petran79

ναι γιατί έβαλα και Ηρακλής και Hercules στην αναζήτηση και μόνο την ταινία έβγαλε. Ενώ στην αρχή ήταν διαθέσιμο. Ελπίζω να έκαναν κάποιο λαθος αντί να την έβγαλαν λόγω δικαιωμάτων και να την ξαναπροσθεσουν

τελευταία μέρα της συνδρομής, κάποιες αλλαγές περίεργες Έβαλαν ελληνικη μεταγλώττιση στην Talespin. Όμως λείπει από το δεύτερο επεισόδιο. Μάλλον δεν τη βρήκαν ή ήταν το master φθαρμένο για επίσημη μετάδοση. Και ενώ αντί για 65 επεισόδια που είχαν στην αρχή, τώρα έχει 63. Δεν είδα ποια αφαίρεσαν. Μήπως αυτά στη Θεμβρια τίποτα; Επίσης τώρα λείπει τελείως η σειρά Ηρακλής! Με τέτοια τερτίπια καλύτερα να τα βλέπω από αλλού....

Πάντως για την πρώτη δεκάρα υπάρχουν και άλλες εκδοχές. Η πλέον αποδεκτή είναι πως την πήρε όταν έκανε την πρώτη του δουλειά ως λούστρος και τον γέμισε με φιλοδοξίες και τον ενέπνευσε να φτιάξει την περιουσία του. Ωστόσο θυμάμαι μια ιστορία, από τις πολλές, που η Μάτζικα θέλει να του την κλέψει και που τον δείχνει πολύ μικρό και φτωχό να βρίσκει τη δεκάρα τυχαία κάτω στο δρόμο και από εκεί να εμπνέεται για να γίνεται πλούσιος. Η Μάτζικα μεταφέρεται πίσω στο χρόνο και του τη βουτάει από τα χέρια του, αφήνοντας τον μπόμπιρα να κλαίει και να οδυρεται. Επιστρέφοντας πίσω στην εποχή της, βλέπει έναν Σκρουτζ ρακενδυτο και άστεγο να κουβαλά τα υπάρχοντα του σε ένα καρότσι. Το πνεύμα που βοηθησε τη Μάτζικα την επικρίνει για αυτό και αυτή γεμάτη τύψεις πάει ξανά πίσω στο χρόνο και του την επιστρέφει. Είναι ίσως η πιο τραυματική από αυτές τις ιστορίες γιατι ουσιαστικά καταστρέφει τα αγνά και καθαρά όνειρα ενως μικρού και ανυπερασπιστου παιδιού αντί για τον ιδεαλισμο ενός έφηβου και πιο ανθεκτικου Σκρουτζ που δούλεψε για την δεκάρα του.

είδα μέχρι το 10. Δεν είδα καμιά σπουδαία αλλαγή. Και είδα και ένα από την τελευταία σαιζόν που βάζουν τον Steelbeak και που τον κάναν πιο χαζό από τη σειρά Darkwing Duck. Αν θες κι άλλο πάντως....Ο δημιουργός τα αντιμετωπίζει σα να παίζει με παιχνίδια... Αλλα με κάλυψαν οι φίλοι στο forum anime superhero. Επειδή δεν ενδιαφέρομαι και δεν έχω δει προς το παρόν αυτές τις παρακάτω σειρές για να καταλαβω τη στάμπα και επιρροη που άφησαν, λογικό είναι να μη μου κινεί το ενδιαφέρον η νέα Ducktales. Δεν υπάρχει παρθένογεννεση στα γούστα τελικά. To be fair, this show did have Gravity Falls and Wander Over Yonder alumni on board so make that what you will. Besides wasn't this inevitable given this was produced in the modern age of cartoons where they're more story arc oriented and darker/dramatic in tone with kid protagonists. From Disney alone, Ducktales 2017 was produced alongside Gravity Falls, Star vs the Forces of Evil, Milo Murphy's Law, Big City Greens, Amphibia, and The Owl House so combined with how there is a crew overlap between these shows, it is inevitable all of these shows would take inspiration from each other. Wonder how those other Disney shows I mentioned fare?

αλλο διαφορετικο και αλλο προβληματικο εδώ ο ίδιος ο δημιουργός σου λέει πως τους αναγκάζαν να βάζουν σε κάθε επεισόδιο τα ανιψιά και σε πρωταγωνιστικο ρόλο, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

ευχαριστώ!

εχει αλλα ειναι απλα μεταφραση των Αγγλικων, οχι αυτο που μιλανε στα Ελληνικα

1000 ευχαριστώ! βουρ στον πατσά λοιπόν.

