Ρέκβιεμ για μια αράχνη [ Καρασαρίνης Μάρκος, tovima.gr, 28/12/2012]

[ramirez]

Ο Σούπερμαν πέθανε το 1992. Ο Κάπταιν Αμέρικα μας άφησε χρόνους το 2007. Ο Άνθρωπος-Αράχνη εξεμέτρησε το ζην στις 26 Δεκεμβρίου. Τι έχουν οι έρμοι οι σούπερ ήρωες και ψοφάνε;

 

Και πότε πέφτει το Πάσχα φέτος, είπαμε;

Κατά μία έννοια είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς γιατί ο Spider-Man, κατά κόσμον Πίτερ Πάρκερ, χάθηκε την περασμένη Τετάρτη πάνω στο άνθος της ηλικίας του (στα κόμικ ο πενηντάρης είναι η δικαίωση του Ζαμπέτα, ένας νέος της εποχής): στα 700 τεύχη από τη γέννησή του, το σωτήριον έτος 1962, χρειαζόταν ένα επετειακό σοκ. Και όπως τα χρωμιωμένα εξώφυλλα ή η εκ νέου αρίθμηση μιας σειράς από το νούμερο 1, ο θάνατος στα κόμικ έχει εξελιχθεί σε αποτελεσματικότατο gimmick.

Κάποτε οι ήρωες δεν πέθαιναν τόσο εύκολα. Για την ακρίβεια, το ζήτημα ήταν ακριβώς πώς να μην πεθάνουν. Κρημνοβατούσαν σε μηνιαία βάση από cliffhanger σε cliffhanger αντιμετωπίζοντας θανάσιμους εχθρούς σε κατάσταση αμόκ, επελαύνοντες εξωγήινους, ωρολογιακές βόμβες υπό αντίστροφη μέτρηση, πυρηνικές καταστροφές εν εξελίξει και η αξία της πλοκής κρινόταν από τον ευφάνταστο τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας διασφάλιζε την επιβίωσή τους για το επόμενο δράμα. Ο εκάστοτε πρωταγωνιστής επιτρεπόταν να υφίσταται τα πάθη του Ιώβ και τα τραύματα της μοίρας, εφόσον όλα ήταν προορισμένα να ατσαλώσουν τον χαρακτήρα (ενίοτε και τα ήδη χαρισματικά μέλη του), αξιωματικά όμως δεν οδηγούνταν στο θάνατο. Το κοινό δεν ήταν διατεθειμένο για αλλαγές στην κλασική συνταγή ούτε υπήρχε λόγος να σκοτωθεί η κότα με τα χρυσά αυγά. Επιπλέον, όπως διεξοδικά εξιστορεί ο Ντέιβιντ Χάιντου στο The Ten-Cent Plague (Picador, 2009) τα νερά των μακαρθικών ΗΠΑ δεν έπρεπε να ταράζονται υπερβολικά, από το φόβο των κάθε λογής συντηρητικών διωκτών της μυσαρής μάστιγας που διέφθειρε τους νέους δια της τετραχρωμίας.

Για τις κυρίαρχες εταιρείες DC και Marvel ήταν η ηλικιακή ωρίμανση του κοινού σε συνάρτηση με την επακόλουθή πτώση των πωλήσεων που απελευθέρωσε τους εκδότες από πλήθος παραδοσιακών συμβάσεων. Tα μειωμένα κέρδη της δεκαετίας του ’80 επέβαλαν την ανάληψη ρίσκων, οι πειραματισμοί είχαν μικρότερο οικονομικό αντίκτυπο, οι αναγνώστες μεγαλύτερη δεκτικότητα. Μικρές ανεξάρτητες εταιρείες ιδρύθηκαν με κεφάλαιο την πρωτοπορία των ιδεών σε ένα λιμνάζον μέσο, τα mainstream κόμικ έγιναν εν είδει αντίπραξης πιο σκοτεινά, η βία βρήκε πρόσφορο έδαφος ως στοιχείο πρόκλησης, ο θάνατος ενός ήρωα έπαψε να είναι ταμπού. Μια ματιά στην περιεκτική λίστα αποβιωσάντων χαρακτήρων της Wikipedia υποδεικνύει ότι οι αραιές απώλειες της δεκαετίες του ’70 μεταβλήθηκαν σταδιακά σε χείμαρρο: από το 2000 και εντεύθεν οι αναχωρήσεις για τας αιωνίους μονάς αποκτούν τη συχνότητα δρομολογίου του μετρό.

