Search the Community

Δεσπόζουν οι εικόνες του Alex Ross με τις συγκλονιστικές εκφράσεις των προσώπων, τις μπαρόκ συνθέσεις και τον φρενήρη τεμαχισμό των σελίδων. Τα δυο βιβλία με υπερήρωες που έχουν ασκήσει τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω μου – εξαιρουμένων των Watchmen και The Dark Knight τα οποία δεν είναι αμιγώς υπερηρωικά αλλά μάλλον αντι-υπερηρωικά – είναι σχεδιασμένα από τον ίδιο καλλιτέχνη, τον Alex Ross. Αναφέρομαι σε δυο εμβληματικά έργα των ‘90s, το Marvels σε σενάριο του Kurt Busiek και το Kingdom Come σε σενάριο του Mark Waid. Στο πρώτο, οι δυο δημιουργοί περιγράφουν τη γέννηση του σύμπαντος της Marvel και την εμφάνιση των πρώτων υπερηρώων σε μια σαστισμένη Νέα Υόρκη που παρακολουθεί άφωνη αυτά τα αλλόκοτα πλάσματα με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις και τις εκκεντρικές στολές. Στο δεύτερο, οι αποσυρμένοι και ηλικιωμένοι υπερήρωες της DC επιστρέφουν και αναλαμβάνουν εκ νέου δράση όταν οι επίγονοί τους χάνουν τον έλεγχο και απαρνούνται τις θεμελιώδεις αξίες της πρώτης γενιάς. Και στα δυο έργα δεσπόζουν οι εικόνες του Alex Ross με τις συγκλονιστικές εκφράσεις των προσώπων, τις μπαρόκ συνθέσεις, τον φρενήρη τεμαχισμό των σελίδων, τα χρώματα που συνοδεύουν αρμονικά τις συνειδητές εξάρσεις και υφέσεις του σεναρίου. Μέσω της καριέρας του και των έργων του τα τελευταία 30 χρόνια και στα δύο μεγαθήρια των κόμικς, την Marvel και την DC, ο Alex Ross έχει αποδείξει ότι αν και λατρεύει να σχεδιάζει υπερήρωες, προτιμά να το κάνει με το δικό του στυλ και να προσφέρει εκπλήξεις. Πολλές φορές με κίνδυνο να παρεξηγηθεί. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη «Μοιραία Συνάντηση» (εκδόσεις Anubis, μετάφραση: Ηλίας Τσιάρας) που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά σε σενάριο και σχέδια του Alex Ross. Η πρόσφατη δουλειά του αποτελεί μια επιστροφή στις ρίζες, έναν ύμνο στους FantastIc Four, τους πρώτους υπερήρωες των Stan Lee και Jack Kirby και ταυτόχρονα ένα ψυχεδελικό πανηγύρι χρωμάτων και σχημάτων που παραπέμπει στη δεκαετία του 1960 και τις απαρχές του σύμπαντος της Marvel. Μπορεί μετά από χρόνια να μη θυμόμαστε τη «Μοιραία Συνάντηση» για το σενάριό της – αποτελεί μια απλή, ίσως και προσχηματική, ιστορία όπως αυτές των πρώτων χρόνων των Fantastic Four – αλλά σίγουρα θα μείνει αξέχαστη για τα σχέδια αυτού του τεράστιου καλλιτέχνη που λέγεται Alex Ross. Και το σχετικό link...