Eνδιαφερον οπου παραθετει αποσπασματα και απο τα κομικς This was one of the hardest ones to get approved by the network in S1. This being a “kid’s channel,” they sometimes get antsy whenever kids don’t feature prominently in the story. Even more so when they’re sidelined for two “senior citizens”. #DuckTales #rewritehistory https://twitter.com/FrankAngones/status/1198133239786790913?s=20&t=4GeN1tzPTj2sx9HbPfPtjQhttps://twitter.com/FrankAngones/status/1198133239786790913?s=20&t=4GeN1tzPTj2sx9HbPfPtjQ Kαι θα συμφωνισω με ενα σχολιο απο αλλο φορουμ Did the comics focus on the triplets a lot? Because a big problem I had with the 2017 series is too much focus on the kids and not enough on Scrooge. The 2017 series couldn't even follow up with Scrooge and Magica DeSpell's plot decently because the show had to keep focus on the kids. They did not. The kids had their own sitcom style Junior Woodchucks stories, but on The Adventures they played second fiddle to both Donald AND Scrooge. Interestingly, while the DuckTales reboot's only real saving grace is the fact that it's the FIRST animated Disney project ever to make Donald the moral center and group conscience (a role he had in the comics) the series sucks because the nephews are far more well-known for that specific role and balance in the comics. Their Membership in the Junior Woodchucks emphasizes both knowledge and conservation. The fact that the show thought it was appropriate to make Dewey and Louie of all characters, self-obsessed sociopaths is probably that reboot's biggest failing. The nephews are supposed to be the heart and soul of the Ducks, and their relationship with Donald equal parts totally dysfunctional and still emotional healthier than it has any right to be. There is a heartwarming balance in the dynamic of the Comic Duck family that is totally absent by making the nephews conniving, self-promoting con artists.

Δεν ξέρω τι παίζει με πνευματικά δικαιώματα αλλά γνωρίζετε ιστοτοπους ή webcomics πχ με ιστορίες των χαρακτήρων της Λιμνουπολης που η ποιότητα τους να πλησιάζει αυτές στα επίσημα κόμικς ή έστω να έχει αξιοπρεπές σχέδιο και σενάριο ς Ή η Ντισνει και οι υπόλοιποι τα κυνηγάνε ανιλεως ακόμα και αν δεν βγάζουν χρήματα από αυτό οι δημιουργοί; Αυτό ήταν κάτι που με ενδιέφερε από παλιά αλλά πλέον με το ίντερνετ είναι ευκολότερο

είδα το βιογραφικό τους. Νέοι οι περισσότεροι. Οι Έλληνες ειναι πιο έμπειροι κατά μερικά χρόνια στη μεταγλώττιση ακόμα και στον Σκρουτζ και με περισσότερη ποικιλία ρόλων, αν τους συγκρίνεις στο greekdb.

ναι, σα να βλέπεις τα γνωστά κινούμενα σχέδια στο nicktoons και το cartoon network μοιάζει, πάρα σειρά από κόμικ Ντισνει. Τουλάχιστον αυτά όμως είναι πίστα σε αυτό που ξεκίνησαν, δεν κάναν αλλαγή 180 μοιρών. Αλλα τα ίδια και χειρότερα κάναν και με το Lion King λίγο πριν με τη σειρά Lion Guard. Το χειρότερο πάντως το κάναν με το Τσιπ και Ντεηλ Rescue Rangers η ταινία. Πήγα να δω λίγα λεπτά και δεν άντεξα. Σα να σου λένε "πάρε ότι πιο ωραίο έχει βγει σε κινούμενα σχέδια παλιά και κατάστρεψε το βάζοντας meta -, αναφορές, υπαρξιακους διαλογους κλπ" σαν ένα κακέκτυπο του Ρότζερ Ραμπιτ.

Συμφωνω απολυτα. Και προσθέτω πως αυτή η σειρά επισης στοχεύει σε νεοτερο κοινό που δεν εχει καν διαβασει τα κλασσικα κομικς με Ντοναλντ και Σκρουτζ μιας και μεγαλωσε με αλλα αναγνωσματα και κινουμενα σχεδια περισσοτερο δημοφιλη πλεον, αλλα και διαφορετικης σχολης και νοοτροπιας. Μην πω πως στοχευει και σε μεγαλυτερους που τα παλια Ducktales τα θεωρουν σα μια μακρινη παιδικη αναμνηση που ομως δεν θα μπει στον κοπο να την ξαναδει με αφοσιωση, θεωρωντας πως η νεοτερη ειναι καλυτερη λογω των ποντων νοσταλγιας της παλιοτερης, Θεωρω ασκοπο να συγκρινεται με την παλια σειρα. Κριμα ομως που παει να προκαταλαβει τους θεατες κατα της παλιας σειρας απο το πρωτο επεισοδιο ηδη, οταν στο δωματιο της Webby βλεπεις στον τοιχο μια καρφωμενη κουκλα που μοιαζει στη Webby της πρωτης σειρας. Γιατι εδω ειναι σα να σου λεει, στο διαολο με την παλια σειρα , εδω η Webby ειναι ατρωτη , τα βαζει με κανονικους ενηλικες οπως και τα ανηψια και τους νικα και ολοι το παιζουν εξυπνακιες αλλα με κουραστικους διαλογους. Εχουν χασει τελειως τη μπαλα δηλαδη. Ειδα 2 επεισοδια αλλα θα τη σταματησω. Ειναι κουραστικη σειρα και αυτο το σχεδιο και το animation κουραζει ακομα περισσοτερο. 1000 φορες καλυτερα και πιο ομαλα ηταν τα κινουμενα σχεδια των Κορεατων και των Ιαπωνων και ας μην ειχαν υπολογιστες. Τουλαχιστον στα Ελληνικα ειναι καλυτερη με πιο εμπειρους ηθοποιους.

