Jump to content

Search the Community

Showing results for tags 'juan diaz canales'.

  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


City


Profession


Interests

Found 10 results

  1. albertus magnus

    BLACKSAD

    Το "BLACKSAD" είναι γαλλικό νουαρ αστυνομικό κόμικ με πρωταγωνιστή τον ομώνυμο ήρωα ο οποίος είναι ιδιωτικός αστυνομικός σε μια αμερικανική πόλη στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950. Όλοι οι ήρωες είναι ανθρωπόμορφα ζώα που συνήθως το είδος τους αντανακλά τον χαρακτήρα τους και το ρόλο τους στην ιστορία μας. Δημιουργοί του είναι οι Ισπανοί Juan Díaz Canales (σενάριο) και Juanjo Guarnido (σχέδιο) και εχουν κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ από το 2000 εως το 2013 ενω ετοιμάζονται το 6ο και 7ο (συμπλήρωση στην παρουσίαση γιατί πλέον έχουν κυκλοφορήσει τα δύο επόμενα άλμπουμ που διηγούνται μια περιπέτεια σε δύο μέρη με τον τίτλο "Τα πάντα καταρρέουν" και έχει παρουσιαστεί εδώ). Στα ελληνικά επίσης έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν τα 3 πρώτα αλμπουμ (παρουσίαση εδώ). Η παρούσα έκδοση που παρουσιάζω εδώ είναι μια επίτομη χορταστική έκδοση που περιλαμβάνει και τα 5 άλμπουμ συν 2 μικρές ιστορίες. Οι σελίδες μεσα είναι ιλουστρασιόν και σαν γενικη εικόνα δείχνει σαν μια καλή και προσεγμένη έκδοση. Μόνο αρνητικό είναι το μικρότερο μέγεθος απο το σύνηθες (για γαλλικό κόμικ) αλλα σήμερα που το είδα απο κοντά διαπίστωσα οτι διαβάζεται άνετα. Αλλά ομολογώ οτι θα το προτιμούσα μεγαλύτερο γιατί έχει πολύ ωραίο σχέδιο! Συμπλήρωση στην παρουσίαση γιατι τον Σεπτέμβρη του 2021 η εκδοτική κυκλόφορησε την Β έκδοση σε μεγαλύτερο μέγεθος (21 χ 28) όπου πραγματικά αναδυκνύει και καλύτερα το σχέδιο. Έχει άλλο εξώφυλλο από την Α έκδοση και 2-3 μικρές διαφορές μέσα ανευ σημασίας. Ο τόμος αυτός λοιπόν περιλαμβάνει τα εξής: Τα 5 άλμπουμ - Κάπου Ανάμεσα Στις Σκιές (2000) - Αρκτικό Έθνος (2003) - Κόκκινη Ψυχή (2005) - Μια Σιωπηλή Κόλαση (2010) - Aμαρίλο (2013) Τις 2 μικρές ιστορίες - Φτύνοντας Στον Ουρανό - Σαν τον Σκύλο Με Την Γάτα (2010) Μια πολυ όμορφη εισαγωγή από τον Jim Steranko Μικρές βιογραφιές των δημιουργων (μισή σελίδα η καθεμία) Και να γραψω και λίγα λόγια για την πλοκή κάθε άλμπουμ 1) Κάπου Ανάμεσα Στις Σκιές Ο ήρωας μας ερευνά τον θάνατο μιας διάσημης ηθοποιού. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος τόσο με την στυνομία όσο και τον υπόκοσμο. Ποιοι κρύβονται τελικά πίσω από αυτό το θάνατο ; 2) Αρκτικό Έθνος Ο ήρωας μας αναλαμβάνει να ερευνήσει την εξαφάνιση μιας νεαρής κοπέλας και σύντομα θα ανακαλύψει πως στην πόλη αυτή υπάρχει έντονος διαχωρισμός ανάμεσα σε άσπρα και μαύρα ζώα..... 3) Κόκκινη Ψυχή Ο ήρωας μας θα έρθει σε επαφή με ένα παλιό καθηγητή του και την παρέα του από διανοούμενους. Σύντομα θα ανακαλύψει οτι κάποιος θέλει να σκοτώσει τον καθηγητή και θα αρχίσει να ερευνά την υπόθεση. 4) Μια Σιωπηλή Κόλαση Η περιπέτεια αυτή θα φέρει τον ήρωα μας στην Νέα Ορλεάνη όπου θα του ανατεθεί να ερευνήσει την εξαφάνιση ενός ταλαντούχου μουσικου της τζαζ. 5) Aμαρίλο Ενώ ο ήρωας μας κάνει διακοπές αναλαμβάνει μια εύκολη δουλεια, να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο σε μια άλλη πολη. Όταν δυο επίδοξοι συγγραφείς κλέψουν αυτό το αυτοκίνητο ο ήρωας μας θα μπλεχτεί αναγκαστικά σε μια καινούρια περιπέτεια.
