Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'panini'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 8 results

  1. Ναι, ξέρω ότι δεν έχει σχέση με κόμικς, αλλά....επιβάλλεται! Ελπίζω να μην έχουμε θέματα με την Panini, που γράφει ότι είναι αποκλειστικό υλικό. Panini για το τώρα, το πριν, το μετά και το πάντα Το Sport24.gr ταξίδεψε στη Μόντενα και μπήκε στα άδυτα της Panini. Ζήσαμε και είδαμε πράγματα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε και σας καλούμε σε ένα ρομαντικό tour που θα σας συγκινήσει και θα σας ενθουσιάσει. Επιμέλεια: Χάρης Σταύρου Panini. Ένα όνομα ξεχωριστό, ιδιαίτερο και τόσο ρομαντικό. Ποιος δεν μεγάλωσε μαζεύοντας αυτοκολλητάκια ποδοσφαίρου και μπάσκετ; Ποιος δεν συνδύασε Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου, Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, Α' Εθνική και Α1 Κατηγορία με τα θρυλικά πορτραίτα της ιταλικής εταιρείας; Η Panini είχε τον ρόλο της... νονάς όταν ήμασταν παιδιά και εν έτη 2016 έχει επιστρέψει δυναμικά στην αγορά με στόχο να προσελκύσει νέους θαυμαστές, νέους συλλέκτες στην αγκαλιά της, αλλά και για να συνεχίσει να συγκινεί τους μεσήλικες που δεν της γύρισαν ποτέ την πλάτη. Ποιος δεν θυμάται το πρώτο του album, τις ανταλλαγές των διπλών και των τριπλών, την ατάκα του μπαμπά "πήγαινε να μου πάρεις τσιγάρα" και την απάντησή "ΟΚ, αλλά με τα ρέστα θα πάρω αυτοκολλητάκια"; To VIDEO είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ υλικό της Panini που παραχωρήθηκε στο Sport24.gr για τις ανάγκες του κειμένου. https://youtu.be/PcdX7FaRl2w Το Sport24.gr είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει στη Μόντενα, στην πόλη που ξεκίνησαν όλα, για να δει από κοντά την παραγωγική διαδικασία, να συζητήσει με τους ανθρώπους της εταιρείας, να καταλάβει ποια είναι τα χαρακτηριστικά που την κάνουν ξεχωριστή στην αγορά και την καρδιά μας, να ακούσει τα προβλήματά τους, αλλά και για να γνωρίσει την ιστορία της. Πιστέψτε μας, αυτή η εμπειρία ήταν πραγματικά ιδιαίτερη. Θα το νιώσετε κι εσείς όσο θα περνά η ώρα. Ο Stefano Martinelli ήταν ο άνθρωπος που ανέλαβε την ξενάγηση. Ευγενικός, χαμογελαστός, ενθουσιασμένος που είχε την ευκαιρία να μιλήσει για την εταιρεία που εκπροσωπεί ως υπεύθυνος εξαγωγών σε συγκεκριμένες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Η πρώτη επαφή με τη Μόντενα ήταν ακριβώς αυτή που περίμενα. Μια πόλη ήσυχη, σε ρυθμούς εντελώς διαφορετικούς από αυτούς που θα συναντήσεις στη Ρώμη ή το Μιλάνο. Ο κόσμος απολαμβάνει τον καφέ του στον ήλιο (θα πληρώσεις μόλις 1.8 ευρώ για έναν cappuccino στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης), γυμνάζεται, οι οδηγοί δεν κορνάρουν, όλα κινούνται χωρίς βιασύνη κι ένταση, ενώ τα πραγματικά καλά εστιατόρια βρίσκονται σε κάθε γωνία. Τα albums από τα Μουντιάλ 1970, 1974, 1978, 1982, 1986, 1990 Τα albums από τα Μουντιάλ 1994, 1998, 2002, 2006, 2010, 2014 Φτάνοντας στο εργοστάσιο και τα γραφεία της Panini (στεγάζονται στον ίδιο χώρο, μόλις λίγα λεπτά μακριά από το κέντρο της Μόντενα), διακρίνεις αμέσως την ταμπέλα με το χαρακτηριστικό κίτρινο λογότυπο. Δεν θα σε εντυπωσιάσει ο χώρος, όμως για τους ανθρώπους της εταιρείας είναι κάτι σαν δεύτερο σπίτι τους. "Είμαστε μια οικογένεια. Ξέρω ότι ακούγεται κλισέ, όμως στην περίπτωσή μας είναι πραγματικά έτσι" μου εξήγησε ο "ξεναγός" μου, πριν έρθουν και οι συνάδελφοί του στην παρέα για να περπατήσουμε κάθε σπιθαμή των εγκαταστάσεων. Οι πρώτες γνωριμίες, ο Πελέ και η αρχή της Δυναστείας Η πρώτη γνωριμία ήταν με την Lorena Sabattini, κόρη του πρώτου εργαζόμενου της εταιρίας Panini. Ο πατέρας της ήταν φίλος και κουρέας του ιδρυτή Giuseppe Panini και ο πρώτος που προσλήφθηκε το 1961. "Ο μπαμπάς μου δούλεψε από την πρώτη μέρα μαζί του και συνέχισε να είναι και κουρέας του. Στη συνέχεια, ήρθε και η μητέρα μου. Εγώ βρίσκομαι εδώ από το 1991" μας εξήγησε. Θυμήθηκε όμορφες ιστορίες, κοκκίνισε από ενθουσιασμό, ίδρωσε από το πάθος, συγκινήθηκε, εγώ δεν καταλάβαινα σχεδόν τίποτα χωρίς την απαραίτητη μετάφραση μιας και μιλούσε σε καταιγιστικό ρυθμό στα ιταλικά, όμως της εξήγησα πως αυτό το "πηγαδάκι" ήταν όμορφο μόνο και μόνο επειδή αισθάνθηκα τα συναισθήματά της. Τα ίδια, έντονα συναισθήματα είχε και η Anna Iorio, που δουλεύει στην Panini μια ολόκληρη ζωή, από το 1981! Το πρώτο πορτραίτο του Πελέ, το πρώτο αυτοκόλλητο και το πρώτο album Και μετά περπάτημα στους διαδρόμους των γραφείων. Οι τοίχοι τους ήταν ντυμένοι με την ιστορία της Panini. Από το πρώτο album το 1961, μέχρι τις τελευταίες συλλογές. Από τα πρώτα albums του ιταλικού ποδοσφαίρου, μέχρι τις φωτογραφίες με τα φακελάκια της ελληνικής αγοράς που έγραφαν "Ποδόσφαιρο 1983, δραχμές 10". Κάθε εικόνα είχε τη δική της ιστορία. Όπως για παράδειγμα το αυτοκόλλητο με τη ζωγραφισμένη μορφή του Πελέ. Εκείνα τα χρόνια, το μόνο μέσο που υπήρχε για την ενημέρωση του κοινού, ήταν το ραδιόφωνο. Ο κόσμος γνώριζε την ύπαρξη ενός σπουδαίου Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή, ήξερε το όνομά του, όχι όμως και το πρόσωπό του. Το έμαθε από τα αυτοκόλλητα της Panini. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ο Benito κι ο Giuseppe Panini πουλούσαν εφημερίδες στη Μόντενα. Το 1960 βρήκαν κάποια αυτοκόλλητα που μια εταιρεία στο Μιλάνο δεν μπορούσε να διοχετεύσει στο εμπόριο και τα αγόρασαν. Πούλησαν τρία εκατομμύρια φακελάκια και κατάλαβαν ότι η αγορά χρειαζόταν ένα brand που θα συνδυάσει το όνομά του με τα stickers και τον αθλητισμό. Το 1961 ο Giuseppe ίδρυσε την Panini και ο αδελφός του τον ακολούθησε. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το πρώτο album που ήταν αφιερωμένο στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Πωλήθηκαν 15 εκατομμύρια φακελάκια και άλλα 29 εκατομμύρια την επόμενη χρονιά. Ο Franco κι ο Umberto Panini μπήκαν στην επιχείρηση το 1963 και όσο περνούσε ο καιρός, τόσο η εταιρεία μεγάλωνε. Εθνική Ελλάδας μπάσκετ, φακελάκια, Κατσουράνης - Καραγκούνης και Κατσικάρης! Το 1970 έγινε το μεγάλο βήμα, όταν η Panini αποφάσισε να γίνει παγκόσμιο brand. Κυκλοφόρησε το album του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικό και ταυτόχρονα πέρασε στη νέα εποχή της. Κατήργησε την κόλλα που συνόδευε τα αυτοκόλλητα (μια κόλλα που όπως μας είπαν είχε ένα ιδιαίτερα μεθυστικό άρωμα που λάτρευαν τα παιδιά) και έφτιαξε αυτά που βλέπουμε στη σημερινή εποχή. Όσο για τον ποδοσφαιριστή που βλέπουμε σε όλες τις ποδοσφαιρικές συλλογές της; Πρόκειται για τον Carlo Parola, έναν παίκτη-θρύλο της Juventus. Η φωτογραφία με το "ψαλιδάκι" του σε αναμέτρηση με τη Fiorentina είναι κλασική, όμως ελάχιστοι γνωρίζουν πως ήταν ένας σπουδαίος αθλητής τις δεκαετίες του '40 και του '50, αλλά και ένας εξαίρετος προπονητής για ακόμη 20 χρόνια. Τα προβλήματα, οι ληστείες και οι πειρατές Η Panini απασχολεί περίπου 800 ανθρώπους. Ήταν μία από τις πρώτες εταιρίες που τις δεκαετίες του '60 και του '70 έδωσαν δουλειά σε γυναίκες. Το brand της θεωρείται ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα παγκοσμίως και το δεύτερο μεγαλύτερο στη Μόντενα μετά τη Ferrari, μιας κι ο Enzo Ferrari γεννήθηκε και έζησε σε αυτή την πόλη, όπως και ο παγκοσμίου φήμης τενόρος Luciano Pavarotti. Παρόλα αυτά, η Panini έχει να αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά θέματα σε καθημερινή βάση. Το μεγαλύτερο όλων είναι η πειρατεία, η οποία της έχει δημιουργήσει σημαντικό πρόβλημα και επί ελληνικού εδάφους. Βλέπετε, υπάρχει στη χώρα μας εταιρεία που παράγει αυτοκόλλητα χωρίς να αγοράζει άδειες και δικαιώματα από λίγκες και διοργανώσεις, με αποτέλεσμα να παίρνει σημαντικό μέρος της αγοράς με πλάγιο τρόπο και να έχει μεγάλα έσοδα με ελάχιστο κόστος παραγωγής. Οι άνθρωποι της Panini "πολεμούν" εδώ και χρόνια το συγκεκριμένο ζήτημα, ξέρουν με κάθε λεπτομέρεια τους ανθρώπους που βρίσκονται απέναντί τους, έχουν συναντηθεί με υπουργούς, έχουν ζητήσει την βοήθεια των ελληνικών δικαστηρίων, όμως η απάντηση που παίρνουν είναι πως "το θέμα σας δεν επείγει". Δεν επείγει, λέει, ακόμη κι αν η συγκεκριμένη εταιρεία φέρνει χρήματα στα ελληνικά ταμεία και δεν χρωστάει ούτε ευρώ. Κι αν σκεφτείτε πως η Panini έχει τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης, ζημιές από την παρουσία της στην ελληνική αγορά, σίγουρα θα αναρωτηθείτε γιατί μένει και δεν αποχωρεί τουλάχιστον μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση. "Πρώτον, δεν θέλουμε να αφήσουμε την αγορά στους πειρατές. Δεν θέλουμε και δεν πρόκειται να το κάνουμε. Δεύτερον, μας ενδιαφέρει να είμαστε συνεπείς. Να υπάρχει το λογότυπό μας παντού. Να είμαστε προσβάσιμοι στον κόσμο που μας τιμά τόσες δεκαετίες. Θέλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε με δίκαιους και έντιμους τρόπους" μας είπαν και πρόσθεσαν πως γι' αυτούς δεν υπάρχει "πλάγιος" τρόπος, αλλά μόνο νόμιμες οδοί και τίμιες πρακτικές. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό. Θα το καταλάβετε κι εσείς στη συνέχεια του κειμένου πως η Panini είναι μια εταιρεία που πρωταρχικό στόχο έχει να σέβεται τον συλλέκτη. Από τη μία, η Panini επενδύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να εξασφαλίζει άδειες από κάθε λίγκα με την οποία συνεργάζεται κι από την άλλη οι πειρατές παράγουν το ίδιο υλικό με σχεδόν μηδενικό κόστος. "Σκοπεύουμε να ζητήσουμε την βοήθεια των συλλόγων, διότι είναι πρόβλημα και γι' αυτούς το να χρησιμοποιείται το όνομά τους χωρίς να κερδίζουν κάτι και οι ίδιοι. Θα μας βοηθήσουν, καταλαβαίνουν ότι έτσι μόνο κέρδη θα έχουν", ήταν το σχόλιο των Ιταλών, που την ίδια ώρα προσπαθούν καθημερινά να βρουν τρόπους ώστε το υλικό που φεύγει από το εργοστάσιο να φτάνει με ασφάλεια στον προορισμό του. Κάθε μεγάλη διοργάνωση ξεκινά όταν η Panini κυκλοφορεί το επίσημο album της. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Ο κόσμος έχει μπει στους ρυθμούς του Euro 2016 εδώ και ένα μήνα και η εταιρεία δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, με τρεις βάρδιες και full τις μηχανές της για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της αγοράς. Ποιες είναι αυτές; Κάτι σαν... 8 εκατομμύρια αυτοκόλλητα ημερησίως. Τόσα αγοράζει ο κόσμος αυτή την εποχή, αριθμός που θα μεγαλώνει όσο πλησιάζουμε στην έναρξη της διοργάνωσης στα γήπεδα της Γαλλίας. Η Panini έχει τη δυνατότητα παραγωγής έως και 1.000.000.000 φακέλων ετησίως, οπότε δεν θα αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα. Η επίσκεψη στην Panini έγινε Δευτέρα. Περίεργο, αλλά στις μηχανές παραγωγής υπήρχαν λίγα άτομα. Οι άνθρωποι της εταιρίας προλαβαίνουν και εξηγούν: "Σήμερα δεν θα δεις πολύ κόσμο, γιατί δούλεψαν την Κυριακή και έπρεπε να ξεκουραστούν. Δεν ζητάμε ποτέ από τους εργαζόμενούς μας να μείνουν ούτε λεπτό παραπάνω από το οκτάωρό τους. Τους σεβόμαστε. Θέλουμε να δουλεύουν φυσιολογικές ώρες, ώστε να είναι ξεκούραστοι, προσεκτικοί, χαρούμενοι και αποδοτικοί" μας εξήγησαν. Ακόμη κι έτσι, σε μια κάπως ήσυχη μέρα, η παραγωγή συνεχιζόταν με γοργούς ρυθμούς. Και είδαμε κάθε στάδιό της με τη συνοδεία της λεπτομερούς ανάλυσης των ξεναγών. Το στάδιο της σχεδίασης κάθε αυτοκόλλητου. Η πρώτη διόρθωση. Η αναζήτηση για τυχόν λάθος είναι λεπτομερής. Η δεύτερη διόρθωση, που γίνεται με μεγεθυντικό φακό. Η εκτύπωση έγινε και το πρώτο κόψιμο ξεκινά. Ο έλεγχος είναι απαραίτητος και γίνεται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Τα αυτοκόλλητα αρχίζουν σιγά σιγά να συγκεντρώνονται... ... πριν ελεγχθούν εκ νέου Η ταξινόμηση έχει ξεκινήσει. Και η ταξινόμηση είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο της διαδικασίας... ... πριν γίνει η μίξη των αυτοκόλλητων... ... και μπουν στα κουτιά των 100 φακέλων. Τα κουτιά είναι έτοιμα, σφραγισμένα και πηγαίνουν προς το τελικό στάδιο. Περίμενα με αγωνία