Αναμνήσεις

[esperos]

Τωρα μια και με τσιγκλατε, ακουστε και την ιστορια του παπου...

 

Την εποχη που γεννηθηκα,σε μια μακρινη χωρα της Ανατωλης ,αγαπητα μου παιδια,δεν υπηρχαν Μικυ-Μαους. Οταν βρεθηκα στην Ελλαδα μας 9 χρονων πια θαμποθηκα απο την ομορφια της και τα καλη της αλλα που λεφτα για τετοια πραγματα.Η μαννα μας δεν ειχε να μας παρει ενα μπισκοτο.

Για καλη μου τυχη ο πατερας μου ειχε δυο δουλειες (οπως καλη ωρα τωρα πολλοι Ελληνες).Η δευτερη δουλεια του ηταν περιπτερας στην απογευματινη βαρδεια (2-12).Το μεσημερι, (το σπιτι μας ηταν κοντα) ειχε πολυ λιγη δουλεια και τον αντικαθηστουσα να φαει και να ξεκουραστη καμια ωριτσα.

Βλεπετε τοτε δεν ειχαμε τοσους κλεφτες.Ουτε ξενους ειχαμε,ασε οι γειτονες ηταν πραγματικη οικογενεια.

Ε,φανταστητε τωρα ...Βασιλιας στο περιπτερο,ολα δικα μου. Ακομα κυκλοφορουσε ο μικρος ηρωας.Ημουνα κι εγω απο ηρωικη οικογενεια και μου αρεσε πολυ.Μ αυτον τον τροπο καλιτερευσα και τα Ελληνικα μου.

Στη γειτονια μας οι δρομοι ηταν ακομα χωματοδρομοι.Παιζαμε ολη μερα εξω διαφορα παιχνιδια.Ενα απο τα παιχνιδια που το ειχαμε συνδεσει με τα μικυ-μαους ηταν οι ομαδες.

Θα περιγραψω το παιχνιδι για αυτους που δεν το ξερουν.Πηγαιναμε λοιπον στο ποιο κοντινο μαρμαραδικο.Απο τα περισευματα των μαρμαρινων πλακων παιρναμε διαφορα κομματια διαφορετικων σχηματων,τριγωνα,τετραγωνα,πολυγωνα κλπ.Προσπαθουσαμε να διαλεγουμε παντοτε την καλλιτερη ποιοτητα,ιδιετερα για την Ομαδα.Ομαδα λεγοταν το ατομικο μας κομματι μετο οποιο ριχναμε (οπως η μπαλα του μποουλινκ ας πουμε). Το κομματι αυτο επρεπε να ειναι απο το καλλιτερο και ποιο γερο μαρμαρο χωρις ρωγμες. Το πελεκαγαμε γυρο-γυρο για να στρογγυλεψει.Το καναμε στα μετρα μας διαθετοντας πολυ χρονο.Για να το καταλαβετε το καναμε στο γρυπ μας (που λενε και στο τεννις) και ζυγισμενο (οπως λεμε στη ρακετα της θαλλασας).

Το παιχνιδι παιζοταν ως εξεις΄΄Το καθε ατομο εβαζε σε μια σειρα ενα απο τα μαρμαρινα κομματια ορθιο.Οσα ατομα ειμασταν τοσα καμματια υπηρχαν ολα μαζι στη σειρα."Πππππππ"

Το καθε παιδι τοποθετουσε σε ενα ορισμενο σημειο ενα τευχος.

Βεβαια το καθε τευχος ειχε τη δικη του τιμη.Αλλο ειχε αξια 1,αλλο 2,αλλο 3 κλπ.(σαν τους ποντους του Valtasar).Εκει γινοτανε πολεμος.Ο καθενας εδεινε αλλη αξια.Καπου τα συμφονουσαμε και συνεχιζαμε. Απομακρινομασταν αρκετα για να υπαρχει δυσκολια στο σκορ.(Val.λες απο κει να βγηκε το μποουλινκ ? τωρα το σκεφτηκα.)Οποιος χτυπουσε κι εριχνε την πρωτη πετρα απο αριστερα επερνε ολλα τα κομιξ.Οποιος πετιχενε την τελευταια δεξια επερνε μονο το δικο του.Οποιος κτυπουσε την τριτη πετρα επερνε 5 κομιξ απο τα εφτα κλπ.