  2. Το νέο κόμικ άλμπουμ του ντετέκτιβ Μπλάκσαντ «Τα Πάντα Καταρρέουν (Δεύτερο Μέρος)» κυκλοφορεί στα ελληνικά γεμάτο ίντριγκα και ερωτήματα για το σήμερα. Το φθινόπωρο του 2023, η επιστροφή δύο ηρώων τάραξε ευχάριστα τα ευρωπαϊκά (και όχι μόνο) κόμικς: η επιστροφή του Αστερίξ στο άλμπουμ «Η Λευκή Ίριδα» και του Μπλάκσαντ στο 2ο μέρος της ιστορίας «Τα Πάντα Καταρρέουν». Ο νουάρ γάτος των κόμικς Από την πρώτη του εμφάνιση το 2003, ο μαύρος γατόμορφος ντετέκτιβ Τζον Μπλάκσαντ περιπλανιέται σε μια μεταπολεμική Αμερική ανθρωπόμορφων ζώων λύνοντας μυστήρια, αποδίδοντας δικαιοσύνη και μπλέκοντας σε αδιέξοδους έρωτες. Η σειρά συνδυάζει τα ανθρωπόμορφα ζώα των κόμικς και της Ντίσνεϊ (κάθε ζώο και τύπος ανθρώπου) με τη νουάρ αισθητική και με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η διαφθορά, ο πυρηνικός φόβος κι ο μακαρθισμός, αποδομώντας το αμερικανικό όνειρο και αντανακλώντας σύγχρονα προβλήματα. Με το αριστουργηματικό σενάριο και σχέδιο των Ισπανών δημιουργών του, Juan Díaz Canales και Juanjo Guarnido, ο Μπλάκσαντ δικαίως χαρακτηρίστηκε «ο σπουδαιότερος ήρωας ευρωπαϊκών κόμικς του 21ου αιώνα». Το ελληνικό κοινό τον πρωτογνώρισε στο περιοδικό «9» της «Ελευθεροτυπίας». Το 2020 οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως τον επανέφεραν στα ελληνικά ράφια, με έναν συγκεντρωτικό τόμο των ιστοριών του σε μετάφραση Γαβριήλ Τομπαλίδη. Το 2021 κυκλοφόρησε στη Γαλλία το πρώτο μέρος της νέας ιστορίας «Τα Πάντα Καταρρέουν», η οποία ολοκληρώθηκε με το δεύτερο μέρος της τον περασμένο Νοέμβριο. Και τα δύο μέρη κυκλοφορούν στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως σε μετάφραση Τατιάνας Ραπακούλια. Οι δύο δημιουργοί επέστρεψαν στον ήρωά τους οκτώ χρόνια μετά το τελευταίο του κόμικ (αναμφίβολα η πιο αδύναμη από τις ιστορίες τους) παρουσιάζοντας μια περιπέτεια σε δύο μέρη, διπλάσια σε έκταση από τις προηγούμενες. Ένα επίφοβο comeback γεμάτο μεγάλες προσδοκίες, ένα στοίχημα που εν τέλει απέδωσε μία από τις καλύτερες περιπέτειες του ντετέκτιβ μέχρι σήμερα. Το πορτρέτο μιας μητρόπολης Στο πρώτο μέρος ο Μπλάκσαντ προσλαμβάνεται από τον Κένεθ Κλαρκ, πρόεδρο του συνδικάτου εργαζομένων του μετρό, για την προστασία του από έναν πληρωμένο δολοφόνο της μαφίας. Σύντομα ο πρωταγωνιστής καταλαβαίνει πως η υπόθεση είναι πολύ πιο περίπλοκη απ’ ότι φαίνεται και αποφασίζει από πείσμα να φτάσει ως το τέλος της. Το δεύτερο μέρος ξεκινά από το αγωνιώδες τέλος του πρώτου όταν ο φίλος του ντετέκτιβ, ρεπόρτερ Γούικλι, ενοχοποιείται για φόνο και ένας παλιός έρωτας εμφανίζεται στο προσκήνιο. Τα μυστήρια της ιστορίας λύνονται και όλα οδηγούνται σε ένα καταιγιστικό φινάλε. Όλη η ιστορία είναι ένα πορτρέτο της Νέας Υόρκης του ’50: ηθοποιοί που αγωνίζονται να μεταδώσουν την τέχνη τους, εργάτες του μετρό που παραγκωνίζονται από τα μεγάλα συμφέροντα και παλεύουν για την επιβίωσή τους, ο σκοτεινός ρόλος της μαφίας, οι υψηλές τάξεις που ενδιαφέρονται μόνο για το φαίνεσθαι και τον πλουτισμό τους ενώ ταυτόχρονα γυναίκες ανεξαρτήτως τάξης υποβαθμίζονται από άνδρες υψηλότερου κοινωνικού στάτους. Από τις υπόγειες σήραγγες μέχρι τις γέφυρες-λεωφόρους, όλη η πόλη είναι ένα μεγάλο ταμπλό συμφερόντων και συγκρούσεων: οι έχοντες που ποδοπατούν τους μη έχοντες. Βασικός ανταγωνιστής είναι ο εργολάβος Σόλομον, ο γερακόμορφος «πρωτομάστορας» της πόλης που οικοδομεί μια τιτάνια γέφυρα με το όνομά του, εξυπηρετώντας τις πλούσιες συνοικίες και υποβαθμίζοντας τον ρόλο του μετρό. «Το να γεμίσεις την πόλη με λεωφόρους και να εξαρθρώσεις το δίκτυο μαζικών μεταφορών δεν έχει καμία σχέση με ανάπλαση», λέει ο Κένεθ για τον Σόλομον – μια πρόταση τόσο οικεία στον Έλληνα αναγνώστη! Στόχος του να αφήσει ένα έργο που θα απαθανατίσει το όνομά του και δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα για να το πετύχει. «Η λήθη δεν είναι θέμα αξίας ή φιλοδοξίας, αλλά χρόνου (…) γιατί τελικά τα πάντα καταρρέουν» θα πει ο κυνικός μα πάντα με αίσθηση του δικαίου Μπλάκσαντ. Τα πάντα καταρρέουν; Πατριαρχία, ταξική πάλη, αστικοποίηση, συντροφικότητα, τα ζητήματα που θίγει το κόμικ είναι πολλά. Κι όμως συνδυάζονται αρμονικά χάρη στο συγγραφικό ταλέντο του Díaz Canalez που στήνει το πιο περίπλοκο νουάρ του έως τώρα. Σε αυτό συντελεί και το σχέδιο του Guarnido που παραμένει σε τρομερά ύψη και βυθίζει τον αναγνώστη στη ζωόμορφη πόλη του και στις μαγευτικές του ακουαρέλες. Οι Ισπανοί δημιουργοί παραδίδουν ξανά ένα πολυεπίπεδο, αγωνιώδες και επίκαιρο μυστήριο το οποίο – άθελά του – θυμίζει τόσο έντονα σκηνικά της Ελλάδας των μεγαλοεργολάβων, των αντεργατικών πολιτικών και των δημόσιων έργων που καταρρέουν! Το άλμπουμ διαβάζεται απνευστί, απαραίτητα όμως μετά την ανάγνωση του πρώτου μέρους του. Το κόμικ «Blacksad #7 – Τα Πάντα Καταρρέουν (Δεύτερο Μέρος)» κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Όπως λοιπόν προοικονομεί ο τίτλος τίποτα δεν μένει αναλλοίωτο στην αλήθεια και στον χρόνο: τα πάντα καταρρέουν. Το μόνο που δεν καταρρέει ακόμα είναι το φλογερό δίδυμο Díaz Canalez – Guarnido που κρατά ψηλά την ποιότητά του εδώ και 20 χρόνια. Ακόμα κι αν αργήσει μια νέα ιστορία του, ο Μπλάκσαντ σίγουρα επέστρεψε! Και το σχετικό link...
