Search the Community

Για τους μεγαλύτερους, ο Αρκάς υπήρξε κάποτε συνώνυμο με γελοιογραφία που σατίριζε με ιδιαίτερο τρόπο την εξουσία. Ο «Κόκκορας», το «Σιγά τ’ αυγά», τα «Χοντρά Κόλπα», οι δημοσιεύσεις του στα περιοδικά «Βαβέλ», «Παρά Πέντε» και «Μικρό Παρά Πέντε» μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζονταν από ακραίο καυστικό (και καλό) χιούμορ και μια ανεξάρτητη ματιά, με πολιτικό περιεχόμενο και «αντιστασιακό αέρα». Μέχρι που ο «αντιστασιακός» αέρας μεταστράφηκε σε «νοικοκυραίους» και σε μια φιλοκυβερνητική στάση που θα ζήλευε και η ίδια η κυβέρνηση. Από την αντιεξουσιαστική κριτική μέχρι την πλήρη… σιωπή και τα φτηνά σκίτσα που προκαλούν έντονες αντιδράσεις, ο δρόμος ήταν μεν μακρύς, αλλά ίσως και… στρωμένος με ρόδα. Η ανύπαρκτη κυβερνητική κριτική του Αρκά αποτυπώθηκε σε ένα άλλο σκίτσο, την πατρότητα του οποίου δε γνωρίζουμε για να αποδώσουμε τα δέοντα στον καλλιτέχνη: Ξέρουμε ωστόσο ότι κάτι η ανάγκη να μένεις στο προσκήνιο, κάτι η ευκολία του να χαϊδεύεις τα κυβερνητικά αυτιά, κάτι τα.. έξοδα που όσο μεγαλώνεις μεγαλώνουν κι αυτά, κι ο Αρκάς που ξέραμε χάθηκε. Αντικαταστάθηκε με έναν τύπο που πουλάει μπλουζάκια, γούρια και κούπες με τα σκίτσα του και που προτιμά να ασχολείται με τα… ερωτικά του «Θαναθάκη» όταν ο κόσμος καίγεται. Όχι ότι δεν έχει σατιρίσει κυβερνήσεις, δυσκολεύεσαι όμως να βρεις κάτι που να σατιρίζει ουσιαστικά την παρούσα κυβέρνηση… Για την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς δε δυσκολεύτηκε να εμπνευστεί, αλλά φαίνεται ότι ακόμη και τώρα δε μπορεί να τη χωνέψει κι ας τελείωσε. ΠΕΡΑΣΑΝ 10 ΧΡΟΝΙΑ! Ούτε και τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου όμως φαίνεται ότι μπορεί να χωνέψει, καθώς με το σκίτσο του ούτε λίγο ούτε πολύ «ξέπλυνε» τους δράστες. Αλλά εκεί που ξεπέρασε τον εαυτό του είναι το πρόσφατο σκίτσο του, με το οποίο δε δίστασε να χυδαιολογήσει για το έγκλημα των Τεμπών, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων. Θα μπορούσε κάποιος να γράψει αναλύσεις για την κατάντια μιας από τις πάλαι ποτέ καλύτερες γελοιογραφικές πένες της χώρας. Ή θα μπορούσε απλώς να θυμηθεί το ρητό του (πότε πότε) σοφού λαού, ότι τη δόξα πολλοί εμίσησαν, το χρήμα ουδείς… Και το σχετικό link...

Μπορεί βέβαια να κάνουμε λάθος και να σχολίασε το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, μιας και κύλησαν πολλά δάκρυα. Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω στο 2018 και σε ένα σκίτσο του Αρκά. Σε αυτό διαβάζουμε την εξής συζήτηση μεταξύ δύο ατόμων: Πώς απαντάμε στην κριτική;/ Τους λέμε ότι χρησιμοποιούν για μικροπολιτική τους νεκρούς και κάνουν αντιπολίτευση επί πτωμάτων./ Δηλαδή αποφεύγουμε την κριτική χρησιμοποιώντας τους νεκρούς./Ακριβώς. Λίγες μέρες πριν, στο 2025 πια, ο Αρκάς έκανε στην άκρη τις λέξεις και άφησε την καλημέρα του και μια εικόνα που δημιούργησε να μιλήσει από μόνη της. Ένα μάτι και δάκρυα που κατευθύνονται στην εσοχή της κάλπης. Αυτό που αφήνει να εννοηθεί ο σκιτσογράφος είναι ότι η τραγωδία των Τεμπών εργαλειοποιείται κομματικά. Ποιο από τα δύο μας έκανε εντύπωση; Η σωστή απάντηση είναι κανένα. Ο Αρκάς δεν άλλαξε, συνεχίζει να δημιουργεί πατώντας πάνω σε μία γραμμή η οποία τότε ήταν αντιπολιτευτική, τώρα είναι κυβερνητική. Το να πέφτουμε από τα σύννεφα λοιπόν είναι κάπως υποκριτικό από τη μεριά μας, όπως ακριβώς υποκριτική θεωρεί εκείνος τη στάση όσων ζητούν απαντήσεις και δικαιοσύνη – κυρίως τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με αυτή την απαράδεκτη παρέμβαση και τον δημιουργικό του κυνισμό πιο ελεύθερο από ποτέ, ο Αρκάς που δεν διαφέρει και τόσο από τον Γρηγόρη Ψαριανό, υποβαθμίζει – εκτός φυσικά από τη νοημοσύνη μας – τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, την κοινωνική οργή, το αίσθημα της απώλειας όσων έχασαν τους ανθρώπους τους και το συλλογικό τραύμα το οποίο, δύο χρόνια μετά, παραμένει ανοιχτό. «Τα δάκρυα τα δικά μας πάνε μόνο πάνω στα μνήματα των παιδιών μας, πουθενά αλλού», έγραψε ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε τις δίδυμες κόρες του και την ανιψιά του. «Καληνύχτα για εσένα, για εμάς δεν υπάρχει αυτή η λέξη». Τι να πεις σε αυτόν τον άνθρωπο και πώς να του εξηγήσεις ότι η χυδαιότητα έχει εξελιχθεί σε υπέρτατη τέχνη του Αρκά; Εκλογικά μικροπολιτικά οφέλη βλέπει ο σκιτσογράφος, όπως και το 2018. Αλλά από την ανάποδη. Κάποιος καλοθελητής βέβαια θα ήταν φρόνιμο να του μεταφέρει ότι μέχρι και ο πρωθυπουργός (άσχετα αν έγινε για επικοινωνιακούς λόγους) προσπάθησε να συγκρατήσει τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές και να διακόψει το έργο τους, ένα έργο που στοχοποιεί όποιον ζητά απαντήσεις. Τα δάκρυα είναι δικά μας και η θλίψη μας, μεταξύ άλλων, έχει να κάνει με το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν δείχνει τη διάθεση να κρατήσει ούτε τα προσχήματα. Οφείλουμε ωστόσο, μιας και όλοι κάνουμε λάθη, να αφήσουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Αρκάς να σχολίασε με τον τρόπο του το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, μιας και τα δάκρυα κύλησαν σε αρκετά ζυγωματικά όσο οι κάμερες βρίσκονταν στο χώρο. Και το σχετικό link...

Πριν λίγους μήνες παρουσιάζαμε με διάχυτο ενθουσιασμό την κυκλοφορία του πρώτου τόμου του «Ιεροεξεταστή» του Αρκά, μιας πολλά υποσχόμενης σειράς στην οποία ο δημιουργός της επιστρέφει στο γνωστό αφηγηματικό-θεματικό τέχνασμα με το οποίο εν πολλοίς έγινε θρύλος των σύγχρονων ελληνικών κόμικς: τη μαεστρική κατασκευή διπόλων από πλήρως αντιθετικούς χαρακτήρες (Κόκορας-Γουρούνι, Ισοβίτης-Μοντεχρήστος, Βαγγέλης-Χλέμπουρας, Καστράτο-Λουκρητία, Παντελής-Λιοντάρι κ.ά.) οι οποίοι ανταλλάσσουν φαρμακερές ατάκες κατά τις φαινομενικά ασύμβατες διαδρομές τους μέχρι την τρομακτική συνειδητοποίηση του αναγνώστη ότι αυτοί οι χαρακτήρες έχουν εντέλει αλληλένδετες ζωές και ο καθένας τους αποκτά υπόσταση μόνο μέσω του άλλου. Ο ένας, μοιρολατρικά και πεσιμιστικά, συμπληρώνει τον άλλον. Κάτι παρόμοιο (ίσως και να μη) συμβαίνει στον Ιεροεξεταστή, του οποίου κυκλοφόρησαν ήδη ο δεύτερος και ο τρίτος τόμος («Δύσκολοι Καιροί για Μάγισσες» και «Σε Ειδική Αποστολή», εκδόσεις Πατάκη, 64 σελίδες) με πρωταγωνιστές από τη μια τον πανιερότατο, παναγαθότατο και πανσεβασμιότατο μεσαιωνικό Ιεροεξεταστή που ηδονίζεται να στέλνει στην πυρά «αιρετικούς» και «μάγισσες» και από την άλλη τον φουκαρά Μπερδούγο, τον γεμάτο τύψεις δήμιο και (διόλου πιστό) υπηρέτη του. Όπως σχεδόν πάντα συνέβαινε στις μεγάλες ιστορίες του Αρκά, ο θίασος των χαρακτήρων δεν περιορίζεται στα δύο κεντρικά πρόσωπα αλλά διαρκώς διευρύνεται, και όλο και περισσότερα θύματα της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας του Ιεροεξεταστή κάνουν την εμφάνισή τους, οδηγούνται στα σκοτεινά μπουντρούμια, αλυσοδένονται, βασανίζονται για να ομολογήσουν και καίγονται σε λαϊκά πανηγύρια υπό τις ιαχές του κοινού. Ο αδέκαστος, πανοσιότατος κριτής τους δεν λυγίζει ποτέ παρά μόνο μπρος στα θέλγητρα της κοκκινομάλλας «μάγισσας» η οποία παίζει έξυπνα το παιχνίδι από τις «Χίλιες και Μία Νύχτες» για να επιμηκύνει τη ζωή της. Αλλά ο Μπερδούγος; Το εκτελεστικό (με όλες τις σημασίες) όργανο της εξουσίας που ματαίως διεκδικεί ένα γρήγορο άλογο για να αντικαταστήσει το ψωραλέο γαϊδούρι του και ταυτόχρονα ένας από τους πιο σύνθετους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες του Αρκά, με τη βαριά του κάπα και την τεράστια κουκούλα η οποία κρύβει κάθε έκφραση, επιτρέποντας μόνο σε μια πελώρια μύτη να ξεπροβάλλει, σιγά σιγά αυτονομείται και συνειδητοποιεί τη θέση του. Δεν αρκείται στις λεκτικές αντιπαραθέσεις, τον σαρκασμό και την ειρωνεία απέναντι στο αφεντικό του, αλλά το αμφισβητεί εμπράκτως. Κι έτσι το δίπολο αρχίζει να τρίζει. Μπορεί άραγε να σπάσει; Και το σχετικό link...

