Search the Community
Showing results for tags 'ερζέ'.
-
To Βέλγιο είναι μία χώρα που λατρεύει τα κόμικς. Όχι απλά έχει γεννήσει μερικούς από τους πιο διάσημους ήρωες του Μέσου, αλλά τους αγαπά και τους τιμά με κάθε ευκαιρία. Η πιο πρόσφατη ήρθε στις 14 Μαρτίου με την παρουσίαση της νέας φανέλας της Εθνικής Βελγίου η οποία θα φέρει τα χρώματα των ρούχων του Τεντέν: γαλάζια φανέλα με λευκό γιακά και καφέ σορτς θα είναι από εδώ και στο εξής η ενδυμασία των «Κόκκινων Διαβόλων»! Το πρώτο τους παιχνίδι με αυτήν θα παίξουν απόψε 23/3 απέναντι στην Ιρλανδία στο πλαίσιο του φετινού Euro. «Ως μεγάλος οπαδός του Τεντέν, χαίρομαι που οι Κόκκινοι Διάβολοί μας θα κατακτήσουν την Ευρώπη με μια φανέλα βασισμένη σε έναν από τους μεγαλύτερους ήρωες του Βελγίου» δήλωσε με μεγάλες προσδοκίες ο πρόεδρος της Βασιλικής Βελγικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Piet Vandendriessche. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που αποτίουμε φόρο τιμής σε ένα πραγματικά παγκόσμιο είδωλο: τον Ερζέ. Δεν αιχμαλώτισε μόνο σε μένα την καρδιά και το μυαλό μεγαλώνοντας, αλλά και σε τόσες πολλές γενιές». Ο Ερζέ, δημιουργός του Τεντέν, σίγουρα θα ήταν περήφανος... Και το σχετικό link...
-
Το εικαστικό πείραμα του σχεδιαστή Adam Murphy στο ίντερνετ συνδυάζει τις περιπέτειες του Ιντιάνα Τζόουνς με το σκίτσο του Ερζέ, δημιουργού του Τεντέν. «O Τεντέν είναι ένας Ιντιάνα Τζόουνς για παιδιά» φέρεται να είχε δηλώσει ο Στίβεν Σπίλμπεργκ για τη δημοφιλή σειρά κόμικς που και ο ίδιος θαύμαζε. Και είναι ολοφάνερο πως ο κινηματογραφικός αρχαιολόγος Ιντιάνα Τζόουνς και ο κομικσικός δημοσιογράφος Τεντέν φέρουν κοινά γνωρίσματα: λάτρεις της περιπέτειας και του μυστηρίου, δεν διστάζουν να διασχίσουν τον κόσμο για να βρουν κάποιο μυθικό, χαμένο αντικείμενο. Πρόκειται για δύο ήρωες της ποπ κουλτούρας που δρουν χρονικά την ίδια περίοδο και αντιπροσωπεύουν την «παλιά καλή περιπέτεια». Το 2011 ο Σπίλμπεργκ παρουσίασε την κινηματογραφική του μεταφορά του Τεντέν, το μπλοκμπάστερ «Οι περιπέτειες του Τεντέν». Πώς θα ήταν όμως το αντίθετο, ένας Ιντιάνα Τζόουνς σε κόμικς από τον Ερζέ; Την απάντηση έδωσε φέτος το καλοκαίρι ο Αυστραλός σχεδιαστής Adam Murphy. «Ο Ίντι και οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού» α λα Ερζέ Ο Murphy, καλλιτέχνης που έχει δουλέψει ως storyboard artist για τις Disney, Nickelodeon και Netflix, με αφορμή τη νέα ταινία του περιπετειώδους – και γερασμένου πια – αρχαιολόγου ανέβασε στον λογαριασμό του στο instagram σκηνές από την ταινία «Οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού» σχεδιασμένες από τον ίδιο στο στιλ του Ερζέ. Κι ας μην πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο κόμικς, τα σκίτσα του Ίντι σε γαλλοβελγική «καθαρή γραμμή» έκαναν τον γύρο του διαδικτύου. Ο δημιουργός συνέχισε σχεδιάζοντας τέσσερις σκηνές από την κάθε ταινία του περιπετειώδους αρχαιολόγου, συμπεριλαμβανόμενης της φετινής, φτιάχνοντας στο instagram μια σειρά σχεδίων «Ιντιάνα Τζόουνς α λα Ερζέ». Ο ίδιος δηλώνει θαυμαστής και των δύο ηρώων και πως τα σκίτσα δημιουργήθηκαν για τη δική του χαλάρωση και διασκέδαση. Μέσα από τα σχέδιά του μπορούμε να δούμε πώς θα ήταν ο Χάρισον Φορντ, ο Σον Κόνερι, το κρυστάλλινο κρανίο και πολλά ακόμα αν ο Βέλγος δημιουργός τα αποτύπωνε με το πενάκι του σε καρέ. Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Τεντέν επιτέλους συναντιούνται! Σε μία από τις τελευταίες του αναρτήσεις, ο Murphy σχεδίασε τον ίδιο τον Τεντέν με το μπλοκάκι του να παίρνει συνέντευξη από τον Τζόουνς στους δρόμους του Καΐρου (μια πόλη που και οι δύο ήρωες έχουν βρεθεί στην ίδια χρονολογία), πραγματοποιώντας ένα μεγάλο γεγονός στην ιστορία της ποπ κουλτούρας: δύο περιπετειώδεις ήρωες του κινηματογράφου και των κόμικς να συναντιούνται στις αχανείς πλατφόρμες του ίντερνετ. Και το σχετικό link...
- 1 reply
-
- 10
-
- ιντιάνα τζόουνς
- τεν τεν
-
(and 4 more)
Tagged with:
-
Όταν παιδικοί ήρωες "ξαναζωντανεύουν" ως "όπλα" στη μάχη των πολιτικών ιδεών. Ο καθείς και τα όπλα του στην ιδεολογική διαπάλη. Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα όπλα δεν είναι αυτόφωτα αλλά «δανεικά»; Και μάλιστα «δανεικά» από χώρους φαινομενικά ξένους προς την ιδεολογική διαπάλη, όπως είναι για παράδειγμα εκείνος των παιδικών καρτούν; Μούμιν εναντίον ΤενΤεν: Την εν λόγω «περιπέτεια» δεν θα τη βρείτε στα κομιξάδικα. Κι όμως, εκείνη ήδη «παίζεται» ατύπως στη δημόσια σφαίρα, στους δρόμους και στο διαδίκτυο, ως μια από τις πολλές «συμβολικές» πτυχές του «πολέμου» μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς. Τα φινλανδικά τρολ και ο Βέλγος ρεπόρτερ Για όσους χρειάζονται διευκρινίσεις, τα Μούμιν είναι κάτι χαριτωμένα πλασματάκια που θυμίζουν δίποδους ιπποπόταμους και ζουν σε μια κοιλάδα, δημιούργημα της Φινλανδής Τούβε Γιάνσον (Tove Jansson), μιας συγγραφέας-εικονογράφου γνωστής για την αμφιφυλοφιλία της, που είχε σατιρίσει σφόδρα τον Χίτλερ τις δεκαετίες του 1930 και ’40 μέσα από τις σελίδες του περιοδικού Garm (που κυκλοφορούσε στα σουηδικά αλλά εκδίδετο στο Ελσίνκι). Ο Τεντέν από την άλλη, είναι ένας ξανθομάλλης γαλλόφωνος Βέλγος ρεπόρτερ που μπλέκεται σε περιπέτειες ανά την υφήλιο, δημιούργημα του Βέλγου κομίστα Ερζέ (Hergé, πραγματικό όνομα Ζορζ Προσπέρ Ρεμί), ενός καλλιτέχνη που, αν και δεν θεωρείται ακροδεξιός, είχε εργαστεί τις δεκαετίες του 1930 και του ’40 για συντηρητικές εφημερίδες της δεξιάς: πρώτα για την «Le Vingtième Siècle» και εν συνεχεία κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής για τη «Le Soir» την οποία όμως τότε ήλεγχαν οι ναζί, ενώ ο ίδιος λέγεται πως διατηρούσε και προσωπικούς-φιλικούς δεσμούς με στελέχη του βελγικού φασιστικού κόμματος «Rex», του οποίου ωστόσο ποτέ δεν υπήρξε μέλος. Η Τούβε Γιάνσον και ο Ερζέ Ο Ερζέ πέθανε το 1983 και η Γιάνσον το 2001 (έχοντας εν τω μεταξύ απορρίψει και πρόταση που της είχε κάνει η Walt Disney για να αποκτήσει τα δικαιώματα των Μούμιν). Τα πλάσματα που εκείνοι δημιούργησαν ωστόσο, συνεχίζουν να «ζουν» όχι μόνο ως καρτούν που ενθουσιάζουν μικρούς και μεγάλους αλλά και ως σύμβολα στη μάχη των πολιτικών ιδεών. Τα Μούμιν από την πλευρά τους έχουν αξιοποιηθεί μεταξύ άλλων και ως αντιφασιστικό-αντιναζιστικό σύμβολο στα χέρια πλήθους ακτιβιστών της Αριστεράς. Η ταυτότητα της (αμφιφυλόφιλης, προοδευτικής για την εποχή της, εχθρικής απέναντι στον ναζισμό και τον φασισμό) Φινλανδής δημιουργού τους αλλά και ο ίδιος ο (αλληλέγγυος προς τους άλλους, δεκτικός, φιλικός, υπεράνω χρημάτων, αταξικός) χαρακτήρας τους έχουν συμβάλει ώστε εκείνα να αντιμετωπίζονται ως σύμβολο υπέρ της δημοκρατίας, των ανοιχτών κοινωνιών και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τα Μούμιν και οι Rage Against the Machine «Η καρδιά τους ανοιχτή στα πάντα – Τα παράπονα όλα στη μπάντα – Τρέχουν πάντα και γελούν – Την παρέα σας ζητούν – Να οι Μούμιν», όπως έλεγε και το τραγούδι που συνόδευε τη μεταγλωττισμένη στα ελληνικά έκδοση της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς της δεκαετίας του 1980. Σημειωτέον πως τα Μούμιν έχουν φιγουράρει τις περασμένες δεκαετίες, με τις ευλογίες της δημιουργού τους, και σε αφίσες της Διεθνούς Αμνηστίας, του Ερυθρού Σταυρού καθώς και της UNICEF όπως μας υπενθυμίζει το περιοδικό Huck, ενώ και ο Τομ Μορέλο, κιθαρίστας των Rage Against the Machine, είχε εμφανιστεί την άνοιξη του 2019 να φορά μπλούζα με στάμπα ένα Μούμιν που ανεμίζει αντιφασιστική σημαία. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ανατρέξει κανείς σε εκείνο το βίντεο με τα εκατομμύρια views όπου οι κ.κ. Τομ Μορέλο, Σκοτ Ίαν (Anthrax), Νούνο Μπέτενκορτ (Extreme) και Μπραντ Πέισλι τζαμάρουν όλοι μαζί παίζοντας το theme song της τηλεοπτικής σειράς Game Of Thrones. Ανατρέχοντας σε πρακτικές παλαιότερων δεκαετιών, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι οι ακτιβιστές παίρνουν φαινομενικώς απολίτικα σύμβολα και τα οικειοποιούνται εντάσσοντάς τα στις εκστρατείες τους. Εάν αυτό κάποτε (κυρίως από τον Μάιο του 1968 και έπειτα) γινόταν από τον χώρο της Αριστεράς, πλέον ωστόσο γίνεται και από τον χώρο της ακροδεξιάς και πολλών εκ των alt-right παραφυάδων της. Η γαλλική ακροδεξιά και ο Τεντέν Η Ακροδεξιά επί παραδείγματι στη Γαλλία επιχειρεί εδώ και χρόνια να «στρατολογήσει» ως «δικό της» τον γαλλόφωνο Βέλγο ήρωα-ρεπόρτερ Τεντέν. Υποστηρικτές του Εθνικού Μετώπου του Ζαν Μαρί Λεπέν (που πλέον οδεύει προς τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2022 ως Εθνικός Συναγερμός, υπό την κόρη του Ζαν Μαρί, Μαρίν Λεπέν) είχαν παρουσιάσει