Η γελοιογραφία που έφερε πολιτική θύελλα [?, newsbeast.gr, 15/11/2013 ]

[DJO]

Η γελοιογραφία που έφερε πολιτική θύελλα

Επίθεση ΣΥΡΙΖΑ σε Νέα και στον σκιτσογράφο Δ. Χατζόπουλο - Τι απαντούν οι σκιτσογράφοι

Κόντρα έχει ξεσπάσει μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της εφημερίδας «Τα Νέα» για το σκίτσο του Δημήτρη Χατζόπουλου στο οποίο απεικονίζονται η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η Ραχήλ Μακρή να κάνουν pole dancing στις κεραίες της ΕΡΤ.

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ αναρωτιέται εάν «το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα επεδείκνυε την ίδια ευαισθησία, αν η γελοιογραφία δεν αφορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάποιο άλλο κόμμα ή πρόσωπο; Μάλλον όχι, γιατί αυτό που ενόχλησε τον ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση την ΑΥΓΗ ήταν η διακωμώδηση ενός κατασκευασμένου αλλά αποτυχημένου επικοινωνιακού σόου, κομμένου και ραμμένου για τα δελτία των 8».

Η Χαριλάου Τρικούπη σχολίασε την σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η συμπαράταξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρήκε και στο θέμα της φίμωσης της ελευθεροτυπίας κοινό βηματισμό. Η δεξαμενή της “αντιμνημονιακής” πολιτικής στερεύει και μαζί με αυτή η “αντιμνημονιακή” επιχειρηματολογία. Λογικό είναι μέσα σε αυτή τη σύγχυση να τους απασχολούν “γελοιογραφίες” και όχι τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών και της χώρας».
Χθες η εφημερίδα «Αυγή» έκανε λόγο για «εξευτελισμό» και «ξεπεσμό» του γνωστού σκιτσογράφου.

Η ΠΟΕΣΥ ζήτησε από τους δημοσιογράφους να επιστρέψουν στους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και είπε να σταματήσει η «σεξιστική χυδαιότητα» των τελευταίων ημερών.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ:

«Να μπει φραγμός στη σεξιστική χυδαιότητα

Φραγμός στη σεξιστική χυδαιότητα, που αναπαράγεται τον τελευταίο καιρό από έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, ζητά να μπει το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), με άμεση επιστροφή των σχολιαστών και γελοιογράφων στην εφαρμογή των κανόνων δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Το άρθρο 2 του “Κώδικα Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης” των δημοσιογράφων-μελών των Ενώσεων Συντακτών ρητώς επιβάλλει:

α. Να αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις εθνικής καταγωγής, φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτικών φρονημάτων, οικονομικής κατάστασης και κοινωνικής θέσης.
β. Να σέβεται την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής του ανθρώπου και του πολίτη. Μόνο όταν το επιτάσσει το δικαίωμα της πληροφόρησης μπορεί να χρησιμοποιεί, πάντοτε με τρόπο υπεύθυνο, στοιχεία από την ιδιωτική ζωή προσώπων που ασκούν δημόσιο λειτούργημα ή έχουν στην κοινωνία ιδιαίτερη θέση και ισχύ και υπόκεινται στον κοινωνικό έλεγχο.

Το άρθρο 4 επιβάλλει:
γ. Να μην ασκεί και να μη δέχεται οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων, που σχετίζονται με το φύλο ή την επαγγελματική ηλικία των συναδέλφων του.

Και το άρθρο 7 επιβάλλει στο δημοσιογράφο:
β. Να αποφεύγει τη χυδαιογραφία, τη χυδαιολογία και τη γλωσσική βαρβαρότητα, τηρώντας, ακόμη και στη σάτιρα και τη γελοιογραφία, τους κανόνες της επαγγελματικής ηθικής και της κοινωνικής ευθύνης.

Η ΠΟΕΣΥ καλεί τις διοικήσεις των Ενώσεων-μελών της να φροντίσουν για την πιστή τήρηση αυτών των δεοντολογικών κανόνων από όλα τα μέλη τους.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ».

