Search the Community
Showing results for tags 'underground'.
-
Το περιοδικό Ανοιχτή πόλη ήταν ένα από τα πολλά περιοδικά του Underground χώρου που υπό μορφή fanzine τα περισσότερα, κυκλοφορούσαν κατά κόρον την δεκαετία του '80. Η ύλη του περιοδικού, δεν είναι για σχολιασμό στο παρόν φόρουμ. Όμως αυτό που είναι για σχολιασμό είναι τα διάφορα κόμικς που δημοσιεύονταν στις σελίδες του περιοδικού, Ελληνικά και ξένα και τα οποία θα παρουσιαστούν σιγά σιγά, στην ανάλογη ενότητα. Το περιοδικό πάντως κράτησε περισσότερο από πολλά άλλα (δεν ξέρω σε ποιό τεύχος σταμάτησε*), αλλά σίγουρα το τεύχος 19 που έχω και είναι του 1989, μας δίνει μιά κατ' ελάχιστον τετραετή κυκλοφορία. Από τα πιό δημοφιλή περιοδικά του χώρου κυκλοφορούσε σε δημινιαία βάση. * Εδώ μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για το περιοδικό από το blog του Ρασσιά, σύμφωνα με το οποίο κυκλοφόρησαν 30 τεύχη συνολικά, τα εξώφυλλα των οποίων υπάρχουν σκαναρισμένα. Επίσης στο ίδιο blog, δημοσιεύεται ένα άρθρο του Κώστα Μανδηλά με την ιστορία του περιοδικού. Τα links παρατίθενται στο επόμενο ποστ από τον germanicus. Ευχαριστώ τον tik για την υπόδειξη της προσθήκης του blog στην παρουσίαση. Ευχαριστούμε για το εξώφυλλο τον tik.
- 3 replies
-
- 16
-
- underground
- 1985
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Το κομικ αποτελει συλλογη των ιστοριων του Adrian Tomine που δημοσιευθηκαν στα τεσσερα πρωτα τευχη του περιοδικου Optic Nerve. Μεσα απο τις ιστοριες αυτες ο Tomine μας ξεναγει με το γνωριμο υφος του σε αποσπασματα μονο απο τις ζωες διαφορων φιγουρων της πολης εστιαζοντας περισσοτερο στα στοιχεια της αποξενωσης απο τον κοινωνικο περιγυρο και της μοναξιας. Ετσι μια ιστορια μπορει να διαρκει 8 σελιδες ενω καποια αλλη μοναχα μια και να ειναι αρκετη. Οι πρωταγωνιστες των ιστοριων του, καθε αλλο παρα οι εντυπωσιακοι (ή και οχι) παραφουσκωμενοι υπερανθρωποι που ηταν τις μοδας στα mainstream κομικς της δεκαετιας του 90, στις λιγες σελιδες που τους δινονται καταφερνουν να αποκτησουν τη δικη τους ξεχωριστη φωνη. Ισως επειδη ειναι τοσο καθημερινοι που δεν χρειαζονται πολλα για να γεμισει ο αναγνωστης με την φαντασια του τις ζωες τους. Ισως επειδη ζουνε πραγματα που αντανακλουν λιγο πολυ στις εμπειριες ολων μας. Πολλες ιστοριες ξεχωριζουν απο την συλλογη του Sleepwalk. Στο Layover (προσωπικη αγαπημενη) ο ηρωας χανει την πτηση του και εχει μια μερα ακομα στην διαθεση του για να περασει στον τοπο του πριν φυγει. Εχει πολλες επιλογες για περασει την μερα του, ειτε με τον φιλο του ειτε με την κοπελα του ειτε σπιτι με τον συγκατοικο, παρακολουθωντας τους να συνεχιζουν τις ζωες τους χωρις αυτον τι θα επιλεξει να κανει ; Απο την αλλη η Cheryl πρωταγωνιστρια στο The Connecting Thread παρατηρει οτι καθε μερα καποιος γραφει για αυτη στην στηλη "Σε Ειδα" της εφημεριδας ενω ο τυφλος πελατης στο Supermarket προσπαθει με τον τροπο του να ζητησει ραντεβου απο την υπαλληλο που τον βοηθαει στα ψωνια. Απο την αλλη καποια που καταφερε να ζησει την μεγαλη αγαπη και τωρα ειναι χηρα και γιαγια επιστρεφει για το μεσημεριανο της στο σημειο που συνηθιζε να συναντιεται με τον αντρα της πριν παντρευτουν στο διαλειμμα απο την δουλεια (Lunch Break). Αυτα ειναι μονο μια προγευση απο οσα θα διαβασει κανεις στο Sleepwalk το οποιο αποτελειται απο 16 ιστοριες