Ηταν τοσο το παθος μου για τα κομιξ που δισκολα μου εφευγε βολη.Γεμισε το σπιτι μας ντανες τα μικυ-μαους,τοσοι μικροι ηρωςκαι τι δεν ειχε.

Τα μεσημερια υπηρχε στρατιοτικος νομος να κοιμωμαστε μεχρι τις 5 (ωρα ησυχιας 3-5).Καθε ημερα περνουσε ο αρχιλοχιας,η μαννα,κι εκανε ελεγχο.Που ειναι σημερα το κερατενιο το μικυ-μαους.Κατω απο το μαξιλαρι,κατω απο το σεντονι,κατω απο το στρομα,αριστερα ,δεξια,μεσα σε βιβλιο,μεσα στο βρακι,που ειναι το κερατο του?

-αν το ξαναβρω θα το σκισω!! Εσκησε πολλα τοτε.Μεχρι που ειδε κι απ ειδε. Τα παιδια πρεπει να κοιμουνται τα μεσημερια. Γυριζοντας μια μερα απο το σχολειο δεν βρηκα ουτε ενα.Ακομα ποναω κι ας ειναι γεμματο το σπιτι μου τωρα μεχρι τα μπουνια.

Βλεπετε φτωχια τοτε μικρα τα σπιτια.

Αντε αρκετα σας ζαλισα.Συγχωρεστε εναν παπου πολλυλογα...

Στην υγεια σας. Σας χαιρομαι που δημοιουργησατε τετοια παρεα!!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 22, 2007 από esperos

[george]

Εσπερε ενδιαφέροντα και συγκινητικά όλα αυτά

 

Τι κόμικς σου έχουν μείνει απο τότε; Τι διάβαζες εκτός απο μίκυ;

[genino]

Φιλε Esperos, μ'αρεσε πολυ η ιστορια σου. Με το ταλεντο σου στη διηγηση

οταν θα γινεις πραγματικα παππους, τα εγγονια σου δεν θα ξεκολλανε απο

πανω σου...

Πρωτη φορα ακουω αυτο το παιχνιδι. Εγω απο μικρος το μονο παρομοιο

που θυμαμαι ειναι η αμπαριζα (η κεραμμυδια κατα αλλους). Εκεινα τα

παιχνιδια της τοτε εποχης ηταν πολυ ομορφα κι ας μην ειχαν καλα

γραφικα...

[ngramm]

Εγώ (μεγάλα) παιδιά δεν έπαιζα κανένα από αυτά τα ομαδικά παιχνίδια στα νιάτα μου

Αλλά επειδή το Internet είναι καταπληκτικό, για νοσταλγούν οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεώτεροι, μπορείτε να βρείτε όλα αυτά τα παιχνίδια και τις οδηγίες τους εδώ.

Έχει και την αμπάριζα (σε απλοποιημένη έκδοση) αλλά και ένα παιχνίδι που λέγεται Αμάδες, που δεν ξέρω

αν έχει καμιά σχέση με αυτό που περιέγραψε ο φίλος esperos (πέτρες πάλι αλλά κάπως διαφορετικοί κανόνες).

Επεξεργασία Ιουνίου 4, 2007 από ngramm

[NetGhost]

Ο άνθρωπος που διατηρεί τη ζωή στη μνήμη του δεν είναι ποτέ παππούς φίλε esperos! Έχω αρκετούς φίλους σ' αυτή την ηλικία και πίστεψέ με έχουν περισσότερη ζωή από μένα!

 

Στην υγειά σου!

[Gauloises]

Τι μου θύμισες!!!!

Αλλα εμείς στην γειτονιά μας το παιζαμε στην άσφαλτο (οπου βρίσκαμε) για να πηγαίνει γρηγορότερα και ευθεία η πέτρα μας.

Και βάζαμε 'πόδια' για το ποιός θα ρίξει πρώτος.

 

Και διηγόντας τα να κλαις.... :cry:

 

[esperos]

Τι κόμικς σου έχουν μείνει απο τότε; Τι διάβαζες εκτός απο μίκυ;

Σαν παπους ειμαι αργος και στις απαντησεις...

Αλλα μια και με τσιγλατε...

