Search the Community
Showing results for tags 'βημα'.
-
Το 2003 η εφημερίδα "ΒΗΜΑ" καινοτομεί και φιλοξενεί σαν ένθετο το κλασικό "THE NATIONAL GEOGRAPHIC MAGAZINE", το οποίο έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην Αμερικανική (κι όχι μόνο) ήπειρο. Τα τεύχη μεταφράζονται στην Ελληνική γλώσσα και μεταφέρονται αυτούσια στο περιεχόμενό τους, ώστε κι ο Έλληνας αναγνώστης να μπορεί να αποκτήσει τα τεύχη που κυκλοφόρησαν στην Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα! Τα έντυπα είναι όμορφα σχεδιασμένα, με γερή κόλληση και καλό, γυαλιστερό χαρτί στο εσωτερικό. Εκτός από τα πρωτοποριακά άρθρα για την εποχή, ενδιαφέρον παρουσιάζει και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που μας κάνει να βγάλουμε το καπέλο όχι μόνο στο αρχικό περιοδικό, αλλά και στην ελληνική μεταφορά του. Άγνωστο πόσα τεύχη κατάφεραν να κυκλοφορήσουν συνολικά, αλλά το σίγουρο είναι ότι η διανομή γινόταν τις Τετάρτες κι όχι με το Κυριακάτικο φύλλο, όπως συνηθίζουν να κάνουν οι εφημερίδες. Να τονίσουμε, τέλος, ότι τα συγκεκριμένα τεύχη (όπως αναγράφεται στα εξώφυλλα) δεν διατίθεται αυτόνομα στα περίπτερα.
-
Την τελευταία ημέρα του 2021, η εφημερίδα "Βήμα", μαζί με την επανακυκλοφορία του ημερολογίου τοίχου του Αρκά, που είχε κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα, χαρίζει στους αναγνώστες κι ένα μικρό βιβλίο με τίτλο "Η Κυριακή και οι εργάσιμες". Αφήνουμε για λίγο ήσυχο τον Θανασάκη να φάει τις πατάτες του κι ασχολούμαστε, λοιπόν, με τις ημέρες της εβδομάδας, οι οποίες λειτουργούν σαν κανονικοί άνθρωποι και μάλιστα με αναπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ. Σε αυτές ξεχωρίζει, βέβαια, η Κυριακή, η οποία είναι πιο ανέμελη και ράθυμη από τις υπόλοιπες ημέρες κι αυτό στέκεται αφορμή να ξεσπάσουν διάφορα ειρωνικά πειράγματα, πάντα με το βιτριολικό χιούμορ του βετεράνου κομίστα. Η έκδοση έρχεται σε μικρές διαστάσεις, έχει τίμιο πάχος στο εξώφυλλο, ενώ το χαρτί στο εσωτερικό είναι γυαλιστερό. Η κόλληση φαίνεται ανθεκτική. Γενικά θα την χαρακτήριζα μία απλή δουλειά, που όμως δεν θα απογοητεύσει εκείνους που δεν ζητούν μεγάλη πολυτέλεια από τις εκδόσεις περιπτέρου. Αφιέρωμα στον Αρκά
-
Εκτάκτως την Παρασκευή με ΤΟ ΒΗΜΑ, ο Αρκάς σας εύχεται...Ευτυχιθμένο το 2022! Eνα μεγάλο, συλλεκτικό ημερολόγιο τοίχου με τις περιπέτειες του απολαυστικού Θανασάκη! Οι σπαρταριστοί διάλογοι με τη μαμά του και τους φίλους του, αλλά και ο μεγάλος του έρωτας για τη Σίσσυ! Αυθεντικό χιούμορ και απολαυστικές ατάκες από τον φοβερό πιτσιρικά με τη θεληματική φράντζα. Αφεθείτε στην παιδική αθωότητα, που τόσο έχουμε ανάγκη! Το αυθεντικό χιούμορ είναι πιο σπάνιο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Το δημιουργικό χιούμορ, εκείνο δηλαδή που λαμβάνει και καλλιτεχνική μορφή, αναγνωρίσιμη και δημοφιλή, είναι ακόμη σπανιότερο. Αυτό ακριβώς το πολυδιάστατο πράγμα ενσαρκώνει ο Αρκάς τα τελευταία σαράντα χρόνια. Ο Θανασάκης ή Σάκης ή «Αθανάθιοθ», όπως λέει ο ίδιος το όνομά του, επειδή δεν μπορεί να πει το σίγμα, ανήκει στις πρόσφατες δημιουργίες του κορυφαίου έλληνα κομίστα. Συνιστά μια δική του σπουδή πάνω στην παιδική αθωότητα, που, μοιραία, όλοι χάνουμε και στην οποία, ευτυχώς, συχνά επανερχόμαστε. Ο Θανασάκης, αυτός ο φοβερός πιτσιρικάς με τη θεληματική φράντζα, ικανός για τον πλέον συντριπτικό κυνισμό αλλά και την πιο γλυκιά τρυφερότητα, είναι η επιτομή εκείνου του μικρού και του τρελού από το οποίο, κατά το κοινώς λεγόμενο, μαθαίνουμε την αλήθεια. Ο Θανασάκης, αφελής και δηκτικός, ένα αυθόρμητο παιδί, αυτό το απίθανο ζιζάνιο, αυτός ο γκρινιάρης αισθηματίας, πρωταγωνιστεί στη νέα προσφορά του «Βήματος». Οι αναγνώστες παρακολουθούν τις περιπέτειές του κατά το 2022, ημερολογιακά, μήνα τον μήνα. Ο Θανασάκης είναι απολαυστικός και έχει μέλλον μπροστά του! ΠΗΓΗ
- 3 replies
-
- 10
-
- αρκάς
- ημερολόγιο
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Ο Κώστας Μητρόπουλος έχει πιο πολλή πλάκα off the record. Η συνέντευξη αυτή έγινε μισή γραπτώς και η άλλη μισή σε μία επίσκεψη στο σπίτι του – μας είχε ετοιμάσει ουίσκι και φιστίκια και μας περίμενε. «Έτσι είναι καλύτερα» είχε πει. «Να σου απαντήσω στις ερωτήσεις και μετά να γνωριστούμε από κοντά και να μιλήσουμε όση ώρα θέλουμε». Αυτό και μόνο αρκεί για να δείξει την εμπειρία του στον τύπο, τη γνώση του για την οικονομία του λόγου και την αξία της αφαίρεσης. Κάτι σαν τα σκίτσα του. Ένας χαρούμενος, οξυδερκής άνθρωπος 93 χρονών, γεμάτος χιούμορ, με γρήγορες ατάκες και παρατηρητικότητα. Που ξυπνάει κάθε πρωί ανελλιπώς, από το 1960, παρακολουθεί την ειδησεογραφία της ημέρας και ετοιμάζει τα σκίτσα του για να τα στείλει στο «Βήμα» και στα «Νέα». Που ζει και σχεδιάζει διαρκώς – διακόπτει μόνο κατά τη διάρκεια των ματς του Ολυμπιακού, όπως λέει. Σχολιάζει τα πάντα με οξεία κρίση, είναι ένας αυθεντικός «εφημεριδάς» παλαιάς κοπής με άφθονες ιστορίες να διηγηθεί – όπως εκείνη με το σκίτσο του, που έγινε σχεδόν από λάθος η αφορμή να τις αρπάξει από τους λογοκριτές της χούντας. Ο Κώστας Μητρόπουλος έχει εκδώσει πολλά βιβλία με ανθολογία σκίτσων στην Eλλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκθέσει και διακριθεί σε διάφορες διεθνείς εκθέσεις και έχει βραβευθεί από την Aκαδημία Aθηνών. Γελοιογραφίες του υπάρχουν σε ελληνικές και ξένες συλλογές ενώ σκίτσα του έχουν αναδημοσιεύσει έντυπα όπως το «Time», οι «New York Times», το «Punch» κ.ά. Μας μιλάει και σκιτσάρει γρήγορα για να μας δείξει την αφαιρετική γραμμή που είναι το στιλ του, «τα δύο μάτια στο πλάι» όπως λέει. Μπροστά του το «Charlie Hebdo» το οποίο αγοράζει πάντα από το Σύνταγμα. Μιλάει για το σεξ και την πολιτική, για το γυμνό και το πώς μπορεί να μην είναι προκλητικό. Άλλωστε αυτό φαίνεται και στο πρόσφατο άλμπουμ του «Γυμνοί στην κρίση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένας άνθρωπος αυθόρμητος και κομψός που μιλάει με «λεζάντες». Είστε ο μακροβιότερος Έλληνας σκιτσογράφος. Πώς είναι να έχετε σκιτσάρει και σατιρίσει σχεδόν όλη τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας; Είναι σαν να ’σουνα στο Μάτι και τη γλίτωσες. Θέλω να πω, δεν μου έκανε ζημιά. Είχε ενδιαφέρον. Πέρασα καλά με τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας. Σαν ν’ ακούω κάποιον αναγνώστη σας να γκρινιάζει: Ρε, μανία όλοι αυτοί οι παππούδες με τις νεότερες. Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα; Τίποτα. Οι ίδιες μαλακίες γίνονται. Και σίγουρα θα γίνονται και προσεχώς. Σας υπόσχομαι ότι θα κάτσω να το σχεδιάσω. Έχει την πλάκα του. Πώς μπήκε το σκίτσο στη ζωή σας; Εγώ μπήκα στο σκίτσο. Αυτό προσπαθεί να βγει μπας και βρει κάνα καλύτερο, αλλά του ’χω κάνει κεφαλοκλείδωμα. Ποια είναι τα πιο σημαντικά σημεία στη ζωή σας; Αυτά που σας διαμόρφωσαν σαν άνθρωπο; Να σας πω τα ελαττώματά μου; Είμαι ακόμα αδιαμόρφωτος. Μερικές φορές μοιάζω κατασταλαγμένος, αλλά είναι πρόσκαιρο. Και ποια θεωρείτε τα σημαντικότερα σημεία της καριέρας σας; Τον καιρό της Χούντας. Ήταν δύσκολα και είχε κι ένα ψιλοκίνδυνο. Όχι να σε σκοτώσουν, ας είμαστε σοβαροί. Αλλά να φας τίποτα σφαλιάρες και κλωτσοπατινάδα. Ποια ήταν η καλύτερη εποχή για να είναι κανείς γελοιογράφος; Νομίζω, η εποχή των υψηλών μισθών. Ήταν πολύ ωραία, μου ’λεγαν συνάδελφοι άλλων εντύπων. Στον οργανισμό Λαμπράκη δεν δόθηκαν ποτέ. Ή εγώ δεν το πήρα χαμπάρι. Με ποιους άλλους σκιτσογράφους κάνατε παρέα; Υπήρχε ανταγωνισμός; Παλιά έκανα με όλους. Τώρα όχι. Διαισθάνομαι ότι ενοχλώ, ειδικά τους νεότερους, εκτός από τον Κώστα Σκλαβενίτη, τον καινούργιο σκιτσογράφο στα «ΝΕΑ» που σχεδιάζει μ’ έναν τρόπο φρέσκο και κεφάτο. Και έχουμε μια καλή φιλική σχέση. Γιατί όχι μ’ όλους; Δεν ξέρω. Η γυναίκα μου λέει ότι φταίει που εξυπνακίζω! Μπορεί. Σήμερα, πώς περνά μία μέρα σας; Άστε το. Μη με κάνετε να θυμηθώ πώς περνώ μια μέρα μου. Κάθε βράδυ που το συνειδητοποιώ γίνομαι έξω φρενών. Αγαπάτε την Αθήνα; Ποια είναι η αγαπημένη σας βόλτα; Πάρα πολύ. Κάθε φορά που βρισκόμουν εκτός πόλεως και χώρας λύσσαγα να γυρίσω. Όχι μόνο γιατί είχαν τελειώσει τα λεφτά. Την αγαπημένη μου βόλτα την ψάχνω ακόμα. Πώς σας φαίνονται οι σημερινοί Αθηναίοι; Φίλε Γιάννη, δεν υπάρχουν «Αθηναίοι». Ο τελευταίος πέθανε προ ετών. Λεγόταν Σκουζές. Οι εναπομείναντες είμαστε όλοι βλάχοι. Ακόμα και οι γεννηθέντες εδώ, από γεννηθέντες εδώ γονείς. Είμαστε χωρίς ευγένεια, κουλτούρα και τρόπους. Κανείς δεν κρατάει μια εφημερίδα, ένα βιβλίο. Κολλημένοι στον διαδικτυακό τενεκέ ή στα κινητά. Ζευγάρια αμίλητα. Άδειες γκαλερί, μουσεία και βιβλιοπωλεία… αν είσαι σαραντάρης, σε φωνάζουν μπάρμπα. Αν είσαι πενηντάρης, σε φωνάζουν παππού. Φρίκη. Μιλήστε μου για τα σημερινά πιτσιρίκια, και για τα «Άγρια Μωρά» σας. Τα σημερινά πιτσιρίκια με τα σμαρτ-φονς νυχθημερόν στα χέρια, μας έχουν γράψει κανονικά. Ήταν χαρά Θεού το σχεδίασμά τους, αλλά ενηλικιώθηκαν. Ποιοι θα λέγατε ότι είναι οι άλλοι ήρωες των σκίτσων σας, εκτός από τους πολιτικούς; Νόμιζα πως είχα τον Μήτσο, αλλά απαλλοτριώθηκε από άφθονους συναδέλφους. Έχω βγάλει στα γκεζί ένα ώριμο ζευγάρι μ’ ένα παιδί και την καθημερινότητά τους. Ντάξει, δεν είναι η ανακάλυψη του αιώνος. Τι είναι τα γκεζί; Η αγορά, η πιάτσα, στη γλώσσα των εφημεριδάδων. Το τελευταίο σας άλμπουμ «Γυμνοί στην κρίση» δείχνει μία πολύ υγιή σχέση των Ελλήνων με το σεξ. Πιστεύετε ότι το σεξ είναι το αντίδοτο στην κρίση; Όχι μόνο το άλμπουμ. Φαντάζομαι κι η πραγματικότητα. Είναι αντίδοτο, όντως. Αλλά λειτουργεί ανάποδα. Αντί να πηδάμε την κρίση, μας πηδάει! Ελπίζω να γυρίσει κι ο τροχός κάποια στιγμή και να, τέλος πάντων, μη βάζουμε ιδέες… Πώς επηρέασε η κρίση τη σάτιρα στη γελοιογραφία; Απίστευτα! Τους μισούς τους άφησε άνεργους και τους άλλους μισούς με μισθούς ψίχουλα! Τι αποφεύγετε να σατιρίζετε στα σκίτσα σας; Προσπαθώ να αποφεύγω προσωπικές επιθέσεις. Προσπαθώ να μένω στα γεγονότα. Μερικές φορές μου ξεφεύγει και ειλικρινά στεναχωριέμαι. Πόσο κουραστικό είναι να σατιρίζεις την πολιτική; Είναι μία ιστορία που επαναλαμβάνεται; Όπως είναι μ’ αρέσει. Έχει ζωντάνια και νεύρο. Λογική δεν έχει, αλλά δεν μπορείς να τα ’χεις όλα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά με άλλους πρωταγωνιστές. Αυτό την κάνει και ενδιαφέρουσα. Μπορεί να μην ωφελεί τον λαό βέβαια, αλλά αυτός δεν τους επέλεξε; Προτιμάτε την πολιτική σάτιρα ή την κοινωνική σάτιρα; Εγώ προτιμώ την ποδοσφαιρική. Όσο την έκανα στην «Αθλητική Ηχώ» το γλέντησα και μου ’χει μείνει αξέχαστο. Στη δική σας γενιά των γελοιογράφων υπήρχε μία τάση να ζωγραφίζετε υπερβολικά σέξι γυναίκες, όπως π.χ. οι σεξοβόμβες που σχεδίαζε ο Βασίλης Χριστοδούλου. Πιστεύετε ότι έχει αλλάξει το γυμνό σήμερα; Εγώ τα γυμνά τα σχεδιάζω γυμνά. Ούτε ένα χέρι καλύπτει κάτι, ούτε ένα πανάκι κυματίζει σε καίρια σημεία. Όταν το είχε δει ο Χριστοδούλου είχε μπουρλοτιάσει. «Εγώ γιατί τους καλύπτω, ρε Κώστα;» απορούσε. «Μα ξέρεις πώς είναι ακάλυπτες, Βασίλη;» τον ρωτούσαμε όλοι τότε. «Στον επόμενο γάμο μου θα το προσέξω» απαντούσε και έπεφτε γέλιο γιατί ο Χριστοδούλου παντρευόταν συνεχώς. Αλλά με ρωτήσατε και αν έχει αλλάξει το γυμνό σήμερα. Όχι, δεν έχει αλλάξει. Όλα μείνανε στη θέση τους. Γλουτοί, στήθη, αιδοία, αμετακίνητα. Εκεί που τα ξέρουμε, παραμένουν. Ευτυχώς, δηλαδή. Πώς εντοπίζετε τα χαρακτηριστικά των πολιτικών για να τους σκιτσάρετε; Αλίμονο στους ωραίους! Οι καράφλες, οι μυταράδες, οι τετράπαχοι, οι δασύτριχοι είναι η χαρά του γελοιογράφου. Παρακολουθείτε άλλους, σύγχρονους σκιτσογράφους; Ποιοι σας αρέσουν; Όλους τους δικούς μας. Κάνουν τέλεια δουλειά. Και στη γραμμή και στα ευρήματα. Απ’ τους ξένους βλέπω τα σκίτσα στη Μοντ, στη Φιγκαρό, δεν τα βρίσκω και εκκωφαντικά. Καλύτερα είναι του Rowson στην «Γκάρντιαν» και προ πάντων του Peter Brookes στους «Τάιμς». Φοβερές δουλειές! Το ίντερνετ πώς έχει επηρεάσει τη δουλειά σας; Έχω μεσάνυχτα από ίντερνετ. Δεν έχετε πρόβλημα; Γιατί να έχω. Εγώ έχω μείνει στο χαρτάκι και στο μολυβάκι. Δεν έπαθα τίποτα που δεν έμαθα γραφομηχανή στα 20 μου. Στέλνετε μηνύματα με το κινητό; Τι γνώμη έχετε για τα emoticons; Πειράζει που δεν έχω κινητό; Υπάρχει ένα στο σπίτι αλλά δεν είναι δικό μου. Ούτε ξέρω να σβήσω τον φακό του. Τι είναι τα emoticons; Τα σύμβολα με τις φατσούλες στα μηνύματα των κινητών τηλεφώνων… Εσείς με τι γελάτε; Δεν υπάρχουν σοβαρά πράγματα, φίλε Νένε. Και το σχετικό link...
-
Μετά την επανέκδοση της Ελληνικής Μυθολογίας του Τσιφόρου και την διάθεση της μέσω του Βήματος, ο δημοσιογραφικός οργανισμός Λαμπράκη - μέσω της εφημερίδας - προχώρησε και στην επανέκδοση του ΣΤΗΒ: ΤΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΘΑΡΜΑ το οποίο είχε κυκλοφορήσει αρχικά από τις εκδόσεις DIRECTION το 1996. Η έκδοση είναι φωτογραφική αναπαραγωγή της αρχικής έκδοσης. Δεν περιλαμβάνει πάντως τον πρόλογο του Νίκου Πλατή (τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε στην παρουσίαση της πρώτης έκδοσης). Στην θέση του έχει έναν πρόλογο του Λάμπρου Γατή, ανιψιό του Τσιφόρου και Παραγωγό-κάτοχο δικαιωμάτων και των δύο εκδόσεων.
- 2 replies
-
- 28
-
- 2013
- νίκος πλατής
-
(and 3 more)
Tagged with:
-
Ποιος μυθικός παίκτης «ενώνει» Παρί Σ.Ζ. και Μπάρτσα; «Αγωνίστηκε» στην Μπαρτσελόνα στις αρχές της δεκαετίας του 1980 για να «μεταγραφεί» μετά στους Παριζιάνους Ο πρωταγωνιστής του περίφημου κόμικ Ερίκ Καστέλ πανηγυρίζει με τη φανέλα της Παρί την κατάκτηση του τίτλου απέναντι στην παλιά του ομάδα, Μπαρτσελόνα Τους σημερινούς αντιπάλους στον α' προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, Παρί Σεν Ζερμέν και Μπαρτσελόνα, δεν «ενώνουν» μόνο ο σουηδός φορ Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ο πολιτογραφημένος ιταλός βραζιλιάνικης καταγωγής μέσος Τιάγο Μότα και ο βραζιλιάνος αριστερός μπακ Μάξγουελ που φόρεσε τη φανέλα και των δύο ομάδων αλλά και μια... μυθική προσωπικότητα του ποδοσφαίρου, ο Ερίκ Καστέλ. Πρόκειται για τον πρωταγωνιστή του διασημότερου ποδοσφαιρικού κόμικ που πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του 1970 με δημιουργό τον Βέλγο Ραϊμόντ Ρεντίνγκ. Στη διάρκεια της θρυλικής καριέρας του ο Ερίκ Καστέλ και για 15 τεύχη αγωνίστηκε διαδοχικά στην Μπάρτσα, στην Παρί Σ.Ζ και εκ νέου στην Μπάρτσα. Ο Ρεντίνγκ δημοσιεύει τις πρώτες ποδοσφαιρικές περιπέτειες το καλοκαίρι του 1974 με πρωταγωνιστή όμως έναν γερμανό παίκτη ονόματι Βάλτερ Μίλερ, ο οποίος έμοιαζε φυσιογνωμικά με τον Ιταλό Ρομπέρτο Μπέτεγκα. Κυκλοφόρησε όμως μόνο ένα τεύχος και δεν υπήρξε συνέχεια στην ιστορία του Βάλτερ Μίλερ. Το 1979 όμως επιστρέφει η ίδια φυσιογνωμία αλλά με το όνομα Ερίκ Καστέλ και γαλλική εθνικότητα. Ηταν ένα αριστερό εξτρέμ με εξαιρετικό αριστερό πόδι που ήταν ποδοσφαιριστής της Ιντερ Μιλάνου ο οποίος προέρχονταν από ένα μακρόχρονο τραυματισμό και μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα για να κάνει μια νέα αρχή στην ποδοσφαιρική καριέρα του. Στην Μπάρτσα μεταμορφώθηκε σε σταρ παγκοσμίου επιπέδου. Η «προδοσία» και η επιστροφή Ο Καστέλ έμεινε στους Μπλαουγκράνα για περίπου πέντε χρόνια και επτά τεύχη για να αναζητήσει νέα ποδοσφαιρικούς ορίζοντες στην Παρί Σεν Ζερμέν με την οποία υπέγραψε το 1984. Οι δύο ομάδες μάλιστα συναντήθηκαν στον τελικό του (φανταστικού) Κυπέλλου των Πόλεων των Τεχνών με τους Παριζιάνους να κατακτούν τον τίτλο χάρη στον Καστέλ. Η επιλογή των δημιουργών του κόμικ να χαρίσουν το πιο βαρύτιμο ευρωπαϊκό τρόπαιο στην Παρί και μάλιστα με την... υπογραφή του παλιού ειδώλου τους ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από τους οπαδούς της Μπάρτσα. Ο εκδοτικός οίκος δέχτηκε εκατοντάδες κάρτες διαμαρτυρίας ενώ οι πωλήσεις του κόμικ είχαν αξιοσημείωτη πτώση. Μετά την εξέλιξη αυτή οι δημιουργοί του ξανάφεραν το 1986 τον Ερίκ Καστέλ στην Μπαρτσελόνα την οποία οδήγησε μάλιστα δύο χρόνια αργότερα στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου που της είχε στερήσει λίγα χρόνια πριν. Ο Καστέλ παρέμεινε για δεύτερη φορά στη Βαρκελώνη για έξι τεύχη προτού μεταγραφεί στη Λιλ όπου έκλεισε την καριέρα του και την ιστορία του... πηγή: tovima.gr