gkosk

To 1958, οι Ανεμοδουράς-Γεωργιάδης, κυκολφορούν ακόμη έναν Έλληνα Ταρζάν! Πρόκειται για τον Μικρό Ταρζάν, σε κλασσικά μικρό σχήμα(στυλάκι Μικρού Ήρωα), 36 σελίδες, 2 δραχμές κόστος και εικονογράφηση Βύρωνα Απτόσογλου. Συγγραφέας στα τεύχη 1-24 ήταν ο Νίκος Ρούτσος και από το 25 μέχρι το 40, που ήταν και το τελευταίο τεύχος, ο Πότης Στρατίκης!!! Τα σκίτσα και εδώ, ήταν άφθονα, πολλές φορές 2 και 3 σε κάθε σελίδα! Στο οπισθόφυλλο, υπήρχε έγχρωμο κόμικς σε συνέχειες! Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Σκρουτζ μακ Ντακ, Valtasar, KILLMATH & archon.

Το 1963, οι Γενικές Εκδοτικές Επιχειρήσεις του κ. Ανεμοδουρά, κυκλοφορούν το περιοδικό Ζούγκλα Ταρζάν. Έχει μόλις 20 σελίδες, κοστίζει 2 δραχμές, αλλά έχει και μια καινοτομία! Το σχήμα του είναι μεγαλύτερο από αυτά των μέχρι τότε εκδόσεων και επιπλέον, όταν ανοίγεις το περιοδικό, διαπιστώνεις ότι το εξώφυλλο, συνεχίζεται στο οπισθόφυλλο!!! Τώρα αποκαλείται Wrap Cover, τότε....ήταν απλά καινοτομία! Το αποτέλεσμα βέβαια, είναι εξαιρετικό! Όπως άλλωστε και τα πολλά σκίτσα που βρίσκονται σε κάθε σελίδα και ανήκουν στον Βύρωνα Απτόσογλου! Συγγραφέας των πολύ καλών ιστοριών, ήταν ο Νίκος Ρούτσος. Βγήκαν συνολικά, 24 τεύχη. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους comicsking, Han Solo & trelele.

Όπως τα λές, έτσι ακριβώς είναι Δημήτρη! Το εξώφυλλο του cd είναι από Γκαούρ Ταρζάν, αλλά το στυλ της γραμματοσειράς, είναι από το περιοδικό Περιπέτειες στη Ζούγκλα Ταρζάν, του Περαντζάκη! Τώρα, όσον αφορά στο περιεχόμενο του cd, τα λόγια είναι περιτά, που έλεγε και η Μαρινέλλα(!), από την στιγμή που μέσα του βρίσκονται ροκ αριστουργήματα, όπως τα Ηλεκτρικός Σωκράτης, των Socrates και Μαύρη Θάλασσα του Σαββόπουλου, μεταξύ άλλων! Μάλιστα, είναι ζωντανά ηχογραφημένα, στο Κύταρο, πασίγνωστο στέκι στους νέους της εποχής... :beer:

Ενδιαφέρον ακούγεται! Χμμμμμ….. Έχουμε και λέμε…. Γκαούρ Ταρζάν, Πρώτη έκδοση, δεύτερο τεύχος, Νίκος Ρούτσος συγγραφέας, 23 Οκτωβρίου 1951. Ταν ο Υπερκόσμιος, Πρώτη έκδοση, δεύτερο τεύχος, Ανεμοδουράς – Απτόσογλου, 1957. Οι Άσσοι των Γηπέδων, πρώτο τεύχος, Στρατίκης – Απτόσογλου, 1959. Εύα, πρώτο τεύχος, Ανεμοδουράς – Απτόσογλου, 1955. Αυτά για την ώρα….Θα επιστρέψω με παλιότερα…

Ξέφυγαν για λίγο από την στείρα αντίληψη "αναγνώστης - ζώον - του δίνουμε ότι γουστάρουμε να φάει", και κυκλοφόρησαν μια σειρά, που αν μη τι άλλο, και θα διδάξει κάποιους νεότερους και θα θυμίσει στους πιο παλιούς, ότι κάποτε τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και φυσικά στα κόμικς...

Άψογο! Σε μια εποχή που δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, οι τύποι στο Βήμα κάνουν αυτή την κίνηση! Μακάρι να βλέπαμε τέτοιες ενέργειες πιο συχνά...

Μπράβο Πάνο, για την "ανακάλυψη"! Το κείμενο, ...ασχολίαστο....

Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω ότι το βιβλίο που αφορά στην έκδοση του Μικρού Καουμπόυ, μπήκε στο τυπογραφείο σήμερα και αναμένεται στα βιβλιοπωλεία σε 3 εβδομάδες! Ακόμη, θα ήθελα να σας κάνω γνωστό, ότι μαζί με την Ελένη Τρίγκατζη( βραβείο "9" το 2006), ξεκινήσαμε την προσπάθεια της εικονογράφησης του σεναρίου μου με τίτλο "Ναβάχο", για το οποίο υπάρχει ήδη εκδηλωμένο ενδιαφέρον από γνωστή εκδοτική εταιρεία! Τέλος, έπειτα από συνεννόηση με τον κ. Γιάννη Σολδάτο, ιδιοκτήτη του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως", αποφασίστηκε από κοινού η επόμενη εκδοτική μου απόπειρα να είναι η ιστορία της Ελληνικής έκδοσης του Ταρζάν, από τον κ. Δραγούνη! Το τρίτο κατά σειρά αυτό βιβλίο, θα είναι στα βιβλιοπωλεία προγραμματισμένα, λίγο πρίν τα φετεινά Χριστούγεννα! Δυστυχώς για τους φίλους των εκδόσεων "Ατλαντίς", θα πρέπει να περιμένουν λιγάκι ακόμη! Σας ευχαριστώ όλους!

Γειά σου Κατερίνα! Άντε να μεγαλώνει η παρέα!

Στον κύβο αριστερά είναι ο Μητρόπουλος. Δεξιά ο Καλατζής, τότε που άλλαξε στρατόπεδο και βρέθηκε στον Πειραιά! Στην κορυφή, είναι ένας κεντρικός αμυντικός, που μαζί με τον Τσαλουχίδη(κάτω φωτογραφία), έπαιζαν τότε στην άμυνα. Σε -ιδης τελείωνε το επώνυμο του, αλλά η μνήμη μου με προδίδει για περισσότερα στοιχεία!

Το χρώμα που επέλεξες, είναι ακριβώς ίδιο με αυτό το κασκόλ που κρέμεται κάτω απ` την τηλεόραση, μπροστά μου!!! :beer: :beer: κι ακόμα περισσότερες, το βράδυ απόψε!!! :beer: :beer:

Με αφορμή την επικείμενη σημερινή αναμέτρηση, μεταξύ των δυο αιωνίων αντιπάλων του Ελληνικού ποδοσφαίρου, σκέφτηκα να θυμίσω εικόνες του παρελθόντος, με μια σειρά από οπισθόφυλλα των Ελληνικών κόμικς... Πρωταγωνιστές άλλων εποχών, που κάποιοι από αυτούς, θα σας θυμίσουν αρκετά....Ιδού το αποτέλεσμα, λοιπόν! Μπορείτε να εμπλουτίσετε αυτή την αναδρομή και να προσθέσετε σχόλια και προγνωστικά!!! :rainbow: Υ.Γ. Υπάρχουν δυο αναμετρήσεις απόψε και οι δυο στην έδρα του Ολυμπιακού! Ποδόσφαιρο και μπάσκετ!

Mπράβο βρε Κώστα! Το άξιζες και με το παραπάνω φίλε!

Είχες δίκιο αιώνιε πατέρα.... Είχαν δίκιο τα φίκια που μάζευαν άδειες πατημασιές στην άμμο... Είχαν δίκιο της θλίψης τα σημάδια.... Βρε ξέρεις που είναι το άδικο; Εκεί που ξαπλώνεις τα ερωτηματικά....

Μωρέ και SAS είχανε και κουλτούρα καφενείου, και ματαιοδοξία της στιγμής, και αναπόληση-πώληση του χτές, και κάτι γκαζάκια κρύβανε, και ήταν όλα αυτά και τίποτα, και ήταν όλοι εμείς και κανένας....φίλε Μandrake....

Βρε παιδιά, έπεσε από το ράφι και λυποθύμησε στην αγκαλιά μου, στην σημερινή ανασκόπηση-ταξινόμιση της βιβλιοθήκης. Είναι σίγουρα ένθετο από έκδοση του Παραπέντε. Αλλά από ποιό τεύχος και πότε; Θέλει παρουσίαση; Θέλει αλήθεια; Το ρωτήσατε; Το ένθετο; Το Παραπάντε; Τον Μπαζίνα; Τον Kurtzman; Help! Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα.

Αντίπαλο δέος των εκδόσεων Λυχνάρι; Δεν νομίζω! Η κάθε μια εκδοτική εταιρεία είχε τους δικούς της άσσους στο μανίκι και λόγο ύπαρξης. Πάνω από όλα είχαν κοινά στοιχεία. Μας έμαθαν, αν αυτός ήταν ο σκοπός τους, να εκτιμήσουμε τα Βιβλία Τσέπης. Κέρδισαν από αυτή την ιστορία δόξα και φήμη, μα πάνω από όλα …υλικά αγαθά! Ήτοι χρήματα! Έμειναν στην ιστορία όμως και για αρκετά ακόμη κατορθώματα. Αν ήταν εφικτές οι μετεγγραφές εκείνη την περίοδο, σίγουρα το Λυχνάρι θα έβλεπε με καλό μάτι την περίπτωση του Τζαίημς Τσαίηζ, ενώ σίγουρα κάτι ανάλογο θα ίσχυε και στην περίπτωση του Βίπερ, με την Αγκάθα Κρίστι! Οι σημαιοφόροι των δυο αντίπαλων στρατοπέδων, δεν κρατούσαν Ελληνική σημαία! Θυμίζει κάτι από την Ελλάδα του σήμερα, αλλά μέχρι εδώ! Μην κατηγορηθώ και για εθνικιστής… Για το Λυχνάρι, τα είπαμε. Καιρός να μιλήσουμε και για τον Πάπυρο, για τους φίλους …Βίπερ! Πλήρες , πιστά αντίγραφα των πρωτότυπων εκδόσεων και το πιο σημαντικό, χωρίς συντομεύσεις, τα βιβλία αυτά της κυρίας Κουφού(ευτυχώς κανείς από τους Στρατηγούς, δεν της χτύπησε ποτέ την πόρτα!), έκαναν την δική τους επανάσταση στον Ελληνικό εκδοτικό χώρο. Μεγάλο όπλο στάθηκε η επιλογή των συγγραφέων, αλλά και η εξαιρετική απόδοση στη γλώσσα μας, από την μεγάλη ηθοποιό Τασσώ Καββαδία! Σε αντίθεση με το Λυχνάρι, εδώ είχαμε μια μεγάλη γκάμα θεμάτων. Τα βιβλία της Βίπερ είχαν θέση σε κάθε βιβλιοθήκη, ή αν προτιμάτε, προσφέρονταν για κάθε κατηγορία …βιβλιοφάγου! Κατ ` αρχάς, ήταν προσιτά, λόγω της τιμής των μόλις 14 δραχμών, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν να ακριβαίνουν τα …ξύλα! Κάθε Πέμπτη, κυκλοφορούσε το μπέστ σέλλερ της εβδομάδας, ή το βιβλίο που ενέπνευσε την κινηματογραφική επιτυχία, ή απλά κάποιο σημαντικό κομμάτι της Παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η Παρασκευή ήταν αλλιώτικη. Πάντα ήταν. Το είχαν τραγουδήσει και οι Cure! Friday i`m in love…! Την Παρασκευή το Βίπερ κυκλοφορούσε τα ιστορικά βιβλία του, με Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Το Σάββατο, έρχονταν το κυρίως πιάτο, ή καλύτερα το δυνατό σημείο της έκδοσης. Η στιγμή που χιλιάδες Έλληνες περίμεναν! Τα αστυνομικά και κατασκοπικά αποκυήματα της φαντασίας ξένων αυθεντιών του είδους, ήταν και εδώ! Στα δικά μας χώματα! Και να που η φαντασία συναντούσε τη δολοπλοκή και την κατασκοπική κλειστοφοβία! Κι`ολα αυτά χωρίς εικόνα, ε; Δεν τελείωνε εδώ όμως, το μενού. Είχαμε και την τελευταία εβδομάδα κάθε μήνα, να καταφθάνει αποκλειστικά με Έλληνες λογοτέχνες ανά χείρας! Δεν γνωρίζω αυτή η μυθική, χωρίς ίχνος υπερβολής έκδοση, σε ποιόν ακριβώς αριθμό σταμάτησε! Την ακολούθησα φανατικά, μέχρι το τεύχος 1926! Μετά, δεν ήρθαν οι μέλισσες, αλλά τα …BELL! Η αφετηρία ήταν το 1971. Ο τερματισμός, θεωρώ ότι δεν ξεμάκρυνε πιο πολύ από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Δεν θα αναφέρω ονόματα συγγραφέων, ούτε κουραστικούς αριθμούς. Προτιμάω η εικόνα να αναλάβει αυτό το δύσκολο έργο! Το μόνο που θα προσθέσω, είναι οι πολύ σπάνιες πλέον εκδόσεις των βιβλίων της εταιρείας, που κόπηκαν στα δυο, τα τρία, ή και τα τέσσερα κομμάτια! Είναι τα βιβλία που δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες. Μάλιστα, είχαμε και την περίπτωση δυο βιβλίων σε ένα! Ένα …σαμπουάν πρωτοποριακό, το δίχως άλλο! Εν κατακλείδι, δεν ξέρω για εσάς τι σήμαιναν τα Βίπερ, πάντως για μένα και πολύ ακόμη κόσμο, λειτούργησαν σαν την μετά κόμικς εποχή! Άσε που όταν θέλαμε να μιλήσουμε για βιβλία τσέπης, λέγαμε…Βίπερ διαβάζεις;;;; Κάτι σαν τη φάση με τον Τερζόπουλο και το Μίκυ Μάους… :beer: :beer:

Εξαιρετικό περιοδικό! Να δείτε τα σήματα των Ευρωπαικών συλλόγων, που δημοσίευε εκείνη την περίοδο το περιοδικό. Μπορούσια(η ομάδα ενός από τα κορυφαία δεξιά μπάκ όλων των εποχών, του Μάνφρεντ Κάλτζ, αλλά και μετέπειτα του διεθνούς μεσοεπιθετικού Ούβε Ράν!!!) και Κόβεντρυ. Δυο ομάδες με μεγάλη ιστορία στους τότε Ευρωπαικούς θεσμούς, που στίς μέρες μας μάλλον έχασαν αρκετή από την αίγλη τους! :beer:

Το 1953, οι εκδόσεις "Φοίβος" κυκλοφορούν 12 βιβλία τσέπης, με αυτοτελείς ιστορίες. Πίσω από αυτή την έκδοση, βρίσκονταν ο Απόστολος Μαγγανάρης, ο άνθρωπος που μας έδωσε τα θρυλικά πιά, "Μάσκα" και "Μασκούλα"! Τα 12 αυτά βιβλία, μικρού σχήματος, είχαν ιστορίες διάσημων συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας, οι ήρωες των οποίων είχαν γίνει ήδη γνωστοί στο Ελληνικό κοινό, μέσα από τα δυο περιοδικά που προανέφερα. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, έχω μόνο ένα από αυτά...Τα βιβλία της σειράς, ήταν τα παρακάτω: 1. Ο Άγιος στη Νέα Υόρκη( ΛΕΣΛΥ ΤΣΑΡΤΡΙΣ) 2. Η Πράσινη Φλόγα( ΜΑΝΙΝΓΚ ΚΟΛΣ) 3. Έλληνες κουρσάροι στον Ειρηνικό( Ν ΜΑΡΑΚΗ) 4. Το σημάδι του Ζορρό( ΤΖΟΝΣΤΟΝ ΜΑΚ ΚΟΛΕΥ) 5. Η Πόρτα με τις 7 Κλειδαριές( ΕΝΤΓΚΑΡ ΟΥΑΛΑΣ) 6. Σκάρφεις(ο Σημαδεμένος)( ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΧΩΚΣ!) 7. Μάρκο Πόλο( ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΚΗ) 8. Δώκτορ Τζέκυλ( ΡΟΜΠΕΡΤ ΛΟΥΙΣ ΣΤΗΒΕΝΣΟΝ) 9. Το Σπαθί του Ζορρό( ΤΣΟΝΣΤΟΝ ΜΑΚ ΚΟΛΕΥ) 10. Λωποδύτης Φάντασμα( ΧΕΡΜΑΝ ΛΑΝΤΟΝ) 11. Ο Ντετέκτιβ Χ κλέβει την Ατομική Βόμβα( ΜΠΡΑΝΤ ΧΑΟΥΖ) 12. Φρουλάιν Γκόστ( ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΚΗ) Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους tik & nquees.

Και να που βγήκε μια λιακάδα - βάλσαμο... Οκτώ μέρες την περίμενα... ϊσως πολύ παραπάνω, ίσως πολύ περισσότερο... Σε αυτό το διάστημα, έκανα ένα round up, μια απαραίτητη ανασυγκρότηση.... Ένα restart τέλος πάντων... Στην αρχή ο υπολογιστής δεν είχε υπολογίσει καλά με ποιόν είχε να κάνει, κι έτσι έκανε κάποια...νερά... Μετά όμως, πήρε μπροστά! Δεν ξέρω αν γύρισα σοφότερος... Σίγουρα όμως, γύρισα! Δεν τους έκανα το χατήρι Γιώργαρε! Δεν άξιζε! Ολική επαναφορά, στον κόσμο του Greek Comics, από αυτή την στιγμή και μέχρι να πάψει να υπάρχει!!! Είσαστε υπέροχοι! Με συγκινήσατε πολύ, αλλά πάνω από όλα μου είπατε όλοι μαζί..."ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ"!!! Και το έκανα....!!! Καλώς σας βρήκα ξανά!!!

Σε ευχαριστώ Μάνο.... Για όλα, μα πάνω από όλα για την εκείνη τη βόλτα μες`το κρύο....

Α ρε Αριάδνη.......... Κοίτα, μια χάρη μωρέ.... Πάρε τα στιχάκια και κάνε τα τραγούδι...... Αυτό μόνο και μόνο εσύ..... Μια Κυριακής, στις άλλης γης τα σωθικά, Φωνές φωτιές, θαμμένα χίλια μυστικά, Κομμάτια τρία, στον ήλιο μια σχεδία, Καρδιά στα τρία, παντοτινή στη στάχτη επιθυμία, Αγκάλιασα μια θάλασσα, πάτησα στη στεριά, Μια αυγή κραυγή, στην πλάτη μαχαιριά, Συντρίμμια, αγρίμια, στις ζάλης τα θολά νερά, Στην άμμο όλα περπάτησαν, μια χούφτα ίχνη λαβωμένα, Αυτά που πίστεψες και ήθελες για μένα, Μακριά κι αέρινο, χάδι αμέριμνο, φόβοι δίχως θαυμαστικά, Ένα ναυάγιο χωρίς κουράγιο, στον ύπνο ξεγραμμένο, στη γη καλά θαμμένο, Στα φύλλα μένει κι υπομένει, μιας οπτασίας τη σκιά και περιμένει, Πόσες φορές στις μέρες άφησες τα λόγια να πετάξουν, Χίλιες τους έδωσες στιγμές, δάκρυα γεμάτα να αρπάξουν, Γιατί δεν έχει τούτη η μουσική, Ήχους δε βγάζει, και σε τρομάζει, Μη φοβηθείς τι θα απογίνω, Κράτα καλά, στην αγκαλιά τη λάμψη, Μη φοβηθείς σε ποια θάλασσα θα σβήνω, Συγχώρα με, που κράτησα μόνο για λίγο…… Ήμουν κι εγώ ένα ναυάγιο μιας Κυριακής….

Περάσαμε μαζί πολλά…. Ήσασταν η καλύτερη παρέα που γνώρισα ποτέ…. Με μάθατε να αξιολογώ τις στιγμές και να αντέχω στην πίεση…. Όμως, κάποιες φορές, αυτή η ριμάδα η πίεση, σε ….καταλαβαίνετε τώρα. Να μην πέσω και θύμα λογοκρισίας…. Σε αυτούς τους σχεδόν 20 μήνες, μιλήσαμε, αγχωθήκαμε, ανταλλάξαμε κόμικς, ανταλλάξαμε απόψεις, νιώσαμε πολλά…. Υπήρξαν στιγμές έντασης, παρεξηγήσεις, αυθορμητισμός…. Κρατήστε τα όλα, όπως θα κάνω και εγώ… Θα μου λείψετε βρε μπαγάσες, με τα smiles σας και την αισιοδοξία που πετάτε σα σερπαντίνα τριγύρω… Η τρέλα, η …άποψη, ο τρόπος που σταματάτε το χρόνο, ο λόγος για να μείνει το ποτήρι γεμάτο, όλα αυτά και ακόμη τόσα…. Δικά σας και δικά μου…. Δεν έχω λόγια… Είναι η μόνη στιγμή, που δεν σκεφτόμουν ότι μπορεί να έρθει ποτέ… Η μέρα, το απόγευμα, το σούρουπο, που θα σας αποχωριστώ…. Θα λείψω για ένα μεγάλο διάστημα και δεν είναι κάτι που το θέλω… Είναι ανάγκη να συμβεί όμως… Το δεύτερο και τελευταίο μου βιβλίο, ελπίζω να σας βρει μέσα στα χρώματα της άνοιξης, χαρούμενους και δυνατούς, όπως θα ήθελα να ξέρω ότι είστε… όπως πιστεύω ότι είστε… Δεν είμαι καλός στους αποχαιρετισμούς… Ποτέ δεν ήμουν… Σας αφήνω μονιασμένους και αποφασισμένους… Σίγουρους και συνειδητοποιημένους… Σοβαρούς και αστείους… Πάντα με άποψη και διάθεση να αλλάξετε τον κόσμο…. Και μπορείτε μωρέ!.... Μάθετε τους να διαβάζουν κόμικς!.... Καλή τύχη και καλή αντάμωση μάγκες!!! Γιώργηδες, Νίκο, Μάνο, και όλοι οι υπόλοιποι, ρε παιδιά, ήταν δύσκολο και πάνω από όλα έχασα τα κουράγια….... Θα μείνω για κάποιες ώρες ακόμη, απαντώντας στις όποιες ερωτήσεις σας… Είτε μέσα από το forum, είτε μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, για όσους γνωρίζουν το τηλέφωνο μου….

Πολλά χρόνια πριν την εποχή του ISBN, είχαμε τον δικό μας τρόπο να χανόμαστε στους λαβύρινθους των αστυνομικών γρίφων. Ο Τάσος Λαζαρίδης είχε την αποκλειστική ευθύνη για όλα αυτά. Πως κατάφερε κάτι τέτοιο; Δεν ήταν δα και τόσο δύσκολο. Απλά ρίσκαρε και του βγήκε! Κάθε πρωτοποριακή κίνηση, σε κάθε έκφανση της ζωής μας, χρειάζεται αυτό το …μπαχαρικό! Το ρίσκο! Τα υπόλοιπα, όπως κάθε φορά που μαγειρεύουμε, τα αφήνουμε για αυτούς που θα τα γευτούν! Τον Ιούλιο του 1962, οι εκδόσεις «Λυχνάρι» κυκλοφορούν το πρώτο βιβλίο της σειράς «Βιβλιοθήκη Αστυνομικής Φιλολογίας». Μέχρι τότε, γνωρίζαμε την Ελληνική Φιλολογία, την Αγγλική Φιλολογία, την Γαλλική και …μέχρι εκεί. Τι ήταν αυτή η περίεργη μορφή «Φιλολογίας»; Βιβλία που πλέον θεωρούνται cult, με χαρακτηριστικά εξώφυλλα που παρέπεμπαν σε κινηματογραφικές κυρίως ταινίες, το πλέον αναγνωρίσιμο μακρόστενο σχήμα, το κίτρινο χρώμα στο εξώφυλλο και φυσικά το …λυχνάρι, σήμα – κατατεθέν του εκδοτικού οίκου. Αλλά και αυτές τις χαρακτηριστικές εικόνες να μην είχαν, μπορούσαν με πολύ απλό τρόπο να προϊδεάσουν τον αναγνώστη, με μόνο μια ματιά στο εξώφυλλο και έναν τίτλο που ταίριαζε απόλυτα(!), για το τι θα επακολουθήσει στις σελίδες! Μαγικό; Ε, Σαν το λυχνάρι του λογότυπου! Το έτριβες και ξαφνικά ξεπρόβαλαν απίστευτης τελειότητας αστυνομικά μυστήρια!!! Μπα, δε νομίζω! Ήταν πιο γήινο το εγχείρημα, πιστεύω. .. Μέσα από τα βιβλία της σειράς, οι Έλληνες αναγνώστες γνώρισαν σπουδαίους συγγραφείς, όπως η Αγκάθα Κρίστι, ο Τζαίημς Τσέηζ, Ίαν Φλέμινγκ(αυτός που έβαλε στο ένα χέρι το πιστόλι και στο άλλο το …martini, στον πράκτορα 007!), Λέσλυ Τσάρτερς( ο εμπνευστής του ντετέκτιβ με το φωτοστέφανο!), Έλλερυ Κουήν, Πήτερ Τσένευ, Ζώρζ Σιμενόν, Έρλ Στάνλευ Γκάρνερ, Ρέημοντ Τσάντλερ και Ντάσιελ Χάμετ(αμφότεροι εκ των κορυφαίων συγγραφέων και σεναριογράφων, αστυνομικών ιστοριών παγκοσμίως, τους ρόλους των ηρώων των οποίων, ενσάρκωναν στη μεγάλη οθόνη κυρίως οι Χάμφρευ Μπόγκαρτ και Ρόμπερτ Μίτσαμ!) και πολλούς ακόμη. Γνώρισαν πάνω από 6 εκδόσεις και θεωρήθηκαν από τα καλύτερα βιβλία τσέπης που κυκλοφόρησαν ποτέ στη χώρα μας. Πολύ καλές μεταφράσεις, προσιτή τιμή και πλέον δυσεύρετα, τουλάχιστον στις δυο πρώτες τους εκδόσεις. Έχασα το μέτρημα, εκεί γύρω στον αριθμό 206! Όποιος γνωρίζει τον ακριβή αριθμό της σειράς, καλό θα ήταν να τον γνωρίσει και σε εμάς! Όσο για την διακύμανση των τιμών, ήταν 20, 25, 40, 50, 70, 200 και 250, πάντα σε δραχμές. Πληρωτέα επί τι εμφανίσει! Ξεκίνησαν το 1962 και σταμάτησαν το 1985. Έκτοτε, το απόθεμα της εκδοτικής διατίθεται κατά καιρούς(κυρίως καλοκαιρινούς!), στα διάφορα σημεία πώλησης. Αυτό εδώ το post, ελπίζει να σας δώσει το κίνητρο να αποκτήσετε κάποια από αυτά τα Αστυνομικής Μαγείας Φιλολογικά πονήματα, έστω και σε κάποια επανέκδοση τους. Μην νομίζετε ότι ξέχασα τα ΒΙΠΕΡ!!! Έρχονται τάχιστα και αυτά!!! Παρεπιπτόντως, αν κανείς βρήκε ενδιαφέροντα τα όσα διάβασε πιο πάνω, προτίθεμαι να ανεβάσω όλα τα εξώφυλλα που έχω στη κατοχή μου!!! 206 συνολικά! Με τη σχετική άδεια φυσικά... :beer: :beer:

Καθώς το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Χάρτινοι Ήρωες» μπαίνει εντός του μήνα στη διαδικασία του δημιουργικού (ακολουθούν οι τυχόν διορθώσεις και σειρά παίρνει το τυπογραφείο), είμαι σε θέση να σας δώσω κάποια στοιχεία. Σαν εκδοτικός οίκος παραμένει ο «Αιγόκερως» του κ. Σολδάτου, ενώ η ημερομηνία κυκλοφορίας δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμη. Υπολογίστε για την τεχνική επεξεργασία περίπου ενάμιση μήνα(έχει πολύ μεγάλο όγκο φωτογραφιών!) και για την διαδικασία του τυπογραφείου άλλες είκοσι ημέρες. Αν σε αυτά προσθέσετε τις δυο εβδομάδες που χρειάζονται για την διανομή στα σημεία πώλησης, έχετε σαν τελική ημερομηνία τις αρχές του Απριλίου! Η αρχική ιδέα ήταν να περιέχει και ένα cd – δώρο για τους αναγνώστες, κάτι που ακόμη είναι προς συζήτηση. Όσον αφορά στα εικονογραφημένα, βρισκόμαστε στο …ψάξιμο, για το αν μπορούμε να δημοσιεύσουμε μέρος αυτών, αφού έχει να κάνει με τα πνευματικά δικαιώματα και οι εκδοτικοί οίκοι του εξωτερικού, από όπου αντλήθηκαν αυτά, είναι πολλοί!!! Ο τίτλος του, όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, είναι «Μικρός Καουμπόι – Έτσι κατακτήσαμε τη Δύση». Οι δε σελίδες του βιβλίου, θα είναι γύρω στις 350! Υπάρχει σκέψη για παρουσίαση του σε συγκεκριμένο, οικείο χώρο, κάτι που θα συζητηθεί με έναν εκ των μελών του forum, στα τέλη Φεβρουαρίου, οπότε και θα συναντηθούμε μαζί στα γραφεία του εκδότη. Σε αυτή την περίπτωση, θα βγει δελτίο τύπου, το οποίο θα διανεμηθεί στα ΜΜΕ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα μέλη της κοινότητας, για τα στοιχεία και την έρευνα τους, τμήματα της οποίας συντέλεσαν στην εν λόγω έκδοση, αλλά και γενικότερα έδωσαν το ερέθισμα προκειμένου αυτή να υλοποιηθεί! Να είστε καλά βρέ παιδιά! Ελπίζω να σας βρεί ικανοποιημένους το αποτέλεσμα και να είναι αντάξιο των προσδοκιών σας. Όσο για το επόμενο κομμάτι της ιστορίας των Ελληνικών κόμικς, αυτό βρίσκεται στο πρώτο στάδιο, αυτό της έρευνας και έχει να κάνει με κάτι εξίσου αγαπημένο. Είναι η ιστορία του εκδοτικού οίκου «Ατλαντίς», των αδελφών Πεχλιβανίδη!