«Οφθαλμόν αντί οφθαλμού…» [Αντωνόπουλος Γιάννης, efsyn.gr, 23/09/2023]

[ramirez]

Μια αστυνομική δολοφονία νεαρού Ρομ και μια κάθαρση τσιγγάνικης έμπνευσης στο επίκεντρο του εικονογραφημένου διηγήματος «Πάσα θανάτου» (εκδ. Καστανιώτη), σε διασκευή/σενάριο Ιερώνυμου Λύκαρη και σχέδια Παναγιώτη Τσαούση.

 

 

«Καταραμένος από τον Θεό να μη δει άσπρη μέρα»

 

 

«Η εκδίκηση είναι ένα είδος πρωτόγονης δικαιοσύνης, προς την οποία έλκεται η ανθρώπινη φύση. Το χρέος του νόμου είναι να προσπαθεί να την ξεριζώσει», έγραφε πριν από περίπου 400 χρόνια ο Άγγλος φιλόσοφος Φράνσις Μπέικον. Τι γίνεται όμως όταν εκείνοι οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους την ευθύνη τήρησης και εφαρμογής των νόμων, επιδεικνύουν μια σκανδαλώδη μεροληψία όταν οι νόμοι παραβιάζονται από τα «δικά τους παιδιά», όταν δηλαδή οι θύτες είναι τα εκπαιδευμένα όργανα της τάξης; Είναι ή δεν είναι ηθικός αυτουργός σε πράξεις «λυτρωτικής» αντεκδίκησης μια Δικαιοσύνη, η οποία όχι μόνο δεν είναι τυφλή, αλλά επιλέγει να λοξοκοιτάζει και ενίοτε να… γλυκοκοιτάζει προς την πλευρά των εκάστοτε ένστολων κρατικών δολοφόνων;

 

 

 

 

Τέτοιου είδους ερωτήματα πραγματεύεται η «Πάσα θανάτου», το διήγημα του Ιερώνυμου Λύκαρη που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε μορφή κόμικς διά χειρός Παναγιώτη Τσαούση («Απόβαση στη Φλάνδρα», «Λήσταρχοι» κ.ά.). Το εν λόγω διήγημα γράφτηκε το 2007 και δημοσιεύτηκε στον πρώτο τόμο της σειράς αστυνομικών διηγημάτων «Ελληνικά εγκλήματα» των εκδόσεων Καστανιώτη – ενώ διανεμήθηκε πριν από δύο χρόνια από την «Εφ.Συν.». Η αφορμή είχε δοθεί από τη δημοσίευση πραγματικών περιστατικών που αναφέρονται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι το 2002. Στην έκθεση αυτή, με τον εύγλωττο τίτλο «Ελλάδα: στη σκιά της ατιμωρησίας», τεκμηριώνονταν 66 περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αρκετές από τις οποίες με θανατηφόρα κατάληξη, και με τα περισσότερα θύματα να είναι Ρομά, Αλβανοί – κυρίως – μετανάστες και πρόσφυγες αιτούντες άσυλο.

 

 

 

 

Στο εικονογραφημένο διήγημα-πιλότο (καθώς είναι το πρώτο της αναγγελλόμενης σειράς κόμικς «Ελληνικά εγκλήματα εικονογραφημένα»), ένας διεφθαρμένος μπάτσος, διαπλεκόμενος με τον αντιπρόεδρο της Βουλής και το οργανωμένο έγκλημα στα δυτικά προάστια της Αθήνας, δολοφονεί έναν νεαρό Ρομ στο Ζεφύρι. Ο φόνος (τι περίεργο!) πνίγεται στον βούρκο της σιωπής και της συγκάλυψης κράτους, Δικαιοσύνης και ΜΜΕ. Μέχρι που, μια τσιγγάνικης έμπνευσης εκδικητική πράξη «κάθαρσης» αποδίδει τη δική της δικαιοσύνη – εκεί όπου η θεσμική επέλεξε να είναι απούσα – κατά το του Μωυσέως «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος» («Έξοδος», 21:24).

 

 

 

 

Η «Πάσα θανάτου» διαρθρώνεται σε δώδεκα κεφάλαια και διαδραματίζεται σε γνώριμα αθηναϊκά αστικά τοπία, καθώς και σε περιοχές με τσιγγάνικη ανθρωπογεωγραφία που εκτείνονται στο βορειοδυτικό κυρίως τμήμα του λεκανοπεδίου της Αττικής (Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Μενίδι). Αναμένουμε τη συνέχεια της πολλά υποσχόμενης αυτής σειράς, μιας σειράς που επιδιώκει να μιλήσει για τον δικό μας κόσμο και τη δική μας εποχή: για τη νεοελληνική πραγματικότητα χωρίς φτιασιδώματα και εξωραϊσμούς.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

 

[deadneighbours]

7 ώρες πριν, ramirez είπε:

Μια αστυνομική δολοφονία νεαρού Ρομ και μια κάθαρση τσιγγάνικης έμπνευσης στο επίκεντρο του εικονογραφημένου διηγήματος «Πάσα θανάτου» (εκδ. Καστανιώτη), σε διασκευή/σενάριο Ιερώνυμου Λύκαρη και σχέδια Παναγιώτη Τσαούση.

 

 

«Καταραμένος από τον Θεό να μη δει άσπρη μέρα»

 

 

«Η εκδίκηση είναι ένα είδος πρωτόγονης δικαιοσύνης, προς την οποία έλκεται η ανθρώπινη φύση. Το χρέος του νόμου είναι να προσπαθεί να την ξεριζώσει», έγραφε πριν από περίπου 400 χρόνια ο Άγγλος φιλόσοφος Φράνσις Μπέικον. Τι γίνεται όμως όταν εκείνοι οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους την ευθύνη τήρησης και εφαρμογής των νόμων, επιδεικνύουν μια σκανδαλώδη μεροληψία όταν οι νόμοι παραβιάζονται από τα «δικά τους παιδιά», όταν δηλαδή οι θύτες είναι τα εκπαιδευμένα όργανα της τάξης; Είναι ή δεν είναι ηθικός αυτουργός σε πράξεις «λυτρωτικής» αντεκδίκησης μια Δικαιοσύνη, η οποία όχι μόνο δεν είναι τυφλή, αλλά επιλέγει να λοξοκοιτάζει και ενίοτε να… γλυκοκοιτάζει προς την πλευρά των εκάστοτε ένστολων κρατικών δολοφόνων;

 

 

 

 

Τέτοιου είδους ερωτήματα πραγματεύεται η «Πάσα θανάτου», το διήγημα του Ιερώνυμου Λύκαρη που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε μορφή κόμικς διά χειρός Παναγιώτη Τσαούση («Απόβαση στη Φλάνδρα», «Λήσταρχοι» κ.ά.). Το εν λόγω διήγημα γράφτηκε το 2007 και δημοσιεύτηκε στον πρώτο τόμο της σειράς αστυνομικών διηγημάτων «Ελληνικά εγκλήματα» των εκδόσεων Καστανιώτη – ενώ διανεμήθηκε πριν από δύο χρόνια από την «Εφ.Συν.». Η αφορμή είχε δοθεί από τη δημοσίευση πραγματικών περιστατικών που αναφέρονται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι το 2002. Στην έκθεση αυτή, με τον εύγλωττο τίτλο «Ελλάδα: στη σκιά της ατιμωρησίας», τεκμηριώνονταν 66 περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αρκετές από τις οποίες με θανατηφόρα κατάληξη, και με τα περισσότερα θύματα να είναι Ρομά, Αλβανοί – κυρίως – μετανάστες και πρόσφυγες αιτούντες άσυλο.

 

 

 

 

Στο εικονογραφημένο διήγημα-πιλότο (καθώς είναι το πρώτο της αναγγελλόμενης σειράς κόμικς «Ελληνικά εγκλήματα εικονογραφημένα»), ένας διεφθαρμένος μπάτσος, διαπλεκόμενος με τον αντιπρόεδρο της Βουλής και το οργανωμένο έγκλημα στα δυτικά προάστια της Αθήνας, δολοφονεί έναν νεαρό Ρομ στο Ζεφύρι. Ο φόνος (τι περίεργο!) πνίγεται στον βούρκο της σιωπής και της συγκάλυψης κράτους, Δικαιοσύνης και ΜΜΕ. Μέχρι που, μια τσιγγάνικης έμπνευσης εκδικητική πράξη «κάθαρσης» αποδίδει τη δική της δικαιοσύνη – εκεί όπου η θεσμική επέλεξε να είναι απούσα – κατά το του Μωυσέως «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος» («Έξοδος», 21:24).

 

 

 

 

Η «Πάσα θανάτου» διαρθρώνεται σε δώδεκα κεφάλαια και διαδραματίζεται σε γνώριμα αθηναϊκά αστικά τοπία, καθώς και σε περιοχές με τσιγγάνικη ανθρωπογεωγραφία που εκτείνονται στο βορειοδυτικό κυρίως τμήμα του λεκανοπεδίου της Αττικής (Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Μενίδι). Αναμένουμε τη συνέχεια της πολλά υποσχόμενης αυτής σειράς, μιας σειράς που επιδιώκει να μιλήσει για τον δικό μας κόσμο και τη δική μας εποχή: για τη νεοελληνική πραγματικότητα χωρίς φτιασιδώματα και εξωραϊσμούς.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

 

Το εχω διαβασει και μπορω να πω οτι σαν πακετο ειναι πολυ ολοκληρωμενο, εξωφυλλο, πλοκη, σχεδιο!!!θα ηταν ωραιο τα παιδια να ξαναπαρουσιασουν καποια παρομια ιστορια!!!