Όπως είναι αναμενόμενο και συνηθίζεται στα έργα του Αρκά, έτσι κι εδώ, μετά την λήξη της σειράς, οι "Χαμηλές Πτήσεις" εκδόθηκαν και σε επίτομο. Το μέλος @ LouisLamogio μάς έδωσε τις εξής πληροφορίες. Το Σεπτέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις γράμματα σκληρόδετος πολυτελής τόμος που περιλαμβάνει και τα 7 άλμπουμ σε 424 σελίδες με διαστάσεις 29χ22 cm και βάρος 1.993 Kg. Φυσικά κι αυτό μαζί με τα άλλα επίτομα του Αρκά αξίζει να «στολίζει» τη συλλογή σας . Η σειρά έκδοσης είναι η ακόλουθη: 01.ΜΠΑΜΠΑ ΠΕΤΑΩ 02.ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ ΕΙΣΑΙ... 03.ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ 04.ΚΑΝΕ ΠΟΥΛΙ... 05.ΑΝ ΠΕΤΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ 06.ΜΕ ΤΟΝ ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΣΟΥ 07.ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΠΟΥΛΙ Αφιέρωμα στον Αρκά

Ο λόγος για την επίτομη έκδοση της σειράς του Αρκά "Ο Ισοβίτης". Ο φίλος @ YOSHIMITSU έγραψε για την έκδοση. Τον Νοέμβριο του 2004 κυκλοφόρησε από την εκδοτική αυτή, ένα σκληρόδετο επίτομο μεγάλου μεγέθους με 166 σελίδες διαστάσεων 21,5Χ29,5 εκατοστά, που φυσικά περιλάμβανε όλες τις ιστορίες του Ισοβίτη και από τα 4 αλμπουμάκια που αναφέραμε παραπάνω. Το διαφορετικό σε σχέση τα αρχικά αλμπουμάκια δεν ήταν μόνο το μέγεθος και το φορμά του, αλλά κυρίως ότι όλες οι άλλοτε ασπρόμαυρες ιστορίες του Ισοβίτη είναι πλέον επιχρωματισμένες και έχουν πλέον προσθέσει μία ξεχωριστή φρεσκάδα στις διαχρονικές ατάκες του Μοντεχρήστου, του Ισοβίτη και της παρέας τους. Όπως έχω αναφέρει ξανά, είναι κατά την γνώμη μου ένα εξαιρετικό κομμάτι για την συλλογή σας. Μην ξεχάσω, όποιοι το αναζητείτε μπορείτε να το βρείτε και με την κωδική ονομασία: ISBN: 960-329-400-4, εάν είναι στα κόλπα ο βιβλιοπώλης σας θα καταλάβει αμέσως τί εννοείτε, αλλιώς προσέξτε μπορεί να είναι χαφιές των μπάτσων. Αφιέρωμα στον Αρκά Παρουσίαση του Ισοβίτη (εκδόσεις Γράμματα) Παρουσίαση του Ισοβίτη (εκδόσεις ARS LONGA) Παρουσίαση του Ισοβίτη (εκδόσεις Λιβάνη)

Ένα μεγάλο μέρος της τεράστιας καριέρας του Αρκά βασίστηκε στις απολαυστικές συνυπάρξεις των απολύτως αντιθέτων. Τα δίπολα που συνέθεταν οι χαρακτήρες του ήταν υπέροχα λόγω της φυσικής και αναπόφευκτης εγγύτητας των δύο πόλων, η οποία ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την αγεφύρωτη απόσταση των εσωτερικών κόσμων τους και των προσδοκιών τους. Κόκορας και Γουρούνι, Βαγγέλης και Χλέμπουρας, Ισοβίτης και Μοντεχρήστος, Καρχαρίας και Κορνήλιος, Καστράτο και Λουκρητία υπήρξαν αξεπέραστα δίδυμα που με τις «περιπέτειές» τους χτίστηκε το όνομα του Αρκά. Ωστόσο κάποιες από τις επιλογές του στη συνέχεια, και κυρίως η προσπάθειά του να αναφερθεί άμεσα στην εκάστοτε τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα τα τελευταία δέκα χρόνια και μάλιστα μέσω διαδικτύου με μια υπερπαραγωγή σκίτσων και γελοιογραφιών, σε συνδυασμό με τη μερική από μέρους του εγκατάλειψη των διπόλων εις όφελος πιο απλοϊκών καστ σε πιο αναγνωρίσιμα κοινωνικά περιβάλλοντα, οδήγησαν στην απομάκρυνση ενός σημαντικού τμήματος των παραδοσιακών αναγνωστών του που ένιωσαν προδομένοι, πολιτικά και θεματικά, από το ίνδαλμά τους. Ο Αρκάς όμως, όσο κι αν διαφέρει από τον Αρκά των πρώτων δεκαετιών, δεν έχει ξεχάσει το πικρό, καυστικό, μαύρο χιούμορ που τον καθιέρωσε. Και το αποδεικνύει με τη νέα του σειρά με τίτλο «Ο Ιεροεξεταστής» και υπότιτλο του πρώτου τόμου το θρησκευτικά παρακλητικό «Μη Εισενέγκης Ημάς» (εκδόσεις Πατάκη, 64 σελίδες). Πρωταγωνιστής είναι ένας εκπρόσωπος της Ιεράς Εξέτασης στην καρδιά του πιο σκληρού Μεσαίωνα, ένα τυφλωμένο από μίσος όργανο της Εκκλησίας που ηδονίζεται να βασανίζει «αμαρτωλούς» μέχρι θανάτου, και δίπλα του βρίσκεται ο άξεστος αλλά ειλικρινής δήμιος Μπερδούγος που πασχίζει να κρατήσει τη δουλειά του ικανοποιώντας κάθε απαίτηση του αφεντικού του. Και όλα βαίνουν καλώς για τους βασανιστές μέχρι που μια νεαρή «μάγισσα» κλέβει την καρδιά του Ιεροεξεταστή, ο οποίος παλεύει χωρίς αποτέλεσμα να απαλλαγεί από τους πειρασμούς. Κι αντί να τη ρίξει στην πυρά, φλέγεται ο ίδιος από το πάθος του γι’ αυτήν χωρίς να μπορεί να το παραδεχτεί. Σε μια έξοχη εκδοχή της παλιάς, δοκιμασμένης και άκρως επιτυχημένης συνταγής, που δικαίως καθιέρωσε τον Αρκά ως έναν από τους κορυφαίους Έλληνες δημιουργούς. Και το σχετικό link...

Το 2024 έκανε την εμφάνισή του κι όπως ήταν φυσικό δεν μπορεί να πάει καλά η χρονιά χωρίς το καθιερωμένο ημερολόγιο τοίχου του Αρκά! Στις 31/12/2023 η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ κυκλοφόρησε μαζί με το κυριακάτικο φύλλο της το κλασικό ημερολόγιο τοίχου, το οποίο έχει για πρωταγωνιστή τον θρυλικό (πλέον) Θανασάκη και την παρέα του. Η δομή του ημερολογίου δεν φαίνεται να διαφοροποιείται από εκείνα των προηγούμενων χρόνων. Είναι Το δέσιμό του είναι με καρφίτσα, ανοίγει κάθετα και στο επάνω (ή το κάτω, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς ) μέρος της κάθε σελίδας υπάρχει μία τρύπα για να κρεμιέται στον τοίχο. Κρατώντας το κάθετα, βλέπουμε ότι στην επάνω σελίδα φιλοξενείται ένα γκαγκ του Αρκά, το οποίο μπορεί να κυμαίνεται από ένα μέχρι και τρία καρέ, ενώ στην κάτω σελίδα βρίσκουμε το ημερολόγιο του κάθε μήνα ξεχωριστά. Τα σκίτσα του βετεράνου δημιουργού συγκεντρώνονται στο οπισθόφυλλο του έντυπου. Και του χρόνου! Αφιέρωμα στον Αρκά