στο κλιμα των παραπανω. Περα ομως απο την πλοκη ενδιαφερον εχει και η σκηνοθεσια των καρε με εμφαση στα κοντινα ωστε να τονιζονται οι εκφρασεις του προσωπου οσο και το σχεδιο. Εδω ο Tomine πειραματιζεται με διαφορα στυλ που ξεκιναν απο το συνηθισμενο του καθαρο α/μ μεχρι πειραματισμους με αποχρωσεις του γκρι ή με σχεδον τελειως μαυρο που σπαει απο λιγο ασπρο. Ναι οντως δεν ειναι κομικ για ολες τις ωρες, ομως δεν εχει την απαισιοδοξια του Summer Blonde. Εδω βλεπουμε και ιστοριες που καθως σβηνουν αφηνουν μια αχτιδα φωτος για το μελλον των χαρακτηρων τους. Γενικα απο οσα κομικς του εχω διαβασει θεωρω οτι εδω ειναι στα καλυτερα του. Αν και στεναχωρο το περιεχομενο στο τελος χαρηκα που διαβασα κατι τοσο καλο. Οποτε το προτεινω σε οσους τους αρεσει η θεματολογια ή γενικοτερα τα αμερικανικα indies ακομα και σε οσους ενδιαφερονται να διαβασουν κατι απο αυτη την "κατηγορια" χωρις να εχουν διαβασει κατι αλλο.
- 1 reply
-
- 23
-
- FABER AND FABER
- 1995
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΜΙΚΣ Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων υπό τον γενικό τίτλο Κόμικς στο Ισόγειο (Χώρος Τέχνης Ισόγειο, Αγίου Δημητρίου 14, Κηφισιά) και παράλληλα με τις εκθέσεις που θα πραγματοποιηθούν, στις 20 Οκτωβρίου ξεκινά το Σεμινάριο Ιστορίας των Κόμικς με εισηγητή τον Γιάννη Κουκουλά, ιστορικό τέχνης. Η διάρκειά του θα είναι 14 ώρες (επτά δίωρα μαθήματα που θα διεξάγονται κάθε Πέμπτη, 18:30 – 20:30) με στόχο την ιχνηλάτηση και κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης και διαμόρφωσης της ένατης τέχνης. Κεντρικοί άξονες θα είναι: Τα πρόδρομα έργα της σχεδιαστικής αφηγηματικότητας (βραχογραφίες, ιερογλυφικά, γλυπτοί διάκοσμοι της αρχαιότητας κ.ά.) και της συνύπαρξης του λόγου με την εικόνα (μεσαιωνικά ψηφιδωτά και χειρόγραφα κ.ά.). Οι γελοιογραφίες του 18ου και 19ου αιώνα. Τα κόμικς Ευρωπαίων πρωτοπόρων (Topffer, περιοδικά Epinal κ.λπ.). Κόμικς και μοντερνισμός: η βίαιη αστικοποίηση και το λούμπεν προλεταριάτο στο Yellow Kid του Richard Outcault, οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες και ο παιδικός ψυχισμός στο Little Nemo in Slumberland του Winsor McCay, σουρεαλισμός και νταντά στο Krazy Kat του George Herriman, τα εξπρεσιονιστικά έργα του Lyonel Feininger κ.ά. Το Κραχ του 1929 και η εμφάνιση των κόμικς φαντασίας και ηρωισμών (μάγοι, αεροπόροι, πυγμάχοι, αθλητές, ντετέκτιβ, πιλότοι, καπετάνιοι, διαστημικοί τυχοδιώκτες κ.ά.). Οι ήρωες ως βιομηχανικά προϊόντα που αναλαμβάνουν την μεταφορική σωτηρία μέσω της ψυχαγωγίας και της ανάθεσης. Τα κόμικς, τα animation και το συνολικό έργο του Walt Disney, των συνεργατών του και των συνεχιστών της αυτοκρατορίας. Οι πρωτοπόρες ταινίες κινουμένων σχεδίων, η σχέση του Disney με την πολιτική, οι κατήγοροι αλλά και οι υπερασπιστές του. Οι υπερήρωες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά: η γέννηση και η εξέλιξη του Σούπερμαν, του Μπάτμαν, της Γουόντερ Γούμαν κ.ά. Η επινόηση νέων “θεοτήτων” που υποκαθιστούν τη χαμένη ελπίδα. Οι διαφορετικοί υπερήρωες των Stan Lee και Jack Kirby της δεκαετίας του ’60 και οι σύγχρονες αποδομητικές τάσεις. Η μετάλλαξη ως κοινωνικό στίγμα, οι υπερδυνάμεις ως κατάρα, η ευθύνη ως βάρος. Ο Harvey Kurtzman και η επανάσταση του περιοδικού MAD. H θέσπιση του Κώδικα Λογοκρισίας στα ‘50s, ο μακαρθισμός και οι επιπτώσεις του στη δημιουργία κόμικς. Τα underground comix της δεκαετίας του ’60 (Crumb, Shelton, Rodriguez κ.