Search the Community

Ήταν ένας καταπληκτικός σχεδιαστής που συνεργάστηκε με ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του σεναρίου. Οι φανταστικοί κόσμοι των ιστοριών του έγιναν δημοφιλείς εξίσου στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ο Richard Corben με μακρά θητεία στα underground κόμικς και στις μεγαλύτερες mainstream εταιρείες πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου σε ηλικία 80 ετών. Αν και σπούδασε Καλές Τέχνες και ξεκίνησε την καριέρα του ως μέλος κινηματογραφικών συνεργείων στο Κάνσας του Μισούρι, ενώ δημιουργούσε και ο ίδιος μικρές ταινίες animation, η μεγάλη του αγάπη ήταν τα κόμικς. Ο Richard Corben άργησε να δει την πρώτη του ιστορία δημοσιευμένη, κάτι που συνέβη το 1969 και ενώ ήταν ήδη 29 ετών, αλλά από τότε και μετά ο δρόμος ήταν ανοιχτός. Ξεκίνησε να συνεργάζεται με underground περιοδικά σε εταιρείες όπως η Last Gasp και η Rip Off Press που συγκέντρωναν την αφρόκρεμα των εναλλακτικών δημιουργών κόμικς της εποχής, και σύντομα προσέλκυσε το ενδιαφέρον της εταιρείας του James Warren που ειδικευόταν σε περιοδικά τρόμου όπως τα Creepy, Eerie, Vampirella κ.ά. Για πολλά χρόνια δημοσίευε τα κόμικς τρόμου και φαντασίας που δημιουργούσε στα περιοδικά της Warren, αλλά το μεγάλο άλμα στην καριέρα του έγινε όταν ξεκίνησε τη συνεργασία του με το εμβληματικό γαλλικό περιοδικό Metal Hurlant δίπλα σε τεράστια ονόματα των ευρωπαϊκών κόμικς όπως οι Druillet και Moebius. Σημαντική για την καριέρα του ήταν και η συμμετοχή του στην τεράστια κινηματογραφική επιτυχία του animation Heavy Metal, που προβλήθηκε το 1981 και άφησε εποχή με τον πρωτότυπο και εντυπωσιακό συνδυασμό επιστημονικής φαντασίας και μουσικής. Συνέχισε να δημοσιεύει τα έργα του στην αμερικανική ανατύπωση του περιοδικού που κυκλοφορούσε στις ΗΠΑ με τον τίτλο Heavy Metal και συγκέντρωνε μια πλειάδα Ευρωπαίων δημιουργών πρώτης γραμμής όπως οι Liberatore, Caza, Crepax, Bilal κ.ά. δίπλα σε Αμερικανούς εναλλακτικούς καλλιτέχνες όπως οι Charles Burns και Drew Friedman, ενώ παράλληλα ίδρυσε τη δική του εταιρεία Fantagor στην οποία δημοσιεύονταν οι πιο προσωπικές δουλειές του και αναδημοσιεύονταν παλαιότερα έργα του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 πια, διάσημος και κοντά στα εξήντα του ξεκίνησε τη συνεργασία με την εταιρεία DC κυρίως στη σειρά Vertigo που απευθυνόταν σε ενήλικους αναγνώστες, αλλά και με άλλες μεγάλες εταιρείες όπως η Marvel, η IDW και η Dark Horse. Η σχεδιαστική του δεξιοτεχνία στο ανθρώπινο σώμα και στο στήσιμο φανταστικών κόσμων, αλλά και η ικανότητα να χτίζει ατμόσφαιρες τρόμου σε δικές του ιστορίες ή σε προσαρμογές κλασικών έργων, όπως αυτά του Έντγκαρ Άλαν Πόε και του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, του επέτρεψαν να δουλέψει με σεναριογράφους όπως οι Alan Moore, Richard Margopoulos, Brian Azzarello, Garth Ennis, Steve Niles, Harvey Pekar, Mike Mignola. Από τα δεκάδες βραβεία και τις πολλές τιμητικές διακρίσεις που είχε στη ζωή του, αποκορύφωμα ήταν η κατάκτηση του Μεγάλου Βραβείου στο Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ το 2018. Και το σχετικό link...

