Σπαρτιάτες εναντίον Κθούλου [Αντωνόπουλος Γιάννης, efsyn.gr, 8/07/2023]

[ramirez]

Με το «300 vs Cthulhu» (εκδ. Nerdula), ο Rubus φιλοτεχνεί την απόλυτη παρωδία των κινηματογραφικών «300», γελοιοποιώντας με σπαρταριστό χιούμορ τόσο τις χολιγουντιανές ακρότητες όσο και τα εθνικιστικά στερεότυπα.

 

 

 

 

Κάθε μαθητούδι του Δημοτικού γνωρίζει κάτι για τη μάχη των Θερμοπυλών. Η αυτοθυσία των 300 Σπαρτιατών του Λεωνίδα τo 480 π.Χ., όπως μας την περιγράφει ο Ηρόδοτος στο 7ο βιβλίο της Ιστορίας του, συνιστά όχι μόνο λαμπρή σελίδα του ελληνικού εθνικού αφηγήματος, αλλά και σημαντικό ορόσημο της παγκόσμιας ιστορίας. Για αυτό και σε όλη τη διάρκεια των 25 αιώνων που έχουν μεσολαβήσει από τότε, το παράδειγμα των «300» το έχουν επικαλεστεί αμέτρητοι στρατηγοί ανά την υφήλιο, ενώ η δραματική αυτή μάχη των Περσικών πολέμων έχει αποτελέσει έμπνευση για ζωγραφικούς πίνακες, βιβλία λογοτεχνίας, κόμικς και κινηματογραφικές παραγωγές.

 

 

 

 

Και κάπου εδώ μπαίνουμε στον κόσμο της οργιώδους φαντασίας του κομιξά Γιάννη Ρουμπούλια ή Rubus. Ο Rubus ανήκει στους πιο ταλαντούχους και παραγωγικούς εκπροσώπους της ελληνικής σκηνής κόμικς. Δεινός σχεδιαστής, σεναριογράφος αλλά και ερασιτέχνης ηθοποιός, είναι αναγνωρίσιμος ως ο δημιουργός των «Χρονικών του Δρακοφοίνικα», του «Αδάμαστου» και – με τον Αρη Καπλανίδη – της καλτ ταινίας «Ο Πανίσχυρος Μεγιστάνας των Ninja». Αντλώντας έμπνευση από τις αρχαίες μυθολογίες και το είδος της ηρωικής φαντασίας, κινείται ανάμεσα σε δουλειές όπως η τριλογία τρόμου «Οι Νύφες του Δράκουλα» (εκδ. Jemma Press), η ιστορική περιπέτεια φαντασίας «Μυθομάχος» (εκδ. Nerdula) και φαρσοκωμωδίες όπως ο «Πόναν ο Μάρμαρος» και η «Νταρντάνα η Ακαταμάχητη».

 

 

 

 

«Οσφρίζομαι μείζονα ιστορική ανακρίβεια»

 

Στο ίδιο μοτίβο της επικής φαρσοκωμωδίας βασίζεται και το «300 VS CTHULHU – Action εστί», από τις εκδόσεις Nerdula. Πρόκειται για μια 100% «ρουμπουλίστικη» παρωδία της γνωστής ταινίας «300» του 2006, η οποία με τη σειρά της είχε βασιστεί στο ομώνυμο κόμικς του Φρανκ Μίλερ από το 1998. Ούτε από τον Μίλερ βέβαια είχαμε αξιώσεις ιστορικής ακρίβειας, ούτε από μια ταινία videogame αισθητικής (αν και το βασικό πρόβλημα με το συγκεκριμένο franchise δεν έγκειται αποκλειστικά στην επαφή ή μη με την ιστορική πιστότητα). Ωστόσο, ακόμη και το κόμικς «πατούσε» σε μια μυθοποιημένη εκδοχή της μάχης των Θερμοπυλών. Η ταινία όμως, τράβηξε το στόρι «απ’ τα μαλλιά», προσθέτοντας στις περσικές δυνάμεις εναντίον των κακόμοιρων Σπαρτιατών από… βόμβες μολότοφ και Σαμουράι μέχρι πολεμικούς ρινόκερους και Ορκ.

