Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'steve dillon'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 6 results

  1. Τιμή Καταλόγου: 13,50 € Το Preacher είναι μια αμερικάνικη σειρά κόμικς που αγαπήθηκε από πολλούς, αλλά κατακρίθηκε επίσης από άλλους τόσους, εξαιτίας του βλάσφημου περιεχομένου της και της υπερβολικά θετικής προσέγγισής της σχετικά με το θέμα της οπλοκατοχής. Δημιουργοί είναι ο Garth Ennis στο σενάριο και ο πρόσφατα αδικοχαμένος Steve Dillon, στο σχέδιο. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί και παλιότερα σε άλλες δουλειές, όπως το Hellblazer. Μέσα στο διάστημα 1995-2000 κυκλοφόρησαν από την Vertigo συνολικά 66 τεύχη, 5 σπέσιαλ και μία μίνι-σειρά 4 τευχών. Έναν χρόνο, περίπου, μετά από την πρεμιέρα της μεταφοράς του κόμικ στις οθόνες μας (ήδη διανύουμε τον 2ο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς), η Anubis αποφασίζει να κυκλοφορήσει στη γλώσσα μας τα 4 πρώτα τεύχη του Preacher συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, με γενικό τίτλο Preacher: Η Αρχή. Το υλικό που απαρτίζει τον τόμο αποτελεί ουσιαστικά τον πρόλογο της ιστορίας του Τζέσι Κάστερ, ενός πρώην τυχοδιώκτη και νυν ιεροκύρηκα μιας μικρής κωμόπολης, του οποίου η πίστη δοκιμάζεται. Όταν όμως αναπάντεχα μπει στο σώμα του μια περίεργη οντότητα που του προσδίδει υπερφυσικές δυνάμεις, όλα αλλάζουν...Θα ξεκινήσει μια αναζήτηση για να βρει τον ίδιο το Θεό, έχοντας παρέα στο πλάι του την Τούλιπ, μια πρώην του που είναι άσσος στα όπλα και τον Κάσιντι, έναν υπεραιωνόβιο αλκοολικό βρυκόλακα! Η έκδοση είναι αρκετά καλή, στο ίδιο περίπου στυλ που είχε βγει παλιότερα και το Fables, με καλαίσθητο γυαλιστερό εξώφυλλο και ικανοποιητικό δέσιμο. Ας ελπίσουμε όμως - σε αντίθεση με το Fables - η Anubis να μη σταματήσει και εδώ μόνο σε αυτόν τον πρώτο τόμο, αλλά να συνεχίσει σύντομα και με τα επόμενα της σειράς. Παρακάτω η πρώτη σελίδα με την οποία αρχίζει το Preacher, έτσι για να πάρετε μια μικρή γεύση. Παρουσίαση της ξενόγλωσσης έκδοσης Παρουσίαση της τηλεοπτικής σειράς
  2. Judge Dredd ,ο πιο διάσημος επιτηρητής του νόμου. Η πιο διάσημη Αγγλική φιγούρα κόμικ. Έχει τιμηθεί από τους Anthrax, έχει γίνει ταινία με τον Σταλόνε ( ) είναι το avatar του πρώτου Global Mod του Greek Comics, ενώ ήταν και το πιο επιφανές ανάγνωσμα (κοινώς, κράχτης ) στο περιοδικό αγόρι. Κάποια στιγμή το εν λόγω περιοδικό είχε ανακοινώσει και την έκδοση του σε αυτόνομη έκδοση, καθώς αυτό άλλαξε ύφος (έβαζε Count Duckula και σχετικούς με κινούμενα σχέδια τίτλους), αλλά μάλλον δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Αυτό κάνει την έκδοση της O2H πιθανόν την πρώτη φορά που απολαμβάναμε σόλο τις περιπέτειες του χαρακτήρα. Κυκλοφόρησε εκεί, στις αρχές του 2000, όπως και οι υπόλοιποι τίτλοι της εταιρίας, με 52 σελίδες, καλή εκτύπωση, 1500 δραχμές, και ασύγχρονη παρουσία (θεωρητικά κάθε δίμηνο) μέχρι και το 2001, βγάζοντας 8 τεύχη συνολικά, αποτελώντας τον μακροβιότερο τίτλο που έβγαλε ο εκδότης. Η μετάφραση ανήκει στον Αλέξανδρο Μπριασούλη από τα Γερμανικά (αντί για τα Αγγλικά στα οποία βγαίνει το πρωτότυπο). Στα τεύχη που βγήκαν στην Ελλάδα είδαμε ιστορίες τόσο από τους δημιουργούς του χαρακτήρα (John Wagner, Carlos Ezquerra), όσο και από τους Garth Ennis, Steve Dillon (ναι, αυτός που έκανε το Wolverine Origins, ενώ μαζί με τον Ennis έχουν κάνει και το Preacher) Simon Coleby, άτομα που επίσης έχουν συνδέσει το όνομα τους με τον Δικαστή. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπά εξώφυλλα τους Valtasar και bonadrug. links για: wiki 2000AD Site