  3. Τιμή εφημερίδας (ως ένθετο): 4,25 ευρώ Πήρα και εγώ την έκδοση για την οποία μιλάτε στο φόρουμ τον τελευταίο καιρό. Με ψήσατε. Είχα πάρει το Εκουατόρια που δυστυχώς δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα. Η νέα έκδοση είναι εξίσου καλαίσθητη αλλά και κινείται στην ίδια ποιότητα και μέγεθος. Ένα μπράβο στον Λεωκράτη και στην εκδοτική Λογικά θα τσιμπήσω και τα υπόλοιπα. Θα δούμε... Πάντως πολύ θετική εντύπωση μου έκανε ότι πρόκειται για αδημοσίευτη ιστορία στην Ελλάδα. Πληροφορία για το εσωτερικό που ρώτησε ο germ: Πέρα από το κόμικ το τεύχος είχε 1 σελίδα σχολιασμό, 1 σελίδα εισαγωγική και στο πίσω μέρος αυτής σχεδιάκια του Κόρτο. Όσο για αρίθμηση, θα πω ότι έψαξα να βρω και στην αρχή δεν είδα κάτι αλλά άμα κοιτάξεις καλά πάνω στη ράχη βλέπεις το νούμερο 1. Άρα από ότι φαίνεται θα είναι σειρά η έκδοση. Όμορφο και το εξώφυλλο Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo, Βασιλεύς των Κόμικς, φλοκ & GreekComicFan.
  4. Τιμή Καταλόγου: 14€ . Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς μας έκανε ενα ωραίο χριστουγεννιάτικο δώρο, μία έκπληξη που δεν την περιμέναμε. Μακριά από τους συνηθισμένους Ιταλούς ήρωες διαλέγει έναν Ισπανόφωνο γνώριμο μας χαρακτήρα με ολοκαίνουργια περιπέτεια, τον Κόρτο Μαλτέζε. Ο Κόρτο Μαλτέζε, ο θρυλικός περιπλανώμενος ναυτικός που έχει αναγάγει σε τέχνη το ''ζην επικινδύνως'', επιστρέφει με ένα graphic novel που θα σας οδηγήσει σε ένα αξέχαστο ταξίδι! Η πρώτη Σταυροφορία, η ιστορία ενός μαγικού καθρέφτη και ένα μυθικό βασίλειο μεταξύ Αφρικής και Ινδίας, οδηγούν τον Κόρτο Μαλτέζε σε ένα ταξίδι αναζήτησης που αρχίζει από τη Βενετία και περνά από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί συναντά τον φίλο του ποιητή, Κ.Π. Καβάφη, μέσα σε ένα ασταθές και βίαιο πολιτικό περιβάλλον. Ο Καβάφης τον βοηθά στη συνέχιση της αναζήτησής του και ο Κόρτο Μαλτέζε σώζει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Λαθρέμποροι, στρατιωτικοί, επαναστάτες και η γοητεία της Αφρικής, οδηγούν τον Κόρτο Μαλτέζε στη συγκλονιστική κατάληξη της ιστορίας και στην κατανόηση του πραγματικού νοήματός της. Αυτή είναι η υπόθεση του graphic novel ''Εκουατόρια'', με ήρωα τον Κόρτο Μαλτέζε, των J. D. Canales (σενάριο) κ’ R. Pellejero (σχέδιο & χρώμα). Ο «μικρός Μαλτέζος», δημιούργημα του σπουδαίου Hugo Pratt (1927 - 1995), έζησε σημαντικά ιστορικά γεγονότα και συνάντησε μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της εποχής του. Είναι δε ένας ήρωας που ενσαρκώνει τον σκεπτικισμό του δημιουργού του σε θέματα πολιτικής, θρησκείας και εθνικών διαφορών. Ο Κόρτο Μαλτέζε, όχι τυχαία, στιγμάτισε ανεξίτηλα τα κόμικς των περασμένων δεκαετιών! Το άλμπουμ συνοδεύεται με ένα αφιέρωμα του Λευτέρη Ταρλαντέζου για τον Κόρτο Μαλτέζε και τον δημιουργό του, Hugo Pratt (1927 - 1995). ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
  5. Ο θρυλικός ήρωας του Ούγκο Πρατ ζωντανεύει μέσα από την πένα του Ισπανού διαδόχου του, Χουάν Ντίαθ Κανάλες, ο οποίος φέρνει τα κλασικά κόμικς στη νέα εποχή και μιλάει στο «Κ» με αγάπη και σεβασμό για τις ιστορίες που μας μεγάλωσαν. Ο Χουάν Κανάλες «Ποια βιβλία έχουν μια θέση στη μνήμη σας;» Αυτή την ερώτηση έθεσε η εφημερίδα Le Monde και από τις απαντήσεις 17.000 Γάλλων προέκυψε η λίστα των 100 βιβλίων του 20ού αιώνα, η οποία δημοσιεύτηκε την άνοιξη του 1999. Ανάμεσα στα μυθιστορήματα του Καμί, του Τζόις και του Προυστ, βρίσκεται και το όνομα του Ιταλού κομίστα Ούγκο Πρατ με την Μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας, την πρώτη περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Il Sergente Kirk στο τέλος της δεκαετίας του ’60 και κυκλοφόρησε ως αυτοτελής ιστορία λίγα χρόνια αργότερα. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή, έχει την ίδια ηλικία με τον Χουάν Ντίαθ Κανάλες, τον Ισπανό δημιουργό στον οποίο ανατέθηκε από το ίδρυμα που διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Πρατ να συνεχίσει τον μύθο των ιστοριών του. «Είναι τεράστια η ευθύνη, αλλά ευτυχώς η χαρά και ο ενθουσιασμός αυτής της αποστολής υπερτερούν», μου λέει ο ίδιος και σχολιάζει τη «γενναιοδωρία» του Πρατ να «αφήσει ανοιχτή την πόρτα για τους επόμενους». Ξεκινάμε την κουβέντα από το προφανές. Διάβαζε Κόρτο Μαλτέζε μικρός; «Ήμουν 14 χρονών όταν τον ανακάλυψα, ενώ έψαχνα παλιά κόμικς με τον μεγάλο μου αδερφό. Στην αρχή δεν μου άρεσε». Γιατί; «Μου φαινόταν πολύ “φλύαρο” και όχι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένο. Τότε προτιμούσα πολύχρωμες εικόνες και απλές ιστορίες και απέφευγα να τον διαβάσω. Όταν τελικά το έκανα, ερωτεύτηκα το σύμπαν του Πρατ για πάντα». Με θητεία στο animation και έχοντας στο βιογραφικό του το παγκόσμιο μπεστ σέλερ Blacksad, μια σειρά graphic novel με ήρωα μια ανθρωπόμορφη γάτα σε νουάρ στιλ Ρέιμοντ Τσάντλερ, ο Κανάλες έχει πλέον ολοκληρώσει τρεις καινούργιες ιστορίες με τον Κόρτο