Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τιμή εκδότη: 12,06 € Ακόμη ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Ο πολυγραφότατος σεναριογράφος κόμικς Τάσος Αποστολίδης συνθέτει μια ιστορία με φόντο τους αγώνες της αρχαιότητας, και μας μεταφέρει στην Ολυμπία του 432 π.Χ. όπου ο νεαρός Καλλίας μεταβαίνει με τον παππού του για να παρακολουθήσει τους 87ους Ολυμπιακούς αγώνες. Το σχέδιο του Βακάλη εξυπηρετεί το στόχο που είναι η δημιουργία ενός βιβλίου για όλη την οικογένεια. Το άλμπουμ έχει επίσης κυκλοφορήσει σε Αγγλική και Γερμανική μετάφραση από τις ίδιες εκδόσεις. ΥΓ. "Τήνελλα Καλλίνικε" σημαίνει Εύγε Ένδοξε Νικητή. Η αγγλική έκδοση

Πρόκειται για την μεταφρορά στην αγγλική γλώσσα του κόμικ "ΤΗΝΕΛΛΑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΕ", το οποίο επιμελήθηκαν ο Τάσος Αποστολίδης (σενάριο) κι ο Νάσος Βακάλης (σχέδιο). Κυκλοφόρησε το 2004, με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Πολλές ευχαριστίες στον φίλο @ ramirez για την διάθεση του τεύχους.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΙΚ «ΤΗΝΕΛΛΑ ΚΑΛΛΙΝΙΚΕ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ Ένας Έλληνας εκδότης, ο Λευτέρης Ντουρανίδης με προσέγγισε με σκοπό να εικονογραφήσω ένα σενάριο γραμμένο από τον Τάσο Αποστολίδη σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα. Ο Λευτέρης ήθελε να κάνει την παραγωγή του σεναρίου υπό μορφή έγχρωμου βιβλίου κόμικ ή εικονογραφημένου μυθιστορήματος. Κάτι που ωστόσο δεν ήταν και τόσο εύκολο έργο. Αντλώντας από την εμπειρία μου σε σχέση με την παραγωγή κινουμένων σχεδίων και την ιστορική ακρίβεια που χρειάζεται ακόμα και σε λιγότερο απαιτητικά αντικείμενα από αυτό, ήξερα ότι για να σχεδιαστεί καθεμία σελίδα του κόμικ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα, θα έπρεπε να έχει προηγηθεί πολλή δουλειά για τη λεπτομερή εξέταση αυτής της περιόδου, των αυθεντικών τοποθεσιών όπως επίσης και των ανθρώπων και του τρόπου ζωή τους. Έτσι, ταξίδεψα στην αρχαία Ολυμπία και στο τοπικό μουσείο. Με τη βοήθεια της συζύγου μου, Κατερίνας, η οποία είναι Ελληνίδα αρχαιολόγος, τράβηξα εκατοντάδες φωτογραφίες και έκανα ανασκόπηση σε πολυάριθμες αναπαραστάσεις, ιστορίες και σημειώσεις από άλλους καλλιτέχνες, συγγραφείς και φιλολόγους. Ο Λευτέρης έτρεφε ενθουσιασμό για τα κινούμενα σχέδια και μεγάλο σεβασμό για τη δουλειά των Dreamworks studios στο Λος Άντζελες, όπου είχα ξοδέψει αρκετά χρόνια δουλεύοντας πάνω σε βιβλικές ιστορίες, ιστορίες της άγριας Δύσης και σε άλλα θέματα. Αναπολώντας αυτήν την εμπειρία αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε με παρόμοιο τρόπο το ύφος σχεδιασμού των χαρακτήρων και των σκηνικών του κόμικ σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαίας Ελλάδας. Αν και η παραγωγή προοριζόταν για ένα βιβλίο κόμικ, πήραμε την απόφαση να σχεδιάσουμε τα πάντα σαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο τις ανιαρές υπέρ-ρεαλιστικές απεικονίσεις, όπου συνήθως χάνεται το συναίσθημα που βγάζουν οι χαρακτήρες και η στατική κίνηση ενός περισσότερο καρτουνίστικου αλλά παρ’ όλα αυτά ευσταθούς σχεδίου. Αρχικά, σχεδίασα τους βασικούς χαρακτήρες και έκανα μια πρώτη σελίδα ως δείγμα, για να βεβαιωθώ ότι τα πράγματα πάνε καλά και τα έστειλα στο Λευτέρη για επιβεβαίωση. Θυμάμαι ότι βρήκε ότι ο Καλλίας, ένας από τους βασικούς χαρακτήρες του κόμικ, φαινόταν υπερβολικά νεαρός. Αφού τον προσάρμοσα σε μια ηλικία πιο εφηβική, συνέχισα να επεξεργάζομαι τους υπόλοιπους κύριους χαρακτήρες του κόμικ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα, όπως επίσης και έναν αριθμό από δευτερεύοντες χαρακτήρες των οποίων τα πρόσωπα και η φιγούρα χρησιμοποιήθηκε σε όποια σημεία του κόμικ χρειαζόταν. Σε αυτό το σημείο ήρθαμε αντιμέτωποι με το πρώτο μεγάλο μας εμπόδιο και έπρεπε να παρθούν κάποιες αποφάσεις προτού να μπορέσουμε να κάνουμε βήμα παρακάτω. Ο Τάσος Αποστολίδης ένιωθε ότι ύστερα από όλη αυτή την έρευνα που είχαμε κάνει οφείλαμε να διατηρήσουμε την ακρίβειά μας στα ιστορικά στοιχεία, που απαιτούσαν οι αθλητές στην αρχαία Ελλάδα να είναι γυμνοί. Παρόλο που ο ίδιος