[Νέο κόμικ του Μάνου Λαγουβάρδου]

Το έχω, αλλά δεν το έχω διαβασει ως τώρα.

Οταν το διαβάσω, αν δεν έχει παρουσιαστει ως τοτε, θα το παρουσιασω

 

[Τόπικ ευχών γενεθλίων, γιορτών και όχι μόνο! (2019)]

Χρόνια πολλά @Man0s  ! 

 

 

[Διαγωνισμός: 8 διπλές προσκλήσεις για το Hellboy: Ξαναγύρισα από την Κόλαση]

Ευχαριστούμε!!!!

[Δεν εχω χωρο!]

Το πιο γρηγορο ξεπουλημα!

[THE UNSOUND [ CULLEN BUNN - JACK T. COLE ]]

O Cullen Bunn με ενθουσίασε με τα Sixth Gun και Harrow County.  Οπότε με το που βλέπω την παρουσίαση του unsound το διαβάζω αυθημερόν,  @Ion!

Θεωρώ ότι όταν ο Bunn ασχολείται με ιστορίες τρόμου, είναι στο στοιχείο του. Δημιουργεί με πολλή μαεστρία εφιαλτικούς κόσμους. Το ίδιο και δω. 

Μόνο πρόβλημα του κόμικ για μένα, η ελλιπής ανάπτυξη χαρακτήρων. Η κεντρική ιδέα δυνατή, αλλά δεν εξελίχθηκε όσο θα έπρεπε, δεν είχε αρκετό χώρο το κόμικ να αναπνεύσει. 

Ελπίζω να συνεχιστεί, μιας και το τέλος είναι ανοιχτό και να δούμε ανάπτυξη και στα υπόλοιπα στοιχεία του κόμικ.  

Προσωπικά το σχεδιαστικό στυλ μου άρεσε αρκετά, το βρήκα πολύ ταιριαστό. 

Τα έντονα χρώματα, αντί να στερήσουν κάτι από τον εφιαλτικό κόσμο, τον ενισχύουν.  

Ίωνα τσέκαρε και το Harrow County, πιστευω ότι θα σου αρέσει 

 

 

[Avengers: Endgame (2019)]

when it costs everything

 

[Διαγωνισμός: 8 διπλές προσκλήσεις για το Hellboy: Ξαναγύρισα από την Κόλαση]

Ευχαριστουμε!!! Δηλώνω συμμετοχή!

[Avengers: Endgame (2019)]

6 min ago , Bonadrug said:

πάνω δεξιά ποια είναι;

η Wasp - Evangeline Lilly 

[ΕΛΡΙΚ: ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ]

Θα συμφωνησω με @Θρηνωδός

 

Πριν χρόνια, είχα σκοπό να το αγοράσω, αλλά ευτυχώς είπα να του ρίξω μια ματιά κατεβασμένο πρώτα.  Η ροή και ο τρόπος αφήγησης δεν μου έκαναν καθόλου κλικ κι έτσι γλίτωσα την αγορά

Το σχέδιο πολύ όμορφο, αλλά το κόμικ - για τα δικά μου γούστα - δεν "τσουλάει"  

 

[Τόπικ ευχών γενεθλίων, γιορτών και όχι μόνο! (2019)]

Χρόνια πολλά @constantinople. & @Christaras. ! 

[ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;]

Την τελευταία βδομάδα είδα τις δύο ταινίες του Jordan Peele

 

[imdb=tt5052448]

 

και

 

[imdb=tt6857112]

 

ειδικά το get out  εξαιρετικό - θα χα φύγει απ αυτό το σπίτι πετώντας... 

