I don't know karate, but i know ka-razy!

Πραγματικά πανέμορφο σχέδιο, αλλά η ιστορία αυτή καθαυτή δε με ενθουσίασε. Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι Γάλλοι την εκδίδουν πλέον μαζί με τις ιστορίες του Arzach.

Στη γαλλική έκδοση που έχω, δεν αναφέρεται κάποια επιπλέον πληροφορία από αυτές που δίνει ο Θρηνωδός, παρά μόνο ότι η εν λόγω ιστορία δημιουργήθηκε σε μια περίοδο που ο Goscinny προσπαθούσε να ανανεώσει το ύφος του Pilote, το οποίο ο ίδιος ο Moebius χαρακτηρίζει ως «αρκετά συντηρητικό».  

"Αρκετά συντηρητικό" πριν την εν λόγω ανανέωση;  Λογικά ναι αλλά μου κάνει εντύπωση (και μου έκανε όταν το πρωτοδιάβασα) ότι αυτή η ιστορία μπήκε στο Pilote. 

 

Βέβαια, η ιστορία μπήκε το 1974, ενώ τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια πέρα από τα κλασικά Valerian, Cellulite πάτησε και ένα Lone Sloane το πόδι του (1970-1973). Αναρωτιέμαι με ποια έννοια θέτει το συντηρητικό ειδικά ο Μοέμπιους, δεν νομίζω να τοποθετείται ως προς το πολιτικό του πράγματος (που απουσίαζε σχεδόν ολοκληρωτικά από το περιοδικό εκτός και αν πέφτω τραγικά έξω). 99% για το ύφος των κόμικ που δημοσιεύονταν μιλάει. 

 

Από την άλλη, μετά το '74 είδαμε κάτι Caza να σκάνε μύτη στις σελίδες του, οπότε ίσως όντως άλλαξε προσανατολισμό (θα ήταν ενδιαφέρον να βρούμε μια λίστα κυκλοφορίας του πιλότ). 

 

Οι κυριότερες σειρές/δημιουργοί που πέρασαν *τότε* έτσι για να έχουμε ένα μπούσουλα σχετικά με την δήλωση του (αλιευθέν από wiki):

 

Alexis: Timoléon et Stanislas (1969–1973), Al Crane (1976–1977)

Philippe Bertrand: Linda aime l'art (1983–1989)

Enki Bilal: Légendes d'Aujourd'hui (1976–1982), La foire aux immortels (1980)

Michel Blanc-Dumont: Jonathan Cartland (1974–1988)

Claire Bretécher: Cellulite (1969–1977)

Cabu: Grand Duduche (1963–1982)

Caza: Scènes de la vie de banlieue (1975–1979)

Jean Chakir: Séraphin contre Angelure (1962–1970)

Jean-Michel Charlier: Blueberry (1963–1973), Barbe-Rouge (1959–1969), Tanguy et Laverdure (1959–1970)

Pierre Christin: Valérian and Laureline (1967–1985), Légendes d'Aujourd'hui (1976–1982)

Delinx: Buck Gallo (1963–1969)

Philippe Druillet: Lone Sloane (1970–1974)

F'Murr: Le Génie des alpages (1973–1989)

Fred: Philémon (1965–1986)

Jean Giraud: Blueberry (1963–1973)

Christian Godard: Norbert et Kari (1963–1970), Vagabond des limbes (1978–1987)

René Goscinny: Asterix (1959–1973), Lucky Luke (1967–1973), Iznogoud (1968–1977), Petit Nicolas (1959–1965)

Marcel Gotlib: Dingodossiers (1965–1967), Rubrique-à-Brac (1968–1973)

Greg: Achille Talon (1963–1981)

Laurence Harlé: Jonathan Cartland (1974–1988)

Victor Hubinon: Barbe-Rouge (1959–1969)

Jijé: Tanguy et Laverdure (1966–1970)

Claude Lacroix: Homme au chapeau mou (1977–1983)

Lauzier: Tranche de Vie (1970–1978), Al Crane (1976–1977)

Jacques Lob: Submerman (1967–1970)

Nikita Mandryka: Concombre masqué (1971–1981), Clopinettes (1970–1973)

Martial: Tony Laflamme (1963–1971)

Jean-Claude Mézières: Valérian and Laureline (1967–1985)

Morris: Lucky Luke (1967–1973)

Antonio Hernandez Palacios: Mac Coy (1974–1989)

Julio Ribera: Vagabond des limbes (1978–1987), Dracurella (1973–1982)

Sempé: Petit Nicolas (1959–1965)

Jean Tabary: Iznogoud (1968–1977), Valentin le vagabond (1962–1974)

François Thomas: Stan Caïman (1982–1989)

Albert Uderzo: Asterix (1959–1973), Tanguy et Laverdure (1959–1967)

 

 

Φαντάζομαι όχι με την πολιτική έννοια, αλλά εικαστικά. Περιείχε κόμικς που παρότι ήταν εξαρχής επιτυχημένα και πλέον θεωρούνται κλασικά, δεν τα έλεγες και πρωτοπόρα, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο του Caza ή του Druillet, που αναφέρεις.  

