Mια εικόνα, 323 λέξεις [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 3/02/2024]

[ramirez]

Στη «Ζηνοβία» οι Morten Durr και Lars Horneman αφηγούνται την σπαρακτική ιστορία της μικρής Αμίνα από τη Συρία.

 

 

 

 

Αρκετά κόμικς έχουν φιλοτεχνηθεί τα τελευταία χρόνια με πρωταγωνιστές τα παιδιά-πρόσφυγες, τα μεγαλύτερα θύματα των πολέμων, των κρίσεων, των μεγάλων προβλημάτων σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Άλλα αφορούν πραγματικές ιστορίες και άλλα είναι μυθοπλασίες, όλα όμως είναι συγκλονιστικά. Όπως και η σπαρακτική ιστορία της μικρής Αμίνα από τη Συρία που αφηγούνται οι Morten Durr και Lars Horneman στη «Ζηνοβία». Το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηλίβατον (απόδοση στα ελληνικά: Γεωργία Τσάκωνα) απευθύνεται σε αναγνώστες άνω των 11 ετών και περιγράφει με λίγα λόγια και πολλές εικόνες, εκ των οποίων αρκετές είναι σιωπηλές, ολοσέλιδες, σκληρού περιεχομένου συνθέσεις, την περιπέτεια ενός μικρού κοριτσιού που χάνει τους γονείς του και αναγκάζεται μαζί με τον θείο του να περιπλανηθεί σε μια βομβαρδισμένη χώρα και να μπει σε μια βάρκα διαφυγής για να σωθεί από τον πόλεμο.

 

Η μικρή Αμίνα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αναπολεί τη στοργή και τις αγκαλιές της μητέρας της, τις σπιτικές συνταγές με τα ευωδιαστά αμπελόφυλλα, το κρυφτό και τα άλλα παιχνίδια στις απίθανες κρυψώνες που επινοούσε. Τώρα όμως βρίσκεται σε ένα σαπιοκάικο χωρίς καμιά κρυψώνα και καμιά διέξοδο. Το μόνο που την κρατά αισιόδοξη και ζωντανή είναι η επιθυμία της να μοιάσει στη Ζηνοβία. «Η Ζηνοβία ήταν βασίλισσα της Συρίας στα αρχαία χρόνια. Ήταν η πιο δυνατή και η πιο γενναία γυναίκα του κόσμου. Και η πιο όμορφη. Η Ζηνοβία ήταν πολεμίστρια. Ίδρυσε ένα βασίλειο που απλωνόταν απ’ την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μέχρι τη σημερινή Άγκυρα, στην Τουρκία. Η Ζηνοβία δεν έπαιρνε διαταγές από άνδρες. Δεν φοβόταν κανέναν. Ακόμα και εναντίον του αυτοκράτορα της Ρώμης πολέμησε. Η Ζηνοβία ίππευε σαν άνδρας, πολεμούσε σαν άνδρας και κυβερνούσε σαν άνδρας. Αν η Ζηνοβία κατάφερε όλα αυτά εκείνη την εποχή, τότε κι εσύ μπορείς να καταφέρεις τα πάντα, μου έλεγε η μαμά», σκέφτεται η Αμίνα την ώρα που η βάρκα, ασφυκτικά γεμάτη με ανθρώπινες ψυχές, αρχίζει να γέρνει επικίνδυνα. Και οι άνθρωποι να βυθίζονται στα αγριεμένα νερά της Μεσογείου.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...