το us είχε κάποιες αδυναμίες, νομίζω ότι οι επεξηγήσεις στο πως και γιατί το αποδυνάμωσαν στο τέλος, παρόλαυτα την απόλαυσα

 

Ο Jordan Peele θα είναι επίσης αφηγητής στο νέο Twiligt zone που ξεκινά τον Απρίλιο

[imdb=tt2583620]

 

[MARVEL 1985]

Αν μπορεί ένα κόμικ να μου δημιουργήσει νοσταλγία για την εποχή που ξεκίνησα να διαβάζω κόμικς ως παιδί, νομίζω ότι είναι το 1985.

Και πραγματικά, είμαι άτομο με χαμηλά επίπεδα νοσταλγίας 

Από τα καλύτερα  υπερηρωικά κόμικς που έχει εκδώσει η οξύ ως τώρα, διαβάζεται πολύ άνετα κι από μη φανς του υπερηρωικού.

Έχει πολλά στοιχεία που θα σας φέρουν στο μυαλό  stranger things.

Πρόκειται για  πολύ καλή στιγμή του Millar με άψογο σχέδιο από τον Tommy Lee Edwards. 

Άνετα θα διάβαζα κι άλλες συνεργασίες των δημιουργών που θα κινούνταν σε αντίστοιχο μήκος κύματος

 

 

[SUPERMAN: BIRTHRIGHT]

Άργησα πολύ να το διαβάσω, παρόλο που το έχω κάμποσα χρόνια στη βιβλιοθήκη μου

Είναι το καλύτερο οrigin του Superman που έχω διαβάσει ως τώρα.

Θεωρώ σημαντικό να μη σε κάνει να βαρεθείς  το origin ενός ήρωα που  έχεις χιλοδιαβασει/δει την ιστορία του.

To birthright  το κατάφερε μια χαρά, μου κράτησε το ενδιαφέρον ως το τέλος κι είχε και πολύ καλή ανάπτυξη όλων των χαρακτήρων, αναλογικά με το μέγεθος της ιστορίας.

Είναι απ αυτές τις ιστορίες που σε κάνουν να νιώθεις ότι οι δημιουργοί του ήταν σε μεγάλα κέφια όταν την έφτιαχναν

 

[ANOTHER SUBURBAN ROMANCE [ ALAN MOORE, JUAN JOSE RYP ]]

Απ' ότι έχω καταλάβει, πρόκειται για τρία ποιήματα του Μουρ που τα έκανε κομικς. To 2o "old gangsters never die" ήταν ένας μονόλογος που έγαψε τη δεκαετία του 70,  ακολούθησε το 1o  "Judy switched off the tv " και τέλος το 3ο  "another suburban romance" . Θεώρησε ότι ανήκουν στην ίδια θεματική κατηγοία και τα "έδεσε" μαζι .   Το sequential adaptation δεν είναι του Μουρ, είναι του  Antony Johnston. 

 

Χωρίς να είμαι σίγουρη για το τι ήθελε να πει ο ποιητής  νομίζω ότι η πρώτη ιστορία είναι ένα φανταστικό σενάριο στο μυαλό του πρωταγωνιστή  μέχρι να γυρίσει η Judy από το μπάνιο. Η δεύτερη ιστορία είναι για τους αθάνατους μύθους των γκανκστερ και τη φήμη τους που ζει πολύ περισσότερο απ ' αυτούς. Η τρίτη ιστορία  είναι για την πόλη, τον Μουρ και το ψώνιο του :D. 

Η δουλειά του Ryp εξαιρετική.

 

 για την παρουσίαση

 

 

[The Comic Con 5 και Greekcomics!]

Κι εγώ!

 

[Τόπικ ευχών γενεθλίων, γιορτών και όχι μόνο! (2019)]

Χρόνια πολλά @Lord Makro !

