Κάποτε ο Αρκάς έκανε τέχνη. Τώρα πια είναι απλά γραφικός [Φατούρου Κλέλια, ladylike.gr, 12/07/2021]

[ramirez]

Οι «Χαμηλές Πτήσεις» έπιαναν ένα ολόκληρο ράφι στη βιβλιοθήκη μου. Λάτρευα τις μικρές ιστορίες του μπαμπά με τον γιο για πολλούς λόγους. Γιατί ο μικρός έδινε πάντα πολύ έξυπνες και κυνικές απαντήσεις και δεν φοβόταν να «την πει» στον πατέρα του. Ατάκες που πέρασαν στην ιστορία και δημιούργησαν (στη δική μου γενιά τουλάχιστον) έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας. «Εγώ σου δείχνω κάθε μέρα την αγάπη μου. Δείξε μου κι εσύ κάτι. – Να, εκεί μένει ένας φίλος μου» ή «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; – Ορφανός». Αστεία που επαναλαμβάναμε ως παιδιά και μάς έκαναν να νιώθουμε πολύ σημαντικά, επειδή προκαλούσαμε τα γέλια των μεγάλων.

 

Ο Ισοβίτης, ο Καστράτο με τη Λουκρητία, ο Παντελής και το Λιοντάρι, η Ζωή Μετά. Μερικές ακόμα αγαπημένες συλλογές που καταβρόχθιζα, κυρίως τα καλοκαίρια, και λάτρευα για τις φαρμακερές ατάκες. Δεν ξέρω πότε έγινε η αλλαγή αλλά δεν ξέρω αν υπήρξε και ποτέ αλλαγή. Θέλω να πω ότι αλλιώς διαβάζεις τα αστεία όταν διανύεις τα 90s και αλλιώς όταν βρίσκεσαι στο 2021. Η Θέκλα περιγραφόταν ως γενειοφόρος γυναίκα και αυτό ήταν μάλλον μία καλή προειδοποίηση για το τι έρχεται. Δεν ξέρουμε ποιος κρύβεται πίσω από τον Αρκά. Ακούγεται ότι πλέον έχει αναλάβει ολόκληρη ομάδα, αλλά μικρή σημασία έχει. Το όνομα Αρκάς σε κάνει πλέον να νιώθεις άβολα και αμήχανα, κάθε φορά που πέφτεις σε κάποιο «σχόλιό» του.

 

 

Ο Αρκάς αγαπάει τις γυναίκες και το φωνάζει #not

 

Έχω δει πολλά τους τελευταίους μήνες και από ότι φαίνεται, υπάρχουν πολλοί που λατρεύουν ακόμα τον Αρκά. Για την ακρίβεια, πάνω από 1 εκατομμύριο στην επίσημη σελίδα του στο Facebook. Το πιο πρόσφατο όμως σχέδιο του μικρού Θαναθάκη (μία ακόμα προτροπή για bullying στα ψευδά παιδάκια) ήταν οριακά επικίνδυνο.

 

 

 

 

Ο Θανασάκης που λέτε, είναι ένα μικρό αγόρι του σήμερα που μας εξηγεί συνοπτικά ότι μία γυναίκα μπορεί να σε γουστάρει και να σε αγαπάει, αλλά να μην σου το δείχνει. Αν δεν σου το δείχνει, είναι επειδή δεν το έχει καταλάβει και η ίδια. Αυτό τουλάχιστον εξηγεί στη μεγάλη του αδερφή, η οποία στο τέλος πείθεται και εκείνος τη λέει χαζή (θυγγνώμη, χαδή). Σε μία εποχή όπου το όχι δεν είναι ξεκάθαρο όχι σε επίδοξους κακοποιητές και βιαστές, οι γυναίκες επιστρέφουν σπίτι τους ενώ ένας νεαρός τις ακολουθεί με το πέος σε κοινή θέα και αιχμαλωτίζονται σε σπίτι αστυνομικών, αν και λένε όχι, ο Αρκάς βρίσκει τρομερά αθτείο και χιουμοριθτικό να εξηγεί μέσα από ένα κόμικ την κουλτούρα του βιασμού. Σε περίπτωση που οι νέες γενιές παιδιών δεν τα ακούσουν στο σπίτι τους, ο Αρκάς είναι εδώ για να σου πει να μην χαμπαριάζεις με τα όχι μιας γυναίκας. Να είσαι αρσενικό παλαιάς κοπής.