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αρκάς μέσα από ένα σκίτσο του γίνεται viral για όλους τους λάθος λόγους. Έχει στο ενεργητικό του σκίτσα που «σατιρίζουν» άτομα για το βάρος και την εμφάνισή τους, που «σατιρίζουν» τη συμπερίληψη, που διαιωνίζουν έμφυλα στερεότυπα, που, που, που... Αυτή τη φορά αποφάσισε να αστειευτεί με τον αυτοπροσδιορισμό φύλου. Κι αν έχεις κάποια αντίρρηση καθόλου δεν τον νοιάζει. Ο Αρκάς ανήκει σε αυτή την κατηγορία που οποιονδήποτε εκφράζει κάποια κριτική επί του χιούμορ του, τον εντάσσει στους «πολιτικά ορθούς πολέμιους της σάτιρας», που έχουν φτιαχτεί για να αφήσουν τους αστείους ανθρώπους χωρίς αστεία (στο μυαλό του αυτός φαίνεται να είναι ο αποκλειστικός σκοπός της πολιτικής ορθότητας). Ο Αρκάς δημοσίευσε ένα τρανσφοβικό σκίτσο το οποίου για μία ακόμα φορά με το επιχείρημα της σάτιρας, αποδομεί τους αγώνες των τρανς ατόμων να αναγνωριστεί το δικαίωμά τους να μην ορίζεται η ταυτότητά τους από το φύλο με το οποίο γεννήθηκαν, αλλά με εκείνο με το οποίο νιώθουν να ταυτίζονται πραγματικά. Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, είναι ένα δικαίωμα για το οποίο τρανς άτομα σε όλο τον κόσμο ακόμα παλεύουν. Τον Απρίλιο του 2015 το Συμβούλιο της Ευρώπης με ψήφισμά του, τόνισε την ανάγκη καταπολέμησης των διακρίσεων εις βάρος των τρανς ανθρώπων. Το ψήφισμα καλεί τα Κράτη Μέλη «…να αναπτύξουν γρήγορες, διαφανείς και προσβάσιμες διαδικασίες, βασισμένες στον αυτοπροσδιορισμό του ατόμου, για την αλλαγή του ονόματος και του αναγραφόμενου φύλου των τρανς ατόμων στα πιστοποιητικά γεννήσεως, τις ταυτότητες, τα διαβατήρια, τα εκπαιδευτικά πιστοποιητικά και άλλα παρόμοια έγγραφα [και] να κάνουν αυτές τις διαδικασίες διαθέσιμες για όλους τους ανθρώπους που επιδιώκουν να της χρησιμοποιήσουν, ανεξαρτήτως ηλικίας, ιατρικής κατάστασης, οικονομικής κατάστασης ή ποινικού μητρώου». Μόνο 37 χώρες της Ευρώπης έχουν προβεί στη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου (ανάμεσα τους και η Ελλάδα) και 23 από αυτές θέτουν ως προϋπόθεση την προηγούμενη υποχρεωτική στείρωση του ατόμου. Για να γίνει η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου στην Ελλάδα απαιτείται μία χρονοβόρα διαδικασία που προϋποθέτει φυλομετάβαση, στείρωση, διάγνωση ψυχολόγου, ορμονοθεραπεία και έκδοση διαζυγίου για τα παντρεμένα τρανς άτομα και δεν είναι προσβάσιμη σε ανηλίκους, όπως διαβάζουμε στην colouryouth.gr. Αλλά ναι, ας κοροϊδέψουμε λίγο ακόμα τον αυτοπροσδιορισμό φύλου. Μπορούμε. -Λυπάμαι, αλλά η θέση στην αγγελία είναι για γυναίκα! -Γυναίκα είμαι! -Ορίστε; -Δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού φύλου! Πότε πιάνω δουλειά; Ο παραπάνω διάλογος περιλαμβάνεται στο σκίτσο που δημοσίευσε ο Αρκάς στην επίσημη σελίδα του στο Facebook τη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου, έτσι για να μας πάει καλά η εβδομάδα. Όπως σου έγραψα, δεν ήταν κάτι που δεν περιμέναμε. Ο Αρκάς άλλωστε έχει δείξει με πολλούς τρόπους ότι δεν έχει σκοπό να αλλάξει το χιούμορ του όσο κι αν η εποχή προχωρήσει. Στέκεται απέναντι στην πολιτική ορθότητα λες και αυτή είναι εχθρός του χιούμορ. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η πολιτική ορθότητα είναι ζήτημα που προέκυψε από την ανάγκη να αφήσουμε το παρελθόν εκεί που ανήκει, να πάμε παρακάτω, να εξελιχθούμε, να μη μαθαίνουμε σε μία ακόμα γενιά που δεν έχει αναπτύξει την κριτική της σκέψη, ότι είναι ok να «πειράζεις» και να «αστειεύεσαι» με οποιονδήποτε δεν μοιάζει ακριβώς σε σένα κι όσα εσύ θεωρείς «κανονικά». Ότι είναι ok να θεωρείς οτιδήποτε «κανονικό» και ό,τι βρίσκεται έξω από αυτό «αφύσικο». Αυτό που είναι πραγματικά θλιβερό ωστόσο είναι η απήχηση που είχε το επίμαχο «αστείο». 7.500 αντιδράσεις συγκέντρωσε κι ανάμεσά τους μόνο 43 αρνητικές. «Θα παλαβώσει και πιο πολύ ακόμα άραγε ο κόσμος μας;», «Μπορούμε να αυτοπροσδιορίζουμε το φύλο μας κάθε εβδομάδα;», «Γελάμε αλλά μας έρχεται», «Δυστυχώς για εκεί το πάμε», τού έγραψαν κάποιοι από τους σχολιαστές του ενώ άλλοι προέβλεπαν ότι έρχεται το «ορθοπολιτικό τσουνάμι». Ήρθε. Και καλώς ήρθε γιατί η πολιτική ορθότητα είναι ένας από τους τρόπους που βρήκε ο κόσμος να απαντήσει στην λεκτική κακοποίηση, στις διακρίσεις, στην ομοφοβία, στον ρατσισμό στην τρανσφοβία, που για χρόνια καμουφλάρονταν και με το χιούμορ και συνέχιζαν να διαδίδονται από γενιά σε γενιά ως μία καθόλου υπέροχη κληρονομιά μίσους. Κι αυτή την κληρονομιά δεν τη θέλουμε ρε παιδιά άλλο. Να γελάσουμε θέλουμε, αρκεί να μην το κάνουμε εις βάρος κάποιου άλλου. Και το σχετικό link...

Οι «Χαμηλές Πτήσεις» έπιαναν ένα ολόκληρο ράφι στη βιβλιοθήκη μου. Λάτρευα τις μικρές ιστορίες του μπαμπά με τον γιο για πολλούς λόγους. Γιατί ο μικρός έδινε πάντα πολύ έξυπνες και κυνικές απαντήσεις και δεν φοβόταν να «την πει» στον πατέρα του. Ατάκες που πέρασαν στην ιστορία και δημιούργησαν (στη δική μου γενιά τουλάχιστον) έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας. «Εγώ σου δείχνω κάθε μέρα την αγάπη μου. Δείξε μου κι εσύ κάτι. – Να, εκεί μένει ένας φίλος μου» ή «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; – Ορφανός». Αστεία που επαναλαμβάναμε ως παιδιά και μάς έκαναν να νιώθουμε πολύ σημαντικά, επειδή προκαλούσαμε τα γέλια των μεγάλων. Ο Ισοβίτης, ο Καστράτο με τη Λουκρητία, ο Παντελής και το Λιοντάρι, η Ζωή Μετά. Μερικές ακόμα αγαπημένες συλλογές που καταβρόχθιζα, κυρίως τα καλοκαίρια, και λάτρευα για τις φαρμακερές ατάκες. Δεν ξέρω πότε έγινε η αλλαγή αλλά δεν ξέρω αν υπήρξε και ποτέ αλλαγή. Θέλω να πω ότι αλλιώς διαβάζεις τα αστεία όταν διανύεις τα 90s και αλλιώς όταν βρίσκεσαι στο 2021. Η Θέκλα περιγραφόταν ως γενειοφόρος γυναίκα και αυτό ήταν μάλλον μία καλή προειδοποίηση για το τι έρχεται. Δεν ξέρουμε ποιος κρύβεται πίσω από τον Αρκά. Ακούγεται ότι πλέον έχει αναλάβει ολόκληρη ομάδα, αλλά μικρή σημασία έχει. Το όνομα Αρκάς σε κάνει πλέον να νιώθεις άβολα και αμήχανα, κάθε φορά που πέφτεις σε κάποιο «σχόλιό» του. Ο Αρκάς αγαπάει τις γυναίκες και το φωνάζει #not Έχω δει πολλά τους τελευταίους μήνες και από ότι φαίνεται, υπάρχουν πολλοί που λατρεύουν ακόμα τον Αρκά. Για την ακρίβεια, πάνω από 1 εκατομμύριο στην επίσημη σελίδα του στο Facebook. Το πιο πρόσφατο όμως σχέδιο του μικρού Θαναθάκη (μία ακόμα προτροπή για bullying στα ψευδά παιδάκια) ήταν οριακά επικίνδυνο. Ο Θανασάκης που λέτε, είναι ένα μικρό αγόρι του σήμερα που μας εξηγεί συνοπτικά ότι μία γυναίκα μπορεί να σε γουστάρει και να σε αγαπάει, αλλά να μην σου το δείχνει. Αν δεν σου το δείχνει, είναι επειδή δεν το έχει καταλάβει και η ίδια. Αυτό τουλάχιστον εξηγεί στη μεγάλη του αδερφή, η οποία στο τέλος πείθεται και εκείνος τη λέει χαζή (θυγγνώμη, χαδή). Σε μία εποχή όπου το όχι δεν είναι ξεκάθαρο όχι σε επίδοξους κακοποιητές και βιαστές, οι γυναίκες επιστρέφουν σπίτι τους ενώ ένας νεαρός τις ακολουθεί με το πέος σε κοινή θέα και αιχμαλωτίζονται σε σπίτι αστυνομικών, αν και λένε όχι, ο Αρκάς βρίσκει τρομερά αθτείο και χιουμοριθτικό να εξηγεί μέσα από ένα κόμικ την κουλτούρα του βιασμού. Σε περίπτωση που οι νέες γενιές παιδιών δεν τα ακούσουν στο σπίτι τους, ο Αρκάς είναι εδώ για να σου πει να μην χαμπαριάζεις με τα όχι μιας γυναίκας. Να είσαι αρσενικό παλαιάς κοπής. Τα κοινωνικά μηνύματα του Αρκά Θυμάσαι τότε που οι γυναίκες απεικονίζονταν είτε ως βαρετές σύζυγοι που πλένουν όλη μέρα και αντέχουν τον μπερμπάντη σύζυγο ή ως τσούλες που σε παρατάνε για να κάνουν σεξ με κάποιον άλλον; Ε κάπως έτσι συνεχίζει να συμβαίνει στο μυαλό του Αρκά. Το ανδρόγυνο συνυπάρχει μόνο μέσα από εκατέρωθεν προσβολές και η γυναίκα είτε φορά ποδιά είτε είναι μία πολύ θυμωμένη φεμινίστρια που δεν αφήνει κανένα να μιλήσει. Ένα πρόσφατο σκίτσο του αφορούσε το πιο επίκαιρο κοινωνικό θέμα, που δεν είναι άλλο από τον εμβολιασμό. Ξεσήκωσε βέβαια θυελλώδεις αντιδράσεις γιατί το μήνυμά του έπαιρνε θέση, όχι τόσο προτρέποντας τους αντιεμβολιαστές, όσο κοροϊδεύοντας εκείνους που φοβούνται. Τι έχει πάθει ο Αρκάς; Και κυρίως, γιατί πρέπει να το υπομένουμε όλο αυτό; Πώς περάσαμε από τον κυνισμό και από τη μονογονεϊκή οικογένεια των «Χαμηλών Πτήσεων» στην προώθηση της κουλτούρας του βιασμού, στην υποτίμηση του φεμινισμού και στο 60s χιούμορ που μας κάνει και παγώνουμε; Πώς περάσαμε από την απελευθερωμένη και ερωτική Λουκρητία που μιλούσε ανοιχτά για την όρεξη για σεξ, σε αποστειρωμένα κοινωνικά σχόλια που πάντα έχουν ως στόχο την προσβολή κάποιας κοινωνικής ομάδας; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα βήμα πίσω αν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με τις εξελίξεις; Μήπως να κάνουμε τόπο σε πιο ανοιχτά μυαλά που δεν μας προκαλούν ετεροντροπή; Μήπως να αρκεστούμε στον Αρκά των ένδοξων εποχών; Και το σχετικό link...