 

[The Comic Con 5 [ 10 - 12/5/2019 @ Συνεδριακό Κέντρο Ιωάννης Βελλίδης ]]

Κι εγω σιγουρα

 

[PASZKIEWICZ DOUGLAS]

από το instagram του

 

[Δείξτε μας την συλλογή σας! [(εδώ κάτι πρέπει να βάλω, αλλά τι; )]]

Πολύ ωραία συλλογή και φιγούρες!  Τέλειο και το σκακι  - το αδερφακι του το χει η ΛΕΦΙΚ

Eρωτηση: δε σου χαλανε τα τευχη όρθια στη βιβλιοθηκη;

Σούπερ κα τα καδρακια. Οταν τα βάλεις στον τοιχο θέλουμε κι άλλες φωτος!

[What's your Rob Liefeld name?]

Deathpool  στην πρωτη & Shadejack στην δεύτερη 

[X-MEN: ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ]

Η κεντρική ιδέα της εξαφάνισης όλων των ανθρώπων είναι έξυπνη και το κομικ ξεκινά δυνατά. Η συνέχεια όμως δυστυχώς δεν είναι τόσο δυνατή και το τέλος καταλήγει λίγο πολύ προβλέψιμο.  Το σχέδιο του Larroca ταιριαστό. Γενικά τη θεωρώ μια ευχαριστη υπερηρωική  ιστορία, που πιθανότατα δε θα τη θυμαμαι σε κανα τριμηνο

 

Υπέροχο το εξώφυλλο

 

 

[CAPTAIN MARVEL: ΠΙΟ ΨΗΛΑ, ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ, ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ]

Ενδιφέρον κόμικ, το πρώτο που διαβάζω με την Captain Marvel 

Το σχέδιο είναι μια χαρα. Και το θέμα το ιδιο. Είχα όμως έντονα την αίσθηση στο δεύτερο μέρος ότι πλατείασε πολύ, χωρίς λόγο.

Τέσσερα τεύχη αντί για έξι νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα γι αυτην την συμπαθητική ιστορια

 

φυσικά, είμαι πολύ χαρούμενη με την εκδοτική κίνηση αυτή κι ανυπομονώ για τα επόμενα

 

 

[ΜΠΛΕ ΚΟΜΗΤΗΣ]

Άργησα να διαβάσω το 7ο τεύχος, κυρίως γιατί έπρεπε να ξαναδιαβάσω το 6ο τεύχος πρώτα για να μπορέσω να το παρακολουθησω

Κινείται σε πολύ καλό επίπεδο, όπως και το προηγούμενο, μόνο αρνητικό του οι ελάχιστες αυτοτελείς ιστορίες, που θα μπορούσαν να διαβάσουν και νέοι αναγνώστες. 

Σίγουρα το δίμηνο δεν είναι τεράστιο χρονικό διάστημα, αλλά προϋποθέτει την ανάγνωση του προηγούμενου τεύχους, ακόμα και από όσους το διαβάζουν συστηματικά.

Νομίζω πως μια μικρή σύνοψη για το τι έχει συμβεί ως τώρα, στην αρχή κάθε ιστορίας σε συνέχειες, θα βοηθούσε αρκετά παλιούς και νέους αναγνώστες να μπουν στο νόημα

Επίσης, έχω την αίσθηση ότι ένα  πλεονέκτημα που είχε το προηγούμενο τεύχος σε σχέση με αυτό, ήταν η μεγαλύτερη ποικιλία θεμάτων.

Δηλαδή μου έλειπε μια slice of life ιστορία, όπως η "Ζάχαρη".

Συνολικά πάντως μπορώ να πω πως συνεχίζει δυνατά , χωρίς να κάνει καμιά έκπτωση στην ποιότητα. 

 

[LOVE, DEATH + ROBOTS [ Έρωτας, Θάνατος + Ρομπότ ] (2019- )]

9.  The dump (11')

Σκηνοθεσία: Javier Recio Gracia
Συγγραφέας:Joe R. Lansdale   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Able & Baker
 

 

 

O "Ασχημος Dave" ζει στη χωματερή και δε σκοπεύει ν' αφήσει κανέναν να του κάνει έξωση. 

