BIG PORTHER

[Melandros]

  

 

Τι εντύπωση σας προκαλεί άραγε ένας Κύκλωπας που πέρδεται ασυστόλως; Την χειροτέραν βεβαίως! Ιδίως αν συμπληρώνει το κουσούρι του με φανατική ανθρωποφαγία και τηλεθέαση ριάλιτι σόου τύπου «Big Brother». Αβάσταχτη παρέα, μακριά από δω παρακαλώ. Πάνω σ’ ένα τέτοιο τέρας της φύσεως πήγε κι έπεσε ο Οδυσσέας. Ο γνωστός του μύθου, με τις περιπλανήσεις ... τους μνηστήρες, όλα αυτά.

Και παραλίγο να γίνει εντελώς ρόμπα. Ορίστε; Που συμβαίνουν όλα αυτά; Μα στις σελίδες ενός κόμικς φυσικά... Και πως το λένε το κόμικς; «Big Porther» αγαπητοί αναγνώστες, επεξηγήσεις δεν χρειάζονται. Θα το δείτε και μόνοι σας, θα το διαβάσετε και θα γελάσετε με τις περιπέτειες του Οδυσσέα στα χέρια του μεγάλου Πόρδερ. Τι γίνεται στο τέλος, αν επιζεί ο πολυμήχανος πρόγονος ή αν τον τρώει ο Κύκλωπας, δεν σας το λέμε, Μπορούμε πάντως να σας αποκαλύψουμε ότι τη λύση δίνει ένα γιγαντιαίο βουρτσάκι τουαλέτας!

Χρήστος Ξανθάκης,

Περιοδικό «9»

Απο την σελίδα του Soloup...

http://www.soloup.gr

---

• Το μέλος tik πρόσθεσε ΕΔΩ:

Και ακόμη μια καρτούλα.

 

Το πρώτο καρέ του Μπιγκ Πόρδερ έγχρωμο.

 

 

[tik]

Με αφορμή το νέο βιβλίο του Soloup, ξέθαψα από τη βιβλιοθήκη μου αυτό το κόμικς. Θυμόμουν ότι δεν μου είχε πολυαρέσει, οπότε είπα να το ξαναδιαβάσω.

Αφού λοιπόν το διάβασα, ήρθα εδώ να δω καμιά κριτική και είδα ακριβώς αυτό. Καμιά κριτική.

 

Μπορώ να κάνω τρεις υποθέσεις:

1. Το διάβασαν ελάχιστοι

2. Όσοι το διάβασαν θεώρησαν καλό να ξεχαστεί για πάντα

3. Όσοι το διάβασαν δεν θέλουν να επηρεάσουν αυτούς που δεν το διάβασαν.

 

Ας κάνω λοιπόν εγώ μερικά σχόλια.

 

1. Γενικά ο Soloup δεν είναι από τους αγαπημένους μου δημιουργούς (συγγνώμην κ. Νικολόπουλε). Δεν τρελαίνομαι ούτε για το σχέδιο, ούτε για το σενάριο, ούτε για το χιούμορ του. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να τονίσω ότι τρέφω μεγάλη εκτίμηση για την πορεία του Soloup στην ελληνική σκηνή, τόσο στο δημιουργικό όσο και στο υποστηρικτικό κομμάτι. Σαν δημιουργός έχει παρουσιάσει αξιοπρεπείς, ολοκληρωμένες δουλειές, πράγμα όχι και τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι πρέπει να μου αρέσουν κιόλας.

 

2. Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί διασκευή αρχαίου σατυρικού δράματος (δεν θα πω ποιου, να το βρείτε μόνοι σας). Νομίζω είναι το δεύτερο σατυρικό δράμα που εικονογραφεί ο Soloup, με πρώτο τον

Βασιλιά Μύγα

. Στο

Big

Porther

, αν δεν κάνω λάθος, η ροή της αφήγησης ακολουθεί σχεδόν πιστά το κείμενο του αρχαίου δράματος. Ο νεωτερισμός έχει να κάνει με την παρεμβολή στον αρχαίο μύθο στοιχείων της σύγχρονης (2001) πραγματικότητας. Ειδικότερα επιχειρείται κάποιος παραλληλισμός με το (πάλαι ποτέ) λαοφιλές σόου Μπιγκ Μπράδερ.

 

3. Τι δεν μου άρεσε: Το βιβλίο είναι πολύ κολλημένο στο αρχαίο πρωτότυπο. Τα νεώτερα στοιχεία του Μπιγκ Μπράδερ είναι πολύ περιορισμένα, ενώ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα εκεί. Ειδάλλως έχουμε μια απλή μεταγραφή του σατυρικού δράματος και ο τίτλος θα έπρεπε να είναι άλλος. Επίσης, ο πρωταγωνιστής κλάνει μόνο μια φορά σε όλη τη διάρκεια του έργου και μάλιστα χωρίς αυτό να αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της ιστορίας, οπότε δεν δικαιολογείται ο τίτλος.

 

4. Τι μου άρεσε: Η αρχική σύλληψη της διασκευής αρχαίων έργων σε σύγχρονα, και μάλιστα σατυρικού δράματος που είναι σχετικά άγνωστο. Οι γυναίκες-κύκλωπες, οι οποίες είχαν ένα μόνο βυζί, αντίστοιχα με το ένα μόνο μάτι.

 

 

Συμπέρασμα:

Καλό αλμπουμάκι, πολύ δουλεμένο, αλλά δεν θα το ξαναδιάβαζα.

 

[soloup]

Δεκτά όλα τα σχόλια.

Αγαπητέ φίλε Τικ, ελπίζω το επόμενο κομικς μου να σου αρέσει...

[tik]

Και ακόμη μια καρτούλα.

 

Το πρώτο καρέ του Μπιγκ Πόρδερ έγχρωμο.

 

 

[Glacier Star]

Αν όλο το άλμπουμ είναι αστείο όπως το πρώτο καρέ, τότε θέλω να το αγοράσω άμεσα!