ά.) και η σχέση τους με την κοινωνική έκρηξη και τα κινήματα χειραφέτησης και υπεράσπισης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Τα σύγχρονα εναλλακτικά κόμικς, η θεματολογία τους, οι σχεδιαστικές τους ιδιαιτερότητες. Το κοινό που απευθύνονται, η πολιτική τους διάσταση, η βιογραφία και η αυτοβιογραφία. Οι περιπτώσεις του Dan Clowes, του Chris Ware, του Adrian Tomine, του Charles Burns και τα κόμικς της αποστασιοποίησης. Οι Watchmen του Alan Moore και η αναθεώρηση της υπερηρωικής ταυτότητας. Ο Dark Knight του Frank Miller και η παραδοχή της υπερηρωικής παρακμής. Τα κόμικς-ντοκουμέντα της σύγχρονης εποχής: Το έργο του Art Spiegelman, η δημοσιογραφική διάσταση των κόμικς του Joe Sacco, τα οδοιπορικά του Ted Rall, τα κόμικς για το προσφυγικό ζήτημα και οι έννοιες της τεκμηρίωσης, της μνήμης, του αρχείου, της Ιστορίας μέσα από την ένατη τέχνη. Κόμικς και τέχνες (κινηματογράφος, λογοτεχνία, εικαστικές τέχνες, μουσική κ.λπ.). Πώς σχετίζονται οι εννέα τέχνες μεταξύ τους; Έννοιες όπως η διακειμενικότητα και η διαεικονικότητα, η προσαρμογή και η μεταγραφή, η παρωδία, η ειρωνεία, το παστίς κ.λπ. Πώς εικαστικοί καλλιτέχνες (Lichtenstein, Warhol, Koons κ.ά.), graffiti artists όπως ο Μπάνκσι, κινηματογραφιστές κ.λπ. αξιοποίησαν τα θέματα και τις τεχνικές των κόμικς και πώς οι δημιουργοί κόμικς συνομιλούν με τις άλλες τέχνες. Το σεμινάριο απευθύνεται σε ανθρώπους όλων των ηλικιών που ενδιαφέρονται γενικότερα για την Ιστορία της Τέχνης αλλά και ειδικότερα για την Ιστορία των Κόμικς, σε εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να κατανοήσουν περαιτέρω τη γλώσσα των κόμικς και να ερμηνεύσουν - μεταδώσουν το φαινόμενο της ευρείας διάδοσης και δημοφιλίας της ένατης τέχνης μέσω του πολυγραμματισμού, σε καλλιτέχνες που επιδιώκουν να εμπλουτίσουν το θεωρητικό και ιστορικό τους υπόβαθρο, σε φοιτητές και αποφοίτους Ιστορίας, Κοινωνιολογίας, Καλών Τεχνών, Ανθρωπιστικών Σπουδών, Επικοινωνίας και Μέσων, Διακοσμητικής και Γραφιστικής, Πολιτισμικών Σπουδών κ.λπ., σε αναγνώστες των κόμικς, σε όσους και όσες αναζητούν την αμφίδρομη σχέση της τέχνης με τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και πτυχές κάθε εποχής. Ο Γιάννης Κουκουλάς γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα. Είναι ιστορικός τέχνης, πτυχιούχος ΑΣΚΤ και εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης της ίδιας σχολής ενώ παράλληλα διδάσκει τα μαθήματα Ιστορία των Κόμικς και Σύγχρονα Εναλλακτικά Κόμικς. Κατά το παρελθόν έχει εργαστεί σε πολλές εφημερίδες (Ελευθεροτυπία – περιοδικό “9”, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία – περιοδικό “7 Ημέρες”, Ποντίκι, Εποχή κ.ά.) και περιοδικά (Βαβέλ, Μετρό, Γαλέρα, MOV, Τραμ κ.ά.) αρθρογραφώντας για θέματα αναφορικά με τα κόμικς και τις εικαστικές τέχνες, έχει διδάξει Ιστορία των Κόμικς συνεργαζόμενος με ιδιωτικές σχολές και φορείς, έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις και εκδόσεις κόμικς, έχει λάβει μέρος σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, κείμενα του έχουν περιληφθεί σε συλλογικούς τόμους ιστορίας και θεωρίας των κόμικς και σε πρακτικά συνεδρίων και είναι συγγραφέας των βιβλίων Γυναίκες στα Κόμικς – Ηρωίδες για Κάθε Χρήση (εκδ. Futura) και Ένατη Τέχνη – Από το Παρελθόν στο Μέλλον (εκδ. ΚΨΜ). Τα τελευταία χρόνια, υπογράφει τα κείμενα και είναι συνεπιμελητής στο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών ενώ πρόσφατα επιμελήθηκε την έκθεση Ένα Γλυκό Ξημέρωμα – Ιστορίες Κόμικς για την Αθήνα της Κατοχής. Για πληροφορίες και εγγραφές μπορείτε να τηλεφωνήσετε στο 697 338 8620