Η ιστορία πρωτοδημοσιέυτηκε το 1984 κι η αλήθεια είναι ότι δείχνει τα χρόνια της. Δεν πειράζει όμως, καλογέρασε
Το σενάριο είναι αρκετά  προβλέψιμο. Έχει όμως αλητεία, καλτίλα και χιουμοριστικά στοιχεία που την κάνουν να επιβιώνει στο σύνολο της ανθολογίας μια χαρά. 

 

 

10. Shape-shifters (16')
Σκηνοθεσία:  Gabriele Pennacchioli

Συγγραφέας:Marko Kloos   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

Δυο πεζοναύτες λυκάνθρωποι στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζουν μια απειλή του είδους τους.

Ίσως το πιο μέτριο επεισόδιο.  Δεν είναι ότι δεν είχε δυνατότητες. Είναι που δεν τις αξιοποίησε. Θίγονται θέματα, αλλά πολύ επιδερμικά. Η ύπαρξη σούπερ στρατιωτών στον αμερικάνικο στρατό και μάλιστα λυκανθρώπων, ο ρατσισμός που δέχονται λόγω φόβου/διαφορετικότητας, το  αν είναι πιο κτηνώδεις οι άνθρωποι ή τα κτήνη σε ένα πόλεμο. 

Δε μου κανε  όμως αίσθηση. Έχω διαβάσει πιο πειστικές αντίστοιχες ιστορίες στο Τρουένο.

Αν κάτι θα μου μείνει απ' αυτήν είναι η μάχη των λυκανθρώπων, που ήταν όντως εντυπωσιακή. 

 

 

11. Helping Hand (10') 

Σκηνοθεσία:  Jon Yeo

Συγγραφέας: Claudine Griggs   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Axis Studios

 

 

Μια αστροναύτης βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο μετά από ατύχημα. 

 

Πολύ έντονη, κλειστοφοβική ταινία. Πραγματικά αγωνιούσα για την έκβασή της μέχρι το τέλος.  Μου θύμισε Gravity. Από τις αγαπημένες μου. 

Μπορείτε να βρείτε την πρωτότυπη ιστορία  που δημοσιεύτηκε το 2015 εδώ

 

 

12.  Fish Night (10') 

Σκηνοθεσία: Damian Nenow
Συγγραφέας:Joe R. Lansdale   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Platige Image Studio

 

 

Δύο πωλητές ξεμένουν στην έρημο, καθώς τους χάλασε το αμάξι. Εκεί θα ρθουν αντιμέτωποι με το μακρινό παρελθόν.

 

Δεύτερη ιστορία  του Lanslade στην ανθολογία , σε πολύ διαφορετικό ύφος από το The Dump.  Η πρώτη ήταν κάφρικη, η δεύτερη είναι ποιητική . 

Αυτό οφείλεται και στο πολύ ατμοσφαιρικό 2D κινούμενο σχέδιο που  ταιριάζει γάντι.

Την πρωτότυπη ιστορία μπορείτε να τη βρείτε εδώ

 

 

13. Lucky 13  ( 15')

Σκηνοθεσία:  Jerome Chen

Συγγραφέας:Marko Kloos   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Sony Pictures Imageworks

 

 

To  "άτυχο" μαχητικό  αεροσκάφος 13,  μεταρέπεται σε "τυχερό"  στα χέρια  της πιλότου Samira Wiley.

 

Είναι η δεύτερη ταινία που βασίζεται σε ιστορία του Marko Kloos (η πρώτη ήταν το shape -shifters ) κι ανήκει κι αυτή στο είδος military scfi. 

δεν είμαι εξοικειωμένη με το genre,  αυτή η ταινία όμως μου άρεσε περισσότερο από την προηγούμενη.  Η σχέση ανθρώπου μηχανής κι η "προσωπικότητα" που αναπτύσσει το αεροσκάφος, είναι πολύ καλά αποδομένα.  Το cgi είναι επίσης εξαιρετικό. 