Ο Μίστερ Φαντάστικ, η Αόρατη Γυναίκα, ο Ανθρώπινος Πυρσός και το Πράγμα ταξιδεύουν στην (άκρως επικίνδυνη) Αρνητική Ζώνη. Αν αγαπάς τα κόμικς, δεν μπορείς παρά να αγαπάς τη Marvel. Κι αν αγαπάς τη Marvel, δεν μπορείς παρά να αγαπάς τους Τέσσερις Φανταστικούς, την πρώτη Marvel-οικογένεια. Μάλιστα – για να το συνεχίσουμε –, αν αγαπάς τους Τέσσερις Φανταστικούς, δεν γίνεται παρά να έχεις τον Μπεν Γκριμ, το Πράγμα, στην καρδιά σου. Για πολλούς, αν μη τι άλλο, είναι ο #1 υπερήρωας όλων των εποχών, και μακράν ο πιο κουλ. Π.χ., για τον υπογράφοντα. Έτσι, εάν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, που στην ουσία είναι μία (Αν αγαπάς τα κόμικς), η είδηση ότι κυκλοφορεί ένα ολόκληρο graphic novel με μία νέα, χορταστική, απλωμένη σε 64 σελίδες, περιπέτεια των Τεσσάρων Φανταστικών, δεν μπορεί παρά να σε γεμίζει ευτυχία. Πόσο δε μάλλον όταν τη γράφει και τη σχεδιάζει ένας ζωντανός θρύλος των κόμικς, ο Άλεξ Ρος, κατά την πλειονότητα των κριτικών ο κορυφαίος όλων των εν ζωή κόμικς καλλιτεχνών στο υπερηρωικό πολυσύμπαν – και σίγουρα ένας σχεδιαστής με τόσο χαρακτηριστικό ύφος και τεχνοτροπία, που το όνομά του μοιάζει να είναι τυπωμένο πάνω σε κάθε του πάνελ, σε κάθε του σελίδα – και σε κάθε χαρακτήρα που σχεδιάζει. Ξεκινώντας από τους πρωτοποριακούς «Marvels» τρεις δεκαετίες πίσω (1993, 4 τεύχη, σενάριο Kurt Busiek), πριν πάει στην DC Comics για το «Kingdom Come» και τον Σούπερμαν (1996, 4 τεύχη, σενάριο Mark Waid), τον «Uncle Sam» (1997, 2 τεύχη, σενάριο Steve Darnall, Vertigo) και όλα τα άλλα, ο Ρος έχει «επιβάλει» αυτά τα τριάντα χρόνια διαρκούς και έντονης παρουσίας το προσωπικό του στιλ, που είναι ακριβές, συχνά φωτορεαλιστικό, πάντα εξόχως δυναμικό, και έξοχα χρωματισμένο, με αυτή την υπέροχη γκουάς παλέτα του. Ο Ρος δίνει ανθρώπινο υπόβαθρο στους ήρωές του, κάνοντάς τους ταυτόχρονα απτούς, «καθημερινούς», με έξοχες εκφράσεις δοσμένες με λεπτομέρεια και απλότητα, αλλά και ακραία εκρηκτικούς και «σούπερ δυνατούς» όποτε απαιτείται. Είναι πραγματικά one of a kind. Και φαίνεται. Εδώ τώρα, στο «Fantastic Four – Μοιραία συνάντηση» («Fantastic Four – Full Circle», κυκλοφορία στις ΗΠΑ προ έξι μόλις μηνών), κάνει στ’ αλήθεια ό,τι θέλει. Και αυτό που θέλει το αγαπάμε πολύ – γιατί έχει σημασία. Εδώ λοιπόν, σε ένα graphic novel που το γράφει επίσης αυτός ο ίδιος, παίρνει την απόλυτη ελευθερία να αποτίσει φόρο τιμής στις απαρχές της εποχής των κόμικς που αγαπήθηκε σχεδόν όσο καμία άλλη: της Silver Age (1956-1970). Ανατρέχει, έτσι, στο αρχείο του, ανασύρει το τεύχος #52 των Fantastic Four (Ιούνιος 1966) και διαβάζει εκεί την επική ιστορία «This Man… This Monster» των Stan Lee και Jack Kirby. Και τη διασκευάζει. Και το κάνει τόσο καλά, και με τόσο μεγάλη αγάπη στους μεγάλους δημιουργούς του παρελθόντος, τους πιονέρους. Μάλιστα, κάνει και κάτι ακόμη. Μολονότι αναφερθήκαμε στο σχέδιό του που είναι τόσο διακριτό, εδώ παίρνει μία απόσταση από τον… εαυτό του, ακριβώς για να «συνομιλήσει» με τη Silver Age (και