Τι έγραψε η «Αυγή» για το σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου

«Να ξεπέφτουν και να αυτοεξευτελίζονται καλλιτέχνες β’ διαλογής, η Τριανταφύλλου, ο Χωμενίδης, ο Χειμωνάς, είναι λογικό κι επόμενο, το μεροκάματο να βγαίνει κι ας βγαίνει και στο βούρκο. Ο ξεπεσμός των ταλαντούχων όμως είναι λυπηρός. Είναι λυπηρός ο ξεπεσμός του εξαιρετικού γελοιογράφου Δημήτρη Χατζόπουλου, που έφτασε μέχρι του σημείου να απεικονίσει τις κυρίες Κωνσταντοπούλου και Μακρή ως στριπτιτζούδες έτοιμες για όλα. Δεν είναι το μίσος απέναντι σε όποιον αντιστέκεται στο Μνημόνιο που εξευτέλισε τον Χαντζόπουλο, ο καλλιτέχνης δικαιούται και να φανατίζεται και να μισεί.

Εκείνο που ντρόπιασε εφ’ όρου ζωής τον έμπειρο σκιτσογράφο ήταν η υιοθέτηση των δοξασιών και των προλήψεων του συρμού, ότι δηλαδή οι γυναίκες είναι κατώτερα όντα, που κανοναρχούνται από τις γενετήσιες ορμές τους, που δεν μπορούν να λάβουν σοβαρές αποφάσεις, γιατί οι ορμόνες θολώνουν την κρίση τους. Στριπτιτζούδες, για να μη πω τίποτα βαρύτερο, είναι όλες τους και καλά θα κάνουν να περιμένουν ξαπλωμένες στο κρεβάτι, μέχρι να έρθει το νταβραντισμένο αρσενικό να τις γονιμοποιήσει, να αποχτήσουνε κι αυτές οι κακομοίρες λόγο ύπαρξης.

Εκείνο που έκανε τέλειο τον εξευτελισμό του Χαντζόπουλου ήταν ότι το σκίτσο του ταυτίστηκε με το κεντρικό μήνυμα που εξέπεμπε εκείνη την ημέρα το καθεστώς. Η εντολή ήταν σαφής: Επιτεθείτε στην Κωσταντοπούλου, την Μακρή και την Τζάκρη, αξιοποιώντας το γεγονός ότι είναι νέες γυναίκες, εξοντώστε τις ενοχλητικές με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Το αφεντικό διέταξε και ο Χαντζόπουλος εκτέλεσε και μάλιστα μετά χαράς. Κρίμα. Θα μου πεις, πώς να μην ξεπέσει ο Χαντζόπουλος, όταν εργάζεται στα ΝΕΑ, την εφημερίδα που εκτελεί τα συμβόλαια του καθεστώτος;

Χθες, εκτός από το χυδαιογράφημα του Χαντζόπουλου, τα ΝΕΑ είχαν στο πρωτοσέλιδο ένα σκίτσο που απεικόνιζε τους πρυτάνεις του Καποδιστριακού και του ΕΜΠ Πελεγρίνη και Σιμόπουλο να κρατάνε τους φοιτητές δεμένους με κλωστές και δίπλα έγραφε: Στο έλεος των δύο πρυτάνεων, όμηροι παραμένουν οι φοιτητές». Φοβερή σύμπτωση! Τα ΝΕΑ επιτέθηκαν στους πρυτάνεις την ημέρα που η Εισαγγελέας διέταξε έρευνα για τα κλειστά Πανεπιστήμια. Τέτοιο συγχρονισμό του Τύπου με τη Δικαιοσύνη, είχαμε να δούμε από την εποχή του μετεμφυλίου.


Δείτε το βίντεο του MEGA

(μιλάνε και Πετρουλάκης, Μητρόπουλος & ΚΥΡ)


Τα ΝΕΑ εκτελούν τα συμβόλαια του καθεστώτος και το κάνουν με όλους τους διαθέσιμους τρόπους, με τα σκίτσα, με το κύριο άρθρο, με τις παραπολιτικές στήλες. Ειδικά οι παραπολιτικές στήλες είναι γεμάτες με αποκρυπτογραφημένα μηνύματα του στυλ «σε είδα να κλαδεύεις τα δέντρα χαμηλά και σου πιασα τη σκάλα ν΄ ανέβεις πιο ψηλά» και ξέρεις εσύ και έχω ράμματα για τη γούνα σου και έχε το νου σου, γιατί θα προβώ σε ωμότητες. Τα ΝΕΑ είναι παραδοσιακά η εφημερίδα της Δημοκρατικής Παράταξης κι όταν η Δημοκρατική Παράταξη έχει ξεμείνει με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, δεν υπάρχει φραγμός, δεν υπάρχει αναστολή, δεν υπάρχει τσίπα. Θα την κατεβούνε μέχρι το τέλος του κακού τη σκάλα τα φερέφωνα του Σαμαρά και του Βενιζέλου ή, όπως λέει και ο λαός, κατά τον αφέντη και το γαϊδούρι του».