τη στιγμή που θα πέσει στο τραπέζι η πιο κρίσιμη ερώτηση που θα έκανε κάθε άνθρωπος που μαζεύει αυτοκόλλητα Panini. Δεν πρόλαβα ούτε αυτή τη φορά. Βλέπετε, οι άνθρωποι της εταιρείας ξέρουν κάθε ερώτηση που θα τους γίνει, κυρίως επειδή βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με το κοινό τους. Πως γίνεται αυτή η αλληλεπίδραση με τον κόσμο, θα δείτε στη συνέχεια. "Θέλω να σου πω ότι δεν υπάρχουν σπάνια αυτοκόλλητα. Αυτός είναι απλά ένας μύθος. Όσες πιθανότητες έχεις να βρεις έναν ποδοσφαιριστή της Ελβετίας, άλλες τόσες πιθανότητες έχεις να βρεις τον Cristiano Ronaldo ή οποιονδήποτε μεγάλο σταρ. Και θα στο αποδείξω" ήταν το πρώτο σχόλιο, πριν δω με ποιον τρόπο εκτυπώνονται οι παίκτες. Θα σας το εξηγήσω με απλά λόγια. Αν για παράδειγμα το album έχει 500 αυτοκόλλητα, τότε υπάρχουν σε έναν κυλινδρικό διάδρομο 50 σημεία με 50 δεκάδες παικτών. Τυπώνεται η πρώτη, φεύγει, πέφτει από πάνω της η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη και στο τέλος φτάνει στον εργάτη μια στοίβα με όλα τα stickers της συλλογής. Και με τον τελευταίο αναπληρωματικό της πιο αδύναμης ομάδας και με τον Cristiano Ronaldo και όλους τους αστέρες της διοργάνωσης. Στη συνέχεια, αυτή η στοίβα πηγαίνει για κόψιμο, πριν γίνει η μίξη, μπει κάθε αυτοκόλλητο στο φακελάκι και στη συνέχεια κάθε φακελάκι μπει στο κουτί του. Αν σε ένα φακελάκι μπουν τέσσερα αντί για πέντε αυτοκόλλητα, τότε το μηχάνημα το απορρίπτει έχοντας ελέγξει το βάρος του. Το ίδιο θα συμβεί και με το κουτί. Αν υπάρχει ένα φακελάκι λιγότερο, το κουτί θα πέσει σε έναν κάδο για να ελεγχθεί ξεχωριστά και χειροκίνητα από τους εργάτες. "Δεν θα βρείτε δυο ίδια αυτοκόλλητα σε ένα φακελάκι και δεν υπάρχουν σπάνια κομμάτια. Και ξέρεις γιατί; Διότι μας ενδιαφέρει ο κόσμος να μπορεί να συμπληρώνει το album. Θέλουμε στο τέλος της διαδικασίας να είναι όλοι χαρούμενοι" μου εξήγησαν χαρακτηριστικά. Στόχος της Panini είναι να ευχαριστεί το κοινό της, χωρίς όμως να το πιέζει να αγοράσει ξανά και ξανά και ξανά: "Εμείς βγαίνουμε στην αγορά, δίνουμε δωρεάν το album και λέμε "τα αυτοκόλλητα θα τα βρείτε στα περίπτερα, τα supermarkets κτλ". Από εκεί και πέρα, δεν θα μας ακούσεις να λέμε "συμπληρώστε το album". Είμαστε παντού, θέλουμε το κοινό να μας βρίσκει εύκολα και να κρίνει εκείνο αν θέλει μερικά φακελάκια ή να συμπληρώνει τα albums του". Το πρώτο album και ο σωσίας του Obradovic Είχα την ευκαιρία να δω πως δημιουργούνται, πως διορθώνονται και πως φτάνουν στην παραγωγή τα προσχέδια κάθε ποδοσφαιριστή. Στο τμήμα Sport Editorial με υποδέχθηκε ο υπεύθυνος Paolo Biondi. ΙΔΙΟΣ με τον Zeljiko Obradovic! Όταν του το είπα κοκκίνισε ολόκληρος! Είχε ετοιμάσει και μερικές εκπλήξεις: το πρώτο album της Panini, το οποίο κυκλοφόρησε το 1961. "Βλέπεις πόσες ατέλειες είχε; Βλέπεις πως περνούσε η κόλλα τις σελίδες και πως φαινόταν από την πίσω πλευρά; Δες και τις διαφορετικές φανέλες που είχε κάθε παίκτης. Εντάξει, είχε πολλές ατέλειες αυτό το album και τώρα μας φαίνεται τρομερά περίεργο, όμως αυτή ήταν η αρχή και από τότε βελτιωνόμαστε συνεχώς" μας είπε και μας εξήγησε πως διορθώνονται τα λάθη, οι ημερομηνίες γέννησης, το ύψος, το βάρος, οι ομάδες, ακόμη και κάποιες πολύ μικρές λεπτομέρειες στο φόντο κάθε παίκτη. Αυτό είναι το ιστορικό, πρώτο album της Panini! Στοίβες από αυτοκόλλητα που είχαν σημειώσεις με κόκκινο στυλό. Σημειώσεις σε κάθε γλώσσα, για κάθε αγορά στην οποία θα καταλήξουν. Η προσοχή που δίνει το συγκεκριμένο τμήμα είναι τρομερή, αλλά και υπερβολικά κρίσιμη για να αποκτήσει το προϊόν την τελική σωστή μορφή του. Ο Paolo Biondi είχε ψάξει αρκετή ώρα για να βρει albums που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα πριν από 20, 25, και 30 χρόνια. Συλλογές μπάσκετ, στις οποίες υπήρχαν ακόμη και οι ομάδες της Α2 κατηγορίας! Είδαμε τον Φώτη Κατσικάρη με τις φανέλες του Σπόρτιγκ και της ΑΕΚ. Την Εθνική Ελλάδας στο "σαλόνι" (το κεντρικό δισέλιδο δηλαδή) και τους Νίκο Γκάλη – Παναγιώτη Γιαννάκη στον Άρη. Απολαύσαμε albums του ΝΒΑ και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήταν μια όμορφη, ρομαντική στιγμή. Όποιος έχει κρατήσει αυτές τις συλλογές, πρέπει να νιώθει περήφανος και δικαιωμένος για την επένδυση που έκανε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Το "κρυφό δωμάτιο" που με άφησε με το στόμα ανοιχτό Κάθε λεπτό που περνούσε, αισθανόμουν όλο και πιο όμορφα με αυτή την ξενάγηση και κυρίως με την αγάπη με την οποία μιλούσαν για τη δουλειά τους οι άνθρωποι της Panini. Κάθε βήμα με οδηγούσε σε κάτι που με ενθουσίαζε όλο και περισσότερο. Προσπαθούσα να φανταστώ πως θα ένιωθαν οι hardcore fans της Panini αν βρίσκονταν στη θέση μου. Και όμως. Δεν είχα φτάσει ακόμη στο πιο "τρελό" σημείο των εγκαταστάσεων της εταιρείας στη Μόντενα. "Τώρα θα δεις κάτι που θα σου αρέσει και θα σου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση" μου είπαν και μου έδειξαν μία πόρτα ασφαλείας, με ένα πολύ μικρό παράθυρο. Σκέφτηκα να την φωτογραφίσω πριν την περάσω. "Πάμε...". Στο εσωτερικό, υπήρχαν δυο αίθουσες. Μια μεγάλη, με γραφεία, υπολογιστές και 4-5 εργαζόμενους και άλλη μία με κάτι που έμοιαζε με ράφια. Ακούστε λοιπόν τι συμβαίνει σε αυτούς τους δυο χώρους. Εκεί δουλεύουν 17 άνθρωποι, οι οποίοι παραλαμβάνουν γράμματα (ναι, γράμματα με την κλασική τους μορφή, γραμμένα στο χέρι με μολύβι και στυλό) και e-mails από συλλέκτες που ψάχνουν το τελευταίο ή τα τελευταία κομμάτια για να συμπληρώσουν τις συλλογές τους. 17 άνθρωποι εργάζονται σε αυτό το τμήμα, αριθμός τρομερός, που όμως δείχνει και τις ανάγκες της εταιρείας για να ανταπεξέλθει στην ποσότητα των αιτημάτων που φτάνουν σε αυτή καθημερινά. "Καταρχήν, πρέπει να σου πούμε το εξής. Η Panini σέβεται τον πελάτη, τον συλλέκτη. Το είπαμε και νωρίτερα. Θέλουμε ο κόσμος να μπορεί να συμπληρώνει τις συλλογές του και να αισθάνεται χαρούμενος. Γι' αυτό κι εμείς τον