  3. Τα πρώτα χρόνια: O Steve Dillon γεννήθηκε το 1962 στο Λονδίνο και μεγάλωσε στο Luton του Bedfordshire. Ήταν ο μεγαλύτερος από τρία αδέλφια. Έχει μια αδελφή νεότερη κατά τρία χρόνια, τη Julie ενώ ο κατά εννέα χρόνια νεότερος αδελφός του είναι ο καρτουνίστας και costume designer Glyn Dillon. Κατά τη φοίτησή του στο γυμνάσιο Icknield, ο Dillon συνειδητοποίησε για πρώτη φορά τις δυνατότητές του ως σχεδιαστής κόμικς το 1975 κατά τη δημιουργία ενός σχολικού κόμικ με τίτλο Ultimate Sci Fi Adventures μαζί με τους φίλους του Neil Bailey & Paul Maho. Το πρώτο του στριπ σε αυτό το κόμικ ήταν το "The Space Vampire". Ακολούθησε η σειρά Escape from the Planet of the Apes. Δουλειές σε περιοδικά ως επαγγελματίας σχεδιαστής: Ξεκίνησε τη δουλειά του ως επαγγελματίας σχεδιαστής σε ηλικία μόλις 16 ετών. Ζωγράφισε την κεντρική ιστορία του πρώτου τεύχους του Hulk Weekly για τη Marvel UK σε ένα περιοδικό που δούλεψαν και αρκετοί άλλοι γνωστοί Βρετανοί σχεδιαστές όπως ο Dave Gibbons, o David Lloyd και ο Steve Parkhouse. Αργότερα ασχολήθηκε και με το στριπ Nick Fury. Τη δεκαετία του 80 σχεδίαζε και για το περιοδικό Warrior, καθώς και για το Doctor Who Magazine όπου δημιούργησε τον χαρακτήρα του Abslom Daak και φυσικά για το θρυλικό βρετανικό περιοδικό 2000 AD. Το περιοδικό Deadline: To 1988 μαζί με τον Brett Ewins, γνωστό για τις δουλειές του στο Judge Dredd και Rogue Trooper του 2000 AD, αποφασίζουν να δημιουργήσουν το περιοδικό Deadline. Το Deadline κυκλοφόρησε για εφτά χρόνια, μέχρι το 1995 και θεωρείται ορόσημο για την βρετανική underground και εναλλακτική κόμικ σκηνή. Στόχος του ήταν να υποστηρίξει νέους, underground καλλιτέχνες όπως ο Jamie Hewlett (γνωστός για τη δουλειά του στο κομμάτι artworks, design και visuals του συγκροτήματος Gorillaz), αλλά και στην υποστήριξη συγκροτημάτων όπως οι Blur και οι The Senseless Things. Το περιοδικό βοήθησε πολύ να γνωρίσουν mainstream αναγνωρισιμότητα τα underground κόμικ και graphic novels του Ηνωμένου Βασιλείου και μπορεί να θεωρηθεί πρόδρομος για εκδόσεις όπως το Loaded και το Dazed and Confused, καθώς και η προώθηση του νεογέννητου Britpop μουσικού κινήματος της εποχής. Η γνωριμία του με τον Garth Ennis: Στα μέσα του 1989 γνωρίζει τον Garth Ennis και ο ένας θα βρει στο πρόσωπο του άλλου τον ιδανικό συνεργάτη και θα αποτελέσουν ένα εξαιρετικό δίδυμο με πολλές δουλειές στο ενεργητικό του. Ο Ennis θα πει για τη μέρα της γνωριμίας του με τον Dillon: «Αφού όλοι οι άλλοι είχαν λιποθυμήσει, κάτσαμε μέχρι το πρωί και ήπιαμε ένα μπουκάλι Jameson και μιλάγαμε για το τι θέλουμε να κάνουμε γύρω από τα κόμικ, τι σκεφτόμασταν να κάνουμε γύρω από τα κόμικ, ποιο ήταν το μέσο. Στο τέλος της συζήτησης θυμάμαι ότι υπήρχε ένα αμοιβαίο αίσθημα ότι “Ω ναι, εσύ είσαι αυτός που θέλω. Με καταλαβαίνεις” και αυτό επρόκειτο να επιβεβαιωθεί τα επόμενα χρόνια» Πρώτες δουλειές στη DC και Hellblazer: Σιγά σιγά ο Dillon αρχίζει και δουλεύει για αμερικάνικες εταιρείες και εν τέλει σχεδιάζει για όλες αρκετούς τίτλους. Το 1989 δουλεύει ως inker στα πρώτα έξι τεύχη του Skreemer, ενώ από 1990 έως το 1992 σχεδιάζει αρκετά τεύχη για το Animal Man. Συμμετέχει επίσης στο πρώτο τεύχος του The Atom Special το 1993 και το πέμπτο τεύχος του Legion Worlds. Αν και είχε δουλέψει με τον Ennis στο Judge Dredd, η πρώτη μεγάλη τους συνεργασία ξεκινάει στο τεύχος 49 του θρυλικού Hellblazer. Όσο το Hellblazer ήταν της DC, ο Dillon σχεδιάζει άλλα τρία τεύχη και συγκεκριμένα τα 57, 58 και 62. To Μάρτιο του 1993, το Hellblazer περνάει στο imprint της Vertigo με το 63ο τεύχος και μένει για αρκετά τεύχη ως σχεδιαστής στον τίτλο μέχρι το 1994, ενώ θα επιστρέψει το 2001 και το 