Bigby

Μια σφαίρα στην καρδιά της λογικής Πολλοί πιστεύουν ότι μετά το θάνατο παρουσιαζόμαστε στον Άγιο Πέτρο/Αλλαχ, και αυτός μας στέλνει είτε παράδεισο, ή κόλαση. Αλλοι πιστεύουν ότι μετενσαρκωνόμαστε. Άλλοι ότι γινόμαστε απλά στάχτη. Κι υπάρχουν τύποι σαν τον Χιρόγια Όκου, οι οποίοι προτείνουν ένα διαφορετικό ενδεχόμενο. Ότι όταν πεθάνουμε, δηλαδή, βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι, μαζί με διάφορα άκυρα ατομάκια που πεθάνανε την ίδια πάνω-κάτω ώρα με εμάς, σε ένα άκυρο διαμέρισμα στο Τόκυο, όπου μια μεγάλη μαύρη σφαίρα μας δίνει στολές, όπλα, και μας διατάζει να... σκοτώσουμε εξωγήινους. Η τουλάχιστον κάπως έτσι πάει το σενάριο του στο οποίο τα παραπάνω συμβαίνουν στον Κέη Κουρόνο, ένα μαθητή λυκείου τον οποίο έχει χτυπήσει άσχημα η εφηβεία στο κεφάλι. Κι αν ακούγεται σε εμάς σοκαριστικό, φανταστείτε πως φαίνεται στον Κέη όταν τα άκυρα ατομάκια με τα οποία βρίσκεται στο δωμάτιο περιλαμβάνουν ένα παλιό φίλο που θέλει να αποφύγει, μέλη της γιακούζα, ένα τρελλό γκομενάκι... κι ένα σκυλί. Και προσπαθείτε να μπείτε σε ένα περιβάλλον όπου είτε μένεις να πολεμήσεις θες-δε-θες μέχρι θανάτου, ή πεθαίνεις ενώ προσπαθείς να την κάνεις... Κι όλα αυτά τα κουλά... είναι μόνο η αρχή. Εννοείται βέβαια ότι για να μπήκα στον κόπο να το παρουσιάσω, πιστεύω ότι αξίζει, με την προϋπόθεση βέβαια να γουστάρει κανείς βίαιο seinen (manga δηλαδή που απευθύνεται σε ενήλικους άντρες) και να γουστάρει επίσης παραλογισμό. Μπόλικο. Στα ατού του συγκεκριμένου μάνγκα συγκαταλέγονται κατ' εμέ το απίθανο σενάριο, το τρελλό σχέδιο του Όκου (για το οποίο βέβαια ο Όκου δούλεψε κι αρκετό PC), και η εξαιρετική έκδοση της Dark Horse με το πολύ προσεγμένο εξωφυλλάκι. ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν κυκλοφορήσει 18 τεύχη, και το 19ο αναμένεται 1 Νοέμβρη. [mal type=manga id=564]

Λοιπόν, μόλις τσέκαρα (και προτείνω να τσεκάρετε) το preview των βασικών χαρακτήρων του Greek Street στο House of Mystery #14. Φαίνεται τουλάχιστον ενδιαφέρον... Α, επίσης παίζει και χαρακτήρας που για κάποιο περίεργο λόγο μου θυμίζει έντονα τον Πράκτορα Γκρέηβς από το 100 Bullets. Άχρηστη πληροφορία έτσι;;;

Δοξαίε εννοούσα ακριβώς αυτό που σωστά υπέθεσε ο Τζερμάνικους19, σε σχέση με τα υπόλοιπα αθηναϊκά μαγαζιά. Έπρεπε να το είχα διευκρινίσει. Κι υπάρχει όντως διαφορά, ειδικά σε τευχάκια μάνγκα. Προτιμώ, παρεπιπτόντως, όταν μιλάω για τιμές Ελληνικών σχετικών μαγαζιών να μην λαμβάνω υπόψη μου τις τιμές που παίζουν στο εξωτερικό, γιατί ήμουν κι εγώ κάποτε εκεί και ψώνιζα και πίστεψε με την είδα και τη βλέπω τη διαφορά...

Φίλτατε PhantomDuck, καταρχάς τα συγχαρητήριά μου για το συγκεκριμένο θεματάκι. Το Berserk είναι μεγάλο προσωπικό κόλλημα, και τα 29 μέχρι στιγμής τεύχη του αποτελούν ίσως το στολίδι της προσωπικής μου συλλογής. Όσον αφορά το μάνγκα και το άνιμε τώρα. Το μάνγκα είναι ένα αριστούργημα της 9ης τέχνης, με απίθανες λεπτομέρειες και τρελλά προχωρημένη gore/goth αισθητική (δικός μου ορισμός ), η οποία γίνεται ιδιαίτερα εμφανής σε φάσεις όπως αυτές (SPOILER ALERT ) όπου ο Γκατς ταξιδεύει νοερά σε παράλληλες διαστάσεις ή έρχεται σε επαφή με το "κτήνος" μέσα του. Μερικές σελίδες ειδικά θα μπορούσαν να αποτελούν αυτόνομα έργα τέχνης. Πίνακες, πως το λένε. Όποιος γουστάρει μάνγκα, γουστάρει σεναριακά τραγωδίες, και δεν αναστατώνεται στη θέα της βίας, πρέπει να το αγοράσει χτες. Το άνιμε για μένα ήταν απλά απογοητευτικό. Δε λέω ότι θα μπορούσε να φτάσει το μάνγκα σε ποιότητα, αλλά γ@μ* το κέρατό μου θα μπορούσε να προσπαθήσει. Δε λέω, ωραίος ο Γκατς, κτηνώδης και όμορφα ζωγραφισμένος, αλλά το να χρησιμοποιούν στατικές εικόνες στις μάχες.... ε όχι!!! Χώρια που το animation θα έπρεπε να είναι πιο περίτεχνο και λεπτομερές, όπως το μάνγκα δηλαδή. Επίσης το άνιμε ήταν πιο... "οικογενειακό". Δεν μας είπε τίποτα για την παιδική ηλικία του Γκατς (τραγική ιστορία) για να αποφύγει να δείξει την "καφρίλα", και γενικότερα έκοψε πολύ ξεκοίλιασμα και αίμα. Δεν λέω ότι το Berserk είναι μόνο παλούκωμα και άντερα, αλλά τα άντερα είναι σίγουρα στοιχεία του. Και χωρίς αυτά, απλά δεν είναι Berserk. Και στην τελική, είναι παράλογο να ζητάω ένα γ@μ@το άνιμε από ένα γ@μ@το μάνγκα; Δε νομίζω... Πληροφοριακά τώρα, η σειρά βρίσκεται στο 29ο της τεύχος. Το 30ο αναμένεται στις 22 του μήνα, αλλά όσοι δεν το τσιμπήσουν μέσω διαδικτύου και περιμένουν να σκάσει Ελλάδα, θα περιμένουν λίγο παραπάνω...

Προσωπικά, στο Public πηγαίνω πότε- πότε ΜΠΑΣ ΚΑΙ βρω κανά τομάκι που μου λείπει, διότι με την κάρτα μέλους έχω έκπτωση (μικρή βέβαια) στους ήδη σχετικά φτηνούς ξενόγλωσσους τόμους που πουλάει. Για παραπέρα πάντως δεν είναι, κι αυτό διότι το τμήμα κόμιξ του λειτουργεί με λογική σουπερμάρκετ. Αν δεν υπάρχει τίτλος, ή αν άργησες να τον πάρεις, μπορείς απλά να ελπίζεις ότι σε κάποια επόμενη παραγγελία θα τον ξαναφέρουν, ΑΝ τον ξαναφέρουν (κι αυτά μου τα έχει πει μέλος του προσωπικού έτσι. Δεν υπάρχει η αμεσότητα του μικρότερου κομιξάδικου, η συνεννόηση με το προσωπικό, η δυνατότητα παραγγελιών και παρακολούθησης τευχών... Εννοείται βέβαια ότι ως σουπερμάρκετ που είναι έχει πολύ πράμα, τόσο από μάνγκα όσο και από Αμερικάνικα αλλά και Ελληνικά κόμιξ... απλά του λείπει αυτό το κάτι παραπάνω. Χώρια που είμαι και γενικώς κατά των σουπερμάρκετ ως λογικής.

Απο χτες, το περιμένω κι εγώ το συγκεκριμένο. Πολύ hype γύρω από το κομιξάκι βέβαια, αλλά Vertigo είναι αυτή...

Καλησπέρα σε όλους και σε όλες. Είμαι άαααααλλος ένας κομιξάκιας από Αθήνα, 26 χρονών, με nick το οποίο προδίδει την μεγαλύτερή μου ίσως αγάπη από το χώρο. Αν και γράφω καιρό σε fora του εξωτερικού, είχα πάντα την απορία του πως δικτυώνονται οι κομιξόφιλοι της Ελλάδας, και έτσι το χτεσινό -μοιραίο- βράδυ, μετά από τζιν τόνικ στο κέντρο, χτύπησα greek comics forum στο google. Μαντέψτε που με έβγαλε. Γουστάρω που βλέπω κόσμο να γράφει και να μοιράζεται εμπειρίες, γνώση και τευχάκια εδώ μέσα, και γουστάρω ακόμα περισσότερο που υπάρχει χώρος όπως το Greek Comics που τους δίνει τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό. Οπότε εύγε ιδρυτές/ admins! Και για να μην ξεχνιόμαστε... έχω κόλλημα σχεδόν αποκλειστικά με Vertigo τίτλους, και ειδικά Fables, Jack of the Fables, Unknown Soldier, House of Mystery, Y the Last Man, Preacher, και συλλέγω και τα Doom Patrol του Morrison. Ταυτόχρονα τιμώ και την Image με το Walking Dead της, η ανάγνωση του οποίου με έχει βάλει σε σοβαρό πειρασμό να ξεκινήσω και το Invincible του Kirkman (ελέω συγγραφέα). Από Ιαπωνία μεριά, διαβάζω με πάθος Beruseruku, Yagyu Ninja Scrolls, Gants, Basilisk, Hellsing, και σκοπεύω σύντομα να ξεκινήσω και Parasyte. Όσο για την Ελλάδα... αυτή είναι μια σκηνή που πιστεύω πως δεν έχω ψάξει αρκετά ακόμα. Καταγουστάρω πάντως Λέανδρο και Κυριαζή. Καλά μας ποστ, παίδες.