Manitou
-
Περιεχόμενο
4469 -
Εγγραφή
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Κερδισμένες ημέρες
102
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Ενότητες
Blogs
Events
Γκαλερί
Καταχωρήσεις δημοσιεύτηκε από Manitou
-
-
1 hour ago, hardivic said:
https://inducks.org/story.php?c=I+TL+1743-AP
δεν έχουμε διαβάσει ποτε και δε θα διαβάσουμε ποτέ αυτή την ιστορία
και έχουμε διαβάσει κάτι τριτοτεταρτες 4 και 5 φορες
Έχω γράψει αλλού ότι αν μου έλεγες ΕΝΑΝ που θα ήθελα βιβλιοθήκη θα ήταν αυτός. Carpi με παπιά στα άκραααα!!!!!!
-
4
-
-
1 hour ago, doom said:
Εγώ θα ήθελα να αντικατασταθούν οι πιο ασήμαντες ιστορίες στα Μίκυ Μάους από παλιότερες ιστορίες κλασικών δημιουργών, είτε αδημοσίευτες είτε δημοσιευμένες πριν καιρό.
Ναι εγώ κάτι τέτοιο εννοούσα, αλλά είναι δύσκολο γιατί δεν "ταιριάζει" με το όλο κλίμα. Ξέρεις τι θα ταίριαζε?
Να γινόταν το ΚΟΜΙΞ τέτοιο περιοδικό. Βγάλε τις σαβουροδεκασέλιδες (όχι όλες - κάποιες είναι πραγματικά καλές) και βάλε παλιές κλασικές. Κάνε χρονιά Σκάρπα, χρονιά Τσιμίνο, χρονιά Καβατσάνο. Ή αν θες όλα μαζί ανακατεμένα.
-
7
-
-
Ε ναι προφανώς και χάσαμε ένα σκασμό ιστορίες με την κίνηση του Τερζόπουλου. Πόσο μάλλον όταν υπήρχε ήδη περιοδικό για ανατυπώσεις που λεγόταν "κλασικά". Πάντα κάτι δίνεις κάτι παίρνεις. Απλά και οι ανατυπώσεις χρειάζονται για τη νέα γενιά. Καλύτερη επιλογή ιστοριών χρειάζεται και ας έχει και ανατυπώσεις ανά δεκαετία των καλύτερων. Ας πούμε ο Τερζόπουλος έκανε μεγάλο λάθος που άφησα τόσο Σκάρπα αδημοσίευτο και έβαζα ένα κάρο άλλες χαζές ιστορίες ξανά και ξανά. Από την άλλη σήμερα έχουμε μια τεράστια πληθώρα ιστοριών που νομίζω (αν δεν γίνουν συγκεντρωτικές εκδόσεις στο μέλλον ) δημοσιεύονται πρακτικά μια φορά τώρα. Με το ρυθμό των Ιταλών σε μια δεκαετία δεν θα υπάρχει περιθώριο για ανατυπώσεις. Πως θα διαβάσει ένας αναγνώστης τότε τον Ρεπόρτερ Γκούφη π.χ.?
Πιο πολύ αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλες οι τακτικές έχουν συν και πλην. Χρειάζεται εμπειρία και δουλειά για να βρει η κάθε εκδοτική την τακτική που παντρεύει τον αναγνώστη που δεν σταματάει ποτέ να αγοράζει κόμικ και τον φρέσκο αναγνώστη. Η Καθημερινή δεν έχει εμπειρία και δεν φαίνεται να ρίχνει δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αλλά εδώ κοτζάμ Τερζόπουλος που τα είχε και τα δύο και έκανε ένα κάρο λάθη. Για μένα π.χ. οι πολλές συμπληρωματικές ιστορίες είναι αχρείαστες. Ή σαν μια άλλη σκέψη, θα μπορούσε το ΜΜ να βάζει μόνο νέες αδημοσίευτες ιστορίες και να δημιουργηθεί ένα άλλο περιοδικό (π.χ. το ΚΟΜΙΞ ) που να βάζει μόνο τις καλύτερες ιστορίες σε επανέκδοση με αφιερώματα κ.τ.λ.
