ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΑΣΕΙ;;;;;;;

[DJO]

http://www.greekcomi...ndpost&p=227725

[Tightwad]

...σε μισώ.

[germanicus]

Tightwad kerasi croissant kerasi!

 

Tightwad

[kaklamoney]

να κερασει όμως οταν θα παρευρίσκομαι και εγω !! μην χάσω το κέρασμα !!

 

 

ΠΕΙΝΑΩ

[Tightwad]

Νιώθω την ανάγκη να εξηγηθώ.

 

Όχι οτί έχω λόγο απολογίας, αλλά θέλω όλη η οικουμένη να νιώσει έστω ένα ίχνος απ'το μίσος που τρέφω για τον Ντί-Τζί-Οού.

 

Αναδρομή στο 1960... εκείνη τη δεκαετία την θυμάμαι πιο καθαρά απ'την γέννηση της κόρης μου... Το Βιετνάμ με ακολουθεί κάθε νύχτα στον ύπνο, ενώ αντίθετα η κόρη μου με ξυπνούσε απ'αυτόν όταν ήταν μωρό...

 

Τα ελικόπτερα πέρασαν απο μπροστά μας, φέρνοντας μια ευχάριστη δίνη αέρα στην καυτή Ασιάτικη ζούγκλα. Τα ρούχα κολλούσαν πάνω μας απ'τον ιδρώτα, και το ξεραμένο αίμα στα πρόσωπα μας μύριζε εντονότατα σκουριασμένο χαλκό... Ο σύντροφος μου κοίταξε πάνω και έκανε το μυρίζει τον αέρα, με τα ρουθούνια του να πεταρίζουν. "Aγαπώ την μυρωδία των ναπάλμ το πρωί"

 

"Σκάσε, μα@#$%." Του αντιγυρίζω, κρατώντας το βλέμμα μου στις κορυφές των δέντρων. "Ολάκερη η μεραρχία μας ψόφησε. Είμαστε οι τελευταίοι επιζώντες, και εσύ είσαι ένας ψυχάκιας και μισός". Γεύτηκε με την άκρη της γλώσσας του λίγο ξεραμμένο αίμα απ'το μάγουλο του πού θα άνηκε πιθανότατα σε κάποιον νεκρό μας σύντροφο. "Έχει γεύση ολίγο κεράσι, δεν νομίζεις;"

 

Σήμερα ξέρω οτι το να σπάει πλάκα με τα πάντα ήταν ο τρόπος του να επιβιώσει. Τότε όμως είχα εξαγριωθεί. Αφήνω την προσοχή μου απ'τις κορυφές των δέντρων και τον πιάνω απ΄το γιακά. "Αυτό είναι το αίμα των φίλων μας, α@#$&*". Ξαφνικά, ένας Βιετκόνγκ πού είχε ταμπουρωθεί σε μια απ'τις κορυφές των δέντρων πυροβολεί κατευθείαν στο κεφάλι του, με όλο το αίμα και τα μυαλά του σκασμένου κεφαλιού να πέφτουν πάνω στο ανοιχτό μου στόμα. Πέφτω κάτω απ΄το σόκ και τον θόρυβο της σφαίρας, πού έκανε τα τύμπανα μου να ταλαντώνονται σαν τρελά.

 

Πέρασα 10 ώρες έτσι, μυξοκλαίγοντας και ευχόμενος οτί κάποιος Βιετκόνγκ θα έβγαζε και μένα απ'τη μιζέρια μου. 10 ώρες με σύντροφο μου τη γεύση του αίματος του φίλου μου. "Ολίγο κεράσι" "Κεράσι" "ΚΕΡΑΣΙ" η φωνή του αντιλαλούσε στο κεφάλι μου, μέχρι που με βρήκε μια ομάδα ανιχνευτών και με γύρισαν στο στρατόπεδο. Ώς τελευταίος επιζών της μεραρχίας, πήρα το Μετάλλιο της Ανδρείας. Δεν το άξιζα. Αλλά δεν το σκέφτηκα. Το μόνο που θα σκεφτόμουν για την υπόλοιπη μου ζωή ήταν "ΚΕΡΑΣΙ".

 

Τα σαχλά ανέκδοτα του Ντί-Τζέι-Όου έφεραν στο προσκήνιο όλη τη φρίκη. Σε μισώ. Δεν ήσουν εκεί. Με το κεράσι στη μούρη. Κανείς σας δεν ήταν.

Επεξεργασία Απριλίου 21, 2012 από Tightwad Duck

[germanicus]

?

[Tightwad]

Αχ ρε φίλε...

 

Αν σού έλεγα τι αναμνήσεις μου φέρνει αυτό το περιτύλιγμα δεν θα με πίστευες..

[DJO]

 

[Dark Chris]

Βρε τσίπη, αυτά δίναμε στους εργάτες το καλοκαίρι μαζί με τον φραπέ stick.

[Alejandro Foyn]

Αχ ρε φίλε...

 

Αν σού έλεγα τι αναμνήσεις μου φέρνει αυτό το περιτύλιγμα δεν θα με πίστευες..

 

Δηλαδή θα αρχίσεις πάλι τις ιστορίες σου με τους αγρίους;

[Tightwad]

Δηλαδή θα αρχίσεις πάλι τις ιστορίες σου με τους αγρίους;

2 λεπτά. Δατς ε νιού γουωρλντ ρέκορντ!