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για το σκίτσο

«Από το εμετικό σκίτσο για τις κυρίες Κωνσταντοπούλου και Μακρή, ως το ρεπορτάζ που εμφανίζει τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας: “αλλιώς μιλάμε στο εξωτερικό, αλλιώς σε μια συγκέντρωση”, η εφημερίδα ξεπερνά κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Την ίδια ώρα άρθρο του Γιώργου Κυρίτση που δημοσιεύτηκε χθες, Τρίτη, στην Αυγή επιτίθεται με σφοδρότητα κατά της εφημερίδας και του σκιτσογράφου Δ. Χαντζόπουλου. Με τίτλο “Ο κ. Δ. Χαντζόπουλος και το χιούμορ του αυλικού”, γράφει:

«Ο σκιτσογράφος των Νέων κύριος Δημήτρης Χαντζόπουλος στη σημερινή του γελοιογραφία στη σελ. 9 των Νέων αναπαριστά την παρουσία των βουλευτών Ραχήλ Μακρη και Ζωής Κωσταντοπούλου το Σάββατο στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ ως χορευτικό σόου με pole dancing σε στριπτιτζάδικο, όπου το κοινό χειροκροτεί τις δυο κοπέλες ενόσω αυτές κάνουν σέξι κόλπα στη σκηνή.

Παρά το γεγονός ότι ο κ. Χαντζόπουλος ζωγραφίζει καλά και δεν έχει ανάγκη επεξηγήσεων, ο ίδιος αισθάνεται την ανάγκη να γράψει ως διάλογο των θαμώνων του στριπτιτζάδικου: "Δεξιά είναι η Ραχήλ και αριστερά η Ζωή, λέει ο ένας θαμώνας. Κάνουν κ κάτι άλλο; Ρωτάει ένας άλλος. Άκουσα ότι κάνουν και μηνύσεις, αλλά καλύτερα να ρωτήσετε τον σερβιτόρο", απαντά ο πρώτος παραπέμποντας ευθέως στην καταναγκαστική εκπόρνευση των κοριτσιών που συνηθίζεται σε τέτοια μαγαζιά.

Ας παρακάμψουμε τον σεξισμό και την ευκολία με την οποία ο υπάλληλος του κου Ψυχάρη, χαρακτηρίζει τις αντιπάλους του αφεντικού του πουτάνες. Θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Χαντζόπουλος ότι, ακόμα και στην εφημερίδα που εργάζεται, το χιούμορ καταξιώνεται κοινωνικά μόνο όταν είναι εναντίον του ισχυρού και υπέρ του αδυνάτου. Στην αντίθετη περίπτωση πρόκειται για το χιούμορ του γελωτοποιού της αυλής που κουνάει κουδουνίστρες για να γελάνε οι βασιλιάδες και οι αυλικοί».

Οι αντιδράσεις των σκιτσογράφων

«Η κατηγορία του σεξισμού στέκει μόνο όταν γίνεται αναφορά στο φύλο. Όχι όταν γίνεται αναφορά στο σεξ που αφορά εξίσου και τα δύο φύλα. Επίσης, η σάτιρα πρέπει να αντιμετωπίζεται με λίγη προσοχή από τα κόμματα γιατί προδίδονται. Η σάτιρα είναι ή καλού γούστου ή κακού γούστου, ή μας αρέσει ή δεν μας αρέσει. Δεν περιγράφεται», είπε στο MEGA ο σκιτσογράφος, Ανδρέας Πετρουλάκης.

«Αν δεν μπορείς να δεις την αστεία πλευρά σε κάτι που συμβαίνει, τότε δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Η Αριστερά έχει ένα δίκιο να δυσκολεύεται να καταλάβει. Πέρασε μέτριες πεντηκονταετίες και έχει γίνει μυγιάγγιχτη. Ας δείξουμε κατανόηση. Εύχομαι σε όλους, γελοιογράφους, δημοσιογράφους, βουλευτίνες και λοιπούς συγγενείς και συμπάσχοντες περαστικά από καρδιάς», ανέφερε με τη σειρά του και ο σκιτσογράφος, Κώστας Μητρόπουλος.

