Αν και δυσκολο προτιμώ τον ιζνογκούντ. Ο Τεν Τεν αν και μου άρεσε είχε κάτι το επαναληπτικό όσον αφορά την πλοκή κάθε ιστορίας και το χιούμορ ήταν αρκετά οπτικό ( δηλαδή βασιζόταν κυρίως σε γκάφες, σκουντουφλήματα, ατυχήματα κλπ). Βέβαια, αποτελεί μια μεγάλη μου αγάπη αλλά ο καταπληκτικός αφηγηματικός ρυθμός του Ιζνογκούντ νικάει