βέβαια με τον Μεγάλο Παλαιό, Jack Kirby). Έτσι, υπό μία έννοια γεφυρώνει το παρελθόν και το παρόν – και το κάνει με έναν τρόπο γεμάτο σεβασμό και συγκίνηση. Ταυτόχρονα, οι διάλογοί του θα μπορούσαν άνετα να είχαν την υπογραφή τού Stan The Man Lee. Και όχι μόνο οι διάλογοι: ο Ρος δεν αφήνεται να παρασυρθεί από τις δυνατότητες (και τη γνώση) του μέσου, προσφέροντας στις νέες γενιές ένα κούφιο υπερθέαμα δράσης, ανατροπών και… εκρήξεων. Αντίθετα, χωρίς να κάνει καμία έκπτωση στην περιπέτεια, βάζει σε πρώτο πλάνο τους Τέσσερις Φανταστικούς: δηλαδή, όπως πάντα ήταν – γι’ αυτό, άλλωστε, τους αγαπήσαμε. Και το κάνει από το πρώτο (για την ακρίβεια: από το δεύτερο) πάνελ. Εκπληκτικό. Τα κόμικς της Marvel είχαν ανέκαθεν ψυχή. Κι αυτή σπαρταράει σε όλες τις σελίδες της «Μοιραίας συνάντησης». Το άλμπουμ (διαστάσεις: 16,5x21) κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis, που έχουν μία πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη κόμικς, σε μετάφραση του Ηλία Τσιάρα. Και το σχετικό link...

Σύνοψη βιβλίου: Σχολιασμός: Πρόκειται για μια αυτοτελή έκδοση της Justice League of America, με την υπογραφή του Alex Ross, όπου κυκλοφόρησε αρχικά σε 12 τεύχη από το 2005 μέχρι το 2007. Στην ιστορία βλέπουμε τους αγαπημένους μας ήρωες να έρχονται σε σύγκρουση με την Legion of Doom. Το σχέδιο είναι πανέμορφο, κάτι αναμενόμενο αφού είναι αυτού του σπουδαίου σχεδιαστή. Η ιστορία πολύ ωραία και διαβάζεται ευχάριστα. Η έκδοση είναι στα ποιοτικά δεδομένα που μας έχει συνηθίσει η Οξύ. Αν αγαπήσατε το Marvels, η αγορά επιβάλλεται!

Ο Μπάτμαν, από την οπτική γωνιά του Μπάτμαν. Τόσο απλά. Μια ανασκόπηση της πορείας του χαρακτήρα που είναι ταυτόχρονα και εξέταση στο τι τον παρακινεί. Και εξαιτίας αυτής της προσέγγισης, δεν θα βρείτε ούτε ένα μπαλονάκι μέσα, παρά μόνο πλαίσια αφήγησης. Πρόκειται για την δεύτερη από τις 6 δουλειές που έβγαλαν οι Paul Dini (Batman: The Animated Series) και Alex Ross (Marvels, Kingdom Come) μεταξύ του 1999 και 2003 με θέμα χαρακτήρες της Justice League και την ίδια τη Justice League. Συγκεκριμένα, τα υπόλοιπα άλμπουμ ήταν τα παρακάτω: Superman: Peace on Earth (1999), Shazam! Power of Hope (2000), Wonder Woman: Spirit of Truth (2001), JLA: Secret Origins (2002), JLA: Liberty and Justice (2003). Το War on Crime είχε βγει επίσης το 1999. Μακάρι να αποτελεί ένδειξη για κυκλοφορία και των υπολοίπων στα Ελληνικά. Η έκδοση της Anubis είναι προσεγμένη και σε ασυνήθιστο για τα Graphic Novels της μέγεθος: 21x29, μέγεθος που αναδεικνύει ιδανικά το σχέδιο του Ross. Το αρχικό μέγεθος βέβαια του πρωτότυπου ήταν σε διαστάσεις Treasury Edition (26x34 εκ. τουλάχιστον, αν και έχω την εντύπωση πως τα συγκεκριμένα ήταν μεγαλύτερα και από αυτό), αλλά η Ελληνική έκδοση πατάει σαφώς στις μεταγενέστερες επανεκδόσεις σε μεγέθη γαλλοβελγικού. Τα 5,94€ που στοιχίζει με την έκπτωση σε μεγάλο βιβλιοπωλείο λοιπόν (με προτεινόμενη τιμή τα 9,90€) αποτελεί κατά την γνώμη μου μια πολύ καλή τιμή για ένα τέτοιο έργο.