 

 

Τα κοινωνικά μηνύματα του Αρκά

 

Θυμάσαι τότε που οι γυναίκες απεικονίζονταν είτε ως βαρετές σύζυγοι που πλένουν όλη μέρα και αντέχουν τον μπερμπάντη σύζυγο ή ως τσούλες που σε παρατάνε για να κάνουν σεξ με κάποιον άλλον; Ε κάπως έτσι συνεχίζει να συμβαίνει στο μυαλό του Αρκά. Το ανδρόγυνο συνυπάρχει μόνο μέσα από εκατέρωθεν προσβολές και η γυναίκα είτε φορά ποδιά είτε είναι μία πολύ θυμωμένη φεμινίστρια που δεν αφήνει κανένα να μιλήσει.

 

 

 

 

Ένα πρόσφατο σκίτσο του αφορούσε το πιο επίκαιρο κοινωνικό θέμα, που δεν είναι άλλο από τον εμβολιασμό. Ξεσήκωσε βέβαια θυελλώδεις αντιδράσεις γιατί το μήνυμά του έπαιρνε θέση, όχι τόσο προτρέποντας τους αντιεμβολιαστές, όσο κοροϊδεύοντας εκείνους που φοβούνται.

 

 

 

 

Τι έχει πάθει ο Αρκάς;

 

Και κυρίως, γιατί πρέπει να το υπομένουμε όλο αυτό; Πώς περάσαμε από τον κυνισμό και από τη μονογονεϊκή οικογένεια των «Χαμηλών Πτήσεων» στην προώθηση της κουλτούρας του βιασμού, στην υποτίμηση του φεμινισμού και στο 60s χιούμορ που μας κάνει και παγώνουμε; Πώς περάσαμε από την απελευθερωμένη και ερωτική Λουκρητία που μιλούσε ανοιχτά για την όρεξη για σεξ, σε αποστειρωμένα κοινωνικά σχόλια που πάντα έχουν ως στόχο την προσβολή κάποιας κοινωνικής ομάδας; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα βήμα πίσω αν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με τις εξελίξεις; Μήπως να κάνουμε τόπο σε πιο ανοιχτά μυαλά που δεν μας προκαλούν ετεροντροπή; Μήπως να αρκεστούμε στον Αρκά των ένδοξων εποχών;

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

 

[Otis]

Μεγάλη σειρά αυτά τα άρθρα αλλά την ουσία δεν την αγγίζουν. Περιστρέφονται γιατί δε βλέπουν το σύνολο, αλλά μόνο κάτι που τους ενόχλησε.

 

Ο άντρας στο έργο του Αρκά πέρασε τελικά τρεις φάσεις αν και όχι απόλυτα διαχωρισμένες χρονικά. Η γυναίκα τις πέρασε μέσα απ' τον άντρα.

 

Στην πρώτη φάση ο χαρακτήρας είναι έφηβος που κατηγορεί τις γυναίκες επειδή δεν τις καταλαβαίνει, τις χρειάζεται αλλά του φαίνονται απροσπέλαστες, βλέπει τον ερωτισμό τους ως απειλή, και βλέπει ως κυνικούς όσους τις ξέρουν καλύτερα. Τυπική εφηβική φάση που οι πιο πολλοί άντρες την περάσαμε, έστω για ένα χρόνο ή ένα μήνα. Αυτή η περίοδος είναι καλή γιατί αποδίδει την πραγματικότητα. 

 

Στη δεύτερη φάση ο άντρας είναι ώριμος στην ηλικία, βλέπει τις γυναίκες χρηστικά τις ελάχιστες φορές που υπάρχουν ως χαρακτήρες, τις θεωρεί επιφανειακές και κουτές, και είναι προφανώς προσκολλημένος στο μπαμπά του και σε άλλους άντρες. Είναι η ψευδοφιλοσοφική περίοδος, από αντρικό πρίσμα και με πλήρη απουσία της γυναικείας πλευράς. Δεν είναι ο Dante αλλά σε στριπακι πρωταγωνιστεί, δεν περιμένει κανείς ιδιαίτερο βάθος. Το χιούμορ του Αρκά είναι επιπέδου stand up όπως πάντα αλλά με κάτι ψευτοsetup βγαίνει ολόκληρη σελίδα. Αν τη μουλιάσεις λίγο, ένα στριπακι με δυο καρέ μένει βέβαια όπως πάντα. Οι χαρακτήρες συνεχίζουν το μπανάλ δίπολα της στοιχειώδους αντίθεσης χαρακτήρων που φαίνεται να είναι το καλλιτεχνικό όριο του Αρκά στο θέμα του συνδυασμού χαρακτήρων. Μέτρια περίοδος για τον Αρκά.