Διαβασα σχεδον τα παντα στην εποχη 1965-1972 στο περιπτερο που αναπληρωνα τον πατερα μου.Μετα μην εχοντας χρημματικη ευχερεια, οτι μου επεφτε στο χερι.

Απο τα αγαπημενα μου ο μικρος ηρωας,μπλεκ...δεν γινοτανε να μην διβαζεις μικυ,ποπαι και τοσα αλλα.

Μετα τον μεγαλο συφουνα της Μαννας κι αφου αλλαξαμε κανα δεκαρια σπιτια, τα κληρονομησε το μικρο μου αδερφι.Φευγοντας απο το πατρικο σπιτι πηρα μονο τα βιβλια μου κανα 500αρια.Τωρα ειναι καπου 3000.

Αν ειχα μια δοση τρελας για τα κομικς 7 ο μικρος εγινε επιστημονας.Περασε κι απο πανεπιστημιο ο μικρος.

Μεγαλονοντας αρχισε να μου κανει και δωρακια.Παρε και τον κοκορα,παρε και τον Λεοναρδο,και τι να σου πρωτοαναφερω.Καθε φορα που τον εβλεπα μου εκανε διαλεξεις.

Αυτη την ωρα που μιλαμε ( το οφειλω στον αδερφο μου και τα τρια παιδια που μεγαλωσα) εχω ενα δωματιο γεμματο.Μη με ρωτας πια, θα γραφω ωρες.

Αντε στην υγεια μας

 

Έχει και την αμπάριζα (σε απλοποιημένη έκδοση) αλλά και ένα παιχνίδι που λέγεται Αμάδες, που δεν ξέρω

αν έχει καμιά σχέση με αυτό που περιέγραψε ο φίλος esperos (πέτρες πάλι αλλά κάπως διαφορετικοί κανόνες).

 

Το παιζαμε κι αυτο.Ειχαμε δωσει το ιδιο ονομα και στο δικο μας παιχνιδι.Ηταν ομως διαφορετικο.

 

 

Αλλά επειδή το Internet είναι καταπληκτικό, για νοσταλγούν οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεώτεροι, μπορείτε να βρείτε όλα αυτά τα παιχνίδια και τις οδηγίες τους εδώ.

 

Ευχαριστω για την διευθηνση.Μπραβο στο Internet.

 

Νασε καλα φιλε NetGhost. Μ αρεσει που ειμαι παπους (κι ας μην εχω εγγονια).Ακομα διαβαζω κομικς κι ονειρευομαι.Αισθανομαι ομως πολυ νεος κι εχω σκοπο να πεθανω γυρω στα 120 κι εν δραση...

 

Μην το βαζετε με τιποτα κατω.Αγαπηστε τι ζωη.Με ολα τα τρελα της.

Εγω σας χαιρομαι ειλικρινα :clap: :clap:

 

Τι μου θύμισες!!!!

Αλλα εμείς στην γειτονιά μας το παιζαμε στην άσφαλτο (οπου βρίσκαμε) για να πηγαίνει γρηγορότερα και ευθεία η πέτρα μας.

Και βάζαμε 'πόδια' για το ποιός θα ρίξει πρώτος.

 

Τωρα το θυμηθηκα.Για να δουμε ποιος ηταν πρωτος ριχναμε σε μια γραμη.Παιζαμε δηλαδη τις αμαδες .

Οσο για την ασφαλτο ηρθε και σε μας το 1970.Αλλα ειχε αλλο γουστο.Ηταν πια πολυ ευκολα. :hilarious:

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 22, 2007 από esperos

[pierros7777]

ετσι λιγο-πολυ μεγαλωσαμε ολοι οι..καποιας ηλικιας εσπερε

αλλες εποχες με τις ομορφιες τους και τις δυσκολιες τους

μας αρκουσαν λιγα πραγματα για να ειμαστε καλα με τη παρεα της γειτονιας,καμια μπαλα,μερικα περιοδικα να αλλαζουμε μεταξυ μας,απλα πραγματακια

αα και οπως το ειπες με το βιτσιο της μαμας για υπνο το μεσημερι....(και τωρα που τον χρειαζομαστε δεν μπορουμε γμτ)

[Bonadrug]

Φίλε μου Έσπερε κοίτα και μια δικιά μου ανάμνησ που την είχα γράψει πιο παλιά αν σου θυμίζει κάτι

http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=1576