Γιώργος Γανίδης: «Η ΤΝ δεν μπορεί να αγγίξει την ευαισθησία του καλλιτέχνη» [Ζώης Νικόλας, "K" kathimerini.gr, 8/06/2023]

[ramirez]

Ο 33χρονος κομίστας, που μόλις κέρδισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, περιγράφει πώς είναι να (μην) ζεις από αυτό που αγαπάς, τι τον αγγίζει στη μυθολογία, την Άτγουντ και το Mad Max.

 

 

 

 

Όταν στη συζήτησή μας τον χαρακτηρίζω «ανερχόμενο», μου απαντάει ότι μάλλον γι’ αυτό δεν μπορώ να βρω αποτελέσματα όταν γκουγκλάρω το όνομά του. Προσγειωμένος και διακριτικός, έγραψε και εικονογράφησε μια ιστορία για θαλάσσια τέρατα και ανθρώπινες προκαταλήψεις. Είναι, όπως καταλαβαίνω, όσο ατόφιος και ειλικρινής είναι και οι ήρωές του, στην αυτοέκδοση τα Θηρία, για το οποίο βραβεύτηκε στο Comicdom Con Athens 2023.

 

 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου κόμικ;

Ο Βίος και η πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ του Ντον Ρόσα, γιατί σου δείχνει το backstory ενός χαρακτήρα που γνωρίζουμε όλοι. Τι συνέβη πριν ο Σκρουτζ γίνει εκατομμυριούχος; Μαθαίνουμε ότι ξεκινάει από λουστράκος στη Γλασκόβη και φτάνει να γίνει μεγιστάνας. Είναι, ας πούμε, λίγο σαν μια παιδική εκδοχή του Πολίτη Κέιν.

 

Και κάτι πιο σύγχρονο;

Το έργο που με έχει συναρπάσει τελευταία από σεναριακή και σχεδιαστική άποψη είναι η ισπανική σειρά κόμικ BlackSad.

 

Ζεις από την εικονογράφηση;

Όχι ακόμη, αλλά άφησα τη δουλειά μου πρόσφατα για να αφοσιωθώ σε αυτό εξ ολοκλήρου. Είναι λίγο σαν βουτιά στο κενό. Έχω ένα μπάτζετ που θα με στηρίξει για ένα διάστημα και μετά βλέπουμε. Αν δεν τα καταφέρω, θα ξαναπιάσω δουλειά σε φαρμακείο, όπως έκανα και μέχρι τώρα, και θα ασχολούμαι με το κόμικ σαν προσωπικό πρότζεκτ.

 

Υπάρχουν ήδη τεχνολογίες που μπορούν να δημιουργήσουν εικονογράφηση χωρίς ανθρώπινο χέρι, μόνο μέσω τεχνητής νοημοσύνης. Σε τρομάζει αυτό;

Τα Θηρία βγήκαν σε μια φάση που η συζήτηση γύρω από την ΤΝ ήταν έντονη. Στην αρχή με άγχωσε πολύ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ΤΝ δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει ποτέ πλήρως το χέρι, αφενός σε ότι αφορά το κομμάτι της έμπνευσης ή της δημιουργίας, όσο κι αν οπτικά είναι ικανοποιητικό το αποτέλεσμά της, αφετέρου γιατί η ΤΝ δεν μπορεί να αγγίξει το κομμάτι της ευαισθησίας που βάζει ο καλλιτέχνης μέσα στη δουλειά. Πιστεύω ότι η ΤΝ θα είναι η εύκολη λύση, οπότε οτιδήποτε το χειροποίητο θα θεωρείται ανώτερο.

 

Σε ενδιαφέρουν τα λαϊκά παραμύθια; Γιατί έγραψες τα Θηρία;

Όταν τελειώσαμε τη σχολή, μαζί με δύο συμφοιτητές μου αποφασίσαμε να κάνουμε από μια μικρή ιστορία με κοινή θεματική ένα θαλάσσιο τέρας. Εγώ λοιπόν εμπνεύστηκα από τον Γέρο και τη θάλασσα του Χέμινγουεϊ, για να μιλήσω για τη σχέση ανθρώπου και φύσης. Έχω μεγάλη αγάπη στη μυθολογία.

 

Τι σε τραβάει στη μυθολογία;

Ένα πράγμα που μoυ αρέσει πολύ είναι ότι θεοποιούσαν τα φυσικά φαινόμενα. Οι θάλασσες, για παράδειγμα, είχαν τη δική τους βούληση.

 

Και οι δυστοπίες, που είναι πολύ της μόδας;

Δεν με ενδιαφέρει τόσο η έννοια της Αποκάλυψης. Πιο πολύ με τραβάνε ιστορίες σαν την Ιστορία της θεραπαινίδας της Μάργκαρετ Άτγουντ, που πιάνεται από το κοινωνικό κομμάτι μιας δυστοπικής πραγματικότητας.

 

Βέβαια, η Άτγουντ έχει δηλώσει ότι κανένα από τα βιβλία της δεν είναι φανταστικό. Βασίζεται πάντα σε ιστορικό γεγονός.

Γι’ αυτό ακριβώς με αγγίζει περισσότερο. Πάντως, αν θέλεις οπωσδήποτε μια ιστορία Αποκάλυψης, μπορώ να σου πω ότι το Mad Max είναι εξαιρετικό.

 

Και μια που πιάσαμε αυτό το θέμα, πώς αισθάνεσαι για το Χόλιγουντ και τη μαζική παραγωγή ταινιών με σούπερ ήρωες;

Πιστεύω ότι το Χόλιγουντ βρίσκεται σε τέλμα έμπνευσης τα τελευταία χρόνια, δηλαδή πάρα πολλές ιστορίες αναπαράγονται από άλλα μέσα. Θα ήταν καλύτερο, αν με ρωτάς, αντί ένα κόμικ να γίνει ταινία, να γίνει το ίδιο το κόμικ το επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...