 

Στην τρίτη φάση έρχεται ο γέρος. Ο μπαμπάς δεν υπάρχει και οι φίλοι έχουν απομακρυνθεί οι περισσότεροι ή έχουν πεθάνει. Θα περίμενε κανείς ο άντρας αυτής της φάσης να είναι ο χήρος ή ο εργένης με το κατοικίδιο που θέλει την ηρεμία του και να παίζει τάβλι με όποιον συνομήλικο έχει μείνει, ελεύθερος απ' τη γυναίκα που τον καταδίωκε και τον απασχολούσε, αλλά εδώ υπάρχει μια έκπληξη. Ο άντρας περνάει απ' αυτό το στάδιο αλλά δε σταματάει εκεί. Γίνεται και  γέρος που τον ενοχλούν οι γυναίκες, τις θεωρεί πρόβλημα, τις θεωρεί και κακές πλέον. Δεν εμφανίζεται όμως ποτέ ως ο ίδιος, γιατί ο Αρκάς τον προσπατεύει απ' την επίδειξη κακού ήθους όσο μπορεί. Ντύνεται παιδάκι για να εκφράσει τα χειρότερα με πλεονέκτημα συμπάθειας, ή βάζει τη γριά του να κάνει την κακιά για να θυματοποιηθεί. Ο άντρας παρουσιάζεται και στις δύο ηλικίες ως θύμα της γυναίκας, καταπιεσμένος και συναισθηματικά κακοποιημένος. Η φάση της ωριμότητας λείπει κι εδώ, όπως έλειπαν και οι γυναίκες σχετικά απ' αυτή.

 

Κι εδώ είναι το πρόβλημα των χαρακτήρων της τρίτης φάσης που εντοπίζουν οι περισσότεροι. Τυχαίνει να εμφανίζονται στην κουλτούρα παράλληλα φωνές διαφόρων σοφιστών στην αγορά της αυτοβοήθειας, που κατηχούν την απομάκρυνση από τις γυναίκες. Οι γυναίκες παρουσιάζονται ως παράλογες, απαιτητικές, φιλοχρήματες, καταπιεστικές, φεμινίστριες που θα καταστρέψουν την κοινωνία. Το κοινό  είναι έφηβοι και ανώριμοι με άγνοια του γυναικείου φύλου, όπως ο χαρακτήρας της πρώτης φάσης του Αρκά, οπότε η καμπάνια πουλάει καλά και τα έσοδα των σοφιστών αυξάνονται. Το λογαριασμό τον πληρώνει η κοινωνία όπως πάντα. Μπορώ να υποθέσω ότι είναι εμπορική κίνηση απ' τον Αρκά και καβάλημα ενός ακόμα ρεύματος για τη δημοσιότητα, όπως έκανε με την πολιτική προπαγάνδα, δηλαδή απλή σοφιστική, αλλά μπορώ να το θεωρήσω και απλά γεράματα. Τα γράφει ο Αριστοτέλης.

 

Τα υπόλοιπα σχόλια του Αρκά για διάφορα θέματα τα θεωρώ καλλιτεχνικά και ουσιαστικά ασήμαντα και δεν αποτελούν περίοδο. Εϊναι η άποψή του και δεν έχει ούτε πρωτοτυπία στο θέμα ούτε δημιουγικότητα στην έκφρασή. Θυμίζει τις απόπειρες των πιο ατάλαντων του stand up να εκμεταλλευτούν οτιδήποτε είναι στη δημοσιότητα ή να πουν το αυτονόητο. Υπάρχει εκμετάλλευση της ομάδας, όπως στο πρόχειρο stand up. Από ειρωνεία μέχρι προφανείς μεταφορές φτάχνει ο σχολιασμός του και ξεπέφτει και σε συναισθηματικό exploitation κάποιες φορές. Εδώ απουσιάζουν και οι χαρακτήρες και το αποτέλεσμα είναι φτωχό.