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Τίποτα δεν πρέπει να μας κάνει να «δικαιολογούμε απολύτως» οποιονδήποτε πόλεμο. Τίποτα δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσει το να στρεφόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλο με δολοφονική πρόθεση αφήνοντας πίσω μας νεκρούς αμάχους, οικογένειες ξεκληρισμένες, πόλεις που κάποτε έσφυζαν από ζωή συντρίμμια, επιβιώσαντες με μετατραυματικό στρες και τίποτα στο οποίο να μπορούν να γυρίσουν για να τους θυμίσει την προηγούμενη ζωή τους. Τίποτα δεν πρέπει να μας κάνει να «δικαιολογούμε απόλυτα» τον πόνο. Ο Αρκάς θέλησε να εκφράσει τη δική του «απόλυτη δικαιολόγηση» στα αντίποινα του Ισραήλ κατά της Γάζας, μετά την εισβολή της Χαμάς στα εδάφη του. Και το έκανε με ένα σκίτσο που συνάντησε αντιδράσεις στο Twitter/X. Το σκίτσο που δημοσίευσε ο Αρκάς για τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς την Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου, απεικόνιζε τη φιγούρα μίας δεμένης πισθάγκωνα γυναίκας που μοιάζει εμφανώς κακοποιημένη. Η εικόνα είναι αναφορά στις εικόνες που μας προκάλεσαν ανατριχίλα και τρόμο από την εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ που εκτός από θανάτους έφερε και αιχμαλωσίες ομήρων, αρπαγές και σκληρές κακοποιήσεις αμάχων. Στη δεύτερη εικόνα του σκίτσου παρουσιάζεται μία πόλη να βομβαρδίζεται ολοσχερώς από αεροσκάφη που απομακρύνονται. Η αναφορά είναι στην απάντηση του Ισραήλ στην εισβολή του περασμένου Σαββάτου με μαζικούς βομβαρδισμούς εις βάρος των Παλαιστίνιων που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας. Το σκίτσο που προκάλεσε αντιδράσεις «Εκείνο που μισώ περισσότερο σε αυτήν την κτηνωδία», γράφει δίπλα στο πρώτο σκίτσο και προσθέτει πλάι στο δεύτερο: «είναι ότι με κάνει να δικαιολογώ απόλυτα αυτό». Εκείνο που απεχθάνομαι εγώ σε σκίτσα σαν το παραπάνω είναι ότι ο κύκλος της εκδίκησης, των αντίποινων, της εχθρότητας, της βίας δεν κλείνει. «Δικαιολογείται απόλυτα», από τον Αρκά, που θα απευθύνεται σε ένα κοινό που επίσης «δικαιολογεί απόλυτα» το σφυροκόπημα της Γάζας με πυραύλους, τον πλήρη αποκλεισμό των κατοίκων της που κατ’ εντολή του Ισραήλ έχουν μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, τροφή και καύσιμα, ως αντίποινα στην επίθεση της Χαμάς στα εδάφη του. Κι η διαμάχη που δεν μπορώ καν να θυμηθώ πότε ξεκίνησε, συνεχίζεται. Εισβολή, απόγνωση, πένθος, αντίδραση, ισοπέδωση, απόγνωση, πένθος, ριζοσπαστικοποίηση, εισβολή, απόγνωση… Ο κύκλος φαντάζει αέναος και δεν χωρούν εδώ δικαιολογίες. Ξέρεις κάτι; Δεν είναι από τη μία άνθρωποι και από την άλλη κτίρια, όπως περιγράφει το σκίτσο του Αρκά. Είναι από τη μία άνθρωποι κι από την άλλη επίσης άνθρωποι, μέσα σε αυτά τα κτίρια, μέσα σε γειτονιές που ισοπεδώνονται. Αλλά αν είχαν μπει άνθρωποι στο δεύτερο σκίτσο, μάλλον η «απόλυτη δικαιολόγηση» θα ήταν πιο δύσκολο να επιτευχθεί. Η Χαμάς είναι μία παραστρατιωτική οργάνωση που ιδρύθηκε στη βάση 3 πυλώνων, τη θρησκεία, την κοινωνική υποστήριξη των Παλαιστινίων και τον αγώνα κατά του Ισραήλ. Από το 2007 διοικεί τη Λωρίδα της Γάζας. Η Χαμάς δεν είναι ολόκληρη η Γάζα, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμο με 2,1 εκατομμύρια κατοίκους. Κι όσοι «δικαιολογούν απόλυτα» τον βομβαρδισμό που δεν σταματά στιγμή, είναι σαν να δικαιολογούν τον χαμό όχι της Χαμάς, αλλά όλης της Λωρίδας της Γάζας. Ο Αρκάς βάζει σε ένα σκίτσο #MeToo και Παλαιστίνη. Τρικυμία εν κρανίω. Οι αντιδράσεις έφεραν ένα νέο σκίτσο του Αρκά, που εκτός από «πολέμιους» στο Twitter/X είχε και υποστηρικτές. Κι αυτό γιατί κατάφερε μέσα σε ένα σκίτσο να κάνει κριτική σε όσους έκριναν εκείνον, φέρνοντας και το #ΜeToo στο τραπέζι, το κίνημα που όλοι μοιάζουν να αγαπούν να αποδομούν. Στο σκίτσο-απάντησή του, επικαλείται μία ρήση του Γκράουτσο Μαρξ η οποία αναφέρει «Αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες». Στο πρώτο του σκίτσο μία γυναίκα κρατά μία ταμπέλα που γράφει #Metoo, στη δεύτερη μία σημαία της Παλαιστίνης. Δίπλα της, γυναίκες κακοποιημένες και νεκρές που παραπέμπουν στις εικόνες της εισβολής της Χαμάς στο Ισραήλ. Τρικυμία εν κρανίω, θα πω εγώ. Τι σχέση έχει το #MeToo με όλα αυτά; Ποιος δεν καταδίκασε τις επιθέσεις της Χαμάς και τα εγκλήματα κατά των γυναικών του Ισραήλ κατά την εισβολή του Σαββάτου; Κι αν τις καταδίκασε, τι εμποδίζει το ίδιο πρόσωπο να μιλά για την ιστορία της Παλαιστίνης και τη συστηματική καταπίεση που έχει υποστεί ο λαός της από το Ισραήλ; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Και τι σημασία έχει η γνώμη μας τελικά και οι αναλύσεις περί του ποιος και τι φταίει, όσο παιδιά χάνουν τη ζωή τους σε εκείνη την πολύπαθη γωνιά της γης μας; Όπως συμψηφίζει όλη την Παλαιστίνη με τη Χαμάς ο Αρκάς, συμψηφίζει όσους υπερασπίζονται την Παλαιστίνη σε αυτόν τον πόλεμο με όσους υποστηρίζουν το κίνημα #MeToo. «Μοιράζει πόνο ο Αρκάς» έγραψαν κάποιοι χρήστες στο Twitter/X, ενώ άλλοι τον επέκριναν. Το επώδυνο σε όλα αυτά δεν είναι το σκίτσο του Αρκά, είναι το πόσο εύκολα ο ένας τσουβαλιάζει τον άλλο σε αυτή τη χώρα. Πόσο εύκολο είναι να πιστέψουμε ότι «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» κι όχι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν σκέφτονται αποκλειστικά σε μαύρο–άσπρο δίπολο. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για τις γυναίκες του Ισραήλ και για τα παιδιά της Παλαιστίνης εξίσου, ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τους λαούς να αιματοκυλιούνται ξανά και ξανά και ξανά χωρίς κανείς να κάνει τη διαφορά, ότι τα όπλα κυκλοφορούν σε αυτόν τον κόσμο και εξοπλίζουν και τους μεν και τους δε, ότι μετά από κάθε βομβαρδισμό όσοι ανοικοδομούν πλουτίζουν, ενώ τα θύματα κάθε μίας από αυτές τις συγκρούσεις μένουν εκτοπισμένα, φοβισμένα, με απώλειες, τραυματισμένα για μία ζωή. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν δικαιολογούν ποτέ, πόσο μάλλον απόλυτα τον χαμό χωρίς ατζέντες. Μόνο από ατόφια ανθρωπιά. Και το σχετικό link...