«Ο γελοιογράφος είναι ο αντάρτης της εφημερίδας. Έχει το δικό του μπαϊράκι. Και όπως έλεγε και η Ελένη Βλάχου, είναι το μόνο είδος που ο αρχισυντάκτης δεν μπορεί να το διορθώσει. Ο Χαντζόπουλος, ένας συνάδελφος που εκτιμώ πολύ, έχει καυτηριάσει πολλές καταστάσεις και έχει δεχθεί αρκετές μηνύσεις. Του εύχομαι να συνεχίσει να βουτάει το πενάκι του μέσα στο βιτριόλι. Κλείνοντας, ήθελα να πω ότι οι λέξεις Δημοκρατία και σάτιρα είναι δυο λέξεις που λέγονται παγκοσμίως στην ελληνική γλώσσα», τόνισε και ο Γιάννης Κυριακόπουλος, γνωστός και ως «Κυρ».

Η κόντρα μεταξύ των ΝΕΩΝ και του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται και σήμερα με δημοσίευμα της εφημερίδας.
Δείτε τι γράφει σήμερα η εφημερίδα

Μαθήματα... χιούμορ στον ΣΥΡΙΖΑ

Αντιδράσεων συνέχεια στη στοχοποίηση των «ΝΕΩΝ» και του Δ. Χαντζόπουλου, με κριτική και από τον Π. Τατσόπουλο

Σκληρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την επίθεση που εξαπέλυσε η αξιωματική αντιπολίτευση μέσω της «Αυγής» στα «ΝΕΑ» και στον γελοιογράφο Δημήτρη Χαντζόπουλο ασκεί το ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή όμως, για το ίδιο θέμα, η Κουμουνδούρου δέχεται και πυρά εκ των έσω, με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρο Τατσόπουλο να διαφοροποιείται ανοιχτά από την αντίδραση του κόμματος.

ΤΟ ΣΟΟΥ. «Αναρωτιόμαστε: το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα επεδείκνυε την ίδια ευαισθησία αν η γελοιογραφία δεν αφορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κάποιο άλλο κόμμα ή πρόσωπο;» τονίζεται στην ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ για το «επίμαχο» σκίτσο που αφορούσε το επικοινωνιακό παιχνίδι της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της Ραχήλ Μακρή έξω από το Ραδιομέγαρο. Και συνεχίζει: «Μάλλον όχι, γιατί αυτό που ενόχλησε τον ΣΥΡΙΖΑ και κατ' επέκταση την "Αυγή" ήταν η διακωμώδηση ενός κατασκευασμένου αλλά αποτυχημένου σόου, κομμένου και ραμμένου για τα δελτία των 8».

Το σημερινό σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου:

Οπως τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση, η συμπαράταξη ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βρήκε και στο θέμα της φίμωσης της ελευθεροτυπίας κοινό βηματισμό. «Η δεξαμενή της "αντιμνημονιακής" πολιτικής στερεύει και μαζί με αυτήν και η "αντιμνημονιακή" επιχειρηματολογία. Λογικό είναι μέσα σε αυτή την σύγχυση να τους απασχολούν "γελοιογραφίες" και όχι τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών της χώρας».

Και ενώ η εφημερίδα «Αυγή» συνέχισε και χθες την επίθεση εναντίον των «ΝΕΩΝ» και του Δημήτρη Χαντζόπουλου για νέο του σκίτσο - το οποίο σε σχόλιο της τελευταίας σελίδας χαρακτηρίζεται ως «χαμηλού πολιτικού επιπέδου» - στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση κινήθηκε ο βουλευτής του κόμματος και συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος. «Το δυνατό στο σκίτσο του Χαντζόπουλου είναι η ελευθερία του συνειρμού», είπε μιλώντας στον Βήμα FM. «Κάνει δηλαδή αναγωγές που δεν σκάει απλώς το χειλάκι σου, αλλά σε βάζει να σκεφτείς γι' αυτές τις αναγωγές. Να τον κατηγορήσουμε σήμερα για σεξιστικές αναγωγές;».

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ.