Ναι μόλις πρόσθεσα στο αποπάνω ποστ το "99% για το ύφος των κόμικ που δημοσιεύονταν μιλάει".  Πάντως αν θυμάμαι καλά η δική σου γαλλική είναι μεγάλου μεγέθους, οπότε τα σκίτσα πρέπει να είναι οφθαλμόλουτρο ε;  

Ω πίστεψέ με, είναι φοβερό. Ειδικά στο καρέ της μάχης, που νομίζω δεν πολυφαίνεται στην σκαναρισμένη αμερικανική έκδοση, δείχνει τη μαεστρία του Moebius. Επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, η σύνδεση με το Arzach, μπορεί να βρίσκεται σε αυτό το καρέ, καθώς βλέπουμε για πρώτη φορά (αν δεν κάνω λάθος) τα χαρακτηριστικά καπέλα που φορούσε και ο Arzach.  

Πολύ πιθανό. Η πρώτη ιστορία του Αρζάκ βγήκε ένα χρόνο μετά.  

26 min ago , Θρηνωδός said:

Από την άλλη, μετά το '74 είδαμε κάτι Caza να σκάνε μύτη στις σελίδες του, οπότε ίσως όντως άλλαξε προσανατολισμό (θα ήταν ενδιαφέρον να βρούμε μια λίστα κυκλοφορίας του πιλότ). 

 

κάτι τέτοιο εννοείς ή με κάπως διαφορετική παρουσίαση?

 

 

Αυτό ακριβώς  Όπως είχε κάνει ο Ραμίρεζ με την Βαβέλ ανά τεύχος  

Το bdoubliees είναι τρελός θησαυρός  

 

 

Σαρκαστική ιστορία και με στοιχεία από τη ζωή του... ενδιαφέρουσα και διαφορετική από τις άλλες.

Στο Inside Moebius Part 2 (ή στον 3ο τόμο της πρωτότυπης, γαλλικής έκδοσης) ο νεαρός Moebius (πριν γίνει Moebius, για την ακρίβεια) τα βάζει με τον γερασμένο του εαυτό και διαβάζουμε τον εξής διάλογο:

 

Γερο-Moebius: Τι θες;

Νέος Moebius: Θέλω να βγω από εδώ

Γ-M: Για να πας πού;

Ν.M: Πίσω στο 1970! Πριν αρχίσω να παρεκκλίνω [δε γνωρίζω την ακριβή πρόταση στα γαλλικά, αλλά στα αγγλικά αποδίδεται ως «Before I started to detour», προφανής αναφορά στην ιστορία]

Γ-Μ: Εννοείς το κόμικ; Το "Detour";

Ν.Μ: Ε ναι!  Από εκεί ξεκίνησαν όλα! Δεν θα έπρεπε να το σχεδιάσω ποτέ! Θα είχα παραμείνει κανονικός!  

 

Μπορούμε, επομένως, να υποθέσουμε ότι το Deviation/Detour αποτέλεσε το εφαλτήριο ενός νέου κεφαλαίου για τον δημιουργό, πιο προσωπικό, πιο τρελό και ίσως (τουλάχιστον κατά τη δική μου άποψη) πιο σημαντικό. Δεύτερες σκέψεις που πιθανώς να είχε κάνει ο Moebius κατά καιρούς; Δεν αποκλείεται, χωρίς ωστόσο να δείχνει ότι έχει μετανιώσει για την πορεία του.  

Μπορουμε να πουμε εδω οτι Η Παρακαμψη (Μαζι με αλλες δυο ιστοριες Το κυνηγι των Γαλλων στις Διακοπες και το Υπάρχει ενας πριγκηπας...)

εχουν πρωτοδημοσιευτει στη Βαβελ #22 τον Δεκεμβριο του 1982

και ξανα το 1983 στο Αλμπουμ Ο Μοιραιος Ταγματαρχης (Τοτεμ1-Μαμουθ)

Ειναι η τελευταια ιστορια με διαφορετικη μεταφραση Πλάγια Οδός

Edited January 4, 2019 by Jack62

Ωραίος. Προσπαθούσα να θυμηθώ αν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά, αλλά για κάποιο λόγο ξέχασα να τσεκάρω στη Βαβέλ