Μετά από ένα ομολογουμένως αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο Αρκάς σταμάτησε να απασχολεί για τα πολιτικά του σκίτσα (με εξαίρεση ένα σκίτσο για τον Τσίπρα), σήμερα το πρωί έγινε πάλι αντικείμενο σχολιασμού λόγω ενός σκίτσου που έκανε σχετικά με τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει από το περασμένο Σάββατο μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων. Στο συγκεκριμένο σκίτσο ο Αρκάς απεικονίζει τη φιγούρα μίας δεμένης πισθάγκωνα γυναίκας, η οποία είναι εμφανώς κακοποιημένη (μάλλον και βιασμένη). Η εικόνα αυτή προφανώς λειτουργεί ως αναφορά στις σοκαριστικές εικόνες που είδαμε με την απαγωγή και την ομηρία άμαχων Ισραηλινών από μαχητές της Χαμάς. Στη δεύτερη σεκάνς του σκίτσου παρουσιάζεται μία πόλη να βομβαρδίζεται ολοσχερώς με πολεμικά αεροσκάφη να απομακρύνονται. Στο κομμάτι αυτό προφανώς αναφέρεται στην απάντηση του κράτους του Ισραήλ με τους μαζικούς βομβαρδισμούς που καταγράφονται τις τελευταίες ώρες εις βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Ως λεζάντα στις δύο εικόνες, ο Αρκάς γράφει «εκείνο που μισώ περισσότερο σε αυτήν την κτηνωδία…» για να συνεχίσει στο δεύτερο κομμάτι του σκίτσου στο «είναι ότι με κάνει να δικαιολογώ απόλυτα αυτό» ξεσηκώνοντας προφανώς πολλές και δικαιολογημένες αντιδράσεις. Tι είναι αυτό που προκάλεσε τις αντιδράσεις Στην ουσία, το εν λόγω σκίτσο λειτουργεί ως μία ενοχική μεν («εκείνο που μισώ») ρητή δε («δικαιολογώ απόλυτα») υποστήριξη των βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας. Σε ένα πλαίσιο που βέβαια ταυτίζει όλον τον λαό της Παλαιστίνης με τις κτηνωδίες που έλαβαν χώρα στα εδάφη του Ισραήλ τα ξημερώματα του Σαββάτου. Ας αφήσουμε ασχολίαστο ότι αυτό που μισεί ο Αρκάς για την κτηνωδία που είδαμε όλοι μπροστά στα μάτια μας ήταν το πώς ένιωσε ο ίδιος για τον εαυτό του. Οι αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν μετά τη δημοσίευση του σκίτσου προκύπτουν από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη επιλογή του σκιτσογράφου ουσιαστικά επεκτείνει τη λογική της εκδίκησης και της συνέχισης του κύκλου της βίας η οποία τελικά ανατροφοδοτείται οδηγώντας σε νέες πολεμικές συγκρούσεις και σε νέες ανθρώπινες τραγωδίες. Είναι ούτως ή άλλως αυτές τις ημέρες πολλές οι φωνές χρηστών στα social media που – παίρνοντας ως αφορμή την τραγωδία και τα βασανιστήρια που έχουν περάσει Ισραηλινοί αιχμάλωτοι στα χέρια της Χαμάς – καλούν ουσιαστικά σε αφανισμό όχι της Χαμάς αλλά όλης της Λωρίδας της Γάζας. Υπενθυμίζεται ότι η Γάζα είναι μία από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη στην οποία ζουν εκατομμύρια άνθρωποι, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν έχουν καμία σχέση με όσα έγιναν και ενδεχομένως να μην έχουν καμία σχέση και με τη Χαμάς. Σε κάθε περίπτωση, η ψυχραιμία είναι μάλλον ο καλύτερος σύμβουλος ιδίως από τη στιγμή που διακυβεύονται πραγματικές ζωές και όχι απλά κτήρια πίσω από τα οποία κρύφτηκε σκιτσογραφικά ο Αρκάς. Και το σχετικό link...

Κάθε φορά που η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα συλλογικό γεγονός, σε ένα συλλογικό τραύμα, σπεύδουν όλες οι ιστοσελίδες της κουταμάρας να δουν τι σκίτσο ανέβασε ο Αρκάς και να το παρουσιάσουν σαν έργο εφάμιλλο της Έναστρης Νύχτας του Βαν Γκογκ. Οκ, δεν χρειάζεται μπροστά σε μια τραγωδία όπως η απώλεια δύο ανθρώπων στην προσπάθεια τους να σβήσουν μια φωτιά, να καθόμαστε να ξεψειρίζουμε ή να ζητάμε το υπέρτατο. Σε τέτοιες περιπτώσεις η σιωπή και το λακωνίζειν είναι που επιβάλλονται. Αλλά δε μας αφήνουν και να αγιάσουμε. Να με συγχωρείτε βαθιά, αλλά βρίσκω κακά αισθητικά και παντελώς ανέμπνευστα τα σκίτσα που αναρτά ο Αρκάς στα social media του εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πολιτικά ξεπολιτικά, όλα τους χαρακτηρίζονται από στερητικά άλφα. Ειδικά αυτό για τους δύο νεκρούς πιλότους του Canadair παρουσιάστηκε σαν κάποιο τρομερό έργο τέχνης, συγκινητικό και συγκλονιστικό χαρακτηρίστηκε από πολλές ιστοσελίδες. Προφανώς και είναι συγκινητικό. Οτιδήποτε και να κάνεις στην προσπάθεια σου να υποκλιθείς στην θυσία δύο νέων παιδιών, συγκινητικό θα είναι. Κι ένα σκέτο «Αθάνατοι» ή «Ήρωες» να γράψεις ως συνοδεία σε μια φωτογραφία τους, μια συγκίνηση θα την προκαλέσεις. Εσύ όμως, κι εγώ και όλοι, δεν είμαστε ο Αρκάς. Από τον Αρκά περιμένεις κάτι περισσότερο. Σίγουρα κάτι ελαφρά καλύτερο από αυτό το ανούσιο που συναντάμε τους τελευταίους πολλούς, πάρα πολλούς μήνες στα σκίτσα του. Η αλήθεια είναι πως ο Αρκάς δεν το έχει καθόλου με το δράμα, με καταστάσεις όπως αυτές. Θα τον έλεγα έναν Έλληνα Κοέλιο της σκιτσογραφίας ή, ακόμα χειρότερα, έναν Δεγαμινιώτη. Αντλεί έμπνευση από τις κλισεδιές και τις λαϊκίστικες μπούρδες που γράφονται σωρηδόν στα social media και τις κάνει σκίτσο και μετά αποθεώνεται. Το χιούμορ είναι αυτό που τον ανέδειξε, η καυστικότητα, όχι ο κοπετός και ο κλαυθμός. Φυσικά, κουμάντο στα σκίτσα του δεν θα κάνω εγώ ή κάποιος άλλος και δεν είναι και αυτό το επίμαχο ζήτημα. Το ζήτημα είναι γιατί ψάχνουμε συνέχεια να αναδείξουμε ακόμα και το τίποτα, εμείς που δουλεύουμε στις ιστοσελίδες, μόνο και μόνο για να ρίξουμε στάχτη στα μάτια του αδαή από κουτοπόνηρους τακτικισμούς αναγνώστη. Και το σχετικό link...

Τέλος του χρόνου κι όλες οι εφημερίδες ξεκινούν να φιλοξενούν διάφορα ημερολόγια κι ατζέντες, που θα μας κρατούν συντροφιά την νέα χρονιά. Έτσι και φέτος, λοιπόν, η εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ”, πιστή στο ραντεβού της, έδωσε σαν ένθετο, στις 23/12/2022 το κλασικό πλέον “Ημερολόγιο τοίχου του Αρκά”. Πρωταγωνιστής κι αυτή την χρονιά είναι ο χαρακτήρας που μεσουρανεί τα τελευταία χρόνια στο σύμπαν του βετεράνου κομίστα, ο Θανασάκης, ο οποίος μαζί με την λιλιπούτεια παρέα του (αλλά και μόνος του μερικές φορές), συμμετέχει σε απολαυστικά καρέ, που φέρνουν γέλιο. Η έκδοση αποτελεί ένα τέλειο τετράγωνο αρκετά μεγάλου μεγέθους (30cm) και φέρει την κλασική τρύπα για να μπορεί να κρεμαστεί στον τοίχο. Η μία σελίδα του κάθε “σαλονιού” του εντύπου έχει ένα ξεκαρδιστικό γκαγκ, που εκτείνεται από ένα μέχρι και τέσσερα καρέ, ενώ στην απέναντι σελίδα φιλοξενείται το ημερολόγιο του εκάστοτε μήνα. Η υφή του χαρτιού είναι ματ και μοιάζει περισσότερο με χαρτόνι, ενώ το πάχος του είναι αρκετά ανθεκτικό, υποσχόμενο να αντέξει το βάρος του επάνω στον τοίχο. Αφιέρωμα στον Αρκά

