ΣΤΕΛΙΟΣ & ΡΕΝΟΣ: ΤΣΑΝΤΑΚΗΔΕΣ

**Indian** · Σεπτεμβρίου 29, 2023

Ο Ιάκωβος Βάης συστήνει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, το 2022, το κόμικ του με τίτλο “Στέλιος & Ρένος: Τσαντάκηδες”.

Ο λόγος για τον Στέλιο (έναν καλοσυνάτο, πολλές φορές αφελή τύπο) και τον Ρένο (ο οποίος είναι μονίμως εκνευρισμένος με τις καταστάσεις, αλλά στο τέλος υποκύπτει στο… καλό), δύο νέους ανθρώπους, που ζουν στην Αθήνα και βασανίζονται από τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής (ανεργία, απρόσωπη κοινωνία, επιθετικοί συνάνθρωποι), αλλά παρόλα αυτά διατηρούν τις αξίες και την τιμιότητά τους. :respect:

Σε αυτή την ιστορία, οι δύο φίλοι βρίσκονται, κατά σατανική τύχη (ή μάλλον ατυχία), να κρατούν την τσάντα μιας ηλικιωμένης κυρίας, γεμάτη με χρήματα και με όλους τους περίοικους που ήταν μπροστά στο περιστατικό να τους κατηγορούν για κλοπή και να τους παίρνουν στο κυνήγι! Μάταια εκείνοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι… δεν είναι ελέφαντες, ενώ και η Αστυνομία δεν φαίνεται να έχει και τα τιμιότερα αισθητήρια, όταν ζήτησαν την συνδρομή της.

Αν και γρήγορο, το σενάριο με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Μέσα από την πλοκή και την εναλλαγή των σκηνών ξεδιπλώνεται μία όμορφη ιστορία έμπρακτης φιλίας κι εξυψώνεται το μεγαλείο της τιμιότητας. Κι όλα αυτά την ώρα που τόσο το κράτος, όσο και η κοινωνία γενικότερα αποστρέφουν το πρόσωπό τους στο σωστό και το έντιμο.

Ο Βάης κάνει την αυστηρή κριτική του για τα κακώς κείμενα της πολιτείας, άλλες φορές μιλάει με ρεαλισμό κι άλλες λίγο υπερβολικά, αλλά ποτέ κουνώντας το δάχτυλο, αλλά με μία φανερή διάθεση για κωμική σάτιρα και πλάκα.

Ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές του σύμπαντος του Στέλιου και του Ρένου είναι κι ο χοιρόμορφος Αστυνομικός, με την κουτοπονηριά, την αυστηρότητα, αλλά και την… ανικανότητά του!

Το φινάλε της ιστορίας το βρήκα δίκαιο και δίνει μία μεγάλη ελπίδα στην κοινωνία, ότι υπάρχουν ακόμα αλτρουιστές κι ότι δεν χάθηκαν όλα. :respect:

Εν κατακλείδι, μέσα στην πλειοψηφία των μελαγχολικών, των επαναστατικών-αναρχικών και των πρόχειρων αυτοεκδόσεων, η συγκεκριμένη αποτελεί ένα όμορφο φωτεινό παράδειγμα καυστικής σάτιρας, αλλά και χιούμορ. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους και προσωπικά θα ψάξω περισσότερο το έργο του δημιουργού.

Ο εικαστικός τομέας αποτελεί κι αυτός μία κατηγορία μόνος του. Το κάθε καρέ διέπεται από ολοζώντανες λεπτομέρειες και το μοτίβο που επικρατεί είναι αυτό της καρικατούρας. Το μεγάλο μέγεθος του τεύχους επιτρέπει στο σχέδιο να αναπνέει και να αναδεικνύει καλύτερα το συνολικό αποτέλεσμα. Το ασπρόμαυρο χρώμα νομίζω ότι εδώ είναι το πλέον ενδεδειγμένο και μάλιστα απογειώνεται με το πανέμορφο μελάνωμα! :respect: Τόσο στο σενάριο, όσο και στο σχέδιο, λοιπόν, είναι φανερό ότι έχει εκπονηθεί ουσιαστική καλλιτεχνική δουλειά με μεράκι! :clap2:

Η έκδοση, όπως ανέφερα και πιο πάνω, έχει μεγάλο μέγεθος, κατάλληλο για το συγκεκριμένο σχέδιο και είναι δεμένη με καρφίτσα. Το ματ χαρτί, από το οποίο αποτελείται το εσωτερικό, έχει καλή και καθαρή εκτύπωση, ενώ κι από το πάχος του δεν έχω παράπονο. Ίσως, όμως, να ήθελα λίγο πιο παχύ το εξώφυλλο. :thinking: Συνοδευτικό υλικό δεν θα βρούμε, εκτός από τους προσωπικούς λογαριασμούς του δημιουργού στα γνωστά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.