Η σύγκρουση των συμπάντων της κανονικής Marvel και του Ultimate Universe επέφερε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του πολυσύμπαντος. Ένας πλανήτης θα πάρει την θέση της γης και εκεί οι ήρωες θα πρέπει να πολεμήσουν μεταξύ τους για να επιβιώσουν. Και μέσα σε αυτό το χάος, ο Δόκτωρ Ντουμ, εξυψώνεται ως σωτήρας της ανθρωπότητας. Το event του 2015 που επέφερε το κλείσιμο του Ultimate Universe, με το ανάλογο συμμάζεμα σε τίτλους και πορείες. Αποτελεί πνευματικό τέκνο του Marvel Super Heroes Secret Wars και δημοσιεύτηκε σε εννιά μέρη και ένα τεύχος 00 που δόθηκε δωρεάν στη γιορτή Free Comic Book Day του 2015. Το έδαφος πάντως είχε προετοιμαστεί στους τίτλους των Εκδικητών που έγραφε ο Hickman εκείνα τα χρόνια, καθώς και το Cataslym event, τα οποία κακά τα ψέματα, χρειάζονται για να γίνει κατανοητό και το Secret Wars. Η Anubis έβγαλε την σειρά σε δύο τόμους, παρόλο που στο εξωτερικό έχει βγει σε ένα τόμο 312 σελίδων. Οπότε είτε το έσπασε μόνη της η Anubis σε δύο τόμους, ή πήρε κάποια μη αγγλική έκδοση ως οδηγό. Ο δεύτερος τόμος βγήκε τον Απρίλιο του ίδιου έτους, με το εξώφυλλο που χρησιμοποίησε η Panini για την έκδοση της Ευρωπαϊκής αγοράς.

Το πλήρες όνομα του είναι Nelson Alexander Ross και είναι ένας από τους ποιο γνωστούς καλλιτέχνες των κόμικς που χρησιμοποιούν την τεχνική του φώτορεαλισμού. Ιδικά στην απόδοση στο χαρτί της ανθρώπινης σωματοδομής, ο Alex Ross ξεπερνά τον απλό ρεαλισμό και ίπταται στα αέρινα μονοπάτια της φωτογραφικής “αναπαραγωγής” χωρίς τα σχέδια του να χάσουν καθόλου την ζωντάνια και την αμεσότητα τους. Σπουδαστής ο ίδιος στο Chicago's American Academy of Art ήρθε σε επαφή με την δουλειά όλων των μεγάλων κλασσικών της ζωγραφικής που φανερά έχουν επηρεάσει σημαντικά την δουλειά του. Από την άλλη, ως παιδί ήρθε σε επαφή με τον φανταστικό κόσμο των κόμικς από την τηλεόραση παρακολουθώντας ανελλιπώς την αγαπημένη του εκπομπή Spider-Man. Η πρώτη του δουλειά στον χώρο των εκδόσεων ήταν το 1990 με την mini σειρά Terminator: The Burning Earth σε σενάριο του Ron Fortier το οποίο αριθμούσε συνολικά πέντε τεύχη. Το 1993 φιλοτέχνησε το φανταστικό εξώφυλλο του Superman: Doomsday & Beyond. Η απογείωση της καριέρας του είθε το 1994 όταν μαζί με τον Kurt