-
6
-
-
Ο Τερζόπουλος κάποτε ανά δεκαετία ξαναεβαζε τις ίδιες καλές ιστορίες ώστε να είναι διαθέσιμες για τους νέους αναγνώστες γιατί θεωρούσε ότι ανά τόσα χρόνια αλλαζε η γενιά αναγνωστών.
Πλέον όμως πάμε σε άλλη εποχή. Η συνεχής ροή καλών ιστοριών από την Ιταλία καθιστά απαγορευτικό αυτό το σενάριο. Ακόμα και το Κόμιξ που τώρα όλοι χλευαζετε σε κάθε ευκαιρία μπορεί να γίνει παντελώς δυσεύρετο και αληθινά συλλεκτικο αν η καθημερινή αποφασίσει να μην ξαναδημοσιευσει Ροσα. Που θα βρει ένας νέος αναγνώστης σε μια δεκαετία τον Ροσα με τις εκδόσεις του Τερζόπουλου φοβερά δυσεύρετες ήδη από τώρα? Μα στο κόμιξ που κυκλοφορεί αν θέλει να το διαβάσει στα αγγλικά. Φυσικά αυτό δεν ενδιαφέρει τον σημερινό μέσο αναγνώστη που αδυνατεί να καταλάβει γιατί έβαλε η καθημερινή τον Ροσα στο κόμιξ. Αν η καθημερινή έχει στοκαρει τεύχη του κομιξ μην ονειρεύεστε εγκυκλοπαίδεια Ροσα. Ούτε εμένα μου αρέσει γιατί έχω τις ιστορίες από το προηγουμεβο κόμιξ αλλά και από την εγκυκλοπαίδεια Ντίσνεϋ. Απλά γράφω για μια ακόμα φορά τον λόγο που πιστεύω είναι πίσω από τις ιστορίες του Ροσα στο κόμιξ.
-
8
-
-
Μπορείτε να πείτε δυο λόγια για αυτή την ιστορία του Cap?
-
2
-
-
Επιτέλους!!!!!
-
7
-
-
5 hours ago, Comichunter said:
Για ποιο τευχος??
Για πολλά κυρίως των προηγούμενων δεκαετιων γιατί η επέκταση του ίντερνετ στη ζωή μας τον ατόνησε και αυτόν τον κλάδο.
Κύριε Πρόεδρε σας παρακαλώ μην με πετάξετε έξω με τις κλωτσιές. Ήταν πολύ καλα τα διαδοχικά λογοπαίγνια για να αντισταθώ.
@Comichunter το σχόλιο μου δεν αναφέρεται σε τεύχος αλλά είναι συνέχεια του σχολίου του retroplaymo και δεν είναι τόσο αθώο ώστε να στο εξηγήσω φόρα παρτίδα. Θα με πετάξουν με τις κλωτσιές.
-
3
-
1
-
-
Για όποιον δεν την έχει διαβάσει ή δεν την έχει η πρώτη ιστορία τα σπάει!!!!!!
-
8
-
-
On 7/17/2020 at 7:07 PM, Retroplaymo said:
@Tsaklas Είναι σίγουρο ότι είναι βασισμένη στο εξώφυλλο;
Γιατί μου δίνει την εντύπωση, τουλάχιστον από την γωνία που φαίνεται,
ότι κάτι άλλο κάνει ο Venom στον αραχνάκια!
Once you go black you never go back
-
1
-
4
-
-
4 min ago , hardivic said:
Ανεξήγητο γιατί αυτή η ιστορία δεν επανεκδόθηκε ποτε από τον Τερζόπουλο
Ενώ την ιστορία και δόξα της δυναστείας των Ντακ την έχουμε διαβάσει 100 φορές!
-
3
-
-
On 7/25/2020 at 1:11 PM, hardivic said:
Η δίκη της δεκάρας αδιάφορη. Είχατε ανεβάσει τις προσδοκιες μου και δεν ανταποκριθηκε επουδενί.
