Ο “Μεταλλικός” Αλχημιστής [Ιατρού Γιάννης, Newsfilter, 3/11/2012]

[Θλιμμένος Μπούφος]

Σε έναν κόσμο που θυμίζει έντονα την Ευρώπη του 19ου αιώνα, την περίοδο δηλαδή που η Βιομηχανική Επανάσταση έφτασε στην μεγαλύτερη ακμή της, η αλχημεία παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή των ανθρώπων, αφού αποτελεί την πιο προηγμένη επιστημονική πρακτική που γνωρίζει ο άνθρωπος. Σε ένα τέτοιο, ίσως όχι και τόσο πρωτότυπο απ’ την πρώτη ματιά, περιβάλλον επιλέγει η χαρισματική Χιρόμου Αρακάουα, μία από τις ελάχιστες, αν όχι η μοναδική, επιτυχημένη γυναίκα μανγκάκα, να εντάξει τους χαρακτήρες της και την γενικότερη καλοπλασμένη ιστορία της, με τίτλο «Fullmetal Alchemist».
Ήρωας αυτής της σειράς μάνγκα είναι ο Έντουαρντ Έλρικ, ένα δεκαπεντάχρονο νεαρό αγόρι. Αυτό το αγόρι διαφέρει σημαντικά από κάθε συνομήλικό του, όμως. Πρώτα απ’ όλα γιατί κατάφερε να γίνει ο νεότερος σε ηλικία Κρατικός Αλχημιστής, στα δώδεκά του χρόνια μόλις. Κρατικός Αλχημιστής είναι ο τίτλος που αποδίδεται στους αλχημιστές οι οποίοι επιλέγουν να ταχθούν στην υπηρεσία του στρατού και να υπηρετούν σε κάθε διαταγή. Για να γίνει κανείς πρέπει να κατέχει κάποιες αξιόλογες ικανότητες, σε επιστημονικό ή και μαχητικό επίπεδο, τις οποίες καλείται να επιδείξει ώστε να αποκτήσει τον τίτλο. Την ίδια στιγμή του δίδεται και ένα χαρακτηριστικό «ψευδώνυμο» από τον Ανώτατο Διοικητή «Κινγκ» Μπράντλεϋ, το οποίο χρησιμοποιείται για την διευκόλυνση της δάκρισής τους αλλά και για να χαρακτηρίσει την προσωπικότητά τους ή τις ικανότητές τους. Ο Έντουαρντ απέκτησε τον τίτλο χάρη στον Συνταματάρχη Μάστανγκ, έναν διορατικό αλχημιστή που ήρθε σε επαφή με το δωδεκάχρονο τότε αγόρι, για να τον πείσει να συνεργαστεί με τον στρατό, λίγο μετά το τραγικό περιστατικό που του συνέβη, για το οποίο θα μάθετε στη συνέχεια. Κατά κάποιον τρόπο ήταν ο άνθρωπος που εμφύσησε εκ νέου στο ταλαιπωρημένο παιδί την επιθυμία για ζωή.
Δεύτερο στοιχείο του Έντουαρντ που τον διαφοροποιεί από οποιονδήποτε άλλον συνομήλικό του είναι το σώμα του. Το ίδιο, σε πολύ μεγαλύτερο όμως βαθμό, θα μπορούσαμε να πούμε και για τον αδερφό του, Αλφόνς Έλρικ, συμπρωταγωνιστή της σειράς. Οι δύο ήρωες μεγάλωσαν σε ένα μικρό χωριό που λέγεται Ρέζεμπουλ. Η έμπνευσή τους να ασχοληθούν με την αλχημεία διοχετεύτηκε από την επιθυμία τους να μιμηθούν τον πατέρα τους, έναν μυστηριώδη άνθρωπο που ουσιαστικά εγκατέλειψε το σπίτι όταν ακόμη ήταν πολύ μικροί. Αφήνωντας απόλυτη δυστυχία πίσω της, λίγο καιρό μετά η μητέρα των δύο παιδιών ξεψυχεί. Τότε, τα αδέρφια αποφασίζουν να μελετήσουν με όλη τους την ψυχή την αλχημεία μέχρι να μπορέσουν να επαναφέρουν, μέσω αυτής, την αδικοχαμένη μητέρα τους πίσω στη ζωή. Τη στιγμή που το επιχείρησαν διέπραξαν ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της επιστίμης αυτής: την ανθρώπινη μεταστοιχείωση. Η αλχημεία, άλλωστε, στηρίζεται στον νόμο της ισότιμη ανταλλαγής, δηλαδή, για να πάρεις κάτι πρέπει να δώσεις κάτι ίσης αξίας. Τη στιγμή που πραγματοποιήθηκε η αποτυχημένη μεταστοιχείσωη-απόπειρα ανάστησης της μητέρας τους, τα παιδιά έχασαν κάτι πολύ σημαντικό: το σώμα τους. Για την ακρίβεια, απ’ τον Αλφόνς παρέμεινε μόνο η ψυχή του στη Γη, ενώ ο Έντουαρντ έχασε το ένα πόδι του, και θυσίασε το ένα χέρι του ώστε να ενώσει την ψυχή του αδερφού του με μια πανοπλία, αποφεύγοντας έτσι να τον χάσει οριστικά.
Πλέον, έχοντας αντικαταστήσει τα χαμένα άκρα του με μεταλλικά, τα λεγόμενα auto-mail, και όντας Κρατικός Αλχημιστής, προσπαθεί, μαζί με τον αδερφό του, να βρει τη Φιλοσοφική Λίθο, το λεγόμενο «Πέμπτο Στοιχείο», μία ουσία που πιστεύεται ότι έχει τη δύναμη να επαναφέρει τα αρχικά τους σώματα, καθώς δεν απαιτεί αντάλλαγμα για τις μεταστοιχειώσεις που δύναται να πραγματοποιήσει. Κατά την αναζήτησή του γνωρίζει τα καλά και τα κακά του κόσμου, μπλέκεται με θρησκευτικά ζητήματα, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα, παιχνίδια εξουσίας, τη σκληρότητα του πολέμου αλλά και τις θυσίες που γίνονται εις βάρος των ανθρώπων για την επιστήμη… Γενικότερα γνωρίζει από πρώτο χέρι την ανθρώπινη φύση, απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη!