Γιατί είναι βέβαιο εν τούτοις ότι ο Πίτερ Πάρκερ (όπως ακριβώς ο Σούπερμαν / Κλαρκ Κεντ ή ο Κάπταιν Αμέρικα / Στιβ Ρότζερς) θα επιστρέψει αργά ή γρήγορα από το υπερπέραν; Αφενός γιατί στο αμερικανικό κόμικ το πρόσωπο αποτελεί καταστατική αρχή του μύθου: η όλη σύλληψη του σούπερ ήρωα λειτουργεί ως αποθέωση του βολονταρισμού – με το ήθος και τη θέληση ως αποκλειστικά εφόδια επινοεί μια νέα τεχνολογία όπου χρειάζεται, διατάζει ένα βουνό που είναι στη μέση να πάει παραπέρα, γράφει τις χωροχρονικές διαστάσεις στα παλιά του τα παπούτσια και ξεγράφει σύμπαντα ολάκερα. Αφετέρου, και ως προέκταση των παραπάνω, ο φιλικός σας Άνθρωπος-Αράχνη φαινομενικά μόνο είναι καθημερινός τύπος: τόσο η δύναμη όσο και η ευθύνη του δεν αποτελούν τελικά απλές σημειολογικές διακρίσεις, αλλά ειδοποιούς διαφορές από τον μέσο άνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο ότι συναγελάζεται τακτικά με θεούς και δαίμονες, έχει κερδίσει το προνόμιο. Εξ ου και η παράδοση του τελευταίου σε κάποιον άλλο δεν μπορεί να νοηθεί παρά ως προσωρινή. Όπως όλοι οι αρχετυπικοί χαρακτήρες μόνον λίγο καιρό ξαποσταίνει. Και ξανά προς τη δόξα τραβά.





Και το σχετικό link...

[DJO]

Βάζω εδώ, για να είναι μαζεμένα, και το αρθράκι από τα Νέα του Κόμιξ #295:

 

+++ από Espresso:

 

 

 

Σοκ από τον «θάνατο» του Spider-Man

 

28.12.2012

 

 

Σοκ στον κόσμο των σούπερ ηρώων των κόμικς από την απόφαση της Marvel να «σκοτώσει» έναν από τους πιο δημοφιλείς ήρωές της, τον Spider-Man. Κι αυτή τη φορά δεν πρόκειται για αστείο. Ο άνθρωπος-αράχνη σκοτώνεται από τον μισητό εχθρό του, τον δρ Οκταπους, με έναν απρόσμενο και δραματικό τρόπο. Η ήττα και ο θάνατός του έρχονται στο τεύχος 700 της σειράς «The Amazing Spiderman», που θα είναι ειδική έκδοση για τα πενήντα χρόνια περιπετειών του Spider-Man. Οι θαυμαστές όμως του Πίτερ Πάρκερ, ο οποίος δέχτηκε το τσίμπημα ραδιενεργούς αράχνης όταν ήταν μαθητής και μετατράπηκε σε άνθρωπο-αράχνη, δεν πρέπει να ανησυχούν. Ο ήρωάς τους θα επιστρέψει και θα κατατροπώσει τους εχθρούς. Οι άνθρωποι της Marvel δεν θα εγκαταλείψουν τον αγαπημένο σούπερ ήρωά τους, ο οποίος άλλωστε τους έχει αποφέρει εκατομμύρια δολάρια. Το τεύχος 700 θα είναι μεν το τελευταίο του ανθρώπου-αράχνη, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, τον Ιανουάριο όμως θα κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος της νέας σειράς περιπετειών με τίτλο «The Superior Spider-Man», όπου ο σούπερ ήρωας αναβιώνει με πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις και κέφι για περιπέτεια.

 

ΚΑΤΙΑ ΓΙΑΠΑΛΑΚΗ

[Tightwad]

Σοκ στον κόσμο των κομιξόηρωων προκαλεί η είδηση του θανάτου του Πήτερ "Κοκκινοαραχνίτσα" Πάρκερ όπως ανακοινώθηκε απ'την Ιατροδικαστική Υπηρεσία ανήμερα Παρασκευής.

 

Η κηδεία πραγματοποιήθηκε σε κλειστό κύκλο συγγενών και γνωστών την Κυριακή στις 11.00, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο Χοσέ Καριόκα και ο Φέλιξ δε Κατ, ενώ ο Οβελίξ δεν κατάφερε να προσέλθει λόγω υποχρεώσεων στο εξωτερικό, αν και παρ'ολα αυτά, εξέφρασε τα συλληπτήρια του στην οικογένεια του Πάρκερ. Χαρακτηριστικά είπε "Τον ήξερα τον Πάκη. Πολύ κρίμα να φύγει ένα τέτοιο νέο παιδί, τόσο νωρίς... τι σου είναι τα κακά γονίδια όμως, έτσι;" αναφερόμενος συγκεκριμένα στην μάχη του Πάρκερ με τον καρκίνο.

 

Οι φήμες περί αντιδικίας του αποθανόντος με τον Deadpool αναζωπυρώθηκαν όταν ο τελευταίος ούτε συμμετείχε στο τελευταίο αντίο, ούτε δέχθηκε να κάνει κάποια δήλωση.

[DJO]

 

 

 

[Tightwad]

Με πιάνεις.

[Dark Chris]

ενώ ο Οβελίξ δεν κατάφερε να προσέλθει λόγω υποχρεώσεων στο εξωτερικό,

 

Κάτι άκουσα για ένα ταξιδάκι στην Ρωσία για να ξεπαστρέψει κάτι Ρωμαίους, αληθεύει;