2002 για λίγα τεύχη με συγγραφείς τον Brian Azzarello και τον Mike Carey καθώς και το 2004 για το τεύχος 200. Και εγένετο Preacher: Ήταν ζήτημα χρόνου οι Ennis και Dillon να δημιουργήσουν κάποιον πολύ μεγάλο τίτλο και το 1995 το δίδυμο δημιουργεί για τη Vertigo το Preacher. Η ιστορία αφορά τον ιεροκήρυκα Jesse Custer, ο οποίος κατά λάθος κυριεύεται από το Genesis, ένα βρέφος που αποτελεί τη διασταύρωση ενός άγγελου και ενός δαίμονα και το οποίο του δίνει δυνάμεις παρόμοιες με του Θεού και τον μετατρέπει στο πιο δυνατό ον στο σύμπαν. Ο Jesse μαθαίνει πως από τη στιγμή που γεννήθηκε το Genesis, ο Θεός εγκατέλειψε τον παράδεισο και έτσι ξεκινάει να ταξιδεύει προκειμένου να τον βρει. Συνοδοιπόροι του στο ταξίδι ο Cassidy, ένας Ιρλανδός βαμπίρ και η Tulip, η πρώην σύντροφός του, ενώ μπροστά τους θα βρουν παντοδύναμους υπερφυσικούς εχθρούς. Το Preacher διήρκησε μέχρι το 2000 για 66 τεύχη και θεωρείται ένα από τα κορυφαία κόμικ της Vertigo. Σύμφωνα με αρκετούς κριτικούς, ο Dillon έχει διορθώσει πολύ το σκίτσο του από την περίοδο του Hellblazer και το Preacher αποτελεί την καλύτερή του δουλειά με κάποιους να αναφέρουν ότι επηρέασε τα κόμικ στα 90s όπως επηρεάστηκαν οι ταινίες την ίδια δεκαετία από το Pulp Fiction. To Preacher θα κερδίσει το 1999 βραβείο Eisner και τρία βραβεία στα Eagle Awards του 2000 με τον Dillon να λαμβάνει αυτό του καλύτερου penciller. Επίσης κέρδισε το βραβείο καλύτερου artist στα National Comic Awards το 1998 και το 2002. Το Preacher είχε αρκετές γυναίκες αναγνώστριες με τον Ennis να δηλώνει ότι λογικά αυτό έγινε λόγω του δυναμικού χαρακτήρα της Tulip και τον Dillon να θεωρεί ότι τα mainstream υπερηρωικά κόμικ είναι κυρίως ανδρική φαντασία και δεν τις προσελκύουν, αλλά το Preacher μπορεί να το κάνει, γιατί είναι περισσότερο κόμικ χαρακτήρων παρά δράσης. Επίσης σχετικά με το συγκεκριμένο κόμικ είχε δηλώσει: «Δε με ενδιαφέρει που ο κόσμος δεν παρατηρεί τι έχω κάνει. Είναι ένα έργο που βασίζεται στους χαρακτήρες και τους διαλόγους. Δεν απαιτεί φανταχτερό σχέδιο. Ο Garth μου έδωσε εννιά σελίδες με ανθρώπους να κάθονται και να μιλάνε σε ένα μέρος και δεν ήθελε οι αναγνώστες να αποσπώνται από όσα λέγανε. Δε με πειράζει αυτό. Δεν είναι εννιά σελίδες μάχης, είναι κάτι το διαφορετικό. Πρέπει να αποτυπωθούν πιο πολλές πληροφορίες. Αλλά όχι, είναι άνθρωποι που μιλάνε σε ένα μέρος για εννιά σελίδες. Άλλοι σχεδιαστές θα τραβούσαν τα μαλλιά τους, αλλά εγώ το βρίσκω διασκεδαστικό.» To 2016 το Preacher θα μεταφερθεί στη μικρή οθόνη από τους Sam Catlin, Seth Rogen και Evan Goldberg με τους Ennis και Dillon λειτουργούν ως executive producers για τη σειρά. Το πρώτο επεισόδιο της 2ης σεζόν είναι αφιερωμένο στο θάνατο του Dillon. Η ώρα του Punisher: To 2000 και όσο το Preacher όδευε προς το τέλος του, οι Dillon και Ennis ξεκινούν μία ακόμα δουλειά τους που θα συμπεριληφθεί στις καλύτερες τους. Αυτή τη φορά δουλεύουν για τη Marvel και αναλαμβάνουν τις ιστορίες για τον Punisher, ενός χαρακτήρα που τους πήγαινε γάντι. Ξεκινάνε λοιπόν το limited series The Punisher τον Απρίλιο του 2000 και η σειρά θα κλείσει στα 12 τεύχη το Μάρτιο του 2001. H σειρά βρισκόταν υπό το imprint Marvel Knights και έμεινε γνωστή ως The Punisher: Welcome Back Frank, μια από τις καλύτερες και γνωστότερες ιστορίες του ήρωα. Η προσέγγιση του διδύμου ήταν καθαρά επιστροφή στις ρίζες και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Τον Αύγουστο του 2001 οι Ennis και Dillon ξεκινάνε νέα σειρά για τον Punisher ξανά για το Marvel Knights. Θα διαρκέσει μέχρι το Φεβρουάριο του 2004 για 37 τεύχη. Ο Ennis θα γράψει όλα τα τεύχη εκτός από τα 