βλέπω κομπλέ και αυτη τη σειρά και τώρα είμαι στην τρίτη σαιζόν. Ένα μεγάλο μειονέκτημα της σειράς ειναι που όχι μονο αποφάσισαν να βάλουν τον Ντόναλντ στο Ναυτικό αλλά κάναν τον χαρακτήρα του τελείως άσχετο με αυτόν των κόμικς, βάζοντας και την απλοϊκή φωνή που περισσότερο ταιριάζει στις παλιές κωμικές ταινίες μικρού μηκους. Ενώ ο Γκαστονε αντίθετα είναι όπως στα κόμικς. Συν το ότι έτσι προμοταρουν τον αμερικανικό στρατό, που είναι τελείως εκτός κλίματος για το πνεύμα των κόμικς. σε ένα επεισόδιο σώζουν ένα πολεμικό αεροσκάφος τελευταίας τεχνολογίας και αντί να το κρασαρει ως συνήθως ο Launchpad στο αεροπλανοφορο, το προσγειωνει κανονικά και δεν παραπονιέται ότι κατάστρέφεται η φήμη του. Ενώ σε ένα άλλο παράδειγμα παραπονιέται. Για αυτό τα επεισόδια με τον Γκιζμο Ντακ δίνουν μια νέα δυναμική στους χαρακτήρες καθώς αυτός ο χαρακτήρας παρουσιαζει αρκετές ομοιότητες με τον Ντόναλντ των κόμικς που είναι άτυχος, φωνακλας, ανακατωσουρας αλλά και γεμάτος ιδέες να βγάλει χρήματα. Πολύ αργά τον βάλανε όμως.

Πως να το ψαξει; Αυτα κανεις δεν τα γνωριζει αν δεν εκανε εγραφη πριν. Και οταν καποιοι ρωτουσαν το περιεχομενο του Disney+ τους παρεθεταν στον αμερικανικο καταλογο που ειναι τελειως διαφορετικος. Πουθενα δεν αναφερει ποιες σειρες εχει το ευρωπαικο και για την Ελλαδα ποιες σειρες δεν εχει και ποιες μεταγλωττισεις λειπουν. Το διαφημιζουν ολο κομπλε οι γνωστοι astroturfers. Κανονικη παραπλανηση και απατη δηλαδη και τα περιμενουν ολα απο τους απλους χρηστες.

Αυτό όμως δεν το ξέρει η πλειοψηφία του κόσμου που θέλει να ξαναδεί τις παλιές σειρές. Αν μάθει ή της πουν πως κόβουν επεισόδια και μάλιστα από συνδρομητικό που υποτίθεται έγινε για να μην τους κανουν παράπονα γονείς και συμβουλια, ε αυτό είναι για να εκνευριζεσαι. Δεν φτάνει δηλαδή που πετσοκοψαν και διελυσαν τα παιδικά στην ελεύθερη τηλεόραση που εποχη 91-92 μεσουρανουσε, τωρα απλώθηκαν και στα συνδρομητικα αν και νομίζω πως ακόμα και στους Simpsons έχουν κόψει και εκεί κάποια επεισόδια.

μα από τη μια βαζουν pin για περιεχόμενο άνω των 18 και από την άλλη δεν μπορούν να βάλουν ένα επεισόδιο μιας σειράς κινούμενων σχέδιων για όλη την οικογένεια; Εδώ εχουν τις family guy και Simpsons

Για αυτό έπρεπε να βάλουν δοκιμαστική περίοδο 1 μήνα έστω. Τώρα θα ξαναδοκιμασω του χρόνου. αλλά κομμένη εικόνα σε 16χ9 δεν βλέπω με τιποτα