Ο Αρκάς, επιστρέφει ακόμα μία εποχή του χρόνου με το χαρακτηριστικό του Σημειωματάριο. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα "Το ΒΗΜΑ" έδωσε σαν ένθετο με το φύλλο της Κυριακής, 16/10/22, το Σημειωματάριο του φθινοπώρου. Ο βετεράνος δημιουργός, που γαλούχησε με το χιούμορ του πολλές γενιές αναγνωστών, παρουσιάζει κι αυτό το φθινόπωρο, λοιπόν, μία ανθολογία από 80 καρέ, εμπνευσμένα από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες. Οι σειρές, από τις οποίες αντλήθηκε το υλικό είναι οι εξής: ● "Ισοβίτης" ● "Καστράτο" ● "Ναπολέων" ● "Θανασάκης" ● "Φεβρουάριος" ● "Ζευγάρια" Το έντυπο δεν αλλάζει στο ελάχιστο από τα υπόλοιπα της σειράς. Εκτός από σημειωματάριο, προσφέρεται και για χρήση σαν ετήσιο ημερολόγιο, ενώ παράλληλα λειτουργεί και σαν ατζέντα που περιέχει τις παγκόσμιες ημέρες, το ετήσιο εορτολόγιο, αλλά και διάφορα χρήσιμα τηλέφωνα. Ενδεικτικά μπορείτε να πάρετε μία γεύση από τα υπόλοιπα σημειωματάρια, αν ρίξετε μία ματιά ΕΔΩ. Εύλογα, λοιπόν, εξάγεται το συμπέρασμα ότι κάποιος αναγνώστης, που έχει ήδη προμηθευτεί κάποιο από τα προηγούμενα σημειωματάρια, θα πάρει το συγκεκριμένο για τρεις και μόνο λόγους. Πρώτος: επειδή είναι λάτρης του Αρκά και θέλει να έχει ό,τι βγαίνει και φέρει το όνομά του, δεύτερος: γιατί θέλει να διαβάσει τα γελοιογραφικά καρέ κι αυτής της δουλειάς και τρίτος: γιατί θέλει να κάνει παρουσίαση και να το ανεβάσει στην βάση κάποιου φόρουμ. Μαντέψτε σε ποια κατηγορία ανήκω εγώ! Αυτά τα ολίγα! Εύχομαι σε όσους το έχουν στην κατοχή τους, καλή ανάγνωση και μόνο ευχάριστες σημειώσεις. Η διαφήμιση του σημειωματάριου από την εφημερίδα Αφιέρωμα στον Αρκά

Το podcast βρίσκεται ολόκληρο εδώ. Ο Αρκάς, ίσως ο πιο επιφανής μα και συνάμα ο πιο αφανής κομίστας της χώρας μας. Πώς γίνεται αυτό; Όλοι μας έχουμε διαβάσει έστω και ένα στριπ του κάπου, κάπως, κάποτε, αλλά κανένας δε γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα. Ε, εδώ ο Δημοκίδης, τα ανατρέπει όλα κι αποκαλύπτει την ταυτότητα του μυστηριώδη δημιουργού.

Πιστός στο εποχιακό ραντεβού του με τους αναγνώστες του, ο βετεράνος κομίστας Αρκάς, κυκλοφορεί, μέσω της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” της Κυριακής, ακόμα ένα από τα γνωστά σημειωματάριά του, αυτή την φορά για το καλοκαίρι. Το συγκεκριμένο σημειωματάριο, κυκλοφόρησε (εκτάκτως, λόγω της γιορτής του Αγίου Πνεύματος) το Σάββατο 11/06/2022 κι έχει ακριβώς τον ίδιο σκελετό και δομή με τα υπόλοιπα σημειωματάρια που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς. Οι χαρακτήρες-δημιουργήματα του μεγάλου καλλιτέχνη, που επιστρατεύτηκαν εδώ προέρχονται από τις σειρές: ● “Θανασάκης” ("Η Ρόζα") ● “Ο Φεβρουάριος και οι έντεκα μήνες” ● “Επικίνδυνα νερά” ● “Ζευγάρια” ● “Περιμένοντας τη βροχή” Και υπόσχονται να μας κάνουν να γελάσουμε (ή τουλάχιστον να μειδιάσουμε) μέσα από 80 σκίτσα. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, το γέλιο αποτελεί πηγή ζωής! Αφιέρωμα στον Αρκά

Το σημειωματάριο του Καλοκαιριού! Με 80 ξεκαρδιστικά σκίτσα! Ένα συλλεκτικό σημειωματάριο με τις πιο εμβληματικές δημιουργίες του κορυφαίου Έλληνα κομίστα: Επικίνδυνα νερά, Ζευγάρια, Περιμένοντας τη βροχή, Μήνες, Θανασάκης! Αυθόρμητο χιούμορ και απολαυστικές ατάκες σε ένα σπιράλ σημειωματάριο, 160 σελίδων που περιλαμβάνει: ετήσιο ημερολόγιο, παγκόσμιες ημέρες, εορτολόγιο, χρήσιμα τηλέφωνα. Το αυθεντικό χιούμορ είναι πιο σπάνιο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Το δημιουργικό χιούμορ, εκείνο δηλαδή που λαμβάνει και καλλιτεχνική μορφή, αναγνωρίσιμη και δημοφιλή, είναι ακόμη σπανιότερο. Αυτό ακριβώς το πολυδιάστατο πράγμα ενσαρκώνει ο Αρκάς τα τελευταία σαράντα χρόνια. Γέλιο και προβληματισμός γεννιούνται αδιαχώριστα και εκρηκτικά μέσα από το χιούμορ του Αρκά, αυτό το πολύτροπο, ανελέητο, δηκτικό και πνευματώδες χιούμορ. Κανένας άλλος δεν μας επιτρέπει, όπως ο Αρκάς, να ξεκαρδιστούμε τόσο απελευθερωτικά με τα ανθρώπινα, από την ανοησία και την αυταρέσκεια μέχρι την απελπισία και τον θάνατο. Το χιούμορ του Αρκά μπορεί να εκκινεί από το καθημερινό, το τετριμμένο και μπορεί να αγγίξει το υπαρξιακό, το μεταφυσικό. Ο Αρκάς είναι, αναμφίβολα, μια μοναδική περίπτωση για τα ελληνικά δεδομένα. Η διάρκειά του και η εμπιστοσύνη που επιδεικνύουν προς το (αφανές) πρόσωπό του διαφορετικές γενιές επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Ας θυμηθούμε, τέλος, τι έχει πει η ποιήτρια Κική Δημουλά για τον Αρκά, ότι «μας βοηθάει να ανοίγουμε και να κλείνουμε το πικρό τετράδιο της μέρας με την άλλη όψη του δραματικού: το υπέροχα κωμικό». ΠΗΓΗ

Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της εποχής είναι ο Αρκάς. Τον τελευταίο καιρό άπειρος τόνος διαδικτυακής μελάνης έχει χυθεί ασκώντας κριτική, αποθεώνοντας ή και καταρρίπτοντας το μύθο του μέχρι πρότινος αγαπητού από όλους μας ευθυμογράφου. Το κείμενο αυτό δεν γράφεται με σκοπό να παραθέσει απόψεις σχετικά με τις πολιτικές πεποιθήσεις του Άρη Καστρινού-όνομα το οποίο του αποδίδεται καθώς τα αρχικά του συμπληρώνουν το ίσως αρκτικόλεξο όνομα του. Το κείμενο αυτό επίσης δεν έχει σκοπό να διαδώσει τις ομολογουμένως σπαρταριστές θεωρίες συνωμοσίας που συνδέονται με τη καλλιτεχνική φύση του πνευματικού πατέρα του «Ζωή Μετά». Δεν έχουμε σκοπό να αναφέρουμε πως ακούγεται πως ο Αρκάς έχει «πουλήσει» τον χαρακτήρα του σε κάποιον και κάνει διακοπές σε εξωτικά νησιά. Η αλήθεια είναι πως όσοι λένε πως ο Αρκάς έχει χάσει το παλιό, καλό και φλεγματικό του χιούμορ έχουν δίκιο. Είναι άσχημο να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου να καταρρέει καλλιτεχνικά ο άνθρωπος που σε έκανε σαν πιτσιρικά να γελάς, να προβληματίζεσαι, να ψυχαγωγείσαι και γιατί όχι, ακόμα και να συγκινείσαι όσο παράλληλα χτίζεις χαρακτήρα. Ξέρουμε όλοι πως δεν μας είναι εύκολο να βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας τη «πτώση» των μύθων που μας μεγάλωσαν. Ίσως γιατί νιώθουμε πως μαζί τους παίρνουν και ένα κομμάτι μας, κάτι δικό μας το οποίο τους εμπιστευτήκαμε. Όπως και να έχει, ο μύθος του Αρκά συντηρείται και θα μας απασχολεί για όσο καιρό αποφασίζει εκείνος- όποιος είναι αυτός- να σκιτσογραφεί. Ο λόγος που τον κάνει τόσο ξεχωριστό όλα αυτά τα χρόνια είναι πως δεν έχουμε δει ποτέ την πραγματική του εικόνα. Ποτέ; Κι όμως αυτό δεν ισχύει μιας και το 1982, οι αναγνώστες του «Βαβέλ» μετά από έντονες πιέσεις, αποζημιώθηκαν. Έτσι, οι άνθρωποι του περιοδικού ζήτησαν από τον διάσημο σκιτσογράφο να σχεδιάσει τον εαυτό του. Το σχόλιο του περιοδικού ήταν το εξής « Πολλοί αναγνώστες μας ζήτησαν επίμονα μια παρουσίαση του Αρκά, πιστεύοντας πως μετά από έναν χρόνο και ένα μήνα ζωής στις σελίδες της Βαβέλ είναι καιρός να γίνουν οι συστάσεις. Εμείς πιστεύουμε πως το αίτημα είναι λογικό και δίκαιο. Όμως ο Αρκάς είναι τύπος εξαιρετικά συνεσταλμένος γα να δεχτεί οποιαδήποτε προβολή του. Χρειάστηκε ιδιαίτερη επιμονή για να υπερνικήσουμε αυτή την έμφυτη σεμνότητα και ιδού το αποτέλεσμα.» Ο ίδιος αποτύπωσε τον εαυτό του ως έναν ψηλό γεροδεμένο, γενειοφόρο άνδρα. Να είναι άραγε έτσι; Πάντως έχει πολύ ενδιαφέρον αν σκεφτείς πως ενώ σχολιάζεις, γελάς, ξεκαρδίζεσαι, κατηγορείς τον Αρκά, μπορεί το μεσημέρι να του παραχώρησες τη σειρά σου στο σούπερ μάρκετ χωρίς να έχεις ιδέα…. ΠΗΓΗ