7-12. Το σενάριο του έβδομου τεύχους θα είναι του Dillon, ο οποίος επίσης θα σχεδιάσει και 16 τεύχη της σειράς. Από το 2005 έως το 2006 σχεδιάζει το Punisher vs. Bullseye σε σενάριο του Daniel Way, ενώ το 2009 επιστρέφει στον Punisher μαζί με τον Garth Ennis για το The Punisher: War Zone που λειτουργεί σαν συνέχεια του προηγούμενου limited series του διδύμου. Οι Ennis και Dillon εργάστηκαν ξεχωριστά για το Punisher MAX. Το MAX ήταν ένα imprint με πιο ρεαλιστικές, βίαιες και ακραίες ιστορίες και ο Frank Castle σίγουρα ενδείκνυται για τέτοιες. Ο Ennis δούλεψε από το 2004 έως το 2009 με σχεδιαστή τον Laurence Campbell. Ο Dillon δούλεψε στο relaunch του τίτλου από το 2010 έως το 2012 με συγγραφέα τον Jason Aaron λαμβάνοντας πολύ καλές κριτικές. Ο Punisher του Ennis πολεμούσε πιο πολύ τη μαφία, ενώ των Aaron/Dillon είχε εχθρούς τις MAX εκδοχές των Kingpin, Bullseye και Elektra. Η σειρά έκλεισε στα 22 τεύχη. Τελευταία φορά που ο Dillon σχεδίασε τον Frank Castle ήταν το 2016 όπου οι ιστορίες του ήρωα δεν εκδιδόταν από κάποιο imprint της Marvel, αλλά από την ίδια τη Marvel. Συνεργάστηκε με τη Becky Cloonan για έξι τεύχη και δυστυχώς το έβδομο έμεινε ημιτελές λόγω του αιφνίδιου θανάτου του. Άλλες δουλειές: Ο Dillon δούλεψε για πολλές αμερικάνικες εταιρείες είτε ως κύριος σχεδιαστής είτε ως contributor. Το 2013 σχεδίασε 7 τεύχη για τους Thunderbolts, ενώ συμμετείχε σε μεμονωμένα τεύχη των Spider-Man, X-Men, Hulk και Scarlet Witch σε ένα διάστημα αρκετών χρόνων. Από το 2010 έως το 2011 σχεδίασε 6 τεύχη για τους Ultimate Avengers. Επίσης συμμετείχε είτε ως penciller είτε ως inker σε αρκετά τεύχη για σειρές της Epic και της Wildstorm. Ο Dillon δημιούργησε τον χαρακτήρα Dogwelder για τη σειρά Hitman που έγραφε ο Garth Ennis για τη DC. Θάνατος: Ο Glyn Dillon, ο μικρότερος αδερφός του ανακοίνωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 22 Οκτωβρίου 2016 ότι ο Steve Dillon πέθανε στη Νέα Υόρκη. Η αιτία του θανάτου του ήταν ρήξη σκωληκοειδούς απόφυσης. Ο θάνατος του σκόρπισε το θρήνο στη βιομηχανία των κόμικ. Η Marie Javins, editor της DC δήλωσε για εκείνον: Το να πεις ότι η συνεργασία με τον Steve ήταν απόλαυση δεν αρκεί για να περιγράψει τη χαλαρή συμπεριφορά του. Δουλεύω μαζί του από το 1991, πριν το Preacher, μέχρι πιο πρόσφατα για εξώφυλλά των Sixpack και Dogwelder, αλλά άφησε το αντίκτυπο του στη βιομηχανία με τον Jesse Custer και την παρέα του. Το όνομά του, μαζί με τον Garth Ennis, είναι ουσιαστικά συνώνυμο με τον Preacher, αλλά τον ξέρω ως έναν αξιαγάπητο τύπο που απόλαυσε τη Νέα Υόρκη και θα μπορούσε πάντα να κάνει μια πονηρή παρατήρηση. Ο Steve είχε μια τρομερή αίσθηση του χιούμορ. Ταιριάζει με το ότι η τελευταία του δουλειά για το DC ήταν ένα εξώφυλλο του Dogwelder. Για τον υπόλοιπο κόσμο, είναι ένας γίγαντας μεταξύ δημιουργών. Θα λείψει σε όλους στη DC και στη Vertigo. Ο μακροχρόνιος συνεργάτης του Garth Ennis είπε για τον θάνατο του: Την τελευταία φορά που είδα τον Steve ήταν αργά το περασμένο Σάββατο το βράδυ στη Νέα Υόρκη, περπατώντας από την Fifth Avenue για το ξενοδοχείο του, αφού είπαμε καληνύχτα έξω από το Foley's. Θα μπορούσε να ήταν το τέλος μιας από χιλιάδες άλλες νύχτες. Δεν είναι μια κακή τελευταία ανάμνηση. Ο Steve ήταν ο κουμπάρος στο γάμο μου και ένας καλός και αγαπητός μου φίλος. Νομίζω ότι μου δίδαξε περισσότερο τι σημαίνει αυτή η λέξη από οποιονδήποτε άλλο. O Dillon μπορεί να έφυγε από τη ζωή πριν από τέσσερα χρόνια, όμως τα κόμικ του, το ιδιαίτερο στυλ του και το στίγμα που άφησε σε τίτλους τόσο μαζί με τον Ennis όσο και με άλλους συγγραφείς θα παραμείνει αναλλοίωτο στο χρόνο.
  4. Ακόμη θυμάμαι τη διαφήμιση. Ιερωμένος πρωταγωνιστής σε ένα κόμικ. Ιδέα που γύριζε στο κεφάλι μου συχνά. Σχεδόν παρακαλούσα να μου το κρατήσουν στη Σπηλιά των Κόμικς. Δεν ήμουν όμως από την εκλεκτή φατρία. Δεν ξόδευα αρκετά. Πέρασαν δυο χρόνια για να έχω το προνόμιο να μου κρατάνε περιοδικά. Και πως βρέθηκε στα χέρια μου; Ένας τύπος, Γιάννης νομίζω, κρατούσε το μαγαζί για κάποιες μέρες και μου έφερε ένα αντίτυπο από την αποθήκη. Συμπαθέστατος άνθρωπος. Και τι είναι αυτό το κόμικ; Είναι ό, τι πιο ανατρεπτικό, υβριστικό και βίαιο μπορούσατε να διαβάσετε εκείνη την εποχή από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο. Οι δημιουργοί είναι οι Garth Ennis και Steve Dillon, σχετικά μεγάλα ονόματα της βρετανικής σκηνής, που κάνουν το άλμα και βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γίνονται γνωστοί στον τίτλο του Hellblazer, τον μάγο αντιήρωα της Vertigo Comics. Θυγατρική εταιρία της DC Comics, που αυτοχαρακτηρίστηκε το Κανάλι HBO των Κόμικς. Εκεί τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν τον δικό τους τίτλο. Και εμφανίζεται στα περίπτερα το PREACHER το 1995. Πρωταγωνιστής ένας παπάς, που βρίσκεται σε αυτήν τη θέση χωρίς τη θέλησή του. Η καταπιεστική, βίαιη, αμοραλιστική, και αμφιβόλου ποιότητας οικογένειά του τον ωθεί στην εκκλησία. Ασκεί το λειτούργημά του σε ένα χωριό που σχεδόν τον αηδιάζει από τις εξομολογήσεις του ποιμνίου του. Όλη αυτή η καταπίεση τον ωθεί να «δραπετεύσει» από αυτήν την ζωή και καταλήγει μαζί με την τυχοδιωκτική παρέα μιας 25άρας δολοφόνου κατά παραγγελία και ενός ιρλανδού μπεκρή βρικόλακα. Κάποια στιγμή ένα ανίερο πλάσμα, καρπός ενός αγγέλου και ενός δαίμονα, μπαίνει μέσα του και αποκτά την ικανότητα να επιβάλλεται στον κόσμο με το λόγο του. Η νέα του αυτή δύναμη είναι ένας καρπός που πολλοί τον επιθυμούν. Εκκλησιαστικά μιλιταριστικά παρακλάδια τον κυνηγούν, το γεμάτο ανεύθυνες κινήσεις παρελθόν του βρικόλακα τους βάζει σε μπελάδες, το ερωτικό τρίγωνο των πρωταγωνιστών καταστρέφει τις σχέσεις τους, πάντα όμως γεμάτο μαύρο χιούμορ. Δύσκολο να γελάς με τις ατυχίες των πρωταγωνιστών. Το καταφέρνουν στο ακέραιο. Υπάρχουν όμως στιγμές που ξεφεύγει. Το μίσος του συγγραφέα για την εκκλησία είναι έκδηλο και δε χάνει ευκαιρία να μειώνει τα πάντα. Βεβηλώνει σύμβολα και θεσμούς θέλοντας να δείξει την υποκρισία και τα εγκλήματα που γίνονται στο όνομα της Εκκλησίας. Περνάει τα όρια συνέχεια και αμφιβάλλω αν αποδεχτείτε τις μισές σκέψεις του. Το άλλο αρνητικό στοιχείο που προσωπικά με έφερε στα όρια είναι οι ιδέες του για την οπλοκατοχή. Θα δείτε ανήλικα παιδιά να μαθαίνουν σκοποβολή, να γίνονται διάλογοι για τη σημασία της οπλοκατοχής στην Αμερική. Θεωρώ ότι η παράδοση που ήθελε τους τυχοδιώκτες της Άγριας Δύσης να είναι αρματωμένοι δεν έχει καμιά θέση στην εποχή μας. Η αυτοδικία με όπλα εν καιρώ ειρήνης είναι ένα έγκλημα ακόμη πιο μεγάλο από την ύβρη στα Θεία. «Αυτός ο ιρλανδός μας καταλαβαίνει, νοιώθει τη σημασία του να κρατάμε όπλα» δήλωσαν διάφοροι αρθρογράφοι σχολιάζοντας τον τίτλο. Ο συγγραφέας χαρακτηρίστηκε σαν ο Ταραντίνο των κόμικς. Ίσως το αξίζει κιόλας. Ο ίδιος ο Ταραντίνο είναι λάτρης των κόμικς. Αν ψάξετε στο ίντερνετ μπορείτε να βρείτε το κόμικ του «Από το σούρουπο ως την αυγή». Ναι ήταν κόμικ πριν γίνει ταινία. Ο σκιτσογράφος Steve Dillon είναι μινιμαλιστικός, αφαιρετικός σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής. Καταφέρνει όμως να γίνει τόσο εκφραστικός και πρωτότυπος που προσωπικά τον θεωρώ τον ορισμό ενός αξιοπρεπούς σκιτσογράφου. Μελανώνει το σκίτσο του ο ίδιος, αφήνοντας αέρα για το χρώμα. Αν προσέξετε τις σελίδες θα δείτε ότι το μάτι οδηγείται στα μπαλονάκια τόσο εύκολα, χωρίς να παιδεύεσαι να τα βρεις στις σελίδες. Ένας κανόνας που συχνά δεν τηρείται από δημιουργούς. Σπάνια κάτι τέτοιο γίνεται κατανοητό από έλληνες σκιτσογράφους. Το 5χρονο αυτό κόμικ οι δημιουργοί το φχαριστήθηκαν. Η αγάπη τους για τη δουλειά τους φαινόταν σε κάθε τεύχος, ακόμη και σε εποχές κοιλιάς. ΟΙ πωλήσεις σταθερές και ανοδικές, βοήθησαν σε πολλές επανεκτυπώσεις των Paperback. Στις μέρες μας γίνεται προσπάθεια να συλλέξουν το κόμικ σε τόμους Hardcover των 12-15 τευχών. Η σειρά ολοκληρώθηκε σε 66 τεύχη και μερικά limited series και one shot. Σαν δοκιμή για να δείτε αν σας ταιριάζει θα πρότεινα τα one shot “The Story of You-know-who”, “Cassidy – Blood and Wiskey”, και το Limited series “Saint of Killers”. Αν νοιώστε άνετα ασχοληθείτε με τον κύριο τίτλο. Ίσως τα επτά πρώτα τεύχη σας απογοητεύσουν, αλλά ειδικά τα #8-27 είναι μάλλον τα καλύτερα. Ο Ennis μας παρουσίασε και άλλους τίτλους άλλοτε αριστουργήματα, άλλοτε μετριότητες στην καλύτερη των περιπτώσεων. “Pride and Joy”, “Punisher”, “The Boys” κινούνται στο ίδιο μοτίβο βίας, άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε καταδικάζοντάς το. Ο Dillon αν και συνεργάστηκε με τον Ennis ξανά, δούλεψε αρκετά και σαν ντουέτο με τον Daniel Way, δίνοντας ένα ομολογουμένως αξιοπρεπέστατο Wolverine – Origins, ακόμη και αν ήταν ο βιασμός του παρελθόντος του Wolverine. Καθώς και το Limited series Nighthawk, μια πιο MARVELική αντιμετώπιση του μύθου BATMAN-JOKER. O Νίκος της Σπηλιάς μου διηγήθηκε τη συνάντησή του με τον Garth Ennis σε κάποιο ταξίδι του και την τηλεφωνική επαφή που κράτησαν. Είχαν μια ιδέα να τον καλέσουν στην Ελλάδα, που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ. Ας ελπίσουμε για το μέλλον. Αφιερωμα στο GC για τον Garth Ennis Ακομα απο τον Garth Ennis : The Pro Judge Dredd Αγνωστος Εκδικητης Fury Chronicles Of Wormwood HELLBLAZER (#078-#083) : RAKE AT THE GATES OF HELL ADVENTURES IN THE RIFLE BRIGADE Απο τον Steve Dillon : JUDGE DREDD
  5. Preacher : Η αρχή ενός θρύλου των comics Το Preacher είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα αμερικάνικα comics. Βλάσφημο, ξεκαρδιστικό, σκοτεινό και splatter, το comic των Garth Ennis και Steve Dillon γρήγορα ξεχώρισε τη δεκαετία του ’90 και από τότε έχει αφήσει το σημάδι του στα -μη superhero– comics. Όσοι, κυρίως νεότεροι, δεν το γνωρίζαμε μέχρι τώρα, το μάθαμε μέσα από την τηλεοπτική του μεταφορά στο AMC. Η σειρά Preacher δεν είναι βέβαια μια πιστή μεταφορά του comic, αφού έχει επιλέξει (άλλοτε εύστοχα κι άλλοτε όχι) να αλλάξει πολλά στοιχεία από την original ιστορία, όμως ειδικά στη 2η σεζόν της πάτησε απότομα γκάζια! Δύο δεκαετίες μετά την αρχική έκδοσή του, το Preacher μεταφράστηκε επιτέλους και στα ελληνικά, απ’ τις εκδόσεις Anubis, οι οποίες στον τόμο «Preacher: Η αρχή» συμπεριέλαβαν τα πρώτα 4 τεύχη της θρυλικής σειράς. Η εξαιρετική πρωτοβουλία των εκδόσεων Anubis ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί με την έκδοση και των 66 τευχών της σειράς, τα οποία στην Αμερική εκδίδονταν για περίπου 5 χρόνια απ’ την ομάδα της Vertigo, που τότε ήταν ακόμη κομμάτι της DC. Στον τόμο «Preacher: Η αρχή» έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μια πρώτη καλή γνωριμία με τον Jesse Custer, την Tulip και τον Cassidy. Αφού ο αιδεσιμότατος