραπέζι προκειμένου να φάω. δική μου επιλογή, καμία σχέση με πεινασμένους σεραφίνο κλπ :-) και σε αυτή τη διαδικασία γενικότερα καταλογίζω τη γενικότερη αγάπη μου στο διάβασμα (οπουδήποτε και οτιδήποτε) πάντως μη στεναχωριέσαι για τη συλλογή σου Druuna. not the only one. τουλάχιστον να μην πήγαν στα σκουπίδια, αλλά να τα διάβασε και κάποιος άλλος. μόλις αυτό τον Οκτώβρη έμαθα κατά τύχη, ότι τα κόμικ που πήγαινα και διάβαζα στο χωριό δε γινόντουσα απ'ευθείας παρανάλωμα ή συσκευασία για αυγά. η μακαρίτισα η γιαγιά μου τα έκανε πάσα σε πιτσιρίκια στη γειτονία.

Μιλάνο 15/7/1933 – 31/7/2003 Ο πατέρας της πιο διάσημης φωτορεπόρτερ της 9ης τέχνης, της Βαλεντίνας. Ο Guido Crepas (όπως είναι το κανονικό του), γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 15 Ιουλίου του 1933. Το 1943 λόγω του πολέμου η οικογένεια μετακομίζει στη Βενετία (απ'όπου και η καταγωγή της) και ο μικρός Guido αφήνοντας πίσω τις χάρτινες φιγούρες με τις οποίες έπαιζε κάθεται και σχεδιάζει καινούργιες. Το 1945 επιστρέφουν στο Μιλάνο, όπου ο Guido σχεδιάζει τα 2 πρώτα του κόμικ μιμούμενος τα πρότυπα του, κατά κύριο λόγο αμερικάνικα κόμικ (Phantom και Mandrake the Magician του Lee Falk και Flash Gordon του Alex Raymond) αλλά και το L'Asso di Picche με δουλειά μεταξύ άλλων του Hugo Pratt. Το 1947 έχει ξεχάσει τα πάντα γύρω από τα κόμικ και κύρια ενασχόληση του είναι το ξεπατίκωμα από περιοδικά ποδοσφαιριστών, αυτοκινήτων, αθλητών, όλα όσα ενδιαφέρουν έναν 14χρονο. Το 1948 δοκιμάζει και αποτυγχάνει να πιάσει δουλειά ως σχεδιαστής γρίφων στο La Settimana Enigmistica. Ενδιάμεσα οι σπουδές του τον φέρνουν στην Αρχιτεκτονική απ'όπου θα αποφοιτήσει το 1958. Για να βγάλει τα προς ζειν θα ασχοληθεί παράλληλα με το σχεδιασμό εξώφυλλων δίσκων, ειδικά της αγαπημένης του Jazz, περιοδικών, βιβλίων αλλά και διαφημιστικών πόστερ. Μια δεκάδα διαφημιστικών που θα φτιάξει για την Shell Oil θα του χαρίσει το 1957 τον Χρυσό Φοίνικα της Δημοσιότητας. 1965. Οι φίλοι του Giovanni Gandini και Ranieri Carano ξεκινάν το χιουμοριστικό περιοδικό Linus. Θα τον καλέσουν από το 2ο τεύχος, στο οποίο θα συμμετάσχει με ένα κόμικ με ήρωα τον τεχνοκριτικό Philip Rembrandt, που σώζει τον κόσμο ως Neutron. Γρήγορα όμως την παράσταση θα κλέψει η αρραβωνιστικιά του, μια σύγχρονη Μαντάμ Μποβαρύ, η Βαλεντίνα. Βαλεντίνα, η μετενσάρκωση της Λουίζ Μπρουκς, η μαζοχιστική ονειροπόλα, η αφέντρα φωτογράφος, η ρομαντική επιδειξιομανής, η υπέροχη ερμαφρόδιτη, η κοπέλα με τους πιο όμορφους γλουτούς στον κόσμο, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του. Γεννημένη στις 25 Δεκέμβρη του 1942 στο Μιλάνο, οι περιπέτειες της θα μας συντροφεύσουν μέχρι το 1995, με μια Βαλεντίνα η οποία μεγάλωνε όλα αυτά τα χρόνια, αποκτούσε τον Mattia με τον Rembrandt και ζούσε περιπέτειες, αρχικά αστυνομικές και επιστημονικής φαντασίας, στη συνέχεια ένα μίγμα ονείρων και ερωτικών