Busiek έκαναν μια πρόταση στην Marvel για μία mini σειρά εξολοκλήρου φιλοτεχνημένη από τον Alex Ross η οποία είχε κάτι πρωτότυπο στο σενάριο της. Στα κλασικά σουπερηρωικά κόμικς ο ήρωας είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος και όλοι οι άλλοι συμμετέχουν σαν δευτερεύοντες χαρακτήρες, απλοί κομπάρσοι στο δράμα που ξετυλίγεται σε κάθε σελίδα του περιοδικού. Αντίθετα στα Marvels ο πρωταγωνιστής είναι ο καθημερινός Αμερικανός πολίτης που έχει την τύχη ή την ατυχία να ζει στην ίδια πόλη με κάτι περίεργους που κάποιοι τους αποκαλούν σούπερ ήρωες. Μέσα από τον φακό ενός φωτογράφου ο αναγνώστης θα γίνει μάρτυρας της καθημερινότητας των ανθρώπων αυτών και πως αυτή επηρεάζεται από τα διάφορα ανδραγαθήματα των μασκοφόρων ηρώων. Το 1995 ο Alex Ross, ο Kurt Busiek και ο Brent Anderson στα μολύβια, δημιουργούν το Astro City με εκδότη την Image Comics που αν και δεν είχε καμία σχέση με τον κόσμο της Marvel, συνέχισε στο σεναριακό μοτίβο των Marvels. Την επόμενη χρονιά ήρθε η σειρά της DC Comics και του Kingdom Come. Ο Ross έγραψε ένα 40-σέλιδο χειρόγραφο που περιέγραφε χονδρικά το σκηνικό του Kingdom Come και το έδωσε στον James Dale Robinson της DC comics. Η DC δέχτηκε την πρόκληση να δημιουργήσουν ένα αντίστοιχο "Marvels" και πρότειναν το σενάριο να το αναλάβει ο Mark Waid, αφού εκτίμησαν ότι η βαθιά γνώση του πάνω στην ιστορία των χαρακτήρων της εταιρίας θα πρόσθετε τον τόνο της αληθοφάνειας στο σενάριο. Στην νέα χιλιετία, με τον συγγραφέα κόμικς Jim Krueger, συμμετείχε στην τριλογία της Marvel Earth X, Universe X, και Paradise X, συνεισφέροντας στην διαμόρφωση της ιστορίας και φυσικά στον σχεδιασμό των χαρακτήρων. Μεταξύ του 1998 και του 2003, με τον συγγραφέα κόμικς Paul Dini δημιούργησαν με αφορμή την 60ή επέτειο της DC Comics τα: Superman (Peace on Earth) Batman (War on Crime) Shazam (Power of Hope) Wonder Woman (Spirit of Truth) Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 ο Alex Ross δημιουργεί ένα κόμικ φόρο τιμής για τους νεκρούς και σε όσους ρίσκαραν την ζωή τους για να σωθούν άλλοι. Δουλειά του επίσης μπορείτε να βρείτε στους τίτλους αρχής της ταινίας Spider-Man 2, στο Justice (DC Comics), στο Avengers/Invaders (Marvel) και στο The Phantom (DYNAMITE).