Custer ξαφνικά απέκτησε τη δύναμη να μιλάει με τη «φωνή του Θεού», που κάνει τους πάντες να υπακούν τα λόγια του, ξεκίνησε το ταξίδι του με την Tulip και τον Cassidy για να ανακαλύψουν από πού προήλθε αυτή η θεϊκή δύναμη. Βέβαια οι τρεις τους δεν είναι μια οποιαδήποτε παρέα. Ο Jesse είναι ένας πάστορας, που συχνάζει σε μπαρ και μπλέκει συχνά σε καυγάδες. Η Tulip είναι ένας απ’ τους πιο δυναμικούς γυναικείους φανταστικούς χαρακτήρες, που μόνο ανυπεράσπιστη δεν μπορεί κανείς να τη θεωρήσει. Μάλιστα η τηλεοπτική σειρά στο πρόσωπο της Tulip διορθώνει και μια αδικία. Το Preacher παρά τον γενικά αντιρατσιστικό και αντισυμβατικό του χαρακτήρα, όπως και πολλά καλλιτεχνικά έργα της εποχής εκείνης, δεν ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητο στην ανάδειξη μαύρων πρωταγωνιστών. Όμως τα λάθη είναι για να διορθώνονται κι έτσι στη σειρά Preacher, η Ruth Negga (Warcraft) , είναι μια άλλη εκδοχή της Tulip, μαύρη και εξίσου πολύ σκληρή για να τα βάλεις μαζί της. Τέλος ο Cassidy είναι μια ιστορία από μόνος του. Ο ξεκαρδιστικός αθυρόστομος βρυκόλακας είναι ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία όλων των fans του comic. Γρήγορα θα γίνει ο κολλητός του Jesse, με τον οποίο μαζί θα δείρουν πολύ κόσμο, θα κοροϊδέψουν άλλο τόσο, αλλά θα του σώσει και το τομάρι σε στιγμές που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε. Όμως πέρα απ’ τους πρωταγωνιστές το Preacher έχει προσφέρει εμβληματικούς comic villains, αλλά και δεύτερους χαρακτήρες. Και φυσικά εδώ γίνεται λόγος για τον Saint of Killers, έναν απ’ τους πιο τρομακτικούς villains της 9ης τέχνης. Τον δολοφόνο που στέλνουν οι άγγελοι, προκειμένου να πάρει πίσω απ’ τον Jesse τη θεϊκή δύναμη που απέκτησε. Ξέρουν βέβαια ότι ο Saint of Killers δεν θα διστάσει να αφήσει πίσω του όσα πτώματα χρειάζεται και δεν χρειάζεται να σκοτωθούν, προκειμένου να πραγματοποιήσει την αποστολή του. Από πλευράς δεύτερων ρόλων φυσικά ξεχωρίζουν ο ρατσιστής σερίφης του Annville και ο γιος του, ο Arseface. Ο σερίφης με τα ρατσιστικά του σχόλια ενάντια στους μαύρους, αλλά και η ιστορία του Arseface δείχνουν τις κοινωνικές αναφορές του comic των Ennis και Dillon. Το Preacher είναι ένα βλάσφημο comic, εμφανώς αντικληρηκαλιστικό και κριτικό απέναντι στις θρησκείες. Όμως παράλληλα είναι ένα comic που κριτικάρει, με τον τρόπο του, τον αμερικάνικο τρόπο ζωής, το διάχυτο ρατσισμό, το συντηρητισμό και τελικά το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Το Preacher είναι και ένα πολιτικό comic, αφού δεν διστάζει να βγάλει γλώσσα στην παντοδυναμία του αμερικανικού κράτους, τη δεκαετία του ’90, που φαινομενικά ήταν ο απόλυτος νικητής του Ψυχρού Πολέμου. Όσον αφορά την ελληνική μετάφραση απ’ τις εκδόσεις Anubis, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι έχει γίνει πολύ προσεγμένα σε ένα γενικώς δύσκολο κείμενο. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Preacher είναι η συχνή χρήση της αμερικανικής αργκό, με διάφορες ιδιοτυπίες ανάλογα τον χαρακτήρα (ο Cassidy είναι ίσως η πιο ιδιαίτερη περίπτωση, λόγω και της καταγωγής του). Η μεταφορά της έντασης των διαλόγων που συνεχώς βρίζουν είναι δύσκολη στην ελληνική γλώσσα, όμως εδώ φαίνεται να έχει γίνει μια εξαιρετική προσπάθεια απ’ τον Ηλία Τσιάρα, ώστε το ελληνικό κοινό να μην μείνει παραπονεμένο. Βέβαια στα comics αρκετά συχνά υπάρχει το πρόβλημα με τα ονόματα και τη μετάφρασή τους στα ελληνικά, αφού οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι επιλέγουν να μην τα αφήσουν αυτούσια στην original εκδοχή τους. Και σε αυτό το σημείο η μετάφραση του Preacher δείχνει να έχει σεβαστεί ιδιαίτερα το αρχικό κείμενο, μεταφράζοντας όσο το δυνατόν καλύτερα και τα ονόματα των χαρακτήρων του comic. Βέβαια είναι ένα πλήγμα για κάποιον που έχει διαβάσει την original εκδοχή του comic να ξαναγνωρίσει τον Arseface, ως τον «Κωλόφατσα». Όμως στη γενική εικόνα της η ελληνική μετάφραση ρέει χωρίς προβλήματα και δεν αφαιρεί τίποτα απ’ την καθηλωτική αίσθηση που δημιουργούν η ιστορία και οι διάλογοι του Preacher. Είκοσι χρόνια μετά το Preacher παραμένει εξίσου διεισδυτικό με τα κοινωνικά του μηνύματα, αλλά και ξεκαρδιστικό, καθηλωτικό και τελικά εθιστικό. Είναι σίγουρα ένα απ’ τα all-time classic comics, που πρέπει να έχει κανείς στη βιβλιοθήκη του και που σίγουρα θα πρέπει να έχει διαβάσει κάθε fan των εναλλακτικών comics. Πηγή
  6. Σκεφτομουν λοιπον πιο κομικ να παρουσιασω ως ευχαριστω που εγινα MoM , σκεφτομουν να πρωτοτυπισω για μια φορα αλλα μετα το ξανασκεφτηκα και ειπα να κανω μια παρουσιαση για κατι αγαπημενο και ετσι θα λουστειτε αλλη μια παρουσιαση Hellblazer. Rake at the gates of hell λοιπον, η τελευταια ιστορια του Garth Ennis στον τιτλο , θα επιστρεψει για ενα τελευταιο αρκ λιγα χρονια αργοτερα αλλα αυτη ειναι η τελευταια ιστορια στο αρχικο run του. Εδω ο Ennis κλεινει λογαριασμους με τους ηρωες του . Στην υποθεση τωρα , ο διαβολος εξακολουθει να προσπαθει να βρει τροπο να νικησει τα αδερφια του και να βγει απο την παγιδα/αδιεξοδο που του εστησε ο Τζον στο Dangerous Habits εως οτου εμφανιζεται η Αστρα , το κοριτσακι που δεν καταφερε να σωσει καποτε (οσοι θελετε διαβαστε την ιστορια The Devil you Know για να καταλαβετε ποια ειναι αλλα δεν ειναι απαραιτητο) και προτεινει στο διαβολο ενα σχεδιο για να τα καταφερει να εκδικηθει. Ο Τζον τωρα ,συνανταει τυχαια μια παλια του αγαπη που τωρα εχει γινει μια ναρκομανης πορνη και αποφασιζει να τη βοηθησει. Ακομα με αφορμη τις αντιδρασεις εναντια σε ενα φιλοναζιστικο κομμα το B.N.P ξεσπουν διωξεις σε βαρος ενος μαυρου που οδηγουν στην δολοφονια της μητερας του αλλα και ενος αστυνομικου που θα οδηγησουν σε μια γενικοτερη πολυνεκρη εξεργεση μεταξυ της μαυρης κοινωτητας και των δυναμεων καταστολης. Ο Garth Ennis καταφερνει να εξιστορει εξισου καλα καθε κομματι της ιστοριας αυτης και να ασκει κριτικη σε θεματα οπως ο ρατσισμος και η ανοδος των φασιστικων ιδεολογιων , τα ναρκωτικα και η πορνεια και πως μπορει να μπλεξει ακομα και ο πιο εξυπνος και σκληρος με αυτα . Ακομα μας δειχνει παρα πολυ ωραια το τι συμβαινει στην ψυχολογια του Constantine και το πως σκεφτεται και ναι μας ξαναλεει οτι παρολη την επιφανειακη σκληραδα και το απιθανο των καταστασεων που μπλεκει , ειναι ενας τυπος που σκεφτεται ανθρωπινα , οχι μονοδιαστατα και αυτο τον κανει ως ενα σημειο πολυ ταυτησιμο με τον καθενα μας. Αυτη ειναι η γοητεια του ηρωα και ο Garth Ennis ξερει να το δειξει αυτο. Το σχεδιο παλι ειναι απο τον Steve Dillon , ειναι σχετικα απλο και αποδιδει πολυ ωραια τις εκφρασεις . Οσοι εχετε διαβασει το Preacher σιγουρα θα προσεξατε πολλες ομοιοτητες στο σκιτσο , ενας μπατσος φερ ειπειν ειναι σχεδον ιδιος ο Cassidy. Αξιζει να διαβαστει η ιστορια αυτη ? Η απαντηση ειναι ΝΑΙ με τα χιλια , την θεωρω απο τις καλυτερες ιστοριες του τιτλου και την δευτερη καλυτερη του Ennis . Kυκλοφορει απο την vertigo και εχει 224 σελιδες. Βαθμολογια στην kwtsoκλιμακα 9,5/10
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.