Το εξώφυλλο της πρώτης γαλλικής συγκεντρωτικής έκδοσης (1976) Arzach ονομάζεται μια συλλογή τεσσάρων sci-fi/fantasy ιστοριών του Jean "Moebius" Giraud, χωρίς διαλόγους. Πρωτοδημοσιεύτηκαν μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Métal Hurlant το 1975 κι έκτοτε έχουν συγκεντρωθεί σε πολλές διαφορετικές εκδόσεις από την Les Humanoïdes Associés. Στο αμερικανικό κοινό έφτασε λίγο αργότερα μέσω του περιοδικού Heavy Metal, ενώ το 1987 εκδόθηκε ένας τόμος από την Epic Comics. Στην Ελλάδα έχουμε δει τις δύο πρώτες ιστορίες στη Βαβέλ. Οι ιστορίες είναι αρκετά σύντομες, οπότε δεν υπάρχει κάποιος λόγος να πούμε τι γίνεται σε κάθε μία. Ο ομώνυμος χαρακτήρας είναι ένας σιωπηλός πολεμιστής που τριγυρίζει σ’ έναν αλλόκοτο κόσμο, πετώντας πάνω σ’ ένα πλάσμα που μοιάζει με πτεροδάκτυλο. Το όνομα αλλάζει και από Arzach γίνεται διαδοχικά Harzak, Arzak και Harzakc, χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ γιατί αλλάζει ή τι σημαίνει. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκδοτική πορεία των ιστοριών αυτών και οι μεταγενέστερες εμφανίσεις του χαρακτήρα. Το 1987 ο Arzach επέστρεψε σε μια ιστορία με λόγια, η οποία συνδέεται με το φαινομενικά ασύνδετο La Déviation, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1973. Πολλά χρόνια αργότερα, τo 2009, o Moebius αποφάσισε να μας δώσει μια space opera τριλογία με το Arzak, αλλά ο θάνατός του το 2012 έσβησε το όραμά του. Στην Γαλλία έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς γύρω στους δέκα διαφορετικοί τόμοι και οι περισσότεροι περιλαμβάνουν τις τέσσερις αυθεντικές ιστορίες, καθώς και τις άλλες σύντομες εμφανίσεις του Arzach. Η ιστορική και καλλιτεχνική του αξία είναι τεράστια και αποτελεί ένα από τα γνωστότερα δημιουργήματα του Moebius. Ο σπουδαίος Γάλλος έφερε επανάσταση στα κόμικς της εποχή του, αποφασίζοντας να μη χρησιμοποιήσει μπαλονάκια. Το Arzach είχε ιδιαίτερη απήχηση στην Ιαπωνία και πολλοί μανγκάκα έχουν επηρεαστεί από αυτό και άλλα κόμικς του Moebius. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτές τις ιστορίες έγινε για πρώτη φορά χρήση του ψευδώνυμου με το οποίο είναι σήμερα γνωστός ο μεγάλος αυτός δημιουργός.