Το καλοκαίρι μάς αποχαιρέτησε, μπήκε ο Οκτώβριος, τα δέντρα άρχισαν να ρίχνουν τα φύλλα τους, άρχισε μία ελαφριά ψύχρα κι ο Αρκάς είναι εδώ για να μας υπενθυμίσει ο ότι το φθινόπωρο είναι προ των πυλών. Ο βετεράνος δημιουργός, μέσω της εφημερίδας "Το Βήμα της Κυριακής", που κυκλοφόρησε στις 03/10/2021, μας χάρισε ένα ακόμα από τα σημειωματάρια - ημερολόγιά του, που αντλούν την θεματολογία τους από τους κλασικούς (αλλά και νεότερους) χαρακτήρες των σειρών του. Όπως γνωρίζουμε και από τις προηγούμενες αντίστοιχες δουλειές του για την Άνοιξη, το Καλοκαίρι και (μετέπειτα) τον Χειμώνα, έτσι και το συγκεκριμένο σπιράλ τομάκι δεν έρχεται να μας εκπλήξει με την πρωτοτυπία στην μορφή του, καθώς ο αναγνώστης που έχει προμηθευτεί τουλάχιστον ένα από αυτά τα σημειωματάρια, ξέρει τι θα συναντήσει, ξεφυλλίζοντας κι αυτό. Αν εσείς, πάντως, δεν γνωρίζετε, μπορείτε να αντλήσετε τις πληροφορίες σας από το σημειωματάριο της Άνοιξης. Κι εδώ αναφέρεται ότι την εικονογράφηση την επιμελήθηκε ο ίδιος ο δημιουργός, ενώ ο σχεδιασμός είναι της Κατερίνας Μαρούσιτς. Όσον αφορά τον κύριο λόγο που κάποιος θα θελήσει να προμηθευτεί κι αυτό το σημειωματάριο, εννοείται ότι είναι οι πρωταγωνιστές των κόμικς που όλοι αγαπήσαμε κι αυτοί είναι οι εξής: "Θανασάκης" "Μήνες" "Ισοβίτης" "Προφήτης" "Ναπολέων και Ασημίνα" "Καστράτο" Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα καλαίσθητο σημειωματάριο, που δεν θα έπρεπε να λείπει από το γραφείο κανενός φίλου του Αρκά. Τώρα, αν χρειάζεται να αποκτηθούν και τα τέσσερα τομάκια, αυτό είναι κάτι που σηκώνει πολλή συζήτηση. Αφιέρωμα στον Αρκά

Ήρθαν τα χιόνια σε όλη την Ελλάδα, η θερμοκρασία έπεσε κάτω από το μηδέν, τα αυτοκίνητα εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό για δύο ημέρες κι ακόμα υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι ήρθε η πιο κρύα εποχή του χρόνου. Γι' αυτούς τους άπιστους, λοιπόν, ο Αρκάς ξαναχτυπά και μας παρουσιάζει το "Σημειωματάριο του χειμώνα" για να τους θυμίσει να φορέσουν κάτι χοντρό! Στις 06/02/2022, η εφημερίδα "Το Βήμα της Κυριακής" έδινε σαν ένθετο το συγκεκριμένο σπιράλ τομάκι, το οποίο ακολουθεί ακριβώς τα ίδια μοτίβα με τις προηγούμενες αντίστοιχες δουλειές του βετεράνου δημιουργού, που κυκλοφόρησαν για τις υπόλοιπες εποχές, την Άνοιξη, το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο. Στο θέμα της δομής του σημειωματάριου, αυτοί που έχουν ήδη στην κατοχή τους κάποιο από τα προηγούμενα, δεν θα εντοπίσουν διαφορές. Επομένως, το ζητούμενο είναι ποιοι χαρακτήρες από τα κόμικς του θα πλαισιώνουν την συγκεκριμένη δουλειά, τον σχεδιασμό της οποίας (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) να τον έχει επιμεληθεί η Κατερίνα Μαρούσιτς. Οι πρωταγωνιστές των 80 σκίτσων, που παρατίθενται εδώ, λοιπόν, είναι οι εξής: "Ξυπνάς μέσα μου το ζώο" "Θανασάκης" "Χαμηλές πτήσεις" "Καστράτο" "Ισοβίτης" "Προφήτης" "Ζαχαρίας" "Φεβρουάριος" "Ναπολέων και Ασημίνα" Νομίζω ότι δεν έχουμε κάτι άλλο να πούμε, οπότε το μόνο που σας εύχομαι είναι... καλή ανάγνωση. Η διαφήμιση του σημειωματάριου από την εφημερίδα Αφιέρωμα στον Αρκά

Την τελευταία ημέρα του 2021, η εφημερίδα "Βήμα", μαζί με την επανακυκλοφορία του ημερολογίου τοίχου του Αρκά, που είχε κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα, χαρίζει στους αναγνώστες κι ένα μικρό βιβλίο με τίτλο "Η Κυριακή και οι εργάσιμες". Αφήνουμε για λίγο ήσυχο τον Θανασάκη να φάει τις πατάτες του κι ασχολούμαστε, λοιπόν, με τις ημέρες της εβδομάδας, οι οποίες λειτουργούν σαν κανονικοί άνθρωποι και μάλιστα με αναπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ. Σε αυτές ξεχωρίζει, βέβαια, η Κυριακή, η οποία είναι πιο ανέμελη και ράθυμη από τις υπόλοιπες ημέρες κι αυτό στέκεται αφορμή να ξεσπάσουν διάφορα ειρωνικά πειράγματα, πάντα με το βιτριολικό χιούμορ του βετεράνου κομίστα. Η έκδοση έρχεται σε μικρές διαστάσεις, έχει τίμιο πάχος στο εξώφυλλο, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι γυαλιστερό. Η κόλληση φαίνεται ανθεκτική. Γενικά θα την χαρακτήριζα μία απλή δουλειά, που όμως δεν θα απογοητεύσει εκείνους που δεν ζητούν μεγάλη πολυτέλεια από τις εκδόσεις περιπτέρου. Αφιέρωμα στον Αρκά

Εκτάκτως την Παρασκευή με ΤΟ ΒΗΜΑ, ο Αρκάς σας εύχεται...Ευτυχιθμένο το 2022! Eνα μεγάλο, συλλεκτικό ημερολόγιο τοίχου με τις περιπέτειες του απολαυστικού Θανασάκη! Οι σπαρταριστοί διάλογοι με τη μαμά του και τους φίλους του, αλλά και ο μεγάλος του έρωτας για τη Σίσσυ! Αυθεντικό χιούμορ και απολαυστικές ατάκες από τον φοβερό πιτσιρικά με τη θεληματική φράντζα. Αφεθείτε στην παιδική αθωότητα, που τόσο έχουμε ανάγκη! Το αυθεντικό χιούμορ είναι πιο σπάνιο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Το δημιουργικό χιούμορ, εκείνο δηλαδή που λαμβάνει και καλλιτεχνική μορφή, αναγνωρίσιμη και δημοφιλή, είναι ακόμη σπανιότερο. Αυτό ακριβώς το πολυδιάστατο πράγμα ενσαρκώνει ο Αρκάς τα τελευταία σαράντα χρόνια. Ο Θανασάκης ή Σάκης ή «Αθανάθιοθ», όπως λέει ο ίδιος το όνομά του, επειδή δεν μπορεί να πει το σίγμα, ανήκει στις πρόσφατες δημιουργίες του κορυφαίου έλληνα κομίστα. Συνιστά μια δική του σπουδή πάνω στην παιδική αθωότητα, που, μοιραία, όλοι χάνουμε και στην οποία, ευτυχώς, συχνά επανερχόμαστε. Ο Θανασάκης, αυτός ο φοβερός πιτσιρικάς με τη θεληματική φράντζα, ικανός για τον πλέον συντριπτικό κυνισμό αλλά και την πιο γλυκιά τρυφερότητα, είναι η επιτομή εκείνου του μικρού και του τρελού από το οποίο, κατά το κοινώς λεγόμενο, μαθαίνουμε την αλήθεια. Ο Θανασάκης, αφελής και δηκτικός, ένα αυθόρμητο παιδί, αυτό το απίθανο ζιζάνιο, αυτός ο γκρινιάρης αισθηματίας, πρωταγωνιστεί στη νέα προσφορά του «Βήματος». Οι αναγνώστες παρακολουθούν τις περιπέτειές του κατά το 2022, ημερολογιακά, μήνα τον μήνα. Ο Θανασάκης είναι απολαυστικός και έχει μέλλον μπροστά του! ΠΗΓΗ