Μια αλχημική… μικροπαρέμβαση του Έντουαρντ στο auto-mail του!
Το μάνγκα, ξεκινώντας τη δημοσίευση το 2001, κατέκτησε ταχύτατα το αναγνωστικό κοινό της Ιαπωνίας και κατ’ επέκταση των χωρών που μεταφράστηκε. Φιλοξενήθηκε από το μηνιαίο ιαπωνικό περιοδικό Shonen Gangan, μέχρι και το τελευταίο κεφάλαιο που δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 2010. Συνολικά αποτελείται από 27 τομάκια, τα οποία κυκλοφορούν στα αγγλικά από την Viz Media. Αξίζει να σημειωθεί πως έχει βραβευτεί αρκετές φορές, όχι μόνο στη γεννέτειρά του αλλά και στην Αμερική, όπου έκανε και τη μεγαλύτερη επιτυχία του. Η μεταφορά του στη μικρή οθόνη έγινε εις διπλούν, αφού η πρώτη απόπειρα έληξε σχετικά άδοξα, με 51 επεισόδια εκ των οποίων περίπου τα μισά ξεφεύγουν από την ιστορία της Αρακάουα και καταλήγει σε ένα αυθαίρετο τέλος, για να ακολουθήσει και μία ταινία (Conqueror of Shambala). Η δεύτερη απόπειρα, με τίτλο Fullmetal Alchemist: Brotherhood είναι εξαιρετική, αποτελείται από συνολικά 64 επεισόδια και αποδίδει εξαίσια την ατμόσφαιρα του χάρτινου κόσμου της δημιουργού, ίσως σε λίγο πιο ταχείς ρυθμούς, καταφέρνοντας να φτάσει στο τέλος της έναν μήνα μετά τη δημοσίευση του τελευταίου κεφαλαίου του μάνγκα. Τα επεισόδια αυτά είναι διαθέσιμα και στο κανάλι της σειράς στο youtube, σε άριστη ποιότητα και με ελληνικούς υπότιτλους! Μετά από αυτή τη σειρά ακολούθησε ακόμα μία ταινία εμπνευσμένη από το σύμπαν του Fullmetal Alchemist, με τίτλο The Sacred Star of Milos. Όλες οι παραγωγές πραγματοποιήθηκαν μέσω της εταιρείας κινουμένων σχεδίων Bones.

Η αίσθηση που αφήνει είναι δύσκολο να περιγραφεί επαρκώς. Μπορώ να πω, πάντως, ότι αν και shounen (δηλαδή μάνγκα που απευθύνεται ηλικιακά κυρίως σε έφηβους, κατηγορία στην οποία… «βασιλιάς» είναι το Dragonball), δεν στηρίζει την ιστορία του στις μάχες μεταξύ των χαρακτήρων, και μάλιστα δεν δίνει κάποια εντελώς εξωπραγματική υπερδύναμη στον πρωταγωνιστή. Έχει πολλά ενήλικα μηνύματα, είναι ολοκληρωμένο τόσο σε επίπεδο ιστορίας όσο και ανάπτυξης όλων των χαρακτήρων, ακόμη και των λιγότερο σημαντικών. Η σεναριακή αρτιότητα, μαζί με το γήινο σχέδιο της δημιουργού, συντελούν στο θεσπέσιο αποτέλεσμα που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε.

Πηγή.

[splash]

από τα καλύτερα μάνγκα για μένα, συνδιάζει μυστήριο με επιστήμη και παρουσιάζει τη 

σκοτεινή πλευρά του στρατού/ στρατιωτικού καθεστότος. Είναι μία από τις

περιπτώσεις που καλύτερα να το διαβάσεις παρά να δεις, επειδή οι διαφορες

στην ιστορία μανγκα με τα δύο άνιμε είναι πολλές.

 

Αν και η αλήθεια είναι πως ο Εντουαρτ δεν είναι ο κυρίως πρωταγωνιστής, αφού

η πιο σκοτεινή και ενδιαφέρουσα πλευρά της ιστορίας διαμορφώνεται από τις

πράξεις του Μάστανγκ.

 

Μπράβο πάντως για την ωραία και εκτεταμένη παρουσιάση!

[splash]

και η δημιουργός: Hiromu Arakawa