-
Παραπανω ψηφιζετε τους αγαπημενους σας δημιουργους που ειτε κανουν alternative comics, ειτε indies, ειτε underground. Απο εδω περνανε απο καθε ομιλο οι 3 πρωτοι και ο καλυτερος τεταρτος (2Χ3+1=7). Ψηφιζετε οσους θελετε. Σε περιπτωση που σε καποιον ομιλο κερδισει ο ΚΑΝΕΝΑΣ τοτε ο ομιλος αυτος χανει μια θεση που παει στους επιλαχοντες που θα προκυψουν στο τελος της ψηφοφοριας απο ολους τους ομιλους. Μην ξεχασετε να ασκησετε το εκλογικο σας καθηκον ( ) και στα : Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α1-Α4 Αμερικανικα mainstream Ομιλοι Α5-Α6 Ευρωπαικα/Λατινοαμερικανικα Ε1-Ε4 Disney και Manga D1-D2 & M1-M2
- 22 replies
-
- 17
-
- δημοσκοπηση
- εναλλακτικα
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
He Dared To Save The World Βολτα σε παζαρι το σαββατοκυριακο. Σιγουρα κατι που πολλοι απο δω μεσα εχετε κανει. Τι μπορει να παει στραβα ; Ισως να βραχειτε με μια ξαφνικη βροχη και να μουλιασουν τα κομικσοευρηματα σας. Ισως να μην βρειτε τιποτα ή ισως να σας "πιασουν κοτσο" και να ξεπαραδιαστειτε. Η περιπετεια σας ομως σιγουρα θα φανταζει ανιαρη μπροστα σε αυτη που ξεκινησε οταν Kim Deitch οταν με την γυναικα του Pam, επισκεφθηκαν το παζαρι. Σε αναζητηση λοιπον λουτρινων φρικουλιαρικων γατιων θα πετυχουν εναν μυστηριωδη πωλητη που θα τους πει την ιστορια του λουτρινου που το κοστολογει μια περιουσια (να φανταστειτε αν ειμασταν φορουμ για "αρκουδακια" θα τον ειχαμε σιγουρα στο Προσοχη Μην Πλησιαζετε). Η ιστορια λεει λοιπον, οτι το λουτρινο αυτο εχει μια μοναδικη ιστορια καθως ραφτηκε απο ιθαγενεις ενος νησιου καπου στον ωκεανο για να τιμησουν τον Waldo, ο οποιος κατοικουσε αναμεσα τους και ηταν αντικειμενο λατρειας. Συνεπαρμενος ο Kim θα επιστρεψει στο σπιτι οπου θα αρχισει να ερευνα την υποθεση. Μεσω της ιστοριας θα μαθει για την υπαρξη ενος κουστουμιου γατας και θα αναζητησει την ιστορια πισω απο τον μασκοφορο εκδικητη που τη φορουσε παλευοντας για την παγκοσμια ειρηνη. Στο τελος βεβαια θα μαθει αυτο που εψαχνε απο την αρχη, δηλαδη το τι σχεση εχει με ολα αυτα ο Waldo. Απο τα πιο σουρεαλ κομικ που εχω διαβασει. Ενω στην αρχη, μη εχοντας διαβασει κατι αλλο απο τον Deitch, ξεγελαστηκα και περιμενα αλλη μια underground βιογραφικη ιστορια τελικα βρεθηκα να διαβαζω ενα κομικ που χωρις να το καταλαβω με ειχε κερδισει. Καθε σελιδα του κομικ περιεχει πολλη μα πολλη πληροφορια σχεδιαστικα και πολλες φορες παραπανω απο ενα επιπεδο αφηγησης της ιστοριας που μπλεκουν μεταξυ τους. Τελικα, βεβαια ολα μπαινουν σε μια ταξη στο τελος. Μονο που και αυτη η ταξη δεν το γλιτωνει το σουρεαλ. Σιγουρα θα αναζητησω και αλλα κομικς του ιδιου επειδη μου αρεσει ο τροπος που μπλεκει την φαντασια με στοιχεια πραγματικοτητας. Θα το προτεινα σε οποιον αρεσουν τα underground ή indie κομικς. To Alias The Cat, εκδοθηκε αρχικα σε τρια τευχη με τιτλο The Stuff Of Dreams και ολοκληρωθηκε το 2005. kwtsoκλιμακα 8,5/10.