Αντιθετως η οδύσσεια του φυσιοδίφη μου άρεσε παρά πολύ, είχε κάτι από τις παλιές ιστορίες με πειρατές χαλίφηδες περιπέτειες κλπ Επίσης είχε αναφορά σε μια από τις all time αγαπημένες μου τον ΣΙΟΡ ΣΚΡΟΥΤΖ. Ευκαιρία να την ξαναδιαβασω
Εκείνη την 7άδα ιστοριών του Σιορ Σκρουτζ ψάχνω σαν τρελός να την βρω! Καταπληκτική ιστορία των υπέροχων Μίκυ Μάους 89-95!
Η δίκη της δεκάρας ήταν μια ιστορία της σειράς. Άντε λίγο καλύτερη. Αλλά μέχρι εκεί.
-
4
-
-
Αυτό και μόνο αυτό: https://www.fantagraphics.com/artists/don-rosa/
-
3
-
-
19 min ago , kujo79 said:
Βέβαια στην τιμή που κυκλοφορεί ο τόμος , για την ποιότητα της έκδοσης, την ιστορικότητα του και τα πάμπολλα έξτρα που έχει είναι κλοπή και αξίζει να βρίσκεται σε οποιαδήποτε συλλογή.
Σαφέστατα αξίζει να βρίσκεται σε οποιαδήποτε συλλογή.
Τώρα για τους συλλέκτες που λέει ο @Comichunter στην Ελλάδα είμαστε λίγοι οπότε δεν υπάρχει κέρδος - κίνητρο για μια εκδοτική να πάει σε τόσο παράτολμο επιχείρημα.
-
3
-
-
46 min ago , Comichunter said:
Δυστυχως ομως αυτες ειναι οι ιστοριες που δεν πρεπει να λειπουν απο καμια συλλογη, καλη και η Ιταλικη σχολη αλλα αν βγει ποτε θα ηθελα να δω την αγγλικη εκδοση, να μεταφραστει στα Ελληνικα. Κριμα πουμδεν την ολοκκληρσε ο Τερζοπουλος. Ειναι ενα μεγαλο κενο στις προσπικες μας συλλογες.
Εμένα δεν μου κάνανε τόσο αίσθηση. Οκ είναι πρωτόλεια είναι φοβερά σημαντικές ιστορίες για την δημιουργία του Μίκυ, αλλά δεν μου έκαναν και τόσο εντύπωση. Σε αντίθεση με τις ιστορίες του Μπαρκς αυτές έδειχναν την ηλικία τους. Πάντως είναι προφανώς κρίμα που δεν ολοκληρώθηκαν.
-
6
-
2
-
-
Γενικά τα "παλιά" παραμύθια ήταν έτσι φτιαγμένα που δεν απευθύνονταν σε μικρά παιδιά της δικής μας political correct εποχής. Βέβαια αν δεις πόσο γουστάρουν τα παιδιά της δικής μας εποχής τον λύκο που κυνηγάει τα γουρουνάκια, ή την ιστορία με τα κατσικάκια που τρώει ο λύκος, κοιμάται και έρχεται η μαμά κατσίκα του ανοίγει την κοιλιά σε μια πρωτοποριακή -χωρίς αναισθητικό- επέμβαση, τα βγάζει, τη γεμίζει πέτρες και την ξαναράβει θα σε βάλει σε σκέψεις Το ίδιο ισχύει και για αυτή την ιστορία.
Δεν απευθύνεται στο παιδικό κοινό τόσο. Ο Πινόκιο είναι το αυθεντικό κ@#$παιδο της ιστορίας. Οι υπόλοιποι κοιτάνε να τον εκμεταλλευτούν, ενώ σε κάποια φάση τον κρεμάνε κιόλας σε ένα πανοραμικό ολοσέλιδο καρέ.
Δεν μου άρεσε καθόλου που έχει σπάσει στα δύο. Είναι μικρό για να σπάσει στα δύο.