Το Justice είναι limited series 12 τευχών με ήρωες της DC από τους Jim Krueger (writer), Alex Ross (writer, artist) και Doug Braithwaite (artist). Δεν τοποθετείται στο continuity του σύμπαντος της εταιρείας και κυκλοφόρησε σε διμηνιαία βάση από τον Οκτώβριο του 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2007. Έχουν βγει τέσσερις διαφορετικές συγκεντρωτικές εκδόσεις, μεταξύ των οποίων ένας Absolute σκληρόδετος τόμος το 2009, που βραβεύτηκε με Will Eisner Award for Best Graphic Album - Reprint. Τα μυαλά πολλών υπερκακών ταράσσονται από έναν κοινό εφιάλτη, στον οποίο η Γη καταστρέφεται και οι ήρωές της αδυνατούν να κάνουν κάτι. Αποφασίζοντας να σώσουν οι ίδιοι το πλανήτη μας, αρχίζουν μια συντονισμένη προσπάθεια για να θεραπεύσουν τις πληγές της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα όμως εξαπολύουν μια επίθεση στα μέλη της Justice League, που κατηγορούν δημόσια για ανικανότητα. Η αλήθεια είναι ότι ο κύριος λόγος που αγοράστηκε το κόμικ αυτό, ήταν το όνομα του Ross. Τον θαυμάζω όσο λίγους mainstream Αμερικανούς καλλιτέχνες και τολμώ να πω ότι εδώ φτάνει στο 101% των δυνατοτήτων του (με την εξαιρετικά σημαντική συμβολή και του Braithwaite). Uber-επικό artwork. Το σεναριακό κομμάτι δεν είναι ανάλογου επιπέδου, χωρίς βέβαια να είναι κακό. Η πλοκή είχε μια κάποια πρωτοτυπία και διαθέτει ορισμένα έξυπνα σημεία, ενώ στα συν συγκαταλέγω και την εμφάνιση άγνωστων χαρακτήρων, όπως οι Metal Men και ο Gorilla Grodd. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι τυπικές ευκολίες του είδους, η ιστορία δεν είναι τόσο σφιχτή και οι διάλογοι σε γενικές γραμμές μου φάνηκαν μέτριοι. Παρόλα αυτά το θεωρώ ένα από τα πιο ενδιαφέροντα superhero κόμικς που έχω διαβάσει και πιστεύω ότι οι φαν του είδους θα το εκτιμήσουν περισσότερο. Βαθμολογία: 7,2/10

In Elseworlds , heroes are taken from their usual settings and put into strange times and places- some that have existed or might have existed and others that can't or shouldn't exist. Aυτη τη φραση διαβαζει κανεις στις πρωτες σελιδες αυτου του τομου και καταλαβαινει οτι η ιστορια που θα ακολουθησει δεν εντασσεται στο continuity της DC . Το Kingdom Come μας τοποθετει σε μια διαφορετικη πραγματικοτητα οπου οι ανθρωποι εχουν χασει την εμπιστοσυνη τους στο προσωπο του Superman . Δεν πιστευουν οτι η ηθικη που πρεσβευει και οι πραξεις του ειναι ικανες να τους προστατεψουν απο τους υπερκακους και ετσι του γυριζουν την πλατη και εμπιστευονται τον Magog , εναν αδιστακτο υπερανθρωπο που δεν δισταζει να σκοτωσει. Οποτε ο Superman αποσυρεται απο την ενεργο δραση και καταφευγει στην υπαιθρο. Πολλοι απο τους υπερηρωες θα ακολουθησουν το παραδειγμα του , ενω αλλοι θα συνεχισουν να προστατευουν τις πολεις τους αλλα μακρια απο την δημοσιοτητα. Εχουν περασει 10 χρονια απο τοτε που ο Superman εγκαταλειψε και ενας ιερεας, ο Norman McCay διακατεχεται απο οραματα που προμηνυουν μια μεγαλη καταστροφη. O Spectre τον επισκεφτεται και του λεει οτι μεσα απο τα οραματα του θα δουν