O Mirko Ilic γεννήθηκε το 1956 στην πόλη Bijeljina της Γιουγκοσλαβίας και σπούδασε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών του Ζάγκρεμπ. “Consumer sold to consumption” (1978) Από το 1973, διάφορα εγχώρια περιοδικά (Omladinski tjednik, Modra Lasta, Tina, Pitanja κ.α.) φιλοξενούν τα κόμικς και τις εικονογραφήσεις του. Το 1976 οργανώνει το Novi kvadrat, μια κολεκτίβα δημιουργών κόμικς συνδεδεμένης σε μεγάλο βαθμό με το μουσικό κίνημα Novi val (το Νέο Κύμα). Η σύνδεση αυτή έδωσε την δυνατότητα στον Ilic να σχεδιάσει εξώφυλλα δίσκων για μερικά από τα πιο εξέχοντα συγκροτήματα εκείνης της περιόδου στη Γιουγκοσλαβία. Ο Ilic, ως μια από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες του κινήματος, εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ του Igor Mirković για το Novi val με τίτλο Sretno dijete. Το 1977 τα κόμικς του περνούν τα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας και εκδίδονται σε σημαντικά περιοδικά του εξωτερικού, όπως το Ιταλικό Alterlinus, το γαλλικό Métal Hurlant, και τα αμερικάνικα Heavy Metal και Epic Illustrated. Μετά τη "διάλυση" του Novi kvadrat το 1980, ο Ilic σταματά την ενασχόλησή του με τα κόμικς και στρέφεται αποκλειστικά στη γραφιστική. Το 1986 μετακομίζει στις ΗΠΑ και συνεργάζεται με σημαντικά περιοδικά και εφημερίδες όπως τα Time , New York Times , Wall Street Journal και πολλά άλλα. Το 1995 ιδρύει την Mirko Ilić Corp., ένα στούντιο γραφιστικής, τρισδιάστατων γραφικών και σχεδιασμού τίτλων ταινιών. “Marx/Freud/Lenin/Einstein for Beginners - the comic strip” (1980) Αφ'ότου συνάντησα στις σελίδες του περιοδικού Heavy Metal μερικά από τα ελάχιστα κόμικς του Ilić που κατάφεραν να βρουν το δρόμο τους προς το αγγλόφωνο κοινό, άρχησα να ψάχνω στο ίντερνετ για περισσότερα. Όλα όσα κατάφερα να βρώ σας τα παραθέτω στο link που ακολουθεί. http://www.greekcomi...showtopic=25651

Survival : Όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Heavy Metal (vol.3, no.10) το Φεβρουάριο του 1980. "History of human absurdity, Part 1", "The victor", "Shakti" : Τρία μονοσέλιδα από το πρώτο τεύχος του περιοδικού Epic Illustrated τον Μάρτιο του 1980. "Freedom", "Fairy Tale" : Δύο μονοσέλιδα από το πέμπτο τεύχος του περιοδικού Epic Illustrated τον Απρίλιο του 1981. "Χωρίς τίτλο", "Vodoravno i okomito"(Horizontally and vertically) : Δύο μονοσέλιδα από την σκληρόδετη ανθολογία Hrvatski Poslijeratni Strip του συντάκτη Veljko Krulcic, από τις εκδόσεις Istarska Naklada το 1984. Πέντε μονοσέλιδα από το περιοδικό Pitanja (Vol.11, no.10, Δεκέμβριος 1989). Captions: - "Your dreams will become reality" - "Everytime it stops working... just when I am about to..." - "...pull the trigger." Title: Hereditarna Netrpeljivost (Hereditary narrow-mindedness) Caption: Our bodies are inherently beautiful, like the body of a fish, a bird... why is it then that we put out the lights? Title: "From the history of human absurdity:" Captions: - "This milk is just right." - "Therein lies the problem of our entire civilization." - "Everyone is concerned with the big things and great inventions, while we forget about the little things." - "I'm sure not even one computer knows how to, for example, produce milk" "Debil Blues", "Strogo zabranjeno" (Strictly Prohibited): Τα δύο δισέλιδα που ακολουθούν (κι αυτά από το Pitanja) μου άρεσαν πάρα πολύ και γι'αυτό αποφάσισα να επιχειρήσω να τα μεταφράσω στα αγγλικά. Ας είναι καλά βέβαια το διαδίκτυο γιατί από Σέρβικα δε σκαμπάζω μία. "Debil Blues" "Strogo zabranjeno"