Μάλιστα ο κ. Τατσόπουλος υπενθύμισε ότι όλη την περίοδο της τρικομματικής κυβέρνησης ο Χαντζόπουλος σε μια σειρά από σκίτσα παρουσίαζε τους τρεις εταίρους ως ένα ιψενικό ερωτικό τρίγωνο που έφτανε με καβγάδες στην κρεβατοκάμαρα. «Δεν είδα τώρα να βγάλουν ανακοινώσεις ούτε η ΔΗΜΑΡ ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ, που θα έπρεπε να βγάζουν ανακοινώσεις κάθε μέρα... Είχε κάνει προσομοίωση πάλι του Πανεπιστημίου με μπορντέλο και του είχε κάνει και μήνυση ο πρύτανης, αν θυμάμαι καλά», είπε.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε πως «ή δεχόμαστε ότι το χιούμορ είναι μια ζώνη που έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ταυτόχρονα να τους περνάει όλους και να ασχολείται με όλους, με την ίδια ωμότητα μερικές φορές και με την ίδια δικαιοσύνη απέναντι σε όλους, ή αρχίζουμε και λέμε όλα αυτά, τα οποία εγώ τα βρήκα πολύ σοσιαλρεαλιστικά για το γούστο μου. Οτι θα πρέπει να είναι πάντα με την πλευρά του αδικημένου και άλλα τέτοια που διάβασα στην "Αυγή"».

Ο κ. Τατσόπουλος εξέφρασε ακόμα την αντίθεσή του στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που επέκρινε το σκίτσο, υποστηρίζοντας ότι ναι μεν δεν πρέπει να είναι στο απυρόβλητο η ίδια η γελοιογραφία ή η σκιτσογραφία, «αλλά το να είμαι ένα κόμμα και να βγάζω ανακοινώσεις και να στοχοποιώ έναν σκιτσογράφο ως σεξιστή; Μη ορθά πολιτικά σχόλια κάνουν όλοι... Ή θα πρέπει όλους να τους κρίνουμε το ίδιο ή με δύο μέτρα και δύο σταθμά».

[DJO]

+ δημοσίευμα του Ηλία Μακρή στο blog της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων:

 

Τα όρια του γελοιογράφου-από τόν Ηλία Μακρή!

 

Tuesday, November 19th, 2013

 

Τα όρια του γελοιογράφου

 

Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής γελοιογραφίας. Με το ταλέντο, την οξυδέρκεια, την ανατρεπτικότητα και την εντιμότητά του πληροί όλες τις βασικές αρχές, που πρέπει να διέπουν την τέχνη της πολιτικής γελοιογραφίας. Αυτά ως μικρή υπενθύμιση και βάση για συζήτηση με αφορμή τον σάλο που έχουν ξεσηκώσει τα «σεξιστικά» σκίτσα του Χαντζόπουλου.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η γελοιογραφία, από τη στιγμή της δημιουργίας του κόσμου, έφτιαξε ένα παράλληλο σύμπαν για να ζήσει. (Ο Αδάμ και η Εύα ήταν τα πρώτα της «θύματα» με συμπρωταγωνιστές ένα φίδι κι ένα μήλο). Αυτό το παράλληλο σύμπαν, όπως κάθε σύμπαν που σέβεται τον εαυτό του, δεν έχει όρια. Όρια έχει μόνο το μυαλό του γελοιογράφου και το μυαλό του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο το χιούμορ του γελοιογράφου και το χιούμορ του αναγνώστη. Όρια έχει μόνο η αισθητική του γελοιογράφου και η αισθητική του αναγνώστη.

Αυτό το σύμπαν της γελοιογραφίας αποτελείται από άπειρους παραμορφωτικούς καθρέφτες και ο γελοιογράφος δεν είναι τίποτε άλλο από χειριστής αυτών. Τους στρέφει προς τον κόσμο, εσύ βλέπεις το παραμορφωμένο είδωλό του και επειδή τον αναγνωρίζεις, γελάς. Ο Χαντζόπουλος λοιπόν, πριν δει τους άλλους στον παραμορφωτικό καθρέφτη, βλέπει πρώτα τον εαυτό του και γελά. Όσοι δεν αναγνωρίζουν το είδωλό τους στον καθρέφτη της γελοιογραφίας εξαγριώνονται όταν τους το δείξεις και θέλουν να τον σπάσουν.

[Σνούπης.]

Παραθέτω την πολύ εύστοχη άποψη του Σπύρου Δερβενιώτη.Σε περίπτωση που ο δημιουργός δεν επιθυμεί αναδημοσίευση να διαγραφεί πάραυτα.