κατάλαβε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει από τη στιγμή που ελπίζαμε να κάνουμε ένα προϊόν που να απευθύνεται σε παιδιά, έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα πιέζαμε τους εαυτούς μας ώστε είτε να στήσουμε και να σχεδιάσουμε τους αθλητές με τέτοιο τρόπο που να αποφύγουμε να δείχνουμε τη γύμνια τους είτε να τους ντύναμε απλώς με ελαφρύ ντύσιμο, όπως έχει γίνει και σε άλλες ταινίες σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας και σε απεικονίσεις στο πρόσφατο παρελθόν. Πάλεψα για τη δεύτερη λύση υποστηρίζοντας ότι αν περιορίσουμε το σχέδιό μας και τις επιλογές της σύνθεσης, θα πλήξουμε την αγοραστική δύναμη του προϊόντος και θα κάνουμε τη σκηνοθεσία φτωχή και αδιάφορη. Ο Λευτέρης και ο Τάσος πείστηκαν και προχωρήσαμε. Μαζί με τους χαρακτήρες χρησιμοποίησα ένα 3D λογισμικό, για να φτιάξω τα πιο σημαντικά κτήρια ως μοντέλα 3D και χρησιμοποίησα τις γωνίες τους, ώστε να τα αποτυπώσω για τις συνθέσεις μου. Ταυτόχρονα άρχισα να δουλεύω μαζί με το σεναριογράφο, για να προσαρμόσουμε το σενάριο του κόμικ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα στις ανάγκες μιας οπτικής αφήγησης. Έγιναν ορισμένες μικρές προσαρμογές στην ιστορία και ήμουν έτοιμος να αρχίσω να σχεδιάζω τις σελίδες μου. Κάθε σελίδα ήταν χωρισμένη σε δύο τμήματα και σχεδιαζόταν στο χαρτί με μαλακό μολύβι, μια τεχνική για το σχεδιασμό κειμένων διαφημίσεων και κόμικ. Έπειτα, ξαναχώρισα τη σελίδα σε μικρότερα και απλά ορθογώνια πλαίσια σύμφωνα με τις ανάγκες της αφήγησης και σχεδίασα τους χαρακτήρες και το θέμα μου μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Παρέλειψα τα σύννεφα για τα λόγια των χαρακτήρων, αν και έκανα το σχέδιο με τρόπο που να αφήνει χώρο, για να προστεθούν αυτά στη συνέχεια. Όταν μια σελίδα τελείωνε, αντί να τη χρωματίσω την ψηφιοποιούσα και την επεξεργαζόμουν κάνοντας τις γραμμές δυνατές και σταθερές. Εκτός από τις κανονικές σελίδες στο κόμικ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν επίσης και κάποιες που αποτελούνταν από μια μόνο εικόνα που απλωνόταν σε μια ή σε δυο σελίδες. Διάλεξα να προσθέσω αυτές τις εικόνες, ώστε ο συγχρονισμός των γεγονότων στα πλαίσια να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ο αναγνώστης να μπορεί να σταματάει και να απολαμβάνει κάτι πιο σύνθετο με πρόσθετες λεπτομέρειες λόγω του μεγέθους του. Θυμάμαι ότι ο Λευτέρης ήταν πολύ εντυπωσιασμένος με τη σελίδα όπου απεικονίζεται το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία αν και το δικό μου πιο αγαπημένο ήταν αυτό με τη συντριβή ενός άρματος που απλώνεται σε ένα δισέλιδο προς το τέλος του βιβλίου. Αυτά τα μεγαλύτερα σχέδια φτιάχτηκαν ως ένα σχέδιο σε ακόμη μεγαλύτερο χαρτί. Στη συνέχεια έστειλα τα ψηφιοποιημένα αρχεία του κόμικ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαίας Ελλάδας στο γραφείο του Λευτέρη στη Θεσσαλονίκη, για να προστεθούν τα σύννεφα με τα λόγια, τα κείμενα και το χρώμα. Η ομάδα στη Θεσσαλονίκη έκανε κάποιες δοκιμές στο χρώμα κάποιων χαρακτήρων και αναζήτησε πιθανές μεθόδους για τον αποτελεσματικό χρωματισμό των εικόνων ψηφιακά. Καταλήξαμε να κάνουμε όλη τη δουλειά στο χρώμα στο Photoshop με στρώσεις και ο επικεφαλής καλλιτέχνης ήταν πολύ καλός στο να προσθέτει όχι μόνο το χρώμα αλλά και τους τονισμούς στους μύες των αθλητών, τις σκιές και οτιδήποτε άλλο ήταν απαραίτητο αλλά δεν είχε σχεδιαστεί από μένα με το μολύβι. Ταυτόχρονα λάμβαναν από μένα τα χρωματικά δείγματα για τις τοποθεσίες και το φωτισμό καθώς πολλές σκηνές χρειάζονταν κάποιον ιδιαίτερο χρωματικό τονισμό ή μεταχείριση. Συμπεριλαμβανομένης και της έρευνάς μου και του 3D σχεδιασμού κατάφερα να τελειώσω και τις 82 σελίδες του κόμικ σε σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα σε περίπου εκατό μέρες από τη στιγμή που δέχτηκα τη δουλειά. Γύρω στον ένα με δύο μήνες αργότερα ολοκλήρωσε τη δουλειά της και η ομάδα που επεξεργαζόταν το χρώμα και το τελικό προϊόν ήταν έτοιμο πια να φτάσει στα διάφορα βιβλιοπωλεία και τους πάγκους. Και ένα βιντεάκι

Κριτική-παρουσίαση υπό Soloup (ΩΣ3 τ. 39, Ιανουάριος 2005). Λόγω μεγέθους Α3 του περιοδικού κόπηκαν κάποιες άκρες.