Μαλτέζε, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή Ρουμπέν Πεγεχέρο, οι οποίες κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Μάλιστα το Εκουατόρια επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε μια εμπλουτισμένη έκδοση. Ο Κόρτο Μαλτέζε σχεδιασμένος από τον Ρουμπέν Πεγεχέρο, πιστό αντίγραφο του ήρωα που δημιούργησε στο τέλος της δεκαετίας του ’60 ο Ούγκο Πρατ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ Ο Κόρτο Μαλτέζε λοιπόν. Γιος μιας Τσιγγάνας από τη Σεβίλλη και ενός ναυτικού από την Κορνουάλη, γεννήθηκε στη Βαλέτα, στην καρδιά της Μεσογείου, παιδί της θάλασσας και του fin de siècle, με έμφυτη λαχτάρα για περιπέτεια. Στις ιστορίες τον γνωρίζουμε ενήλικο, σε τυχαίες στιγμές των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ο κόσμος του είναι ένας χαμένος κόσμος, είναι ο κόσμος του χθες όπως θα έλεγε ο Τσβάιχ, αλλά πώς συνδέεται με το παρόν; Πώς γίνεται επίκαιρος 100 χρόνια μετά; «Ένας καλός φίλος και σπουδαίος μελετητής του Κόρτο Μαλτέζε, ο κομίστας Άνχελ ντε λα Κάγιε, λέει πως κάθε φορά που γράφουμε για κάτι ιστορικό και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν, μιλάμε τελικά για το παρόν μας. Ο Κόρτο Μαλτέζε δεν νομίζω ότι αποτελεί εξαίρεση». Το εξώφυλλο από το Εκουατόρια Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 υπήρξε βασικό στοιχείο στην κουλτούρα της κομίστικης κοινότητας, ειδικά στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα έγινε ένα σύμβολο με τεράστια αισθητική (και εμπορική) αξία. Συζητάμε τι τον έκανε τόσο επιτυχημένο. «Υπάρχουν πολλοί λόγοι», λέει ο Κανάλες. «Πρώτα απ’ όλα, ο Κόρτο Μαλτέζε είναι κάποιος που όλοι θα ήθελαν να έχουν φίλο: είναι έξυπνος, κουλ, αστείος και πιστός. Επίσης, ζει περιπέτειες σε εξωτικά μέρη, σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, γεγονός που εξάπτει τη φαντασία μας. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι ιστορίες του είναι γεμάτες λογοτεχνία, πολιτισμό, μαγεία, πολιτική και ιστορία». Καρέ από το Εκουατόρια, συγκεκριμένα από τη συνάντηση του Κόρτο με τον Καβάφη. Στο Εκουατόρια ο Κόρτο φτάνει κάποια στιγμή στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και προς μεγάλη μου έκπληξη τον βλέπω να συναντάει τον φίλο του, όπως λέει, Κωνσταντίνο Καβάφη. «Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη γνώση για την ποίηση του Καβάφη μέχρι που έγραψα το σενάριο», λέει ο Κανάλες. «Ευτυχώς πλέον έχω αποκτήσει αρκετή εξοικείωση. Είναι το υπέροχο πλεονέκτημα του να είσαι αφηγητής μιας ιστορίας, μαθαίνεις συνέχεια». Εν προκειμένω φαίνεται ότι έμαθε αρκετά, φτάνοντας στο σημείο να σχολιάσει τις εκδοτικές πρακτικές του ποιητή (που δεν δημοσίευε τα ποιήματά του), ενώ παραθέτει στίχους από το ποίημα Η πόλις και, παραδόξως, ένας από αυτούς («Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα βρεις άλλες θάλασσες») δένει αρμονικά με την αίσθηση του ανεκπλήρωτου που έχει ο μονίμως εν κινήσει Κόρτο Μαλτέζε. Όλες οι παλιές και νέες ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Ο ΚΟΡΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ Διαβάζοντας τα καινούργια κόμικς, και με σημαντική χρονική απόσταση από τις τελευταίες ιστορίες του Πρατ, δεν βρίσκω σημαντικές διαφοροποιήσεις ούτε στο σχέδιο ούτε στο ύφος της αφήγησης. Ο Κανάλες και ο Πεγεχέρο έχουν σεβαστεί το υλικό τους και έχουν προχωρήσει «ξεπατικώνοντας» τις βασικές αρχές. Αυτό που ίσως αλλάζει είναι ότι ο ρομαντικός μποέμ ήρωας του Πρατ στον 21ο αιώνα προσλαμβάνεται ως ένα μετα-χίπστερ πρότυπο. Θα μπορούσε εύκολα να αφομοιωθεί από κάποιο αθηναϊκό μπαρ με τη βίντατζ αισθητική του, το τσιγάρο του, το επιλεκτικό του βλέμμα, τη στιλιζαρισμένη κοσμοπολίτικη ιδιοσυγκρασία και τις αρετές του μοντέρνου αντιήρωα. Επιστρέφοντας στην ιστορία του Εκουατόρια και στην Αλεξάνδρεια, εκτός από τον Καβάφη, ο Κόρτο γνωρίζει τον νεαρό Βρετανό πολιτικό Γουίνστον Τσόρτσιλ που επισκέπτεται την πόλη – μάλιστα του σώζει τη ζωή. Αυτή ήταν μια πάγια σεναριακή τακτική του Πρατ, ο οποίος έβαζε τον ήρωά του να συναντιέται με ένα σωρό υπαρκτά πρόσωπα της εποχής του, από τον Χέμινγουεϊ μέχρι τον Στάλιν. Αυτή την ανάμειξη μυθοπλασίας και πραγματικότητας ο Κανάλες τη συνεχίζει στις νέες ιστορίες, αλλά την εφαρμόζει και στο Blacksad. «Πράγματι», παραδέχεται. «Ως αναγνώστης πάντα θαύμαζα τον τρόπο που ο Πρατ συνδύαζε τη μυθοπλασία με ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα. Είναι ένα είδος αφήγησης που προσπαθώ να χρησιμοποιώ κι εγώ. Η ιδέα στο Blacksad ήταν να αναμείξω τον μύθο, ένα από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά είδη, με το νουάρ, ένα από τα σύγχρονα». Αυτή τη στιγμή ετοιμάζει παράλληλα το έβδομο Blacksad, ένα βιογραφικό graphic novel για την Αμερικανίδα μουσικό Τζούντι Σιλ, μια κομίστικη sci fi περιπέτεια και φυσικά έναν ακόμα Κόρτο Μαλτέζε, τον τέταρτο δικό του – και το ταξίδι συνεχίζεται. Και το σχετικό link...