Λοιπόν για όσους θέλουν τις παλιες σειρες κινουμενων σχεδιων, μεχρι στιγμης απαγοητευση Talespin & Ηρακλής: Λείπει η ελληνική μεταγλώττιση προς το παρον. Ελπιζω να λυθει το θεμα και να την προσθεσουν. Darkwing Duck: ελληνική μεταγλώττιση αλλά λείπει ένα επεισόδιο της τελευταιας σαιζον (Hot Spells) γιατι ταχα μου περιεχει θρησκευτικο περιεχομενο. Ο Νταρκγουινγκ πηγαινει αιχμαλωτος απο τον Βελζεβουλ στην κολαση. Ομως στον πρωτο κυκλο σε ενα επεισοδιο πεθαινει και παρολα αυτα πηγαινει και βλεπει και το Βελζεβουλ και τον Αγιο Πετρο και το βαλαν κανονικα. Μαλλον το βγαλαν γιατι ηταν τρομακτικο για τα παιδια; Τι να πω..... Απουσιαζει η σειρα Gummi Bears όπως και ο Αλαντίν και Ταρζαν η σειρά (μαλλον ειναι στα σκαρια ακομα οι μεταγλωττισεις και αναμενονται). Απουσιαζει η σειρα Bonkers που ειναι δυσευρετη online ενω ουτε σε DVD κυκλοφορει. Στο αμερικανικο ομως την εχει. Η σειρα Chip and Dale Rescue Rangers ειναι μεν HD remastered αλλα την μετατρεψανε σε 16χ9 αναλογια αντι για 4χ3, κοβοντας μερος της εικονας. Στο Amazon Prime ωστοσο τη δειχνει σε HD και κανονικη αναλογια, οπως φαινεται και απο ενα υπαρχον webrip. Το ίδιο κάναν και με τη μικρή Γοργόνα, που έχει τουλάχιστον την ελληνική μεταγλώττιση, όπως και με το Good Troop. Ιστορίες των Τσιπ και Ντεηλ ενώ δείχνει ελληνικό ήχο στο μενού, ακούγεται άλλη Γλώσσα. τα επεισόδια των ducktales είναι ανακάτεμενα με 63 την πρώτη αντί 65, και 30 στη δεύτερη και 5 στην τρίτη. Κανονικα ειναι 4 κύκλοι. Ενώ και η σειρά διαφέρει από αυτήν της επίσημης τηλεοπτικης μετάδοσης Από κλασσικες ταινίες λείπουν οι Ducktales the movie, Ολιβερ και η παρέα του & Basil Great Moyse Detective. Δεν κοίταξα αν λείπουν και άλλες Δοκιμαστικα ενα μηνα διαλεξα αλλα δεν θα το ανανεωσω.

Ολοκλήρωσα τη σειρά και τελικά νομίζω πως μαζί με την Talespin είναι ίσως οι κορυφαίες σειρές κινουμένων σχεδίων της δεκαετίας του 90. Απειροελαχιστα επεισόδια ήταν μέτρια ή βαρετα. Τη θεωρώ καλύτερη και πιο πρωτότυπη από την Batman Animated Series, οπου υπερτερει κυρίως λόγω Τζόκερ ενώ και οι Αμερικανοί ηθοποιοί απλά κορυφαίοι. Φοβερή πρωτότυπια και γέλιο στο σενάριο και δυστυχώς όσο καλή μεταγλώττιση και να κανείς, αυτά τα λογοπαίγνια δεν μεταφραζονται. Τελικα η σειρά των επεισοδίων παίζει σημαντικό ρόλο και έτσι εγινε περισσότερο ενδιαφέρουσα με τη σωστή σειρά.

το κυκλοφόρησαν αρκετά αργότερα. θυμάμαι τέλη 80 έπαιξα το παιχνίδι πρώτη φορά.

Μου άρεσε επίσης και το North and South. Πολύ αργότερα έμαθα πως βασιζόταν σε γαλλικό bd. Δυστυχώς δεν κυκλοφορούσε στην Ελλάδα τότε, ούτε και Γερμανία, αλλιώς αν το έβρισκα σίγουρα θα αγόραζα έστω ένα τεύχος.

Είχανε πέραση τα Gummi Bears και τα μεσαιωνικά φαντασίας, σου λένε κάτσε να βγάλουμε και μια παρόμοια ταινία. Περισσότερο μου φάνηκε σα προσπάθεια διαφήμισης των βιβλίων παρά σα μια ανεξάρτητη ταινία. Μετρια θα έλεγα, ιδίως αν την συγκρίνω με την Lord of the Rings (1978) & Flight of Dragons. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει πάντως ήταν τα εφφέ που ήταν πολύ ατμοσφαιρικά και θα ταίριαζαν σε μια ταινία για μεγαλύτερες ηλικίες. Ισως επρεπε να την κανουν διασκευη τέλη 60-αρχες 70 αλλα ηδη ειχαν διασκευασει το Sword in the Stone

