STUCK RUBBER BABY [ HOWARD CRUSE ]

[x for xepeta]

 

Ένα από τα πιο ώριμα αναγνώσματα της Ένατης Τέχνης. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το γνωστότερο έργο του Howard Cruse, και διαπραγματεύεται ένα από τα πιο σημαντικά θέματα του Πλανήτη. Το ρατσισμό.

 

Πρωταγωνιστής είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας. Ο Toland Polk, πρόσφατα ορφανός από γονείς, προσπαθεί να βρει τη θέση του και να προσδιορίσει την ταυτότητά του στα 20 καί χρόνια του, και βέβαια να καταλάβει πώς λειτουργεί η κοινωνία, χωρίς πατρικές φιγούρες να τον οριοθετούν. Ο χώρος είναι οι νότιες πολιτείες των ΗΠΑ του 1960, μια εποχή που η Πατρίδα της Ελευθερίας δεν μπορεί ακόμη να δεχτεί τους μαύρους ως ισότιμα μέλη. Ο Toland είναι ο παρατηρητής. Μέσα από τα μάτια του εξερευνούμε την καθημερινότητά του και γνωρίζουμε μικρές και μεγάλες ιστορίες ανθρώπων που ζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας λόγω του χρώματός τους. Είναι μάρτυρας αμέτρητων ρατσιστικών επεισοδίων και τα «συζητά» αναλύοντάς τα, χωρίς να μιλάει αλλά πολλές φορές μόνο με τις σκέψεις του, με παθόντες, φίλους, γνωστούς, θρησκευόμενους, και πολιτικοποιημένους ανθρώπους. Το τεράστιο Κίνημα ισότητας των διάφορων φυλών  της εποχής γιγαντώνεται μπροστά του με πορείες, εκδηλώσεις στους δρόμους, ακόμη και με αιματηρά επεισόδια.

 

 

Ο Toland είναι και αυτός θύμα ρατσισμού. Ομοφυλόφιλος και ο ίδιος, είναι μάρτυρας πολλών περιστατικών βίας, χλευασμού, προσβολής ή και χειρότερα, χωρίς ποτέ να ανακοινώνει τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ούτε καν στον εαυτό του. Δεν τολμά να παραδεχτεί ότι του αρέσουν οι άντρες ακόμη και στο μυαλό του. Εξερευνεί την ταυτότητά του και αφήνει τα γεγονότα να τον ξεπερνούν, ώσπου ένα κοντινό του πρόσωπο γίνεται θύμα βίαιου περιστατικού. Εκεί συνειδητοποιεί ποιος είναι και τι θα μπορούσε να πάθει και ο ίδιος.

 

 

Η ιστορία είναι ας πούμε μια ψεύτικη αυτοβιογραφία. Ενώ ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρκετές προσωπικές του εμπειρίες και γεγονότα, δεν είναι ούτε η ζωή του αποτυπωμένη σε χαρτί, ούτε κάποιου άλλου προσώπου. Δεν υπάρχει μια μεγάλη ιστορία, αλλά μια σειρά από βινιέτες καθημερινότητας, που χτίζουν μια κατάσταση, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Δεν υπάρχει πορεία προς ολοκλήρωση αλλά κάθε κεφάλαιο λειτουργεί σχετικά αυτόνομα. Ο πρωταγωνιστής είναι περισσότερο ο παρατηρητής, το κοινό στοιχείο των περιστατικών, που δε συμμετέχει αλλά λειτουργεί περισσότερο ως η κάμερα ενός σκηνοθέτη. Θα έλεγα ότι δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής φιγούρα αφού αφήνει τα γεγονότα να περνούν από μπροστά του χωρίς να λαμβάνει μέρος. Αρκετά εκνευριστικό. Η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του είναι ένα δύσκολο έργο, τόσο που τυραννάει αρκετά την κοπέλα του. Η εξιστόρηση γίνεται σε παρελθοντικό χρόνο, και ως ενήλικας 40-50 ετών παραδέχεται αυτά τα λάθη της νιότης του με συμπάθεια.

 

 

Το σκίτσο στα πρότυπα των Underground Κόμικς της Αμερικής, ντύνεται με φιγούρες αρκετά πιο ψωμωμένες και τροφαντές. Ρετρό και ασπρόμαυρο, δεν έχει τόνους του γκρι, αλλά χρησιμοποιεί πυκνή σκιαγράφηση με λεπτά μελάνια. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάστηκαν 5 χρόνια για να ολοκληρωθούν οι 200 σελίδες του. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πλούσιο και η τεχνική του δημιουργού το ανεβάζει ακόμη πιο ψηλά.

 

Δεν είναι για όλους σας. Όχι, δεν θα βρείτε ερωτικές σκηνές που σοκάρουν. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Αυτές είναι αρκετά διακριτικές, χωρίς να μην υπάρχουν βέβαια. Η θεματολογία όμως μπορεί να σας ταράξει. Όλοι μας λέμε με χαρά ρατσιστικά ανέκδοτα και μας αρέσει να γελάμε, και πολύ περισσότερο να γελάνε οι άλλοι με το ωραίο ανέκδοτο που μόλις είπαμε. Δεν είναι και τόσο αθώο όσο νομίζουμε.

 

 

Από την άλλη, γελάστε με τον εαυτό σας και ξεπεράστε το

 

Θεωρήθηκε από πολλούς ο καλλιτεχνικός αντίπαλος του «MAUS». Ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να το εκτοπίσει από το βάθρο της κορυφής. Όχι απλά δε συμφωνώ, αλλά το βρίσκω και λίγο χαζό.

 

Διακρίσεις:

Eisner Award (USA)

Harvey Award (USA)

Comics Creators Award (U.K)

Luchs Award (Germany)

Saló del Còmic de Barcelona Award (Spain)

Prix de la critique at the Angouleme International Comics Festival ( France)

Το περιοδικό The Comics Journal το θεώρησε ένα από τα 100 καλύτερα κόμικς του αιώνα.

Και σίγουρα υπάρχουν και κάποια δευτερεύοντα βραβεία ή διακρίσεις άλλων περιοδικών.

 

 

Το άλμπουμ απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν να εξερευνήσουν την Ένατη Τέχνη ή την ανθρωπιά τους.

Η σελίδα του δημιουργού.

Η σελίδα του wikipedia.

[batigoal]

Θοδωρη, αλλο ενα κομικς που πρεπει να εχω...

 

Μηπως πρεπει να κοιταξεις τις προοπτικες σου στον χωρο της διαφημισης

[x for xepeta]

Κατάφερα να κάνω κάποιον να το αγοράσει;

[batigoal]

Κατάφερα να κάνω κάποιον να το αγοράσει;

 

αλλα δεν το διαβασα ακομα...

[leonidio]

Κατάφερα να κάνω κάποιον να το αγοράσει;

 

 

 

αλλα δεν το διαβασα ακομα...

 

 

Ισχύουν ακριβώς τα ίδια και για μένα.