-
- 17
-
- PANTHEON BOOKS
- 2005
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Ένα από τα πιο ώριμα αναγνώσματα της Ένατης Τέχνης. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το γνωστότερο έργο του Howard Cruse, και διαπραγματεύεται ένα από τα πιο σημαντικά θέματα του Πλανήτη. Το ρατσισμό. Πρωταγωνιστής είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας. Ο Toland Polk, πρόσφατα ορφανός από γονείς, προσπαθεί να βρει τη θέση του και να προσδιορίσει την ταυτότητά του στα 20 καί χρόνια του, και βέβαια να καταλάβει πώς λειτουργεί η κοινωνία, χωρίς πατρικές φιγούρες να τον οριοθετούν. Ο χώρος είναι οι νότιες πολιτείες των ΗΠΑ του 1960, μια εποχή που η Πατρίδα της Ελευθερίας δεν μπορεί ακόμη να δεχτεί τους μαύρους ως ισότιμα μέλη. Ο Toland είναι ο παρατηρητής. Μέσα από τα μάτια του εξερευνούμε την καθημερινότητά του και γνωρίζουμε μικρές και μεγάλες ιστορίες ανθρώπων που ζουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας λόγω του χρώματός τους. Είναι μάρτυρας αμέτρητων ρατσιστικών επεισοδίων και τα «συζητά» αναλύοντάς τα, χωρίς να μιλάει αλλά πολλές φορές μόνο με τις σκέψεις του, με παθόντες, φίλους, γνωστούς, θρησκευόμενους, και πολιτικοποιημένους ανθρώπους. Το τεράστιο Κίνημα ισότητας των διάφορων φυλών της εποχής γιγαντώνεται μπροστά του με πορείες, εκδηλώσεις στους δρόμους, ακόμη και με αιματηρά επεισόδια. Ο Toland είναι και αυτός θύμα ρατσισμού. Ομοφυλόφιλος και ο ίδιος, είναι μάρτυρας πολλών περιστατικών βίας, χλευασμού, προσβολής ή και χειρότερα, χωρίς ποτέ να ανακοινώνει τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ούτε καν στον εαυτό του. Δεν τολμά να παραδεχτεί ότι του αρέσουν οι άντρες ακόμη και στο μυαλό του. Εξερευνεί την ταυτότητά του και αφήνει τα γεγονότα να τον ξεπερνούν, ώσπου ένα κοντινό του πρόσωπο γίνεται θύμα βίαιου περιστατικού. Εκεί συνειδητοποιεί ποιος είναι και τι θα μπορούσε να πάθει και ο ίδιος. Η ιστορία είναι ας πούμε μια ψεύτικη αυτοβιογραφία. Ενώ ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αρκετές προσωπικές του εμπειρίες και γεγονότα, δεν είναι ούτε η ζωή του αποτυπωμένη σε χαρτί, ούτε κάποιου άλλου προσώπου. Δεν υπάρχει μια μεγάλη ιστορία, αλλά μια σειρά από βινιέτες καθημερινότητας, που χτίζουν μια κατάσταση, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Δεν υπάρχει πορεία προς ολοκλήρωση αλλά κάθε κεφάλαιο λειτουργεί σχετικά αυτόνομα. Ο πρωταγωνιστής είναι περισσότερο ο παρατηρητής, το κοινό στοιχείο των περιστατικών, που δε συμμετέχει αλλά λειτουργεί περισσότερο ως η κάμερα ενός σκηνοθέτη. Θα έλεγα ότι δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής φιγούρα αφού αφήνει τα γεγονότα να περνούν από μπροστά του χωρίς να λαμβάνει μέρος. Αρκετά εκνευριστικό. Η παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του είναι ένα δύσκολο έργο, τόσο που τυραννάει αρκετά την κοπέλα του. Η εξιστόρηση γίνεται σε παρελθοντικό χρόνο, και ως ενήλικας 40-50 ετών παραδέχεται αυτά τα λάθη της νιότης του με συμπάθεια. Το σκίτσο στα πρότυπα των Underground Κόμικς της Αμερικής, ντύνεται με φιγούρες αρκετά πιο ψωμωμένες και τροφαντές. Ρετρό και ασπρόμαυρο, δεν έχει τόνους του γκρι, αλλά χρησιμοποιεί πυκνή σκιαγράφηση με λεπτά μελάνια. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάστηκαν 5 χρόνια για να ολοκληρωθούν οι 200 σελίδες του. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πλούσιο και η τεχνική του δημιουργού το ανεβάζει ακόμη πιο ψηλά. Δεν είναι για όλους σας. Όχι, δεν θα βρείτε ερωτικές σκηνές που σοκάρουν. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Αυτές είναι αρκετά διακριτικές, χωρίς να μην υπάρχουν βέβαια. Η θεματολογία όμως μπορεί να σας ταράξει. Όλοι μας λέμε με χαρά ρατσιστικά ανέκδοτα και μας αρέσει να γελάμε, και πολύ περισσότερο να γελάνε οι άλλοι με το ωραίο ανέκδοτο που μόλις είπαμε. Δεν είναι και τόσο αθώο όσο νομίζουμε. Από την άλλη, γελάστε με τον εαυτό σας και ξεπεράστε το Θεωρήθηκε από πολλούς ο καλλιτεχνικός αντίπαλος του «MAUS». Ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να το εκτοπίσει από το βάθρο της κορυφής. Όχι απλά δε συμφωνώ, αλλά το βρίσκω και λίγο χαζό. Διακρίσεις: Eisner Award (USA) Harvey Award (USA) Comics Creators Award (U.K) Luchs Award (Germany) Saló del Còmic de Barcelona Award (Spain) Prix de la critique at the Angouleme International Comics Festival ( France) Το περιοδικό The Comics Journal το θεώρησε ένα από τα 100 καλύτερα κόμικς του αιώνα. Και σίγουρα υπάρχουν και κάποια δευτερεύοντα βραβεία ή διακρίσεις άλλων περιοδικών. Το άλμπουμ απευθύνεται σε αυτούς που θέλουν να εξερευνήσουν την Ένατη Τέχνη ή την ανθρωπιά τους. Η σελίδα του δημιουργού. Η σελίδα του wikipedia.
- 4 replies
-
- 15
-
- HOWARD CRUSE
- VERTIGO
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Γεια χαρά σε όλη την παρέα. Παρακάτω θα σας γράψω ένα γράμμα γνωριμίας και θα σας ξεναγήσω στην δική μου σχέση με τα κόμιξ. Θα είναι μεγάλο και κουραστικό αλλά δεν θα μπορούσα να το χωρέσω σε πιο λίγα λόγια. Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1979 και έζησα μια Ελλάδα την δεκαετια του 80 που ήταν full στα κομιξ. Θυμάμαι να πηγαίνω στα περιπτερα και στα ψιλικατζίδικα και να χάνομαι με τις ώρες πισω απο άπειρα κομιξ. Κάτω από το σπίτι μου ηταν κ ενα ψιλικατζιδικο του οποιου η ιδιοκτήτρια με άφηνε να διαβάζω με τις ωρες οτι ηθελα χωρις να το πληρωνω.( Κα Ευανθία σε αγαπάω!!) Πολλες φορες με αφηνε να παρω σπιτι μου οτι θελω με την προϋπόθεση να τα επιστρέψω σε μια μέρα. Όπως καταλαβαίνετε έπεσε πολυ μελετη! Ώρες ατελείωτες διαβάζοντας Περιπετεια, Μπλεκ, Αγόρι, Βαβουρα, Λουκυ Λουκ, Αστεριξ, Αντιριξ κ Συμφωνιξ,Κρανος, Εφοδος, Μαχη, Spider-Man, Τρουένο, Κοναν, Ερικ Καστελ, Storm, Μιστερ Νο, Camelot 3000, Τεν-Τεν και άλλους απειρους τίτλους. Η ελευθερη ωρα και οι διακοπες παντα σημαιναν για μενα μια ευκαιρια να διαβασω κομιξ και μπορω να ορκιστώ οτι πολλές ώρες στην ζωή μου τις εχω περάσει κάπου χαμμένος στο Οντάριο παρέα με τον Μαρκ, στην οδο Τρέλας 13 και σε άλλους τέτοιους παρόμοιους φανταστικούς κόσμους. Συντομα γνωρισαμε και τα ερωτικα κομιξ τα οποια ηταν απαγορευτικα για εμας αλλα εμεις ειχαμε κρυμμενα με τους φίλους μου σε δικες μας καβατζες πολλά τευχη απο Ταρατατα, Σωφερακι, Montatore, Πρωτος κ.