ήδη από τη δεκαετία του 1990 δικές τους παραλλαγμένες ιστορίες κόμικ με πρωταγωνιστή τον Τεντέν, όπως μας υπενθυμίζει το περιοδικό Wired. Το σενάριο… απλό: ο Τεντέν βλέπει τη Γαλλία να μεταμορφώνεται σε «ισλαμιστική αποικία» και εντάσσεται στο Εθνικό Μέτωπο έπειτα από παρότρυνση του καπετάνιου Χάντοκ, αφού όμως εν τω μεταξύ αραβόμορφοι ξένοι του έχουν κλέψει το σπίτι και το αυτοκίνητο… Υπάρχουν, πράγματι, ορίτζιναλ περιπέτειες του Τεντέν που είχαν στοιχεία αντικομμουνιστικά (βλ. «Ο Τεντέν στη Χώρα των Σοβιέτ» του 1930), στερεοτυπικά φυλετικά-ρατσιστικά (βλ. «Ο Τεντέν στο Κονγκό» του 1931) ή ακόμη και αντισημιτικά (βλ. «Το Πεφταστέρι» του 1941). Σχεδόν 80 χρόνια μετά, Γάλλοι ακροδεξιοί παίρνουν καρέ και στριπ από τις εν λόγω ιστορίες και τα επαναπροωθούν υπό νέες λεζάντες κατά πως τους συμφέρει, προβάλλοντας για παράδειγμα μια δική τους εκδοχή στην οποία δεν πάει ο Τεντέν στο Κονγκό… αλλά αντιθέτως έρχεται το Κονγκό (βλ. μετανάστευση) στη Γαλλία… Αυτό που επιλέγουν να αγνοούν βέβαια οι ακροδεξιοί είναι όλες εκείνες τις… ουκ ολίγες περιπέτειες του Τεντέν που δεν «κουμπώνουν» ακριβώς στο αφήγημά τους. Ο Τεντέν ήταν άλλωστε, μέσα σε όλα τα άλλα, και ένας… πολίτης του κόσμου, που στις περιπέτειές του έχει ταξιδέψει παντού, από την Αμερική και τη Σοβιετική Ένωση έως την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Κίνα (στη Σαγκάη στον «Μπλε Λωτό»), συνεργαζόμενος με ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο. Ο Γουίνι που εξόργισε το Πεκίνο Εάν απομακρυνθούμε ωστόσο από την Ευρώπη, όπως συνήθιζε να κάνει και ο Τεντέν, τότε οι ανησυχίες αλλάζουν. Για το κινεζικό καθεστώς επί παραδείγματι, ο παιδικός ήρωας που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία δεν είναι κάποιος «υπερκακός» αλλά ένα φαινομενικά αθώο και άκακο πλάσμα: ο Γουίνι το Αρκουδάκι (Winnie the Pooh). Δημιούργημα του Άγγλου συγγραφέα Άλαν Αλεξάντερ Μιλν, ο Γουίνι έκανε την πρώτη του εμφάνιση τη δεκαετία του 1920. Για περίπου… ενενήντα χρόνια, ο συμπαθής αρκούδος δεν είχε καμία εμπλοκή με τον χώρο της διεθνούς πολιτικής. Όλα θα άλλαζαν ωστόσο τον Ιούνιο του 2013, όταν ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και συνάντησε από κοντά τον Μπαράκ Ομπάμα. Βλέποντας τους δυο ηγέτες, τον ψιλόλιγνο Ομπάμα από τη μία πλευρά και τον πιο «κοντόχροντρο» Σι από την άλλη να περπατούν δίπλα-δίπλα, κάποιοι θα τους παρομοιάζαν με τον Γουίνι και τον φίλο του τον Τίγρη (Tigger). Και έναν χρόνο αργότερα, τον Νοέμβριο του 2014, όταν ο Σι Τζινπίνγκ βρέθηκε επί κινεζικού εδάφους να ανταλλάσσει χειραψία με τον Ιάπωνα τότε πρωθυπουργό Σίνζο Άμπε μπροστά στις κάμερες, πολλοί θα έβλεπαν στο μεν πρόσωπο του Σι τον Γουίνι, στον δε πρόσωπο του Ιάπωνα ηγέτη έναν άλλο ήρωα της ίδιας σειράς: τον Γκαρή (Eeyore) τον γάιδαρο. Ομπάμα και Άμπε δεν φάνηκε να ενοχλούνται από τους εν λόγω παραλληλισμούς. Δεν ισχύει ωστόσο το ίδιο και για το κινεζικό καθεστώς που θα έφτανε στο σημείο λίγα χρόνια αργότερα να απαγορεύσει όλα (τα παιχνίδια, τις ταινίες, τα βιβλία, τα μιμίδια) όσα θυμίζουν τον Γουίνι το Αρκουδάκι. Κι αυτό με την αιτιολογία ότι «υπονομεύουν την αξιοπρέπεια της προεδρίας και του ιδίου του προέδρου». Εν τω μεταξύ ωστόσο, στα χέρια των επικριτών του Σι Τζινπίνγκ ο Γουίνι είχε γίνει όντως ένα σύμβολο μέσω του οποίου εκείνοι ένιωθαν ότι μπορούσαν να ειρωνευτούν και να χλευάσουν την κινεζική ηγεσία. Ο Κινέζος πρόεδρος δεν είναι βέβαια ο μοναδικός ηγέτης στον κόσμο τον οποίο οι επικριτές του έχουν ταυτίσει με κάποιον παιδικό ήρωα. Ουκρανοί επικριτές του Ρώσου προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν τον έχουν για παράδειγμα παρουσιάσει σαν τον Ντόμπι: το ξωτικό από τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ. Ενώ για όσους δεν συμπαθούσαν την Βρετανίδα πρώην πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, εκείνη έμοιαζε με την βγαλμένη από «Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας» Κρουέλα ντε Βιλ. Ο Πέπε ο Βάτραχος Ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και η περίπτωση του ανθρωπόμορφου βατράχου Πέπε (Pepe the Frog) ο οποίος ξεπήδησε μεν μέσα από τη μάλλον απολίτικη αμερικανική σειρά κόμικ «Boy ’s Club» του Ματ Φιούρι αλλά στην πορεία προσέλαβε άλλες, πολιτικά φορτισμένες – και αντιθετικές μεταξύ τους – διαστάσεις. Διότι ο Πέπε ο Βάτραχος έχει τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιηθεί και ως σύμβολο ρατσιστικού-ναζιστικού μίσους από την αμερικανική alt-right ακροδεξιά (ξεκινώντας από το site 4chan), αλλά παράλληλα και ως σύμβολο δημοκρατικής άμυνας και ελπίδας από όσους διαδήλωναν το 2019 στο Χονγκ Κονγκ ενάντια στον κινεζικό αυταρχισμό… Και το σχετικό link...
-
Το σπάνιο εξώφυλλο του Ερζέ που σχεδίασε το 1936 δημοπρατήθηκε στην υψηλότερη μέχρι σήμερα τιμή, θυμίζοντας τη «χρυσή αγορά» του χώρου. Τρυπώνει μέσα σε ένα κινέζικο βάζο φορώντας ασιατικά ρούχα αγκαλιά με τον σκύλο του Μιλού προκειμένου να ξεφύγουν και οι δύο από έναν κόκκινο δράκο. Πρόκειται για το εξώφυλλο μιας περιπέτειας του Τεντέν που δημοπρατήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο Παρίσι έναντι του αστρονομικού ποσού των 3,2 εκατομμυρίων ευρώ. Η ιστορία που υπάρχει πίσω από το πολύτιμο και σπάνιο εξώφυλλο του δημοφιλούς ήρωα κόμικ, σύμφωνα με τον οίκο Artcurial o oποίος ανέλαβε τη δημοπρασία, πάει πίσω στο μακρινό 1936. Τότε ο βέλγος δημιουργός του Τεντέν Ζορζ Ρεμί φιλοτέχνησε το τεύχος που είχε τίτλο ο «Μπλε Λωτός» (The blue Lotus). Η εικόνα όμως του Ρεμί – που ήταν διάσημος με το ψευδώνυμο Ερζέ – δεν έπεισε τον εκδότη του, αφού το απέρριψε για οικονομικούς λόγους. Τα χρώματα που απαιτούνταν για την εκτύπωση ήταν πάρα πολύ ακριβά. Συγκεκριμένα, ο δημιουργός πρότεινε ινδική μελάνη, γκουάς και ακουαρέλα. Τα πολλά χρώματα ήταν απαγορευτικά για τη μαζική παραγωγή. Αντί του συγκεκριμένου σχεδίου στο τεύχος του εξωφύλλου χρησιμοποιήθηκε μια άλλη ζωγραφιά, ασπρόμαυρη με κάποιες κόκκινες λεπτομέρειες, η οποία βεβαίως ήταν λιγότερο δαπανηρή από την αρχική. Την πρώτη ο Ερζέ τη δώρισε στον κληρονόμο του εκδοτικού οίκου Ζαν-Πολ Καστερμάν, ο οποίος δημοσιεύει ό,τι έχει σχέση με τον δημοφιλή ήρωα κόμικ. Ο Καστερμάν φύλασσε στο συρτάρι του διπλωμένο το πολύτιμο εξώφυλλο και αρνιόταν να το πουλήσει απορρίπτοντας όλες τις γενναιόδωρες προσφορές των συλλεκτών που ονειρεύονταν να το έχουν στην κατοχή τους. Για τον Καστερμάν ήταν το ανεκτίμητο δώρο του Ερζέ και κανένα χρηματικό ποσό δεν ήταν αρκετό. Το δίπλωσε στα έξι και το έβαλε στο συρτάρι του μέχρι το 1981, χρονιά που ζήτησε από τον Ερζέ να υπογράψει το πολύτιμο σχέδιο. Αυτός ήταν ο λόγος, όπως εξηγεί ο υπεύθυνος για τα βιβλία κόμικς του οίκου δημοπρασιών Artcurial Ερίκ Λερόι, που το συγκεκριμένο έργο δεν είχε δημοπρατηθεί. Ερζέ Αγαπημένο κόμικ Τα παιδιά του Καστερμάν το διέθεσαν προς πώληση έχοντας μάλιστα εκτιμήσεις από ειδικούς που προέβλεπαν ότι η εικόνα που αποτύπωνε την περιπέτεια του Τεντέν στη μακρινή Κίνα με τον τετράποδο φίλο του Μιλού θα άγγιζε τα 2 εκατομμύρια ευρώ. Τελικά η διαδικασία ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έφτασε τα 2 εκατομμύρια ευρώ κλείνοντας τελικά στα 3,2 εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία του αγοραστή, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν έχουν αποκαλυφθεί. Στην ίδια δημοπρασία της προηγούμενης Πέμπτης πωλήθηκε μια λιθογραφία του «Μπλε Λωτού» – η οποία είχε δημιουργηθεί το 1981, υπογεγραμμένη μάλιστα από τον Ερζέ ο οποίος πέθανε το 1983 – προς 6.000 ευρώ, διπλάσια τιμή από την εκτιμώμενη αξία. Ο Τεντέν εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ταινία κινουμένων σχεδίων το 1929, ενώ οι έντυπες περιπέτειές του βρίσκονται σε 24 βιβλία. Σίγουρα είναι εντυπωσιακό το νούμερο της δημοπρασίας, αλλά δεν είναι η μοναδική που μετρά την αξία του αγαπημένου κόμικ. Το 2014 η αρχική εικονογράφηση του πρώτου εξωφύλλου του Τεντέν, η οποία κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1930, πωλήθηκε σε δημοπρασία στο Ντάλας μέσω του αμερικανικού οίκου Heritage Auctions αντί του ποσού των 1.125.000 δολαρίων, δηλαδή 992.000 ευρώ. Το συγκεκριμένο σκίτσο δείχνει τον Τεντέν να βρίσκεται για ρεπορτάζ στη Σοβιετική Ενωση και να πελεκίζει μέσα σε ένα κορμό δέντρου έναν αυτοσχέδιο έλικα για το αεροπλάνο του, ενώ ο σκύλος του ο Μιλού τον παρατηρεί τυλιγμένος με γάζες. Το σκίτσο που πωλήθηκε στο Ντάλας το 2019 έγινε με σινική μελάνη και η επεξεργασία με γκουάς. Ήταν υπογεγραμμένο από τον δημιουργό του, ο οποίος το είχε δώσει στην εφημερίδα για να τυπωθεί. Τον Ιανουάριο του 1929 Οι περιπέτειες του «Τεντέν στη χώρα των Σοβιέτ» άρχισαν να κυκλοφορούν από τον Ιανουάριο του 1929 – κάθε εβδομάδα στο «Le Petit Vingtieme». Μετά την επιτυχία του κόμικ ο Τεντέν από τις 8 σελίδες επεκτείνει τις ιστορίες του στις 16. Τα περισσότερα παλιά εξώφυλλα του Τεντέν βρίσκονται στο μουσείο Ερζέ στη Λουβέν-λα-Νεβ του Βελγίου. Το άλλο μεγάλο επεισόδιο στη ροή των ειδήσεων που αφορούν τις δημοπρασίες του Τεντέν καταγράφηκε πριν από έναν χρόνο περίπου. Τον Μάιο του 2014 βγήκαν σε δημοπρασία στο Παρίσι από τον οίκο Artcurial δύο σπάνιες σελίδες του 1937 με περισσότερες από 34 εικόνες του Τεντέν. Σε αυτές εικονίζεται με το πιστό φοξ τεριέ του, τον Μιλού, και είχαν χρησιμοποιηθεί ως εσώφυλλα σε τόμους με τις περιπέτειες του βέλγου δημοσιογράφου τις δεκαετίες του ’30, του ’40 και του ’50. Ένα μάλιστα από αυτά τα καρέ τον δείχνει να φοράει βαρύ παλτό σε χιονισμένο σκηνικό, δεν θυμίζει κάποια από τις γνωστές ιστορίες του ήρωα του Ερζέ. Οι Περιπέτειες του Τεντέν περιλαμβάνουν 23 τόμους κόμικς. Μέχρι το 2007 είχαν πουληθεί περισσότερα από 200 εκατομμύρια αντίτυπα και είχαν μεταφραστεί σε περισσότερες από 70 γλώσσες. Marvel και άλλοι θησαυροί Η αγάπη και η αφοσίωση για τους ήρωες των κόμικς από του λάτρεις του είδους πολλές φορές έχει αποδειχθεί πολυδάπανη. Οι εραστές των χάρτινων ειδώλων δεν δίστασαν πολλές φορές να αποδείξουν πόσο σοβαρή υπόθεση είναι για εκείνους η συλλογή αντιτύπων με τις περιπέτειες των αγαπημένων τους ηρώων. Το 2019 στην Αμερική δημοπρατήθηκε το πρώτο τεύχος που κυκλοφόρησε η Marvel. Το ποσό που έδωσε ο αγοραστής για να αποκτήσει το πρώτο κόμικ άγγιξε το ποσό των 1,26 εκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για το τεύχος που βγήκε το 1939 και στο οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά ο γνωστός «Ανθρώπινος Πυρσός». Τα στοιχεία του μανιώδους συλλέκτη δεν αποκαλύφθηκαν από τον οίκο δημοπρασιών Heritage Auctions του Ντάλας. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του οίκου Εντ Τζάστερ, επρόκειτο «για ένα ιστορικό αντίτυπο ενός ιστορικού κόμικ». Το Ντάλας ήταν η τελική διαδρομή του τεύχους αυτού. Η εκκίνηση της περιπέτειάς του αρχίζει από την Πενσιλβάνια. Συγκεκριμένα από το Γιούνιονταουν, εκεί όπου το είχε αγοράσει για πρώτη φορά ένας ταχυδρόμος. Έκτοτε άλλαξε χέρια λίγες φορές. Ένα άλλο σημαντικό ρεκόρ που σημειώθηκε σε κόμικ της Marvel ήταν το 1962. Τότε έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά ο αγαπημένος υπερήρωας Spider-Man. Το τεύχος αυτό δόθηκε έναντι του ποσού των 1,1 εκατομμυρίων δολαρίων το 2011. Το 2014, ένα τεύχος Superman στο οποίο πρωταγωνιστεί ο πιο διάσημος σούπερ ήρωας στον κόσμο, ο Κλαρκ Κεντ, το οποίο εκδόθηκε το 1938 (της DC Comics), αγοράστηκε έναντι του ποσού των 3,4 εκατομμυρίων δολαρίων στο eBay. Στον κατάλογο των ανεκτίμητων κόμικς με τις περιπέτειες των υπερηρώων βρίσκεται και εκείνο των X-Men που πωλήθηκε το 2012 έναντι του ποσού των 492.937 δολαρίων. Πρόκειται για το τεύχος του Jack Kirby και στο οποίο άρχισαν να εμφανίζονται οι Cyclops, Beast και ο Magneto. Το ποσό των 567.625 δολαρίων άγγιξε το πρώτο τεύχος του σκοτεινού και δημοφιλούς ήρωα Batman το 2013. Πρόκειται για τη σειρά που παρουσιάζει τις παρθενικές εμφανίσεις των περιβόητων εχθρών του, του Joker και της Catwoman. Να σημειωθεί ότι ήταν από τα λίγα κόμικς στην ιστορία των δημοπρασιών που ξεπέρασε την τιμή πώλησης των 500.000 δολαρίων. Επίσης το 2013 ένα αντίτυπο πωλήθηκε περισσότερο από 600.000 χιλιάδες δολάρια μπαίνοντας στη λίστα με τα πιο ακριβά κόμικς στο κόσμο. Στην ίδια λίστα βρίσκεται και το τεύχος All-Star Comics, το οποίο πωλήθηκε 936.223 δολάρια το 2017 στο ebay. Το τεύχος αυτό είναι σημαντικό για τους οπαδούς της Wonder Woman, καθώς εδώ κάνει την πρώτη της εμφάνιση. Και το σχετικό link...
-
Στην εποχή της μερικής ή ολικής αποκαθήλωσης αγαλμάτων και ιστορικών μορφών, ο δημοφιλής ήρωας κόμικς πρέπει και αυτός να απολογηθεί για το ρατσιστικό του παρελθόν. Ο Τεν Τεν στα χέρια κονγκολέζων αχθοφόρων: η εικόνα αυτή πλέον δεν είναι συμβατή με την πολιτική ορθότητα της εποχής μας Όταν προ ημερών αφαιρούνταν ένα άγαλμα του Λεοπόλδου Β’, βασιλιά τoυ Βελγίου από το 1865 έως το 1909 (και μιας εξαιρετικά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας αναφορικά με το αποικιακό παρελθόν της χώρας…) από μια κεντρική πλατεία της Αμβέρσας, κανείς δεν φανταζόταν πως ο επόμενος που θα έπρεπε να απολογηθεί για το ρατσιστικό του παρελθόν θα ήταν όχι μια ιστορική φυσιογνωμία, αλλά ένας «χάρτινος» ήρωας. Ο Τεν Τεν, δημοφιλής ήρωας των κόμικς του βέλγου σκιτσογράφου Ερζέ (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του κομίστα Ζορζ Ρεμί), έχει μπει στο στόχαστρο πολλών στη χώρα, οι οποίοι τον εγκαλούν (όπως και τον εκλιπόντα πλέον δημιουργό του) για διαιώνιση ρατσιστικών στερεοτύπων. Οι οπαδοί της πολιτικής ορθότητας διαμαρτύρονται ειδικά για ένα συγκεκριμένο κόμικ: την ιστορία «Ο Τεν Τεν στο Κονγκό», η οποία γράφτηκε το 1931, μεσούσης της βελγικής αποικιοκρατίας και στην οποία οι Αφρικανοί παρουσιάζονται υποτιμητικά. Λόγου χάρη, ο μαύρος βοηθός του Τεν Τεν στο Κονγκό παρουσιάζεται σαν ελαφρώς χαζούλης και χωρίς προτερήματα, κάνοντας, όπως ισχυρίζονται πολλοί, τους αναγνώστες να πιστεύουν μέχρι σήμερα ότι οι μαύροι δεν έχουν… εξελιχθεί νοητικά. Η αλήθεια είναι πάντως ότι και ο ίδιος ο Ερζέ, αρκετά πριν πεθάνει, το 1983, το είχε χαρακτηρίσει ως «ένα νεανικό αμάρτημα το οποίο αντικατόπτριζε τις προκαταλήψεις της εποχής». Το κόμικ «Ο Τεν Τεν στο Κονγκό» γράφτηκε το 1931 Ακόμη και έτσι όμως, πολλοί είναι εκείνοι που σήμερα εξακολουθούν να… φρίττουν με σκηνές του κόμικ όπως εκεί όπου μια μαύρη γυναίκα υποκλίνεται στον Τεν Τεν λέγοντάς του: «Λευκός κύριος πολύ καλός». Ή μια άλλη σκηνή που εμφανίζει τον Τεν Τεν να παραδίδει μαθήματα Γεωγραφίας σε μικρά Κονγκολεζάκια λέγοντάς τους «θα σας μιλήσω σήμερα για την πατρίδα σας: το Βέλγιο». Και σε μία άλλη όπου ο Τεν Τεν ρωτάει τους μικρούς μαύρους πόσο κάνει 2+2, δηλώνοντας εκ των προτέρων ότι «αποκλείεται να το γνωρίζουν». Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που το εν λόγω κόμικ γίνεται στόχος διαμαρτυρίας. Το 2010 ένας νεαρός Κονγκολέζος είχε ζητήσει να απαγορευθεί η κυκλοφορία του στο Βέλγιο, ενώ το 2007 η βρετανική Επιτροπή για τη Φυλετική Ισότητα είχε ζητήσει την απαγόρευσή του επειδή περιέχει «εικόνες και λόγια φριχτής ρατσιστικής προκατάληψης». Το συγκεκριμένο κόμικ πάντως, στην Βρετανία τουλάχιστον, έχει μεταφερθεί από τα τμήματα παιδικών βιβλίων στον τομέα με τα βιβλία ενηλίκων με μια χάρτινη ταινία που προειδοποιεί για τα «στερεότυπα της εποχής». «Ας αποκαταστήσουμε την Ιστορία» Η απόφαση για την απομάκρυνση του αγάλματος του Λεοπόλδου Β’ ελήφθη μετά την κινητοποίηση αρκετών χιλιάδων ανθρώπων σε ολόκληρο το Βέλγιο, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων που οργανώθηκαν ενάντια στον ρατσισμό και αποτίοντας φόρο τιμής στον Τζορτζ Φλόιντ, τον 46χρονο Αφροαμερικανό που έχασε τη ζωή του στα τέλη Μαΐου στη Μινεάπολη. Το άγαλμα του Λεοπόλδου είχε βανδαλισθεί στις αρχές Ιουνίου, όπως και πολλά άλλα γλυπτά που αναπαριστούν τον πρώην βασιλιά του Βελγίου. Ο Λεοπόλδος Β’, απόγονος της γερμανικής δυναστείας της Σαξονίας-Κόμπουργκ, έχει μείνει στη μνήμη των κατοίκων της χώρας για τον αποικισμό του Κονγκό (η σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), μια χώρα που αποτέλεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιοκτησία του. Στο όνομα της «εκπολιτιστικής αποστολής» του Βελγίου στο Κονγκό, ο Λεοπόλδος εγκαθίδρυσε στην αφρικανική χώρα ένα καθεστώς που όπως περιγράφουν οι ιστορικοί χαρακτηρίσθηκε για την βαναυσότητά του και το οποίο βασιζόταν στην εκμετάλλευση του καουτσούκ μέσα από την καταναγκαστική εργασία. Μια ομάδα Βέλγων με την ονομασία «Let’s Repair History» απαιτεί την απομάκρυνση από κάθε δημόσιο χώρο στις Βρυξέλλες όλων των αγαλμάτων του Λεοπόλδου Β’, εγκαλώντας τον πρώην μονάρχη για την «εξόντωση» εκατομμυρίων Κογκολέζων. Και το σχετικό link...
- 36 replies
-
- 8
-
- ο τεν τεν στο κονγκό
- τεν τεν
- (and 8 more)
-
Ο νεαρός ρεπόρτερ με το κοκκινωπό τσουλούφι και τον πιστό του σκύλο ξεπέρασε φέτος τα 90 χρόνια ζωής. Ωστόσο, το διάσημο κόμικ έχει πλέον χάσει την παιδική αθωότητα που το χαρακτήριζε άλλοτε. Ο Τεν Τεν έχει κατηγορηθεί από πολλούς για ρατσισμό, ενώ για το λόγο αυτό έχει οδηγηθεί ακόμα και στις δικαστικές αίθουσες. Καλλιτεχνικός πατέρας του Τεν Τεν ήταν ο βέλγος σκιτσογράφος Ζορζ Ρεμί, γνωστός με το ψευδώνυμο Ερζέ. Πριν ακόμα εμπνευστεί τον διάσημο ήρωα με το κοκκινωπό τσουλούφι, ο Ερζέ εργαζόταν ως εικονογράφος για λογαριασμό της «Le Vingtième Siècle», μιας μεγάλης βελγικής συντηρητικής εφημερίδας. Από την αρχή της πορείας του, ο καλλιτέχνης είχε θέσει σαφές το ποιες ήταν οι πολιτικές καταβολές του. Οι «περιπέτειες του Τεν Τεν» κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1929. Ήδη το πρώτο τεύχος, που έφερε τον τίτλο «Ο Τεν Τεν στη χώρα των Σοβιέτ» κατηγορήθηκε την εποχή εκείνη για αντικομμουνισμό. Ωστόσο, η πολιτική γραμμή της εφημερίδας ήταν ξεκάθαρη και οι απόψεις του Ερζέ σταθερές. Έτσι, ένα χρόνο αργότερα βγήκε στην κυκλοφορία και το δεύτερο τεύχος με ήρωα τον νεαρό ρεπόρτερ. «Ο Τεν Τεν στο Κονγκό» Μετά την επιτυχία του πρώτου τεύχους της σειράς, τα οποία κυκλοφορούσαν ως ένθετα με την «Le Vingtième Siècle», ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας πρότεινε στον Ερζέ να «στείλει» τον ήρωά του στο Κονγκό. Η μικρή αφρικανική χώρα την περίοδο εκείνη αποτελούσε μία από τις βελγικές αποικίες και το συντηρητικό έντυπο ήθελε με κάθε τρόπο να ενισχύσει το αποικιοκρατικό και επεκτατικό αίσθημα των Βέλγων αναγνωστών. Έτσι, τα αρχικά πλάνα του σκιτσογράφου που ήθελαν τον Τεν Τεν να ταξιδεύει στην Αμερική, άλλαξαν. Ο Ερζέ, βέβαια, δεν είχε πάει ποτέ στο Κονγκό. Οι πηγές από όπου άντλησε πληροφορίες για τη χώρα ήταν κατά κύριο λόγο τα απομνημονεύματα των βέλγων ιεραποστόλων και οι διηγήσεις των συναδέλφων δημοσιογράφων στην εφημερίδα. Επισκέφθηκε, ακόμα, ένα βέλγικο «αποικιακό μουσείο» προκειμένου να πάρει μια ιδέα σχετικά με τα παραδοσιακά ρούχα και εργαλεία των ντόπιων. Από εκεί εμπνεύστηκε και τις χαρακτηριστικές λεοπάρ φορεσιές. Η ιστορία του τεύχους ήθελε τον Τεν Τεν να ταξιδεύει στη γειτονική ήπειρο και να έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με μία πρωτόγονη φυλή στην καρδιά του Κονγκό. Εκεί ο μικρός ήρωας παρουσιάζεται ως φωστήρας ανάμεσα σε «απολίτιστους» ιθαγενείς. Όλα τα καρέ προβάλλουν τον ίδιο να δίνει λύσεις σε απλοϊκά προβλήματα των ντόπιων που συναντά στο δρόμο του. Παράλληλα, επιχειρεί να τους εμφυτεύσει την πεποίθηση ότι το Κονγκό ανήκει στο Βέλγιο και σιγά σιγά οδεύει προς τον πλήρη εξευρωπαϊσμό. Το πρωτότυπο (πάνω) και η ελληνική έκδοση με την αλλαγμένη μετάφραση (κάτω) «Αγαπητοί μου φίλοι, σήμερα θα σας μιλήσω για τη χώρα σας, το Βέλγιο», απευθύνεται στα παιδιά ενός σχολείου της Ιεραποστολής που καλείται να διδάξει. Αυτά είναι τουλάχιστον τα λόγια του στο πρωτότυπο κείμενο. Διότι τόσο στην ελληνική, όσο και σε άλλες μεταφράσεις, ο Τεν Τεν φέρεται απλώς να παραδίδει μαθήματα αριθμητικής. Παρόλα αυτά, σε όλη την έκταση της ιστορίας οι Κονγκολέζοι παρουσιάζονται και αντιμετωπίζονται ως κατώτερα όντα. Χαρακτηριστικός είναι και ο τρόπος που ο σκιτσογράφος επέλεξε να τους απεικονίσει. Δέρμα κατάμαυρο, τεράστια χείλη που θυμίζουν μουσούδα ζώου και άναρθρες κραυγές. Οι ιθαγενείς έμοιαζαν περισσότερο με πιθήκους, παρά με ανθρώπους. Οι ομοιότητες στον τρόπο που ο Ερζέ απεικόνιζε τους πιθήκους (αριστερά) και τους ιθαγενείς Κονγκολέζους (δεξιά) Από την άλλη, ο κοκκινομάλλης δημοσιογράφος συνοδευόμενος πάντα από τον πιστό του σκύλο, παίρνει το ρόλο του καλού και καλλιεργημένου ανθρώπου που θέλει να τους βοηθήσει να βγουν από το «σκοτάδι» στο οποίο ζουν. Ερχόμενος σε αντιπαράθεση με τους αρχηγούς της φυλής, θέλησε να φέρει στους ιθαγενείς φάρμακα για να γιατρεύσει τις αρρώστιες και δυτική μόρφωση για τα παιδιά τους. Στην ουσία, το μήνυμα που επιχειρεί να περάσει ο Ερζέ είναι σαφές. Οι «πρωτόγονοι» Αφρικανοί έχουν ανάγκη τον «πεφωτισμένο» δυτικό άνθρωπο για να εκσυγχρονιστούν και να προοδεύσουν. «Ο Τεν Τεν είναι ρατσιστής» Είναι γεγονός ότι ο Ερζέ δεν είχε έρθει σε άμεση επαφή με πραγματικούς Κονγκολέζους ή άλλα άτομα της μαύρης φυλής. Παρόλα αυτά, η απόφασή του να υιοθετήσει μία άκρως στερεοτυπική και υποτιμητική απεικόνιση των μαύρων επικρίθηκε αυστηρά. Βέβαια, οι πρώτες ηχηρές αρνητικές κριτικές ήρθαν αρκετές δεκαετίες μετά τη δημοσίευση του τεύχους. Οι επικριτές του Ερζέ τον κατηγόρησαν για απροκάλυπτο ρατσισμό και απαίτησαν τα βιβλία του να αποσυρθούν από τα παιδικά ράφια των βιβλιοπωλείων. Όμως, μέχρι και το θάνατο του δημιουργού, οι απαιτήσεις αυτές δεν βρήκαν αντίκρυσμα. Στην πραγματικότητα, το σκάνδαλο αναζωπυρώθηκε το 2007. Δικηγόροι και απλοί πολίτες πολλών δυτικών κρατών έκαναν μαζικά παράπονα προκειμένου η κυκλοφορία του συγκεκριμένου τεύχους να απαγορευτεί. Καρέ από το τεύχος του «Τεν Τεν στο Κονγκό» Στο Βέλγιο η διαμάχη έφτασε μέχρι τις δικαστικές αίθουσες. Ένας Κονγκολέζος φοιτητής υποστήριζε ότι το έργο του Ερζέ αποτελεί μία προκλητική «δικαιολόγηση της αποικιοκρατίας, της λευκής υπεροχής και της ξενοφοβίας». Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στάθηκε υπέρ της προσπάθειας αυτής, θεωρώντας πράγματι ότι το βιβλίο ήταν ακατάλληλο για τα μικρά παιδιά στα οποία απευθυνόταν. Από την άλλη, η υπεράσπιση του έργου του Ερζέ, ο οποίος είχε αφήσει την τελευταία του πνοή το 1983, ήταν επίσης ανένδοτη. Σύμφωνα με τους δικηγόρους, δεν επρόκειτο για ρατσισμό, αλλά για «ευγενή πατερναλισμό». Στόχος του δημιουργού δεν ήταν ποτέ να μειώσει, να προσβάλει ή να απειλήσει τους Κονγκολέζους. Το έργο του αποτελεί μία ζωντανή μεταφορά των καθημερινών αντιλήψεων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Βέλγων της εποχής εκείνης. Μία ενδεχόμενη απαγόρευση θα έθετε σε κίνδυνο την ελευθερία του λόγου, αλλά και την ιστορική λογοτεχνία εν γένει. Κανείς δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι συγγραφείς όπως ο Ντίκενς και ο Βερν δε θα κινδύνευαν επίσης από την «έξαρση και την υπερβολή της πολιτικής ορθότητας». Καρέ από το τεύχος «Ο Τεν Τεν στο Κονγκό» Εν τέλει, τα επιχειρήματα της υπερασπιστικής γραμμής έπεισαν το δικαστήριο. Σύμφωνα με την αθωωτική απόφαση, ο καλλιτέχνης ουδέποτε είχε σκοπό να ρεζιλέψει ή να υποτιμήσει τους Κονγκολέζους. Αντίθετα, σε παρόμοια – αλλά μικρότερης έκτασης – διαμάχη στην Αγγλία, η κυκλοφορία του «Τεν Τεν στο Κονγκό» απαγορεύτηκε από τα παιδικά ράφια των βιβλιοπωλείων. Ίδια τύχη είχε το τεύχος και στην Αμερική. Και το σχετικό link...
-
Το παρόν είναι το δεύτερο μέρος της σειράς άρθρων "Κάθε τεύχος" στην οποία θα παραθέσω σημειώσεις και παρατηρήσεις που έχω κρατημένες επί σειρά ετών. Η λογική όλων αυτών των παρατηρήσεων ήταν να διαβάζονται οι σειρές: 1. Στη γλώσσα που γράφτηκαν 2. Με τη σειρά που γράφτηκαν Έτσι πιστεύω ότι μπόρεσα να αποκομίσω την όσο γίνεται κοντινότερη εντύπωση με αυτή που είχαν οι αναγνώστες της κάθε σειράς που την παρακολούθησαν πχ από την αρχή. Μερικά πράγματα δεν παρακάμπτονται, όπως η επικαιρότητα ή η πραγματικότητα κάποιου άλλου κράτους, αλλά τι να κάνουμε; Μετά από 3 παρουσιάσεις Αστερίξ και για να σπάει η μονοτονία, σειρά παίρνει η σειρά-πατριάρχης της Βελγο-γαλλικής σχολής και της καθαρής γραμμής: Ο Τεντέν του Herge. Στο παρόν θα υπάρχει ένας κατάλογος των ιστοριών και το κάθε τεύχος θα ακολουθεί σε ξεχωριστό ποστ. Αυτό δίνει σε όλους σας τη δυνατότητα αν θέλετε να προσθέτετε την κριτική και τις παρατηρήσεις σας ελεύθερα. Με ένα κλικ στο πρώτο ποστ θα κατευθυνόμαστε στο αντίστοιχο ποστ χωρίς μπλεξίματα. Πρέπει να σημειωθούν ειδικά για τον Τεντέν, ορισμένα πράματα. Η σειρά γνώρισε πλήθος επανεκδόσεων και επανασχεδιάσεων, επιχρωματισμών κλπ. Η σειρά που ακολουθείται είναι η πρωτότυπη, αλλά στην πράξη κάθε τίτλος μπορεί και να αφορά πλήθος εκδόσεων, η συγκριτική μελέτη των οποίων έχει και αυτή την αξία της και το ενδιαφέρον της. Η σειρά των τευχών όπως δημοσιεύτηκαν στο Βέλγιο είναι: Tintin au pays des Soviets, 1930 (αμετάφραστο) - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Tintin au Congo - O Τεντέν στο Κονγκό, 1931 - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Tintin en Amerique - Ο Τεντέν στην Αμερική, 1932 - κριτική/παρουσίαση από Kurdy Malloy Les Cigares du pharaon, 1934 Le Lotus bleu, 1936 L'Oreille cassee, 1937 L'Ile Noire, 1938 Le Sceptre d'Ottokar, 1939 Le Crabe aux pinces d'or, 1941 L'Etoile mysterieuse, 1942 Le Secret de La Licorne, 1943 Le Tresor de Rackham le Rouge, 1944 Les Sept Boules de cristal, 1948 Le Temple du Soleil, 1949 Tintin au pays de l'or noir, 1950 Objectif Lune, 1953 On a marche sur la Lune, 1954 L'Affaire Tournesol, 1956 Coke en stock, 1958 Tintin au Tibet, 1960 Les Bijoux de la Castafiore, 1963 Vol 714 pour Sydney, 1968 Tintin et les Picaros, 1976 Tintin et l'Alph-Art, 1986
- 15 replies
-
- 27
-
- tintinτεντέν
- herge
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Ο Τεν-Τεν έγινε 86 ετών Σαν σήμερα στις 10 Ιανουαρίου του 1929 κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά, στο παιδικό ένθετο Le Petit Vingteme της εφημερίδα Le XXeme Siècle του Βελγίου, ένας από τους ήρωες των παιδικών μας χρόνων, ο γνωστός σε όλους μας Τεν Τεν. Δημιουργός του υπήρξε ο Βέλγος σκιτσογράφος Ζορζ Ρεμί, ο οποίος εργάστηκε με το ψευδώνυμο Ερζέ, το οποίο αποτελεί αντιστροφή των αρχικών του ονοματεπώνυμού του. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον δαιμόνιο και ευρηματικό ρεπόρτερ με το μονίμως όρθιο τσουλούφι που ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης; Ξεκινώντας τις περιηγήσεις του από το Βέλγιο, ο Τεν Τεν ταξίδεψε πρώτα «Στη χώρα των Σοβιέτ», μετά στο Βελγικό Κονγκό, αργότερα στην πρωτεύουσα του εγκλήματος, το Σικάγο και πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έφτασε στην Αίγυπτο, την Ινδία, την Κίνα ακόμα και στο φεγγάρι. Πάντοτε δίπλα του είχε τον πιστό σύντροφό του, το σκύλο του ,τον Μιλού και κατάφερνε πάντα να βγαίνει σώος και αβλαβής από τα ριψοκίνδυνα ταξίδια που έκανε. Εκτός από τον Μιλού, οι πιο γνωστοί από τους ήρωες που τον πλαισίωναν ήταν ο οξύθυμος Κάπτεν Χάντοκ, ο καθηγητής Τρύφων Τουρνεζόλ, αλλά και οι πασίγνωστοι «δίδυμοι» ντέτεκτιβ Ντιπόν και Ντιπόν. Οι 23 ιστορίες του έχουν πουλήσει από το 1929, πάνω από 230 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχουν μεταφρασθεί σε περίπου 80 γλώσσες. Tintin Opening Sequence Έχει γίνει ένα από τα βελγικά σύμβολα, ενώ η χώρα τιμά το διάσημο δημοσιογράφο των καρτούν με ένα ασημένιο νόμισμα των 10 ευρώ, πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η μορφή του. Μάλιστα πριν αρκετά χρόνια ο Σαρλ ντε Γκολ είχε πει: «Κατά βάθος, ο μόνο διεθνής αντίπαλός μου είναι ο Τεν Τεν». Ωστόσο ο σκιτσογράφος έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς πως προέβαλλε μέσω του Τεν Τεν, τον αντικομουνισμό και τον ρατσισμό χωρίς ωστόσο οι κατηγορίες να είναι τελείως αβάσιμες. Οι δύο πρώτες περιπέτειες του Τεν Τεν σε Σοβιετική Ρωσία και Κονγκό, δεν είναι τίποτα παραπάνω από προπαγανδιστικά έντυπα, που αναπαράγουν τις ρατσιστικές και ιδεολογικές εμμονές της ευρωπαϊκής καθολικής Ακροδεξιάς της δεκαετίας του 1930. Στην ΕΣΣΔ, ο Τεν Τεν συναντά διεφθαρμένους και αιμοσταγείς κρατικούς λειτουργούς, την αφόρητη καταπίεση του πληθυσμού και την επικράτηση της «ενιαίας κομματικής γραμμής». Στο Κονγκό, ο νεαρός ρεπόρτερ, αναπαράγει μια εικόνα στην οποία αφήνει υπονοούμενο πως θεωρεί τους Αφρικανούς ανίκανους να διαχειριστούν τις τύχες τους, χωρίς δυτική και στη συγκεκριμένη περίπτωση βελγική κηδεμονία Πάντως τα δύο αυτά επεισόδια αποδίδονται στις στενές σχέσεις του με τον ακραίο καθολικό και δεδηλωμένο θαυμαστή του Χίτλερ και του ιταλικού φασισμού, αβάς Ουαλέζ, ο οποίος είναι αυτός που πείθει τον Ρεμί, που εργάζεται στο διαφημιστικό τμήμα του περιοδικού, να αναλάβει εβδομαδιαία στήλη κόμικς. Μάλιστα ο κομίστας παντρεύτηκε και την προσωπική γραμματέα του Ουαλέζ, Ζερμέν Κικένς. Επίσης ο Βρετανός γκέι δημοσιογράφος Μάθιου Πάρις σε συνέντευξή του στους «The Times», αναφερόμενος στον Τεν Τεν έκανε λόγο για ομοφυλόφιλο χαρακτήρα κόμικ, ενώ μάλιστα επιχειρηματολόγησε για την σεξουαλική ταυτότητα του ήρωα, η οποία όπως ισχυρίστηκε λόγω των κοινωνικών ταμπού τόσες δεκαετίες δεν αφέθηκε να φανεί παρά το γεγονός πως ο δημιουργός του κόμικς έδινε αρκετά στοιχεία για να δηλώσει πως ο ήρωας του είναι γκέι. Παρόλα αυτά ο Τεν Τεν, θα μείνει για πάντα στις καρδιές των περισσότερων ως ο αγνός υπερασπιστής του καλού που παρέα με τον πιστό του σκύλο, Μιλού, θα μπλέκουν σε περιπέτειες γεμάτες κινδύνου, όμως πάντα θα καταφέρνουν να ξεφεύγουν αλώβητοι. 81 χρονών πλέον ο Τεν Τεν και οδεύει με περίσσια αυτοπεποίθηση και θάρρος στα 100 χωρίς ακόμα ούτε μια άσπρη τρίχα στο τσουλούφι του. Πηγή: Telegraph πηγή