https://www.imdb.com/title/tt0084649/ Ταινία Κινουμένων Σχεδίων • 1982 • United Artists Television, Aurora Productions, Don Bluth Entertainment, MGM Animation Διάρκεια: 82 λεπτά Η ταινία αυτή προβλήθηκε σε μια εποχή που η κυριαρχία της Ντίσνεϋ στον χώρο των κινηματογραφικών ταινιών είχε αρχίσει να κλονίζεται και οι εισπρακτικές της επιτυχίες να είναι μειωμένες, μέχρι τουλάχιστον τέλη του 90 με την εισπρακτική επιτυχία της ταινίας του 1989, Η Μικρή Γοργόνα. Ένας από τους λόγους ήταν πως εκτός του ότι είχε κάνει μια μικρή κοιλιά δημιουργικά, ιδίως με την ταινία The Fox and the Hound, εμφανίστηκε ένας νέος δημιουργός κινουμένων σχεδίων, ο Ντον Μπλουθ, που με την δικιά του προσέγγιση η οποία ξέφευγε από τα καθιερωμένα, θα προκαλούσε το κατεστημένο της Ντίσνεϋ, τουλάχιστον για τη δεκαετία του 80. Οι ταινίες σταθμοί του εκείνη την δεκαετία ήταν οι The Secret of NIMH, An American Tail & The Land Before Time, οι οποίες φτάναν ή και ξεπερνούσαν σε ποιότητα τις αντίστοιχες τις Ντίσνεϋ. Ακόμα και αρχές 90 η ταινία An American Tail 2: Fievel goes West, είχε κάτι διαφορετικό να επιδείξει. Μάλιστα την είχα δει τότε σινεμά και για καλή μου τύχη ήμουν ο μόνος στην αίθουσα. Και αυτό γιατί είχα πάει πρωϊνή ώρα καθημερινής.... 'Ομως μετά η Ντίσνεϋ άρχισε την αντεπίθεση και το εγχείρημα κατέρρευσε με την ταινία του Μπλουθ, Αναστασία, το 1997. Μια υπερπαραγωγή που ουσιαστικά κατέληξε να είναι πιο Ντίσνεϋ ταινία και από την ίδια την Ντίσνεϋ. Αυτά για εισαγωγή. Τώρα ας πάμε στην ίδια την ταινία Το Μυστικό των Νιμ. Οι εντυπώσεις μου χωρίζονται σε δύο σκέλη: αυτές πριν και μετά την ανάγνωση του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε και διασκεύασε η ταινία. Ας ξεκινήσω από το πρώτο σκέλος. Ομολογώ πως άργησα αρκετά να δω αυτή την ταινία. Πρέπει να την είδα πρώτη φορά τέλη 90 στα Αγγλικά με υπότιτλους , ενώ μετά την είδα και μια φορά στα Ελληνικά, σε τηλεοπτική μετάδoση και στις δύο περιπτώσεις. Στα Ελληνικά βλέπω πως πρωτοκυκλοφόρησε το 1989. Δεκαετία 80 πάντως για κάποιο περίεργο λόγο δεν την πέτυχα στα βίντεοκλαμπ ή στην τηλεόραση. Και αν προβλήθηκε σινεμά μέσα 80, μάλλον ήμουν πολύ μικρός για να θυμάμαι κάτι. Όταν την είδα για πρώτη φορά λοιπόν, με εντυπωσίασε για την φοβερή ατμόσφαιρα και το animation, που ήταν αυτό ακριβώς που δίσταζε να κάνει η Ντίσνεϋ εκείνη την περίοδο, δηλάδή να το πάει ένα βήμα παραπέρα. Βλέπεις έντονες σκηνές, ακόμη και θανάτους και πληγές μονομαχιών. Η πλοκή: Σε μία βορειοαμερικάνικη φάρμα, ζει σε ένα τσιμεντόλιθο μια οικογένεια ποντικών. Η ποντικομάνα Κυρία Μπρίσμπυ (Φρίσμπυ στο βιβλίο, όνομα που το άλλαξαν για να μην φάνε μύνηση από τη γνωστή εταιρία) και τα 4 παιδιά της. Ο σύζηγός της, ο Τζόναθαν Μπρίσμπυ, μαθαίνουμε από την πρώτη στιγμή πως δεν ζει πια. Έτσι η Κα Μπρίσμπυ αναγκάζεται να μεγαλώσει τα παιδιά μόνη της, ενίοτε με τη βοήθεια της Θείτσας Σρου, μιας μυγαλής. Μια μέρα όμως ο μικρότερος της γιος, ο Τίμοθυ, παθαίνει πνευμονία και κινδυνεύει να πεθάνει. Ευτυχώς για αυτήν όμως ο Κύριος Έιτζες, ένας σοφός και εφευρετικός ποντικός, της παρέχει το φάρμακο, αρκεί όμως να μείνει ο γιος της εντός σπιτιού μέχρι να γίνει τελείως καλά, αλλιώς μπορεί να μην αντέξει και δεύτερη λοίμωξη. Ενώ ένας άλλος κίνδυνος ελλοχεύει, το όργωμα του χωραφιού από τον αγρότη Φιτζγκίμπονς, που σημαίνει πως πρέπει να μετακομίσουν γρήγορα από εκεί, αλλιώς θα τους πάρει όλους παραμάζωμα το τρακτέρ με το αλέτρι. 