 

14. Zima Blue (10')

Σκηνοθεσία:  Robert Valley

Συγγραφέας:Alastair Reynolds   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Passion Animation Studios

 

 

Ο καλλιτέχνης Zima μιλάει πρώτη φορά για το παρελθόν του, προτού αποκαλύψει στο κοινό το τελευταίο του έργο.

Απλά υπέροχη. Η πιο αγαπημένη μου ταινία από την ανθολογία.  Μέσα σε 10 λεπτά θίγει με φοβερή διεισδυτικότητα θέματα όπως η ελευθερία, η απλότητα, τί είναι ανθρώπινο και τι όχι, το νόημα της τέχνης, το νόημα της ζωής.  Πραγματικά ανατρίχιασα στα τελευταία λεπτά.  Δεν το θεωρώ τυχαίο, που ο Alastair Raynolds  έδωσε τη μαγιά για δυο από τις καλύτερες ταινίες της ανθολογίας, αυτήν και το Beyond the Aquila Rift. Kαι οι δυο αυτές ιστορίες του κυκλοφορούν στο βιβλίο Zima blue and other stories (2006) και σκοπεύω να το αποκτήσω . Το στυλιζαρισμένο 2D  animation  δίνει ακόμα πιο έντονο χαρακτήρα και συναίσθημα στο τελικό αποτέλεσμα.  Θα προτιμούσα να ήταν αυτή η τελευταία ταινία της ανθολογίας.

 

15. Blind spot ( 9')

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Vitaliy Shushko

Elena Volk

 

 

Μια συμμορία cuborgs επιχειρούν να ληστέψουν ένα κονβόυ.

 

Διασκεδαστική περιπετειούλα με cyborgs,  η ταινία που μου άρεσε λιγότερο.  Μαζί με το The witness είναι οι δυο ταινίες που δε βασίτηκαν σε προϋπάρχον υλικό.  Χωρίς να είναι κακή, τη θεωρώ υποδεέστερη και σε σενάριο και σε animation. Θεωρώ ότι η βασική συνεισφορά της είναι στην ποικιλία.

 

 

 

16.  Ice Age ( 11') 

Σκηνοθεσία:  Tim Miller

Συγγραφέας:Michael Swanwick   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Digic Pictures / Blur Studio / Atomic Fiction

 

Ένα ζευγάρι βρίσκει έναν χαμένο πολιτισμό στην κατάψυξη του ψυγείου του. 

 

Ένα σενάριο φόρος τιμής  στο επεισόδιο του Twilight Zone "Little People" (1962), που έχει διασκευαστεί και από τους Simpsons στο πρώτο επεισόδιο της τέταρτης σεζόν, αν δεν κάνω λάθος και αλλού.

Είναι  η μόνη ταινία που παίζουν αληθινοί ηθοποιοί,  οι Mary Elizabeth Winstead, & Topher Grace μαζί με animation.  Το αποτέλεσμα είναι τεχνικά καλό, αλλά από κει και πέρα δεν είχε να μου πει κάτι περισσότερο απ' ότι μου χουν ήδη πεί οι "πρόγονοί" της.   Ίσως να περίμενα και κάτι καλύτερο από τον Tim Miller

 

 

17. Alternate Histories (8')

Σκηνοθεσία:  Victor Maldonado & Alfredo Torres

Συγγραφέας:John Scalzi  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Sun Creature Studio

 

 

Πώς θα ήταν ο κόσμος αν ο Χίτλερ είχε πεθάνει νωρίς.

 

Άλλη μια   ταινία του Scalzi,  με σουρρεαλιστικό χιούμορ, που μου άρεσε περισσότερο από το γιαούρτι που κατέκτησε τον κόσμο και λιγότερο από τα τρία ρομπότ. 