Τρεις μήνες μετά ,απο το πρώτο σημειωματάριο που εκδόθηκε από την εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΚΥΡΙΑΚΗΣ” η εφημερίς ετοίμασε ένα άλλο για το καλοκαίρι του 2021, με τίτλο “Το σημειωματάριο του Καλοκαιριού” με την υπογραφή του Αρκά. Το οποίο περιέχει 80 σκίτσα του, προερχόμενα από γνωστούς χαρακτήρες διαφόρων τίτλων, τα σκίτσα δεν είναι καινούργια αλλά έχουν ξαναδημοσιευτεί ,οι ήρωες που θα απολαύσουμε τις ατάκες τους είναι: “ Ο ΘΑΝΑΘΑΚΗΣ ”“ΞΥΠΝΑΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΖΩΟ ” “ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ” "EΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΕΡΑ''και “ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ”. Ο σχεδιασμός είναι πανομοιότυπος με το προηγούμενο σημειωματάριο πού είχε βγει την Άνοιξη. Παρουσίαση του είχε κάνει ο @ Indian που λεπτομερώς μας είχε αναλύσει το πως είναι φτιαγμένο. Καλύτερη δεν θα μπορούσα να κάνω και για αυτό σας παραπέμπω https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/44107-αρκασ-το-σημειωματαριο-τησ-ανοιξησ-2021/ Θα διαφωνήσω με τον Γιάννη που το θεωρεί συλλεκτικό ,εγώ θα το θεωρήσω μία απλή ξεπέτα που ο δημιουργός πληρώνεται για δουλειές που έχει κάνει στο παρελθόν. Η δουλειά όλη έχει γίνει από την Κ. Μάρουσιτς. Είναι κρίμα με τόσους καλούς ατακαδόρους σχεδιαστές που υπάρχουν, να μην γίνονται τέτοιες δουλειές και με αυτούς αλλά ο ΑΡΚΑΣ έχει το χρυσό άγγιγμα του Μίδα ,οι εφημερίδες τον εμπιστεύονται. Και η ''ξεπέτα" συνεχίστηκε για τις 2 επόμενες εβδομάδες που η εφημερίδα έδωσε σακίδια πλάτης με σκίτσο του δημιουργού . ΓΙΑ ΤΟ G.C. ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΚΟΜΙΚΣ

Στις 11/04/2021 η εφημερίδα “Το Βήμα της Κυριακής” κυκλοφορεί ένα σημειωματάριο του Αρκά, το οποίο το ονομάζει “Το σημειωματάριο της Άνοιξης”. Πρόκειται για ένα έντυπο, που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε συλλεκτικό και το οποίο περιέχει 80 σκίτσα του βετεράνου δημιουργού, προερχόμενα από γνωστούς του τίτλους, όπως: “Η Ρόζα” “Ξυπνάς μέσα μου το ζώο” “Οι μήνες” “Χαμηλές Πτήσεις” “Συνομήλικοι” Εκτός από το σημειωματάριο και τα σκίτσα, ο αναγνώστης θα βρει την κλασική σελίδα στην οποία ο κάτοχος μπορεί να συμπληρώσει τα προσωπικά του στοιχεία, για να ακολουθήσουν οι σελίδες με τα χρήσιμα τηλέφωνα, παγκόσμιες και διεθνείς ημέρες, παγκόσμιες ημέρες του ΟΗΕ, συνοπτικά ημερολόγια του 2021 και του 2021 και τέλος το αλφαβητικό εορτολόγιο και η επίσημες αργίες του 2021. Στην συνέχεια, στον κύριο κορμό του εντύπου, θα βρούμε ένα πρωτότυπο ημερολόγιο, do it yourself, στο οποίο δεν αναγράφεται η ημερομηνία, αλλά την βάζει ο ίδιος ο κάτοχος. Με αυτόν τον τρόπο, το παρόν σημειωματάριο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ημερολόγιο και μετέπειτα. Ορίστε κι ένα δείγμα για να καταλάβετε τι εννοώ. Το όλο πόνημα φαίνεται ότι έχει πολλές ομοιότητες (τουλάχιστον στην κατανομή των σκίτσων στις σελίδες) με την σειρά σημειωματάριων, που κυκλοφορούσε το 2019 σχεδόν κάθε μήνα, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Φαίνεται ότι οι υπεύθυνοι του “Βήματος”, αποφάσισαν να μην κάνουν το λάθος που έκανε το “Πρώτο Θέμα” κι έτσι το σημειωματάριο είναι one-shot, χωρίς βέβαια να αποκλείεται (αν και δύσκολο κατά την ταπεινή μου γνώμη) να έχει εποχιακή κυκλοφορία. Όσον αφορά την έκδοση, η βασική της πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι το δέσιμο έχει γίνει με λευκό σπιράλ έλασμα, κάτι το οποίο είναι καλό γιατί επιτρέπει το ανεμπόδιστο γύρισμα των σελίδων, αλλά από την άλλη το σημειωματάριο είναι επιρρεπές στο σκίσιμο. Το εξώφυλλο είναι καλαίσθητο και γυαλιστερό, ενώ το εσωτερικό χαρτί είναι παχύ και ματ. Αφιέρωμα στον Αρκά

Είναι πρωτοφανής για ορισμένους δημιουργούς, που στο παρελθόν έχουν καταφέρει να πείσουν άπαντες για το ταλέντο τους, η δίχως όρια πτώση της έμπνευσής τους. Μέχρι ένα σημείο βέβαια εξηγείται: πόση έμπνευση και πόση δημιουργικότητα μπορεί να απελευθερώσει ένα ανθρώπινο μυαλό; Λογικό είναι κάποια στιγμή να στερεύει. Για κάποιες περιπτώσεις ωστόσο, αυτή η τόσο έντονη αλλαγή ποιότητας προκαλεί πραγματικά τεράστια έκπληξη. Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από αυτό του Αρκά: ο σκιτσογράφος που στο παρελθόν χάρισε διαμάντια απόλυτου γέλιου, πλέον βγάζει τη μια σειρά σκίτσων μετά την άλλη, που αν τις συγκρίνεις με εκείνες του παρελθόντος, θα ορκιζόσουν ότι τις έχει φτιάξει άλλο χέρι. Η ποσότητα των σκίτσων έχει αυξηθεί (για τις ανάγκες του Facebook), δυστυχώς όμως η ποιότητα έχει πέσει πάρα πολύ… Είναι να απορεί κανείς αν θα γελούσε κάποιος με τα αστεία που κάνει πλέον ο Αρκάς ακόμα και τη δεκαετία του ’60, που το χιούμορ δεν ήταν τόσο εξελιγμένο και πατούσε σε πιο απλοϊκά γούστα. Και είναι να απορεί κανείς πως αυτή η θλιβερή αλήθεια αφορά έναν σκιτσογράφο που στα '80s και στα '90s έκανε χιούμορ πολύ μπροστά από την εποχή του. Οι φήμες που τον θέλουν να έχει πουλήσει το brand name του και να μην βγάζει πλέον ο ίδιος τα σκίτσα του, ασφαλώς και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, όμως ο λόγος που έχουν φουντώσει δεν έχει να κάνει τόσο με θεωρίες συνωμοσίες, όσο κυρίως με την τόσο μεγάλη αναντιστοιχία ανάμεσα στην παλιά και την σύγχρονη εκδοχή του. Η τελευταία σειρά σκίτσων του Αρκά ωστόσο, πρέπει να βρίσκεται σε αληθινά ιστορικά χαμηλά όσον αφορά την ποιότητα των δημιουργημάτων που φέρουν την υπογραφή του. Ο λόγος για τη σειρά με πρωταγωνιστή τον Θανασάκη… Ο Θανασάκης είναι ένας γκρινιάρης πιτσιρικάς που βρίσκεται στο ίδιο σύμπαν με μια άλλη ηρωίδα του Αρκά, τη Ρόζα (άλλος ανέμπνευστος χαρακτήρας…). Έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να μοιάζει αστείο σε ορισμένα παιδιά δημοτικού, αλλά για ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει αυτή την ηλικία και βρίσκονται από το γυμνάσιο και πάνω, είναι μάλλον ο ορισμός της κρυάδας: ο Θανασάκης δεν μπορεί να πει το «σίγμα», και έτσι ψευδίζει. Ούτε στις ελληνικές ταινίες που έβγαιναν σε βιντεοκασέτες το ’80 δεν πρέπει να ήταν αστείο κάτι τέτοιο, αντίθετα αυτό το χιούμορ πρέπει να ήταν από τότε ξεπερασμένο. Ο Θανασάκης λοιπόν λέει διάφορα αδιάφορα πράγματα που δεν προκαλούν καν ένα μικρό χαμόγελο. Το ψεύδισμά του δε χρησιμεύει απλά στο να γίνεται πιο δύσκολη η ανάγνωση των κοινοτοπιών υπό μορφή χιούμορ που μας σερβίρει ο Αρκάς. Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί και άλλα ανούσια ευρήματα που υποτίθεται πως πρέπει να μας κάνουν να γελάσουμε, που έχουν να κάνουν με την απροσεξία του Θανασάκη, ο οποίος χτυπάει κατά λάθος σε κάτι έπιπλα (ναι, αυτό είναι αστείο υποτίθεται) και διάφορα άλλα τέτοια. Αναρωτιέται κανείς: ποιος γελάει με όλα αυτά; Και άντε, ας πούμε πως υπάρχουν κάποιοι που γελάνε. Ο ίδιος ο Αρκάς γελάει πράγματι με αυτά; Ο άνθρωπος με το πάλαι ποτέ τόσο κοφτερό χιούμορ, αλήθεια τα βρίσκει αστεία αυτά που μας σερβίρει με το Θανασάκη του; Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε. Μοιάζει με… κακό αστείο. Εκτός αν απλώς μεγαλώσαμε και γίναμε εμείς γεροπαράξενοι και το χιούμορ του Αρκά παραμένει το ίδιο καλό. Αυτή θα ήταν μια κάποια λύση, για τον ήρωα των παιδικών μας χρόνων… Και το σχετικό link...