ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ | Ο καταξιωμένος Πατρινός δημιουργός κόμικς στην «Πολιτεία» [Ροδίτης Αχιλλέας, politeianews.gr, 11/07/2023]

[Indian]

 

Eίναι από τους πιο δημοφιλείς στην ελληνική αλλά και παγκόσμια «σκηνή» των κόμικς και των κινούμενων σχεδίων, με σειρά διακρίσεων και επιτυχιών.

Βιβλία του έχουν βραβευτεί και παρουσιαστεί στο Παρίσι, από μεγάλο γαλλικό εκδοτικό οίκο, έχουν μεταφραστεί ακόμα και στα Τουρκικά και σ’ άλλες γλώσσες. Ο Γιώργος Μελισσαρόπουλος είναι ένα μεγάλο ταλέντο, καταξιωμένος, και είναι «καύχημα» για την Πάτρα στην οποία γεννήθηκε το 1981.

 

Τον συναντήσαμε σε μια πρόσφατη παρουσίαση που έκανε στην πόλη και είχαμε την χαρά να μοιραστούμε μαζί του απορίες για την πετυχημένη διεθνή διαδρομή του, την αρχή αυτού του «ταξιδιού» του αλλά και τους επόμενους στόχους του. Όπως επίσης και να μας απαντήσει αν σήμερα διαβάζουμε βιβλία κι αν τα παιδιά μας είναι ένα εύκολο ή δύσκολο κοινό…

 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

 

 

Πριν λίγες ημέρες παρουσιάσατε στην Πάτρα τη νέα σας δουλειά. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό το νέο βιβλίο, το HumourSapiens. Πώς ξεκίνησε το «ταξίδι» του, τι έχει σαν προορισμό και ποιους «θέλει» για συνταξιδιώτες μαζί του…;
Το «HumourSapiens» περιλαμβάνει comics και γελοιογραφίες που παρουσίασα στην έκθεση «Who I Was, WhatI’veBecome Vol3» στην Πάτρα, με τιτλο «A.I. Σιχτρ», όλα τα comics που υπήρχαν στην αυτοέκδοση «ΠΟΤ ΠΟΥΡΕ» που κυκλοφόρησα σε περιορισμένα αντίτυπα στο Φεστιβάλ του comicdom–con2018 στην Αθήνα καθώς και νέο αδημοσίευτο υλικό που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για αυτή την έκδοση. Απευθύνομαι σε όλες τις ηλικίες και πιστεύω ότι συνταξιδιώτη του μπορεί να έχει κάθε αναγνώστη με χιούμορ.

 

Πώς ξεκίνησε το δικό σας «ταξίδι» στον κόσμο των κόμικς; Είναι πιο συναρπαστικό ένα κόμικ για εσάς απ’ ότι ένα κλασικό βιβλίο; Ποιες είναι οι διαφορές τους, μέσα από τα δικά σας μάτια;
Από πολύ μικρή ηλικία σχεδίαζα και μου άρεσαν τα κόμικς. Διάβαζα ανελλιπώς Βαβούρα,  Μικυ Μάους, Αστεριξ, Ιζνογκουντ αλλά και το περιοδικό Σαΐνια. Κάπου στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, κατάλαβα ότι μου φαίνεται συναρπαστικό να βλέπω όλη αυτή τη διαδοχή των εικόνων, παράλληλα με τους διαλόγους. Έβλεπα ζωή και κίνηση σε κάτι που ήταν στατικό. Σε μια απλή σελίδα κόμικς δηλαδή. Αυτή είναι και η διαφορά με το βιβλίο, ότι το κόμικς έχει μια περιπλοκότητα αφού κάθε κείμενο πρέπει να συνδυαστεί με μια εικόνα, αλλά όχι μόνο. Κάθε εικόνα πρέπει να’ ναι συνέχεια της προηγούμενης  και να δίνει ροή στην ιστορία.

 

Εάν θέλεις να περάσεις ένα μήνυμα, να σχολιάσεις μια κατάσταση, είναι πιο εύκολο μέσα από μια εικόνα, ένα σκίτσο, με κάποιους φανταστικούς ήρωες να μιλούν ή μέσα από ένα κείμενο γίνεται ευκολότερα κάτι τέτοιο; Και μήπως η πρώτη περίπτωση είναι εκείνη που δεν σε περιορίζει, είτε δημιουργός είτε αναγνώστης είσαι, αλλά σου ανοίγει τους ορίζοντες της ελευθερίας στη σκέψη;
Νομίζω έχει να κάνει με την ιδέα κάθε φορά και πώς θες να την υλοποιήσεις ως δημιουργός. Κάποιες ιδέες υλοποιούνται καλύτερα μόνο ως κείμενο και κάποιες άλλες ως κόμικς ή εικονογραφημένο βιβλίο – ακόμα και κινούμενο σχέδιο με το οποίο ασχολούμαι εξίσου πολύ. Εμένα στο έντυπο μέσο, μου αρέσει το κείμενο να ακολουθείται από κάποιου είδους εικόνα. Περνάω καλύτερα τα μηνύματά μου έτσι θεωρώ, γιατί δίνω καλύτερη κατεύθυνση στον αναγνώστη για το τι θέλω να εκφράσω, αλλά και ένα στίγμα για την αισθητική μου.

 

Το παιδί αναγνώστης πόσο δύσκολο «κοινό» είναι;
Είναι δύσκολο κοινό το παιδί – αναγνώστης, γιατί καθημερινά βομβαρδίζεται με άπειρα κόμικς, καρτούν και βίντεο (κυρίως αμερικάνικες και ιαπωνικές παραγωγές) και δεν είναι εύκολο να το προσεγγίσεις με κάτι νέο. Παρ’ όλα αυτά η σειρά κόμικς μου Νησοπεριπέτειες (εκδ. Μικρός Ήρως) που απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού, είχε μεγάλη ανταπόκριση, πράγμα που είδα και στα φεστιβάλ που συμμετείχα ανά καιρούς.

 

Αλήθεια, ο κόσμος διαβάζει; Ασχολείται με το βιβλίο όσο θά ‘πρεπε; Και ειδικά με τα κόμικς;
Δεν θεωρώ ότι ο κόσμος διαβάζει έντυπα γενικά. Αυτό είναι ένα σημείο των καιρών, καθώς η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει φέρει την κινούμενη εικόνα και το βίντεο μπροστά, μην αφήνοντας χώρο για το πιο «ρομαντικό» μέσο που είναι το έντυπο. Το έντυπο είναι σε μία μεγάλη πτώση χρόνια τώρα. Παρ’ όλα αυτά κρατιέται κι αυτό επειδή είναι άκρως αληθινό, αλλά και χειροπιαστό.  Επίσης, έχει αρχίσει να αποκτά και έναν συλλεκτικό χαρακτήρα τον τελευταίο καιρό. Πολλοί αγοράζουν κόμικς για συλλεκτικούς λόγους και όχι τόσο για να τα διαβάσουν.

 

Ποιες είναι οι μέχρι σήμερα δουλειές, ποια από αυτές αγαπάτε περισσότερο και ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Οι αγαπημένες μου δουλειές είναι η σειρά «Πριν το τέζα» (εκδ. JemmaPress) με την οποία ξεκίνησα το ταξίδι μου στον χώρο τον κόμικς το μακρινό 2003, ολοκληρώνοντας 7 άλμπουμ και μια συλλογή, με τίτλο «TezaOmnibus». Φυσικά και το «graphicnovel Θεοί σε Κρίση», κατέχει ιδιαίτερη θέση μέσα μου, καθώς ήταν το πρώτο μου ολοκληρωμένο έργο που εκδόθηκε απευθείας από γαλλικό εκδοτικό, ένα όνειρο ζωής, με παρουσίαση στο βιβλιοπωλείο του εκδοτικού Dicoland/M’edite το 2015 στο Παρίσι. Έπειτα κυκλοφόρησε στα ελληνικά (εκδ. Webcomics) και στα τουρκικά (εκδ. GürerYayinlari), ενώ παράλληλα υπάρχει online στα αγγλικά (Amazon Kindle).

 

Ο κ. Μελισσαρόπουλος μοιράζεται με την «Πολιτεία» μερικές από τις εικονογραφημένες ιστορίες του…

 

 

 

 

 

 

 

Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

 

 

ΠΗΓΗ