Το  καροτυνίστικο σχέδιο το βρήκα πετυχημένο.  Την ιστορία του Scalzi μπορείτε να τη βρείτε εδώ

(Υπάρχει και  επεισόδιο Twilight Zone  με σχετική υπόθεση  )

 

 

18. The Secret War (16')

Σκηνοθεσία:  István Zorkóczy

Συγγραφέας:David W. Amendola  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Digic Pictures

 

 

Μια ομάδα στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού  πολεμά τέρατα στα δάση της Σιβηρίας. 

 

Εξαιρετικό cgi animation, μέτρια ιστορία.  Έχουμε διαβάσει πολλές παρόμοιες, με πρωταγωνιστές κάθε είδους.

Θα μείνω στο αισθητικό κομμάτι που ήταν εντυπωσιακό. 

 

 

 

 

 

για το τέλος μια συνέντευξη του Tim Miller για τη σειρά

 

 

 

 

[LOVE, DEATH + ROBOTS [ Έρωτας, Θάνατος + Ρομπότ ] (2019- )]

 

 

 

To LOVE, DEATH + ROBOTS είναι μια ανθολογία scifi, horror, comedy, fantasy animation, δημιούργημα των David Fincher (se7en, fight club ...) & Tim Miller (Deadpool) για το Netflix. 
Πρόκειται για 18 αυτοτελή επεισόδια, ταινιάκια μικρού μήκους,  διάρκειας εως 17 λεπτών. 

Το δίδυμο Fincher/Miller ξεκίνησε να δουλεύει το πρότζεκτ από το 2008 (!), για τη δημιουργία  μιας νέας σπονδυλωτής ταινίας Heavy Metal, στα χνάρια της αρχικής ανθολογίας. Η διαδικασία όμως αποδείχτηκε πολύ χρονοβόρα και στο τέλος έχασαν τα δικαιώματα.

Δεν έχασαν όμως τη διάθεση για τη δημιουργία μιας τέτοιας ανθολογίας κι όταν παρουσιάστηκαν οι κατάλληλες συνθήκες την πραγματοποίησαν. 

 

Ιδανική η πλατφόρμα του Netflix για ένα τέτοιο σκοπό, καθώς δίνει ιδιαίτερο βάρος στα βασικά συστατικά του LDR : scifi, animation, ανθολογία,  πόσο μάλλον όταν προκύπτει από τόσο δυνατά ονόματα. 

 

To LDR λοιπόν, που πρωτοπροβλήθηκε στις 15 Μαρτίου, δίνει μια φρέσκια προσέγγιση στα genres που καταπιάνεται, διατηρώντας όμως και πολλά στοιχεία από τη μακρά παράδοση των twilight zone, tales from the crypt, outer limits, όπως κι από το πρόσφατο black mirror.

Αλλάζει μορφές animation, μειώνει τη διάρκεια, παίζει ανάμεσα στον τρόμο, την κωμωδία, το συναίσθημα, το άγνωστο και το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Η ποικιλία τεχνοτροπιών και θεματικών δεν σε αφήνουν να βαρεθείς με επαναλαμβανόμενα μοτίβα. 

Η μικρή διάρκεια διευκολύνει τη συνεχόμενη παρακολούθηση τουλάχιστον δύο επεισοδίων, κι η μετάβαση από το δράμα στην κωμωδία και ξανά πίσω,  σε συνδυασμό με το οφθαλμόλουτρο των διαφορετικών animation, εντείνει την απόλαυση.

Φυσικά υπάρχουν καλύτερα και λιγότερο καλά ταινιάκια, αλλά σε αντίθεση με ότι συμβαίνει συνήθως, βρήκα το επίπεδό συνολικά υψηλό

 

 

 

1. Sonnie's edge (17 ' )

Σκηνοθεσία: Dave Wilson, Gabriele Pennacchioli
Συγγραφέας: Peter F. Hamilton  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

 

 

Η υπόθεση αφορά χειριστές και μάχες τεράτων.