 

Κάνοντας τα Αδύνατα Δυνατά: Η περίπτωση ενός “Γελοιογράφου του Βασιλιά”

“Διαρκής Υπερ Αδυνάτων Λόγος”. Έτσι είχε χαρακτηρίσει ο Παντελής Μπουκάλας τη Γελοιογραφία, δίνοντας εναν ορισμό που δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί.

Ας το έχουμε αυτό κατα νού όσο εξετάζουμε την απόληξη της πρόσφατης “Χατζοπουλειάδας”. Για τους μή γνωρίζοντες (ναι, και΄τους τρείς), ο γελοιογράφος των “Νέων” Δημήτρης Χαντζόπουλος, εχοντας ήδη πίσω του “bad blood” με τον ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας αυτού του πρωτοσέλιδου, έγινε εκ νέου αντικείμενο σφοδρής κριτικής απο αριστερούς αναγνώστες και απο την “Αυγή” λόγω απανωτών γελοιογραφιών του που αφορούσαν γυναίκες πολιτικούς που το μόνο κοινό τους στοιχείο εκτός απο το φύλο, είναι οτι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στάθηκαν απέναντι στην κυβέρνηση.

Η απάντηση των “Νέων” ήταν ομολογουμένως πολύ πιό αστεία απο ο,τιδήποτε έχει καταφέρει να δημιουργήσει στην τέχνη του ο συνάδελφος. Ουρλιαχτά για “λογοκρισία”, επιστράτευση αρθρογράφων προς υπεράσπιση, ενω  δεν λείπουν απο το εντιτόριαλ της εφημερίδας νουθεσίες και “τσκ τσκ τσκ” για την έλλειψη Καλών Τρόπων στη διατύπωση του Αντίλογου. Η υπερασπιστική γραμμή εντιτόριαλς και άρθρων είναι οτι η Γελοιογραφία είναι μια τέχνη βλάσφημη, οτι ο γελοιογράφος είναι ενα πνεύμα ατίθασο σαν Απαλούζα , οτι των βουλευτίνων “τα ΄θελε ο κώλος τους”  και οτι ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείται για διαπλοκή με συμφέροντα.

Ξανακοιταώ την απο πάνω παράγραφο, και σκέφτομαι να την καταθέσω μαζί με το φύλο της εφημερίδας στο βιβλίο Γκίνες, γιατί δύσκολα θα μπορούσε να ξαναβρεί κανείς μαζεμένες τόσες εφαρμογές του Newspeak, και τόση αντιστροφή κάθε-μα κάθε-ένοιας που επιχειρεί να ακουμπήσει.

Πάμε πάλι να διαβάσουμε το καλυπτόμενο θέμα, αυτή τη φορά με τα μάτια κάποιου που actually ζεί στην Ελλάδα τα τελευταία όχι πολλά χρόνια, κι όχι κάποιου αδαούς εξωτερέστριαλ όπως ο εκ των αρθρογράφων Γιάννης Πρετεντέρης, ο οποίος λίαν προσφάτως  προσγειώθηκε στον Πλανήτη μας και το πρώτο πράγμα που έμαθε είναι οτι η Χρυσή Αυγή είναι φασίστες.

Πάμε λοιπόν:

Μια εφημερίδα που διευθύνεται απο εναν τόσο χωμένο λαδιάρη που διατέλεσε μέχρι και Διοικητής Αγίου Όρους, υπερασπίζεται το δικαίωμα του Γελοιογράφου της να βάλει όχι κατα της Εξουσίας, αλλά όσων  actually την αντιστρατεύονται.

Ο “Διαρκής Υπερ Αδυνάτων Λόγος” στα χέρια του Χαντζόπουλου στρέφεται κατα εκπροσώπων κομμάτων της αντιπολίτευσης που παρουσιάζονται αντεστραμμένα ως “Η Εξουσία που βάλει κατα των Αδυνάτων”, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η διμοιρία ΜΑΤ που είχε επιστρατευτεί στο Ραδιομέγαρο.

Μη γελάτε: η εφημερίδα εχει ξεχωριστό άρθρο για το “τι ακούγανε τα καημένα τα αυτιά των ΜΑΤατζήδων απο την Κωνσταντοπούλου”.

Η αποκαλούμενη στην πιάτσα και ως “Εφημερίδα της Κυβερνήσεως” ουρλιάζει για “λογοκρισία” ορίζοντας ως τέτοια την απλή κριτική μιας μικρότερης εφημερίδας.