φαντασιώσεων. Πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα γύρω στο 1976 στο περιοδικό Κολούμπρα, για να ακολουθήσουν εμφανίσεις στο Μαμούθ και στη Βαβέλ. Μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1973 στο Baba Yaga και στην Ίταλική τηλεόραση το 1988 στη πρώτη (?) σειρά της Ιταλικής τηλεόρασης που απαγορεύτηκε στους κάτω των 14 (αν δεν με απατούν τα ανύπαρκτα ιταλικά μου). Tην ίδια εποχή συνεχίζει τη δημιουργία διαφημιστικών. Για τα ελαστικά Dunlop δημιουργεί την Dunlopella, ίσως και δίδυμη αδερφή της Βαλεντίνας και για το συνθετικό υλικό Territal δημιουργεί την Terry. Για την Terry θα φτιάξει και μια σειρά προσχεδίων για τη δημιουργία τηλεοπτικών/κινηματογραφικών διαφημίσεων. Τα τέλη της δεκαετίας του 60 τον βρίσκουν να πειραματίζεται με μεταφορές σε κόμικ λογοτεχνικών έργων (επί της παρούσης 2 μικρές ιστορίες του Edgar Alan Poe), την έκδοση του πρώτου τόμου με ιστορίες της Βαλεντίνας και το "L'Astronave Pirata" το πρώτο του κόμικ χωρίς τη Βαλεντίνα. Η πρώτη όμως πραγματική ηρωίδα του μετά τη Βαλεντίνα θα είναι το 1969 η Bianca, η οποία θα χρησιμεύσει ως εξώφυλλο για το LP Nuda του ιταλικού Prog Rock group Garybaldi και τη δεκαετία του 80 ως μέσο για μια ελεύθερη μεταφορά των ταξιδιών του Γκιούλιβερ. Τη Bianca θα ακολουθήσει η Anita (που θα κανει σεξ με μια τηλεόραση πολύ πριν ο Cronenberg γυρίσει το Videodrome), η Belinda, η Julia αλλά και μια σειρά μεταφορών σε κόμικ ερωτικής λογοτεχνίας. Η Justine του De Sade, η Histoire D’O της Pauline Reage, η Venus Im Pelz του Von Sacher-Masoch και η θρυλική κινηματογραφική Εμμανουέλα. Το αυστηρά, ας το πούμε, ερωτικό κόμικ, δεν αποτέλεσε το μοναδικό του ενδιαφέρον αφού ασχολήθηκε με το Turn of the screw (Το στρίψιμο της βίδας) του Henry James, την ελεύθερη μεταφορά στα πλαίσια της Βαλεντίνας του L'Histoire de l'Oeil (Valentina: Storia di una Storia) του Georges Bataille, τον Dracula του Bran Stoker, το The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde του R.L.Stevenson, τον Frankestein της Mary Shelley, συμμετείχε στο "La Decouverte Du Monde" με τα κεφάλαια για τον Δαρβίνο και τον Sir Francis Drake, καθώς και στην ιταλική έκδοση του "Histoire de la Chine" με το κεφάλαιο για τη Μεγάλη Πορεία. Κλείνοντας την αναφορά στο έργο του, πρέπει να προσθέσουμε μια συμμετοχή και ένα αυτόνομο κόμικ πάνω στον Casanova, την περιπέτεια L'Uomo di Pskov που διαδραματίζεται στη Ρωσία της Οκτωβριανής επανάστασης (εξ'άλλου υπήρχε μια αγάπη στον Τρότσκυ), αλλά και το L'uomo di Harlem, ένα φόρο τιμής στον τζαζίστα Charlie "Bird" Parker. Στα Ελληνικά μεταφράστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80 στη σειρά Erotica Comics η Ζυστίν (2 τ.), η ιστορία της Ο (2 τ.), η Εμμανουέλα (2 τ.), δικές του ηρωίδες όπως η Ανίτα (2 τ.) και η Bianca (4 τ.), αλλά και ιστορίες της Βαλεντίνα, όπως η Ιστορία του Ματιού (2 τ) (Storia di una storia) και το Μαγικό Κουτί (1 τ.) (Lanterna Magica). Ως κερασάκι