-
9
-
-
Goscinny - Uderzo
Σκάρπα - Τσιμίνο
Morris - Goscinny
Moore - Gibbons
-
4
-
1
-
-
Αυτή η έκδοση του Τερζόπουλου ήταν μια πολυτελής έκδοση ιστοριών του Μίκυ Μάους που δεν απευθύνονται, κατ εμέ, σε όλους. Σαν έκδοση ήταν καταπληκτική και άξιζε σίγουρα τα λεφτά της γιατί ήταν αντιγραφή της έκδοσης της Fantagraphics. Άξιζε, εκτός των άλλων, και γιατί η αντίστοιχη αγγλική λόγω της γλώσσας του Gottferson είναι εξαιρετικά δυσκολοδιάβαστη. Σίγουρα ήταν κρίμα που σταμάτησε, αλλά ακόμα και τις πρώτες ιστορίες που έχουμε αξίζουν. Μου φαίνεται εντελώς ουτοπικό να μιλάμε για συνέχιση αυτής της έκδοσης από την Καθημερινή σε αυτό το format. Δεν είναι για 4 ευρώ με την εφημερίδα σε καμία περίπτωση. Τώρα αν μιλάμε για άλλη έκδοση (την Ιταλική π.χ.) και πάλι δεν νομίζω ότι θα γίνει. Θέλουμε καμιά 7ετία να τελειώσει ο Σκάρπα. Μετά όλο και κάτι άλλο θα έχει κυκλοφορήσει. Οι ιστορίες του Gottferson είναι ιδιαίτερες. Δεν είναι τόσο εύπεπτες και για όλα τα γούστα.
Μια καλή ερώτηση βέβαια για όσους ζητάνε πολυτελείς εκδόσεις είναι κατά πόσο η Ελλάδα έχει κοινό για κάτι τέτοιο.
Εγώ δεν νομίζω ότι είμαστε αρκετοί για να στηρίξουμε τέτοιες εκδόσεις. Μόνο για τους πολύ γνωστούς και αυτό υπό προυποθέσεις.
-
3
-
2
-
-
8 hours ago, nikolas12 said:
Έσπασα το διάβασμα του Blacksad στα δύο και επιτέλους στο τέλος του δεύτερου Σαββατοκύριακου μπορώ να πω τη γνώμη μου, αφού πριν λίγο ολοκλήρωσα το Αμαρίλο.
Εντύπωση; Το Blacksad ήταν εξαιρετικό! Δεν ήταν απλά ένα καλό ή πολύ καλό κόμικ. Οι εκδόσεις Μικρός Ήρως έκαναν μια εξαιρετική κίνηση με την έκδοση αυτού του τόμου, ειδικά από τη στιγμή που συμπεριλαμβάνονται το τέταρτο και το πέμπτο άλμπουμ που δεν έχουν ξαναβγεί στα ελληνικά.
Τι να πει κανείς για αυτό το απίστευτο graphic novel; Είναι ένα αστυνομικό κόμικ που αποπνέει noir αισθητική σε κάθε του σελίδα. Είναι και φωτεινό και σκοτεινό, ανάλογα με τον τόνο που έχει η ιστορία, κάτι που κορυφώνεται στην τέταρτη ιστορία, με τις εναλλαγές μεταξύ των γεγονότων που συμβαίνουν σε μια νύχτα και αυτών που διαδραματίζονται μέσα στην ημέρα. Αντιπροσωπεύει άριστα το 50s κλίμα, μια δεκαετία που σε σύγχρονες μεταφορές στον κινηματογράφο ή στα video games αποτυπώνεται κάπως στερεοτυπικά, εδώ εξερευνάται σε βάθος και μάλιστα μέσα από την οπτική διαφορετικών τοποθεσιών της Αμερικής. Εδώ ξανά το αποκορύφωμα είναι η τέταρτη ιστορία όπου βλέπουμε τη σκοτεινή πλευρά της jazz σκηνής της Νέας Ορλεάνης.
Δε νομίζω ότι το Blacksad θα ήταν εξίσου επιτυχημένο, αν είχε πρωταγωνιστές ανθρώπους. Η επιλογή ανθρωπόμορφων ζώων είναι εξαιρετική, αφού οδηγεί σε εξαιρετικούς παραλληλισμούς, ενώ ταυτόχρονα κάθε χαρακτήρας χτίζεται έτσι, ώστε τα χαρακτηριστικά του να ταιριάζουν στα χαρακτηριστικά του ζώου που απεικονίζει. Επιπλέον δίνει και ένα πάτημα προκειμένου να σχολιαστούν διάφορα κοινωνικά φαινόμενα όπως ο ρατσισμός στο δεύτερο επεισόδιο με το Αρκτικό Έθνος χάρη στο λευκό χρώμα ζώων όπως η πολική αρκούδα ή να φέρει σε αντιστοιχία διάφορα ρεύματα και ομάδες ανθρώπων της τότε εποχής όπως οι μαύροι μουσικοί της Νέας Ορλεάνης.