'Ομως λόγω της κατάστασης του μικρού, δεν μπορεί να ρισκάρει και να τον εκθέσει στο κρύο εκτός σπιτιού. Έτσι με τη βοήθεια ενός κορακιού, του Τζέρεμυ, τον οποίο κυριολεκτικά σώζει από τα νύχια ενός ύπουλου γάτου, του Ντράγκον, ξεκινά να βρει τη Μεγάλη Κουκουβάγια στα πέρατα του δάσους, για να της πει τι να κάνει. Και όντως η συμβουλή που της δίνει, είναι να βρεί τους αρουραίους που είναι οι μόνοι ικανοί να τη βοηθήσουν. Ωστόσο αυτοί οι αρουραίοι δεν είναι όποιοι και όποιοι: Υπό την ηγεσία του Νικόδημου, με τη βοήθεια του Τζάστιν αλλά και εναντίον του δολοπλόκου Τζένερ, η Κα Μπρίσμπυ θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να σώσει την οικογένεια της, αλλά και ταυτόχρονα να ανακαλύψει πως σχετίζεται ο εκλίπων σύζηγος της με όλα τα παραπάνω, που οδηγούν στο λεγόμενο Μυστικό των Νιμ. Η ταινία όπως ανέφερα, μου άρεσε αρκετά. Όλοι οι χαρακτήρες είναι πάρα πολύ αξιομνημόνευτοι, τόσο στο animation, όσο και στις φωνές. Μια φορά έτυχε να ακούσω μόνο την ελληνική μεταγλώττιση όπως είπα, αλλά από όσο θυμάμαι, είναι αξιοπρεπής αν αναλογιστείς πως δεν είναι Ντίσνεϋ και έγινε σχετικά αργά. Υπάρχει διαθέσιμη για streaming, έστω και ανεπίσημα και με ποιότητα βιντεοκασσέτας. Για τους ηθοποιούς, πληροφορίες εδώ. Ιδίως στο όνομα του ηθοποιού της Μεγάλης Κουκουβάγιας, έπεσα από τα σύννεφα....: https://www.greekdubdb.com/title?id=1052 Πάντως οι ταινίες με ποντίκια και οι συνέχειες τους, είχαν την τιμητική τους εκέινη την περίοδο (The Rescuers, Secret of NIMH, Great Mouse Detective, American Tail). O χαρακτήρας που κλέβει την παράσταση, είναι φυσικά η Κα Μπρίσμπυ και η φωνή της Ελίζαμπεθ Χάρτμαν πίσω από αυτήν. Επίσης ο Τζέρεμυ με τη φωνή του πασίγνωστου Don DeLuise παραμένει αξέχαστος. Ενώ συμμετείχε αργότερα και στις δύο ταινίες της An American Tail. Αιώνια η μνήμη τους.... Η μουσική επένδυση επίσης είναι κορυφαία και με την κατάλληλη ατμόσφαιρα μυστηρίου αλλά και δράσης. Η ταινία αυτη συγκαταλέγεται γενικά στις πιο ατμοσφαιρικές παραδοσιακού κινούμενου σχέδιου που μπορείτε να δείτε. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετά παιδιά την έβρισκαν τρομακτική κιόλας και πράγματι, ιδίως η σκηνή με την Μεγάλη Κουκουβάγια ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τους περισσότερους. Εδώ στη μικρή τηλεόραση εντυπωσιάστηκα. Που να την έβλεπα δηλαδή στο σινεμά. Ως προς το εικαστικό και μουσικό κομμάτι, την προτείνω ανεπιφύλακτα. Παρ' όλα αυτά υπάρχει και ένας αντίλογος, ο οποίος πιθανόν δεν θα υποπέσει στην αντίληψης σας. Και αυτό γιατί σχετίζεται με τους απαγοητευμένους αναγνώστες του βιβλίου που διασκεύασε η ταινία. Αν και θυμάμαι πως επειδή είχα διαβάσει ένα σχόλιο τότε, πως το βιβλίο τάχα μου ήταν μέτριο και η ταινία το έκανε καλύτερο, ίσως και για αυτό να ανέβαλα τόσο καιρό να το διαβάσω. Κυκλοφορεί στα Ελληνικά πάντως. Το είχα πετύχει σε βιβλιοπωλείο