βοηθάμε, ακόμη κι αν πρέπει μερικές φορές να πληρώσουμε εμείς το κόστος" μου είπαν και ακολούθησε η μεγάλη αποκάλυψη. Υπήρχαν 12 ράφια, στα οποία είχαν κατηγοριοποιηθεί τα αυτοκόλλητα από κάθε συλλογή. Πήγαινες στο "Z" και έβλεπες -για παράδειγμα- 50 αυτοκόλλητα του Zinedine Zidane. Προσέξτε όμως, δεν υπήρχαν μόνο ποδοσφαιρικά και μπασκετικά, αλλά stickers από κάθε συλλογή της Panini που συνεργάζεται και με την Disney και κυκλοφορεί περισσότερα από 200 διαφορετικά albums κάθε χρόνο. Κι εκεί που νόμιζα ότι "OK, εντυπωσιακό να υπάρχουν τόσα ράφια με όλα τα αυτοκόλλητα", μια κυρία πάτησε ένα κουμπί για να με αφήσει στην κυριολεξία άναυδο! Ο τοίχος του ραφιού άνοιξε (!) για να αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια μου μια μικρή αποθήκη από 10-15 συρτάρια γεμάτα κατηγοριοποιημένα αυτοκόλλητα. Αυτά τα συρτάρια κινούνται σαν ασανσέρ και έρχονται μπροστά στον εργαζόμενο για να βρεθεί το sticker που χρειάζεται ο συλλέκτης. Φανταστείτε λοιπόν 12 ράφια, που στα ενδότερά τους έχουν άλλα 150 συρτάρια. Όποιο αυτοκόλλητο κι αν ψάχνεις, υπάρχει εκεί. Δεν μιλάμε για εκατοντάδες, αλλά για χιλιάδες, πολλές χιλιάδες διαφορετικά stickers, ακόμη και από συλλογές περασμένων δεκαετιών. Αν για παράδειγμα έχεις το album από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και σου λείπει ο Fabien Barthez, μπορείς με ένα απλό γράμμα ή ένα e-mail να το ζητήσεις, να το πάρεις και να συμπληρώσεις τη συλλογή σου. Το ένα από τα 12 ράφια... ... και τα ενδότερά του! "Σεβόμαστε τους συλλέκτες μας, σεβόμαστε τον κόσμο και το αποδεικνύουμε συνεχώς με κάθε μας κίνηση" μου εξήγησαν, αν και πλέον δεν χρειαζόταν. Δεν χρειαζόταν να πουν κάτι περισσότερο για να με πείσουν μετά από όσα είχα δει σε αυτό το δωμάτιο που κόστισε πολλά χρήματα για να δημιουργηθεί και να κάνει τη διαφορά για μια ολόκληρη εταιρεία. Τι γίνονται τα albums μετά την λήξη; Ακριβώς απέναντι από το "μαγικό δωμάτιο", βρίσκεται η αποθήκη στην οποία πηγαίνουν οι παλέτες για να φορτωθούν στη συνέχεια στα φορτηγά και να αναχωρήσουν για τον προορισμό τους. Εκεί υπάρχουν albums και αυτοκόλλητα που καταλήγουν στην καταστροφή και την ανακύκλωση. Βλέπετε, όταν οι διοργανώσεις ολοκληρώνονται και οι άδειες εκπνέουν, η Panini δεν μπορεί να διοχετεύσει τα προϊόντα της στο εμπόριο. Ούτε εδώ υπάρχουν "πλάγιες μέθοδοι". Ο δρόμος είναι συγκεκριμένος και όλα γίνονται βάσει νόμων και συμφωνιών. Ήταν πάντως στενάχωρη εικόνα να βλέπεις τόνους υλικού που έχει επιστραφεί από κάθε γωνιά του πλανήτη να περιμένει την ανακύκλωσή του. Αν κάνετε μια αναζήτηση στο Twitter με το hashtag #gotgotneed, θα δείτε τι συμβαίνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του Euro 2016. Παιδιά που φωτογραφίζονται περήφανα με τα αυτοκόλλητα της Panini, αλλά και μεσήλικες που λένε "δεν με ενδιαφέρει που είμαι 36, θα το συμπληρώσω και αυτό το album". Σε μια εποχή που ο κόσμος λατρεύει να βλέπει retro και vintage εικόνες, η επιστροφή στη συλλογή των αυτοκόλλητων είναι κάτι που προσφέρει χαρά, χαμόγελο και κυρίως μια γλυκιά νοσταλγία. Σαν παιδιά οι περισσότεροι δεν είχαμε την άνεση να αγοράζουμε αμέτρητα φακελάκια για να συμπληρώσουμε τις συλλογές μας. Πλέον, αυτό το hobby είναι κάπως πιο... διαχειρίσιμο οικονομικά, αλλά και διασκεδαστικό για μερικές εβδομάδες. Και υπάρχουν και οι Ουαλοί, οι οποίοι δεν έχουν δει την ομάδα τους σε τελική φάση, δεν την έχουν δει σε album της Panini και φέτος είναι μία από τις μεγαλύτερες αγορές χάρη της συμμετοχής της Εθνικής στο Euro 2016. Τα τελευταία χρόνια, η Panini έχει αρχίσει να ασχολείται και με τις συλλεκτικές κάρτες. Για παράδειγμα, υπάρχουν πακέτα με κάρτες των superstars του ΝΒΑ που πωλούνται για πολλές χιλιάδες ευρώ. Έχουν πάνω τους ένα μικρό κομμάτι από την αυθεντική φανέλα του αθλητή, την υπογραφή του και δεν κυκλοφορούν μαζικά, αλλά σε λίγα έως ελάχιστα κομμάτια. "Αφορούν έναν πολύ συγκεκριμένο κύκλο συλλεκτών που τις αγοράζει φανατικά και μερικές φορές τις πουλάει σε αξία ακόμη μεγαλύτερη" μας εξήγησαν. Άλλο προϊόν, διαφορετική φιλοσοφία. Και τελικά, τι είναι η Panini για όλους εμάς; Μια ξενάγηση λίγων ωρών ήταν αρκετή για να αισθανθώ ξανά παιδί, να εξιστορήσω όσα έζησα με ενθουσιασμό σε φίλους και συναδέλφους και να νιώσω την ανάγκη να τρέξω σε ένα περίπτερο για να αγοράσω μερικά φακελάκια. Μπορεί ο περιπτεράς να αναρωτιέται κάθε φορά από μέσα του πως είναι δυνατόν ένας 30χρονος να αγοράζει ακόμη αυτοκόλλητα, μπορεί να φαντάζεται πως κάθε 30χρονος ή 40χρονος τα αγοράζει για τα παιδιά του, όμως η μόδα επιστρέφει και μαζί επιστρέφει και το χαμόγελο σε εμάς που αγοράσαμε το πρώτο μας album στα τέλη της δεκαετίας του '80 ή τη "χρυσή" δεκαετία του '90. Η Panini είναι όντως μια οικογένεια. Οι εργαζόμενοι είναι δεμένοι μεταξύ τους κι αυτό δεν είναι κλισέ, αλλά μια ειλικρινής διαπίστωση: "Κάποτε, ο Giuseppe Panini έκανε μεγάλα γλέντια με κρασί και φαγητό μαζί με τους ανθρώπους που δούλευαν για εκείνον. Ναι, σήμερα υπάρχει πολλή πίεση, υπερβολική μερικές φορές. Υπάρχουν πολλά σοβαρά ζητήματα, κάποιες φορές η δουλειά μας έχει μεγάλα προβλήματα κι εμείς αισθανόμαστε εκνευρισμό, όμως δεν χάνουμε ποτέ την ψυχραιμία μας και τα ξεπερνάμε όλα. Μπορεί να έρθεις στο γραφείο και να πρέπει να ασχοληθείς με πειρατές και δικαστήρια, όμως στο τέλος της ημέρας θα είσαι γεμάτος γιατί θα έχεις κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός". Η Panini είναι κάτι μεγαλύτερο από αυτό που θα φανταστείς μόλις φτάσεις στις εγκαταστάσεις της στη Μόντενα. Δεν τους ενδιαφέρει η χλιδή, θέλουν να διατηρήσουν το κλασικό τους στυλ και να μην αλλοιώσουν την φιλοσοφία τους. Η Panini είναι ένα brand που έχει σπουδαία έσοδα, αλλά θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγαλύτερα. Απλώς οι άνθρωποί της προτιμούν να κρατήσουν τον χαρακτήρα τους, να παραμείνουν κοντά στον κόσμο, να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό με ψυχραιμία και κυρίως με εντιμότητα. Δεν θα αφήσουν την αγορά στους πειρατές, δεν θα δώσουν χρήματα κάτω από το τραπέζι και θα γυρίσουν την πλάτη σε όποιον τους τα ζητήσει. Αν υπάρχει μια λέξη που χαρακτηρίζει την Panini, αυτή είναι ο σεβασμός. Προς τους συλλέκτες, προς τους συνεργάτες της, προς την πόλη, προς τους πάντες. Και γι' αυτό παραμένει εδώ και δεκαετίες στην κορυφή. Κάθε χρόνο επενδύει τεράστια ποσά για να εξασφαλίσει τις άδειες κάθε λίγκας και κάθε διοργάνωσης, για να βρεθεί σε κάθε αγορά και να αποκτήσει νέους φίλους που θα αγαπήσουν μέσα από τα δικά της albums το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τον αθλητισμό γενικότερα. Και τελικά, τι είναι αυτή η μανία που μας πιάνει πριν από κάθε μεγάλη διοργάνωση; Είναι μια παιδιάστικη συμπεριφορά; Είναι μια κακή επένδυση, μια σπατάλη των χρημάτων μας; Είναι κάτι που πρέπει να ξεπεράσουμε; Δεν είναι τίποτα απ' όλα αυτά. Είναι μια συνήθεια με την οποία μεγαλώσαμε, μια όχι πολύ ακριβή διαδικασία που μοιάζει με ένα μπουκαλάκι στο οποίο κλείνουμε τις αναμνήσεις μας. Για πολύ κόσμο είναι κάτι σαν θρησκεία. Όταν αγοράζεις το album, όταν σκίζεις το πρώτο φακελάκι ξεκινά και η αντίστροφη μέτρηση της διοργάνωσης. Κι όταν φτάνεις στην πρεμιέρα, ξέρεις τους ποδοσφαιριστές των δυο ομάδων, διότι έχεις μάθει κάθε γωνία και κάθε χαρακτηριστικό του προσώπου τους από τα αυτοκολλητάκια. Η Panini ήταν κάτι σαν... νονά μας και απ’ ότι φαίνεται συνεχίζει να είναι. Αυτό το ταξίδι στη Μόντενα, η ξενάγηση στην καρδιά της εταιρείας, η συζήτηση με τους ανθρώπους της, το άρωμα των πιεστηρίων, η μυρωδιά της κόλλας, αλλά κυρίως η φιλοσοφία που διακατέχει το brand από το 1961 μέχρι το 2016, ήταν πραγματικά κάτι special. Ήταν κάτι που δεν συναντάς εύκολα στην εποχή που ο ανταγωνισμός έχει ξεφύγει επικίνδυνα και η πίεση τσακίζει τους ανθρώπους. Αυτή η επίσκεψη έμοιαζε με ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο, ήταν μια φανταστική εμπειρία για να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια και να νιώσουμε ξανά πιτσιρικάδες. Ελπίζουμε να νιώσατε κι εσείς το ίδιο. Twitter @harris_stavrou * Οι φωτογραφίες από τη διαδικασία της παραγωγής και το video είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ περιεχόμενο της Panini, που παραχωρήθηκε στο Sport24.gr για τις ανάγκες του κειμένου. Πηγή
  2. Εν έτη 2007 και συγκεκριμένα στις 16 Ιουνίου η "ειδικού περιεχομένου" εφημερίδα Espresso ή αλλιώς η εκδοτική: Ημερήσιος Τύπος Α.Ε. ξεκίνησε μία πολύ ενδιαφέρουσα προσφορά για τους αναγνώστες της. Ξεκίνησε μία σειρά κόμικ αφιερωμένη στις δημιουργίες του γνωστού και πολλάκις εκδοθέν MANARA υπό τον τίτλο: "Κλασικά Έργα". Τόσο o τίτλος αυτός, όσο και ένας πίνακας στο τέλος του πρώτου τόμου με τις επόμενες προγραμματισμένες κυκλοφορίες στην ίδια σειρά, σε συνδυασμό και με τον πρώτο τόμο όπως τον είχαμε στα χέρια μας, μας προκάλεσαν μία αυξημένη προσδοκία ότι πρόκειται για κάτι πραγματικά αξιόλογο. Η Σειρά θα κυκλοφορούσε κάθε εβδομάδα μαζί με την εφημερίδα του Σαββάτου στην τιμή των 2,50 ευρώ (μαζί). Ενώ αρχικά η εκδοτική είχε προγραμματίσει να συμπληρώσει μία σειρά 12 τόμων με τις ιστορίες: Πολύ σύντομα και συγκεκριμένα στον 4ο τόμο διαπιστώθηκε αφενός μία τραγική μείωση των σελίδων που από τις 130 (μέχρι και 150 του δεύτερου τόμου) έπεσε κατακόρυφα περίπου στις μισές σελίδες (περί τις 66), ενώ άλλαξε και η λίστα κυκλοφορίας που δημοσίευε στις τελευταίες σελίδες που μπορεί να παραμένουν ακόμα 12 τόμοι, αλλά έχουν κοπεί κάποιοι σε δύο μικρότερους τόμους από έναν που θα ήταν αρχικά, ενώ παράλληλα πέντε τίτλοι πήραν πόδι από αυτή: Όμως τα κακά νέα δεν έμελλαν να σταματήσουν εκεί, μιας και εν μέσω των καλοκαιρινών διακοπών κυκλοφόρησε ο 7ος και τελευταίος τελικά τόμος, διακόπτοντας απότομα και απροειδοποίητα την σειρά αυτή. Μία σειρά που ξεκίνησε πολύ αξιόλογα με ασπρόμαυρη μεν εκτύπωση, αλλά σε αρκετά καλό χαρτί και σχετικά σκληρό ιλουστρατιόν εξώφυλλο. Που περιείχε εκτός από τις ιστορίες, διάφορα έγχρωμα ή ασπρόμαυρα artworks - pinups, κείμενα με σχόλια σχετικά με το κάθε έργο, ενώ υπήρχαν και σύντομα βιογραφικά διαφόρων άλλων δημιουργών (Lus Bunuel - Guido Crepax - Giancarlo Fusco - Bob Rafelson). Επιπλέον πρέπει να σημειώσουμε ότι οι δύο τελευταίοι τόμοι (6ος και 7ος) κυκλοφόρησαν με έγχρωμες ιστορίες, μία ευχάριστη έκπληξη που όμως όπως είπαμε δεν κράτησε πολύ. Τον Αύγουστο η σειρά διακόπηκε και ουδέποτε συνεχίστηκε έκτοτε αφού την θέση της πήραν ξανά τα CDs και DVDs. Το Κουμπί της 1 & 2 Το Κουμπί της 3 & 4 Το Άρωμα Του Αοράτου 1 & 2 Ο Χ.Π. & ο Τζουζέπε Μπέργκμαν - μέρος πρώτο Ο Χ.Π. & ο Τζουζέπε Μπέργκμαν - μέρος δεύτερο Ο Χάρτινος Άνθρωπος Ο Άνθρωπος από Χιόνι Περισσότερες πληροφορίες για την σειρά ανά τόμο, όπως κυκλοφόρησε και τις εντυπώσεις που προκάλεσε εκείνη την περίοδο μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ --- Το μέλος germanicus πρόσθεσε ΕΔΩ: Βάση εξώφυλλων και εμπλοκής της Panini στην έκδοση, εικάζω ότι αυτό εδώ ήταν μια προέκταση μιας έκδοσης "τα άπαντα" που βγήκε στην Ιταλία το 2006. Όνομα αυτής "L'opera completa di Milo Manara". Σκληρόδετα, έγχρωμα, 21 τόμοι με εισαγωγικά σχόλια και άλλα ωραία. Εκδοτική η "Il Sole 24 ORE S.p.A." Το site εκείνης της έκδοσης θα το βρείτε εδώ. Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ: Αντιστοιχία τόμων: Το Κουμπί της 1 & 2 => 10) Il gioco 1 e 2 Το Κουμπί της 3 & 4 => 11) Il gioco 3 e 4 Το Άρωμα Του Αοράτου 1 & 2 => 12) Il profumo dell'invisibile Ο Χ.Π. & ο Τζουζέπε Μπέργκμαν - μέρος πρώτο => 3) H.P. e Giuseppe Bergman Ο Χ.Π. & ο Τζουζέπε Μπέργκμαν - μέρος δεύτερο => 3) H.P. e Giuseppe Bergman Ο Χάρτινος Άνθρωπος => 9) L'uomo di carta - L'uomo delle nevi Ο Άνθρωπος από Χιόνι => 9) L'uomo di carta - L'uomo delle nevi Δηλαδή 2 τομάκια τα κάναν 4. Οπότε βγάλαν 5 τομάκια από τα 21 και λείπουν ακόμα 16 τόμοι.