α. και κρυφα πηγαιναμε και τα διαβαζαμε. Φοβερές εποχες!! Στην εφηβεία γνωρισα και τον κόσμο της Βαβελ και του Παρα Πεντε και μπορω να πω πως μου αλλάξαν την ζωή.Το Μαυρο χιούμορ και οι παρακμιακοι χαρακτηρες του Kaz και του Vuillemin, οι απίστευτοι διάλογοι και οι παρακμιακες βυζαρουδες που σχεδιαζε ο Edika και τα τρίφυλλα, οι μαστούρες και ο φοβερός σχεδιασμός του Gilbert Shelton με τους Freak Brothers συντομα γίναν τα αγαπημενα μου μεχρι κ σημερα και ένας από τους λόγους που ξεκίνησα κ εγώ σιγά σιγά να ζωγραφίζω κομιξ ερασιτεχνικά με το όνομα Efkarpos. Με πολύ προσπάθεια και λίγους Ελληνες καλλιτέχνες να με βοηθανε και να μου δινουν συμβουλες σιγα σιγα αρχισα να το εξελίσσω όσο μπορώ. Προτιμώ να φτιάχνω κομιξ με κοινωνικο-πολιτικό θέμα, περνώντας τα δικά μου μηνύματα γιατί θεωρώ πως η κοινωνια ειναι αδικη και λαθος και θεωρω πρωταρχικο σκοπο να αλλαξουμε συντομα τον τροπο ζωης μας. Παρακάτω σας δίνω links όπου μπορειτε να βρείτε δουλειές μου: https://www.facebook.com/pages/Efkarpos-Underground-Comixxx/194539153987329 efkarposcomixxx.blogspot.com http://efkarpos.tumblr.com/ https://twitter.com/EfkarposComixxx https://www.facebook.com/pages/Rotten-Athens/228777000489183 Χτές που λέτε Κυριακή είχα τσακώσει το Αστερίξ απο την εφημερίδα και ενα τεύχος Περιπέτεια και άραξα ξάπλα να διαβάσω και μετά μου ήρθε να ψάξω να βρώ τα τέυχη Περιπετειες που εχω και να τα αριθμήσω με σκοπο επιτέλους να αρχίσω να μαζέψω όλη την συλλογή. (Έχω μόνο περιπου στα 120 τευχη) Με το ψάξιμο στο ιντερνετ γνωρισα ενα μελος του forum εδω και μου ειπε να μπω εδω. Προς μεγάλη μου εκπληξη ανακαλυψα οτι είμουν ηδη μέλος απο παλιά χωρις να θυμαμαι καλά καλά. Μάλλον είχα μπει εποχες myspace και είχα προσκαλεσει κοσμο να δει τις δουλειές μου αν θυμαμαι καλα. Αλλά πέρα από όλα αυτά μετα την συζήτηση που ειχα με τον φίλο συνειδητοποιησα το πόσο αγαπάω τα κομιξ και πως είναι πάντα μεσα στην ζωή μου απο παιδί. Θυμήθηκα αυτό το συναίσθημα που εχεις μικρός οταν αγοράζεις κομιξ πριν πας διακοπες, το συναισθημα οταν σε καποιο ταξιδι με το τρενο πετυχαινεις εναν σταθμό που εχει απειρα κομιξ κρεμασμενα στα περιπτερα και καταλαβα πως τα κόμιξ έιναι στα σίγουρα μια απο τις χαρές τις δικής μου ζωής. Παρέα, φαντασία, τέχνη αλλά και εκτόνωση,διαμαρτυρία και πόλεμος με όπλο την πέννα.. Ποτέ δεν θα σταματήσω να διαβάζω κ να φτιαχνω κομιξ. Τώρα τελευταία από διάβασμα έχω αρχίσει τους τόμους του Judge Dredd -the complete files, οι οποίοι είναι φοβεροί και δηλώνω φανατικός λάτρης και οπαδός του φοβερού Horror Manga artist - Hideshi Hino (φοβερός...όποιος δεν τον ξέρει να τον τσεκάρει οπωσδήποτε) και απο δημιουργίες μόλις έφτιαξα ενα που λέγεται ο 12ος Παίχτης και ειναι εναντια στο μοντερνο ποδοσφαιρο και τελειώνω το τέταρτο επισοδειο του κομικ - Τούλα η Σκατούλα- Ευχαριστώ και συγνώμη αν κούρασα Μπορώ να μιλάω για μέρες για τη σχεση μου με τα κομιξ Είναι έρωτας από την πρώτη ματιά και μια αγάπη παντοτινή Efkarpos
- 15 replies
-
- 30
-
- efkarpos
- underground
- (and 7 more)
-