Το Blacksad μέσα από την οπτική γωνία των ζώων, μπορεί και σχολιάζει όχι μόνο κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα όπως ο ρατσισμός, η διαφθορά και η οικονομική ανισότητα, αλλά και καθ' όλα ανθρώπινες συμπεριφορές όπως η κατάθλιψη, η προσωπική έκφραση μέσα από την τέχνη, η μισαλλοδοξία, οι σχέσεις σε μια οικογένεια και ο εθισμός στα ναρκωτικά. Σε κάθε επεισόδιο ο Canales επιλέγει να ασχοληθεί με κάποια εξ αυτών, διακριτικά χτίζει την κάθε ιστορία του και φροντίζει να προσφέρει ενδιαφέρουσες αλληλεπιδράσεις μεταξύ χαρακτήρων με τρομερά backstories με τον ήρωά μας να προσπαθεί να τα ξεδιαλύνει για να λύσει το κάθε μυστήριο. Το χιούμορ υπάρχει σε μικρό βαθμό και απορρέει πολύ φυσικά μέσα από τις καταστάσεις που βιώνει ο πρωταγωνιστής μας. Το σχέδιο του Guarnido είναι πραγματικά πανέμορφο, τόσο σε μεγάλα γενικά καρέ όσο και σε κάποια που δείχνουν λίγους χαρακτήρες, ο χρωματισμός εξαιρετικός, η δράση είναι πολύ έντονη, τα πρόσωπα απόλυτα εκφραστικά, ειδικά στα σημεία που φανερώνουν πόνο, το μόνο που θα μπορούσε να είναι καλύτερο και το ανέφερε ο @Manitou είναι κάποια καρέ που οι πρωταγωνιστές μιλάνε και έχουν το στόμα τους κλειστό, αφαιρεί λίγο από την κίνηση και την εξαιρετική εκφραστικότητα των προσώπων που διέπουν το κόμικ.
Και οι πέντε ιστορίες είναι εξαιρετικές, αλλά τη δεύτερη "Αρκτικό Έθνος" και την τέταρτη "Μια Σιωπηλή Κόλαση" τις βρήκα αριστουργήματα τόσο για τα νοήματα που έκρυβαν και ήθελαν να περάσουν στον αναγνώστη όσο και για τα συναισθήματα που μου ξύπνησαν βλέποντας το πως εξελίσσονταν και το τι συνέβαινε στο τέλος. Και οι άλλες τρεις όμως είναι τρομερά ενδιαφέρουσες και δεν υπάρχει καμία που να με άφησε αδιάφορο.
Το μόνο που θα ήθελα και ξέρω πως δεν παίρνω Όσκαρ Πρωτοτυπίας, αλλά θέλω να το πω, θα ήταν να βγει σε μεγαλύτερο μέγεθος, ιδανικά σε αυτό του Λανφέστ. Βέβαια το ήδη υψηλό κόστος θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, αλλά είναι ένα Blacksad Omnibus στα ελληνικά και αξίζει μια τέτοια μεταχείριση. Το σχέδιο του Guarnido είναι τόσο λεπτομερές και ανά σημεία σκοτεινό (δε θα κρύψω πως κάποια καρέ απλά τα χάζευα εντυπωσιασμένος) που στο μικρό μέγεθος, κάποια καρέ φαίνονται λίγο μπουκωμένα και θες χρόνο για να προσέξεις τις λεπτομέρειες του σκιτσογράφου. Από εκεί και πέρα, πολλά μπράβο στις εκδόσεις Μικρός Ήρως για αυτήν την επιλογή, χαζεύοντας λίγο τις παρουσιάσεις μας για τα κόμικ που έχουν βγει έως τώρα τη φετινή χρονιά και έχοντας διαβάσει τα περισσότερα εξ αυτών, θα πω ότι το Blacksad είναι κατ' εμέ η καλύτερη ελληνική έκδοση κόμικ για το 2020 έως τώρα.
Συμφωνούμε σε όλα νομίζω. Και εγώ θα έλεγα ότι είναι η καλύτερη έκδοση για το 2020! Άσε που ταιριάζει απόλυτα σε αυτή τη χρονιά να είναι καλύτερη έκδοση ένα κόμικ που περιέχει τις λέξεις Black και Sad και μάλιστα στη σειρά!
Edit: Ε ψιτ το κατοχυρώνω από τώρα το λογοπαίγνιο μην έχουμε άλλα!!!
-
5
-
1
-
-
14 hours ago, Tsaklas said:
Εμένα τα ανέκδοτα και οι σπαζοκεφαλιές κλπ ποτέ δε με τρέλαιναν στο Μίκυ Μάους, οπότε δεν με πειράζει που καταργήθηκαν στις εκδόσεις της Καθημερινής.
Αυτό που συμφωνώ απόλυτα και πρέπει να το χω ξαναπεί κιόλας, είναι για τα εξώφυλλα των τευχών. Χίλιες φορές να 'ναι σχετικά και να γράφουν τον τίτλο της ιστορίας πάνω. Βοηθούν πάρα πολύ στην αγορά. Δεν κοιτάνε όλοι στο Greekcomics να ενημερωθούν τι τεύχος κυκλοφόρησε. Αν έλεγε τώρα ας πούμε "Μαύρος Κεραυνός" πάνω, σίγουρα θα βοηθούσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον κάποιου. Χώρια που το ΜΜ ως εβδομαδιαίο περιοδικό είναι χαώδες, άντε να ψάχνεις αργότερα να ξαναδιαβάσεις κάποιο τεύχος, είναι πολλά. Το να γράφει τον τίτλο απέξω και να έχει κάτι σχετικό στο εξώφυλλο, σίγουρα βοηθάει.
Ο μεγαλύτερος καημός μου όμως με τις εκδόσεις Καθημερινής, είναι η έλλειψη ποικιλίας. Ο Τερζόπουλος προσέφερε τουλάχιστον 6-7 τίτλους τον μήνα, Μίκυ, Κόμιξ, Μεγάλο Μίκυ, Αλμανάκο, Ντόναλντ, Κλασικά, Μίκυ Μυστήριο, Φάντομ, για να μην μιλήσουμε το καλοκαίρι με τα Μεγάλα Σήριαλ και Κόσμος Disney. Φαινόταν ότι οι εκδόσεις ενδιαφέρονται και προσφέρουν υλικό για όλα τα γούστα, από νέες ιστορίες, μέχρι επανεκδόσεις, μέχρι συγκεντρωτικές εκδόσεις + σπέσιαλ επετειακά. Και όλα αυτά χωρίς τις εκδόσεις βιβλιοπωλείου που κυκλοφορούσε. Τώρα με το ζόρι έχουμε 4 τίτλους τον μήνα + τον Σκάρπα το καλοκαίρι. Πολύ κρίμα.
Και πάλι πολλά είναι. Θα μπορούσε να κυκλοφορεί λιγότερα. Δεν υπάρχει αγοραστικό κοινό στην Ελλάδα. Ήδη κάθε μήνα μαζεύονται πολλές ιστορίες δευτεριτριτοτεταρτης ποιότητας σε όλα τα περιοδικά. Ποικιλία μια χαρά υπάρχει. Ιταλικά Αμερικανικά Σκανδιναβικά απ' όλα εχει. Πιο παλιά στη δεκαετία του 90 που έπαιρνα και εγώ ήταν στο άλλο άκρο
Εκατό εκδόσεις χωρίς λόγο. Και πάλι πολύ καλές ιστορίες έμεναν αδημοσίευτες
-
5
-
-
On 6/15/2020 at 1:30 PM, mko said:
Το διάβασα και αυτό.Προκειται για μια ιστορία(όχι περιπέτεια) με φόντο τον πόλεμο.Κλασικά ο Πρατ μεταδίδει υπερβολικά καλά το κλίμα του τόπου και της εποχής,καθώς και την ένταση του πολέμου.Και αυτή την ένταση την "περνάει"στον αναγνώστη εξαιρετικά,μέσα από τους χαρακτήρες και τους διαλόγους και όχι με μπαμ μπουμ. Δεν θυμίζει κλασικό Κόρτο Μαλτέζε,άλλωστε ο χαρακτήρας εμφανίζεται σχετικά λίγο και δεν είναι ο πρωταγωνιστής. Το γνωστό στυλ αφήγησης του Πρατ που το γουστάρω απίστευτα,και πιστεύω αν σε κάποιον δεν αρέσει αυτό το στυλ,δεν θα απολαύσει καθόλου την ιστορία.
Το σχέδιο επίσης πολύ καλό,χωρίς ιδιαίτερη λεπτομέρεια,το κλασικό του Πρατ που επίσης το γουστάρω πολυ.Και τα χρώματα μια χαρά.
Σίγουρα φαίνεται πως η ιστορία είναι ημιτελής(άλλωστε στην έκδοση περιέχονται και οι πρώτες σελίδες του δεύτερου κεφαλαίου που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ)αφού διαβάζεται σχετικά γρήγορα,χωρίς να γίνεται κάτι τρανταχτό.
Πάντως από αυτά που είχα διαβάσει περίμενα το κόμικ πολύ χειρότερο,αντ' αυτού το απόλαυσα αρκετά και δεν με κούρασε καθόλου.
Μεχρι τώρα,κανένα Κόρτο δεν με έχει απογοητεύσει στο ελάχιστο(έχω διαβάσει όλες τις 20σελιδες ιστορίες,την Κρυφή Αυλή,τον Ήλιο του Μεσονυκτίου και τα Νεανικά Χρόνια).
Εμένα αυτή η ιστορία για κάποιο λόγο ήταν από τις αγαπημένες μου. Επειδή τα διάβασα όλα με τη σειρά που είχαν βγει, με αυτή την ιστορία έκανα ένα διάλειμμα από τις πιο ποιητικές ιστορίες του Πρατ. Αυτή είναι λίγο πιο πεζή και διαβάζεται πιο εύκολα.
Το ίδιο συναίσθημα είχα λίγο πολύ και με την Μπαλάντα (να την διαβάσεις οπωσδήποτε γιατί είναι η αρχή των πάντων ). Ίσως μάλιστα αξίζει να πάρεις και το prequel που βγήκε από τους επιγόνους του Πρατ (Η Μέρα Της Ταροβεάν) και να τα διαβάσεις μαζί.
Πάντως για εμένα οι 20σέλιδες ιστορίες του Κόρτο είναι οι αγαπημένες μου!!! Οι μεγάλες κάπου σε κάποια σημεία μου φάνηκαν too much!
-
7
-
1
-
-
7 hours ago, ΚΟΜΙΞ said:
Θα συμφωνήσω με αυτό @nikolas12
What? Νομίζω πως ξενχάς αρκετά τεύχη της Καθημερινής.
Το έκαναν αυτό μέχρι το ΜΜ #132
Μετά τσουφ πάει 
Όντως τα είχα ξεχάσει αυτά!
Γενικά αυτό τον καιρό διαβάζω τα παλιά ΜΜ του Τερζόπουλου οπότε στο μυαλό μου είναι εκείνα τα εξώφυλλα.
Γενικά να πω την αλήθεια τα εξώφυλλα δεν είναι κάτι που δίνω ιδιαίτερη σημασία οπότε μάλλον τα ξεχνάω!
Τώρα που το ξανασκέφτομαι και βλέποντας τα εξώφυλλα εχω ξεχάσει και τις ιστορίες αυτές. Πολύ εισροή πληροφορίας γίνεται και ο εγκέφαλος πετάει το πιο παλιά διαθέσιμο!!!