  6. Η σκοτεινή αστυνομική κινηματογραφία και η νουάρ λογοτεχνική αφήγηση συνδυάζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε μια σειρά κόμικς με ανθρωπόμορφα ζώα (ή ζωόμορφους ανθρώπους;). Κι ένας γάτος-ντετέκτιβ λύνει μυστήρια και πασχίζει να βγει από τα προσωπικά του αδιέξοδα σε μια βαριά πολιτική ατμόσφαιρα. Το Blacksad κυκλοφόρησε πρώτη φορά πριν από είκοσι χρόνια και δημιούργησε αμέσως αίσθηση τόσο λόγω του πολυεπίπεδου σεναρίου του Juan Diaz Canales, που αν και εκμεταλλεύεται όλες τις παραδόσεις του νουάρ κατορθώνει να ξεπερνά τις κλασικές συμβάσεις, όσο και λόγω των εκπληκτικών σχεδίων του Juanjo Guarnido, που καταφέρνει να κινείται ιδανικά ανάμεσα στο σοβαρό και το κωμικό. Δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο κόμικς που έχει ως θέμα του μια αστυνομική, σκοτεινή ιστορία με κεντρικό χαρακτήρα κάποιον λιγόλογο ντετέκτιβ και σίγουρα δεν πρωτοτυπεί ως προς την επιλογή των δημιουργών του να παρουσιάσουν τα πρόσωπα της πλοκής με τη μορφή ζώων. Ο ανθρωπομορφισμός των γάτων, των σκύλων, των πουλιών, των ερπετών και των άλλων ζώων της σειράς ή ο ζωομορφισμός των αστυνομικών, των μοιραίων γυναικών, των αριστοκρατών, των πολιτικών, των εγκληματιών είναι ένα τέχνασμα που έχει εφαρμοστεί στα κόμικς από τα πρώτα τους βήματα και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι σήμερα μια συνήθη πρακτική. Ζώα που μιλούν υπήρχαν στα κόμικς από τα πρώτα κιόλας χρόνια του εικοστού αιώνα, με τις γάτες να έχουν την πρωτοκαθεδρία: η «Krazy Kat» του George Herriman ερωτευόταν παράφορα αλλά και ατελέσφορα έναν μοχθηρό ποντικό, αργότερα ο «Fritz the Cat» του Robert Crumb πρωτοστατούσε στο ανατρεπτικό underground κίνημα και ακόμα πιο μετά ο Mooch από το «Mutts» του Patrick McDonnell μαζί με τον σκυλάκο φίλο του, Earl, «δίδασκαν» απλότητα, καλοσύνη και αγάπη. Ακόμα πιο εμφατικά, στο «Maus» του Art Spiegelman οι ναζί παρουσιάζονταν ως γάτες, οι Εβραίοι ως ποντίκια, οι Αμερικανοί ως σκυλιά, οι Γάλλοι ως βάτραχοι και οι Πολωνοί ως γουρούνια σε μια σπαρακτική εκδοχή του Ολοκαυτώματος, που υμνήθηκε για τη δύναμή της αλλά κατηγορήθηκε και για τις πιθανώς στερεοτυπικές απεικονίσεις της. Στην παράδοση αυτή των ζώων που μιλούν και συμπεριφέρονται ως άνθρωποι πάτησαν οι Canales και Guarnido. Και μάλιστα επεκτείνοντας την πανίδα από τα τετριμμένα σκυλάκια, γατάκια και ποντικάκια σε ζούγκλα ολόκληρη, καθώς στις ιστορίες τους συμμετέχουν κάθε λογής ζώα, αρκούδες, σαύρες, κουκουβάγιες, άλογα κ.λ.π. Διατηρώντας σε μεγάλο βαθμό τα στερεότυπα παρόμοιων εγχειρημάτων του παρελθόντος αλλά περιέργως, χωρίς ποτέ να γίνονται ενοχλητικοί ή να μπορεί να τους αποδώσει κάποιος ρατσιστικά κίνητρα ή ισοπεδωτικές γενικεύσεις. Το επισημαίνει εύστοχα και ο θρύλος των αμερικανικών κόμικς Jim Steranko στο εισαγωγικό του σημείωμα: «Το Blacksad απογειώνει το είδος σε άλλο επίπεδο. Αντί για ζώα που συμπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι, η προσέγγιση των δημιουργών βασίζεται σε ανθρώπους που μοιάζουν με ζώα. Ποιος δεν έχει ταυτίσει έναν οποιονδήποτε βιβλιοθηκάριο με πουλί ή κάποιον οικοδόμο με αρκούδα ή μια γριά θεία με αγελάδα; Με τη ζωοποίηση των χαρακτήρων τους οι Guarnido και Canales προσκαλούν τους αναγνώστες να εισχωρήσουν σε ένα σύμπαν όπου τα ζώα δεν είναι και τόσο αστεία – κάτι που μπορούν εύκολα να αποδεχτούν, μιας και πρόκειται για μια σύλληψη που μαγεύει με τη μαεστρική εκτέλεσή της, κάτι αντίστοιχο με το “Dinotopia” του James Gurney ή το “Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ;” του Bob Zemeckis». Η επιτυχία των δύο Ισπανών δημιουργών οφείλεται λοιπόν εν πολλοίς στο ότι δεν κατατάσσουν τους ανθρώπους με εθνικά, ταξικά, φυλετικά ή άλλα χαρακτηριστικά ώστε με βάση αυτά να επιλέξουν κάποιο είδος ζώου και να κάνουν μια απλουστευμένη γενίκευση, αλλά λειτουργούν αντίστροφα: επιλέγουν τη μορφή του ζώου με την οποία θα αποδοθεί κάποιος άνθρωπος με βάση τον χαρακτήρα του, την ιδιοσυγκρασία του, τον τρόπο συμπεριφοράς του, τις επιλογές που έκανε ο ίδιος για τη ζωή του και όχι με βάση κάποια ακούσια ταυτότητά του. «Στον κόσμο του Blacksad οι χαρακτήρες, σε γενικές γραμμές, αδιαφορούν για τις ζωολογικές διαφορές τους καθώς ο λόγος που έχουν επιλεχθεί για την ιστορία σχετίζεται με τη φύση τους και την προσωπικότητά τους. Στον παρατηρητικό αναγνώστη είναι σχεδόν αδύνατο να μη διακρίνει ομοιότητες της γοητευτικής Laureen Bacol με τη Natalia Wilford ή του εύσωμου Ernie Borgnine με τον Jake Ostiombe ή του πανούργου James Woods με τη σαύρα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ακόμα και ο πιο ασήμαντος χαρακτήρας απεικονίζεται με τρόπο που να αντανακλά τον εσωτερικό κόσμο του – κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα είδος εμφανούς συμβολισμού. Ή απλά μια τυποποίηση στους χαρακτήρες» προσθέτει ο Jim Steranko. Η εξαιρετική έκδοση του πολυβραβευμένου (δύο βραβεία Eisner και τρεις ακόμη υποψηφιότητες, βραβείο σχεδίου στην Ανγκουλέμ κ.ά.) διεθνούς best seller, που έχει ήδη μεταφραστεί σε 25 γλώσσες, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως (μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης) περιλαμβάνει όλα τα άλμπουμ του Blacksad που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα και συγκεκριμένα τα «Κάπου ανάμεσα στις σκιές» (2000), «Αρκτικό έθνος» (2003), «Κόκκινη ψυχή» (2005), «Μια σιωπηλή κόλαση» (2010), «Αμαρίλο» (2013). Σε αυτά γίνονται προοδευτικά ξεκάθαρες και σαφείς η σχέση και η πρόθεση σχέσης του σεναριογράφου του με την αστυνομική λογοτεχνία κολοσσών όπως ο Ντάσιελ Χάμετ και ο Ρέιμοντ Τσάντλερ αλλά, παράλληλα, και η βαθιά γνώση του σχεδιαστή του γύρω από τις νουάρ εικονοποιίες όσο και οι διαρκείς αναφορές του σε γνωστές εικόνες της ιστορίας της τέχνης (για παράδειγμα οι Χορεύτριες του Ντεγκά και η Δημιουργία του Αδάμ του Μικελάντζελο στο «Κάπου ανάμεσα στις σκιές», ένας χαρακτήρας που παραπέμπει στον Μαρκ Ρόθκο και ο Χίτλερ ως γάτα που παραπέμπει στον Art Spiegelman στην «Κόκκινη ψυχή», ένας αλλιώτικος Μπάτμαν στο «Αρκτικό έθνος» κ.ά.). Κι όλα αυτά σε μια διόλου ουδέτερη ιστορία αλλά αντιθέτως, σε μια βαθύτατα πολιτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα: στο «Αρκτικό έθνος» γίνεται αναφορά σε ακροδεξιούς ρατσιστές που υποκινούν τη ρατσιστική βία ενώ η Κου Κλουξ Κλαν σκοτώνει και βασανίζει τους φυλετικούς της αντίπαλους, σε μια από τις «Μικρές ιστορίες», ο Blacksad τα βάζει με τον Θείο Σαμ και όσα η μορφή του συμβολίζει περί ιμπεριαλισμού, πολέμου κ.λ.π., στην «Κόκκινη ψυχή» στο επίκεντρο βρίσκεται ο κίνδυνος του πυρηνικού ολέθρου λόγω της ανευθυνότητας των μεγάλων δυνάμεων και στο «Αμαρίλο», σημαντική είναι η παρουσία ενός ποιητή που παραπέμπει άμεσα στον Άλεν Γκίνσμπεργκ κ.ά. Ο Blacksad όμως ποτέ δεν φανερώνει ανοιχτά τις πολιτικές του προτιμήσεις. Όπως κάθε κινηματογραφικός ή λογοτεχνικός ντετέκτιβ που σέβεται τις παραδόσεις παραμένει λακωνικός και αινιγματικός. Προτιμά να παρατηρεί και να σκέφτεται παρά να μιλά. Κάποιες φορές όμως δεν κρατιέται και φανερώνει τον πραγματικό του εαυτό. Όπως όταν ο ρατσιστής αστυνομικός που τον έχει συλλάβει του κάνει ηθικό κήρυγμα: «Εσείς οι βρομιάρηδες δεν σεβόσαστε τίποτα πια. Ούτε την ιεραρχία, ούτε την ξένη περιουσία, ούτε τις ηθικές αξίες. Όπου πηγαίνετε φέρνετε μπελάδες… Και αναρχία. Και δεν υπάρχει τίποτα που να ενοχλεί περισσότερο έναν άνθρωπο του νόμου σαν και μένα από έναν βρομοαναθεματισμένο αναρχικό» του λέει οργισμένος ο αστυνομικός. Και ο Blacksad ως ανεξάρτητος ιδιωτικός ντετέκτιβ, του απαντά με την επιτομή των απόψεών του και της στάσης ζωής του: «Λοιπόν, δεν συμμεριζόμαστε όλοι τις απόψεις σας για τον νόμο…». Και το σχετικό link...