 

Θα τη χαρακτήριζα μια πολύ σκοτεινή,βίαια ενήλικη εκδοχή των pokemon battles.

Πολύ καλό cgi, δυνατός ρυθμός 

Spoiler

και τέλος με διπλό twist. Το πρώτο το υποψιάστηκα, το δεύτερο δεν το περίμενα. 

 
Πολύ ενδιαφέρων ο κόσμος του πρώτου short, ο Τim Miller είπε σε συνέντευξη ότι ζήτησαν και δεύτερο ταινιάκι στο ίδιο σύμπαν, για την πιθανότητα 2ης σεζον
Η ιστορία πρωτοδημοσιεύτηκε το 1991 και θα τη βρείτε εδώ

 

 

2. Three Robots (15')

Σκηνοθεσία: Víctor Maldonado, Alfredo Torres
Συγγραφέας:John Scalzi   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blow Studio

 

Πολύ καιρό μετά τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους, τρία ρομπότ κάνουν τουρισμό σε μια κατεστραμμένη ανθρώπινη πόλη.

Μαύρη κωμωδία, με απολαυστική εξήγηση για την καταστροφή του ανθρώπου. Πετυχημένοι χαρακτήρες, καλές ατάκες. Απο τις αγαπημένες μου.

Fun Fact: H φωνή στο  ρομπότ που μοιάζει με μετρονόμο δεν προέρχεται από κάποιον ηθοποιό, αλλά από computer.

Ο Scalzi  (που έχει σχεδόν μονοπωλήσει τα χιουμοριστικά shorts στο LDR) αναφέρει στο μπλογκ του ότι τον πρωτοπροσέγγισαν για το when the yogurt took over και το Alternate histories.

Το  three robots προέκυψε όταν έστειλε απόσπασμα απο τη νέα του δουλειά (Robots vs Fairies) στον Tim Miller για να του ρίξει μια ματιά. 
Πιο αναλυτικά για το πως προέκυψε η συνεργασία του με το Love, Death & Robots εδώ

 

 

 

3. The witness (12')

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Alberto Mielgo

Pinkman.TV

 

 

Μια κοπέλα γίνεται μάρτυρας ενός φόνου και τρέχει να ξεφύγει από το δολοφόνο που την κυνηγά.

Μαζί με το blindspot είναι τα μόνα shorts που δεν βασίστηκαν σε προϋπάρχουσες ιστορίες. 
Αισθητικά είναι το αγαπημένο μου. Πανέμορφο animation, χρώμα, σχέδιο, μοντάζ, οι καρτουνίστικες εκφορές των ήχων, η αλλαγή των μορφών - απλά υπέροχο.
Το τέλος της ιστορίας αρκετά αφηρημένο, ώστε να επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις.

Spoiler

διάβασα διάφορες θεωρίες, αλλά αυτές που νομιζω οτι στεκουν περισσότερο είναι
ότι πρόκειται για κλώνους παγιδευμένους σε μονιμο dejavu
ότι τον έχει σκοτώσει το κορίτσι και την κυνηγά το φάντασμά του
εν τέλει νομίζω ότι είναι κάποια μορφή τιμωρίας, είτε σε κάποιου είδους μελλοντική εγκεφαλική φυλακή, είτε μετα θάνατον. Το πιθανότερο για την κοπέλα, δεν το αποκλείω όμως να είναι και για τους δύο.  Έχω την εντύπωση ότι έχουν εμπνευστεί από αντίστοιχα επεισόδια του πρόσφατου twilight zone και του black mirror (αν δεν κανω λαθος).

 

 

4. Suits (17')

Σκηνοθεσία : Franck Balson   

Συγγραφέας: Steven Lewis  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Blur Studio

 

 

Μια κοινότητα αγροτών μάχεται με τις μηχανές της εξωγήινα πλάσματα που απειλούν τις οικογένειες τους και τα ζώα τους.