αλλά δεν το αγόρασα, αφού μπορούσα να το διαβάσω στο πρωτότυπο όποτε ήθελα. Και τελικά μόλις πριν λίγο καιρό κατόρθωσα και διάβασα όλη την τριλογία της σειράς The Rats of NIMH. Τα άλλα δύο βιβλία δεν πρέπει να μεταφράστηκαν ακόμα. Συνοπτικά χωρίς να αποκαλύψω πολλά, αν και δεν χρειάζεται να τα διαβάσετε: η διαφορά μεταξύ του βιβλίου και της ταινίας είναι σημαντική. Το βιβλίο ουσιαστικά αφηγείται την ιστορία μερικών αρουραίων της πόλης που τους αιχμαλωτίσαν με σκοπό να κάνουν πειράματα πάνω τους και να αποκτήσουν ευφυΐα. Αυτός είναι και ο πυρήνας του βιβλίου που κάνει την ιστορία άξια ανάγνωσης, το ένα σκέλος δηλαδή. Το άλλο σκέλος είναι η ίδια η Κα Φρίσμπυ και οι εντυπώσεις που αποκομίζει από την επαφή της με τους αρουραίους. Το 1/3 σχεδόν του βιβλίου αφιερώνεται στην περιπέτεια των αρουραίων και πώς απέκτησαν τις γνώσεις τους και περιπλανήθηκαν μέχρι να καταλήξουν στο αγρόκτημα. Αναφέρουν και αναλύουν πτυχές του ανθρώπινου πολιτισμού, της επιστήμης και μηχανικής και αφού αποκτούν πρόσβαση σε ανθρώπινα εργαλεία, ξεκινούν το εγχείρημα του να δημιουργήσουν το δικό τους πολιτισμό. Ε αυτό χάνεται τελείως στην ταινία όπου αφιερώνει μόνο 2-3 λεπτά σε αυτά τα γεγονότα και αφήνει να εννοηθεί πως απέκτησαν έμφυτες γνώσεις με μαγικό τρόπο. Επίσης παραλείπουν τους υπαλλήλους του κέντρου ερευνών, όπως και τον υπεύθυνο των πειραμάτων. Ενώ ο ρόλος του Τζένερ αλλά και η διαφωνία του με το Νικόδημο διαφέρουν από της ταινίας, όπως και η κατάληξη του ίδιου. Αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο στο τέλος του βιβλίου, το οποίο η ταινία πασαλείβει με το δικό της τυπικό τρόπο που δεν διαφέρει και πολύ από την Ντίσνεϋ, ενώ το ότι βάζει και μαγεία μέσα είναι άλλο ένα δείγμα παραποίησης του κόσμου του βιβλίου, που κυριαρχεί η "μαγεία" της επιστήμης και της μηχανικής. Στο βιβλίο που είχα διαβάσει, τόσο οι αρουραίοι, όσο και οι ποντικοί απεικονίζονται χωρίς ρούχα και ρεαλιστικά, το ίδιο και στα άλλα δύο. Η ταινία πέφτει στην παγίδα να τους μετατρέπει σε ανθρωπόμορφους χαρακτήρες από την αρχή, κάνοντας έτσι το μυστήριο του τρόπου απόκτησης της ευφυΐας τους να χαθεί. Γιατί ακόμα και οι μελλοντικοί τους απόγονοι επηρρεάζονται από τα πειράματα.. Μεγαλύτερο κρίμα όμως είναι πως η συνέχεια της ταινίας το 1998 δεν ακολούθησε καθόλου τα άλλα δύο βιβλία, γραμμένα από την κόρη του συγγραφέα και επίσης εξαιρετικά, αλλά τη μετατρέψαν στη δικιά τους ντισνεϋκή κλισέ ταινία. Αν δείτε τα σκορ και διαβάσετε τις κριτικές στο imdb, θα καταλάβετε. Τα άλλα δύο βιβλία εν συντομία, αφηγούνται τη συνέχεια όπου οι αρουραίοι ιδρύουν μια δικιά τους πολιτεία σε μια απομονωμένη κοιλάδα. Πρωταγωνιστής στο δεύτερο βιβλίο είναι ένας μικρός αρουραίος, ο Ράκσο, που γνωρίζεται με τον Τίμοθυ, το γιο της Κας Φρίσμπι. Εκεί έχουν να αντιμετωπίσουν την απειλή της κατασκευής ενός φράγματος με κίνδυνο να βουλιάξει όλη η κοιλάδα. Το τρίτο βιβλίο έχει πρωταγωνιστές δύο αδέρφια. Ένα 11χρονο κορίτσι , η Μάργκαρετ, μαζί με τον μικρό της αυτιστικό αδελφό Άρθουρ, χάνονται στο δάσος και γνωρίζονται με τους αρουραίους που τους σώζουν και τους βοηθούν, μέχρι την έλευση του χειμώνα που πρέπει να επιστρέψουν στους γονείς τους. Εκεί από τους αρουραίους πρωταγωνιστούν λιγότερο ο Ράκσο και περισσότερο ο φίλος του ο Κρίστοφερ, ο οποίος δένεται συναισθηματικά και γίνεται στενός φίλος με το μικρό Άρθουρ, ο οποίος επικοινωνεί μαζί του καλύτερα και από τους ανθρώπους και την οικογένειά του. Αν και δεν φτάνουν τη στιβαρότητα του πρώτου βιβλίου σε περιεχόμενο, έχουν επίσης πολύ καλούς χαρακτήρες και ξεκαρδιστικές αλλά και δραματικές σκηνές και περισσότερους θηλυκούς χαρακτήρες. Δυστηχώς είναι σπάνια μια διασκευή πιστή στο βιβλίο σε τέτοιες περιπτώσεις και με ρίσκο πάντα να μην βρίσκει σταθερό τρόπο διανομής. Είχα κάνει παρουσίαση για τη σειρά Λαγοπεριπέτειες. Διάβασα και τα 2 βιβλία (Watership Down & Tales from Watership Down) και ξαναείδα την ταινία του 1978. Μέρα με τη νύχτα σε σχέση με την ΝΙΜ ως προς τη διασκευή. Ο σκηνοθέτης εκεί όχι μόνο είχε διαβάσει το βιβλίο, αλλά επειδή ουσιαστικά αυτή ήταν η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα γενικά, έβαλε στοιχεία κανονικής ταινίας σε ταινία κινουμένων σχεδίων, συνδυάζοντας ρεαλιστική αλλά και καλλιτεχνική αφήγηση, με επίσης ωραία μουσική. Ο πολύπειρος Ντον Μπλουθ αντίθετα δεν τόλμησε να παρεκκλίνει από την πεπατημένη σε τέτοιο βαθμό. Μπορεί αυτό να βοήθησε στην ποιότητα του κινούμενου σχέδιου, αλλά όχι στο να κρατήσει αναλλοίωτο το μήνυμα του βιβλίου. Δεν είναι τυχαίο που ίσως για αυτό το λόγο ένας από τους καλύτερους Αμερικάνους δημιουργούς, ο Τζον Χάμπλεϊ, δεν συνέχισε στην ταινία Watership Down λόγω διαφορετικής οπτικής από το σκηνοθέτη. Μπορείτε να δείτε την επιρροή του πάντως στην εισαγωγή της ταινίας που αφηγείται την ιστορία των κουνελιών. Αλλά αν δεν έχετε πρόθεση να διαβάσατε το βιβλίο, μικρό το κακό. Eίναι επίσης στα σκαριά και μια τηλεοπτική παραγωγή κινουμένων σχεδίων από την εταιρία Fox, που θα βασίζεται στα βιβλία και θα στοχεύουν σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Βέβαια εκτός από το πρώτο βιβλίο που έχει κάποιες έντονες σκηνές, τα άλλα δύο είναι κατάλληλα για τους μικρούς αναγνώστες, οπότε μάλλον σκοπεύει τελικά σε αυτούς που μεγαλώσαν με την ταινία και τα βιβλία. Η ταινία κυκλοφορεί σε DVD & Blueray. Παραθέτω στιγμιότυπα. Δυστηχώς με τα τερτίπια τους, είναι αδύνατο να παγώσεις εικόνα Blueray στον υπολογιστή, οπότε για μια εικόνα χρησιμοποίησα αναγκαστικά το κινητό. Τα μενού είναι ενσωματωμένα στη διάρκεια αναπαραγωγής της ταινίας αντι σε ξεχωριστό μενού. Περιλαμβάνει τρέηλερ και συνέντευξη με τους δημιουργούς. Ο ήχος έιναι στα Αγγλικά, ενώ έχει υπότιτλους για κωφούς όπως και στα Γαλλικά και τα Ισπανικά. Περιλαμβάνει επίσης την γαλλική. ισπανική, πορτογαλική, ιταλική και γερμανική μεταγλώττιση αλλά δυστηχώς μόνο οι δύο πρώτες έχουν και τους ανάλογους υπότιτλους, οι οποίοι είναι απόδοση της αγγλικής μεταγλώττισης αντί κανονική περιγραφή των γαλλικών και ισπανικών διαλόγων. Η συσκευσία: Η ποιότητα εικόνας και ήχου είναι ψηφιακά επεξεργασμένη με πολύ καλή. Παραθέτω στιγμιότυπα εικόνας.

Δεν ξέρω ποιο είναι το πιο σοβαρό τεύχος του Λούκυ Λουκ αλλά ακόμα θυμάμαι το θλιβερό τέλος της ιστορίας "Προς την Οκλαχόμα" Ο Αστερίξ δεν είχε τόσο βαριά τεύχη.