Μετάβαση στο περιεχόμενο

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΖΟΡΡΟ


Dr Paingiver

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις

Τίτλος:
ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΖΟΡΡΟ (ΤΟ)
Σενάριο/Kείμενα:
Τζόνστον Μακώλλεϋ
Εκδοτική:
Hμερ. έκδοσης:
2003
Εξώφυλλα:
1 + 1 Οπισθόφυλλα ΕΔΩ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
Τεύχη:
1
Είδος εντύπου:
Βιβλίο
Σελίδες:
434
Μετάφραση:
Δημήτρης Ελευθεράκης
Επιμέλεια:
Ηλίας Λάγιος
Υπερσειρά:
'Ηρωες του εικοστού αιώνα
Ομαδοποίηση:

  • Member ID:  3930
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  722
  • Content Count:  12978
  • Reputation:   104435
  • Achievement Points:  12997
  • Days Won:  138
  • With Us For:  6016 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  66

Ο τέταρτος τόμος των εκδόσεων ''Κατάρτι'' στην σειρά ''Ηρωες του εικοστού αιώνα''.

 

''Είμαι ο Σενιόρ Ζορρό, η ''Αλεπού'', και το ανίκητο ξίφος μου κρέμεται άγρυπνο στο πλευρό μου, διψασμένο για αίμα και δικαιοσύνη. Είμαι έτοιμος ... να ξεκινήσω για μιά μεγάλη, και, όπως πάντα, δοξασμένη και νικηφόρα περιπέτεια. Ψέμα αγαπημένο, ψέμα που πόθησε να γίνει αλήθεια, αλλά ψέμα. Όπως όλα τα πράγματα, υποκείμενα και αντικείμενα εν τω κόσμω, παρόμοια και η παιδική μου ηλικία είχε αρχή και τέλος. Και βρίσκομαι εδώ στην Αθήνα ... να ομολογώ την πτώση μου - που είναι φυσιολογική, ο χρόνος διάβηκε από πάνω μου, τον συνήθισα, δεν με πολυπειράζει''. ( από τον πρόλογο του Ηλία Λάγιου ).

 

 

Περιεχόμενα

 

1- Πρόλογος

Α. Η μακραίωνη αναμονή του Μεσσία. Η αμφιλεγόμενη γοητεία της μάσκας. Ο Σενιόρ Ζορρό διαφεύδοντας τα όνειρα

1- Της γης οι κολασμένοι και η καμμία σωτηρία τους

2- Η μάσκα, το πρόσωπο, το προσωπείο

3- Ο φυλακισμένος στην εποχή μας και στην τάξη του αντεπαναστάτης.

Β. Το σημάδι του Ζορρό. ( 354 σελίδες )

Γ. Βίος και έργο του Τζόνστον Μακώλλευ.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 7 months later...

  • Member ID:  1271
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  715
  • Content Count:  3477
  • Reputation:   20239
  • Achievement Points:  3534
  • Days Won:  16
  • With Us For:  6259 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Σημείωμα του Γεώργιου-Ίκαρου Μπαμπασάκη για το βιβλίο των εκδόσεων Κατάρτι, το Σημάδι του ζορό (citybooks@cpress.gr)

 

 

post-1271-1225891171_thumb.jpg

 

Στις 9 Αυγούστου του 1919, στο περιοδικό «All Story Weekly», εμφανίστηκε ο μασκοφόρος εκδικητής και προστάτης των αδυνάτων, ο Ζορό. Ήταν απόσπασμα του πρώτου μυθιστορήματος του Τζόνστον Μακόλεϊ, αρχικός τίτλος του οποίου ήταν η «Η κατάρα του Καπιστράνο», αλλά έμεινε στην ιστορία ως «Το Σημάδι του Ζορό»!

 

post-1271-1225891046_thumb.jpgpost-1271-1225891149_thumb.jpg

 

Είναι πάντα υπέροχα λυτρωτικό και λυτρωτικά υπέροχο να επιστρέφουμε, με ιαχές και γέλια ίσαμε τον ουρανό, και με μάτια βουρκωμένα, σε ό,τι έκανε την παιδική μας ηλικία να μοιάζει με παράδεισο και λούνα-παρκ. Ξίφη, μάσκες, ζηλευτά ανδραγαθήματα, ηρωισμός δράση και, πάνω, μα πάνω απ' όλα, δικαιοσύνη και φιλία και αγάπη. Οι περιπέτειες των αγαπημένων μας ηρώων γίνονταν οι δικές μας περιπέτειες, σε αυλές, κήπους, όχθες ποταμών, δάση. Μετά, οι πιο πολλοί μεγαλώνουν, λησμονούν τους ήρωες, γίνονται του κυνισμού αθύρματα. Άλλοι πάλι, όχι. Δεν ξεχνάνε ποτέ ν' ανάβουν το κερί στο εικονοστάσι των επωνύμων ηρώων, των αγίων της παιδικής μας ηλικίας. Αφήνουν στην άκρη τη σοβαροφάνεια, παραμερίζουν τη σοβαρομάθεια, και μας θυμίζουν, κριτικά όπως οφείλουν, αλλά και με τη δέουσα τρυφερότητα, τους ήρωες των παιδικών μας χρόνων, όλους όσους αγαπήσαμε κάτω απ' το θρόισμα των πλατύφυλλων καστανιών, τότε που τόσο καλά ξέραμε να ονειρευόμαστε, με μάτια ανοιχτά και με καρδιά πάντα έτοιμη να δοθεί σε μια ωραία κόρη. Σήμερα, παίδες, ο Ζορό!

post-1271-1225891186_thumb.jpg

 

Ο ποιητής Ηλίας Λάγιος, χρόνια τώρα, καταπιάνεται με τους θησαυρούς, που μας μύησαν στο πνεύμα της φαντασίας και της δράσης. Και τώρα, ρέκτης της περιπέτειας του πνεύματος, λάτρης του γεμάτου νόημα νεύματος, μας προσφέρει, σαν δώρο πολύτιμο, τα κατορθώματα των ηρώων μας. Τέσσερις έως τώρα κομψούς τόμους αριθμεί η σειρά, την οποία διευθύνει, για λογαριασμό των εκδόσεων Κατάρτι.

 

«ο Μικρός Ήρως», του Στέλιου Ανεμοδουρά,

«ο Κόναν ο Βάρβαρος», του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ,

«ο Ταρζάν», του 'Εντγκαρ Ράις Μπάροουζ,

και τώρα ο μασκοφόρος εκδικητής, «η Κατάρα του Καπιστράνο», ο αλησμόνητος Ζορό!

 

Όλοι τον ξέρουμε, όλοι τον έχουμε δει να καλπάζει, να ρεζιλεύει το χοντρό άξεστο Λοχία Πέντρο Γκονζάλες, να ξιφουλκεί εναντίον τριών, τεσσάρων και πέντε αντιπάλων, να μαστιγώνει τους μαστιγωτές, να κλέβει, σαν άλλος, μεταγενέστερος Ρομπέν των Δασών, τους πλούσιους και να μοιράζει τα κλοπιμαία στους φτωχούς. Όλοι τον έχουμε δει, άλλοτε ασπρόμαυρο Ντάγκλας Φέρμπανκς, άλλοτε έγχρωμο Αλέν Ντελόν (βεβαίως, το 1973!), πότε πιστό στο πνεύμα του πνευματικού του πατέρα και πότε παρωδία του εαυτού του και των άλλων του ενσαρκώσεων. Όλοι τον έχουμε απολαύσει ποτέ με μικρό κομψό μουστάκι, πότε φρεσκοξυρισμένο. Όλοι τον έχουμε χειροκροτήσει, πότε όταν λυτρώνει κάποιον ταλαίπωρο αθώο, πότε όταν μ' ένα βλέμμα πίσω απ' τη μάσκα, με μιαν αβρότατη χειρονομία και μ' ένα έξοχο ανδραγάθημα κερδίζει την καρδιά, το φιλί και την αγκάλη της ποθητής των ποθητών. Λίγοι θυμόμαστε, ωστόσο, κι εδώ αξίζουν και πάλι έπαινοι στον Λάγιο, ότι ο Ζορό υπήρξε ήρωας μυθιστορήματος, και ότι Τζόνστον Μακόλεϊ έλεγαν το συγγραφέα, που τον συνέλαβε και τον έκανε ζωντανό θρύλο, σημείο αναφοράς, σύνθημα και σύμβολο.

 

Ας πούμε δύο Λόγια για τον αείμνηστο Τζόνστον. Γεννήθηκε στην Οττάβα του Ιλλινόις, πριν από εκατόν είκοσι χρόνια, το 1883. Και όπως πολλοί συνάδελφοι του, μετρ των ιστοριών του Λεγόμενου «χαρτοπολτού», εργάστηκε ως αστυνομικός συντάκτης, διετέλεσε αξιωματικός στον αμερικανικό στρατό, και άρχισε να σταδιοδρομεί ως συγγραφέας, σκαρώνοντας αστυνομικά αφηγήματα και γουέστερν. Δημιούργησε τον Κόκκινο Παλιάτσο και το Πράσινο Φάντασμα, ήρωες που έλαμψαν σε έντυπα της λεγόμενης παραλογοτεχνίας, και στην ντόπια, δικιά μας «Μάσκα». Στις 9 Αυγούστου (κι ας έλεγε ο Ουμπέρτο 'Εκο ότι δεν υπάρχουν ειδήσεις και περιπέτειες τον Αύγουστο!) του 1919, στο περιοδικό «All Story Weekly», κάνει την πρώτη του εμφάνιση ο μασκοφόρος εκδικητής και προστάτης φτωχών, κατατρεγμένων και αδυνάτων, ο Ζορό. Οφείλουμε να πούμε ότι κανονικά προφέρεται «Θόρο» που σημαίνει Αλεπού. Και αυτό είναι το παρωνύμιο, πίσω από το οποίο κρύβεται ο Δον Ντιέγκο Βέγκα, πλουσιότατος γαιοκτήμων και ευγενής, Λάτρης της ποιήσεως και της μουσικής. Η μεγάλη επιτυχία του αναγνώσματος και της ταινίας, για την οποία φρόντισε ο διορατικός Ντάγκλας Φέρμπανκς, έδωσε το έναυσμα για ένα μπαράζ περιπετειών, με ήρωα το μασκοφόρο σενιόρ Ζορό, ιδίως στην κρίσιμη δεκαετία του 1940.

post-1271-1225891159_thumb.jpg

Η γοητεία, που ασκεί και σήμερα το πρώτο μυθιστόρημα του Μακόλεϊ, αρχικός τίτλος του οποίου ήταν η «Κατάρα του Καπιστράνο», ενώ έμεινε στην ιστορία ως «Το Σημάδι του Ζορό» (μτφρ. Δημήτρης Ελευθεράκης, εκδ. Κατάρτι), βασίζεται όχι τόσο στην καταιγιστική δράση όσο στον ιπποτισμό και την ευαισθησία του μασκοφόρου τιμωρού, στο μυστήριο της αληθινής του ταυτότητας, στο χιούμορ του αλλά και, στους καιρούς μας μάλιστα, στην ηθικοπλαστική ρητορική του. Ο Δον Ντιέγκο παρουσιάζεται ευπαθής, μάλλον οκνηρός, ελάχιστα ηρωικός, αρκετά απαθής, έτσι ώστε να μην εγείρει υποψίες. Συνεχώς έχει στα χείλη του, ως επωδό, την όμορφη φράση, «Μα είναι τόσο ταραγμένα χρόνια! Ένας άνθρωπος με κλίση στην ποίηση και τη μουσική δεν έχει το δικαίωμα να υπάρχει τη σήμερον ημέρα!», και απέχει από κάθε βίαιη έκρηξη. Αλλά όταν φοράει τη μάσκα και τον πορφυρό (ιδού μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για όσους θεωρούσαν ότι είναι μαύρη η περιβολή του) μανδύα, όταν αλλάζει ταυτότητα και από ευπατρίδης καμπαλέρο, γίνεται Ληστής των δρόμων και ατρόμητος τιμωρός, μοιάζει να απαντάει σε ένα εξαιρετικά οξύ ζήτημα, που τέθηκε από συγκαιρινούς και συναδέλφους του ΜακόΛεϊ, καίτοι άλλης νοοτροπίας και άλλου ύφους. Οι πρωτεργάτες του Κινήματος Νταντά απάντησαν με το δικό τους τρόπο στο παράπονο του Δον Ντιέγκο, αλλά με έναν τρόπο σχεδόν όμοιο εν τέλει. Αφήνουμε τις πένες και τα δοξάρια, και περνάμε στη δράση! Η περιπέτεια της ποίησης δίνει τη σκυτάλη στην ποίηση της περιπέτειας. Έτσι τιμωρούνται οι αναίσθητοι απέναντι στην ποίηση, έτσι θριαμβεύει η δικαιοσύνη σε χαλεπούς καιρούς, έτσι κερδίζονται -και όχι με στιχάκια και καντάδες- οι καρδιές των φλογερών γυναικών; εν προκειμένω της πεντάμορφης σινιορίτας, που ακούει στο εύηχο και περιλάλητο όνομα, για προσέξτε καλά, Λολίτα! Ένα όνομα που έγινε θρυλικό. όσο και αυτό του Ζορό, αλλά όχι χάρη στην πένα του Μακόλεϊ φυσικά, μα χάρη στην πένα ενός μείζονος συγγραφέως, του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ! Ας κλείσουμε, επιμένοντας ότι αξίζουν έπαινοι στον ποιητή Ηλία Λάγιο, που επιμελήθηκε τον τόμο και υπέγραψε το πυκνό, μεστό, πολυσέλιδο προλόγισμα, όπως και στον επίσης ποιητή Δημήτρη Ελευθεράκη, που μας δωρίζει μια ωραία μετάφραση, και στις εκδόσεις Κατάρτι που μας συστήνουν, εκ νέου, τους ήρωες του Εικοστού Αιώνα.

 

«Αυτή η παιδική ηλικία δεν έχει αρχή και τέλος»,

όπως τόσο όμορφα τραγουδάει ο Λάγιος.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.