  7. Κάθε ιστορία του Ούγκο Πρατ με πρωταγωνιστή τον δίκαιο και ευάλωτο τυχοδιώκτη ναυτικό Κόρτο Μαλτέζε ήταν ένα ταξίδι σε έναν από τους πολλούς και διαφορετικούς, υπό διαμόρφωση ή υπό κατάρρευση, «κόσμους» των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Οι διάδοχοί του, Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero, συνεχίζουν επάξια το έργο του με μια βαθιά πολιτική ιστορία στον παγωμένο Βορρά. Η απόφαση των Ισπανών δημιουργών Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero να «αναμετρηθούν» με έναν ογκόλιθο των παγκόσμιων κόμικς, τον Ούγκο Πρατ, και να αναλάβουν τις τύχες του πιο διάσημου χαρακτήρα του, του Κόρτο Μαλτέζε, φιλοτεχνώντας νέες ιστορίες με αυτόν ως πρωταγωνιστή ήταν ιδιαίτερα τολμηρή και έκρυβε αμέτρητα ρίσκα. Δυο άλμπουμ μετά, κρίνεται και ως απολύτως επιτυχημένη. Εξίσου τολμηρή ήταν και η απόφαση των εκδόσεων Μικρός Ήρως να κυκλοφορήσουν αυτές τις ιστορίες στην Ελλάδα και μάλιστα με μικρή σχετικά χρονική απόσταση από την πρώτη τους έκδοση στη Δυτική Ευρώπη. Η πρώτη περιπέτεια των Canales και Pellejero που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα ήταν το «Εκουατόρια», με τον Κόρτο Μαλτέζε να συναντά τον Καβάφη στην Αλεξάνδρεια και να περιπλανιέται στην αφρικανική ήπειρο. Η δεύτερη, που κυκλοφόρησε σε δύο μέρη τον περασμένο Απρίλιο με τίτλο «Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου» (μετάφραση: Ντίνα Φατούρου) και είναι η πρώτη κατά σειρά που δημιούργησαν οι Ισπανοί καλλιτέχνες το 2015, βρίσκει τον εμβληματικό ναυτικό στον Αρκτικό Κύκλο του 1915, εκεί όπου συγκεντρώνονται τυχοδιώκτες απ’ όλο τον κόσμο σε αναζήτηση χρυσού και πετρελαίου, φαλαινοθήρες, επιστήμονες, εξερευνητές, έμποροι όπλων, Άγγλοι, Αμερικανοί και Ιρλανδοί, στρατιώτες και στρατοί που διεκδικούν εδάφη. Κι όλα αυτά στον τόπο των Ινουίτ που βλέπουν τη γη τους να καταστρέφεται. «Οι λευκοί είμαστε κατάρα για τους Ινουίτ! Οι ιθαγενείς αποδεκατίστηκαν από τις αρρώστιες που έφεραν τα αμερικανικά φαλαινοθηρικά!» ομολογεί ο Κόρτο Μαλτέζε, αλλά είναι ένας από τους ελάχιστους «εισβολείς» που έχει φιλικές διαθέσεις απέναντι στους ντόπιους και σέβεται τον τόπο που τον φιλοξενεί. Οι υπόλοιποι βρίσκονται εκεί για να κερδίσουν κάτι. Αλλά δεν θα το καταφέρουν εύκολα. Με ηγέτη και καθοδηγητή τον Ουλκουρίμπ, έναν τυφλωμένο από το δικαιολογημένο μίσος Ινουίτ, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας ως εξωτικό ανθρώπινο έκθεμα στην Ευρώπη αλλά κατάφερε να μορφωθεί και τώρα διαβάζει και θαυμάζει τον Ροβεσπιέρο και τη σωφρονιστική τρομοκρατία, στήνονται και γυαλίζονται οι γκιλοτίνες. Και οι γκιλοτίνες κόβουν κεφάλια. Ο Κόρτο Μαλτέζε, με ένα γράμμα του αδελφικού του φίλου Τζακ Λόντον να τον συντροφεύει, θα καταφέρει κι αυτή τη φορά να τα βγάλει πέρα, να σωθεί από κάθε δύσκολη κατάσταση και να σώσει όσους, αδύναμους κι αβοήθητους, χρειάζονται τη βοήθειά του κόντρα στους ισχυρούς και στα όπλα τους. Έτσι ώστε να συνεχίσει τα μακρινά ταξίδια του σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους, σε κάθε μέρος που γραφόταν η Ιστορία. Η επιτυχία των δυο πρώτων ιστοριών του Κόρτο Μαλτέζε μετά το θάνατο του πνευματικού του πατέρα, Ούγκο Πρατ, εγγυάται ότι οι άξιοι διάδοχοί του, Juan Diaz Canales και Ruben Pellejero θα εξακολουθήσουν για πολύ καιρό ακόμα να δίνουν ζωή και περιπέτειες στον μοναδικό και τόσο διαφορετικό ήρωα. Και το σχετικό link...
  8. Άρθρο από το τελευταίο τεύχος της λογοτεχνικής εφημερίδας. Υπόψιν, ότι περιέχει ορισμένα λάθη (πχ εκδόθηκαν στα ελληνικά 3 τεύχη Μπλάκσαντ και όχι 2, όπως αναφέρει)
  9. Ο τυχοδιώκτης ναυτικός Κόρτο Μαλτέζε υπήρξε εμβληματική μορφή των κόμικς. Αφοσιωμένος σε μια αέναη αναζήτηση εμπειριών στα πέρατα του κόσμου και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης προς τους όπου γης καταπιεσμένους, επιστρέφει για μια νέα περιπέτεια που σέβεται και τιμά τον εμπνευστή του και μεγάλο παραμυθά, Ούγκο Πρατ. Όταν έχεις να αναμετρηθείς καλλιτεχνικά με κάτι τόσο σπουδαίο και μεγάλο όσο το σαγηνευτικό και μαγικά περιπετειώδες σύμπαν των ιστοριών του Ούγκο Πρατ, με πρωταγωνιστή τον Κόρτο Μαλτέζε, είναι ύψιστο λάθος να αισθανθείς ανταγωνιστικά. Αντιθέτως, οφείλεις να αντιμετωπίσεις τον δάσκαλο με τον προσήκοντα σεβασμό και τον χαρακτήρα με συνέπεια και ευθύνη. Αλλά και να βάλεις τη δική σου σφραγίδα. Οι Ισπανοί δημιουργοί Juan Diaz Canales (σενάριο) και Ruben Pellejero (σχέδια) τα καταφέρνουν περίφημα σε όλα. Το 2015, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Ιταλού καλλιτέχνη (1927-1995), που ήταν ήδη πάρα πολλά για να απέχει ένας τόσο σημαντικός ήρωας όσο ο Κόρτο Μαλτέζε από τον κόσμο των κόμικς, τόλμησαν να στήσουν μια δική τους ιστορία με τίτλο «Sous Le Soleil De Minuit» (Κάτω από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου) και κεντρικό χαρακτήρα τον λιγομίλητο και δωρικό, τολμηρό ναυτικό. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και οι κριτικές αποθεωτικές. Δύο χρόνια μετά, οι Canales και Pellejero το ξανατολμούν με μια ακόμα πιο σύνθετη και πολυεπίπεδη ιστορία με τον λακωνικό τίτλο «Εκουατόρια» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, μετάφραση: Ντίνα Φατούρου). Το αποτέλεσμα είναι και πάλι εντυπωσιακό. Η ιστορία ξεκινά από την πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία με μια καμηλοπάρδαλη να τρέχει στους δρόμους και τους καραμπινιέρους να την καταδιώκουν με τα όπλα τους. Και συνεχίζεται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ο Κόρτο επισκέπτεται την ελληνική κοινότητα για να συναντήσει τον φίλο του, Κώστα Καβάφη, την ώρα που αυτός απαγγέλλει το ποίημά του «Η Πόλις». Ο Έλληνας ποιητής ενημερώνει τον ναυτικό για την εκρηκτική πολιτική κατάσταση στην Αίγυπτο και προσφέρεται να τον βοηθήσει στην αναζήτηση του μαγικού καθρέφτη. Ένας ακόμη Έλληνας, ο Μανώλης, υπό το βλέμμα τριών μαυροφορεμένων κι αμίλητων γυναικών σε έναν σκοτεινό χώρο διακοσμημένο με όπλα («Ο πατέρας μου! Ένας μεγάλος άντρας και σπουδαίος Έλληνας πατριώτης! Αυτά τα όπλα τα χρησιμοποίησε για να εξοντώσει εκατοντάδες Τούρκους εχθρούς») θα τον βοηθήσει ύστερα από μια τραυματική γνωριμία. Σε ένα κλίμα έντασης και πολιτικής βίας, ο Κόρτο θα σώσει τον Ουίνστον Τσόρτσιλ από μια απόπειρα δολοφονίας («Ειλικρινά θα απορήσω αν αυτός ο άνθρωπος κάνει μεγάλη καριέρα στην πολιτική», λέει η νεαρή δημοσιογράφος έπειτα από μια συνέντευξη του Βρετανού πολιτικού) και γι’ αυτό θα επικηρυχθεί από τους φανατικούς. Η «απόδραση» θα τον οδηγήσει σε έναν ταραγμένο κόσμο γεμάτο λαθρέμπορους, στρατιωτικούς, επαναστάτες και καλλιτέχνες από την Ερυθρά Θάλασσα στη Ζανζιβάρη, στη Μομπάσα, στη Μάλτα, στις Πηγές του Νείλου, στα βάθη της Αφρικής, στην «Καρδιά του Σκότους», όπως θα έλεγε κι ο Τζόζεφ Κόνραντ, «φίλος» του Κόρτο από παλιά. Η κατάληξη αυτού του ταξιδιού, ενός ακόμη στην πλούσια «θητεία» αυτού του ακαταπόνητου τυχοδιώκτη, δεν θα είναι η Ιθάκη, την οποία αρνείται πεισματικά έστω και να προσεγγίσει, επιλέγοντας το αέναο ταξίδι χωρίς προορισμό. «Λακωνικός, φίλος με τους φίλους και εχθρός με τους εχθρούς, περιπλανιέται σε όλες τις ακτές και τα πελάγη αυτού του κόσμου αναζητώντας χαμένους θησαυρούς και μαγικά κλειδιά που λύνουν μυστήρια. Αν και προσπαθεί να είναι μάρτυρας στα γεγονότα, παίρνει πάντοτε το μέρος των καταπιεσμένων και των αδυνάτων, παραμένει πάντοτε πιστός στη φιλία και τον πολιτισμό κάθε λαού. Κινείται τα χρόνια 1900-1937. Αν και γεννήθηκε στη Μάλτα, μεγάλωσε με τη μητέρα του στην Κόρδοβα. Μια χειρομάντισσα φίλη της μητέρας του, του αποκάλυψε πως το χέρι του δεν έχει γραμμή της ζωής. Λίγο μετά, ο Κόρτο πήρε ένα ξυράφι και τράβηξε μια ευθεία γραμμή στο αριστερό του χέρι», σημειώνει ο Λευτέρης Ταρλαντέζος προλογίζοντας την ιδιαίτερα προσεγμένη ελληνική έκδοση και δίνοντας χρήσιμα βιογραφικά και περιγραφικά στοιχεία για το παρελθόν του ναυτικού αλλά και τη ζωή του δημιουργού του. Σύμφωνα με τον Πρατ «ο Κόρτο Μαλτέζε είναι μια απάντηση στον αγγλο-αμερικανικό ιμπεριαλισμό που κυριαρχεί στον κινηματογράφο, στα κόμικς, στη λογοτεχνία. Ένιωσα την ανάγκη να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα κοντινότερο σε μας, περισσότερο μεσογειακό, έναν χαρακτήρα ελεύθερο. Έπρεπε να εκφράσω μέσα από τις περιπέτειές του τον πόθο για ελευθερία σ’ αυτές τις μεγάλες χώρες της Νοτίου Αμερικής που ταξίδεψα. Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι το άθροισμα των εμπειριών μου όταν εγκατέλειψα την Ιταλία, το 1949, και διάλεξα την Αργεντινή σαν τη χώρα της ωρίμανσής μου, μετά από μια βενετσιάνικη παιδική ηλικία και μια αφρικανική νεότητα. Είναι αυτό που μου επέτρεψε να γίνω ένας πολίτης του κόσμου, γνωρίζοντας ανθρώπους που είχαν έρθει από τις τέσσερις γωνίες αυτού του κόσμου». Όλο αυτό το πλούσιο και πολυπολιτισμικό υπόβαθρο του Πρατ που αντανακλάται απόλυτα στις περιπέτειές του προσπαθούν και επιτυγχάνουν να αξιοποιήσουν οι Canales (σεναριογράφος μεταξύ άλλων του ιδιαίτερα επιτυχημένου νεονουάρ «Blacksad») και Pellejero (συνεργάτης πολλών σημαντικών ευρωπαϊκών περιοδικών και μεγάλων σεναριογράφων), έμπειροι και πολυβραβευμένοι αμφότεροι. Καταφέρνοντας παράλληλα να αναβιώσουν ένα saga που διακόπηκε απότομα με τον θάνατο του Pratt και απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να έχει ακόμη πολλές συνέχειες. Γιατί, όπως λέει και ο Κόρτο Μαλτέζε στην Εκουατόρια, ξεκινώντας την αναζήτηση των οστών του Εμίν Πασά: «Δεν μπορώ να βρω δύναμη να αρνηθώ την αποστολή». Την όποια αποστολή, συμπληρώνουμε εμείς, αρκεί να έχει μέσα της την περιπέτεια και το ταξίδι. Και το σχετικό link...
  10. οτι λεει ο τιτλος, τον Οκτωβριο του 2015, απο τον συγγραφέα του Blacksad, Juan Diaz Canales και τον Ruben Pellejero απο εδω
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.