-
4
-
-
17 hours ago, nikolas12 said:
Δεν έχω βρει κάπου ένα τόπικ σχετικά με προτάσεις βελτίωσης, οπότε θα το γράψω εδώ σαν πρόταση (λες και μας διαβάζει κάποιος από την εκδοτική ξέρω 'γω
)
Καθώς διαβάζω τώρα το Μίκυ Μάους 318, πρόσεξα λίγο το τεύχος σε σχέση με τα προηγούμενα. Είναι πολύ ωραίο που το εξώφυλλο του τεύχους έχει άμεση σχέση με την κεντρική μας ιστορία, ειδικά όταν είναι τόσο όμορφα σχεδιασμένο. Στο 316 είχαμε τον Ντόναλντ να παίζει μπάλα και δεν είχε ποδοσφαιρική ιστορία, το 317 πάλι το εξώφυλλο καμία σχέση με την κεντρική. Το ίδιο και στο 309. Αντίθετα στα 304, 306-308, 310, 311 έχουμε ένα εξώφυλλο ταιριαστό με την κεντρική μας και αυτό είναι ωραίο, γιατί βοηθάει τον αναγνώστη να γνωρίζει πάνω κάτω τι τεύχος αγοράζει. Αν η κεντρική έχει Μαύρο Κεραυνό, θα ήθελα για όσα τεύχη ισχύει αυτό να έχουμε καρέ από ιστορίες Μαύρου Κεραυνού. Επίσης αντί για το πλάι θα ήθελα ο τίτλος της κεντρικής να αναγράφεται στο εξώφυλλο όπως στα ΜΜ του Τερζόπουλου.
Θεωρώ πως αυτό σαν κίνηση βοηθάει και τους μελλοντικούς συλλέκτες ή όσους ψάχνουν τεύχη. Εγώ κάποια ΜΜ του Τερζόπουλου που έψαχνα τα έβρισκα πολύ απλά πηγαίνοντας στη βάση του GC και έψαχνα εξώφυλλα και τα διασταύρωνα με το όνομα της κεντρικής, οπότε ήξερα τους αριθμούς τευχών που αναζητώ. Τώρα αν ήθελα πχ σε κάποια χρόνια να ψάξω τεύχη με Μαύρο Κεραυνό δε θα με εξυπηρετούσε αυτό γιατί το 316 που είχε κεντρική με αυτό είχε άκυρο εξώφυλλο και ο τίτλος δε βοηθούσε ιδιαίτερα. Αυτά από μένα σαν κάποιες σκέψεις.
Έχουμε το "νέα για τις εκδόσεις της καθημερινής που κυκλοφορούν". Εκεί κάνουμε τέτοιες κουβέντες. Πάντως αυτό με τα εξώφυλλα που λες γενικά έπαιζε πολύ σπάνια παρά μόνο σε κάποια από τα τελευταία τεύχη του Τερζόπουλου. Είναι γενικά δύσκολο θεμα
-
2
-
-
11 min ago , thor77 said:
Αυτό που λέω εγώ είναι (νομίζω) πολύ απλό. Αυτός που ενοχλείται πρέπει να αποφεύγει τις πηγές ενόχλησής του. Είναι καφρίλα να βγω από το σινεμά και να αποκαλύψω ότι στην 6η αίσθηση ο Μπρους Γουίλις είναι στην πραγματικότητα ο Σάμιουελ Τζάκσον, αλλά είναι και παράλογο να μιλάω με έναν άλλο για την ταινία και να μην μπορώ να το σχολιάσω γιατί ίσως αυτοί που ακούν από το δίπλα τραπεζάκι δεν την έχουν δει, ειδικά αν μιλάμε για μια ταινία 20ετίας.
Εδώ συμφωνώ 100%!!!!
Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα.
-
1
-
-
Πάντως εγώ που τα λέω αυτά είχα κοντέψει να φάω ξύλο στο σινεμά το μακρινό 1999 γιατί στο διάλειμμα της ταινίας συζητώντας με την παρέα μου μάντεψα φωναχτά το τέλος.
-
3
-
1
-
Νέα και ειδήσεις για τις ελληνικές Disney εκδόσεις
σε Μπλα μπλα
Δημοσιεύτηκε
Μετά την αναμόρφωση του περιοδικού (κάπου μετά το 2100 τεύχος) δεν χώραγαν οι παλιές περισσότερο σαν στυλ. Άσε που δεν χρειάζεται κιόλας. Το ΜΜ όπως είναι τώρα είναι τέλειο. Τα άλλα χρειάζονται αναδόμηση