Στην υπερηρωϊκή εκδοχή της ογκώδους Ιστορίας των Κόμικς του Λ. Ταρλαντέζου, τα comix, ή underground comics, δεν καταλαμβάνουν πάνω από 4 σελίδες. Για όποιον θέλει λοιπόν να εντρυφήσει στην ιστορία τους, στα πρόσωπα, τους σταθμούς και τα ορόσημα, την αισθητική και την ιδεολογία, την απήχηση και την εξάπλωση του φαινομένου των comix, κρίνεται απαραίτητο να προμηθευτούν με το βιβλίο του Dez Skinn, το οποίο είναι ένα από τα λίγα που ασχολούνται σε βάθος με το θέμα αυτό (1). Comix! O όρος εμφανίζεται στα μέσα της δεκαετίας του 60 για να δηλώσει την εμφάνιση των underground comics, το αντίστοιχο του underground φιλμ (Kenneth Anger, Gregory Marcopoulos, Andy Warhol & Paul Morrissey κλπ) για το Hollywood. To x υποδηλώνει πως τα κόμιξ αυτά, απευθύνονται σε ένα ενήλικο κοινό. Είναι διαποτισμένα από την αντικουλτούρα των Sixties, τη σεξουαλική απελευθέρωση , το αντιμιλιταριστικό κίνημα, τα παραισθησιογόνα και τους χίπις, όπως και κάθε εναλλακτική υποκουλτούρα γενικότερα. Το San Francisco, παραδοσιακή εστία κάθε εναλλακτικής κουλτούρας ήδη από τη γενιά των beatniks, θεωρείται η αφετηρία τους και η έδρα των comix. Ο συγγραφέας Dez Skinn θεωρείται από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στο χώρο των βρετανικών κόμικς, υπήρξε υπεύθυνος έκδοσης της Marvel UK στα τέλη της δεκαετίας του 70 και εκδότης του σημαντικού περιοδικού Warrior όπου δημοσίευσαν μεταξύ άλλων οι Alan Moore, Alan Davis και Brian Bolland. Επίσης αναγνωρίζεται ως συνδημiουργός του V For Vendetta που πρωτοεμφανίστηκε στο Warrior. Επίσημη ληξιαρχική πράξη της γέννησης των comix θεωρείται η έκδοση του Zap Comix στις αρχές του 1968 στο San Fransisco από τον Robert Crumb, σε 1500 αντίτυπα. Στο βιβλίο του Skinn θα βρείτε όλη τη διαδρομή των comix, από τον Crumb, τον Gilbert Shelton, δημιουργό των Fabulous Furry Freak Brothers και τον θρυλικό Dennis Kitchen (δημιουργό του Mom's homemade comιcs, ο οποίος προλογίζει το βιβλίο), μέχρι τους Bill Griffith, Vaughn Bode, Spain Rodriguez, Art Spiegelman (του πολυβραβευμένου Maus), Hunt Emerson. Η μονογραφία του Skinn φθάνει μέχρι το σήμερα όπου το comix δεν είναι πια τόσο περιθωριακό και undergound. Για την ακρίβεια το Maus είναι το μοναδικό graphic novel που έχει κερδίσει βραβείο Πούλιτζερ. Το Love and Rockets τωνΑφών Hernandez και το Cerebus του Dave Simm, παρότι ανεξάρτητα και αντισυμβατικά , βρήκαν το δρόμο προς ένα ευρύτερο κοινό και την κριτική αναγνώριση. Το Ghost World του Daniel Clowes (σε ιστορία του οποίου βασίζεται το εξίσου ενδιαφέρον Art School Confidential) και το American Splendor του Harvey Pekar έγιναν βραβευμένες ταινίες. Ο σκηνοθέτης του Ghost World μάλιστα, o Terry Zwigoff γύρισε και ένα βραβευμένο ντοκιμαντέρ για τον Crumb . UNDEGROUND COMICS RULEZ!! λοιπόν, ένας ακόμα λόγος να πάρετε το βιβλιαράκι του Skinn. (290 σελίδες, 300 φωτογραφίες, σκληρό εξώφυλλο, 20Χ20 cm , δεν ξέρω πόσο κάνει γιατί είναι δώρο ). Ορίστε και μια ομαδική παράταξη των σημαντικότερων ηρώων των comix: Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα εκτενές index με 1.500 αγγλικούς και αμερικάνικους τίτλους underground comics. (1) Επίσης υπάρχει το The Official Underground and Newave Comix Price Guide του Jay Kennedy
- 3 replies
-
- 4
-
- 2004
- UNDERGROUND
-
(and 1 more)
Tagged with: