OniBocho

Απογοήτευση... Κοινό συναίσθημα των τελευταίων ταινιών δράσης, κυρίως αυτών που προέρχονται από comics. Με μοναδική φωτινή εξαίρεση το άριστο Iron Man, ότι άλλο έχω δει εδώ και δύο χρόνια, είναι κάτω του μετρίου. HellBoy II, Dark Knight, Watchmen sucked hard and sucked big time... Και πριν το Iron Man, η μοναδική ταινία δράσης που πραγματικά μου άρεσε ήταν το Transformers. Κατά τα άλλα, από μετριότητα σε μετριότητα. Η ταινία είναι κακή. Δεν έχει δέσιμο. Σε καμία περίπτωση δεν νιώθεις να παρακολουθείς μια γεμάτη, καλοστημένη ιστορία, που κάπου πηγαίνει. Ο Jackman προσπαθεί, αλλά είναι λίγος σε σχέση με την ανικανότητα του σκηνοθέτη και του σεναρίου, να ενσαρκώσουν έναν από τους δημοφιλέστερους και συνάμα ευκολότερους ήρωες κόμιξ. Δυστυχώς, πέρα από κάποιες όμορφες σκηνές, με καλή φωτογραφία και σχετικά ταιριαστούς διαλόγους, η ταινία δεν μπορεί να κρατήσει, όχι μόνο τον φανατικό αναγνώστη Wolverine, ούτε καν τον αδιάφορο θεατή, που ήρθε να περάσει 2 ευχάριστες ώρες. Οι αλλαγές στα origins, στα πρόσωπα και τις καταστάσεις είναι κάκιστες, η επιλογή των ηθοποιών μετριότατη (με αποκορύφωμα την επιλογή του ξενέρωτου βλαχοαμερικάνου κάγκουρα για τον ρόλο του Gambit. Δεν φρόντισαν ούτε καν την προφορά του να αλλάξουν. Λες και μιλούσε μπάρμαν από σαλούν στο Ντάλλας.) Κρίμα, κρίμα, κρίμα, κρίμα. Ωραία, μπορεί να μην είναι αγαπημένος μου ο Wolverine (για την ακρίβεια, ούτε καν αγαπητός δεν μου είναι) αλλά όταν παρακολουθώ μια ταινία και μου δίνεται η αίσθηση ότι έγινε απλώς και μόνο για να γίνει, χωρίς κανένα επανέλεγχο, κρίση και σχετική ευαισθησία για το κοινό, θίγομαι και κακιώνω. Η ταινία, στο σύνολό της, είναι πιο αισχρή κι από την φάση στα DC Versus Marvel όπου ο Wolverine "νικάει" τον Lobo. Έλεος, πια... Έλεος...

Είδα τόσο το Tales of the Black Freighter όσο και το Under the Hood. Για το δεύτερο έχω να πω, ότι είναι μάλλον το καλύτερο από τα 3 που μας "προσέφερε" ο visionary. Για το Tales, έχω να πω ότι δεν βλέπεται. Περνώντας το αρχικό σοκ, κι αφού οι ρόγες μου ξαναήρθαν στα συγκαλά τους, μετά την άκρως συγκινητική διαπίστωση πως πρωταγωνιστής/αφηγητής είναι ο King Lemonidas (Geralt Buttler) προσπάθησα αρκετά για να το δω ολόκληρο, όμως τελικά ήθελε αρκετή προσπάθεια.... Και μόνο που το βλέπεις ολόκληρο κι όχι αποσπασματικά, με το κάθε τμήμα αναμεμειγμένο στο υπόλοιπο κόμικ, όπου παρεμβάλεται και αλληλοδιαχαίεται με την ιστορία, συμπληρώνει και συμπληρώνεται, είναι κακό. Έχει χάσει -αμέσως, αμέσως- τον λόγο ύπαρξής του. Βεβαίως, την στιγμή που λείπει το squid από την ταινία, τόσο ο comic artist Shea, όσο και το TotBF έχουν χάσει τον λόγο ύπαρξής τους, αλλά ας μην ξαναμπούμε στον κύκλο των ελλείψεων της μέτριας ταινίας, γιατί δεν θα τελειώνουμε. Τίποτα το ιδιαίτερο. Κίνηση της κονόμας, once again. Ίσα ίσα να αυξηθεί η συλλογή μου απ'τα Blu Ray. Δεν βαριέσαι...

ariane, έχεις δίκιο. Εμείς εδώ στα Νότια Σκόπια, για να έρθουμε στην Αθήνα, χρειαζόμαστε χαρτούρα, διαβατήρια, να μάθουμε την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα, να αναπροσαρμόσουμε κάθε τι που ξέραμε για το φαγητό προκειμένου να μην πεθάνουμε της πείνας και τέλος πράσινη κάρτα για εργασία. alagt17, συγγνώμη που στο χαλάω, αλλά δεν είμαι και ο πλέον θρήσκος του πλανήτη. Μιας κι ανέφερες την επερχόμενη εβραϊκή σικέ γιορτή, να πω και ένα από τα αγαπημένα μου ανέκδοτα όλων των εποχών: -Πως θα είχαμε χριστούγεννα και πάσχα την ίδια μέρα; -Αν πέθαινε ο Χριστός στην γέννα. Κατά τα άλλα, χίλιες φορές όχι στην Βέροια, στο Νεοχωρόπουλο Ημαθείας, παρά στην "γεια σου μάνα Σαλλλλλλονίκη" με τα καρντάσια σου.

Μόλις γύρισα στο σπίτι από ακόμη μια βροχερή νύχτα στην δουλειά. Μια πρώτη "λίστα" που μου έρχεται στο μυαλό: The Beatles - Happiness is a Worm Gun Loreena McKennitt - Lullaby Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πάλι Βρέχει Νικόλας Άσιμος - Ουλαλούμ Μάνος Λοϊζος - Σ' ακολουθώ Παύλος Σιδηρόπουλος - Που να γυρίζεις; Νίκος Παπάζογλου - Το Όνειρο Queen - Who wants to live forever Νίκος Ξυλούρης - Πως να σωπάσω Loreena McKennitt - Dante's Prayer Iron Maiden - Remember Tomorrow (live from the B-Side of The Number of the Beast) Bob Dylan - It Ain't Me Babe Χειμερινοί Κολυμβητές - Το Πολλαπλό σου Είδωλο Bob Marley - Turn your lights down low Thin Lizzy - Sweet Marie Διονύσης Σαββόπουλος - Η θανάσιμη Μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη Βασίλης Τσιτσάνης - Ακρογιαλιές Δειλινά Κώστας Χατζής - Το ταξίδι Dave Brubeck - Take Five Jimi Hendrix - Hey Joe Σωτηρία Λεονάρδου - Το Ρεμπέτικο (Καίγομαι - Καίγομαι) The Doors - Riders on the Storm Nino Rota - The Godfather's Theme

Και όπως φαίνεται θα συνεχίσουμε να διαφωνούμε στο θέμα της "πιστής μεταφοράς" καθότι για εμένα, η απόδοση δεν ήταν καλή. Ξεκινώντας από αυτά που άλλαξαν, μέχρι αυτά που έμειναν απ' έξω, η ουσία του κόμικ δεν μεταφέρθηκε στην ταινία. Εντωμεταξύ (και δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση) σχεδόν κάθε αλλαγή ή σοβαρή παράλειψη περιφέρεται γύρω από τον Ozymandias, κατά την άποψή μου. Για παράδειγμα, πέρα από την τραγική αλλαγή του killer squeed που ήταν δημιούργημα του Dr. Manhattan σε συνεργασία με τον Ozymandias, δεν εστιάζει καθόλου στο πως ο Comedian και οι πρώτες συνελεύσεις άλλαξαν τον τρόπο σκέψης του. Τουλάχιστον συνεχίζουμε να συμφωνούμε πως το Watchmen και όλα του τα νοήματα δεν χωρούν σε μια συμβατική ταινία, με συμβατική διάρκεια κτλ κτλ. Τέλος πάντων, δεν υπάρχει λόγος να αναλύσουμε παραπάνω. Η γνώμη του καθενός είναι σεβαστή. Κι αν καμιά φορά παρεκτρεπόμαστε, είναι λόγω της αγάπης (ίσως και λατρείας) για ορισμένα πράγματα. Προσωπικές αντιπαραθέσεις δεν γίνονται με σκοπό. Διαβάζεις κάτι που δεν σου αρέσει, το σχολιάζεις, το ίδιο κάνει και ο καθένας με την σειρά του. Είναι ο τρόπος που λειτουργούν τα φόρα. Απλώς διαφέρει ο τρόπος έκφρασης του καθενός. Όσο για το Dark Knight, αν υπάρχει ανάλογο thread, το συζητούμε εκεί, για να μην είμαστε off-topic. Και για να ελαφρύνω το κλίμα:

Σε ένα από αυτά υπήρχε και η θέση μου για όσα έγραψε ο sneaker. Προφανώς και δεν μπορώ να αποστηθίσω, αλλά σε γενικές γραμμές, είχα γράψει: Sneaker, είδες που τελικά συμφωνούμε στα περισσότερα σημεία, στο κυριότερο των οποίων είναι πως η ταινία χάνει το νόημα και την ουσία του κόμικ;

Το Watchmen δεν είναι η πρώτη "κατακρεουργημένη" ταινία, της οποίας extended και director's cut έκδοση θα δούμε. Και προφανώς, δεν έγινε αντιληπτό ότι δεν στάθηκα στις ελλείψεις της ταινίας, σε σχέση με το κόμικ. Όμως σκεφτείτε αυτό: Ακόμα κι αν προστεθούν τα κομμάτια που λείπουν (όχι μόνο οι deleted scenes, αλλά και το Under the Hood και Tales of the Black Freighter) θα αλλάξει κάτι δραματικά στην ταινία; Απλώς θα γίνει μια ακόμη πιο πιστή μεταφορά και απεικόνιση, μιας εμπειρίας (γιατί δεν πρόκειται για απλή ανάγνωση) που δύσκολα μπορεί να αποδοθεί σε κάποιο άλλο μέσο, πέραν του αρχικού στο οποίο αποδόθηκε. Με άλλα λόγια, το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο οι ελλείψεις ή οι αυθαιρεσίες του Snyder (Yeah man, we're shooting in New York and it's going to be awesome, man! I'm so thrilled about 'dat and it's gonna be so fun) όσο το ότο βγαίνοντας από την αίθουσα και προσπαθώντας να απομονώσω το κόμικ από το μυαλό μου, δεν κατάφερα να οδηγηθώ σε ένα νόημα. Θεωρώ πολύ λογική την αντίδραση των γύρω μου στην αίθουσα που αναστέναζαν, χτυπιόντουσαν, αδυμονούσαν να τελειώσει. Μα, πως να καταλάβουν ποιοι και τι είναι οι Watchmen, όταν τελικώς η ταινία απευθύνεται σε όσους διάβασαν το κόμικ, γιατί αυτοί ξέρουν τις λεπτομέρειες που άφησε απ' έξω η ομάδα του Snyder; Στο κάτω κάτω, το απλό και βασικό ερώτημα είναι "Θα προτρέψει αυτή η ταινία κάποιον να διαβάσει το κόμικ;" Ακόμα και το Dark Knight που ήταν μια κακή ταινία, αρκετά χειρότερη από το Watchmen, θα στρέψει κάποιον να διαβάσει Batman. Το μόνο καλό είναι ότι το Watchmen ως κόμικ, δεν χρειάζεται ούτε συστάσεις, ούτε promo. Πουλάει από μόνο του (165.000 αντίτυπα τον περασμένο μόλις χρόνο and still counting). Και για να συνδέσω κάτι στο θέμα των ελλείψεων. Στην σκηνή του σεξ, το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξή της, αλλά η διάρκειά της, την στιγμή που αφαιρέθηκαν τόσα πολλά στοιχεία. Eh? Όσο για τον Snyder, προφανώς και δεν θα με πείσει η κριτική του κάθε ανέραστου Δανίκα. Φροντίζει από μόνος του να με επιβεβαιώνει. (ετοιμάζει prequel στους 300, το οποίο θα γίνει παράλληλα με το αντίστοιχο κόμικ που θα ετοιμάσει ο Miller. :lol: ) Τι μας έδωσε ως τώρα, άλλωστε; 3 εντελώς μέτριες ταινίες μπορώ να θυμηθώ πρόχειρα. Dawn of the Dead, 300, The Watchmen. Το συμπέρασμα είναι πως φυσικά και δεν περίμενα να αποδόσει ό,τι περιγράφεται και με τον τρόπο που περιγράφεται στο κόμικ (ή σε βιβλίο σε άλλες περιπτώσεις). Απαιτώ όμως από μια ταινία, να έχει μια λογική εξέλιξη (όπου λογική δεν σημαίνει αναμενόμενη ή ρεαλιστική, είμαι φαν του σουρεαλισμού και του φανταστικού στοιχείου) να αποδίδει κάποιο νόημα και φυσικά, στην περίπτωση που η ταινία στηρίζεται κάπου, προφανώς περιμένω τα νοήματα του ενός και του άλλου medium να ταυτίζονται. Όσο για το αν ο Moore πήρε φράγκα από την παραγωγή, δεν καταλαβαίνω πως είσαι τόσο σίγουρος. Στους τίτλους πάντως μας είπαν "based uppon the novel co-created (sic) and illustrated by Dave Gibbons". Εκτός αν έχει συμβεί κάτι ανάλογο με την ιστορία Wachowski brothers και Grant Morrison για τα Matrix και το γνωρίζεις, οπότε διαφώτισέ μας παρακαλώ. ΥΓ. Αναφέρεσαι στην στολή του Batman, όταν λες για τον Keaton? Στα Batman του Tim Burton? Δηλαδή στα μοναδικά Batman που γυρίστηκαν ποτέ! Αυτά που προβλήθηκαν το '89 και το '92, έτσι; 20 χρόνια πριν; Αχά! Μάλιστα! Κι ένα στατιστικό, που συνήθως δεν δίνω σημασία, αλλά αν μη τι άλλο, είναι ενδεικτικό μιας κατάστασης, από το http://www.boxofficemojo.com:

Το είδα κι εγώ Παρασκευή βράδυ. Η ταινία ήταν ακριβώς όπως την περίμενα. Μέτρια. Από έναν μέτριο σκηνοθέτη τον οποίο διακατέχει κακή αισθητική και μέτριες ιδέες. Ίσως για ξεκίνημα να μην σταθώ στο παραλλαγμένο τέλος . Ίσως να μην σταθώ και στις περιττά στοιχεία (η σκηνή του σεξ είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα). Ακόμη, ίσως να μην σταθώ και στις τρομερές ελλείψεις. Αλλά, θα σταθώ σε ένα και μοναδικό στοιχείο: Η ταινία, είχε το νόημα του πονήματος του Moore? Ακόμα περισσότερο, η ταινία είχε κάποιο νόημα; Προσπαθώντας να θέσω εαυτόν στην θέση κάποιου που δεν έχει διαβάσει το Watchmen (πιστέψτε με, είναι πολύ δύσκολο να το κάνω) θεωρώ πως η ταινία δεν έχει την απαιτούμενη συνοχή, την στοιχειώδη πλοκή που θα στηρίξει την ιδέα του δημιουργού (οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός). Με άλλα λόγια, για εμένα που έχω λατρέψει το comic book, η ταινία ήταν απλώς η απεικόνιση, το visualization, ενός πράγματος που ήξερα από που ξεκινούσε και που πήγαινε. Μια στείρα και δίχως δύναμη απεικόνιση. Κι αυτό και μόνο, καθιστά την ταινία περιττή ως δημιούργημα. Για ακόμη μια φορά θα συμφωνήσω με τον Alan Moore στο ότι "το Watchmen, δεν μπορεί να γίνει ταινία". Πόσο μάλλον από τον "visionary" Zack Snyder, που ακόμα και στους 300, έκανε ό,τι του κατέβασε η (άδεια προφανώς) κούτρα του. Ας του πει κάποιος ότι απόπειρα για την δημιουργία αυτής της ταινίας, είχε γίνει και από τον Terry Gilliam. Δηλαδή, όχι απλώς από έναν πραγματικό και υπαρκτό σκηνοθέτη, αλλά από εναν κορυφαίο σκηνοθέτη. Κι ο ίδιος το εγκατέλειψε, λέγοντας στον Moore "Alan, μου είναι αδύνατο να το βγάλω σε λιγότερο από 12 ώρες". Και δεν νομίζω να πιστεύει κανείς πως ο Snyder είναι καλύτερος σκηνοθέτης από τον Gilliam. Ας πάμε τώρα στην πιο αναλυτική κριτική. Η αλοίωση της ιστορίας και η αφαίρεση του "killer squid" που ο Ozymandias με τον Dr. Manhattan δημιούργησαν για να στρέψουν τον κόσμο απέναντι σε έναν κοινό εχθρό ώστε να αποφευχθεί το πυρηνικό ολοκαύτωμα, ήταν απλώς τραγική απόφαση. Και ευτυχώς, ήξερα για αυτό, πριν δω την ταινία. Έτσι, απέφυγα το εγκεφαλικό επεισόδιο, μέσα στην αίθουσα. Αλλά η αντικατάστασή του, με το framing του Dr. Manhattan από τον Ozymandias, ήταν ακόμη χειρότερη. Δηλαδή, ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου, έστησε το δυνατότερο ον της γης -πιθανότατα του γνωστού σύμπαντος- ώστε να δημιουργήσει τον κοινό εχθρό στο πρόσωπο ενός Αμερικάνου ex-superhero, νυν κυβερνητικού; Κι αυτό, αντί να ενώσει τον πλανήτη ολόκληρο απέναντι στους Αμερικάνους, θα δώσει τέλος στον ψυχρό πόλεμο ¨θυσιάζοντας 15.000.000 ζωές" λες και είναι πασατέμπος; Η επιλογή των ηθοποιών, ήταν κατά κανόνα καλή. Με τραγική εξαίρεση τον Ozymandias, οι υπόλοιποι ήταν αρκούντος καλοί, με τον Rorshach να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά γίνεται και τον Dr. Manhattan να είναι όσο κοντά θα μπορούσα να τον σκεφτώ, ειδικά η τόσο resonant φωνή του. Η απόδοση κάποιων στιγμών του έργου, ήταν πολύ κακή. Για παράδειγμα, η απόδραση από την φυλακή, η μία και μοναδική συνεδρία με τον ψυχολόγο (και καμία αναφορά στο πόσο επηρρεάστηκε από την απόπειρα ψυχανάλυσης του Walter), οι σκηνές του τέλους μεταξύ Ozymandias και Night-Owl, Rorsach. Κάποιες άλλες όμως, αποδόθηκαν εξαιρετικά. Για παράδειγμα, όλη η αλληλουχία σκηνών που αφορούσε την δημιουργία του Dr. Manhattan, καθώς επίσης και ο διάλογός του με την Laurie, στον Άρη, όπου της εξηγεί πως μεταπείστηκε ότι η ανθρώπινη ζωή από μόνη της, είναι ένα θαύμα. Από το πρώτο βεβαίως, δεν υπήρξε η αναφορά στην τρομερή θέση του Einstein, η οποία απογειώνει όλο το τεύχος και όλα τα "αν" που εμφανίζονται εκεί. Βέβαια, αυτό είναι απλώς κάτι μικρό στον κύκλο των ελλείψεων σε σχέση με το κόμικ. Δεν υπάρχει η δολοφονία του Hollis Mason, καμία αναφορά στα Under the Hood και Tales of the Black Freighter, μηδενική προσέγγιση στο ότι ο Comedian είχε καταλάβει το σχέδιο του Ozymandias, η killer ατάκα του Rorsach "Joking of course" λίγο πριν τον σκοτώσει ο Manhattan, τα μυριάδες Easter Eggs στις σελίδες του κόμικ και.. και.. και.. Η μουσική επένδυση της ταινίας, ήταν μέτρια, επίσης. Με εξαίρεση το, πολύ ταιριαστό στο σημείο όπου ακούστηκε, All Along the Watchtower, τα υπόλοιπα ήταν μετριότητες. Ειδικά το Hallelujah στην σκηνή του σεξ. Δηλαδή, οκ, του σηκώθηκε, άρα Αλληλούιαχ. Εύγε, Zack, εύγε! Για μένα όμως, το πρόβλημα της ταινίας είναι ότι δεν αποδίδει το νόημα και τα μηνύματα του κόμικ. Σε καμία περίπτωση, δεν σε οδηγεί να σκεφτείς "Quis custodiet ipsos custodes?" ("who watches the watchmen?" - "ποιος επιβλέπει τους επιβλέποντες;") Με το ζόρι 3,5/10 Μάλλον είδαμε διαφορετική ταινία. Δεν υπάρχει λόγος να επιχειρηματολογήσω πάνω στο ότι "αν είσαι λάτρης του κόμικ, απλώς θα απογοητευτείς", "που ήταν η τρομερή μουσική και δεν την άκουσα", "πότε εμβάθυνε η ταινία στους χαρακτήρες κι εγώ δεν τον πήρα χαμπάρι, ενώ είμαι σίγουρος ότι δεν κοιμήθηκα κατά την διάρκειά της, άρα την είδα ολόκληρη", "κάποια κοστούμια ήταν καλά, αλλά κοιτάζοντας τον Ozymandias, ούτε να γελάσω δεν μπορούσα από τα εύρα μου, παρόλο που ήταν εντελώς γελοίος", καθότι είναι εντελώς υποκειμενικές θέσεις. Όμως, το "από εδώ παν κι οι άλλοι", για την θέση του Moore, συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο. Ξαναδιάβασε το Chapter V "Fearful Symmetry" κι αν μετά την ανάγνωσή του, πιστεύεις ακόμη ότι αυτό το κόμικ θα μπορούσε να γίνει οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό που είναι, τότε δεν έχω άλλα επιχειρήματα. Διάβασέ το όμως, όπως παραπέμπει ο τίτλος. Συμμετρικά. Διάβασέ το μια φορά κι έπειτα δες τα πανελάκια. Το πρώτο και μετά το τελευταίο. Το δεύτερο και μετά το προτελευταίο. Και ούτω καθ' εξής. Για να μην το παίζω εξυπνάκιας, μόλις χθες μου το έδειξε ο Τάσος στην Σπηλιά των Κόμιξ. Παρόλο που είδαμε μαζί την ταινία και σχηματίσαμε την ίδια ακριβώς άποψη περί έλλειψης νοήματος και πως δεν υπήρχε κανένας λόγος ή τρόπος να γίνει ταινία το Watchmen, κάποια τέτοια στοιχεία απλώς έρχονται να ενισχύσουν την άποψή μου. Κι όσο για τον "από εδώ παν κι οι άλλοι" κύριο Alan Moore, έχω να πω ότι όταν "οι άλλοι" σκέφτονται πως θα στήσουν πανελάκια στο χαρτί, εκείνος γράφει το Fearful Symmetry και σε στέλνει να "πας από εδώ".

Καλά, το carbonite capsule είναι Star Wars geek inside joke, αλλά ναι, γεγονός είναι πως το τευχάκι βρίσκεται σε σακουλάκι, με backing board και σε κούτα, για να είμαι σίγουρος πως καμία φυσική καταστροφή (little sister, cleaning mama, γάτος, γκόμενα) δεν μπορεί να το βλάψει! Ανδρέα, νομίζω πως είναι σε ένα range από 83 ως 90, χωρίς σιγουριά γιατί όπως είπα είναι θαμμένο. Αχ, κακούργοι, θα με βάλετε να σκάβω για να βεβαιωθούμε...

Σιγά, σιγά, γιατί θα μεθύσεις. 4 ήπιες ως τώρα, 2 τις δικές σου και 2 τις δικές μου. Να σου κεράσω και γω μια, αφενός για να μην φανώ τζαμπατζής και ακατάδεκτος, αφετέρου για το όμορφο (ειρωνικό άραγε; ) σχόλιο "σπέσιας ειδικές χρεώσεις". Ίσως πάλι να φταίνε οι μπύρες που προσπαθείς να πείσεις έναν καταστηματάρχη που ήδη σου απήντησε κι έναν πελάτη, τον οποίο μάλιστα επιβεβαίωσε και ο (ομοπαθής) προαναφερθείς καταστηματάρχης. GreekComicFan, αυτονόητο είναι πως μιλούσαμε για τους retailers κι όχι για τους πελάτες. Εντάξει, είναι πολλοί αυτοί που θεωρούν τους εμπόρους στην Ελλάδα κλέφτες (μα, τελικά όλοι στο δημόσιο δουλεύουν και έχουν σίγουρο μισθό, ενώ εμείς οι υπόλοιποι που έχουμε ένα μαγαζάκι είμαστε κλέφτες; ) αλλά όχι να φτάσουμε και στο σημείο να μας χρεώνουν τα FCBD issues. Συγγνώμη για το σχόλιο πάντως, αλλά τον Γιάννη απ' το Metropolis τον έχω ικανό να το κάνει.

Indiana Jones and the Fate of Atlantis, Day of the Tentacle, Full Throttle, Lost Files of Sherlock Holmes, Grim Fandango. Όχι, όχι! Δεν μου αρέσουν καθόλου τα adventures. Όχι, όχι...

Αλήθεια; Είχα την εντύπωση πως τα αμερικανάκια δεν πλήρωναν κάτι. Συγγνώμη για την λανθασμένη πληροφορία. Δεν είναι απαραίτητο. Έχει να κάνει με τον διανομέα/προμηθευτή σου. Αν δεν υπάρχει παραγγελία για σένα, τότε πολύ απλά έρχεται μια έξτρα παραγγελία, μόνο με τα FCBD issues. Συνδέω με τα παρακάτω και θα γίνω αντιληπτός Αυτό που λες ισχύει για τα "καινούργια" μαγαζιά. Πίστεψέ με, υπάρχουν μαγαζιά που δουλεύουν με την Diamond USA. Άρα, σε δύστροπα και δύσβατα ελληνικά, επιπροσθέτως και με με το α) που έγραψες, είναι πολύ πιθανό τα FCBD issues να έρθουν ξεχωριστά, σε δική τους παραγγελία. Καλά τα λες, αλλά ξαναυπολόγισέ τα τώρα με μεταφορά από Αμερική. Και μην μου συχγίζεσαι, γιατί κάνεις λαθάκια. Εγώ σαν πελάτης που γνωρίζει κάτι τις μιλάω, όχι σαν δικηγόρος κανενός. Εκτός αν εσύ είσαι δικηγόρος ή καταστηματάρχης, οπότε έχεις κάθε δικαίωμα να συγχίζεσαι. Και πάλι, δεν είναι μόνο τα εκτελονιστικά. Επίσης, τα τεύχη δεν ταχυδρομούνται. Μεταφέρονται. Τα έξοδα μιας μεταφορικής εταιρίας, δεν είναι έξοδα ταχυδρομίου. Χαλάλι σου η μπύρα, δεν πίνω αλκοόλ.

Είμαι περήφανος κάτοχος Thor (Journey into Mystery) από τα χέρια του θρυλικού Jack Kirby. Δυστυχώς, λεπτομέρειες δεν μπορώ να δώσω. Βρίσκεται σε carbonite capsule για να παραμείνει αναλλοίωτο! Σίγουρα δεν είναι το συλλεκτικότερο, αλλά είνα αρκετά παλιό. Και first print παρακαλώ! Και μιας και είπα first print, να πω ότι έχω τα Lobo: The Last Czarnian σε first printings, τα οποία ναι μεν δεν είναι αρχαιότητες, αλλά σίγουρα πλέον δεν τα βρίσκει κανείς τόσο εύκολα.

Καλώς όρισες. Δεν έχω πολλά να πω, παρά μόνο να ρωτήσω θέλω. Διαβάζεις Star Wars και παίζεις (ή μήπως έπαιζες; ) pen and paper RPG's, σωστά; Το Star Wars Role Playing Game: SAGA Edition το έχεις υπόψην σου; Έχω αγοράσει όλα τα βιβλία, είχα 3 parties (όχι τόσο πετυχημένα και τα 3 ομολογώ, ευτυχώς το ένα κρατάει ακόμα) ως GM και ψάχνω απεγνωσμένα είτε παίχτες με ενδιαφέρον και γνώση του Lore, ή (ακόμα πιο απεγνωσμένα) GM πρόθυμο να τρέξει campaign, μιας και θέλω τόσο πολύ να συμμετέχω ως παίχτης... Στην προφανή ερώτηση "γιατί δεν γίνεται GM κάποιος από τους παίχτες σου;" η (επίσης προφανής) απάντηση είναι πως αφενός οι παίχτες μου δεν είναι έμπειροι, ενώ και οι 2 που έχουν χρόνια στο role playing, δεν κατέχουν τόοοοοσο καλά το lore και τον κόσμο...

Και μιας και αναφερθήκατε στα παραπάνω, να μην ξεχνάμε το εκπληκτικό Voodoo Child των Martin I. Green και Bill Sienkewicz που είναι φυσικά η βιογραφία του αξεπέραστου Jimi Hendrix. Μια πάρα πολύ όμορφη έκδοση, στην οποία περιλαμβάνεται ένα audio cd, από προσωπικές ηχογραφήσεις του Hendrix. Το artwork του Sienkiewicz είναι τόσο ταιριαστό με τις εικόνες, το σενάριο τόσο αληθινό (δεν χρυσώνει το χάπι σε καμία περίπτωση) και παρόλο που δεν είναι απαραίτητα εύπεπτο και ελαφρύ, σου δημιουργεί την επιθυμία να το καταβροχθίσεις μονομιάς. Η τιμή εξωφύλλου είναι 35.00 $ από την Penguin Studio.