  3. Τα άλμπουμ της Panini είναι «ποδοσφαιρικές εγκυκλοπαίδειες». Πόσα Μουντιάλ έχετε δει; Πόσους αγώνες, παίκτες και ομάδες θυμάστε; Πόσα ποδοσφαιρικά άλμπουμ με αυτοκόλλητα χαρτάκια έχετε συμπληρώσει όταν ήσασταν παιδιά; Το μόνο σίγουρο είναι ότι «το μουντιάλ αρχίζει πάντα με ένα αυτοκόλλητο Panini» που κάθε φορά πασχίζαμε να συμπληρώσουμε! Τα διαλείμματα στο προαύλιο του σχολείου ή τα απογεύματα στο πάρκο της γειτονιάς δείχναμε όλο καμάρι τη συλλογή μας ή ψάχναμε να ανταλλάξουμε τα διπλά που είχαμε γιατί ο σκοπός ήταν ένας και ήταν ιερός. Να γεμίσει το άλμπουμ! Ο κ. Ράλλης Μπούρης το κάνει αυτό από τα τέλη της δεκαετίας του '70. Είναι ο Έλληνας με τα περισσότερα άλμπουμ, καθώς έχει στην κατοχή του 4.500 αυτοκόλλητα χαρτάκια! Ο Ράλλης Μπούρης κατάγεται από τα Μέγαρα και ευτύχησε να ζήσει τις μεγάλες εποχές του τοπικού Βύζαντα. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το πάθος του: «Το 1966, ο Λουμίδης είχε ξεκινήσει να βγάζει αυτοκόλλητα με τις ομάδες της Α' Εθνικής. Ήταν η πρώτη συλλογή που είχα. Μαζί με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, υπήρχε και ο αγαπημένος μου Βύζας. Σταδιακά άρχισε να μου αρέσει η ιδέα των συλλογών. Το 1978 ήρθε η Panini στην Ελλάδα, φέρνοντας το πρώτο της άλμπουμ σχετικά με μεγάλες διοργανώσεις. Ήταν το Μουντιάλ της Αργεντινής, την ίδια χρονιά. Ήμουν τυχερός γιατί τότε ξεκίνησα να εργάζομαι στην Panini Ελλάς και έτσι έγινε μια αρχή που με οδήγησε στην συλλογή. Έχω φτιάξει δεκάδες άλμπουμ. Το καθένα από αυτά έχει την δική του γοητεία», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Newsbomb.gr δείχνοντας τα άλμπουμ με περίσσιο καμάρι. Ο κ. Ράλλης Μπούρης μαζεύει από το 1978 αυτοκόλλητα χαρτάκια, έχοντας φτιάξει μια... αμύθητη συλλογή 1980: Το έτος ορόσημο Έτος ορόσημο για τα άλμπουμ στην Ελλάδα ήταν το 1980, όταν η Panini αποφασίζει να κάνει άλμπουμ για το ελληνικό πρωτάθλημα. Την επιμέλεια του μάλιστα την είχει αναθέσει στον Γιάννη Διακογιάννη. «Τα άλμπουμ κατ’ εμέ είναι εγκυκλοπαίδειες σε αυτά "ξεφυλλίζει" κανείς το ελληνικό ποδόσφαιρο από την δεκαετία του 1980. Μάλιστα υπάρχουν σπάνιες φωτογραφίες και πληροφορίες για όλους τους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από ομάδες της Α και Β Εθνικής, ακόμη και για μερικές οι οποίες σήμερα έχουν πάψει να υφίστανται, όπως οι Ηλτεξ Λύκοι ή ακόμη και η κυπελλούχος Καστοριά». Η πρόβλεψη για φέτος Από το 1978 έως το 2022 η Panini εκδίδει άλμπουμ αφιερωμένα στο Μουντιάλ. Ο κ. Ράλλης Μπούρης ξέρει τα πάντα για αυτά και θυμάται τους ποδοσφαιριστές θρύλους και τις ομάδες τους που έγραψαν ιστορία παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο. Ο ίδιος στην συνέντευξη που ακολουθεί δηλώνει ανοιχτά ότι υποστηρίζει τη Βραζιλία γιατί όλα αυτά τα χρόνια δίδαξε ποδόσφαιρο, ενώ εκτιμά πως φέτος είναι η ώρα Μέσι και βλέπει την Αργεντινή νικήτρια του θεσμού. - Μουντιάλ σημαίνει χαρτάκια και άλμπουμ από την Panini; «Είναι μεγάλη η χαρά που και σε αυτό το Μουντιάλ τα παιδιά (μικρά και μεγάλα) θα συλλέξουν αυτοκόλλητα. Τα άλμπουμ αυτά μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Το πρώτο άλμπουμ Μουντιάλ που ήρθε στην Ελλάδα ήταν το Argentina 78, ενώ το πρώτο Μουντιάλ που έφτιαξε η Panini ήταν το Mexico 70, το οποίο είναι και το πιο ακριβό στον κόσμο αυτή την στιγμή». - Δημοπρατήθηκε πρόσφατα ένα παρόμοιο… «Πριν από ενάμιση μήνα πουλήθηκε 24.000 ευρώ». - Στην Ελλάδα αυτό που γνώρισε την πρώτη «αποδοχή» ήταν αυτό του '94; «Στην Ελλάδα όντως το πρώτο μεγάλο κύμα ήταν το 1994 όταν η Εθνική ομάδα συμμετείχε για πρώτη φορά στο Μουντιάλ. Βέβαια το ρεκόρ όλων των εποχών κατέχει το Μουντιάλ του 2010 όπου η Εθνική μας είχε πολύ καλή πορεία, όπως και το Euro του 2004. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, οι φωτογραφίες - αυτοκόλλητα των ποδοσφαιριστών μας τελείωσαν τέσσερις φορές! Η Panini έστελνε όλο το αρχείο για να μπορούν τα παιδάκια και οι συλλέκτες να παίρνουν τα τα τελευταία 50 νούμερα από εμάς και να γεμίζουν το άλμπουμ τους. Έγινε πανζουρλισμός! Δεν είχε να μας δώσει στο τέλος. Ο Καραγκούνης ήταν ο πρώτος σε ζήτηση. Δεν το έχω ζήσει ξανά αυτό. Μου θύμισε τον Μαραντόνα το 1986 που η Panini μάς είχε στείλει 3.000 φωτογραφίες του και στο τέλος δεν είχα να δώσω στα παιδάκια καμία φωτογραφία». Το πρώτο άλμπουμ της Panini αφιερωμένο στο ελληνικό πρωτάθλημα το 1980 - Στην Ελλάδα πότε τυπώθηκε το πρώτο άλμπουμ ποδοσφαίρου; «Το (μακρινό πλέον) 1980. Η Panini άρχισε να ασχολείται με την Ελλάδα όταν πήγαμε στο Euro του 1980 που παίξαμε στην Ιταλία. Επρόκειτο για ένα καταπληκτικό άλμπουμ το οποίο μάλιστα είχε στοιχεία των ποδοσφαιριστών και των ομάδων. Την έκδοση είχε επιμεληθεί ο Γιάννης Διακογιάννης. Είχε 18 ομάδες και κάθε ομάδα είχε 20 αυτοκόλλητα. Δεν υπάρχει πλέον αυτό το άλμπουμ, είναι πανάκριβο. Δεν υπάρχουν πια αυτά και αν θέλετε είναι ένα "χρηματιστήριο" καθώς οι συλλέκτες τα ζητούν». - Η συλλογή των αυτοκόλλητων και το γέμισμα των άλμπουμ ήταν μια πολύ ωραία ασχολία… «Ήταν πάρα πολύ ωραία ασχολία. Όταν ήμασταν παιδιά τα στήναμε στον τοίχο, φεύγανε τα χαρτάκια και του παιδιού που έπεφτε πιο μακριά τα έπαιρνε όλα! Επίσης, ανταλλάζαμε, για παράδειγμα σου δίνω τον Μέσι δώσε μου 10 άλλες κάρτες, έχω τον Μαραντόνα, θα στον δώσω αρκεί να μου δώσεις 30 αυτοκόλλητα. Κάπως έτσι γινόταν. Ένα μικρό "χρηματιστήριο" των παιδιών. Ωραίες ηλικίες, θυμόμαστε πάντα τα δικά μας χρόνια. Όσοι έρχονται εδώ, ακόμα και παλιοί ποδοσφαιριστές που έχω εξυπηρετήσει για να βρούνε τα άλμπουμ με τις ομάδες που έπαιζαν τότε, μου λένε το ίδιο πράγμα, "μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια"». - Σήμερα τα παιδιά γεμίζουν άλμπουμ, ή έχουμε περάσει σε μια άλλη κατηγορία; «Γεμίζουν άλμπουμ, αλλά έχουμε περάσει σε μια άλλη κατηγορία η οποία λέγεται κάρτα. Η Panini ασχολείται πάρα πολύ με κάρτες». - Το μουντιάλ πότε αρχίζει για την Panini; «Το μουντιάλ ξεκινάει δυό μήνες πριν την πρώτη του σέντρα και αρχίζει πάντα με ένα αυτοκόλλητο Panini». - Θα μας κάνετε μια πρόβλεψη για τον νικητή του Μουντιάλ; «Είμαι με τη Βραζιλία. Όλα αυτά τα χρόνια μας δίδαξε πολύ ωραίο ποδόσφαιρο και μου αρέσει το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας, αλλά έχω μια αίσθηση πως η Αργεντινή φέτος θα το κατακτήσει, ίσως ο Μέσι το θέλει για να κλείσει τη μεγάλη του καριέρα». Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ποσταρισμένος στο άλμπουμ Τα Mουντιάλ της Ισπανίας το '82 και του Μεξικό του '86 ανήκουν και αυτά στη συλλογή του κ. Ράλλη Μπούρη Η ομάδα του Παναθηναϊκού το 1980 με προπονητή τον Μπρούνο Πεζάολα Ξεφυλλίζοντας παλιά άλμπουμ ΠΗΓΗ
  4. Είναι Κυριακή 22 Ιουνίου του 2008 και ένας απρόβλεπτος επισκέπτης χτυπάει τα περίπτερα της γειτονιάς. Είναι ένα τομάκι από την Panini Comics που δίνεται προσφορά με την εφημερίδα Espresso, και έχει μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του πράσινου (πια) γίγαντα. Παρόμοια περίπτωση με το αντίστοιχο τομάκι του Spiderman που είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα - ίδια περίοδο. Το περίεργο είναι με το τρέχον ότι αναγράφει στο οπισθόφυλλο την τιμή των 3 ευρώ. Ακόμα περίεργο είναι ότι η πλάτη είναι τελείως λευκή χωρίς κάποιο διακριτικό του τίτλου. Όπως και να έχει είναι μία όμορφη προσθήκη για την βιβλιοθήκη σας. Οι ιστορίες που φιλοξενούνται είναι οι: "Ο Ερχομός του Hulk" Incredible Hulk #1 / Μάιος 1962 "O Απίθανος Hulk" Fantastic Four #12 / Μάρτιος 1963 "Ανασυγκρότηση" Marvel Fanfare #47 / Δεκέμβριος 1989 "Φαύλος Κύκλος" Incredible Hulk #340 / Φεβρουάριος 1988 "Στη Σκιά του AIDS" Incredible Hulk #420 / Αύγουστος 1994
  5. Με... φόντο το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, δύο συντάκτες του G-Weekend ανασύρουν από πατάρια και αποθήκες, «θησαυρούς» από αυτοκόλλητα χαρτάκια μίας άλλης εποχής. Συγκινηθείτε ελεύθερα. Panini, Kαρουζέλ και ό,τι άλλο χωράει η ψυχή σας. Κάθε σελίδα και μία ιστορία. Οι αναμνήσεις ξαναζωντανεύουν αφήνοντας μια γλυκιά γεύση νοσταλγίας. Τα αυτοκόλλητα χαρτάκια παραμένουν αθάνατα. Άφθαρτα στον χρόνο. Αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ανυπομονησία που τον διακατείχε προκειμένου να σκίσει το φακελάκι ή την μυρωδιά των αυτοκόλλητων; Τα χαρτάκια της Panini έκαναν την εμφάνιση τους στην ελληνική αγορά το 1978, με το παγκόσμιο Κύπελλο εκείνης της χρονιάς. Το φακελάκι κόστιζε πέντε δραχμές. Δύο χρόνια αργότερα η ιταλική εταιρία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά άλμπουμ αφιερωμένο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η απάντηση στην φημισμένη Panini ερχόταν λίγα χρόνια αργότερα από την ελληνική Καρουζέλ. Ανοίγοντας τα άλμπουμ εκείνης της εποχής στη σελίδα 1 των πολυτελών άλμπουμ το πρώτο πράγμα που διέκρινες μεταξύ άλλων ήταν ο πρόλογος της εταιρίας που είχε έδρα στο Περιστέρι. Στο ποδοσφαιρικό άλμπουμ του 1989 μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Η Καρουζέλ, επί 23 χρόνια σας παρουσιάζει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Φέτος για πέμπτη χρονιά έχουμε τα αποκλειστικά δικαιώματα από το σωματείο του ΠΣΑΠ και είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας δώσουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε γύρω από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι φωτογραφίες μας είναι σε μπούστο μεγάλο μεγέθους 7x10 και με πλαστικοποίηση μετά την εκτύπωση. Το δε άλμπουμ μας κατ' εξαίρεση φέτος είναι με σπιράλ με 112 σελίδες λόγω πληθώρας ύλης, σημειωτέον ότι παρόλο το μεγάλο κόστος, των 200 δραχμών το ένα, σας το προσφέρουμε 100 δραχμές». Παράλληλα όπως κάθε χρόνο υπενθυμίζονταν πως δεν υπάρχουν σπάνια νούμερα. Στο ιλουστρασιόν εξώφυλλο φιγουράρουν οι Ντέταρι, Σαραβάκος, Χένρικ Νίλσεν και Γιώργος Σκαρτάδος. Το συγκεκριμένο άλμπουμ έγραψε ιστορία και έγινε ανάρπαστο, καθώς περιελάμβανε όλους τους ποδοσφαιριστές και των τριών επαγγελματικών κατηγοριών! Στα σχολεία οι ανταλλαγές μεταξύ μαθητών δίνουν και παίρνουν. Ανυπομονούσαμε να χτυπήσει το κουδούνι, ώστε στο διάλειμμα να παίξουμε «πλακωτό», «τειχάκι», η «αεροπορικό», όπου κέρδιζε όποιος το πετούσε πιο μακριά το χαρτάκι. Βέβαια υπήρχε και το παιχνίδι με τους αριθμούς, όπου το χαρτάκι με το καλύτερο άθροισμα ή το χαρτάκι με το υψηλότερο λήγοντα, κέρδιζε την παρτίδα. Προσπαθούσαμε να ξεφορτωθούμε το χαρτάκι με τον Γκαϊτατζή το οποίο είχαμε πενταπλό προκειμένου να βρούμε εκείνου το Αγκίρε που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό. Και φυσικά ποιος θα ξεχάσει το γεγονός που η τσέπη του μπουφάν φούσκωνε από τα «διπλά και τρίδιπλα» τα οποία ήταν καλά τυλιγμένα με... διπλό λαστιχάκι. Απορία προκαλεί το εξώφυλλο του άλμπουμ της σεζόν 1985/86, όπου απεικονίζεται ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μολονότι αφορούσε αποκλειστικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Από τις... μορφές στα χαρτάκια ήταν επίσης ο τερματοφύλακας Συρίγος ο οποίος ήταν στο ρόστερ του Απόλλωνα Αθηνών στο άλμπουμ του 1986/87, ενώ από τα χαρτάκια που... δέσποζαν στα «διπλά» ήταν και αυτό του Πιστόλη στο Αιγάλεω. Στο άλμπουμ του 1987, το οποίο εξέδωσε η Καρουζέλ, δεν θα ξεχάσουμε την φωτογραφία του Σάββα Κωφίδη με κοντό μαλλί, αλλά και του Δημήτρη Νταλάκα της Παναχαϊκής που βρισκόταν στο εξώφυλλο από κοινού με τους Σαραβάκο, Αναστόπουλο, Μανωλά, Κούη, Βαλαώρα, Αλαβάντα, Βλαστό μολονότι η ομάδα του αγωνιζόταν στη Β΄ Εθνική. Στο άλμπουμ του 1988 του οποίου το εξώφυλλο κοσμεί ο Δημήτρης Σαραβάκος υπάρχει η εξής καινοτομία: Οι φωτογραφίες είναι ολόσωμες και οι διαστάσεις σχεδόν διπλάσιες. Στον Άρη αγωνίζεται ο Γκονζάλες, στη Βέροια δεσπόζει η μορφή του Μάκη Τερζόπουλου, στον Εθνικό διαπρέπει ο Ιλούνγκα, ενώ στο section του Ολυμπιακού στη φωτογραφία του Τάσου Μητρόπουλου έχει γίνει τυπογραφικό λάθος και διακρίνεται και το έμβλημα της Παναχαϊκής. Χαραυγιακός, Αχαρναϊκός, Νάουσα, μετέχουν στη Β΄ Εθνική. Πλέον χάρη στα χαρτάκια γνωρίζεις και τα ρόστερ των ομάδων που δεν πρωταγωνιστούσαν στα μεγάλα σαλόνια. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και με τα αυτοκόλλητα της Γ΄ Εθνικής τα οποία κυκλοφορούν σε ομαδική φωτογράφιση, αλλά και τα χαρτάκια με συγκεκριμένες φάσεις από τα ματς του πρωταθλήματος. Αν μη τι άλλο, καινοτομία που άρεσε. Σπάνιος αρκετά ήταν και Χένρικ Νίλσεν της ΑΕΚ, ειδικά τη δεύτερη σεζόν του στην Ένωση και αφού είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της Α' Εθνικής. Μάλιστα όποιος τον είχε «πετύχει» στο φακελάκι, έμοιαζε με τον... άρχοντα του χωριού. Και μιας και αναφέραμε το φακελάκι. Υπήρχε καλύτερη αίσθηση από τη στιγμή που έδινες 15-20 δραχμές (ή 50 δραχμές πιο μετά) για τον... θησαυρό της εποχής; Η μισή χαρά στη συλλογή που έκανε κάποιος ήταν η στιγμή που άνοιγε το φακελάκι και έβγαζε από μέσα τα χαρτάκια. Συνήθως περιείχε πέντε μέσα, αν και σε αυτά της Carousel με το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν τρία ή τέσσερα. Στη δεκαετία του '90 και για παράδειγμα στο άλμπουμ του 1992, η ποιότητα δεν βρίσκεται στα ίδια επίπεδα. Η έκδοση δείχνει να υπολείπεται σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Την αμέσως επόμενη σεζόν διακρίνεται στο εξώφυλλο, ο ελληνικός χάρτης με το αστέρι της Βεργίνας να δεσπόζει. Το άλμπουμ είναι σε μεγαλύτερες διαστάσεις, αλλά ούτε τούτη τη φορά θυμίζει τις ένδοξες εκδόσεις της δεκαετίες του '80. Το 1994 επανακάμπτει η Panini αποκτώντας τα δικαιώματα για τα αυτοκόλλητα του ελληνικού πρωταθλήματος με τον Βραζιλιάνο Ιβάν του Άρη, να έχει επιλεγεί στο εξώφυλλο σε φάση με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. New entry... η γιγαντοαφίσα της Εθνικής Ελλάδας, η οποία εκείνη την εποχή έκανε την παρθενική της εμφάνιση σε τελική φάση Μουντιάλ. Παράλληλα με την Panini και την Carousel και το περιοδικό Μπλεκ έκανε κάθε χρόνο τη δική του προσπάθεια για το πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Βέβαια δεν παρείχε αυτοκόλλητα, αλλά χαρτάκια με τους παίκτες τους οποίους έκοβες με ψαλίδι και τους κολλούσες με UHU σε ένα... χάρτινο άλμπουμ που έδινε μαζί με τη πρώτη συλλογή. Σίγουρα δεν πέρασε στην ιστορία και ούτε μνημονεύεται ιδιαίτερα, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ήταν μια καλή και αξιέπαινη προσπάθεια. Τα χαρτάκια είχαν την τιμητική τους σε κάθε μεγάλη διοργάνωση όπως ήταν η τελική φάση Euro, αλλά και Μουντιάλ. Η Panini δίνει ρέστα στο Euro '88 με την μασκότ Berni. Αυτοκόλλητα σε χρυσαφί φόντο, γήπεδα, πόλεις, φλας-μπακ σε παλαιότερες διοργανώσεις, αλλά και διαιτητές της διοργάνωσης. Τα χαρτάκια με τις μορφές του Γκούλιτ και του Φαν Μπάστεν γίνονται ανάρπαστα, καθώς υπάρχει η υποψία πως είναι σπάνια, ενώ αντιθέτως σχεδόν σε κάθε φακελάκι πετύχαινες τον αναπληρωματικό γκολκίπερ της Εθνικής Ιταλίας, Στέφανο Τακόνι. Από τις μορφές ήταν και ο Σοβιετικός Όλεγκ Κουζνέτσοφ, ενώ ο Ερίκ Καντονά κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του με... ξυρισμένο κεφάλι! Σε ανάλογο ύφος και το άλμπουμ του «Italia '90», όπου πολλοί βλέπουν για πρώτη φορά το εκκεντρικό λουκ του Κολομβιανού Βαλντεράμα, αλλά και τους διεθνείς του Καμερούν, όπου όμως απουσιάζει το μεγάλο όνομα των «λιονταριών»: o Ροζέ Μιλά. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα χαρτάκια της Εθνικής Αιγύπτου, όπου δεν συμπεριλαμβάνεται ο Μαγκντί Τολμπά, ο οποίος είχε μεταπηδήσει στον ΠΑΟΚ. Στο Μουντιάλ του '94 συνέβη το εξής παράδοξο. Κυκλοφόρησαν δύο διαφορετικά άλμπουμ, αν και το ένα... δεν είχε καμία σχέση με το άλλο. Πάντως στο Italia '90 ήταν πολύ πολύ σπάνιο να βρει κάποιος τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.. Παίζει να ήταν και το σπάνιο χαρτάκι του άλμπουμ!! Φυσικά στο άλμπουμ για το Μουντιάλ των ΗΠΑ υπήρχε για πρώτη φορά και η Εθνική μας ομάδα και ήταν από τις ομάδες που μπορούσες να συμπληρώσεις... πανεύκολα. Η Panini έπραξε το καθήκον της προσφέροντας μία ακόμη πολυτελή έκδοση, ενώ στο κόλπο μπαίνει και η upper deck, η οποία ειδικεύεται κυρίως στο ΝΒΑ. Η συλλεκτική μανία εκείνης της εποχής ήταν τέτοια που μας οδήγησε και σε άλλα μονοπάτια. Για παράδειγμα η Καρουζέλ εξέδωσε άλμπουμ αφιερωμένο στην επιτυχία του Ευρωμπάσκετ '87 με τις φωτογραφίες των ομάδων, φάσεις από αγώνες, αλλά και το εντελώς κωμικό, ίδιες φωτογραφίες των Ελλήνων διεθνών σε τέσσερις διαφορετικά νούμερα. Ουσιαστικά για να συμπληρώσεις το άλμπουμ θα έπρεπε να έχεις τον Γκάλη, σε τέσσερα αυτοκόλλητα στην ίδια πόζα, αλλά με διαφορετικό αριθμό στο πίσω μέρος. Ελληνική πατέντα! Πάντως στο συγκεκριμένο άλμπουμ υπήρχε μια καινοτομία που στερούσε τη...μισή χαρά. Στο άλμπουμ υπήρχαν σε ασπρόμαυρο φόντο (μάλλον σε... θαλασσί για την ακρίβεια) τα πρόσωπα ή οι φάσεις που περίμενες να δεις. Οπότε η μισή χαρά πήγαινε περίπατο, αφού γνώριζες εκ των προτέρων τι να περιμένεις. Η Panini από την πλευρά της είχε ήδη εκτοξευθεί ανοίγοντας τα φτερά της και σε άλλες θεματολογίες. Κυκλοφόρησαν χαρτάκια αφιερωμένα στα Στρουμφάκια και μάλιστα στα ελληνικά με τίτλο «H μεγάλη παρέλαση των Στρουμφ», αλλά και το «Σούπερ Σπορ» στα τέλη της δεκαετίας του '80 που απαρτίζονταν από τους κορυφαίους αθλητές σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, στίβο, ποδηλασία, πυγμαχία, σκι, τένις, αλλά και άλλα σπορ... Επίσης η συλλογή εμπλουτίστηκε με το άλμπουμ «Auto 2000» που είχε να κάνει αποκλειστικά με μοντέλα αυτοκινήτων του 1985, από τις κορυφαίες μάρκες! Η αγαπημένη μας Panini έφτασε και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, κυκλοφορώντας άλμπουμ αυτοκόλλητων για το NBA το 1990 με τον σπουδαίο Ολάζουον στο εξώφυλλο. Το 1994 κυκλοφορεί συλλογή με την ελληνική Α΄1 σε απογοητευτική έκδοση δίχως μάλιστα να αναγράφεται η εταιρία... Αφήνουμε το καλύτερο για το τέλος για τους ιδιαίτερα μυημένους. «Τα κουφά και οι Πόντιοι». Πρόκειται για άλμπουμ με αυτοκόλλητα σκίτσα που περιέγραφαν σύντομα ποντιακά ανέκδοτα! Ότι πιο cult κυκλοφόρησε ποτέ... Δείτε κάποια από τα άλμπουμ που σημάδεψαν τη νιότη μας! Και το σχετικό link...
  6. Το Εθνος αυτης της Κυριακης εδινε δωρο - εκτος απο τον Ερίκ Καστέλ και τους Δεινοσαυρους - ενα αλμπουμ της PANINI με τιτλο "Οι φιλοι μας τα ζωα". 132 σελιδες και 563 αυτοκολλητα που σας περιμενουν καπου εκει εξω, σε καποιο περιπτερο/ψιλικατζιδικο για να τα κολλησετε. Τα πρωτα 6 εσωκλειονται ηδη μεσα στο αλμπουμ. Το ευχαριστο ειναι, οτι περιελαμβανει και μια 4σελιδη ιστορια σε κομικ, στις σελιδες 2, 64, 65 και 128.
  7. ftsgr

    BATMAN

    Κυριακή 13 Ιουλίου 2008 η εφημερίδα ESPRESSO συνοδεύεται από ένα ακόμα τομάκι κόμικ αυτή την φορά με τον BATMAN. Παρόμοιο τομάκι με το Spiderman, με το Hulk και με το The Invincible Iron Man. Οι ιστορίες που φιλοξενούνται είναι οι: "Ο θρύλος του Batman!" από το Batman #1, Άνοιξη 1940. "Πυροβόλησαν τον Γερουσιαστή" από το The brave and the bold #85, Σεπτέμβριος 1969. "Η κόρη του Δαίμονα" από το Batman #232, Ιούνιος 1971. "Μακριά απ το παρελθόν" από το Batman #595, Νοέμβριος 2001. "Φονική διαδρομή" από το Detective comics #826, Φεβρουάριος 2007. "Η γέννηση της ωυχτερίδας" από το Gotham Knights #1, Μάρτιος 2000. (Η συγκεκριμένη ιστορία είναι ασπρόμαυρη). "119 Ουλές" από το Gotham Knights #8, Μάρτιος 2000. (Η συγκεκριμένη ιστορία είναι ασπρόμαυρη). Ομαδοποίηση Batman
  8. Κυριακή 29 Ιουνίου 2008 η εφημερίδα ESPRESSO για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή συνοδεύεται από ένα τομάκι αυτή την φορά με τον Iron Man. Παρόμοιο τομάκι με το Spiderman και με το Hulk. Οι ιστορίες που φιλοξενούνται είναι οι: "Ο Iron Man γεννιέται" από το Tales of suspense #39 Μάρτιος 1963. "Πέφτοντας στα χέρια του Μανδαρίνου" από το Tales of suspense #50 Φεβρουάριος 1964. "Δαίμονας σε μπουκάλι" από το Iron Man vol.I#128 Νοέμβριος 1979. "Μονόλογος στη σιωπή" από το Iron Man vol.I#256 Μάιος 1990. "Μεγάλος κίνδυνος" από το Iron Man vol.III#36 Ιανουάριος 2001. "Κυνηγημένος" από το Iron Man Annual 2001. Στο τέλος του τόμου υπάρχουν και τα αυθεντικά εξώφυλλα από τα αμερικάνικα τεύχη στα οποία φιλοξενούνταν οι παραπάνω ιστορίες. Ομαδοποίηση Iron Man
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.