σπουδαια γεγονοτα και οταν θα γινει η καταστροφη ο Spectre θα πρεπει να αποδωσει δικαιοσυνη. Οι metahumans οπως αποκαλουνται τωρα οι υπερανθρωποι, πολλοι γιοι και εγγονια των παλιων ηρωων, εχουν παρει την εξουσια στα χερια τους και πολεμαν ο ενας τον αλλο , δεν τους νοιαζει για τους ανθρωπους και δεν εχουν τα ιδεωδη της προηγουμενης γενιας. Ετσι ο Magog θα κανει ενα λαθος που κοστιζει την ζωη σε ολοκληρο το Κανσας και ο Superman αναγκαζεται να επιστρεψει , μαζευει την παλια Justice League και υποσχεται να σοφρωνισει με καθε μεσο τους υπερανθρωπους , ακομα και με την βια. Παρολα αυτα δεν καταφερνει να πεισει τον Batman και τους υπολοιπους ηρωες που εχει στο πλευρο του , οι οποιοι εχουν ενα διαφορετικο σχεδιο για να διορθωσουν τα πραγματα. Ταυτοχρονα ο Lex Luthor μαζι με αλλους παλιους κακους κανουν τα δικα τους σχεδια. Αναποφευκτα τα τεσσερα στρατοπεδα θα συγκρουστουν (superman, batman , Luthor , metahumans) . Η γνωμη μου: Μια πραγματικα καλη ιστορια που πραγματευεται το θεμα της δικαιοσυνης και την λογικη της αναθεσης. Ποιος ειναι πραγματικα ενοχος για την κατασταση , ο Superman που εφυγε για 10 χρονια ? Ο Magog και οι metahumans ? Οι υπολοιποι ηρωες που μειναν στην αφανεια? Το πως αντιμετωπιζουν οι ηρωες τους ανθρωπους ? Το αντιστροφο? Η λιγο απο ολα? Μπορει να ειναι ενα βιβλιο με πρωταγωνιστες τυπους με κολαν αλλα εδω δεν υπαρχει η λογικη ασπρο-μαυρο. Καθε πλευρα εχει επιχειρηματα και ενα μερος της ευθυνης, αλλα περισσοτερο φταινε αυτοι που αφησαν την τυχη τους στα χερια αλλων και δεν βγαινουν στο προσκηνιο αλλα βλεπουν τους πιο δυνατους ως θεους. Aκομα εξεταζεται και το ποσο ηθικες ειναι οι πραξεις των ηρωων και κατα ποσο δικαιολογουνται στην προσπαθεια τους να σωσουν τον κοσμο. Ενδιαφερον εχει ακομα οτι καθολου τυχαια , ο Superman στο μεγαλυτερο μερος της ιστοριας απορριπτει το ονομα Clark και προτιμαει το Kal, ενω ο Batman δεν ειναι πια ο Bruce Wayne αλλα ο Batman (σκετο ). Την εικονογραφηση την κανει ο Alex Ross και ειναι πραγματικα υπεροχη , ακρως ρεαλιστικη και καθε καρε εχει πολλα να δεις . Στο τελος του βιβλιου γραφει και απο ποιους ανθρωπους εμπνευστηκε για καποιους χαρακτηρες. Μην εχοντας δει καποιο αλλο εργο του στην αρχη με παραξενεψε το σχεδιο αλλα γρηγορα το ξεπερασα. Το Trade που εχω εχει 232 σελιδες . Τα τεσσερα τευχη της ιστοριας εκδοθηκαν το 1996. Στην αρχη υπαρχει μια εισαγωγη απο τον Elliot Maggin , ενω στο τελος βρισκεται παραρτημα με σχεδια και σχολια του Ross . Να πω ακομα οτι το λεξιλογιο ειχε ενα βαθμο δυσκολιας παραπανω απο οτι μας συνηθιζουν τα κομικ γενικοτερα. Αξιζει και με το παραπανω , διαβαστε το , στην kwtsoκλιμακα ενα ανετοτατο 10/10 ! Aφιερωμα στην ελληνικη εκδοση απο την Anubis ΕΔΩ Aφιερωμα στον Alex Ross Πληρης Εργογραφια του στα ελληνικα Αλλα απο Alex Ross: Us- Uncle Sam MARVELS Απο τον σεναριογραφο Mark Waid : Eλληνικες Εκδοσεις : SUPERMAN: BIRTHRIGHT DC UNIVERSE CAPTAIN AMERICA: Η ΑΡΧΗ Ξενες Εκδοσεις : RUSE IRREDEEMABLE INCORRUPTIBLE EMPIRE

Υπέροχη, όξινη σάτιρα του Mad: