Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'αντώνης βαβαγιάνης'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Η πετυχημένη σειρά κόμικς Κουραφέλκυθρα έγινε για πρώτη φορά animation μικρού μήκους από το Cinobo, φτάνοντας μέχρι και στη μεγάλη οθόνη. Μια ιδανική αφορμή για να μιλήσουμε για όλα με τον Αντώνη Βαβαγιάννη, τον άνθρωπο πίσω από το αστειότερο κόμικ του ελληνικού ίντερνετ. Είναι κάπως εκπληκτικό: Τα πράγματα που υπάρχουν για τόσο πολύ καιρό όσο τα Κουραφέλκυθρα δύσκολα συντηρούν τέτοιο επίπεδο ενθουσιασμού όσο το σύγχρονο κλασικό πια κόμικ του Αντώνη Βαβαγιάννη. Όμως αυτό το σουρεαλιστικό κόμικ είναι ακόμα εκεί, κάπου 17 χρόνια από όταν ξεκίνησε δειλά-δειλά, σε μια άλλη εποχή, σε ένα άλλο ίντερνετ. Στο ίντερνετ των blogs, χωρίς social media, όταν έψαχνες να βρεις κάτι επειδή το ήθελες κι όχι επειδή βρέθηκε τυχαία μπροστά σου. Μέχρι σήμερα, όπου το χιούμορ είναι διαφορετικό, και το ίντερνετ επίσης – όμως πολύ συχνά θα γίνει viral κάποιο από τα παράλογα σκετσάκια του Βαβαγιάννη, και δεν είναι λίγες οι φορές που διάφοροι φίλοι θα αναπαράγουμε μεταξύ μας. Δείχνω στον Αντώνη ένα καρέ από ένα «Καλή Ιδέα Αφεντικό» (ένα από μοτίβα που επανέρχονται στη σειρά) όπου το αφεντικό φωνάζει σπαρακτικά «Γιατί Μισείς Τόσο Πολύ Την Ελλάδα Μας;;;» σε μια σύμβουλο που πιστεύει πως το να μαθαίνουμε Ιστορία είναι πιο ουσιαστικό από τις συμβολικές παρελάσεις. Του λέω πως το έχουμε σαν μόνιμο injoke με κάποιους φίλους, και βάζουμε κι οι δυο μας τα γέλια. «Είναι φτιαγμένο για αυτό», μου λέει γελώντας. Το χιούμορ των Κουραφέλκυθρων μοιάζει όντως κομμένο και ραμμένο για μια διάδοση-αστραπή μέσω των social, καθώς πρόκειται για καταστάσεις του παραλόγου που δεν χρειάζονται ιδιαίτερο context για να τις πιάσεις. Μια ατάκα, μια παρατήρηση, μια σουρεαλιστική συνεπαγωγή. Αν και σίγουρα, στο πέρασμα των χρόνων το κοινό (είτε το παλιότερο, είτε το καινούριο που έρχεται αλλά μένει στην παρέα) οπωσδήποτε αναπτύσσει μια σχέση γνωριμίας και φυσικά αγάπης με κάποια στοιχεία που επανέρχονται – αλλά φυσικά και χαρακτήρες. Όπως ο θείος Αιμίλιος που διαρκώς αναπολεί τις Παλιές Καλές Εποχές μέσα σε κρεσέντα παραλογισμού, η μικρή Ζοζεφίνα που έχει πολλές απορίες, ο κύριος Κλιάφας, ο Λούθερ. Έχει υπάρξει μάλιστα μια επική στιγμή στα χρονικά, όπου αναγνώστης-φαν έχει γράψει κάποιο από τα παραληρήματα του Αιμίλιου και το έχει στείλει στην εκπομπή του Βασίλη Λεβέντη ως γράμμα τηλεθεατή, με εκείνον να το σχολιάζει σοβαρά. «ΤΩΡΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ;» Ακόμα όμως και πριν ο Βαβαγιάννης δημιουργήσει τα Κουραφέλκυθρα, η αγάπη του βρισκόταν σε αυτού του είδους το χιούμορ, που συχνά μπορεί να μοιάζει με σχετικά ειδικού γούστου – ή τελοσπάντων, με κάτι που ομολογουμένως μπορεί να ενθουσιάσει πέντε ανθρώπους στους δέκα, και τους άλλους πέντε να τους αφήσει εμβρόντητους. Γελώντας παραδέχεται πως έχει υπάρξει αυτό σα συνθήκη και στη ζωή του: «Έχω βρεθεί σε παρέες που θα πω κάποιο αστείο και ξαφνικά με κοιτάνε σα να λένε… “τώρα τι είναι αυτός ο τύπος, τι είναι αυτό που είπε;”». «Πάντα μου άρεσαν τα αστεία που όταν τα λέει κάποιος θα πεις “μα πώς του ήρθε, πώς το σκέφτηκε;”. Πολλές φορές θα γελάσω με κάτι που μπορώ να ακολουθήσω το συλλογισμό, αλλά τα αγαπημένα μου είναι αυτά που αναρωτιέσαι από πού ήρθε, πώς προέκυψε», εξηγεί. «Από μικρό με γοήτευε το χιούμορ το πιο εναλλακτικό, το πιο περίεργο. Αδελφοί Μαρξ, Monty Python, Black Books, Blackadder… ήθελα να βρω κάτι έξω από το συνηθισμένο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σνομπάρω το mainstream», διευκρινίζει. Οι επιρροές που διακρίνει πάνω του είναι από πράγματα σαν τους Monty Python και τους Simpsons. «Και νομίζω φαίνεται», λέει χαμογελώντας. «Σίγουρα σε ελάχιστα παιδιά της ηλικίας μου όταν ήμουν μικρός θα τους είχε δοθεί πρώτα απ’ όλα η ίδια η ευκαιρία να δουν ταινίες των Μαρξ. Ένα χιούμορ τόσο προχωρημένο που, παρότι το βρίσκουμε σε κάτι παλιό, στην ουσία είναι τόσο προχωρημένο που δεν προλαβαίνεις να το πιάσεις». «Είναι διαχρονικό. Πώς είναι η μουσική των Beatles, που πολλοί προσπάθησαν αλλά κανείς δε μπόρεσε να τους αντιγράψει, κανείς δε μπόρεσε να βρει αυτό που είχαν βρει. Έτσι και με τους Μαρξ. Κανείς δεν το έκανε αυτό ξανά. Επηρέασαν ένα σωρό κόσμο που πήρε πράγματα από αυτούς – αλλά κάποιος που να κάνει αυτό που κάνουν εκείνοι; Δε μπορεί, κανένας». Μια άλλη τεράστια επιρροή; Η ίδια η καθημερινότητα. «Θεωρώ #1 εργαλείο μου σαν συγγραφέας πως είναι αυτό, ότι αν μου έρθει κάτι καλό ή το ακούσω, θα το σημειώσω. Στο κινητό, στο σημειωματάριο – ό,τι γίνεται το κρατάς εκείνη τη στιγμή και μετά το δουλεύεις», εξηγεί. «Με ιντριγκάρει πολύ να σκέφτομαι τις συμπεριφορές που έχουμε αναπτύξει και κάποια στιγμή να βγαίνει απ’ έξω και να αναρωτιέμαι “τώρα αυτό γιατί το κάνουμε έτσι;” Τα πράγματα που θεωρούμε δεδομένα… και σε κάποια φάση λες, κάτσε ρε συ, αφού το λεωφορείο μοιάζει με ακορντεόν, τότε γιατί το λέμε φυσαρμόνικα;», λέει και σκάμε στα γέλια. «Δεν μοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ με φυσαρμόνικα». Δεν είναι Seinfeld τύπου παρατήρηση φυσικά το χιούμορ των Κουραφέλκυθρων. Αλλά έχει μέσα του σύμφωνα με τον Βαβαγιάννη «πολλή παρατήρηση του παραλογισμού της καθημερινότητας». Τον ρωτάω αν έχει ένα από αυτά τα περίφημα τα συρτάρια γεμάτα ιδέες. «Μακάρι…», λέει ξεφυσώντας και μετά γελάει. Εξηγεί ότι κάνοντας πλέον το κόμικ του, μιας ραδιοφωνική εκπομπή, έναν σχολιασμό της επικαιρότητας, και διάφορα άλλα που του αρέσει να δοκιμάζει κατά καιρούς, η αναζήτηση ιδεών είναι εκ των πραγμάτων μια συνεχής, ζωντανή διαδικασία. Αλλά είπαμε. Σημειωματάριο και καθημερινότητα. «Οι πιο ωραίες ιδέες είναι που έρχονται πάνω σε μια συζήτηση, ή ακολουθώντας μια σκέψη», λέει. Ναι – η σουρεαλιστική διάσταση της καθημερινότητας δεν εξαντλείται ποτέ. «ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΟ VIRAL, ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΣΥΝΟΧΗ» Το 2007 ο Αντώνης ανέβασε τα Κουραφέλκυθρα αρχικά σε ένα δικό του σάιτ, το vamvax, παρέα με διάφορα σουρεαλιστικά κείμενα. Με τι στόχο άραγε; Ήταν κάπως σαν Άγρια Δύση τότε το ίντερνετ, χωρίς συγκεντρωμένη πληροφορία των social, με τα blogs να ξεφυτρώνουν εδώ κι εκεί και τον κόσμο να ανακαλύπτει (πώς;;;) εκείνα που τον ενδιέφεραν, που τον εξέφραζαν. Γελάμε καθώς θυμόμαστε εκείνη την περίοδο που σήμερα μοιάζει κάπως αδιανόητη. «Το παρακολουθούσε το κόμικ κόσμος που για να δει έπρεπε να ξέρει τη διεύθυνση, να τη βάλει, να πει “θα μπω σήμερα να δω μπας κι έχει βάλει κάτι αυτός”. Ήταν πολύ πιο δύσκολο να το μάθει κάτι πολύς κόσμος, αλλά από την άλλη αυτοί που το ήξεραν είχαν μια αφοσίωση. Αλλά σήμερα φαίνεται τρελό». Εκεί έρχεται και μια φοβερή οικειότητα. «Όταν μου λέει κανείς ότι με διάβαζε από το vamvax μου φαίνεται σα να έχουμε πάει μαζί στον πόλεμο», λέει γελώντας. «Δεν του πέταξε το κόμικ ένας αλγόριθμος. Το έψαξε, το βρήκε, το ακολούθησε». Είναι μια εντελώς διαφορετική λογική σήμερα. Σημειώνει ο Βαβαγιάννης πόσο τεράστια διαφορά μπορεί να κάνει αν κάποιο κόμικ το πάρει ο αλγόριθμος – μπορεί κάτι μέσα από το TikTok να το δουν περισσότεροι άνθρωποι από ότι στο instagram όπου έχει πάνω από 70.000 followers. «Το ξεκίνησα σε μια εποχή που στην Ελλάδα υπήρχαν πολύ λίγα ονλάιν κόμικς, οπότε όταν μπήκαν στο παιχνίδι τα social, ήταν από τα λίγα που ο κόσμος το γνώριζε ήδη», εξηγεί. «Δεν ξέρω αν ξεκινούσε σήμερα αν θα είχε την ίδια πορεία. Ευτυχώς είχε ήδη χτίσει κοινό. Μεγάλο μέρος του κοινού των Κουραφέλκυθρων ξέρει ατάκες, ξέρει χαρακτήρες, αγοράζουν μια έκδοση, έχουν δεθεί κάπως με αυτό το πράγμα». Αναρωτιέται εύλογα κανείς αν θα είχαν χτίσει εξίσου στιβαρά θεμέλια σήμερα τα Κουραφέλκυθρα, όπως το έκαναν το ‘07. «Ήταν παράγωγο εκείνου του καιρού. Σήμερα θα δεις ένα viral βιντεάκι με το οποίο γίνεται χαμός και δεν θα ξέρει ποτέ κανείς ποιος το έκανε, αύριο θα το έχουμε ξεχάσει. Δεν υπάρχει τόσο έντονη η σύνδεση του ότι παρακολουθώ αυτόν που μου αρέσει αυτό που κάνει». «Βέβαια… δε θα μάθουμε ποτέ, κιόλας», συμπληρώνει. Είναι μια εντελώς υποθετική συλλογιστική άσκηση, όμως έχει ενδιαφέρον να αναλογίζεται κανείς την διαχρονικότητα ενός κόμικ φτιαγμένου από τόσο εφήμερα υλικά και φόρμα. Ακόμα κι η δημιουργική διαδικασία είναι συχνά διαφορετική. Είναι ας πούμε λογικό να επηρεάζεται πολύ περισσότερο ένας δημιουργός από την τόσο άμεση και τόσο εμφατική αντίδραση σε κάθε τι που βγάζει – αν κάτι γίνει viral και κάτι το καταπιεί ο αλγόριθμος, ας πούμε. Αν κάτι μαζέψει ένα σωρό από ενθουσιώδη σχόλια και κάτι άλλο, όχι. «Εννοείται πως επηρεάζει, είναι δύσκολο να μην σε επηρεάζει όταν κάτι μου λένε όπου πάω ότι το είδαν, ή όταν μπαίνω στα social και το βλέπω παντού ποσταρισμένο, και μετά κάνω κάτι άλλο και πάει άπατο. Προσπαθώ να το καταπολεμήσω. Δε με νοιάζει τόσο το viral, με νοιάζει η συνοχή, να είναι σταθερά καλό αυτό το πράγμα. Στοχεύω σε αυτούς που θα αγαπήσουν το σύνολο», λέει. «Το ότι αντιδράει ο κόσμος σε κάτι δε σημαίνει απαραίτητα ότι πραγματικά του μιλάει. Μπορεί να αντιδρούμε σε κάτι επειδή συμφωνούμε, επειδή διαφωνούμε, επειδή δημιουργείται ένα controversy. Εγώ προσπαθώ να έχω έναν εσωτερικό κριτή. Που αν πάω να κάνω κάτι για το viral θα μου πει: Αυτό εσένα σου αρέσει;». Δεν υπάρχει συνταγή σε αυτό ή σιγουριά, πέρα από την προσωπική πεποίθηση που έχει καθένας μέσα του. «Το ξέρω πως είναι κάτι που δεν θα αρέσει σε όλο τον κόσμο», μου λέει. «Είμαι πολύ εντάξει με αυτό». Η ΠΡΩΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ «Μου αρέσουν πολύ οι αλλαγές. Μου αρέσει να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα», λέει, εξηγώντας αυτή την πολύ κεντρική αντίφαση – του ότι δημιουργεί αυτό το κόμικ εδώ και τόσα χρόνια, όμως γύρω από αυτό διαρκώς κινείται. Μουσική, ραδιόφωνο, διδασκαλία, κόμικ πολιτικής επικαιρότητας. (Κάθε φορά που ένα σκίτσο του στο News24/7 έχει αναφορές σε θρησκεία ή εθνικά θέματα γίνεται χαμός. «Γιατί μισείς την ορθοδοξία μας, κλπ. Εντάξει, μέρος του παιχνιδιού κι αυτό», λέει.) Όλα διαφορετικές ανάγκες, όλα εξασκούν διαφορετικούς μύες. «Γι’ αυτό το συγκεκριμένο κόμικ μπόρεσε να διατηρηθεί, γιατί ακριβώς εμπεριέχει μέσα του πολύ διαφορετικά στοιχεία. Γι’ αυτό δεν το βαριέμαι. Αν όλα είχαν κοινούς χαρακτήρες ή έλεγαν μια κοινή ιστορία, δε θα μπορούσα να το έχω κρατήσει. Κάθε στριπ έχει μια δική του ζωή, είναι κάτι καινούριο. Ταυτόχρονα δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα κι έχω κρατήσει αυτό σαν σταθερά – με βοηθάει». Εδώ έρχεται και η σαν φάρσα (επειδή ήταν φάρσα) εξέλιξη με το Cinobo. Ο Αντώνης είχε προτείνει στους ανθρώπους της κινηματογραφικής πλατφόρμας να κάνουν κάτι μαζί γιατί του άρεσε το Cinobo. «Τους λέω, να πούμε για πρωταπριλιάτικη φάρσα ότι θα κάνουμε τα Κουραφέλκυθρα σειρά, όπου θα παίζει ο Τάσος Κωστής τον Λούθερ, η Ηρώ Μπέζου τη Ζοζεφίνα και η Χρύσα Ρώπα τον εαυτό της». Αρχίζουμε να γελάμε. Γέλασαν και στo Cinobo με την ιδέα προφανώς, γιατί έγινε όντως η φάρσα. Ήταν τόσο πετυχημένη μάλιστα, που επανήλθε – ως πραγματικότητα. Η πλατφόρμα επέστρεψε φέτος και πρότεινε στον Βαβαγιάννη να κάνουν μια κόντρα φάρσα. «Θα πούμε ότι είναι φάρσα, αλλά θα είναι αλήθεια. Κι έτσι βγήκε το ταινιάκι αυτό που είναι η πρώτη τους παραγωγή… και η πρώτη ταινία Κουραφέλκυθρα. Κι είναι κάτι που βασίστηκε απλώς σε μια φάρσα!», λέει. «Ότι θα κάναμε μια μικρή ταινία όπου η Γιάμαλη διαβάζει στις ειδήσεις για του Μανώλη την ταβέρνα που έπεσε μια τουφεκιά… δε μπορώ να το πιστέψω ακόμα!» Το μικρού μήκους animation που προέκυψε ήταν μια ένωση αγαπητών αστείων και επεισοδίων από την ιστορία του κόμικ, δες το και σαν best of. «Ήθελα πάρα πολύ κάποια από αυτά που έχω κάνει να τα δω animated και ξέρω ότι το κοινό που παρακολουθεί το κόμικ για χρόνια θα χαρεί», λέει. «Οπότε φτιάξαμε μια μικρή ιστορία που περιλαμβάνει διάφορα γνωστά κι αγαπημένα στριπ των Κουραφέλκυθρων». Η ταινία παίχτηκε για κάποιες προβολές στο Cinobo Όπερα πριν από κάποιες προβολές μιας ταινίας μεγάλου μήκους. Και φυσικά έξω από την πρεμιέρα, στήθηκε κόκκινο χαλί. Ή μάλλον, όχι ακριβώς κόκκινο χαλί. «Επειδή είναι μικρή η ταινία δεν πατήσαμε κόκκινο χαλί, αλλά κόκκινο πατάκι», λέει ο Βαβαγιάννης και γελάμε δυνατά κοιτάζοντας το βίντεο. Συνεπές: Σαν σκετσάκι από το κόμικ του. Ίσως τελικά όλα να εξηγούνται με την παραδοχή πως, κάποιες φορές, είναι η ζωή που αντιγράφει τα Κουραφέλκυθρα. Info: Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson // Ευχαριστούμε το ΤΙΓΡΕ (Μαυρομιχάλη 98, Αθήνα) για τη φιλοξενία. Και το σχετικό link...
  2. Τα «Κουραφέλκυθρα» του Αντώνη Βαβαγιάννη έγιναν πεντάλεπτη ταινία animation σε συνεργασία με το Cinobo και εμείς δεν μπορούμε παρά να αναφωνήσουμε: «Καλή ιδέα, αφεντικό!». Ήταν Πρωταπριλιά του 2022, όταν o δημιουργός των «Κουραφέλκυθρων» Αντώνης Βαβαγιάννης ανέβασε στο facebook το εξής: «Τα Κουραφέλκυθρα θα γίνουν η πρώτη animated σειρά παραγωγής του Cinobo! Η πρώτη σεζόν θα αποτελείται από 6 επεισόδια των 18 λεπτών και θα περιλαμβάνουν γνωστές και άγνωστες ιστορίες από το αγαπημένο κόμικς. Οι χαρακτήρες των Κουραφέλκυθρων αποκτούν επιτέλους φωνή! Ακούστε τις αγαπημένες σας ατάκες από τους: Σπύρο Μπιμπίλα, Τάσο Κωστή, Ελένη Ράντου, Ηρώ Μπέζου, Χρύσα Ρώπα στον ρόλο της Χρύσας Ρώπα και πολλoύς άλλους νέους, ταλαντούχους ηθοποιούς». Τα περισσότερα σχόλια που ακολούθησαν κάτω από το ποστ ήταν του στιλ «πολύ καλό για να είναι αληθινό...», ενώ δεν έλειψαν και αυτά των απογοητευμένων τρου φανς: «ρε, για λίγο το πίστεψα και τώρα έχω νεύρα, άντε χέσου», «0.67 δευτερόλεπτα πηγαίας χαράς αυτή τη μουντή σκονισμένη μέρα πανάθεμά σε», «ωχ, αντε ρε, και χάρηκα και μετά είδα το ημερολόγιο... Δεν κάνουν πλάκα με αυτά...». Όμως η φάρσα είχε plot twist. Γιατί ότι ξεκίνησε ως ένα πρωταπριλιάτικο αστείο, τελικά έγινε πραγματικότητα. Έτσι, έναν χρόνο μετά, η ίδια είδηση αναγγέλθηκε εκ νέου, μόνο που αυτή τη φορά θα ήταν πέρα για πέρα αληθινή: η ταινία «Κουραφέλκυθρα: The Movie» βρισκόταν ήδη στο στάδιο παραγωγής σε συνεργασία με το Cinobo! Η δημοφιλέστερη και μακροβιότερη διαδικτυακή ελληνική σειρά κόμικς με τους δεκάδες χιλιάδες ακολούθους έμελλε να γίνει animation. Επιτέλους, θα βλέπαμε ήρωες αγαπημένων στριπ, όπως ο Λούθερ, ο κύριος Κλιάφας, η Ζοζεφίνα, ο Σπόιλερ Τζακ και η Οικογένεια Δαπόντε, να πρωταγωνιστούν στη μεγάλη οθόνη. Σύμφωνα με τον Βαβαγιάννη: «Το σενάριο είχε ήδη γραφτεί. Η λογική του ήταν λίγο πειραματική. Ήθελα να δω τα σκίτσα μου να παίρνουν φωνή και κίνηση. Οπότε η ιδέα του σεναρίου ήταν, μέσα στα 5 λεπτά χρόνου που είχαμε, να στριμώξω όσο το δυνατόν περισσότερα αγαπημένα στριπ, ένα μικρό ερωτικό γράμμα σε όλους τους φίλους που ακολουθούν φανατικά τη σελίδα και τα βιβλία των Κουραφέλκυθρων τόσα χρόνια». Το σπαρταριστό φιλμ έμελλε να αποτελέσει την πρώτη παραγωγή του Cinobo. Τη δημιουργία του ανέλαβε η γνωστή animator Δάφνη Ξουράφη («Mine»). Σε μουσική και ήχο συνέβαλαν οι Rabbeats και ο Στέφανος Δουβίτσας. Τις φωνές τους «δάνεισαν» οι: Άννη Θεοχάρη, Μιχάλης Μαθιουδάκης, Θανάσης Πετρόπουλος, Νατάσα Γιάμαλη, Μάκης Παπασημακόπουλος, Αντώνης Βαβαγιάννης και Λία Χατζηγιάννη. Το «Κουραφέλκυθρα: The Movie» έκανε πρεμιέρα στις 18/1/24 στο Cinobo Όπερα, ενώ από τις 24/1 είναι αποκλειστικά διαθέσιμο στη συνδρομητική πλατφόρμα του Cinobo. Και το σχετικό link...
  3. Ίσως το δημοφιλέστερο ελληνικό webcomic, τα «Κουραφέλκυθρα» του Αντώνη Βαβαγιάννη γνωρίζουν μια θεαματική επιτυχία η οποία δεν περιορίζεται μόνο στα κόμικς. Τα «Κουραφέλκυθρα» αποτελούν ίσως την πιο ιδιόμορφη περίπτωση ελληνικών κόμικς. Δεν είναι καν λέξη, είναι όμως πολλά περισσότερα: εκτός από τη σταθερή παρουσία τους στο διαδίκτυο σε διαρκώς εναλλασσόμενες στέγες και μια επιτυχημένη εκδοτική πορεία με δέκα εξαντλημένες εκδόσεις, έχουν γίνει ραδιοφωνική εκπομπή, μπίρα (!), ενώ υπάρχουν βλέψεις για κινηματογραφική μεταφορά σε ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους, σε συνεργασία με το Cinobo, αλλά και… επιτραπέζιο! Ο… «πολυατάλαντος», όπως είναι ο τίτλος της πρόσφατης ομιλίας που παραχώρησε στο TEDx μιλώντας ακριβώς για την πολυδιάστατη φύση του, ο δημιουργός της σειράς Αντώνης Βαβαγιάννης, ο άνθρωπος πίσω από το σουρεάλ ξεκαρδιστικό πανδαιμόνιο αλλόκοτων και παράλογων καταστάσεων και χαρακτήρων, μιλάει στο καρέ καρέ με αφορμή τη μεταπήδηση στη συνδρομητική πλατφόρμα τού patreon και την κυκλοφορία του τρίτου συγκεντρωτικού τόμου με τις ιστορίες της Ζωζεφίνας, του Θείου Αιμίλιου, του κυρίου Κλιάφα και του υπόλοιπου αλλοπρόσαλλου καστ. ● Γεννήθηκες το ’81, ανδρώθηκες τη δεκαετία του ’90 και ανήκεις στη γενιά που κλήθηκε να κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα κατά τη διάρκεια της κρίσης. Τι αποτύπωμα είχαν τα παραπάνω βιώματα στο έργο σου; Η δεκαετία που διαμόρφωσε καθοριστικά το γούστο μου σε πολλά πράγματα ήταν του ’90. Είναι η εποχή που ανακάλυψα ως έφηβος τους Simpsons και τους Monty Python, τον Αρκά, τα ακούσματα της ανεξάρτητης ροκ. Όλα αυτά και πολλά ακόμη με τον καιρό μετασχηματίστηκαν στα «Κουραφέλκυθρα», τα οποία ακολουθούν μια παράλληλη πορεία αγκαλιά με την κρίση. Ξεκίνησαν το 2007, λίγο πριν από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ακριβώς πριν στραβώσει πολύ η κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά επέλεξα συνειδητά να αποφεύγω την επικαιρότητα. Κάποιες φορές βιώματά μου αντανακλώνται ασυνείδητα στη δουλειά μου, αλλά δεν το επιδιώκω απαραίτητα. ● Οι πολλαπλές καλλιτεχνικές και επαγγελματικές ταυτότητες, όπως αυτή του δημιουργού κόμικς, του μουσικού, του ραδιοφωνικού παραγωγού, του δασκάλου μέχρι πρότινος, πηγάζουν από τις πολυδιάστατες καλλιτεχνικές ανησυχίες σου ή σχετίζονται με σκοπούς πιο ταπεινούς, όπως η οικονομική επιβίωση; Σίγουρα δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα συντηρούμαι οικονομικά από τα κόμικς – για τη μουσική δεν το συζητώ, με αμιγώς οικονομικούς όρους ίσως να «έμπαινα μέσα». Ευτυχώς, μετά από 16 χρόνια που κάνω ασταμάτητα το ίδιο πράγμα, με προσήλωση και αφοσίωση, ίσως επιτέλους αχνοφαίνεται η δυνατότητα επιβίωσης με κύρια απασχόληση τα κόμικς μου. Και πάλι όχι τόσο από το ίδιο το καλλιτεχνικό δημιούργημα, αλλά από τις ευκαιρίες που ανοίχτηκαν χάρη σε αυτό, όπως η ραδιοφωνική εκπομπή και οι γελοιογραφίες. Αμφότερα προέκυψαν από προτάσεις τρίτων, τις οποίες αποδέχτηκα όχι μόνο λόγω της όποιας οικονομικής ενίσχυσης συνεπάγονταν, αλλά κυρίως διότι μου αρέσει πολύ να δοκιμάζω νέες προκλήσεις και διαφορετικά πράγματα. ● Η γελοιογραφία είναι συγγενής με τη βασική σου ιδιότητα ως σχεδιαστή κόμικς, αλλά ποια είναι η απόσταση μεταξύ τους; Προσπαθώ να εισάγω και στις γελοιογραφίες μου την σουρεαλιστική ματιά που προϋπήρχε στη δουλειά μου, όχι μόνο σαν καλλιτεχνική άποψη, αλλά γιατί ως νέος στο πολιτικό σκίτσο νιώθω πιο οικεία. Η βασική διαφορά είναι πως στα κόμικς μου απουσιάζει το στοχευμένο κοινωνικοπολιτικό μήνυμα, ενώ όταν σχολιάζεις την πολιτική επικαιρότητα νομοτελειακά μεταφέρεις το δικό σου ιδεολογικό υπόβαθρο, την ματιά σου για τον κόσμο. Αντίστοιχα, η γελοιογραφία ως σχόλιο της επικαιρότητας μπορεί να έχει εφήμερη δράση, ενώ στα «Κουραφέλκυθρα» επιλέγω θεματικές τις οποίες θα μπορεί να απολαύσει ο αναγνώστης ακόμα και δέκα χρόνια μετά, έστω κι αν κάποια αστεία μπορεί να είναι ελαφρώς ξεπερασμένα. ● Ποιο είναι το συστατικό εκείνο που ξεχωρίζει τα «Κουραφέλκυθρα» τόσο ώστε να αποτελούν σήμερα, εκτός των άλλων, έναν μικρό πυλώνα συλλογικού χιούμορ για μια όλο και μεγαλύτερη διαδικτυακή κοινότητα; Πρώτα απ’ όλα, όταν ξεκινούσα δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα έβρισκε τόσο μεγάλη απήχηση. Δεν θα μπορούσα να περιμένω ότι θα υπάρχει μια παρέα εκτός από τη δική μου στην οποία κάποιος θα αναφωνούσε «Αχ το Μαριώ», όπως ο Θείος Αιμίλιος, και όλοι θα καταλάβαιναν πού αναφέρεται. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που μεγάλο μέρος του κοινού το αγαπάει τόσο. Προσπαθώ όμως πάντα να μην ξεχνώ πως συμβαίνει σε μια μικρή μερίδα του κόσμου. Εξακολουθεί να είναι underground – το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι στον ευρύτερο κύκλο μας το γνωρίζουν δεν σημαίνει ότι έχει τον μαζικό αντίκτυπο και τη διεισδυτικότητα π.χ. του Αρκά. Αλλά αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν με πολυενδιαφέρει κιόλας. Νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό το κοινό που μπορεί να του αρέσει αυτό το κόμικς είναι πολύ συγκεκριμένο και το έχει ήδη ανακαλύψει. Ταυτόχρονα και εγώ απευθύνομαι σε συγκεκριμένο κοινό, δίχως να με απασχολεί το mainstream στοιχείο. Η κοινότητα που το έχει αγκαλιάσει δεν είναι τυχαίοι περαστικοί στα social media. Μου στέλνουν μηνύματα, έρχονται στα φεστιβάλ να με γνωρίσουν, αγοράζουν τα βιβλία, εσχάτως χρηματοδοτούν άμεσα το εγχείρημα στο patreon. Από την αρχή που το διάβαζαν 20 άτομα μέχρι σήμερα που το διαβάζουν 80.000, το κριτήριο είναι απλό: να μου αρέσει και να γελάω με αυτό. Η αυθεντικότητα είναι ο μόνος τρόπος να διατηρηθεί η συνοχή της σειράς και το μόνο που μπορώ να ελέγξω. Το αποτέλεσμα είναι πάντα απρόβλεπτο. Πολύ συχνά κάτι που θεωρούσα φοβερά αστείο δεν είχε την ανταπόκριση που περίμενα, ενώ κάτι που δεν με ενθουσίαζε έκανε θραύση. Σκίτσο δημοσιευμένο στο news247.gr ● Θυμάσαι παραδείγματα; Στην πρώτη περίπτωση ανήκει ένα με τον Ιουστινιανό και την Αγία Σοφία – όταν το είχα σκεφτεί μου είχε φανεί τόσο αστείο, ακόμα και το σχέδιο είναι πολύ πιο προσεκτικό. Του δείχνουν την κρήνη και του λένε πως υπάρχει ένα μήνυμα που διαβάζεται το ίδιο και από τα δεξιά και από τα αριστερά, πρόκειται για το «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν». Το κοιτάζει και λέει «παπαπ», μου είχε φανεί τόσο απλοϊκά αστείο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα απρόσμενης επιτυχία είναι αυτό με τον βασιλιά στο πολιορκούμενο κάστρο, που του λένε «Κοίτα βασιλιά μου, τοξότες!» κι εκείνος απαντάει «Πού κατάλαβες το ζώδιό τους από τόσο μακριά;». Το είχα στο συρτάρι για εβδομάδες και δεν το ανέβαζα επειδή μου φαινόταν πως δε θα γελούσε κανείς, ωστόσο πήγε ανέλπιστα καλά. ● Χαρακτηριστικό της επιτυχίας των «Κουραφέλκυθρων» είναι ότι βρίσκουν ανταπόκριση σε ένα κοινό πολύ ευρύτερο σε σχέση με τα παραδοσιακά ελληνικά κόμικς. Αλήθεια είναι αυτό, αν και για πολλά χρόνια δεν ήταν έτσι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετοί νέοι δημιουργοί να παραδειγματίζονται επιλέγοντας το συγκεκριμένο μέσο για να εκφραστούν, αντί ενδεχομένως να φτιάχνουν memes. Ελπίζω αυτό να λειτουργεί προωθητικά για το σύνολο της ελληνικής κοινότητας κόμικς, κάτι που εισπράττω π.χ. από την επικοινωνία με όσους έρχονται σε φεστιβάλ κόμικς για να με συναντήσουν και να ζητήσουν υπογραφές. Είναι κι άλλοι δημιουργοί που το έχουν καταφέρει αυτό, όπως ο Σταύρος Κιουτσιούκης και η Δήμητρα Αδαμοπούλου. Στη δική μου περίπτωση σχετίζεται με τη μικρή έκταση που τα καθιστά εύκολα στην ανάγνωση. Ενίοτε όμως το κείμενο είναι αρκετά πυκνό και πιστεύω πως δεν θα διαβαζόταν αν δεν είχε φτιάξει ήδη με τα χρόνια ένα πιστό κοινό. Το άλμπουμ «Κουραφέλκυθρα Omnibus III» (εκδόσεις Jemma Press) κυκλοφορεί στο Comic Con Θεσσαλονίκης (5-7 Μαΐου) και στο Comicdom Con (12-14 Μαΐου). ● Vamvax.gr, comicdom.gr, socomic.gr, Nerdcult (luben.tv) και εσχάτως στο patreon. Θα είναι αυτή η τελευταία μετακόμιση; Κάθε συνεργασία απέδωσε στο μέγιστο δεδομένων των συνθηκών κάθε εποχής. Ειδικά οι άνθρωποι του socomic ενίσχυσαν σημαντικά τα ελληνικά κόμικς σε μια δύσκολη περίοδο. Με το Luben είχα συνεργαστεί ήδη πολλά χρόνια πριν, όταν τα «Κουραφέλκυθρα» δεν υπήρχαν ακόμα. Η συνεργασία μας έληξε σε μια περίοδο που ήδη σκεφτόμουν τη μετάβαση στο patreon, δεδομένου πως αποτελεί την πιο αδιαμεσολάβητη μορφή οικονομικής υποστήριξης των καλλιτεχνών από το κοινό τους. Μετά τις μεγάλες εταιρείες και το crowdfunding, είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τρόπους χρηματοδότησης στο εξωτερικό, ειδικά για τα αμερικανικά κόμικ στριπς. Προσωπικές ανασφάλειες σε συνδυασμό με την ξένη για την ελληνική πραγματικότητα συνδρομητική κουλτούρα του εγχειρήματος με απέτρεπαν να το τολμήσω. Η ανταπόκριση του κόσμου όμως ήταν συγκινητική, γι’ αυτό πιστεύω πως δεν θα αλλάξει. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον καλύτερο τρόπο συνεργασίας από το να σε στηρίζουν άμεσα οι αναγνώστες σου. Το κόμικς θα διατίθεται δωρεάν στα social media που χειρίζομαι, αλλά όσοι χρηματοδοτούν το εγχείρημα θα λαμβάνουν αποκλειστικό περιεχόμενο και δώρα, ενώ ορισμένοι εξ αυτών θα δουν τον εαυτό τους να συμπρωταγωνιστεί σε μελλοντικά «Κουραφέλκυθρα» που θα σχεδιάσω. ● Επιστρέφοντας στην αρχή της καριέρας σου, έχουμε τον «Φωτογράφο» και το «AVPD», όπου υπογράφεις μόνο το σενάριο. Υπάρχουν σκέψεις να επιστρέψεις ως σεναριογράφος ή να γράψεις πάλι κάτι αυτοτελές ασχέτως ποιος θα το σχεδιάσει; Πράγματι, αρχικά υπογράφω μόνο το σενάριο. Αν και αμφότερα τα είχα ξεκινήσει στο site μου σαν κόμικς. Κάποια στιγμή ο Σπύρος Δερβενιώτης είχε δει τον «Φωτογράφο» και ήθελε να τον σχεδιάσει, βάζοντάς με έτσι στον χώρο σαν επαγγελματία δημιουργό κόμικς. Πλέον είναι συλλεκτικό τεύχος, καθώς ο εκδοτικός οίκος έχει κλείσει και το τιράζ ήταν μικρό. Το «AVPD» έγινε σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Φουτσίδη, τον οποίο δεν έχω ξαναδεί έκτοτε. Από εκεί και πέρα, για το στυλ που υπηρετώ προτιμώ το δικό μου ατελές σχέδιο παρά κάτι πιο τεχνικά άρτιο. Παρά τις όποιες σχεδιαστικές αδυναμίες, μπορώ να το εξυπηρετήσω καλύτερα γιατί είναι δικό μου. Θα με ενδιέφερε μόνο αν ήθελα να κάνω κάτι πιο σοβαρό και ρεαλιστικό, μια ανάγκη που δεν έχει γεννηθεί ως τώρα. Κατά καιρούς έχω ξεκινήσει διάφορες σκέψεις και πρότζεκτ, αλλά δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα κάτι ολοκληρωμένο. Αυτήν την περίοδο κάνω πράγματα που δεν περίμενα, ενώ τα περισσότερα απ’ όσα σκεφτόμουν γίνονται ταυτόχρονα: ● Για πρώτη φορά θα σχεδιάσω ιστορίες σε σενάριο άλλου! Πρόκειται για μία σειρά από αληθινές ιστορίες της ροκ μουσικής, σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Τσάβαλο. ● Στο σύντομο μέλλον πρόκειται να κυκλοφορήσει σε συνεργασία με το Cinobo η πρώτη animated εκδοχή των «Κουραφέλκυθρων». Έχω ήδη γράψει το σενάριο, το οποίο αποτελεί στην πραγματικότητα συρραφή μερικών αγαπημένων στριπ. ● Ένα μεγάλο μου όνειρο είναι να φτιάξω ένα επιτραπέζιο παιχνίδι! Σκοπός είναι να συνδέεται με τα «Κουραφέλκυθρα» δίχως να στερεί κάτι από όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. ● Το animation είναι κάτι που σε ενδιαφέρει; Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι είδος υπό εξαφάνιση. Ξέρεις πόσο ακριβό είναι; Γι’ αυτό και η μεταφορά των «Κουραφέλκυθρων» θα έχει διάρκεια περί τα 5 λεπτά. Σιγά-σιγά μαθαίνω κι εγώ κάποια πράγματα, μήπως μπορέσω να το κάνω μεγαλύτερο, αλλά κατά τα άλλα βρισκόμαστε σε συζητήσεις για την παραγωγή. Εκτός από μεγάλο κόστος είναι και πολύ χρονοβόρα διαδικασία – ελπίζω να μη μας πάρει περισσότερο από ένα χρόνο να το ετοιμάσουμε. Κατά τ’ άλλα, στην Ελλάδα δεν υπάρχει το κοινό που θα έφερνε τις διαφημίσεις ώστε να καλύψει το κόστος. Μάλλον αυτό απέτρεψε ή σταμάτησε παραγωγές όπως το «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», γιατί η τηλεόραση έχει διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο κοινό και πλέον απευθύνεται μόνο σε αυτό δίχως να τολμά να απευθυνθεί αλλού. Για το ευρύ ελληνικό κοινό το animation παραμένει «μικυμάου για παιδιά», επικρατεί αυτή η γενιά και η λογική. Εδώ η τεράστια και ζωηρή stand up σκηνή στην Ελλάδα δεν έχει δουλειά στην τηλεόραση, δεν υπάρχει κωμωδία. ● Η μουσική αποτελεί επίσης ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου. Ξεκίνησα με το συγκρότημα «Empty Frame», αλλά πλέον αυτό το κεφάλαιο έχει κλείσει. Τα παιδιά συνεχίζουν να παίζουν και τους παρακολουθώ από απόσταση πλέον με μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν έχω την αφοσίωση και το χρόνο που απαιτούσα από τον εαυτό μου για να νιώθω καλά με τη συμμετοχή μου σε ένα κοινό πρότζεκτ. Έκανα κάποιες περισσότερο προσωπικές ηχογραφήσεις στο πλαίσιο του «Other Me» ηχογραφώντας κάποια κομμάτια που είχα στο μυαλό μου, δυστυχώς όμως κι αυτό έμεινε πίσω. Το μουσικό μικρόβιο το ικανοποιώ πλέον μέσω της ραδιοφωνικής εκπομπής όπου παίζω και μιλώ για μουσική – κάποια στιγμή όμως θα επανέλθει και η όρεξη να γράψω, δε φεύγει ποτέ εντελώς. Ακόμα και για το soundtrack της ταινίας των «Κουραφέλκυθρων» μάλλον θα χρησιμοποιούσα κάτι ήδη γραμμένο, αλλιώς θα έπρεπε να το μειώσουμε στα 2 λεπτά. ● Στη ραδιοφωνική σου εκπομπή έχεις ξεκινήσει μία ραδιοφωνική σταυροφορία για να ανακαλύψεις τον «υπεύθυνο»… Έχω ξεκινήσει δύο σταυροφορίες. Η μία είναι ερευνητική: αναζητώ ποιοι είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τη φράση «κάνω υπεύθυνος» αντί για το κλασικό «μπει δε μπει» για να αποφασίσουν ποιος θα παίξει πρώτος στο μονό παιχνίδι στο μπάσκετ. Είναι ελάχιστα άτομα και πολύ διασκορπισμένα, αλλά υπάρχουν εκεί έξω. Πρώτη φορά το άκουσα μικρός από ένα παιδί στα Χανιά και νόμιζα ότι εκεί το λένε έτσι. Πράγματι, υπάρχει μία συγκέντρωση στην Κρήτη, αλλά το συγκλονιστικό είναι ότι μετά γνώρισα κόσμο στα Χανιά και και με κοιτούσαν σαν εξωγήινο όταν τους ρωτούσα, το ακούγανε για πρώτη φορά ενώ είχαν την ίδια ηλικία περίπου. Άλλοι βέβαια το αντιμετωπίζουν σαν κάτι απολύτως φυσιολογικό. Υπάρχει ένα τεράστιο μυστήριο. Στη δεύτερη σταυροφορία δεν αναζητώ απαντήσεις αλλά προσπαθώ να δώσω. Ο σκοπός είναι να καταργηθεί το μολύβι από το «πέτρα, ψαλίδι, χαρτί». Είναι απλά κακά μαθηματικά, κακός σχεδιασμός, είναι μια ελληνική εφεύρεση, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο και δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης γιατί κάνει ό,τι κάνει το ψαλίδι, απλά χάνει και από το ψαλίδι, επομένως δεν έχεις κανένα λόγο να το διαλέξεις. Δε θα ησυχάσω μέχρι να εξαφανιστεί. 📌 Τον διαβάζετε: Facebook: https://www.facebook.com/Kouraphelkythra Instagram: @kourafelkythros News247: https://www.news247.gr/skitsa/ Patreon: https://www.patreon.com/kourafelkythra/ Οι εκδόσεις του κυκλοφορούν από τη Jemma Press. Τον ακούτε: Nostos Radio 100.6: καθημερινά 11.00-12.00 Spotify: Κουραφέλκυθρα – Δεν είναι καν Podcast Και το σχετικό link...
  4. Είναι από τα κόμικ που έχουν ένα τρομερό virality value και αυτό στις μέρες μας είναι πραγματικά σημαντικό, ότι και αν κάνεις στον χώρο της τέχνης. Ο τίτλος του δεν σημαίνει τίποτα - «δεν είναι καν λέξη», όπως λέει και το σχετικό σλόγκαν - και αποτελείται από αυτοτελή στριπάκια που μπορεί να σε ρίξουν στο πάτωμα απ' τα γέλια. Ο λόγος φυσικά για τα «Κουραφέλκυθρα», το δημιούργημα του Αντώνη Βαβαγιάννη που συνεχίζει να μας προσφέρει αυτές τις μικρές στιγμές γέλιου και ξεγνοιασιάς και ας έχουν περάσει 12 χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση. Οι δύο τόμοι που έχουν κυκλοφορήσει έγιναν ανάρπαστοι, ενώ τα τεύχη που βγαίνουν ενδιάμεσα εξαφανίζονται άμεσα. Παράλληλα, νέα στριπάκια εμφανίζονται εβδομαδιαία στα site με τα οποία συνεργάζεται κατά καιρούς ο Αντώνης, δημιουργώντας ένα ωραίο online αρχείο. Πριν από λίγες μέρες είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί του για τα «Κουραφέλκυθρα», την εμπειρία του ως δάσκαλος Δημοτικού, αλλά και το πόσο του τη δίνει όταν του κλέβουν ατάκες και σκίτσα. H φωτογραφία και τα στριπ είναι μια ευγενική παραχώρηση του Αντώνη Βαβαγιάννη VICE: Έχεις πει σε συνεντεύξεις σου ότι προσπαθείς να σκεφτείς μια ενδιαφέρουσα ιστορία, σε ότι αφορά την προέλευση του ονόματος «Κουραφέλκυθρα». Τη βρήκες; Αντώνης Βαβαγιάννης: Τελικά, η ιστορία που σκέφτηκα ήταν ότι θα σκεφτώ μια ιστορία (γέλια). Πόσο καιρό κάνεις τα «Κουραφέλκυθρα»; Α. Β.: Το κάνω συνεχόμενα εδώ και περίπου 12 χρόνια. Παρότι σαν χαρακτήρας δεν μπορώ να μένω στο ίδιο πράγμα για πολύ καιρό, μου αρέσουν οι αλλαγές, το συγκεκριμένο το συνεχίζω. Είχα αποφασίσει από την αρχή να μην εγκλωβιστώ σε συγκεκριμένους χαρακτήρες και έτσι δεν περιορίστηκα ποτέ. Αυτό μου δίνει την ελευθερία να δοκιμάσω διαφορετικά πράγματα. Αν είχε ως επίκεντρο τον Λούθερ, για παράδειγμα, θα το είχα τελειώσει εδώ και πολύ καιρό. Μεγάλο ρόλο παίζει η αποδοχή και η αλληλεπίδραση του κοινού. Αν το διάβαζαν ακόμη 100 άτομα δεν νομίζω ότι θα είχα τη δύναμη να το συνεχίσω. Σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο το γεγονός ότι έχει μεγάλη virality αξία. Α. Β.: Δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι χωρίς τα social media τα «Κουραφέλκυθρα» δεν θα είχαν την ίδια επιτυχία. Για πολλά χρόνια τα ανέβαζα σε μια προσωπική σελίδα και είχαν ένα περιορισμένο, αλλά φανατικό κοινό. Η αναγνώριση σε ένα ευρύτερο πλαίσιο οφείλεται στην άνοδο των κοινωνικών δικτύων. Πώς γίνεται να συνεχίζεις να έχεις έμπνευση μετά από τόσα χρόνια; Α. Β.: Και αυτό οφείλεται στην έλλειψη περιορισμού όσον αφορά τους χαρακτήρες και το κόνσεπτ. Ότι και να συμβεί μπορεί να μου προσφέρει έμπνευση και να το μεταφέρω στο κόμικ. Αλήθεια, ποια είναι τα πιο επιτυχημένα strip; Α. Β.: Ένα από τα πιο επιτυχημένα είναι το μωρό που λέει «παίχτε πανκ», το οποίο έχει γίνει viral. Όσο υπάρχει η αλλαγή της ώρας παίζει πολύ και το «Κουραφέλκυθρο» με την ατάκα «ο κώλος σου να φέξει». Έχει γίνει σαν παράδοση και εμφανίζεται δύο φορές τον χρόνο. Επίσης ένα απ' τα πρώτα που έγιναν γνωστά είναι αυτό με τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς. Τα αγαπημένα σου; Α. Β.: Ένα πρόσφατο. «Το Μαχαίρι» του Καββαδία εικονογραφημένο, και αυτό με τον πελάτη στο εστιατόριο και το «Macarena». Ποιες είναι οι επιρροές σου; Α. Β.: Είχα μεγάλη αγάπη στον René Goscinny («Αστερίξ», «Λούκι Λουκ» και «Μικρός Νικόλας» μεταξύ άλλων) και σε περιοδικά όπως η Βαβούρα. Η Βαβούρα, για παράδειγμα, μου έδωσε την ιδέα για το στιλ του κόμικ, επειδή είχε κάποιους βασικούς χαρακτήρες αλλά σε κάθε σελίδα διαφορετικές ιστορίες. Μικρός διάβαζα πολύ Αρκά, αλλά έχω στεναχωρηθεί με αυτό που έχει αποφασίσει να κάνει τα τελευταία χρόνια. Τέλος μου άρεσε πάρα πολύ το MAD, το περιοδικό, και ο Quino. Πάντα όταν έβλεπα κάτι που μου άρεσε ήθελα να το κάνω. Από κόμικς μέχρι μουσική. Μιας και το ανέφερες, έχεις σπουδάσει και κάτι σχετικά με τη μουσική, σωστά; Α. Β.: Ναι, έχω σπουδάσει Μουσική στο Εθνικό Ωδείο, δηλαδή τα θεωρητικά τα έχω σχεδόν τερματίσει, και παράλληλα παίζω και σε κάποια συγκροτήματα. Ακούς μουσική όταν σχεδιάζεις; Α. Β.: Ναι, συνήθως κάτι χαλαρό και μελαγχολικό προς το folk. Γνωρίζω ότι είσαι δάσκαλος σε σχολείο. Παίζει αυτό ρόλο στην «παιδικότητα» που βγάζουν τα κόμικ σου; Α. Β.: Σίγουρα με εμπνέει η καθημερινή επαφή με τα παιδιά και μου αρέσει το χιούμορ να θυμίζει λίγο την παιδική σου ηλικία. Να μπλέκεις δηλαδή το ενήλικο χιούμορ με κάτι νοσταλγικό. Έχεις μετανιώσει ποτέ κάποιο strip σου; Α. Β.: Ναι, υπάρχουν παλαιότερα strip τα οποία έχω αποσύρει. Ωριμάζοντας θεώρησα ότι κάποια δεν έδειχναν την απαραίτητη ευαισθησία, ενώ άλλα δεν μου φαινόντουσαν πλέον και τόσο αστεία. Βέβαια αυτά είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Κάνεις και αρκετά αστεία που έχουν να κάνουν με τη θρησκεία, σου έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα; Α. Β.: Αυτό είναι κάτι πολύ περίεργο που συμβαίνει με μένα. Δεν μου έχει τύχει ποτέ κάτι πολύ έντονο. Πέραν κάποιων μεμονωμένων σχολίων στο διαδίκτυο δεν είχα κάτι άλλο. Μάλλον το κόμικ έχει «χτίσει» ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό και δεν φτάνει τελικά στους φανατισμένους. Κάπως την έχω γλιτώσει. Πού μπορεί πλέον να διαβάζει ο κόσμος τα «Κουραφέλκυθρα»; Α. Β.: Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο αρχείο στο so comic, εδώ και κάποιο διάστημα συνεχίζω στο Nerdcult, οπότε εκεί θα βρίσκει τα καινούρια strip και φυσικά, στα βιβλία. Πόσα έχεις κυκλοφορήσει; Α. Β.: Έχουν βγει δύο τόμοι. Ο πρώτος έχει εξαντληθεί δύο φορές και το ίδιο συμβαίνει με τον δεύτερο που βγήκε πέρσι τον Απρίλιο. Πέραν αυτών, κυκλοφορούν και τα μικρά τευχάκια που στη συνέχεια συγκεντρώνονται στους τόμους. Σου έχουν κλέψει ποτέ ατάκες ή strip; Α. Β.: Εννοείται. Μου έχουν κλέψει ατάκες από meme pages, αλλά και ολόκληρα strip. Χαίρομαι πολύ όταν ο κόσμος μοιράζεται τα strip μου, αλλά μου έχει τύχει να το πάρει κάποιος, να σβήσει την υπογραφή μου, να βάλει στη θέση της το όνομά του και να το ανεβάσει σαν δικό του. Απίστευτο θράσος. Παλιότερα, όταν τα ανέβαζα και στα Αγγλικά, κάποιος είχε πάρει ένα δικό μου σενάριο - συγκεκριμένα αυτό με τους μάτσο τύπους που βλέπουν «Sex & the City» -, άλλαξε λίγο τους διαλόγους και το ανέβασε στα Ελληνικά, νομίζοντας προφανώς ότι πρόκειται για αγγλικό κόμικ. Αυτό είναι το πιο αστείο που μου έχει συμβεί. Αλήθεια, πώς μετέφρασες τα «Κουραφέλκυθρα» στα Αγγλικά; Α. Β.: Balderduck τα έλεγα (γέλια). Μπορείς να ζήσεις από αυτό που κάνεις; Α. Β.: Έχω κάποια έσοδα, αλλά δεν είναι αρκετά για να ζήσω. Κάποια στιγμή θα ήθελα να γίνει το βασικό μου επάγγελμα, επειδή παίρνει πολλή ενέργεια και χρόνο. Έστω και σαν διάλειμμα για δύο-τρία χρόνια, αφού μου αρέσει και η δουλειά του δασκάλου. Τα πιτσιρίκια που διδάσκεις - Δημοτικό - ξέρουν τα «Κουραφέλκυθρα»; Α. Β.: Παλιότερα, πριν γίνει τόσο γνωστό, δεν το ήξεραν. Τώρα που έχω παιδιά Πέμπτης και Έκτης Δημοτικού, που είναι πιο μεγάλα, το γνωρίζουν. Καμιά φορά τα έχουν κάτω απ' το θρανίο και τα διαβάζουν κρυφά κατά τη διάρκεια του μαθήματος και τους λέω: «τι αηδίες είναι αυτές που διαβάζετε;» (γέλια). Έχεις σκεφτεί να το κάνεις και καρτούν; Α. Β.: Ναι, έχουν γίνει σχετικές συζητήσεις, αλλά θα σου δώσω ένα «λαβράκι» τώρα. Είμαστε πολύ κοντά στο να γίνει επιτραπέζιο «Κουραφέλκυθρα». Αυτό είναι ακόμη καλύτερο. Α. Β.: Δεν είναι κάτι που είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο, αλλά είμαστε πολύ κοντά στο να υλοποιήσουμε αυτή την ιδέα. Και το σχετικό link...
  5. Ο Αντώνης Βαβαγιάννης είναι ο δημιουργός των «Κουραφέλκυθρων», μιας από τις πιο «καυτές» σειρές κόμικς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Παίζουν στο nerdcult του luben.tv, κάνουν πολλές πλάκες και προσεχώς, στις 25-26Ιανουαρίου, έρχονται στα Γιάννενα, στο Θυμωμένο Πορτραίτο. Επίσης, όπως θα παρατηρήσετε στη συνέντευξη που ακολουθεί, παρότι «δεν είναι καν λέξη», έχουν να πούνε πολλά. Πώς προέκυψαν τα «Κουραφέλκυθρα»; Τα Κουραφέλκυθρα ήταν η ανάγκη μου να κάνω ένα κόμικ που θα είναι τελείως δικό μου. Είχα δουλέψει πριν σε σενάρια και είχα κάνει και κάποια δικά μου κόμιξ που ποτέ δεν κυκλοφόρησαν με το δικό μου σκίτσο. Τα Κουραφέλκυθρα είναι η προσπάθειά μου να γράψω αστεία, να δημιουργήσω χαρακτήρες, αλλά να μην εγκλωβιστώ ποτέ σε αυτούς. Να υπάρχουν δηλαδή πολλοί διαφορετικοί επαναλαμβανόμενοι χαρακτήρες, αλλά και ιστορίες άσχετες με αυτούς. Είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου γενικότερα αυτή η διάσπαση προσοχής, είναι ένα «ελάττωμα» το οποίο απλά αποδέχτηκα και το χρησιμοποίησα στο στριπ, και περιέργως λειτούργησε θετικά. Θα μπορούσαν τύποι σαν τον κ. Κλιάφα, τον Λούθερ ή το γκαρσόν να κάνουν «σχολιασμό επικαιρότητας» σε γελοιογραφίες; Γενικά αποφεύγω όσο μπορώ το να σχολιάζω την επικαιρότητα. Κι ακόμα κι όταν το κάνω, προσπαθώ να είναι για μια γενικότερη ιδέα κι όχι για κάτι πολύ συγκεκριμένο που συμβαίνει. Θέλω τα κόμιξ μου να διαβάζονται και μετά από 10 και 20 χρόνια και να είναι το ίδιο αστεία (ή το ίδιο καθόλου αστεία), γι αυτό προτιμώ για παράδειγμα να παίρνω θέματα από την ιστορία. Αλλά αν το καλοσκεφτείς και η Δ’ σταυροφορία επικαιρότητα ήταν όταν έγινε, άρα μπορείς να πεις ότι σχολιάζω την επικαιρότητα, απλά περασμένων αιώνων. Επίσης υπάρχουν εξαιρετικοί Έλληνες γελοιογράφοι όπως ο Πάνος ο Ζάχαρης ή ο Τάσος ο Αναστασίου και πολλοί άλλοι, που είναι πολύ καλύτεροι στον πολιτικό σχολιασμό από εμένα. Υπάρχουν περιπτώσεις που το αστείο «δεν περνάει», αναγνώστες που ρωτάνε δηλαδή, γιατί δεν το ‘πιασαν; Πολύ συχνά, γιατί υπάρχουν διάφορες αναφορές σε ταινίες, βιβλία, ιστορικά γεγονότα, σειρές κλπ. Που κάποιος μπορεί να μην τα ξέρει. Γενικά αν δεν γελάσατε με κάποιο Κουραφέλκυθρο, δεν σημαίνει ότι δεν ήταν αστείο, απλά εσείς δεν ήσασταν αρκετά έξυπνοι. (Καλό κόλπο έτσι;). Πιο σοβαρά τώρα, το να έχω αναφορές που θέλουν λίγο ψάξιμο δεν με πειράζει, το θεωρώ θετικό κομμάτι του κόμικ. Ένα από τα κόμιξ που διαβάζω φανατικά, το Hark! A Vagrant της Kate Beaton, έχει μέσα πολλές αναφορές ιστορικές, τις οποίες κάποιες φορές δεν έπιανα και με ανάγκασαν να ψάξω λίγο παραπάνω να μάθω περισσότερες πληροφορίες. Αυτό δεν το βρήκα ποτέ ανασταλτικό παράγοντα, ίσα ίσα που με έκανε να νιώσω πιο ενεργός σαν αναγνώστης. Ποιες ήταν οι βασικές επιρροές από δημιουργούς κόμικς; Πέρα από την Kate Beaton που ανέφερα, οι πρώτες επιρροές μου στα κόμιξ ήταν ο Gary Larson, ο Quino, εννοείται ο Αρκάς (ο παλιός καλός, όχι αυτή η θλίψη που συμβαίνει τώρα) και ο Uderzo σε όλες τις μορφές του. Μπορείς να πεις ότι με έναν περίεργο τρόπο, επιρροή για τα Κουραφέλκυθρα είναι και το περιοδικό “Βαβούρα” αφού όταν ξεκίνησα, προσπάθησα να αντιγράψω αυτό το φορμάτ, δηλαδή των επαναλαμβανόμενων χαρακτήρων, που λίγο πολύ ξέρεις τι μπορείς να περιμένεις από τον καθένα. Μεγάλη πρόσφατη αγάπη μου είναι ο Tom Gauld. Τα κουραφελκυθρα έχουν κάνει και κάνα δυο «μεταγραφές» στο ίντερνετ. Υπάρχει πλέον «αγορά» των ελληνικών κόμικς; Αν κρίνουμε από τα φεστιβάλ και τα conventions ανά την Ελλάδα που αυξάνονται και πληθύνονται, όπως επίσης και από τις ελληνικές εκδόσεις, σίγουρα υπάρχει μια πολύ δυνατή και σε ποσότητα αλλά και σε ποιότητα ελληνική σκηνή κόμιξ. Υπάρχει νομίζω μια αγορά στην οποία απευθύνεται αυτή η σκηνή, αλλά είναι μια μικρή και κάπως ιδιαίτερη αγορά, η οποία στηρίζει μεν, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε να μπορεί κάποιος να ζήσει κάνοντας μόνο κόμιξ στην Ελλάδα. H συντριπτική πλειοψηφία των δημιουργών, κι εγώ ανάμεσά τους, έχουν και «πρωινή δουλειά». Εκτός από την ψηφιακή εκδοχή, υπάρχει και η έντυπη. Ποιες εκδόσεις υπάρχουν και ποιες ετοιμάζονται (ενδεχομένως); Κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει διάφορα τευχάκια που έχουν εξαντληθεί, οπότε αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι έχουμε δυο τόμους όπου έχουν συγκεντρωθεί αυτά τα τευχάκια, δηλαδή το Omnibus I και το Omnibus II, και το νέο μικρό τεύχος που θα έχω μαζί μου και στο Θυμωμένο Πορτραίτο, το οποίο λέγεται «Καλή Ιδέα Αφεντικό». Για το Comicdom της Αθήνας και το Comic Con της Θεσσαλονίκης, ελπίζω σε επανέκδοση των 2 Omnibus τα οποία έχουν την τάση να εξαντλούνται υπερβολικά γρήγορα, και ετοιμάζω και ένα μικρό σπέσιαλ βιβλιαράκι ειδικά για τις δύο αυτές εκδηλώσεις, αλλά προς το παρόν δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα γι’αυτό, γιατί θα χρειαστεί μετά να σε σκοτώσω. Καλή ιδέα αφεντικό. Δεν ξαναρωτάω. info Ο Αντώνης Βαβαγιάννης είναι σκιτσογράφος, μουσικός και δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο. Γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Συμμετείχε στη δημιουργία διαφόρων κόμιξ όπως «ο Φωτογράφος» (με τον Σπύρο Δερβενιώτη), οι «Προτελευταίοι» (με τον Θανάση Πετρόπουλο) και «ο Θάνατος». Κατά καιρούς έχει αρθρογραφήσει για το Luben, κι ήταν πίσω από τα cult χιουμοριστικά site vamvax.net και vamvax.blogspot.com. Συμμετείχε ως ιδρυτικό και βασικό μέλος στo συγκρότημα Empty Frame, κι αν είναι ένα πράγμα που του αρέσει πάρα πολύ, είναι να γράφει βιογραφικά για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Για τα Κουραφέλκυθρα έχει κερδίσει 2 Comicdom Awards, ενώ κυκλοφορούν δύο μεγάλοι τόμοι (Κουραφέλκυθρα Οmnibus I & II) από την Jemma Press, καθώς και πολλά μικρότερα τευχάκια. Παρουσιάζει τη δουλειά του στο Θυμωμένο Πορτραίτο, Σάββατο 25/1/2020 και ώρα 18.00, Κυριακή 26/1/2020 και ώρα 12.00. Θα υπάρχει και έκθεση των έργων του, με δυνατότητα αγοράς. Πηγή ===
  6. Ναι. Ξανά Κουραφέλκυθρα. Γιατί έλιωσα με το που το είδα στο φβ, γιατί αυτή την εποχή έχει τρελή έμπνευση και δεν θέλω να ματαξανακοπανίσω κάτι στην παρουσίαση του κόμικ Προτιμώ να το κοπανίσω εδώ. Την επόμενη φορά θα το κοπανίσω αλλού Κεντάει αφού.
  7. Συνεπείς στο ραντεβού μας με τον θείο Αιμίλιο,την Ζοζεφίνα και την παρέα τους είμαστε κι αυτόν τον Απρίλιο...!Ο Αντώνης Βαβαγιάννης και οι εκδόσεις JEMMA κυκλοφόρησαν τα νέα Κουραφέλκυθρα,στα πλαίσια του ComicDom 2017...!Και πάλι τα στριπάκια είναι παρμένα από το Socomic,ενώ το άλμπουμ,σαν ποιότητα έκδοσης,κυμαίνεται ακριβώς στα ίδια επίπεδα με τις προηγούμενες,αντίστοιχες δουλειές του δημιουργού...! Την γραφιστική επιμέλεια είχε η Ελευθερία Σκλάβου...! Παλιότερα Κουραφέλκυθρα 2008,2014,2015,2016 Αφιέρωμα στον Αντώνη Βαβαγιάννη
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.