 

 

 

 

Το 2007, στον απόηχο της προβολής εκείνης της ταινίας και στο πλαίσιο του 24 Hour Comics Day που είχαν διοργανώσει για δεύτερη χρονιά οι εκδόσεις Comicworld, ο Rubus είχε δημιουργήσει μια 24σέλιδη ασπρόμαυρη ιστορία παρωδώντας τους κινηματογραφικούς «300». Η ιστορία του διακρίθηκε και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ του «μαραθώνιου», που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά. Όπως αναφέρεται στην εισαγωγή της δικής του συμμετοχής: «Όσον αφορά την ιστορία που δημιούργησε [ο Rubus] ρίχνει το φταίξιμο στην ταινία “300” του Frank Miller. “Εντάξει, καλή ταινία δράσης” λέει, “αλλά γενικά η ιδέα να κάνουν τους Πέρσες κακούς και με μορφή σαδομαζοχιστικών ΟΡΚ, ήταν λίγο… εεε… περίεργη!”.

 

Σε μια συζήτηση που έκανε με τον ζωγράφο και φίλο του Γαβριήλ Τομπαλίδη, αναφέρθηκε η τρελή ιδέα της ιστορίας των Θερμοπυλών με τους ΕΛ-ληνες Διαγαλαξιακούς Κομάντο και τους Πέρσες, πιστούς υπηκόους του Μεγάλου Παλαιού Κθούλου! Με αυτά στον νου του, αποφάσισε η ιστορία του να βασιστεί σε αυτή την ιδέα, με κάποιες προσθήκες που έγιναν για χάρη της ακόμα μεγαλύτερης γελοιοποίησης του θέματος». Από το μακρινό 2007 ερχόμαστε στα τέλη του 2022, οπότε και ο Rubus εξέδωσε μια τελειοποιημένη βερσιόν εκείνης της ιδέας. Όπως τότε, έτσι και τώρα, η παρωδία ξεκινάει στις Θερμοπύλες, εκεί «όπου μια χούφτα καραγυμνασμένοι Λαδολεμόνιοι αποφάσισαν να τα βάλουν με ένα εκατομμύριο χιλιάδες Πέρσες». Μετά τις αμοιβαίες ελληνοπερσικές ανταλλαγές φιλοφρονήσεων για τα μπράτσα των μεν και την περμανάντ των δε, ο Υδάρνης μπαίνει στο ψητό ζητώντας γην και ύδωρ – για να λάβει ένα ελληνοπρεπέστατο γιαούρτωμα.

 

 

 

 

Από εκεί και πέρα, απέναντι στους Λαδολεμόνιους Σάιμποργκ του Άλφα Κενταύρου εξαπολύεται μια αδυσώπητη επίθεση από βέλη, λέιζερ και… τυραννόσαυρους Ξερξ! Ενώ κατόπιν προδοσίας του Εφιάλτη (μιας προγονικής εκδοχής του τηλεοπτικού «Χλαπάτσα»), γίνεται επίκληση στον «Μέγα Παλαιό Κύπριο Κθούλο Κθούλου»(!) για την τελική αναμέτρηση με τον Λιονάιντας στα στενά των Θερμοπυλών. Οι κατά Rubus «300» είναι μια παλαβή και προκλητική φαρσοκωμωδία που κάνει ανάλογες απόπειρες (όπως οι «Σπαρτιάτες για κλάματα») να ωχριούν. Με – προσαρμοσμένες στη νεοελληνική πραγματικότητα – αναφορές από την ποπ κουλτούρα και με τη γλωσσική χρήση μιας επιτηδευμένα κάκιστης αρχαΐζουσας που θυμίζει Μποστ, ο Γιάννης Ρουμπούλιας δημιουργεί τη σάτιρα που έχουμε ανάγκη, σε μια εποχή όπου οι ακροδεξιοί προμοτάρουν δυσώνυμα εθνικιστικά μορφώματα σε ανιστόρητα πιτσιρίκια, προσελκύοντάς τα μεταξύ άλλων με φωτογραφίες του περικεφαλαιοφόρου Τζέραρντ Μπάτλερ.

 

 

 

 

Και το σχετικό link...