Και όλα αυτά για να υπερασπίσει μια υπόθεση πραγματικής Λογοκρισίας απο την κυβέρνηση, το εν μία νυκτί σβήσιμο της ΕΡΤ, που εξέθεσε τη χώρα διεθνώς, έπαιξε μπάλα με το κομένο κεφάλι των αποφάσεων του Αρείου Πάγου, και τελικά βρήκε επικεφαλής του διάδοχου σχήματος των μεχρι πρόσφατα Διευθυντή της εν λόγω Εφημερίδας.

Για έξτρα κερασάκι Newspeak, η εφημερίδα παίζει ταυτόχρονα δύο αλληλοεξουδετερούμενα χαρτιά: οτι οι εγκαλούντες δεν εχουν Καλούς Τρόπους, και οτι ο εγκαλούμενος εκ της Φυσης της Τέχνης του οφείλει να μην έχει.

Αυτό υπερασπίζεσαι, Δημήτρη.

Μέσα απο μια εφημερίδα που είναι τόσο, ω μα τόσο, κατά της λογοκρισίας και υπερ της ελευθερίας των γελοιογράφων, πού είναι ίσως Η ΜΟΝΗ εφημερίδα που εν καιρώ Μνημονίων απέλυσε συνάδελφό σου καθαρά για πολιτικούς λόγους: τον Τάσο Αναστασίου.

Για να το πω λοιπόν με τρόπο που αποδεδειγμένα σου φαίνεται δόκιμος:

“Ασε μας κουκλίτσα μου”.

 

Πηγή :

http://derveniotis.wordpress.com/2013/11/14/%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83/

[deadneighbours]

Καλα ρε παιδια μιλησανε ολοι οι αλλοι για αυτο το σκιτσο και δεν μιλησανε οι δυο αυτες γυναικες που του αφορουσε το σκιτσο,δεν διαβασα ισως και να μην ειδα δεν ξερω,καποια αποψη τους για τα σχεδια καποιο αρθρο.Παντως δεν φταιει η εκκλησια δεν φταινε οι πολιτικοι δεν φταιει ο στρατος δεν φταιει η ρυπανση δεν φταιει το μυαλο μας ουτε και τα αυτοκινητα,φταιει η τεχνη που ειναι ετσι τα πραγματα!!!

[leonidio]

Ο Γιάννης Καλαϊτζής στη στήλη του στην "Εφημερίδα των Συντακτών" (στο φύλλο της 23/11) γράφει γενικά για τη για λογοκρίσια και στο τέλος της στήλης ειδικότερα για τη λογοκρισία εις βάρος των Ελλήνων γελοιογράφων σήμερα, αν και δεν γίνεται αναφορά στο συγκεκριμένο επεισόδιο, εσκεμμένα ίσως. Φαίνεται ότι ο Καλαϊτζής εμμέσως υιοθετεί την άποψη του Δερβενιώτη.

 

Η γαληνοτάτη λογοκρισία

Του Γιάννη Καλαϊτζή

 

Στα εγκαίνια της Κουκοσυννεφούπολης στην πρωτεύουσα των αριστοφανικών «Ορνίθων» δηλαδή, ο κήρυκας εκφωνεί το σύμβολο του κράτους, ίσως και της πίστεως: «Και τώρα απαγορεύονται όλα». Και τούτο επειδή η ισχύς των εξουσιών είναι τόση όση και η έκταση, η σκληρότητα των απαγορεύσεων που επιβάλλει. Και αφού τα κράτη εξουσιάζουν λογικά όντα υποτίθεται, για τούτο η λογοκρισία είναι η ευνοούμενη λάμια των καθεστώτων του αυταρχισμού και της απολυταρχίας. Από την άποψη αυτή η παρούσα κυβέρνηση και το κοινωνικό σύστημα που εγκαθίδρυσε αποκτά κοσμοϊστορική σημασία. Πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης η επί του λόγου καταστολή λαμβάνει διαστάσεις βιβλικές.

 

Επιμένουμε στον όρο «βιβλικές», αφού τη λογοκρισία έχουν αναγάγει σε δόγμα, λειτουργική και κατήχηση τα γνωστά θρησκεύματα της Μεσογείου. Αγαπητοί αναγνώστες, οι βδελυροί, μιαροί, απαίσιοι, ποταποί, αχρείοι μουσουλμάνοι απαγορεύουν την εικονογράφηση στα ιερά κοράνια και στα ισλαμικά τεμένη, περιορίζοντας τις εικαστικές επιδόσεις των πιστών στα αραβουργήματα. Και ως ιστορική εκδίκηση οι ευσεβείς θεοφοβούμενοι ορθόδοξοι έχουν αναγορεύσει τη χρήση μουσικών οργάνων κατά τη Θεία Λειτουργία σε έγκλημα καθοσιώσεως. Ανατριχιαστική καταστολή που περνάει απαρατήρητη και ατιμώρητη.

 

Παρά το Σχίσμα, οι μεγάλες τράπεζες του χριστιανισμού, η καθολική και η ορθόδοξη, ασκούν από κοινού αναίσχυντη λογοκρισία εις βάρος της διανόησης των εθνών. Αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τις ζώσες γλώσσες του πολιτισμού. Η λατρεία του κυρίου τους τελείται στη μη καθομιλουμένη λατινική και σε μια διάλεκτο της ελληνικής ερήμου. Χωρίς εκφραστικά μέσα ο λόγος των εκκλησιαζομένων εκφέρεται από σχιζοφρενείς και ακατάληπτους. Και για τούτο ο Μίσελ Κοντάτ διατύπωσε το απόφθεγμα: «Αν υπήρχε Θεός θα είχε μαθευτεί».

 

Αμιλλόμενες τα θεοκρατικά καθεστώτα οι κυβερνήσεις των μνημονίων εξουσιάζουν τη χώρα με διοικητικό σύστημα ασιατικού τύπου. Και τούτο είναι βέβαιο αφού ο θεοφοσεβέστατος κυβερνήτης των Αθηνών (συνομιλεί με την Παναγία) καταλύει την ελευθερία του λόγου. Αυτή η θεμελιώδης αρχή της Δημοκρατίας διώκεται ανηλεώς.

 

Θα αντιπαρέλθουμε την κατάργηση των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων, την εξαφάνιση του υπουργικού συμβουλίου ή τον εκφυλισμό των εσωκομματικών διαδικασιών, υπογραμμίζοντας τη διάλυση της Εθνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης. Στη χώρα έχει επιβληθεί το καθεστώς της Μαντάμ Βου. Προ χιλιετίας αυτή η κυρία επέτρεπε στους Κινέζους τη χρήση επτά (7) λέξεων και μόνο. Κατ” αντιστοιχία εν Ελλάδι λειτουργούν μόνο οι υπηρεσίες της δυσλεκτικής εμπορικής τηλεόρασης.

 

Και επειδή οι κυβερνώντες υποχρεούνται να προβλέπουν το μέλλον, το παρόν δικομματικό σύστημα κατά «τες συνταγές» της Μαντάμ Βου ξεφτιλίζει τα πανεπιστήμια. Οι στοχαστές τού αύριο θα γνωρίζουν γραφή, ανάγνωση και θα νοούν τις τέσσερις πράξεις των ακεραίων.

 

Ωστόσο ας μιλήσουμε για τις απαγορεύσεις επί των γελοιογραφιών και την ξετσίπωτη λογοκρισία που ασκείται εις βάρος συναδέλφων. Προ ημερών ο κ. Μπόμπολας απέλυσε τον Γιάννη Ιωάννου από το «Εθνος». Και επειδή πρόκειται για κατ΄ εξοχήν πολιτικό γελοιογράφο, η απόλυσή του είναι πολιτική απόφαση λογοκρισίας και καταστολής.

 

Πολιτικός γελοιογράφος και ο νεότερος συνάδελφος Τάσος Αναστασίου. Για έναν χρόνο περίπου έδινε στην εφημερίδα που εργαζόταν (τα Νέα) δύο πολιτικές γελοιογραφίες την ημέρα. Για να τον υποχρεώσουν σε παραίτηση δεν δημοσίευαν ούτε μία. Κατόπιν και κατά «τες συνταγές» του Μνημονίου τον απέλυσαν. Τώρα δουλεύει στην «Αυγή».

 

Και μία είδηση αισιοδοξίας. Ο Αναστασίου μαζί με τον Δερβενιώτη εκθέτουν από σήμερα σκίτσα τους στο «Κοκτέιλ Μπαρ» (Παλαιολόγου 17, Ν. Σμύρνη), επ΄ αυτών στο επόμενο.

 

www.gianniskalaitzis.gr

 

 

Εδώ το λινκ.