στη τούρτα κλείνω αναφέροντας ότι (α) η Βαλεντίνα δεν έμοιαζε μόνο στη Λουιζ Μπρουκς, αλλά και στη γυναίκα του Crepax, Luisa (και ναι, η χειρόγραφη σημείωση είναι από την Μπρουκς προς στον Κρέπαξ. Κολακευμένη από τη Βαλεντίνα, αλληλογράφησε μαζί του) και (β) ο Philip Rembrandt έφερνε αρκετά προς τον Guido. Οι γυναίκες του Crepax Anita Bianca Belinda Emmanuelle Julia Justine O Wanda + Severin (Venus In Furs) βιβλιογραφία τα παρακάτω (και όχι μόνο) λινξ, συζητήσεις με φίλους αλλά πάνω απ'όλα το Guido Crepax - L'Art Fragmente απ'όπου και μεγάλο μέρος του φωτογραφικού υλικού. λινξ Ο Κρέπαξ στην αγγλική βικιπέδια Βιογραφία στα Ιταλικά και Ιταλική βιβλιογραφία Η τηλεοπτική Βαλεντίνα Ιταλικό ντοκιμαντέρ στο youtube για τη Βαλεντίνα Crepax στη γκαλερί Spazio Mazzotta Κριτική στην DVD έκδοση του Baba Yaga Slide Show Βαλεντίνα λέει, Ιστορία της Ο στα αγγλικά είναι… δεν πειράζει. Λουίζ Μπρουκς στο imdb βιβλιογραφία από το επίσημο site του Crepax το οποίο αυτή τη στιγμή είναι ανενεργό bibliography.html

ρε σεις, η πρώτη φώτο (που φεύγει η άλλη κλαμμένη) σίγουρα έλειπε από το Ελληνικό? είναι και η μοναδική που μου κάνει κλικ και γι'αυτό φαντάζομαι ότι την είχα διαβάσει τότε. Οι άλλες είναι από το τελευταίο τεύχος? (το οποίο νομίζω δεν είχε εκδοθεί ποτέ στα ελληνικά?). ούτε που θυμάμαι πλέον αν τα είχα αγοράσει στα αγγλικά ή αν απλώς τους είχα ρίξει μια ματιά όταν τα πέτυχα... παρεπιπτόντως (αν και δε πολυδιαφωνώ για τις συνθήκες της εποχής) το 1985 ή κάπου εκεί πρωτοέμαθα τον Κρέπαξ (και τον μαρκήσιο). επίσης, κάπου εκεί (αν όχι νωρίτερα (ίσως ο Valt να δει στο αρχείο του και να μας διαφωτίσει)) είχαν μεταφραστεί Βαλεντίνες σε κάποιο περιοδικό (Βαβέλ? σε κάποιο άλλο? ακουστά το έχω το συμβάν από φίλο). άρα η επιλογή της αυτολογοκρισίας ήταν κυρίως λόγω του target group και της αντίληψης που είχαν οι εκδότες. η κόκκινη Σόνια λχ μια χαρά είχε μεταφραστεί τέλη 70. δεν είχε σεξ, όντως, αλλά το ντύσιμο και το σκιτσάκι ήταν αρκετά suggestive :-) edit κοιτάζωντας σε μία δημοπρασία τα Comics Erotica αναφέρονται ως του 1982. όντως, άλλο target group, κυρίως όμως το αναφέρω για να δείξω ότι δεν είμασταν και τόσο πίσω. ΄ 1982 κυκλοφορεί ο Άσιμος το "Ο Ξαναπές", το μόνο βινύλιο που έβγαλε. (για να δώσω λίγο το στίγμα της εποχής :-) )

παιδιά, συζητάτε για το τι συμβολίζει η πώληση ενός κόμικ στα περίπτερα. σκεφτείτε το λιγάκι :-) έχω ακόμα μπλουζάκια Αρκά από τη δεκαετία του 80 (παρά πέντε - ελευθεροτυπία). αυτά όσον αφορά το πότε έγινε δημοφιλής. δεν ξέρω αν τον ήξερε η γιαγιά μου, σίγουρα τον ήξεραν οι συνομήλικοι μου. σκορ 20.69% Ισοβίτης. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι δουλεύει όπως λέτε. νομίζω ότι μου λέει πως είμαι 20,69 ισοβίτης, 20,69 Καστράτος, 17,25 Μοντεχρίστος, 17,24 Γουρούνι (μόνο?!?!?!?), 13,79 Λουκρητία και 10,34 Κόκκορας. τέλος: h**p://www.lib.ece.ntua.gr/~nikos/arkas/ για καμπόσο σκαναρισμένο Αρκά :-)