 

Απλούστερο animation σε σύγκριση με τα προηγούμενα shorts,  που λειτουργεί όμως αποτελεσματικά. Τα εξωγήινα όντα μου  μοιάζουν με  υβρίδια alien και γιγάντιων εντόμων. Δε με ενθουσίασε, αλλά ούτε και με χάλασε. Η τελική σκηνή τη σώζει αρκετά από την κοινοτοπία.
 

Spoiler

δεν μου χε περάσει απ' το μυαλό ότι οι άνθρωποι ήταν εισβολείς σε άλλον πλανήτη

 

 

5. Sucker of souls (13')

Σκηνοθεσία : Owen Sullivan
Συγγραφέας: Kirsten Cross  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Studio La Cachette

 

Μια αρχαιολογική αποστολή ανακαλύπτει ένα αιμοβόρο τέρας, μια ακόμα βερσιον του δράκουλα και το πολεμά.

 

Πολύ σπλατεράδικο,  με 2D σχέδιο που είναι αρκετά του γούστου μου.

Δεν μου έκανε εντύπωση όμως το σενάριο. Είχε όμως αναφορά στην buffy, the vampire slayer

 

 

6. When the yogurt took over  (6')

Σκηνοθεσία: Víctor Maldonado, Alfredo Torres
Συγγραφέας:John Scalzi   Διασκευή σεναρίου: Janis Robertson 

Blow Studio

 

 

Επιστήμονες δημιουργούν καταλάθος γιαούρτι με νοημοσύνη κι αυτό κατακτά τον κόσμο.

Ταιριαστό καρτουνίστικο animation σε μια πολύ  συμπαθητική κατά τη γνώμη μου ιστορία.  

Ανάλαφρη κι ευχάριστη προσθήκη, αν και η  ιδέα θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο.

Ο δημιουργός παραδέχεται ότι την έγραψε στο πόδι, κάτι χαλαρό για το μπλογκ του .
Η ιστορία δημοσιεύτηκε το 2010 στη σελίδα του Scalzi και μπορείτε να τη βρειτε εδώ

7.Beyond the Aquila Rift (17')

Σκηνοθεσία: Dominique Boidin, Léon Bérelle, Rémi Kozyra, Maxime Luère
Συγγραφέας:Alastair Reynolds  Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Unit Image

 

 

Το πλήρωμα μιας διαστημικής αποστολής ξυπνά νωρίτερα από το κανονικό, πολύ μακριά από τον αρχικό προορισμό. 

 

Ίσως το καλύτερο cgi της ανθολογίας, εξαιρετικά αληθοφανές. Οι εκφράσεις της Γκρετα απίστευτες, όπως κι οι κόσμοι που εμφανίζονται. 
Θεμα που έχει ξαναπαιχτει, αλλά με άψογη απόδοση. 
Ιστορία του ίδιου συγγραφέα είναι και το Zima blue.
 

8. Good Hunting (17')

Σκηνοθεσία: Oliver Thomas
Συγγραφέας:Ken Liu   Διασκευή σεναρίου: Philip Gelatt

Red Dog Culture House

 

 

Ένας κυνηγός δαιμόνων/πνευμάτων σκοτώνει μια πολυμορφική γυναίκα - αλεπού. Ο γιός του αναπτύσσει φιλική σχέση με την κόρη της.

Πανέμορφο anime steampunk , σε μια ιστορία με ανατροπές που δεν μπόρεσα να μαντέψω. Δίνει μια διαφορετική νότα στην ανθολογία. Μου άρεσε πολύ. 
o Ken Liu δήλωσε ότι όταν την έγραφε ήθελε να παίξει με τα genres. Να ξεκινήσει μια ιστορία από fantasy και να καταλήξει σε steampunk.
Η αρχική ιστορία, που δημοσιεύτηκε το 2012 εδώ
 

[imdb=tt9561862]